Tag: τεχνολογία

Το φακέλωμα: η συσσώρευση…

Παρασκευή 26 – Σάββατο 27 Φλεβάρη. Ορισμένοι (πολλοί ίσως…) κάνουν το ίδιο τραγικό λάθος όπως με τα σανεμβόλια. Όπως, δηλαδή, έχουν φάει το ότι οι πλατφόρμες γενετικής τροποποίησης των ανθρώπινων κυττάρων είναι εμβόλια επειδή χρησιμοποιείται σύριγγα (ενώ ποτέ τα εμβόλια δεν έκαναν γενετική τροποποίηση κυττάρων!..), έτσι νομίζουν ότι τα «πιστοποιητικά εμβολιασμού» θα είναι κάτι σαν τις χάρτινες «βεβαιώσεις» διαφόρων ειδών· ή, έστω, σαν τα υπάρχοντα χάρτινα διαβατήρια… Καμμία σχέση!!!

Ένα χαρτί που θα έγραφε «εμβολιάστηκε» μαζί με δυο υπογραφές και τρεις σφραγίδες ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ καθόλου το ζητούμενο του βιο-πληροφορικo-ασφαλίτικου συμπλέγματος!! Διάφοροι κανάγιες, είτε ηλίθιοι είτε εγκάθετοι, λένε «Μα τι λέτε; Και για να πας στη σαουδική αραβια πρέπει να έχεις πιστοποιητικό εμβολιασμού για την μηνιγγίτιδα! Τόσο απλό….»

Απατεώνες! Η πρώτη απτή διαφορά είναι ότι τώρα υπάρχει η περίφημη κωδικοποίηση «QR». Όπως κάθε barcode (απ’ αυτούς που έχουν τα εμπορεύματα και, πλέον, το εμπόρευμα – άνθρωπος) έτσι και τα QR παραπέμπουν σε μια ψηφιακή βάση δεδομένων όπου εκεί (και μόνον εκεί) «αναγνωρίζεται η ταυτότητα» (δηλαδή το που παραπέμπει αυτός ο barcode). Σ’ όλη αυτήν την ιστορία με την … φαρδιά λεωφόρο, αυτό είναι το “κλειδί”: η δημιουργία ψηφιακών βάσεων προσωπικών δεδομένων υγείας που θα είναι προσβάσιμες απ’ τις διάφορες παραλλαγές των αφεντικών για όποια χρήση θέλουν.

Ένα παράδειγμα μπας και γίνει κατανοητό αυτό το πρώτο στοιχείο. Λένε πως η αεροπορική βιομηχανία (οι αεροπορικές εταιρείες – βάλτε όμως και τις ακτοπλοϊκές, τα τραίνα, τα λεωφορεία..) έχει δικαίωμα να ξέρει αν είσαι “μολυσματικός” ή όχι (σε σχέση με τον τσαχπίνη…) για να προστατέψει τους υπόλοιπους από εσένα… Αν η αεροπορική βιομηχανία έχει τέτοιο “δικαίωμα” για τον covid (με βάση το ιατρικο-φασιστικό και απόλυτα διαψευσμένο θεώρημα ότι “οι ασυμπτωματικοί είναι μολυσματικοί”…), γιατί δεν το έχει για κάθε ήπια μεταδοτική αρρώστια, όπως π.χ. οι γρίπες; Άρα θα πρέπει στην «έγκριση κυκλοφορίας» (δηλαδή στη βάση δεδομένων των προσωπικών ΣΟΥ στοιχείων υγείας) να υπάρχουν δεδομένα (προσβάσιμα απ’ την αεροπορική βιομηχανία) ΚΑΙ για το αν έχεις εμβολιαστεί (προσεχώς: πλατφορμιαστεί) και για τις γρίπες… 2 – 0!!

Κι αν έχει κι αυτό το δικαίωμα, τότε γιατί δεν έχει το άλλο, δηλαδή να ξέρει αν έχεις καρδιακά προβλήματα; Αν πάθεις κάτι στη διάρκεια του ταξιδιού να μην μπορεί να σε βοηθήσει; Να μπορεί… Οπότε το QR σου, δηλαδή η βάση των προσωπικών σου δεδομένων υγείας, θα πρέπει να περιλαμβάνει και τέτοια στοιχεία… Κι αφού θα έχει κι αυτό το δικαίωμα γιατί να μην έχει το δικαίωμα να ξέρει το ψυχολογικό ιστορικό σου; Αν σε πιάσει κάποια κρίση πανικού; Αν είναι πιθανό να βγάλεις κάποια επιθετικότητα έναντι άλλων επιβατών; Βάλτα κι αυτά μέσα – λοιπόν…

Κι αν έχει το δικαίωμα να ξέρει τα πιο πάνω, με απλή αξιοποίηση του QR σoυ, γιατί να μην ξέρει το αν είσαι «εγκληματικό» στοιχείο; Αν είστε φοροφυγάς που ετοιμάζεται να εγκαταλείψει την χώρα; Φυσικά αυτό ξεπερνάει τα «δεδομένα υγείας» – αλλά αυτά είναι η αρχή! Ξεπερνάει, επίσης, και τις (ως τώρα) αρμοδιότητες της αεροπορικής βιομηχανίας… Never mind: το QR σου θα παραπέμπει στο ψηφιοποιημένο ιστορικό της ζωής σου, στον ψηφιακό σου φάκελο, που θα είναι κάπου στο «cloud», και θα συσσωρεύει / επεξεργάζεται διαρκώς τα προσωπικά σου δεδομένα… Καλώς ήρθατε στα «δημοκρατικά» social credit systems!!!

Να ποια είναι η μία στρατηγικής σημασίας διαφορά ανάμεσα στο «χαρτί» που έπαιρνες από έναν γιατρό ή ένα νοσοκομείο για να επιβεβαιώνει ότι έκανες το εμβόλιο της μηνιγγίτιδας, σε σχέση με το “QR” που είναι «έγκριση κυκλοφορίας» εφόσον έχεις μπει στον brave new world των γενετικών τροποποιήσεων… Η τωρινή φάση, η «φαρδιά λεωφόρος» που πουλάει ο κάθε ρημαδοΚούλης, είναι μόνο η αρχή! (Τα αφεντικά και οι ειδικοί τους το ονειρεύονται, το λένε, το αναγγέλουν και το σχεδιάζουν εδώ και χρόνια!…)

Το φακέλωμα: η συνεχής ροή…

Παρασκευή 26 – Σάββατο 27 Φλεβάρη. Υπάρχει μια ακόμα στρατηγική διαφορά με το «διαβατήριο» όπως το ξέρουμε· κι αυτή είναι μια ακόμα απόδειξη της σχεδιασμένης πρόστυχης εξαπάτησης μέσω της χρήσης της λέξης «διαβατήριο» για κάτι που ΔΕΝ είναι διαβατήριο! (Όπως η σχεδιασμένη πρόστυχη εξαπάτηση μέσω της χρήσης της λέξης «εμβόλιο» για κάτι που ΔΕΝ είναι εμβόλιο!)

Τα διαβατήρια, όπως άλλωστε και οι αστυνομικές ταυτότητες, περιλαμβάνουν στοιχεία ταυτότητας που είναι σταθερά. Ύψος, χρώμα ματιών, όνομα, επώνυμο, ημερομηνία γέννησης, κλπ. (Προσεχώς, με τα βιομετρικά data – και πάλι παραπέμπουμε σε αφιέρωμα στο cyborg 20, αυτή η “συλλογή” θα είναι και ψηφιακή και καθολική…) Όμως τα data υγείας, άρα και οι βάσεις δεδομένων υγείας, άρα και τα «health passports», δεν αφορούν κάτι σταθερό! Από την στιγμή που γεννιέται ο καθένας μέχρι την στιγμή που πεθαίνει η υγεία του/της αλλάζει άπειρες φορές! Ακόμα κι αυτός ο εκβιασμός με τον πλατφορμιασμό για τον τσαχπίνη θα είναι άχρηστος σε ένα χρόνο ή δύο· θα είναι ιστορία. Τι νόημα (δηλαδή τι σκοπό) μπορεί να έχει λοιπόν η (ακριβή) επένδυση σε υποδομές, ανιχνευτές QR, αλγόριθμους επεξεργασίας, αποθήκευση κλπ; Μόνο για λίγους μήνες;

Όχι βέβαια! Και πάλι πρόκειται μόνο για την αρχή, για την αφετηρία αυτής της «λωρίδας ταχείας κυκλοφορίας», όχι για τους κοινούς θνητούς όμως! Για το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα: τα data υγείας είναι διαρκούς ροής, 24/7, για όλη μας την ζωή! Γι’ αυτό έχει λυσσάξει για δαύτα ο κυρ Βασίλης! Γι’ αυτό θέλουν να τους βάλουν χέρι οι big pharma, oι big tech, oι big insurance και οι σκληροπυρηνικοί μηχανισμοί των κρατών!

Ας το ξαναπούμε: δεν πρόκειται για κάτι “μια κι έξω”! Όπως ακριβώς η βιομηχανία της υγείας (τα αφεντικά και οι σύμμαχοί τους) κατασκεύσε μια “κρίση υγείας” για να ξεκινήσουν την επιβολή των πλατφορμών γενετικής μετάλλαξης, ακριβώς έτσι με τα health passports ξεκινάει η επιβολή του γενικευμένου ψηφιακού φακελώματος ως «καθήκοντος κοινωνικής ευθύνης»… «Σωστός και άξιος πολίτης» θα είναι ο εθελόδουλος στο αλγοριθμικό πανοπτικό…

(φωτογραφία: Κλασσική παραπλανητική απεικόνιση…)

Το φακέλωμα: η ιδιοκτησία…

Παρασκευή 26 – Σάββατο 27 Φλεβάρη. Το τρίτο στοιχείο που διαφοροποιεί απόλυτα τις τωρινές εξελίξεις απ’ ότι “μοιάζει” μ’ αυτές (ή απ’ ότι επιστρατεύεται για να τις κουκουλώσει), είναι η τεχνολογία και η ιδιοκτησία της. Τα παραδοσιακά χάρτινα αρχεία (απ’ τα ληξιαρχεία ως τα αρχεία του υπουργείου μεταφορών και απ’ τα αρχεία δημόσιας τάξης μέχρι εκείνα των εφοριών, των υποθηκοφυλακείων και των ασφαλιστικών ταμείων) ήταν ιδιοκτησία των κρατών· και εξαιρετικά δυσκίνητα. Το ότι ήταν ιδιοκτησία των κρατών σήμαινε (τυπικά τουλάχιστον) κάποιο είδος προστασίας των υπηκόων από «διαρροές» των στοιχείων τους, και αλλότρια χρήση.

Τώρα πια δεν ισχύει αυτό. Ακόμα και οι κρατικές ψηφιακές υποδομές χρησιμοποιούν μηχανήματα, sοftware και τα λοιπά ιδιωτικών εταιρειών. Οι τηλεπικοινωνίες επίσης που απαρτίζουν αυτό που λέγεται «δίκτυο» ανήκουν κι αυτές σε ιδιωτικές επιχειρήσεις. Το τι είδους «παράθυρα» μπορούν να κατασκευάζουν αυτές οι επιχειρήσεις στα προγράμματά τους ώστε να υποκλέπτουν τα data είναι κάτι εντελώς άγνωστο για τους χρήστες, όποιοι και νάναι. Και τέτοια «παράθυρα» υπάρχουν!

Θα υποσχεθούν, θα ορκιστούν οι πολιτικές βιτρίνες, ότι τα δεδομένα υγείας που έχουν αρχίσει να ψηφιοποιούν θα μείνουν «απόρρητα», «προστατευμένα», σε «καλά χέρια»… Ακόμα και η πιο ειλικρινής πολιτική βιτρίνα του σύμπαντος θα λέει ψέμματα: όλα αυτά είναι εφικτό να υποκλαπούν – απ’ όσους ξέρουν να το κάνουν. Και είτε δεν θα το μαθαίνουμε, είτε θα κυκλοφορεί σαν «ανατριχιαστική είδηση» ότι κάποιος εχθρός χάκαρε τους υπολογιστές … και έκλεψε τα στοιχεία…

(φωτογραφία: Μια φορά τον χρόνο αυτοι οι σύμμαχοι συμφωνούν να φτιάξουν κάτι μεγαλειώδες. Πέρσι είχαν συμφωνήσει να φτιάξουν τον θρυλικό east med… Φέτος συμφώνησαν… τι συμφώνησαν; Πώς θα ελέγχονται οι τουρίστες απ’ το απαρτχάιντ καθεστώς στα ελληνικά σύνορα;

Απλά δεν θα ελέγχονται… Θα θεωρούνται de facto υγιείς… Όπως πέρυσι, που ήταν να έρθουν 1 μύριο…)

Το φακέλωμα: ο ιδιωτικός τομέας…

Παρασκευή 26 – Σάββατο 27 Φλεβάρη. Κοροϊδεύοντας τους πάντες ο ρημαδοΚούλης χρησιμοποιεί σαν «επιχείρημα» υπέρ της «έγκρισης κυκλοφορίας» το ότι αν δεν το κάνουμε εμείς (τα κράτη μέλη της ε.ε. δηλαδή) θα το κάνει ο ιδιωτικός τομέας… Πρόκειται για το ακριβώς ανάποδο από εκείνο που είχε πει συνεντευξιαζόμενος πριν 4 μήνες:

… Εγώ δεν πρόκειται να κυνηγάω με το εμβόλιο στο δρόμο ανθρώπους οι οποίοι δεν θέλουν να εμβολιαστούν…. μπορεί, όχι εμείς αλλά η ίδια η αγορά, η ελεύθερη οικονομία να επιβάλλει τέτοιους περιορισμούς που να είναι η ζωή τους λίγο πιο δύσκολη…

(Με σαδιστική ευχαρίστηση, αρκεί να δείτε το video, αναγνωρίζει τουλάχιστον ότι «θα κάνουν δύσκολη τη ζωή» όσων τολμήσουν να έχουν… φυσική ανοσία στις διάφορες μορφές της… Δηλαδή η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού..) Πριν 4 μήνες οι πολιτικές βιτρίνες δεν θα κυνηγούσαν κανέναν· θα άφηναν την δουλειά στην «ελεύθερη οικονομία»…. Τώρα δηλώνουν πως είναι καλύτερα να αναλάβουν την δουλειά του φακελώματος τα κράτη…

Θα ήταν όμως δυνατόν να επιβάλουν τα ιδιωτικά μαγαζιά, οι ιδιωτικές επιχειρήσεις αυτό το υγειονομικό απαρτχάιντ; Η απάντηση είναι απερίφραστα ΟΧΙ! Διότι παραβιάζει ατομικές ελευθερίες και δικαίωματα (και σε ότι αφορά την υγεία, τα εμβόλια, τις θεραπείες) που είναι κατοχυρωμένες σε όλα τα δυτικά «φιλελεύθερα» συντάγματα…

Μόνο τα κράτη μπορούν (!) να παραβιάζουν (!) τα συντάγματά τους – όπως έκαναν με την «αντιτρομοκρατία» και όπως κάνουν εδώ και ένα χρόνο μαζικά και γενικευμένα, με πρόσχημα την … δημόσια υγεία! Μόνο τα κράτη μπορούν να παράξουν και να επιβάλλουν κατά βούληση «καταστάσεις έκτακτης ανάγκης» και «ιδιόμορφα Δίκαια της Ανάγκης»… Κι όταν το κάνουν τα κράτη, τότε μπορούν να το αρπάξουν και να το αξιοποιήσουν τα ιδιωτικά αφεντικά.

Θεωρητικά βέβαια δεν μπορούν ούτε τα κράτη… Θεωρητικά θα έπρεπε όλες οι πολιτικές βιτρίνες και οι «ειδικοί» τους να βρίσκονται στα πιο βαθιά μπουντρούμια… Αλλά ενώ μπορεί να εμποδίσει κάποιος οποιοδήποτε ιδιωτικό αφεντικό να επιβάλει την δική του νομοθεσία κάνοντάς του μήνυση, όταν είναι τα κράτη οι πραξικοπηματίες, η μόνη δυνατότητα, η μόνη λύση, είναι η γενικευμένη αντίσταση των υπηκόων και η ανατροπή της πραξικοπηματικής «έκτακτης ανάγκης». Όπως συμβαίνει εναντίον κάθε πραξικοπήματος.

Γι’ αυτό ο ρημαδοΚούλης κορόιδευε πριν 4 μήνες, και κοροϊδεύει απ’ την ανάποδη ξανά τώρα! Εμφανίζει ένα ανύπαρκτο δίπολο «κράτους – επιχειρήσεων» (αν δεν το κάνει ο ένας θα το κάνει ο άλλος … πάντως θα γίνει!!) για να αποπροσανατολίσει ως προς το ένα και μοναδικό γεγονός: ότι από τις γενικευμένες απαγορεύσεις (: lockdown…) ως το (κατ’ αρχήν) υγιειονομικό απαρτχάιντ είναι η μορφή – κράτος που έχει αναλάβει, μέσα από διαδοχικά πραξικοπήματα, την εξυπηρέτηση των πιο επιθετικών και βίαιων συμφερόντων του κεφάλαιου – εκείνων του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος.

Το φακέλωμα: οι «λεπτομέρειες»…

Παρασκευή 26 – Σάββατο 27 Φλεβάρη. Έχουμε αναφέρει ήδη ότι τα ψηφιακά φακελώματα αυτού του είδους θα συνεπάγονται (για όσους μετακινούνται από κράτος σε κράτος) ότι η διαδικασία «τσεκαρίσματος» του QR οπουδήποτε θα σημαίνει πρόσβαση στον ψηφιακό φάκελο του Χ ταξιδιώτη, δηλαδή στην ψηφιακή βάση δεδομένων του «έθνους κράτους» του. Οι «εθνικές ψηφιακές βάσεις δεδομένων» θα πρέπει να είναι συμβατές μεταξύ τους, πράγμα που σημαίνει ενιαία τεχνολογία, αλγόριθμους που αν δεν είναι ίδιοι θα μπορούν να «συνεργαστούν» μεταξύ τους, ενιαία τυποποίηση, ενιαία γλώσσα, κλπ. Και σ’ αυτήν την διαδικασία το κράτος που θα ορίσει το «πρότυπο» θα επιβληθεί σ’ όλα τα υπόλοιπα· και, πιθανότατα θα έχει το πάνω χέρι στην «απόσπαση» (ακόμα και κάτω απ’ το τραπέζι) στοιχείων απ’ τις εθνικές βάσεις των άλλων κρατών.

Είναι γι’ αυτό που ακόμα ο βασιλιάς γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron διστάζει. Το βασίλειό του έχει ήδη τέτοια βάση δεδομένων – αλλά πως θα εμποδίσει την «διείσδυση», «νόμιμη» ή όχι, «ξένων δυνάμεων» ακόμα και εντός ευρώπης; Όπως, π.χ., το γερμανικό κράτος;

Η κυρία Merkel (σύμφωνα με ελληνικές πηγές και μεταφράσεις…) είπε χτες το εξής (ο τονισμός δικός μας):

…Τα βασικά στοιχεία τα οποία θα πρέπει να περιέχει έχουν προσδιοριστεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη-μέλη. Και τώρα έχει γίνει η ανάθεση από το υπουργείο Υγείας. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χρειάζεται περίπου τρεις μήνες προκειμένου να δημιουργήσει τις τεχνικές προϋποθέσεις και αυτό είναι περίπου και το χρονικό διάστημα που και ο υπουργός Υγείας Γενς Σπαν έχει ορίσει για την ανάπτυξη ενός τέτοιου εγχειρήματος, ώστε σε εύλογο χρόνο από πάρα πολλά κράτη-μέλη – θα έλεγα από όλα – να έχουν αναπτυχθεί εθνικά πιστοποιητικά εμβολιασμού, τα οποία, μέσω της πύλης σε ευρωπαϊκό επίπεδο, θα είναι μεταξύ τους συμβατά, προκειμένου να είναι εφικτά τα ταξίδια εντός ΕΕ με περισσότερες πληροφορίες και ίσως αυτό να γίνει η βάση και για την είσοδο στην ΕΕ από τρίτες χώρες….

Αυτό το τελευταίο είναι σε μεγάλη, παγκόσμια κλίμακα το ζήτημα (διακρατικού ανταγωνισμού…) που σε μικρότερη συμβαίνει και εντός ε.ε.: θα αναγκαστούν, για παράδειγμα, το Πεκίνο, ή η Μόσχα, ή η Ουάσιγκτον να προσαρμόσουν τα συστήματα ψηφιακού φακελώματος που θα επιβάλουν εντός των συνόρων τους στις ευρωπαϊκές προδιαγραφές (για να μπορούν οι υπήκοοί τους να ταξιδεύουν στη ζώνη Σέγκεν…) ή θα γίνει το ανάποδο; Με δυο λόγια: ποιος θα επιβάλει στους υπόλοιπους τις δικές του προδιαγραφές και, κατά συνέπεια, τους «κανόνες των ανταλλαγών προσωπικών δεδομένων υγείας από κράτος σε κράτος»; Αυτός που έχει τον μεγαλύτερο πληθυσμό και άρα, εν δυνάμει, τον μεγαλύτερο αριθμό τουριστών; Αυτός που θα προλάβει πρώτος; Αυτός που θα εκβιάσει πιο πετυχημένα; Κι ας μην μιλήσουμε για κράτη πιο αδύναμα: αυτά θα αναγκαστούν να παραδοθούν στον νικητή· ή σ’ αυτόν με τον οποίο έχουν τις πιο στενές συναλλαγές / ανταλλαγές.

Έτσι κι αλλιώς οποιαδήποτε εκδοχή είναι σε βάρος μας. Είναι ωστόσο κι αυτό μια διάσταση της βίαιης μετάβασης στις νόρμες της 4ης βιομηχανικής επανάστασης….

(φωτογραφία: Μιλώντας στην τηλε-σύνοδο των G20 στις 21 του περασμένου Νοέμβρη ο κινέζος αυτοκράτορας Xi Jinping πρότεινε να δημιουργηθεί ένα παγκόσμιο πρότυπο “υγιειονομικού διαβατηρίου “, με ενιαία χαρακτηριστικά, για χρήση σε όλον τον πλανήτη… Τον έγραψαν κανονικά, γιατί κατάλαβαν τον κίνδυνο που αντιπροσώπευε αυτή η global προσέγγιση κινέζικης προέλευσης: οι προδιαγραφές θα διαμορφώνονταν σε μεγάλο βαθμό στα μέτρα του Πεκίνου.

Οπότε το πράγμα πάει στ’ αχνάρια του εξελισσόμενου ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού…)

Αλλαγή συμπεριφορών 2

Πέμπτη 25 Φλεβάρη. Πρόκειται για επανάληψη της ιστορικής καπιταλιστικής «λογικής», σ’ έναν ανώτερο (τεχνολογικά, πολιτικά, ιδεολογικά, αισθητικά, ηθικά) και συνθετότερο επίπεδο. Η 1η και ακόμα εντονότερα η 2η βιομηχανική επανάσταση, σαν μηχανές / διαδικασίες προλεταριοποίησης, έκαναν και αυτό – όχι σχεδιασμένα αλλά κατηγορηματικά: μαζικές αλλαγές συμπεριφορών. Η μετατροπή των σε γενικές γραμμές αγροτικών πληθυσμών σε βιομηχανικούς εργάτες σήμαινε την επιβολή ενός συγκεκριμένου πλέγματος νέων (για τα τότε δεδομένα) πειθαρχιών, συνηθειών, «ρουτινών», συμπεριφορών. Οι εργατικές, προλεταριακές εξεγέρσεις και επαναστάσεις ως τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα δεν είχαν να κάνουν μόνο με πολιτικά προγράμματα ή με αντίσταση στην βία και στην αδικία της μηχανοποιημένης εκμετάλλευσης της εργασίας. Είχαν να κάνουν επίσης με αρνησικυρία «τρόπων ζωής» που είχαν την ιστορική τους αυτοπεποίθηση (ακόμα και τον ιστορικό συντηρητισμό τους…) απέναντι στη βίαιη, επιβεβλημένη υποτίμηση / ακύρωσή τους. Οι εργάτες σ’ αυτήν την ιστορική καπιταλιστική περίοδο είχαν (ή έβρισκαν εύκολα) τον δρόμο του δεν θα μου επιβάλεις τι θα κάνω!

Η 3η βιομηχανική επανάσταση έκανε ξανά το ίδιο, “αλλαγές συμπεριφορών”, αλλά αυτή τη φορά από μια φαρδιά, «βασιλική» οδό: την «χαρά της κατανάλωσης». Οι αλλαγές στα ήθη και στα έθιμα, στις συμπεριφορές, στις συνηθείες, στις ρουτίνες, ανάμεσα στις αρχές της δεκαετίας του ’90 και στα τέλη της δεκαετίας του 2010 ήταν εντυπωσιακές. Αλλά όχι καταναγκαστικές με τους παλιούς τρόπους. Καμμιά κυβέρνηση δεν επέβαλε τα κινητά και, στη συνέχεια, τα smart phones· την ιντερνετική δικτύωση· τα antisocial media· τον υγιεινισμό (αν και τον προώθησαν), όπως καμμιά κυβέρνηση δεν είχε επιβάλει νωρίτερα (στη διάρκεια της 2ης βιομηχανικής επανάστασης) την τηλεθέαση και τις μαζικές διακοπές…. Καμμία σχέση με το να επιβάλλεται σε αγροτόπαιδα ή ακόμα και παιδιά μεγαλωμένα στις περιμέτρους των πόλεων το να κάθονται ακίνητα σε καρέκλες στα σχολεία· σε ανθρώπους με ζωντανά σώματα να μένουν ακίνητοι μπροστά σε έναν ιμάντα μεταφοράς κάνοντας επί 8 ώρες την ίδια κίνηση· καμμία σχέση με την επιβολή της πειθαρχίας στο στρατό ή μέσω της πολεοδομίας.

Η «ελευθεριακότητα» των αλλαγών στις συμπεριφορές που επιτεύχθηκε στη διάρκεια της 3ης βιομηχανικής επανάστασης (με ένα know how προερχόμενο απ’ την μαζική κατανάλωση στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα…) θα σχολιάζεται κάποτε στο μέλλον απ’ τους ιστορικούς (αν υπάρχουν ακόμα τέτοιοι) σαν, απλά, η εισαγωγή στη βία της 4ης. Πέτυχε η 3η να εγκαθιδρύσει (μέσα στο κοινωνικό εργοστάσιο) και, σε κάθε περίπτωση, να νομιμοποιήσει «γλυκά, όμορφα κι ωραία» την διευρυμένη τεχνική, μηχανική μεσολάβηση σα (και στις) «νέες» συμπεριφορές. Έτσι ώστε στο βίαιο ξεκίνημα της 4ης οι υπήκοοι (ένα μεγάλο μέρος τους), οποιαδήποτε μικροαστικό ναρκισσισμό κι αν κουβαλάνε (: «ιδέα για τον Εαυτό» αντίστροφα ανάλογη των πραγματικών αυτοτελών ικανοτήτων και δυνατοτήτων του…) έχουν χάσει πια το έδαφος του δεν θα μου πεις εσύ τι θα κάνω! Τώρα το «σημείο στήριξής τους» (αν μπορεί να χαρακτηριστεί τέτοιο…) είναι πες μου ΕΣΥ τι να κάνω (όπου αυτό το ΕΣΥ είναι κάποια μορφή του τεχνο-γραφειοκρατικού apparatus…) κάντο όμως με τρόπο που να μου επιστρέπει να πιστεύω, να ελπίζω ότι έχω αξία… Η “σωτηρία της υγείας”, μια εξώφθαλμη καπιταλιστική, επιχειρηματική, κρατική επιχείρηση υποδούλωσης, είναι τέτοιου τύπου.
Στη θέση του «fack you, δεν θα με διατάζεις», που δεν ήταν υποχρεωτικά κάποια αντιεξουσιαστική ιδεολογία αλλά ήταν η σύγκρουση ανάμεσα σε «καινούργιες νόρμες» και «παλιές συνήθειες», έχει μπει στο «διάταξέ με, αλλά κάντο με τρόπο που να με κολακεύει»…

Κατόπιν αυτού, και πάντα απ’ το περιθώριο, μια γενική και απρόσωπη αφιέρωση: rage against the machine…

Ρευστές καταστάσεις υψηλής τεχνολογίας 1

Τετάρτη 24 Φλεβάρη. Πριν καιρό, πίσω στα βάθη των p.c. αιώνων, όταν δεν τάσκιαζε όλα ένας ασήμαντος ιός, όταν οι αναφορές στις τεχνολογικές εξελίξεις δεν ήταν «συνωμοσιολογία», όταν οι mRNA πλατφόρμες δεν απασχολούσαν τους (μετέπειτα) caradinieri, μπορούσε κανείς να διαβάσει (ή να μην διαβάσει…) ανέμελα κι αυτό (Οκτώβρης 2015, cyborg νο 4):

Είναι απίθανο να καταλάβετε τι είναι αυτό που δείχνει η εικόνα, και είναι ακόμα πιο απίθανο να σκεφτείτε ότι κάτι τέτοιο θα ήταν δυνατόν. Η φωτογραφία είναι σε μεγέθυνση. Δεξιά είναι η άκρη μιας βελόνας ένεσης. Και αυτό το σαν πλέγμα που βγαίνει απ’ την τρύπα της βελόνας είναι ηλεκτρονικό κύκλωμα σε υγρή μορφή.

Μια διεθνής ομάδα ερευνητών από διάφορες ειδικότητες, υπό την αιγίδα του Charles Lieber’s Lab, παρουσίασε τον περασμένο Ιούνη αυτό το υγρό υλικό που είναι κύκλωμα σε νανοκλίμακα. Αυτό το υγρό μπορεί να μπει σ’ έναν οργανισμό με ένεση, όπως οποιοδήποτε ενέσιμο φάρμακο. Άπαξ και βρεθεί εκεί μπορεί να “αποκτήσει επαφή” με (εκτός σώματος) ηλεκτρονικές συσκευές και, κατά τους εφευρέτες, μπορεί να παρακολουθεί τη δραστηριότητα των νεύρων ενός σώματος, μπορεί να επισκευάζει ιστούς, ακόμα και να μεταφέρει σήματα στους νευρώνες.

Ο Charles Lieber έκανε πανηγυρικές δηλώσεις. “Νοιώθω ότι αυτό που πετύχαμε έχει επαναστατικές δυνατότητες. Ανοίγεται ένα εντελώς καινούργιο πεδίο, όπου μπορούμε να μελετήσουμε την διάδραση μεταξύ ηλεκτρονικών δομών και βιολογίας. Τα τελευταία 30 χρόνια έχουν γίνει σημαντικά βήματα προς όλο και μικρότερη μικροκλίμακα, αλλά κανείς δεν έπιασε αυτό το θέμα, την διάδραση ηλεκτρονικών / κυττάρων, στο επίπεδο που δουλεύει η βιολογία”.

Η προοπτική της εφεύρεσης είναι (τι άλλο;) θεραπευτική. Μελλοντικά, λοιπόν, θα πρέπει να απαλλαγούμε απ’ την φαγούρα. Ξύσε – ξύσε μπορεί να γίνει καμιά ζημιά στο κύκλωμα / φάρμακο.

Ηλεκτρικό – κύκλωμα – σε – υγρή – μορφή – μπαίνει – στο – σώμα – με – ένεση – για – να – παρακολουθεί – την – λειτουργία – των – νεύρων; Αίσχος! Ντροπή! (Δεν έχει και κυρ Βασίλη, άρα ακόμα χειρότερα!). Διάδραση – μεταξύ – ηλεκτρονικών – δομών – και – κυττάρων; Ντροπή, αίσχος παλιο«ψεκασμένοι»!!!

Έτσι είναι για όποιον βολεύεται…

Ρευστές καταστάσεις υψηλής τεχνολογίας 2

Τετάρτη 24 Φλεβάρη. Το cyberpunk.link ανακάλυψε κάτι ενδιαφέρον για τον εφευρέτη: τον Charles Lieber. Παρά τις όποιες κατάρες ο Lieber υπάρχει, όπως υπάρχουν και οι εφευρέσεις του, σαν την πιο πάνω. Είναι καθηγητής του Harvard, και θεωρείται απ’ τους κορυφαίους στον κόσμο στις νανοτεχνολογίες. Μόνο που αυτήν την εποχή είναι «καθηγητής του Harvard σε αναστολή»: έπεσε θύμα μιας άλλης ρευστότητας, μεγάλης κλίμακας, που δεν εκτίμησε έγκαιρα όντας αφιερωμένος στη νάνο-… Ποιό είναι το πρόβλημα με τον κύριο Charles;

Εδώ και καμμιά δεκαριά χρόνια ο Lieber, όντας “τεχνο-διανοητικό κεφάλαιο” πρώτης γραμμής, συνεργάζεται ανοικτά με το Πεκίνο, στο πλαίσιο ενός γνωστού κινεζικού προγράμματος με τίτλο «Σχέδιο Χίλια Ταλέντα», που τρέχει απ’ το 2008. Σύμφωνα μ’ αυτό, το κινεζικό καθεστώς χρηματοδοτούσε (και χρηματοδοτεί) «μυαλά» κατ’ αρχήν κινέζων εμιγκρέδων στους δυτικούς καπιταλισμούς, ώστε να επιστρέψουν στην κίνα και να μεγαλουργήσουν εκεί. Κάποια στιγμή το πρόγραμμα εξελίχθηκε ώστε να προσελκύσει και μη κινέζους ειδικούς. Με αντάλλαγμα γερές αμοιβές και πληρωμές εξόδων διαβίωσης και μετακίνησης, το Πεκίνο προσέφερε την δυνατότητα σε τέτοιους δυτικούς να δουλεύουν για ένα διάστημα κάθε χρόνο στην κίνα. Ανταποκρίθηκαν αρκετοί.

Ο Lieber ήταν ένας απ’ αυτούς. Όχι απλά άρχισε να δουλεύει και να συνεργάζεται με κινέζους τεχνολόγους, αλλά (με χρηματοδότηση του κινεζικού καθεστώτος) έστησε to 2013 ένα αναβαθμισμένο εργαστήριο νανοτεχνολογίας στην Wuhan (ναι, πάλι αυτή!), στο τεχνολογικό πανεπιστήμιο της πόλης. Με όνομα WUT-Harvard Joint Nano Key Laboratory. Με καθόλου αμελητέες αποδοχές: μισθό 50.000 δολάρια τον μήνα, συν 150.000 έξοδα παραμονής και διαβίωσης…

Όλα αυτά ήταν μια χαρά… μέχρι που έπαψαν να είναι. Απ’ το 2017 και μετά το ψόφιο κουνάβι κήρυξε το Πεκίνο επικίνδυνο τεχνολογικό αντίπαλο, και σταδιακά άρχισε να ανεβάζει την ένταση. «Η κίνα κλέβει την τεχνολογία μας» είπε και ξανάπε, κι ίσως πολλοί σκέφτηκαν δαιμόνιους μικροκαμωμένους κινέζους που κάνουν διαρρήξεις νύχτα στη silicon valley.

O Lieber, είτε επειδή δεν ήθελε να χάσει το πόστο στη Wuhan είτε επειδή θεώρησε πως είναι τόσο καλός ώστε αποκλείεται να τον αγγίξουν, δήλωσε το 2018 ότι «δεν έχει σχέση πια» με το «Σχέδιο Χίλια Ταλέντα». Αλλά είχε…

Φέτος, στα τέλη Γενάρη, κτύπησε την πόρτα του το fbi… Τον έψαχνε το αμερικανικό υπ.αμ., αφού τα project που δούλευε στη Wuhan θεωρούνται πια απειλή στην εθνική ασφάλεια. Θα έπρεπε να το έχει καταλάβει: στους χρηματοδότες των ερευνών του στις ηπα περιλαμβάνονται η περιβόητη DARPA, ο ερευνητικός βραχίονας του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού, και ο αντίστοιχος της πολεμικής αεροπορίας. (Αλλά και τα εθνικά ινστιτούτα υγείας…).

Μπορεί τώρα όποιος / όποια θέλει να συνδέσει αυτά τα δύο διακριτά μεταξύ τους ζητήματα. Απ’ την μια μεριά την οξυνόμενη διακρατική σύγκρουση και στα φλέγοντα ζητήματα τεχνολογικής αιχμής· απ’ την άλλη αυτήν ακριβώς την τεχνολογική αιχμή, ακόμα κι εκείνη που φτάνει μέσα από σύριγγες στο ανθρώπινο δέρμα… Κάποιοι συνειρμοί μπορεί να γεννηθούν έτσι.

Όχι, ας μην πέσει κανείς σε δεισιδαιμονίες περί «τσιπαρίσματος απ’ τον αντίχριστο»! Δεν υπάρχουν εδώ ούτε θεοί ούτε διάβολοι! Μόνο η υπαρκτή, υπαρκτότατη τεχνολογική στοιβάδα του καπιταλισμού. Τόσο υπαρκτή ώστε μπορεί να γίνεται αιτία σύλληψης ακόμα κι ενός Lieber…

(«Ακαδημαϊκές ελευθερίες» ακόμα και στο υψηλότερο επίπεδο; Ένα ακόμα πτώμα στον πάγκο του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού...)

Σπάνιες γαίες

Πέμπτη 18 Φλεβάρη. Η «είδηση» κυκλοφόρησε στα δυτικά media σαν ηλεκτροσόκ: Το Πεκίνο ψάχνει το πόσο θα επηρρεαστεί η αμερικανική παραγωγή των f-35 αν επιβάλει περιορισμό (ή και απαγόρευση) εξαγωγής των σπανίων γαιών στις ηπα! Κάποιοι έτρεξαν να σχολιάσουν ότι αυτή είναι η «πυρηνική επιλογή» του Πεκίνου αν συνεχιστούν οι «τιμωρίες και κυρώσεις» απ’ το Joνυσταλεάν.

Σπάνιες γαίες (rare earths) ονομάζονται 17 μέταλλα / χημικά στοιχεία με φουτουριστικά ονόματα (π.χ.: τέρβιο, πρασεοδύμιο, νεοδύμιο, έρβιο, θούλιο, υτέρβιο, λουτέτσιο, λανθάνιο, κλπ) των οποίων η χρήση είναι στρατηγικής σημασίας στην τωρινή τεχνολογική φάση του καπιταλισμού, απ’ τα λέιζερ και τις οθόνες υγρών κρυστάλλων μέχρι τις μπαταρίες, τα νέα υλικά, τα ηλεκτρονικά καθοδήγησης πυραύλων· και πολλά άλλα. Παρά το όνομα τους δεν είναι και τόσο σπάνια υλικά στον πλανήτη· όμως δεν υπάρχουν «καθαρά», και η ανάκτησή τους ώστε να χρησιμοποιηθούν γίνεται με «βρώμικες» μεθόδους επεξεργασίας, με σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Έτσι, το κινέζικο καθεστώς, αν και στο έδαφός του υπάρχει μόνο το 36,5% των γνωστών κοιτασμάτων, έχει φτάσει στο σημείο να εξάγει πάνω απ’ το 80% των καθαρών (δηλαδή επεξεργασμένων) σπανίων γαιών του καπιταλιστικού πλανήτη. Η υπεροχή της κινεζικής παραγωγής ξεκίνησε απ’ την δεκαετία του ’90 χάρη σ’ έναν συνδυασμό χαμηλότερων τιμών (χαμηλού εργατικού κόστους…) και «χαλαρών» περιβαλλοντικών κανόνων.

Αν το Πεκίνο είχε στο έδαφός του την μεγαλύτερη συγκέντρωση αυτών των πρώτων υλών, τότε θα μπορούσε πράγματι να θεωρηθεί μονοπώλιο σε βάθος χρόνου. Αλλά δεν το έχει. Απ’ την μεριά της η Ουάσιγκτον, που κατά κάποιο τρόπο περιόρισε σημαντικά εδώ και τρεις δεκαετίες την εξόρυξη στα δικά της ορυχεία (υπάρχει μόνο μία τέτοια εξορυκτική εταιρεία, η MP materials, με επιφανειακό ορυχείο στο mountain pass στην Καλιφόρνια – η επεξεργασία και ο καθαρισμός των μεταλλευμάτων γίνονται στην κίνα…), έχει αρχίσει από πέρυσι την «επιστροφή». Σήμερα εισάγει το 80% των αναγκών των βιομηχανιών της απ’ την κίνα· αλλά δεν μπορείς να κάνεις εμπορικό (ή και κανονικό…) πόλεμο κατά του rival και, ταυτόχρονα, να μένεις όμηρός του! Το ψόφιο κουνάβι, τις τελευταίες μέρες της βασιλείας του, υπέγραψε την κρατική χρηματοδότηση προγραμμάτων «αυτάρκειας» σε σπάνιες γαίες ύψους 800 εκατομυρίων δολαρίων· ο αμερικανικός στρατός αποφάσισε να χρηματοδοτήσει με 30 εκατομύρια μια αυστραλέζικη εξορυκτική, την Lynas· ενώ μια ακόμα αμερικανική, η usa rare earth, που έχει «κλείσει» για εκμετάλλευση τα κοιτάσματα στο Round Top του Texas, πρόκειται να μπει τους επόμενους μήνες στο χρηματιστήριο για να μαζέψει ρευστό, ελπίζοντας να αρχίσει την δουλειά της εξόρυξης το 2023.

Τι σημαίνουν αυτά; Σημαίνουν (κατά την ταπεινή μας άποψη) ότι το Πεκίνο έχει ένα χρονικό περιθώριο δύο, τριών, μπορεί και πέντε χρόνων, για να υπαινίσσεται ότι μπορεί να γονατίσει τις αμερικανικές εταιρείες «νέων τεχνολογιών» ώστε να ανασχέσει, σ’ αυτό το διάστημα, είτε την όξυνση του οικονομικού πολέμου εναντίον του, είτε και έναν κανονικό πόλεμο. Δύο, τρία ή πέντε χρόνια δεν είναι η αιωνιότητα· είναι όμως ένα κρίσιμο χρονικό διάστημα που χρειάζεται το Πεκίνο για να βελτιώσει ακόμα περισσότερο τόσο τις τεχνολογικές (για εμπορική ή στρατιωτική χρήση) όσο και τις πολεμικές του δυνατότητες. Πολλοί προβλέπουν ότι ως το 2025 ο κινέζικος καπιταλισμός θα έχει ξεπεράσει τον αμερικανικό σε διάφορους τομείς· είναι λογικό ότι το Πεκίνο χρειάζεται μια κάποια σχετική «ηρεμία» τα αμέσως επόμενα χρόνια. (Σ’ αυτό το διάστημα θα εξορθολογίσει και θα κάνει «πιο πράσινη» την εξόρυξη στα δικά του ορυχεία…)

Θα πετύχει αυτή η εκβιαστική «ανάσχεση»; Για ένα διάστημα είναι αρκετά πιθανό, αλλά όλα θα εξαρτηθούν α) απ’ την ένταση της πίεσης που νοιώθει ήδη εδώ και κάποια χρόνια ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός, και β) απ’ την πιθανότητα να βρεθούν κι αλλού (πέρα απ’ τα υπάρχοντα: σε αυστραλία, βραζιλία, νότια αφρική – έχει και η ρωσία, αλλά είναι rival…) αξιοποιήσιμα κοιτάσματα, ειδικά για τα πιο «κρίσιμα» απ’ αυτά τα μέταλλα…

(φωτογραφία κάτω: Εργοστάσιο επεξεργασίας σπάνιων γαιών στο Baotou στην εσωτερική μογγολία.)

Η υγεία στο πιάτο σας!

Τρίτη 16 Φλεβάρη. Η FReSH (αρχικά των λέξεων Food Reform for Sustainability and Health) είναι μια καλωσυνάτη πρωτοβουλία του “παγκόσμιου επιχειρηματικού συμβουλίου” για την αναδιάρθρωση του συστήματος διατροφής του πλανήτη· και την προσαρμογή των εταιρειών σ’ αυτήν… Δημιουργήθηκε το 2017 – και τα μέλη της συνεδριάζουν τακτικά…

Πολλά είναι που ενδιαφέρουν τα αφεντικά των τροφίμων, των φαρμάκων, των επικοινωνιών… Συγκρατείστε το όνομα ενός απ’ αυτά: πρωτεΐνες. (Αν θυμηθείτε ότι οι “σωτήριες” θεραπείες της γενετικής μηχανικής που έχουν γίνει της μόδας αυτόν τον καιρό αφορούν την παραγωγή πρωτεϊνών, θα είναι απλή σύμπτωση…).

Το έχετε καταλάβει; Κάθε ριζική καπιταλιστική αναδιάρθρωση απαιτεί μια καλή κρίση, μια μεγάλη “δημιουργική καταστροφή” πριν· για να νομιμοποιηθεί. Συγκρατείστε λοιπόν την λίστα των 30 επιχειρήσεων που συμμετέχουν ως τώρα στην FReSH, για να έχετε μια πρώτη γνώση του ποιοί θα προκαλέσουν την επόμενη σοβαρή κρίση τροφίμων στον πλανήτη.

Θα είναι τότε που οι ίδιοι (σαν “είδος υπηκόων”) που τώρα μας κατηγορούν σαν “ανάλγητους” και “ανεύθυνους” που δεν βλέπετε ότι οι άνθρωποι πεθαίνουν απ’ τον covid; θα μας κατηγορούν επειδή δεν βλέπετε ότι οι άνθρωποι πεθαίνουν απ’ την πείνα;…

Κρατείστε, λοιπόν, κάπου στην άκρη του μυαλού σας την συγκεκριμένη αναγγελία. (Γιατί, κατά τα λοιπά, τις ίδιες μαλακίες θα ακούσουμε…)

(προδημοσίευση απ’ το cyborg 20)