Ούτε η εθνικοποίηση…

Τετάρτη 4 Δεκέμβρη. Ταυτόχρονα με τον κυρίως «εμπορικό» πόλεμο, κατά του Πεκίνου, το ψοφιοκουναβιστάν ξύνει τα νύχια του σχεδόν παντού:

– Εναντίον του γαλλικού καπιταλισμού, τον οποίο απειλεί με δασμούς 100% (στις εξαγωγές στις ηπα) επειδή ο βασιλιάς γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron έβαλε φόρο στις μεγάλες τεχνολογικές εταιρείες που δρουν σε γαλλικό έδαφος· οι περισσότερες είναι οι γνωστές αμερικανικές, αλλά δεν είναι μόνον αυτές. Ο βασιλιάς Macron έχει ανάγκη αυτά τα έσοδα για να εφαρμόσει ένα κάποιο “κοινωνικό πρόγραμμα” στην επικράτειά του…

– Εναντίον μιας σειράς ευρωπαϊκών εταιρειών (γερμανικών, γαλλικών και ολλανδικών) που συμμετέχουν στην κατασκευή και την εκμεταλλευση του nord stream 2, υπό την αιγίδα της ρωσικής gazprom. Η κατασκευή του «απαγορευμένου» απ’ την Ουάσιγκτον σωλήνα τελειώνει, και υπολογίζεται ότι θα αρχίσει να μεταφέρει το ρωσικό γκάζι στο γερμανικό έδαφος στα μέσα του 2020… Οι σκληροπυρηνικοί του ψοφιοκουναβιστάν ορκίζονται ότι θα τις κλείσουν αυτές τις εταιρείες!…

– Εναντίον της αργεντινής και της βραζιλίας επειδή (λέει) υποτιμούν έντονα τα νομίσματά τους…

Δεν μπορούμε να προβλέψουμε ποια απ’ αυτές τις απειλές θα γίνει πράξη τελικά. Είναι ωστόσο σαφές το μέγεθος του «οικονομικού / γεωπολιτικού» αδιεξόδου στο οποίο βρίσκεται η άλλοτε μόνη υπερδύναμη. Το αναμφισβήτητο γεγονός οτι ο άλλοτε (όχι και πολύ παλιά…) «ηγέτης» της απελευθέρωσης του παγκόσμιου εμπορίου έχει μετατραπεί σε έναν σχεδόν μανιακό κατασκευστή τειχών και εμποδίων, απλά μεταφέρει όλο και περισσότερο την σύγκρουση για την εκ νέου μοιρασιά του καπιταλιστικού πλανήτη εκεί που τελικά γίνεται η οριστική στέψη των «νικητών» και των «ηττημένων»…. Καταλαβαίνετε που…

Όπως το έθεσε κάποιος αμερικάνος (δεν έχει σημασία ποιος): καθώς πλησιάζουμε την μέρα της τελικής αναμέτρησης με την κίνα, θα βρεθούν αρκετοί να μας πουλήσουν την ιδέα ότι προκειμένου να την νικήσουμε θα πρέπει να έχουμε ό,τι έχει αυτή: συγκεντρωτική και αυταρχική εξουσία…

Ο νότος παντού

Τρίτη 12 Νοέμβρη. Το ουσιαστικό ερώτημα, ωστόσο, δεν είναι τι καταλαβαίνει και τι όχι ο Morales (ή ο μόλις αποφυλακισμένος, ίσως για λίγο, Lula στην βραζιλία). Οι «ηγετικές φυσιογνωμίες», στη λατινική αμερική όπως και στα περισσότερα μέρη του καπιταλιστικού κόσμου, ασκούν (θέλοντας ή μη, μάλλον το πρώτο) μια πατερναλιστική λειτουργία· ακόμα χειρότερα όταν πιάνουν τα επίσημα πόστα της κρατικής εξουσίας. Ακόμα κι αν είναι «θετική» αυτή η λειτουργία για τους πληβείους / προλετάριους των αντίστοιχων κοινωνιών, δεν παύει να είναι πατερναλιστική. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι διαφορετικό: τι κάνουν τα εκατομμύρια πληβείων / προλετάριων ώστε να είναι κατάλληλα οργανωμένοι ακόμα κι αν ο «πρόεδρός τους» ανατραπεί, δολοφονηθεί ή εξατμιστεί;

Αυτό είναι το ερώτημα της εργατικής αντι-εξουσίας· όχι σαν ιδεολογίας αλλά σαν πρακτικού μέτρου άμυνας / επίθεσης. Είναι ένα ερώτημα για τον 21ο αιώνα, που στη λατινική Αμερική (και όχι μόνο) έχει πίσω του την βαριά, δύσκολη, αιματηρή και πολύτιμη εμπειρία του 20ου. Αλλά δεν είναι ερώτημα / πολυτέλεια!

Δεν ξέρουμε την απάντηση! Οι γνώσεις μας για την λατινική Αμερική είναι περιορισμένες. Βλέπουμε ωστόσο τις ανύπαρκτες απαντήσεις αλλού στον πλανήτη. Παράδοξο ή όχι τα σύγχρονα εργατικά συμβούλια είναι στις αρχές του 21ου αιώνα τόσο σημαντικά όσο εκείνα των προγόνων μας. Κι ακόμα περισσότερο… Ούτε κόμματα προσοδικά, ούτε ηγέτες φωτισμένοι, ούτε μηντιακή αλλοτρίωση… Εργατικά συμβούλια!

(Αδυνάτο; Όχι ακριβώς…)

Η αυτοανάφλεξη (του οικολογικού καπιταλισμού…)

Δευτέρα 2 Σεπτέμβρη. Το τι είναι ο Bolsonaro και για το τι είναι ικανός είναι γνωστό. Καλύτερα απ’ όλους το ξέρουν οι προλετάριοι στη βραζιλία· και οι αυτόχθονες, εντός και εκτός ζούγκλας.

Τι αλτρουϊστικό όμως κι αυτό το διεθνές (και μάλιστα το ευρωπαϊκό) ενδιαφέρον για τις ζούγκλες του Αμαζονίου, ε; Παραλίγο να κυλήσει ένα δάκρυ στο σιδερένιο μάγουλο της ασταμάτητης μηχανής!

Ένα μέρος της σχετικής πραγματικότητας μισοακούστηκε. Παρότι σε τέτοια πυκνά δάση οι φωτιές μπορεί να ανάβουν και με φυσικό τρόπο, ειδικά σε διάφορες ζώνες του Αμαζόνιου την δουλειά την κάνουν οι τσιφλικάδες λευκοί (φίλοι του Bolsonaro, και όχι μόνο): εξασφαλίζουν με την “διαδικασία του επείγοντως” όχι οικόπεδα με θέα το ποτάμι αλλά μεγάλες εκτάσεις για να βοσκήσουν μοσχάρια και να καλλιεργήσουν σόγια. Κρέας και σόγια είναι βασικά εξαγώγιμα εμπορεύματα του βραζιλιάνιου καπιταλισμού, και καμμία ζούγκλα δε μπορεί να σταματήσει την δύναμη του επιχειρείν.

Μόνο που την ίδια ώρα που οι οικολόγοι ευρωπαίοι καθεστωτικοί κατηγορούσαν τον Bolsonaro για «αδιαφορία» απέναντι στις φωτιές (εννοώντας, πίσω απ’ τις γραμμές, «συνενοχή») και την ώρα που αυτός ο σοσιαλφιλελεύθερος γάλλος κλόουν ένοιωθε ότι «έχουν πιάσει φωτιά τα πνευμόνια της γης» (όχι τα δικά του), η ε.ε. κανονίζει εμπορική συμφωνία με την Μπαζίλια… Μεταξύ άλλων για μεγάλες εισαγωγές μοσχαρίσιου κρέατος και σόγιας στην ευρώπη. Που σημαίνει: ανοίγουν οι δουλειές των τσιφλικάδων στη βραζιλία, οπότε παίρνουν φωτιά τα τόπια… Αυτό δεν το λες «οικολογικό ενδιαφέρον» εκ μέρους της πρωτοκοσμικής κρατικο-καπιταλιστικής «ανησυχίας για το κλίμα». Συνενοχή ναι. Παρότρυνση επίσης…

Και, φυσικά, υπάρχει άλλος ένας σπουδαίος παράγοντας του ίδιου είδους και μήκους εμπρηστικού κύματος. Το Πεκίνο. Ως γνωστό, λόγω του «εμπορικού πολέμου», το Πεκίνο έχει περιορίσει σημαντικά τις εισαγωγές σόγιας απ’ τις ηπα, και έχει βρει νέο προμηθευτή: την βραζιλία. Οι ποσότητες είναι τεράστιες, η εμπορική ευκαιρία το ίδιο, κι αφού πρόκειται για καινούργιο πελάτη ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά…

Πέρα απ’ αυτά όμως, υπάρχει και μια ουρά σ’ αυτήν την ιστορία. Την λέμε από τώρα γιατί η εξομολόγηση σβήνει τις αμαρτίες. Με τον τρόπο που σκηνοθετείται η Αποκάλυψη-λόγω-κλιματικής-αλλαγής, θα ήταν δυνατόν κάποιο κράτος εδώ ή εκεί να χαρακτηριστεί (όχι στο μακρινό μέλλον) οικολογικό rogue state. «Οικοτρομοκράτης» δηλαδή. Ο Bolsonaro χαρακτηρίστηκε περίπου τέτοιος, και θα του άξιζε 110% ο χαρακτηρισμός – αλλά είναι εμπορικός εταίρος των «δικαστών», οπότε επί της ουσίας η κατηγορία είναι ψεύτικη…

Ωστόσο αυτό το περιστατικό θα μπορούσε να ανοίγει σχολή… Αίφνης ένα κράτος (μικρότερο, πιο αδύναμο, και όχι υποχρεωτικά στη λίστα «με υψηλό αποτύπωμα διοξειδίου του άνθρακα»…) υποδεικνύεται σαν ανίκανο ή αδιάφορο να πράξει τα δέοντα για κάτι που βάζει σε κίνδυνο «την ζωή στον πλανήτη»… Και τότε οι «υπεύθυνες δυνάμεις» (που νοιώθουν να καίγονται τα πνευμόνια ή τα παΐδια της ανθρωπότητας…), καθαρά και μόνο για το καλό της, θα αισθανθούν την υποχρεώση να επέμβουν για να συνετίσουν τους οικο-ταραξίες… Έγινε με την θρυλική «ισλαμική τρομοκρατία» που κατασκευάσαν μόνες τους οι «υπεύθυνες δυνάμεις»… Γιατί να μην επεκταθεί πιο πέρα; Σας βομβαρδίζουμε και σας καίμε παλιοκερατάδες για να εμποδίσουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη!

Είναι μόνο μια σκέψη (μας) βέβαια. Δεν μας φαίνεται όμως καθόλου ανεδαφική. Θα ονομαζόταν απ’ την μια μεριά «οικολογική τρομοκρατία» από κράτη (ή «οντότητες») παρίες· και απ’ την άλλη «οικολογική σωτηρία». Ιμπεριαλισμός δηλαδή, as usual

Δεν μας αρέσει καθόλου αυτή η σκέψη…

(φωτογραφία: Προκομένη η ζούγκλα. Καθαρίζει μόνη της τα καμμένα….)

Οι καλοί δεν πάνε χαμένοι

Παρασκευή 19 Ιούλη. Την φωτογραφία την έχουμε ξαναδημοσιεύσει: είναι οι γυιοί του φασίστα προέδρου της βραζιλίας Jair Bolsonaro.

Προκομμένοι νέοι, ποιός αμφιβάλει; Και με ευαισθησίες. Και μέσα στη μόδα… Τώρα ο μπαμπάς πρόκειται να διορίσει τον δεξιά στη φωτο γυιό (με την μπλούζα του ισραηλινού στρατού), τον Eduardo, για πρεσβευτή στην Ουάσιγκτον. Εύγε! Αλλά μήπως ο αριστερά (με την μπλούζα της mossad) θα ήταν προτιμότερος;

Εκτός να προορίζεται για κάπου στην ευρώπη.

Το ψόφιο κουνάβι του Αμαζόνιου

Τρίτη 16 Απρίλη. Φταίει η φασιστική ιδιοσυγκρασία του· όμως αυτή ακριβώς τον έκανε αξιαγάπητο στο ρατσιστικό, απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ – φίλο κι αδελφό. Ο Netanyahou έτρεξε να του σφίξει με εγκαρδιότητα το χέρι μετά την εκλογή του· αφού θα μετέφερε κι αυτός την πρεσβεία του στην Ιερουσαλήμ / al Quds. Αλλά ο Bolsonaro, πρόεδρος της βραζιλίας, το εννοεί αυτό που είναι.

Μιλώντας στους φασίστες ηγέτες των ευαγγελιστών της βραζιλίας (που τον ψήφισαν με χέρια και πόδια), και ίσως γνωρίζοντας ποια είναι ακριβώς η ιδεολογική συγγένεια των ευαγγελιστών φασιστών χριστιανών με τους ισραηλινούς φασίστες, ο Bolsonaro το πέταξε, μιλώντας για το Ολοκαύτωμα:

… Μπορούμε να συγχωρήσουμε, αλλά δεν μπορούμε να ξεχάσουμε. Αυτό το σχόλιο είναι δικό μου… «Να συγχωρήσουμε τους δράστες του Ολοκαυτώματος» εννοούσε.

Κάποιοι στο Τελ Αβίβ (όχι ο Netanyahou….) βγήκαν απ’ τα ρούχα τους. Συνεπώς μια τόσο αυθεντικά και κραυγαλέα ναζιστική / αντισημιτική δήλωση από έναν φίλο κι αδελφό χρειάζεται γρήγορη διαχείριση. Για παράδειγμα ο Dani Dayan, ισραηλινός πρέσβης στη Μπραζίλια, έτρεξε να υπερασπιστεί τον Bolsonaro, λέγοντας (μέσω social media) ότι τα λόγια του παρεξηγήθηκαν:

Σε κανένα σημείο του λόγου ο πρόεδρος δεν έδειξε ασέβεια ή αδιαφορία για όσα υπέφεραν οι εβραίοι… δήλωσε.

Σωστά κατάλαβε ο ανώατατος κρατικός υπάλληλος του Τελ Αβίβ. Γιατί όταν αξιοποιείς σαν κράτος τις τακτικές και την ιδεολογία των ναζί, κατά κάποιον τρόπο «τους συγχωρείς»….

Απ’ το Καράκας – με το φρύδι σηκωμένο

Τετάρτη 20 Φλεβάρη. Η μαριονέτα έχει ακόμα 3 ημέρες. Για να συμπληρώσει “ένα μήνα προεδρίας στη βενεζουέλα” – ένα μήνα κατά τον οποίο δεν έγινε τίποτα! Εμφύλιος δεν έγινε… Ο στρατός δεν έχει στασιάσει, μάλλον το αντίθετο… Ο αμερικανικός στρατός δεν εισέβαλε, και ξέρουμε ότι για να το κάνει χρειάζεται η έγκριση του κογκρέσσου, που δεν έχει καν ζητηθεί… Ούτε ο στρατός της κολομβίας (ή της βραζιλίας) έχει εισβάλλει…

Είναι αυτά η μεγαλύτερη φάρσα “πραξικόπηματος” στην πρόσφατη ιστορία; Δεν θα αργήσουμε να το μάθουμε οριστικά· αν και είχαμε υποψίες σχετικές μετά τις πρώτες ημέρες…. Οι φίλοι του Guaido συσσωρεύουν φρυγανιές και ενεργειακά ποτά σε συνοριακές αποθήκες στην κολομβία και την βραζιλία. Και το ψοφιοκουναβιστάν διακηρύσσει ότι «το να μην επιτραπεί η είσοδος των φορτίων ανθρωπιστικής βοήθειας στη βενεζουέλα» είναι «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας».

Έχουν ξεχάσει κάτι, που το ήξεραν ως πρόσφατα, με την υποτιθέμενη χημική επίθεση του καθεστώτος Άσαντ στην Douma: ένα βίντεο που να δείχνει σκελετωμένους βενεζουελάνους να πεθαίνουν στο δρόμο… Χωρίς τέτοιες σπαρακτικές εικόνες πώς σκοπεύουν να πείσουν οι καλοί ανθρωπιστές ότι ο «λαός της βενεζουέλα» (ή, έστω, οι οπαδοί του Guaido…) είναι καταδικασμένοι από ένα ανάλγητο καθεστώς σε θάνατο από πείνα;

Θα ήταν επίδειξη υψηλής ποιότητας χιούμορ: ο στρατός της βενεζουέλα, ευρισκόμενος στα σύνορα, να φωνάζει με μεγάφωνα προς τη μεριά των καλών ανθρώπων: είμαστε εδώ για να παραλάβουμε την ανθρωπιστική βοήθειά σας και να την προωθήσουμε στα ενδότερα… Που είναι τα φορτηγά;

(Μήπως κάτι Bolton, κάτι Abrams και σία έπαθαν συνειδησιακή κρίση και θα τα στείλουν στην υεμένη;)

Βραζιλιάνικη πανούκλα

Δευτέρα 31 Δεκέμβρη. Και γιατί, δηλαδή, ο δηλωμένα φασίστας Bolsonaro, νέος πρόεδρος της βραζιλίας, να μην μεταφέρει την πρεσβεία του στην Ιερουσαλήμ / al Quds αναγνωρίζοντάς την σαν πρωτεύουσα του ισραήλ; Αν δεν ένοιωθε αγάπη και στοργή για ρατσιστικά καθεστώτα για ποιον θα ένοιωθε;

Συμφωνούν και οι γυιοί του.

(φωτογραφία: Το τίνος σύμβολο είναι το ισραηλινό κράτος το ξέρουν όλο και περισσότεροι…)

Τώρα είναι η μεγάλη στιγμή!

Πέμπτη 1 Νοέμβρη. Η ασταμάτητη μηχανή το ξέρει: σας έχει φάει η μιζέρια, και τα σπουδαία και μεγάλα τα απωθείτε· ακόμα κι αν έγιναν (ή πέρασαν ξυστά) πριν μόλις 3 χρόνια. Αλλά γι’ αυτό είναι εδώ. Για να θυμίζει τις κορυφαίες στιγμές του ελληνισμού!

Μία απ’ αυτές ήταν τον Ιούνη του 2015, στο “πρώτο φαιορόζ κύμα”. Το χρεωκοπημένο ελλαδιστάν είχε αποφασίσει το μεγάλο βήμα, και ολόκληρος ο γαλαξίας κρατούσε την ανάσα του: θα γινόταν το 6ο μέλος της συνεργασίας των θρυλικών (τότε) brics. Δηλαδή της συνεργασίας μεταξύ ρωσίας (αδέλφια, το «ξανθό γένος»), κίνας (πφφφφ! σιγά!), ινδίας (καλά, τι να μας πουν κι αυτοί;), νότιας αφρικής (ο ελληνισμός είχε εκεί πολλούς αφρικανέρ φασίστες…) και βραζιλίας.

Ο καπετάν Παναγιώτης (Λαφαζάνης), «υπουργός ΠΑΠΕΝ» κατά την τότε αργκώ, έσκιζε τα νερά. Σύμφωνα με (τυχαίο) ρεπορτάζ εκείνων των ημέρων:

… Ο κ. Λαφαζάνης χαρακτήρισε πολύ θετικές τις συζητήσεις που έγιναν στην Αγία Πετρούπολη, ενώ τόνισε ότι ο πρόεδρος της τράπεζας, δήλωσε ότι θα στηρίξει την απόφαση της Ελλάδας να γίνει ισότιμο μέλος της τράπεζας όταν η κυβέρνηση θα αποφασίσει να υποβάλει τη σχετική αίτηση.

«Τώρα βρισκόμαστε στο στάδιο των προκαταρκτικών συζητήσεων προκειμένου να ενταχθούμε στη Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα των BRICS ώστε η Ελλάδα μόλις ξεκινήσει να λειτουργεί η τράπεζα να γίνει ισότιμo μέλος. Θα είμαστε ένα από τα πρώτα μη ιδρυτικά μέλη» πρόσθεσε ο υπουργός ΠΑΠΕΝ….

Ο λόγος που το ελλαδιστάν επρόκειτο να γίνει δεκτό με ενθουσιασμό στους brics δεν ήταν ότι «είχε λεφτά». Αλλά ότι «ήθελε λεφτά». Μ’ άλλα λόγια οι brics έψαχναν τρόπο να δανείζουν το (ήδη χρεωκοπημένο) ελλαδιστάν, για να το σώσουν απ’ τις δαγκάνες της φράου Μέρκελ (καλή της ώρα…) και του τυρρανικού Σόιμπλε. Και ο πιο αποτελεσματικός τρόπος ήταν να βάλουν το ελλαδιστάν στο κλάμπ….

(Μας φαίνεται κλασσικό κόλπο από καπιταλιστική άποψη. Παίρνεις τον βάτραχο, του ρίχνεις ένα ρουφηχτό φιλί, γίνεται πρίγκηπας, και μετά τον τρίβεις στα μούτρα των άλλων, να γεμίζουν πρασινάδα και γλίτσα· να γουστάρεις!!!)

Παραλίγο να σπάσουν τα δόντια του δντ και της φράου… Τελικά τσάκισε τότε το project· προφανώς κάποιοι μοχθηροί που δεν τους ξέρουμε έβαλαν λόγια στον Putin και στους υπόλοιπους. Όμως επειδή η ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, έχει έρθει η ώρα της εκδίκησης. Αρκεί το ελληνικό γκουβέρνο να κινηθεί γρήγορα, έξυπνα και ευέλικτα.

Λοιπόν. Νέος πρόεδρος της βραζιλίας είναι ένας καραμπινάτος φασίστας, ο Bolsonaro. H βραζιλία είναι (ακόμα) μέλος των brics. Το Τελ Αβίβ νοιώθει πολύ ζεστά αισθήματα για τον καραφασίστα (μην σας κάνει εντύπωση, όμοιος ομοίω αεί πελάζει…). Αλλά εξίσου ζεστά αισθήματα έχει το Τελ Αβίβ και για την Αθήνα. Είναι αμοιβαία: είμεθα σύμμαχοι, brothers in arms!

Οπότε το πράγμα είναι απλό. Το απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ μεσολαβεί στο νέο φασιστόμουτρο, τον Bolsonaro (όπως, άλλωστε, κάνει και στο αμέρικα), και ο Bolsonaro παίρνει στα γόνατά του το ελλαδιστάν. Χρίζοντάς το διάδοχο της βραζιλιάνικης θέσης στους brics (αν σκοπεύει να φύγει), ή «στρατηγικό εταίρο» (αν σκοπεύει να μείνει).

Κι έτσι, τρία μόνο χρόνια μετά, το ελλαδιστάν κατακτάει την θέση που του αξίζει (πάντα από καπιταλιστική άποψη). Κάπου ανάμεσα στη Μόσχα και το Πεκίνο!

(Τι πάει να πει «μα ο Bolsonaro είναι φασίστας;». Ο Sisi τι είναι, δηλαδή; Ελάτε τώρα, μην παιδιαρίζετε!! Γίνετε επιτέλους ρεαλιστές! Πάει μία ο ψεκασμένος μέχρι την Brazilia, λέει τα πέντε βασικά, ενώνουν τα αίματά τους, και ιδού!!!

Για το εθνικό συμφέρον μιλάμε· όχι για μπρίκια…)

Και επειδή παίζει πολλή αμνησία, ο κυρ Παναγιώτης έσπειρε ένα σπόρο που φύτρωσε μετά. Να, για παράδειγμα, η σχετική ειδησειογραφία μόλις ένα χρόνο και κάτι πριν – χωρίς καπετάν Παναγιώτη.

Ηθικό δίδαγμα: Bolsonaro έρχονται οι έλληνες!!! Αγκαζέ με τους ισραηλινούς συμμάχους τους!

Brazil

Δευτέρα 29 Οκτώβρη. Ο original φασίστας Jair Bolsonaro κέρδισε τελικά τις προεδρικές εκλογές στη βραζιλία (το σύστημα εκεί είναι «προεδρικό», σαν εκείνο των ηπα ή της γαλλίας). Με μικρότερη μεν διαφορά απ’ τον υποψήφιο της αριστεράς (Fernando Haddad) σε σχέση με το τι αναμενόταν, 55,5% έναντι 44,5% – αλλά κέρδισε.

Πολύ κακό. Κατ’ αρχήν για τους ίδιους τους πληβείους στην βραζιλία: το πρώτο πράγμα που θα κάνει ο φασίστας Bolsonaro είναι να διαμορφώσει μια ελάχιστα συγκεκαλυμένη δικτατορία, με το στρατοαστυνομικό σύμπλεγμα στην πρώτη γραμμή διασφάλισης της «κοινωνικής ειρήνης και πειθαρχίας». Εννοείται επίσης ότι θα δράσει σαν λατινοαμερικάνος Orban, ενισχύοντας ανάλογα με δαύτον καθάρματα σε άλλα κράτη της νότιας αμερικής.

Άσχημες μέρες και βδομάδες και μήνες ξημερώνουν από σήμερα για τους βραζιλιάνους πληβείους, και όχι μόνο…. Και δεν είμαστε καθόλου σίγουροι ότι θα τους δοθεί η ευκαιρία να διορθώσουν την κατάσταση με «ειρηνικά», «δημοκρατικά» μέσα, στις επόμενες εκλογές…

Που πάτε ωρέ χωρίς την θεία Λίτσα;

Τρίτη 8 Μάη. Υπάρχουν αλλά δεν πολυακούγονται. Μπορεί να ζορίζονται· τι άλλο, όμως, θα μπορούσε να τους συμβεί εκτός από ζόρια; Αφού εκείνο που θα ήταν η «σπονδυλική στήλη» τους έμεινε έξω απ’ το «σώμα» τι άλλο θα σχηματιζόταν εκτός από μια άμορφη μάζα;

Ο λόγος για τις θρυλικές b.r.i.c.s.: βραζιλία, ρωσία, ινδία, κίνα, νότια αφρική… Μπορεί να το ξεχάσατε, όχι όμως και η ασταμάτητη μηχανή: τέτοιες μέρες (για την ακρίβεια: ήταν 11 του Μάη…), πριν από 3 μόλις χρόνια, το σύμπαν κράτησε την ανάσα του: η θεία Λίτσα κλήθηκε να γίνει το 6ο μέλος των θρυλικών brics!!! Ή, πιο σωστά, αυτό υποστήριξε η ίδια…

Πως θα ήταν δυνατόν ένα κρατικό πορτοφόλι χρεωκοπημένο μέχρι αηδίας, με επικεφαλής «Ιππότες της Αποκάλυψης» σαν τον αξέχαστο Γιάνη, τον καπετάν Παναγιώτη και, φυσικά, τον ψόφιο κοριό, όχι να γίνει «μέλος των b.r.i.c.s.» αλλά έστω να περάσει χιλιόμετρα απ’ έξω; Αυτό έμεινε για πάντα μυστικό. Με μια συμβολή μόνο 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων («ψιλά» για την θεία Λίτσα) θα μπορούσε φυσικά να γίνει μέτοχος της «αναπτυξιακής τράπεζας» που έστηναν οι brics… Αλλά που θα τα έβρισκε αυτά τα 10 δισ. δολάρια η θεία Λίτσα, που είχε πάρει σβάρνα την υφήλιο για δανεικά και δεν έβρισκε ούτε σέντσι;

Τρία χρόνια μετά κανείς δεν έχει ασχοληθεί τι συνέβη τότε και, τελικά, η θεία Λίτσα ενώ της είχαν στρώσει το κόκκινο χαλί (όπως νόμιζε) δεν μπήκε στο κλαμπ… Το θεώρησε, ίσως, δευτεράτζα; Μήπως σκέφτηκε ότι μπορεί να φτιάξει καλύτερη “αναπτυξιακή τράπεζα” παγκόσμιας εμβέλειας μόνη της; Μια δήλωση του ψόφιου κοριού ένα χρόνο μετά (φωτο από κάτω) δείχνει προς τα εκεί: η θεία Λίτσα ετοιμαζόταν (τότε) και ετοιμάζεται (ακόμα) να κατακτήσει το σύμπαν… Εξ εφόδου!!! Τι να ντζάσουν οι φτωχομπινέδες brics;

Εκτός κι αν έγινε κάτι άλλο. Όπως κάμποσες φορές πριν και μετά την 11η Μάη του 2015, ακόμα και στις μέρες μας, είτε ο ψόφιος κοριός έπεσε θύμα φάρσας (ξέρετε πόσοι θα πέθαιναν για να τον τρολάρουν;), είτε δεν κατάλαβε τι του είπε ο συνομιλητής του, όποιος κι αν ήταν, στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής!

Πως θα ήταν η παγκόσμια ιστορία αν όλοι μπορούσαν να καταλάβουν στοιχειωδώς ανεκτά μια απ’ τις βασικές ξένες γλώσσες; Άγνωστο. Το σίγουρο είναι ότι δεν δημιουργήθηκαν οι b.r.i.c.H.s….