… και οι άλλοι…

Δευτέρα 28 Απρίλη (00.55) >> H ψυχωμένη, άκαμπτη και πετυχημένη αντίσταση των «γυιών της σκύλας» εδώ και 19 μήνες είναι σημείο αναφοράς σ’ ολόκληρο τον πλανήτη∙ σε κάμποσες περιπτώσεις κάτι πολύ περισσότερο από «σημείο αναφοράς». Στο βασίλειο της ιορδανίας για παράδειγμα, το έδαφος του παλατιού (και το βασιλικό σόι) τρέμει πια απ’ την όλο και πιο έντονη οργή μεγάλου μέρους των υπηκόων για την συνεργασία του με τους θεοναζί. Η εμφάνιση ένοπλων οργανώσεων προκάλεσε την πανικόβλητη απαγόρευση της μουσουλμανικής αδελφότητας και του πολιτικού κόμματός της στην ιορδανία∙ του μεγαλύτερου στην έτσι κι αλλιώς μειωμένης σημασίας βουλή του βασιλείου: τα χειρότερα έρχονται για τη δυναστεία των Χασεμιτών…

Τα δύο μισάωρα video στη συνέχεια (στα αγγλικά) δείχνουν την έκταση και τα χαρακτηριστικά της υποστήριξης στην ένοπλη παλαιστινιακή αντίσταση πέρα απ’ τα όρια των λευκών, δυτικών αντιδράσεων.

Στο πρώτο ο Muhammad Al-Bukhaiti, μέλος του πολιτικού γραφείου και εκπρόσωπος τύπου της υεμενίτικης Ansar Allah (Houthis) απαντάει σε ερωτήσεις του Max Blumental (: grayzone). Η Anshar Allah έχει ενδιαφέροντα ιστορικά πολιτικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά, κι ενώ συμπεριλαμβάνεται οργανικά στο «μπλοκ της αντίστασης», δεν ταυτίζεται ούτε με την λιβανέζικη Hezb’ Allah, ούτε με τις ιρακινές πολιτοφυλακές PMU. (Όμως γι’ αυτά τα χαρακτηριστικά αναλυτικότερα ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον).

Στο δεύτερο video ο ραβίνος Dovid Feldman μιλάει σε δημοσιογράφο του trt world. O Feldman είναι εκπρόσωπος του αμερικανικού σκέλους της εβραϊκής αντι-σιωνιστικής και αντι-εθνικιστικής οργάνωσης Neturei Karta (: «οι φρουροί της πόλης» στα αραμαϊκά – φύλακες του Torah ως νόημα…), που δημιουργήθηκε το 1938 στην Ιερουσαλήμ / al Quds, και έχει παραρτήματα στο μεγαλύτερο μέρος του δυτικού κόσμου. Η Neturei Karta είναι εναντίον της ύπαρξης του θεοναζί, απαρτχάιντ κράτους∙ εναντίον της κατοχής∙ υπέρ της παλαιστινιακής αντίστασης∙ και υπέρ της δημιουργίας ενός ενιαίου δημοκρατικού κράτους σ’ ολόκληρη την Παλαιστίνη. Η εναντίωση της οργάνωσης είναι κατ’ αρχήν θεολογικού είδους, εξ ου και την κατατάσσουν στους «υπερ-ορθόδοξους» εβραίους, αν και αυτός ο χαρακτηρισμός είναι παραπλανητικός με δεδομένο πως άλλοι «υπερ-ορθόδοξοι» είναι σκληροπυρηνικοί θεοναζί και δρουν ως SS στη Δυτική Όχθη.

(Ενεργοποίηση υπότιτλων με cc)

Οι εγκάθετοι και οι τσατσορούφιανοι κάθε είδους και προέλευσης, οι συνήγοροι των γενοκτόνων κάθε αξιώματος και αρμοδιότητας, προσπαθούν να σταματήσουν το ποτάμι της Ιστορίας. Θα πνιγούν με τα πτώματα στο στόμα τους…

 

Γιατί η Ιερουσαλήμ / al Quds δεν έχει απελευθερωθεί ακόμα;

Δευτέρα 7 Απρίλη (00.21) >> Όσοι καταναλώνουν ειδήσεις, και μάλιστα άμεσα ή έμμεσα δυτικής προέλευσης (αυτή είναι η νόρμα της εποχής και των γεωγραφικών συντεταγμένων μας!) ανησυχούν: πού χάθηκε ο «άξονας της αντίστασης»; Μήπως ηττήθηκε;

Στη «δική μας» (δυτική) κουλτούρα, μια κουλτούρα διαμορφωμένη από πολεμικές ταινίες, «ντοκιμαντέρ» και την βία / βιασύνη του Θεάματος, ο «άξονας της αντίστασης» θα έπρεπε να έχει νικήσει ήδη∙ ή να βρίσκεται πολύ κοντά στην τελική νίκη…. Αυτή η χωροχρονική μυωπία / μεροληψία διαμορφώνει τα κριτήρια και τις εκτιμήσεις, ακόμα και μεταξύ εκείνων που υποστηρίζουν (λίγο πολύ συναισθηματικά) την απελευθέρωση της Παλαιστίνης: η εξαφάνιση της Ιστορικής Αντίληψης όχι μόνο απ’ τα κεφάλια των ειδικών των δυτικών ολιγαρχιών αλλά και των υποτελών έχει διαμορφώσει ένα μόνιμο «τώρα», που μπορεί μεν να διασταλεί λίγο αλλά δεν αντέχει στη μη-γραμμικότητα των εξελίξεων σε βάθος χρόνου. Ανάλογα συρρικνωμένη έχει γίνει και η κριτική μνήμη…

Μια ερώτηση θα μπορούσε ίσως να ταρακουνήσει τέτοιες βιαστικές και ηττοπαθείς αντιλήψεις: ήδη απ’ το περασμένο καλοκαίρι (όταν τα δεδομένα των αμερικανικών εκλογών του Νοέμβρη είχαν πια οριστικοποιηθεί…) εκείνοι που σχεδιάζουν πραγματικά, είτε στην Παλαιστινιακή αντίσταση, είτε στον «άξονα της αντίστασης», είτε στο μπλοκ της Αστάνα, είτε στο ευρασιατικό project αδιαφόρησαν άραγε για την επερχόμενη αλλαγή φρουράς στην Ουάσιγκτον – και τις συνέπειές της στην ευρύτερη Μέση Ανατολή / ανατολική Μεσόγειο;

Η δική μας, περιθωριακή αλλά καθόλου αυθαίρετη απάντηση είναι: όχι!!! Αντίθετα (εκτιμάμε…) προχώρησαν σε προσαρμογές των τακτικών τους λαμβάνοντας υπ’όψη τους ότι α) το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς μπορεί να αφηνιάσει, και β) ότι το ψοφιοκουναβιστάν είναι «απρόβλεπτο» και οπωσδήποτε χωρίς ιδιαίτερες και ουσιαστικές δυνατότητες. Κάποιες απ’ αυτές τις προσαρμογές παρανοούνται απ’ τα δυτικά μυαλά…

Πρέπει να λαμβάνει κάποιος σοβαρά υπόψη του όλα τα δεδομένα και το σύνολο του «πολιτικού / γεωπολιτικού» εδάφους πάνω στο οποίο θα κριθεί / κρίνεται η απελευθέρωση της al Quds:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Υεμένη

Δευτέρα 24 Μάρτη (01.45) >> Κάποια στιγμή το φθινόπωρο του 2024, προεκλογικά, το ψόφιο κουνάβι διατεινόταν πως δεν χρειάζεται να βομβαρδίζει (το Joνυσταλεάν) τους Houthis, και ότι αρκεί να μιλήσει κάποιος σοβαρά μαζί τους στο τηλέφωνο:

Τώρα «ξερνάει την κόλαση» πάνω τους, σε συνεργασία με το Λονδίνο… Αλλά όχι, δεν είναι αυτό που νομίζετε! Δεν είναι το ίδιο που έκανε το Joνυσταλεάν! Όχι!! Τώρα οι μαζικές δολοφονίες αμάχων στην υεμένη είναι «διαπραγματευτικό χαρτί»… Κατά της Τεχεράνης…

Ποιος θα φοβηθεί άραγε την αμερικανική «κόλαση»; Οι Houthis; Να ένας απ’ αυτούς, σε μια ριψοκίνδυνη πράξη συντροφικότητας, στη διάρκεια της προηγούμενης κόλασης που για χρόνια τους επέβαλαν οι ίδιοι (Ουάσιγκτον, Λονδίνο, Παρίσι) μέσω των μισθοφόρων των πετροχουντικών του Ριάντ και του Ντουμπάι, με τον ίδιο στόχο (να στριμώξουν την Τεχεράνη): μεταφέρει τον τραυματισμένο σύντροφό του στην έρημο, μέσα σε βροχή από σφαίρες:

Τώρα τι έχουν μηχανευτεί αυτοί οι παλιοχαρακτήρες, οι Houthis; Σημαδεύουν το αμερικανικό αεροπλανοφόρο Harry Truman ξανά και ξανά. Χτες ήταν η 5η τέτοια επίθεση. Οι πύραυλοι και τα drones τους αναχαιτίζονται φυσικά∙ αλλά οι αμερικανικοί αντιαεροπορικοί πύραυλοι πάνω στα πλεούμενα είναι σε πολύ περιορισμένη ποσότητα. Κι όταν τελειώσουν… (θα σηκωθούν και θα φύγουν – θα στείλουν άλλα πολεμικά, αλλά θα μεσολαβήσει ικανό κενό…)

Μέση Ανατολή

Δευτέρα 17 Μάρτη (00.58) >> Το ψοφιοκουναβιστάν πέταξε την παρδαλή «φιλειρηνική» στολή του, και το «ο άρχοντας Trump που ποτέ δεν ξεκίνησε έναν πόλεμο» – και ανέλαβε να συνεχίσει έναν κατ’ αρχήν, στη μέση Ανατολή: βομβαρδίζοντας την Sana’a και άλλους «στόχους» της Ansar Allah (Houthis) στην υεμένη – για να μην τολμήσουν να αρχίσουν πάλι την ενεργή συμπαράστασή τους στην Παλαιστινιακή αντίσταση…

«Καινούργιος σερίφης στην πόλη», ω ναι!… αλλά φαίνεται δεν ξέρει ότι αυτά τα έκανε και ο προηγούμενος σερίφης με τους συμμάχους του∙ και ότι η Ansar Allah άντεξε χρόνια τέτοιων επιθέσεων (απ’ τον τοξικό του Ριάντ σε συνεργασία με Ουάσιγκτον, Παρίσι και Λονδίνο) για να αναδειχθεί τελικά νικήτρια…

Δεν ξέρει (ο «καινούργιος σερίφης της πόλης»…) σε τι κίνδυνο βάζει τα δικά του πολεμικά πλοία καθώς η Ansar Allah διαθέτει πυραυλικό οπλοστάσιο αποδεδειγμένα αξιοσημείωτης ποιότητας:

Και φυσικά δεν ξέρει (ο «καινούργιος» κι άμαθος) ούτε αυτό: είναι εύκολο να ξεκινήσεις έναν πόλεμο και δύσκολο να τον σταματήσεις (ακόμα κι σου πηγαίνει στραβά…)

Παλαιστίνη, μέση Ανατολή

Δευτέρα 16 Σεπτέμβρη (00.41)>> Θα το περιμένατε; Θα περιμένατε ποτέ πως μια σφαγή θα μπορούσε να συνεχίζεται επί σχεδόν 12 μήνες, έναν ολόκληρο χρόνο, κάθε μέρα, και τίποτα να μην φαίνεται ικανό να την σταματήσει; Θα το περιμένατε ποτέ ότι ακόμα και πιο ανθρωπιστές μεταξύ των ανθρωπιστών θα έμοιαζαν παράλυτοι εξαιτίας της πολιτικής τους ανωριμότητας και της οργανωτικής ανικανότητάς τους;

Δεν το περιμένατε, δεν το περιμέναμε. Κι όμως έτσι ακριβώς συμβαίνει. Η παράλυση αφορά κι εμάς – δεν εξαιρούμαστε. Απλά συμβαίνει να ξέρουμε καλά που οφείλεται αυτή η ανικανότητα – πράγμα που, φυσικά, δεν βοηθάει ούτε στο ελάχιστο τους Παλαιστίνιους και τις Παλαιστίνιες.

Άλλοι δεν είναι καθόλου παράλυτοι!!! Η ικανότητα δράσης ποτέ δεν τους έλειψε. Και θα έπρεπε να μάθουμε να «κοιτάμε εαυτούς και αλλήλους» απ’ την δική τους οπτική γωνία. Όχι την ιδεολογική. Σίγουρα όμως την πολιτική: την δυνατότητα, την διαθεσιμότητα, την ικανότητα να απαντάμε με πράξεις και γεγονότα ανάλογα με τις πράξεις των αφεντικών…

Οι υεμενίτες Houthis κατάφεραν προχτές να κτυπήσουν με πύραυλο στο έδαφος της κεντρικής επικράτειας του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος. Ο πύραυλος κτύπησε ένα δάσος λίγα χιλιόμετρα μακριά απ’ το διεθνές αεροδρόμιο Ben Gurion, έξω απ’ το φασιστοΤελ Αβίβ, προκαλώντας τοπική φωτιά. Εννιά άτομα τραυματίστηκαν ελαφρά απ’ τον πανικό τους, ενώ συντρίμια του πυραύλου προκάλεσαν σχετικά μικρές ζημιές σ’ έναν σιδηροδρομικό σταθμό και στις εγκαταστάσεις ενός εργοστασίου. Η θεοναζί αεράμυνα απέτυχε να ανασχέσει τον υπερχητικό πύραυλο, που σύμφωνα με εκπρόσωπο της Ανσάρ Αλλάχ … διέτρεξε 2.040 χιλιόμετρα σε 11,5 λεπτά.

Το θεοναζί καθεστώς εκνευρίστηκε τα μέγιστα! Ο αρχιχασάπης άρχισε να απειλεί θεούς και δαίμονες… Μάταια!


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη, μέση Ανατολή

Δευτέρα 22 Ιούλη (00.25)>> Θα είναι άδικο να υποδείξουμε ότι μετά από 10 μήνες (290 μέρες και νύχτες) το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς συνεχίζει την σφαγή ανεμπόδιστο από οποιονδήποτε και οτιδήποτε (εκτός, φυσικά, απ’ την παλαιστινιακή αντίσταση και τους συμμάχους της); Το πρωτοκοσμικό κίνημα συμπαράστασης στην απελευθέρωση της Παλαιστίνης παρά την μαζικότητα και την επιμονή του δεν έχει καταφέρει ως τώρα να δημιουργήσει κάποιο σοβαρό εμπόδιο∙ δεν έχει επιδιώξει να «μεταφέρει» την σφαγή των Παλαιστινίων αλλά και την αποικιοκρατική κατοχή στις δυτικές μητροπόλεις ως πραγματικό πρόβλημα εξουσίας σ’ αυτές. Για να το πούμε διαφορετικά: σε μια εξαιρετικά κρίσιμη ιστορικά περίοδο ο αγώνας εναντίον των δυτικών ιμπεριαλισμών (το απαρτχάιντ καθεστώς είναι η πιο εμφατική αλλά καθόλου η μοναδική πρακτική τους!) μέσα στις δυτικές μητροπόλεις παραμένει πολιτικά αδύναμος.

Αυτό αφήνει μεσοπρόθεσμα τον πόλεμο-ως-πόλεμο σαν την μοναδική δυνατότητα εκ μέρους τόσο των Παλαιστίνιων όσο και των ένοπλων συμμάχων τους σε μια μεγάλη ακτίνα γύρω απ’ την ανατολική ακτή της Μεσογείου. Στις ηπα είναι εύλογο να περιμένουμε ότι από τώρα και για τους επόμενους μήνες τον έλεγχο θα τον έχουν σχεδόν αποκλειστικά οι μηχανισμοί του βαθέος κράτους. Πράγμα που προφανώς οξύνει τους κινδύνους, με δεδομένο πως κάτι παράμοιο είναι πιθανό να συμβεί (ή να συμβαίνει ήδη) σε διάφορους ευρωπαϊκούς ιμπεριαλισμούς.

Πρέπει να το θυμίσουμε και να το τονίσουμε επειδή ο κίνδυνος της σχεδιασμένης σύγχυσης είναι κάτι παραπάνω από υπαρκτός: ΑΝ οι δυτικοί πατρώνες του απαρτχάιντ Τελ Αβίβ το είχαν υποχρεώσει σε πρώτο χρόνο να σταματήσει την σφαγή στη Γάζα (και την συστηματική επέκταση των «οικισμών» στη Δυτική Όχθη) δεν θα υπήρχε ζήτημα πολέμου ούτε με την Χεζμπ’ Αλλάχ, ούτε με τους Huthisκαι ό,τι άλλο ακολουθήσει στην ευρύτερη μέση Ανατολή. Αντίστροφα: το «ελευθέρας» στο ισραηλινό φασισταριό (μαζί με τον διαρκή εξοπλισμό του) σημαίνει ότι η λεγόμενη «ανάφλεξη στη μέση Ανατολή» είναι στην ατζέντα αυτών των πρωτοκοσμικών ιμπεριαλιστικών μηχανισμών∙ ακόμα κι αν ορκίζονται το αντίθετο. Τα έργα κι όχι τα λόγια υποδεικνύουν τάσεις και στάσεις!

Οι Huthis, σταθερά στο πλευρό των Παλαιστινίων, ανέλαβαν προχθές την ευθύνη για κάτι μοναδικό ως τώρα: ένα ιπτάμενο drone πέρασε απαρατήρητο απ’ την φοβερή και τρομερή αεράμυνα του θεοναζί καθεστώτος και κτύπησε μέσα στο Τελ Αβίβ (φήμες υποστηρίζουν ότι στόχος του ήταν η αμερικανική πρεσβεία εκεί, τελικά κτύπησε 100 – 150 μέτρα δίπλα). Το θεοναζί καθεστώς απάντησε φυσικά βομβαρδίζοντας πετρελαϊκές εγκαταστάσεις στην υεμένη, στο λιμάνι Hodeida.

Αλλά αυτό είναι ίσως παραδοχή αδυναμίας. Το συγκεκριμένο drone πέταξε στο Τελ Αβίβ χαμηλά, απ’ την μεριά της θάλασσας. Με δεδομένο ότι τέτοια drones μεταφέρονται (ή και συναρμολογούνται) πολύ εύκολα και δεν χρειάζονται καμία ιδιαίτερη εγκατάσταση για να εκτοξευτούν και να πιλοταριστούν, η αιγυπτιακή έρημος του Σινά (όπου υπάρχουν ισλαμιστές αντάρτες) είναι βολικός τόπος για undercover επιθέσεις τέτοιου είδους, όποιος κι αν αναλαμβάνει την ευθύνη.

Η δυτική επιλογή, κατά συνέπεια, «συνεχίστε το φονικό έργο σας στην Παλαιστίνη» (γιατί μόνο για επιλογή μπορούμε να μιλάμε πλέον) που, υποχρεωτικά, συνεπάγεται ένταση της ένοπλης αλληλεγγύης τόσο απ’ την μεριά της Χεζμπ’ Αλλάχ όσο και απ’ την μεριά των Houthis και οποιουδήποτε άλλου, και επίσης υποχρεωτικά συνεπάγεται υπερένταση της θεοναζί βίας προς όλες τις κατευθύνσεις, όχι μόνο EINAI «ανάφλεξη στη μέση Ανατολή» αλλά, εκτιμάμε, αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει στην εμπλοκή των ίδιων των δυτικών αφεντικών του απαρτχάιντ αφού είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν «μόνο του» θα καταφέρει οτιδήποτε που να μπορεί να πουλήσει ως «νίκη».

Έχουμε υποστηρίξει ότι αυτόν τον πόλεμο (στη Μέση Ανατολή) τα αφεντικά των δυτικών ιμπεριαλισμών δεν τον επέλεξαν. Τον επέλεξε ο χωροφύλακάς τους. Αν απέκλειαν πράγματι (για τα συμφέροντά τους) οποιαδήποτε εμπλοκή ή συμμετοχή σ’ αυτόν τον πόλεμο, τότε ο χωροφύλακας θα είχε μαζευτεί εδώ και μήνες. Αν όμως, παρά το γεγονός ότι δεν τον επέλεξαν, κρίνουν συν τω χρόνω (και σε συνδυασμό με την αποτυχία / ήττα τους στο ουκρανικό πεδίο μάχης του 4ου παγκόσμιου πολέμου) ότι μπορούν κάπως να τον αξιοποιήσουν, αυτή η αξιοποίηση (θα) γίνεται όλο και πιο αδύνατο να περιοριστεί σε έμμεση βοήθεια και συμπαράσταση στους θεοναζί που, από στρατιωτική άποψη, έχουν ήδη αποτύχει στη λωρίδα της Γάζας.

Μακάρι να κάνουμε λάθος. Αλλά οι Houthis (και διάφορες οργανώσεις της ιρακινής αντίστασης) έχουν προειδοποιήσει εδώ και καιρό πως αν η σφαγή των Παλαιστίνιων συνεχίσει θα κτυπήσουν και στη Μεσόγειο – πλοία εμπορικά αλλά και πολεμικά. Ξέρετε πόσο εύκολο είναι να εμφανιστούν στη Μεσόγειο τηλεκατευθυνόμενα «πυρπολικά» (εκρηκτικά στην πραγματικότητα) τύπου … καπετάν Κανάρης; Πολύ εύκολο – το know how υπάρχει ήδη…

Η σφαγή συνεχίζεται, και κάποιοι κρατούν το λόγο τους…

Μεσανατολικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 25 Μάρτη>> Ένα γεγονός στο οποίο δεν δόθηκε ιδιαίτερη σημασία ήταν η ανακοίνωση απ’ το πρακτορείο bloomberg (αλλά όχι απ’ την Sana’a) ότι εκπρόσωποι της Μόσχας και του Πεκίνου συναντήθηκαν στο ομάν με τον Mohammed Abdel Salam, ηγετικό στέλεχος των Houthis∙ και συμφώνησαν για την ασφαλή πλεύση των πλοίων τους στην Ερυθρά Θάλασσα και τον κόλπο του Aden, με αντάλλαγμα την υποστήριξη των δύο μόνιμων μελών στη Sanaa στο συμβούλιο ασφαλείας του οηε…

Οι Houthis ούτε επιβεβαίωσαν αλλά ούτε διέψευσαν την συνάντηση – και το deal. Ειδικά για το δεύτερο; Η αλήθεια είναι ελαφρά διαφορετική:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Μεσανατολικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 18 Μάρτη>> Υποτίθεται ότι το γκουβέρνο του νυσταλέου Jo έχει «χάσει την υπομονή του» με τον αρχιχασάπη του Τελ Αβίβ και το δικό του γκουβέρνο… Υποτίθεται… Υποτίθεται ακόμα ότι η Ουάσιγκτον θα ευνοούσε εκλογές (όχι πραξικόπημα…) στο θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς, ώστε να γίνουν γκουβέρνο οι κοσμικοί φασίστες… Υποτίθεται…

Η πολυδιαφημισμένη «αντίθεση» ανάμεσα στην ιμπεριαλιστική τακτική των ηπα (και των συμμάχων τους) στη Μέση Ανατολή και σ’ εκείνη του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος κοντεύει να μετατρέψει τον νυσταλέο και το κόμμα του σε «απόστολους της ειρήνης!»∙ σε ποιών τα μυαλά άραγε;

Το θεοναζί γκουβέρνο μπορεί πράγματι να αδιαφορεί για τις εκλογικές ανάγκες του νυσταλέου και των λεγόμενων «δημοκρατικών». Κι ο λόγος είναι απλός: ένα ψόφιο κουνάβι στο άσπρο σπίτι για δεύτερη φορά είναι πολύ πιο χρήσιμο για το θεοναζί καθεστώς. Δεν είναι, άραγε, το ψόφιο κουνάβι που «αναγνώρισε» την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του απαρτχάιντ; Δεν είναι, άραγε, το ψόφιο κουνάβι, που «αναγνώρισε» τα κατεχόμενα Υψώματα του Γκολάν ως ισραηλινό εδάφος; Δεν είναι, άραγε, το ψόφιο κουνάβι που προωθούσε την ιδέα να εξαγοραστούν οι Παλαιστίνιοι με λεφτά απ’ τις πετροχούντες, και να κάτσουν ήσυχοι στις «ανοικτές» φυλακές τους στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη;

Υπάρχει στα μέρη μας (ίσως και αλλού) ένας παραμορφωμένος «αντι-ιμπεριαλισμός» ο οποίος, κοιτώντας το ουκρανικό πεδίο μάχης, θεωρεί ότι το γκουβέρνο του ψόφιου κουναβιού θα είναι «αντινατοϊκό» (!!;;;;) και πιο φιλικό στη Μόσχα (!!!) – άρα είναι προτιμότερο… Μυωπία, το λιγότερο! Μια τέτοια «φιλικότητα», αν και εφόσον εκδηλωθεί (…μετά την δυτική αποτυχία / ήττα στο ουκρανικό πεδίο μάχης…) είναι μόνο ο ανασχεδιασμός των προτεραιοτήτων του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, και η «επιστροφή» στον αντισινισμό και την ταϊβάν σαν κυριότερο «θέατρο» του 4ου παγκόσμιου. Σε ότι αφορά την Μέση Ανατολή είναι μεν αλήθεια ότι το ψόφιο κουνάβι στην πρώτη θητεία του θα προτιμούσε να αποσύρει τον στρατό του απ’ το ιράκ και την συρία∙ αλλά είναι εξίσου αλήθεια ότι τέτοιου είδους υπόγειες διαπραγματεύσεις έχουν αρχίσει ήδη, απ’ τον νυσταλέο. (Γι’ αυτό και έχουν σταματήσει προσωρινά οι επιθέσεις στις αμερικανικές βάσεις…) Δεν μπορούμε να ξέρουμε αν γίνονται στα σοβαρά απ’ την μεριά της Ουάσιγκτον, φαίνεται όμως ότι οι τοπικοί τους βάσσαλοι ανησυχούν.

Το γεγονός είναι


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ελλαδιστάν

Δευτέρα 22 Γενάρη>> Ενώ το ελληνικό κράτος βρίσκεται ακριβώς μπροστά στις συνέπειες των συμμαχικών επιλογών του στη λεγόμενη «σωστή μεριά της ιστορίας» όπως λένε οι τσατσορούφιανοί του, ο δομικός επαρχιωτισμός των δημαγωγών του έχει καταφέρει να κρατάει μεγάλο, ίσως το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού σε xanax υπνοβασία. Έχουν βέβαια μεγάλη σημασία και οι «αυθόρμητες» μαζικές και ατομικές απωθήσεις: να παραστήσουμε ότι ΔΕΝ είναι σε εξέλιξη ο 4ος παγκόσμιος πόλεμος και ότι τα ντόπια αφεντικά ΔΕΝ συμμετέχουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο… οπότε υπάρχει άφθονος χρόνος για τα σημαντικά «θέματα της επικαιρότητας»: απ’ τον καιρό ως τα σήριαλ, και από … ως … (fill the blanks!!!)

Πώς, όμως, συμμετέχουν τα εντόπια αφεντικά; Κατ’ αρχήν επιμελητειακά: οι βάσεις κάνουν την δουλειά τους… Αλλά και «ας βγάλουμε κανά φράγκο απ’ τα πυρομαχικά»…

Δεύτερον, σε ό,τι αφορά το μεσανατολικό πεδίο μάχης, ο «εθνικά σωστός τρόπος» διαμορφώνεται υπό το πρίσμα του τι κάνει (και τι δεν κάνει) ο «αιώνιος εχθρός»…

Υπάρχει βέβαια και η «στρατηγική σχέση» με το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς. Αλλά φαίνεται ότι πέρα απ’ την (μέσω us army…) πιθανή αποστολή πολεμοφοδίων, η Αθήνα είναι μάλλον αμήχανη μπροστά στην εντεινόμενη εσωτερική πόλωση στο Τελ Αβίβ ώστε να φαντάζεται οτιδήποτε πρωτοβουλιακό: εδώ ισχύει το «ό,τι πει το αφεντικό!». (Το τελευταίο γνωστό περιστατικό φραστικής κλωτσοπατινάδας εντός του πολεμικού συμβουλίου του θεοναζί καθεστώτος, ήταν οι απειλές του υπ.αμ. Galant ότι «την επόμενη φορά θα έρθω εδώ μαζί με την ταξιαρχία golani»… Ουπς;;;;;)

Το νο 1 εθνικό κεφάλαιο (οι εφοπλιστές) κερδίζουν με τις αναταραχές, ειδικά στις θάλασσες. Η «ελληνική φρεγάτα» (σε 1,5 μήνα;) είναι παροχή υπηρεσιών προς τους συμμάχους, και είναι αμφίβολο αν είναι τεχνικά σε θέση να «προστατεύει» ή αν θα χρειάζεται η ίδια προστασία. Επιπλέον πρέπει να βρεθεί και το πλήρωμα που θα αντέξει, αν χρειαστεί, τα drones και τους πυραύλους της Ansarallah… Σε κάθε περίπτωση είναι συμμετοχή στο συγκεκριμένο υπο-πεδίο μάχης του 4ου παγκόσμιου! Μπορεί για τα πραγματικά δεδομένα να μην είναι σπουδαία∙ για τα ελληνικά κυβικά όμως αποτελεί άλλη μια επίδειξη ιμπεριαλιστικών φιλοδοξιών. Κι εφόσον επιβεβαιωθούν τα χειρότερα, ότι δηλαδή ο us army θα προσπαθήσει να εξουδετερώσει τους Houthi με μαζικούς βομβαρδισμούς, κάθε επίδειξη ιμπεριαλιστικών φιλοδοξιών στην περιοχή, μεγάλη, μεσαία ή μικρή, θα έχει την τύχη που της αξίζει.

Χαρακτηριστικό ωστόσο του ανομολόγητου ελληνικού ζορίσματος κρίνουμε το γεγονός ότι έχουν σταματήσει οι «κορώνες», οι κατάρες και οι απειλές λίγων μόνο χρόνων πριν. Για παράδειγμα οι εξελίξεις στη λιβύη και στην τουρκολιβυκή συνεργασία: που χάθηκε, τι απέγινε εκείνος ο φίλος κι αδελφός, ο τζενεράλ Haftar, τώρα που γίνονται «ανθελληνικά» σημεία-και-τέρατα εκεί απέναντι;

Μας τραβάει το ντόπιο καθεστώς, απ’ την μύτη ή και τον σβέρκο, στις κρεατομηχανές του 4ου παγκόσμιου; Ναι – αν και τώρα όχι με τον ιδιαίτερο προπαγανδιστικό ζήλο του «έχουμε πόλεμο με την ρωσία» του 2022. Ίσως οι αλλαγές στο είδος του πολέμου, έξω, πέρα και κόντρα στα νατοϊκά manual, να βάζουν και στα μέρη μας σε υψηλή προτεραιότητα την «ανασύνταξη δυνάμεων»… Φουστανέλες, τσαρούχια και εφ’ όπλου λόγχη…

Κάτι ακούγεται απο ‘δω κι απο ‘κει…

Ερυθρά θάλασσα

Δευτέρα 15 Γενάρη>> Θα προτιμούσαν το θέμα να το αναλάβει κάποιος απ’ τους τοπικούς εργολάβους, είτε ο τοξικός του Ριάντ είτε ο άλλος του Αμπού Ντάμπι…. αλλά αυτοί δεν θέλουν, κι έχουν τους λόγους τους… Ύστερα θα προτιμούσαν να φοβηθεί η Ansarallah…. αλλά αυτοί οι υεμενίτες δείχνουν να διασκεδάζουν με την ιδέα της στρατιωτικής αντιπράθεσης με μία πρώην και μία νυν θαλασσοκράτειρα… Εν τέλει Ουάσιγκτον και Λονδίνο έχουν αναλάβει «αυτοπροσώπως» την «ελεύθερη ναυσιπλοϊα στην – και από την – ερυθρά θάλασσα»…

Την ποιάν; Πώς την είπατε; Αν υπάρχει ένας σίγουρος τρόπος για να διακοπεί εντελώς το θαλάσσιο πέρα δώθε στο στενό του Bab al Mandab, αυτός είναι η στρατιωτική εμπλοκή του αμερικανικού και του βρετανικού στρατού – έστω (κατ’ αρχήν) από τον αέρα!! Πως ακριβώς εννοούν την «ελευθερία» στην αγγλόσφαιρα;

Όμως το να «παγώσει» η ερυθρά θάλασσα είναι αδιάφορο οικονομικά και για το Λονδίνο και για την Ουάσιγκτον!!! Αντίθετα δυσκολεύει αισθητά τόσο τη νότια, παραΜεσόγειο ευρώπη, όσο και την Άγκυρα, το Κάιρο… Μπαίνει κάποιος στον πειρασμό να σκεφτεί ότι μια τέτοια παρενέργεια (της «προστασίας» κλπ) δεν είναι αδιάφορη για τα συγκεκριμένα δυτικά επιτελεία. Μήπως περιλαμβάνεται και στους στόχους τους; Κάτι σαν «καμμένη θάλασσα» (όπως το «καμμένη γη»);

Δεν θα το υποστηρίξουμε ακόμα. Κι αυτό για δύο λόγους. Πρώτον επειδή το να «σπάσουν» μεγάλα τμήματα των ευρωπαϊκών καπιταλισμών (πειρατικά και κανιβαλικά…) μόνο προσωρινά ευνοεί τον αμερικάνικο. Η ιδέα του “μηδενικού αθροίσματος” ήταν λάθος το 1945, είναι λάθος και τώρα: δεν είναι δα τόσο απίθανο μεγάλο μέρος των ευρωπαίων (συμπεριλαμβανόμενων και αφεντικών) να στραφούν κατά της Ουάσιγκτον. Και δεύτερον επειδή το να βομβαρδίζεις την δυτική υεμένη δεν είναι τόσο «παραγωγική» ιδέα – το έμαθαν και στο Ριάντ. Είτε από στρατιωτική άποψη, είτε από γεωπολιτική.


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.