Tag: τεχνολογία

Ιχνηλάτηση

Τρίτη 2 Ιούνη. Ακούγεται οικείο; Ναι. Η αστυνομία της Μιννεσότα χρησιμοποιεί μεθόδους contact-tracing για να εντοπίσει ταραξίες διαδηλωτές… Καταλαβαίνετε: είναι κάτω απ’ αυτό το όνομα που προτείνεται η ψηφιακή υγιεινιστική συνήθεια, για την μετα-πραξικοπηματική «νέα κανονικότητα». Μόνο που η υγεία δεν είναι εκείνων που νομίζουν…

Μα έχουν εγκαταστήσει οι αμερικάνοι στα κινητά τους εφαρμογές τύπου “stop covid” σαν αυτές που λανσάρονται στας ευρώπας (π.χ. την γαλλία); Όχι φυσικά! Απλά, πολύ απλά, η ιχνηλάτηση δεν χρειάζεται ούτε συγκαταθέσεις ούτε εφαρμογές που απλά εκμαιεύουν συγκαταθέσεις! Γίνεται κι αλλιώς. Γι’ αυτό και η μπατσαρία στη Μιννεσότα ανακοίνωσε μεν όλο υπερηφάνεια ότι είναι τεχνολογικά εξοπλισμένη, αλλά δεν μπήκε σε λεπτομέρειες. Ίσως επειδή υπάρχει (τυπικά) ζήτημα ιδιωτικότητας…

Όμως υπάρχει ακόμα τέτοιο πράγμα σαν την ιδιωτικότητα, στ’ αλήθεια, όταν ο μηχανικός ρουφιάνος έχει γίνει ων ουκ άνευ για την καθημερινή ζωή; Εκείνος ο έρμος ο Snowden έχει ξελαρυγκιαστεί να προειδοποιεί ότι τα κίνητα μόνο με την ιδιωτικότητα δεν είναι συμβατά.

Ίσως έχει ξεπεραστεί η ιδιωτικότητα… Ή ίσως το πάθος για την μεσολαβημένη «επικοινωνία» είναι το δυνατότερο κελί….

Viva Macron!!

Σάββατο 30 Μάη. Το τέλος του φυσικού αποκλεισμού των υπηκόων (για το καλό της υγείας τους πάντα!), με την τρομοεκστρατεία, τις καθολικές απαγορεύσεις, τις καραντίνες, είναι η αρχή της ηλεκτρονικά μεσολαβημένης κοινωνικής αποξένωσης. Ο φυσικός αποκλεισμός θα μείνει, φυσικά, στη φαρέτρα του καθολικού ελέγχου (του κοινωνικού εργοστάσιου) σαν μόνιμη απειλή για τα χειρότερα: φτιάχτηκε η απαραίτητη κοινωνική μνήμη, συνεπώς τώρα υπάρχει η ανάμνηση της τρομακτικής τιμωρίας…

Ο βασιλιάς γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron εγκαινίασε το πρώτο βήμα αυτής της δεύτερης φάσης: την χρήση μιας εφαρμογής (για κινητά) «έγκαιρης προειδοποίησης». Η Commission nationale de l’informatique et des libertés, η γαλλική «εθνική επιτροπή» για την προστασία των προσωπικών δεδομένων, έδωσε την συγκατάθεσή της (αλλοίμονο…), οπότε όλα πάνε πρίμα. Άλλωστε είναι για καλό σκοπό. Λέγεται Stop Covid…

Το «κατέβασμα» της εφαρμογής είναι «εθελοντικό» σ’ αυτή τη φάση (οι εξηγήσεις για τα εισαγωγικά πιο κάτω). Αν έχει αυτήν την εφαρμογή στο κινητό του, ο χρήσης θα παίρνει ειδοποίηση αν, σε απόσταση μικρότερη από ένα μέτρο και για χρονικό διάστημα πάνω από 15 λεπτά, βρίσκεται άτομο που επίσης έχει την εφαρμογή και (έχοντας κάνει τεστ) είναι «θετικό». Όποιος λαμβάνει τέτοια ειδοποίηση θα θεωρείται «ύποπτος» και θα πρέπει να περιορίσει τις κινήσεις του, να φοράει μάσκα παντού, και να κάνει άμεσα τεστ. Αν βγει θετικός, με έναν κωδικό που θα του δώσει ο γιατρός, θα αυτο-δηλώνεται άρρωστος, έτσι ώστε να βαράνε ψηφιακές καμπάνες και κουδούνια κάθε φορά που θα πλησιάζει άλλον / άλλη (με την εφαρμογή).

Με δυο λόγια αυτή η εφαρμογή, που διαφημίζεται σαν «εθελοντική», «ανώνυμη», και «χωρίς καταγραφή της θέσης – geolocation – του καθενός», είναι ταυτόχρονα «μέτρο αυτο-προστασίας» και «καθήκον εξομολόγησης»…

Είναι σαφές ότι πέρα απ’ τον «εθελοντισμό» του πράγματος, ούτε ανωνυμία υπάρχει, ούτε απουσία χωρικού (και χρονικού) προσδιορισμού. Όλα τα κινητά είναι «επώνυμα», και όλα είναι ρουφιάνοι θέσης ακόμα κι όταν είναι κλειστά: επικοινωνούν πάντα με τις κοντινότερες κεραίες…. Συνεπώς, το ότι δεν θα υπάρχουν έξτρα data απ’ αυτήν την εφαρμογή (τα οποία σίγουρα θα μπορούν να τα συγκεντρώσουν οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας) είναι κάτι που μόνο τους άσχετους προορίζεται να πείσει. Που ίσως είναι πολλοί…

Ο «εθελοντισμός»; Αυτός σ’ αυτή τη φάση φαίνεται αληθινός… Μόνο που έτσι δεν γίνεται δουλειά!!! Δεν μπορεί να ελεγχθεί ούτε ο πληθυσμός συνολικά, ούτε η κατάσταση της υγείας του γενικά, ούτε οι «συγκεντρώσεις υποψήφιων δολοφόνων» (covid-19 positive) με … εθελοντικό τρόπο!!!

Κρίνουμε, λοιπόν, σ’ αυτήν την φάση της εγκαθίδρυσης της ψηφιακής παρακολούθησης, σε κοινωνίες που έχουν ακόμα κάποιες ευαισθησίες σχετικά με τα προσωπικά τους δεδομένα και την ιδιωτικότητα (όπως η γαλλική) η μορφή-κράτος επιδιώκει τα εξής. Πρώτον, να διαμορφώσει την μάζα των εθελοντικά υποτελών, καταγράφοντάς τους έναν προς έναν. Αυτή η μάζα είναι οι «κοινωνικά υπεύθυνοι πολίτες» της digital φάσης – μιας φάσης που δεν θα είναι προσωρινή, όπως ο κατ’ οίκον εγκλεισμός, αλλά διαρκείας… Είναι εκείνοι που θα γίνουν επιχείρημα, αργότερα, κατά των «ανεύθυνων», που δεν έκαναν το εθελοντικό τους καθήκον… Είναι αυτή η μάζα που, κάποια στιγμή στο όχι μακρινό μέλλον, θα στηρίξει («εθελοντικά κι αυθόρμητα») την υποχρεωτική χρήση αυτής της εφαρμογής, και όποιας άλλης, από όλους. (Ανάλογος ήταν ο ρόλος της μάζας των φίλων της καραντίνας στην προηγούμενη φάση…).

Δεύτερον, θα γίνει η τεχνική δοκιμή του συστήματος, σε πραγματικούς χώρους / χρόνους, και σε κάποια αξιόλογη έκταση. Χρειάζονται τέτοιες δοκιμές, αφού αυτά τα συστήματα είναι καινούργια στην εφαρμογή τους.

Τρίτον, δημιουργούνται οι ιδεολογικές προϋποθέσεις για την καθιέρωση της «ψηφιακής πιστοποίησης υγείας», με χρήση passport – και όχι μόνο για τα αεροδρόμια. Για παράδειγμα είναι εύκολο να εντοπίζονται εκείνοι που ενώ «έλαβαν προειδοποίηση» στο κινητό τους (ότι διασταυρώθηκαν μ’ έναν δολοφόνο…) δεν έκαναν τα επόμενα υποχρεωτικά βήματα, και ειδικά το τεστ. Μ’ έναν τρόπο που δεν είναι δύσκολο να κατανοηθεί, αρκεί μια τέτοια προειδοποίηση για να εγκαινιαστεί η ψηφιακή καταγραφή στο κινητό όσων την έχουν πάρει της συμπεριφοράς και της υγείας τους για τις επόμενες εβδομάδας. Έκαναν τεστ; (αυτό θα μπαίνει στη βαση δεδομένων των νοσοκομείων) Βγήκαν αρνητικοί; Βγήκαν θετικοί; Τι έκαναν μετά στη δεύτερη περίπτωση; Έκατσαν σπίτι τους (αυτο-καραντίνα) ή κυκλοφορούσαν; Κλπ… (Θα τολμούσαμε να φανταστούμε ακόμα και ψευδείς προειδοποιήσεις – για χάρη όλων των υπόλοιπων. Αλλά θα μας πείτε υπερβολικά καχύποπτους…)

Μακάρι να μην υπάρξουν “εθελοντές”… Αλλά αυτό είναι απίθανο…

Η λοξή εξέλιξη

Σάββατο 30 Μάη. Πριν λίγες ημέρες το ψόφιο κουνάβι τιτίβισε ότι η “επιστολική ψήφος είναι ευκαιρία για νοθεία” – ενόψει των προεδρικών εκλογών του Νέμβρη. Έχει τους καϋμούς του ο άνθρωπος! Οι αλγόριθμοι του twitter κρέμασαν κουδούνια στο προεδρικό τιτίτιβισμα, ως ελεγχόμενο για «διασπορά ψευδών πληροφοριών». Το ψόφιο κουνάβι τα πήρε, γιατί φαίνεται ότι αυτοί οι αλγόριθμοι έχουν ακόμα μια πολιτική μάλλον παρά τεχνική αδυναμία: δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τις επίσημες, καθεστωτικές, επιτρεπτές παπαριές απ’ τις υπόλοιπες. Κι όταν ένα ψόφιο κουνάβι θυμώνει…

Χτες ξανατιτίβισε. Αυτή τη φορά απειλώντας ότι θα στείλει τον στρατό να πυροβολεί τους διαδηλωτές / looters στη Μιννεάπολη. Και πάλι οι αλγόριθμοι του twitter αστόχησαν: κρέμασαν κουδούνια στο εν λόγω προεδρικό τιτίβισμα, ότι προάγει την βία.

Ε, αυτό ήταν! Το ψόφιο κουνάβι, σαν πρόεδρος που φοράει παντελόνια, υπέγραψε ένα διάταγμα… που δεν λέει ότι «τα ψόφια κουνάβια επιτρέπεται να λένε ό,τι γουστάρουν» (όπως θα περίμενε κανείς…), αλλά που κάνει πράξη εκείνο που είχε ειπωθεί στις 18 Οκτώβρη του 2019, στο Event 201: ακυρώνει την αμερικανική νομοθεσία του 1996, που εξασφάλιζε την νομική ουδετερότητα των εταιρειών παροχής υπηρεσιών στο internet σε σχέση με τα περιεχόμενα που διακινούν οι χρήστες αυτών των υπηρεσιών!

Η παράγραφος 230 εκείνου του ευρύτερου νόμου για τις τηλεποικοινωνίες προέβλεπε ότι κανένας πάροχος ή χρήστης μιας διαδικτυακής ηλεκτρονικής υπηρεσίας δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί σαν εκδότης ή εκφωνητής οποιασδήποτε πληροφορίας που προέρχεται από άλλον πάροχο πληροφοριών… Αυτό σήμαινε πως οι εταιρείες (π.χ. η google) είχαν έκτοτε νομική ασυλία (δηλαδή «ουδετερότητα») για το όποιο περιεχόμενο διακινούνταν απ’ τα δίκτυά τους. Εκείνο που επέτρεπε η παράγραφος 230 στις εταιρείες ήταν να επέμβουν «κόβωντας» αν παραβιάζονται οι εταιρικές προδιαγραφές, υπό την προϋπόθεση ότι το «κόψιμο» γίνεται καλόπιστα… (Σ’ αυτές τις εταιρικές διακριτικές δυνατότητες περιλαμβανόταν και η προσφυγή στην εταιρεία, με αίτημα «κοψίματος» κάποιου εναντίον περιεχομένου για το οποίο μπορούσε να αποδείξει ότι τον βλάπτει προσωπικά…)

Εκείνη η εξαίρεση επέτρεψε την εκρηκτική διεύρυνση του internet. Αφού, λοιπόν, αυτό έχει ολοκληρωθεί (κι αφού έχουμε μπει στην 4η βιομηχανική επανάσταση…), η ασυδοσία τέλος! Το ψόφιο κουνάβι, θυμωμένο απ’ τους αδιακρισία των αλγόριθμων του twitter, αποφάσισε ότι το (αντι)social μήντιο είναι «εκδότης» και όχι «πλατφόρμα».

Πράγμα που σημαίνει ότι έχει πλήρη νομική ευθύνη και για αυτά που επιτρέπει να κυκλοφορούν στις λεωφόρους του, αλλά και για αυτά που απαγορεύει: αν, για παράδειγμα, ξανακρεμάσει κουδούνια στον πρόεδρο των ηνωμένων πολιτειών της αμερικής θα φάει ξεγυρισμένη μήνυση! Αλλά και αν αφήσει ασύδοτους τους αντιπάλους του, το ίδιο θα πάθει… Και μιλώντας γενικά: το traffico στο internet αποκτάει αυστηρούς τροχονόμους: τα κράτη (το ψοφιοκουναβιστάν είναι δεύτερο, εφόσον προηγείται το Πεκίνο!) και τις νομοθεσίες τους. Συμπεριλαμβανόμενων των νομοθεσιών «έκτακτης ανάγκης», που έχουν κάθε λόγο να μονιμοποιηθούν…

Αυτά που ξέρατε να τα ξεχάσετε! (Και εμείς επίσης….)

Το διπλό αφεντικό 15

Τρίτη 26 Μάη. Είναι, λοιπόν, η υγιεινιστική ανεργία η παράπλευρη απώλεια ευγενέστατων κατά τα άλλα σκοπών που θα πρέπει να είναι σεβαστοί (μαζί με τις «παράπλευρές» τους); Είναι η ανάδυση του διπλού αφεντικού, η εκτεταμένη προσθήκη δηλαδή της μορφής – κράτους σαν στρατηγικού παράγοντα στη ρύθμιση της «αγοράς εργασίας» το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της παράπλευρης απώλειας των κατά τα άλλα ευγενέστατων σκοπών; Ο πόλεμος (είτε κατά αόρατων είτε κατά ορατών εχθρών) τέλειωσε; Τώρα θα απολαύσουμε την ειρήνη; Όχι. Θα συνεχιστεί… Οπότε; Το μόνο που μας απομένει είναι η … περίθαλψη; Και η κατάθλιψη;

Ιδού, λοιπόν, μια απ’ τις τρέχουσες εκτιμήσεις (απ’ το site forin.gr) – οι τονισμοί με υπογράμμιση δικοί μας:

Τίτλος: Η πανδημία covid-19 ενδέχεται να επιταχύνει την αυτοματοποίηση της εργασίας στην ευρώπη.

Κείμενο: Την εκτίμηση ότι η πανδημία covid-19 ενδέχεται να επιταχύνει την αυτοματοποίηση της εργασίας στην ευρώπη, ιδίως για τις θέσεις εργασίας που απαιτούν μεσαίες δεξιότητες, σε τομείς που θεωρούνται πιο ευάλωτοι στη χρήση της τεχνολογίας κι άρα στην αντικατάσταση εργαζόμενων από ρομποτικά συστήματα, διατυπώνει, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο εμπειρογνώμοντας του Ευρωπαϊκού Κέντρου για την Ανάπτυξη της Επαγγελματικής Κατάρτισης (Cedefop) Ηλίας Λιβανός.

Για τη διατύπωση της εκτίμησης αυτής, ο κ. Λιβανός συνδύασε στοιχεία από το δεύτερο ενημερωτικό σημείωμα της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO) για τις επιπτώσεις της πανδημίας στην αγορά εργασίας και από την πιο πρόσφατη μελέτη πρόβλεψης δεξιοτήτων του Cedefop (2020), με τις απαραίτητες προσαρμογές και αναγωγές, καθώς η τελευταία είχε ολοκληρωθεί πριν ενσκήψει η covid-19.

“Σύμφωνα με τη μελέτη πρόβλεψης δεξιοτήτων του Cedefop για το 2020, σε τομείς όπου η επίπτωση της πανδημίας στην οικονομική δραστηριότητα είναι μέση προς υψηλή και υψηλή, περίπου το ένα πέμπτο, έως και ένα τέταρτο των νέων θέσεων εργασίας, που αναμένεται να δημιουργηθούν ως το 2030 αντιμετωπίζουν ρίσκο αυτοματοποίησης. Αυτό αντιστοιχεί σε 1,4 εκατ. θέσεις εργασίας στην ΕΕ των 27 κρατών – μελών» σημειώνει και προσθέτει: «καθώς οι κοινωνίες παλεύουν για να ανταποκριθούν στη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η πανδημία, σε όρους κοινωνικοποίησης, αγορών και εργασίας, αναδύεται το ερώτημα κατά πόσον αυτός ο νέος τρόπος ζωής ήρθε για να μείνει και αν η τεχνολογία θα είναι από εδώ και πέρα ο προτιμώμενος τρόπος για να κάνουμε πράγματα».

…

Όπως αναφέρεται στο προαναφερθέν ενημερωτικό σημείωμα της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO), το πλήρες ή μερικό lockdown των οικονομιών λόγω πανδημίας, επηρεάζει σήμερα πάνω από 2,7 δισεκατομμύρια εργαζόμενους ανά τον πλανήτη ή περίπου το 81% του εργατικού δυναμικού παγκοσμίως.

Λόγω απουσίας άλλων στατιστικών στοιχείων, οι αλλαγές στον συνολικό χρόνο απασχόλησης των ανθρώπων, που αντανακλούν τόσο τις απολύσεις, όσο και τις προσωρινές μειώσεις στον χρόνο εργασίας, δίνουν πιο ξεκάθαρη εικόνα της ζοφερής πραγματικότητας στην αγορά εργασίας, επισημαίνει η ILO.

Εξηγεί ότι, χρησιμοποιώντας αυτή την προσέγγιση, οι ώρες εργασίας εκτιμάται ότι θα μειωθούν στον πλανήτη κατά 6,7% στο δεύτερο τρίμηνο του 2020, μείωση ισοδύναμη με 195 εκατομμύρια εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης.

…

Με βάση τις εκτιμήσεις της ILO, 1,25 δισεκατομμύρια εργαζόμενοι ή σχεδόν το 38% του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού, απασχολούνται σε τομείς που αντιμετωπίζουν κάθετη πτώση της παραγωγής και παρουσιάζουν ισχυρό κίνδυνο εκτόπισης εργαζομένων…

Μπορεί τα μεγέθη να ανήκουν στην ίδια κατηγορία «υπολογισμού μέσω ηλεκτρονικών μοντέλων» στην οποία ανήκε και η Αποκάλυψη που θα προκαλούσε ο covid-19… Ωστόσο η καθεστωτική ILO ψιθυρίζει κάτι που είναι πολύ κοντύτερα στην καπιταλιστική πραγματικότητα από οποιοδήποτε νούμερο με πολλά μηδενικά: για τον χρόνο εργασίας πρόκειται (και μαζί, όπως πάντα, για την τιμή του εμπορεύματος «χρόνος εργασίας» / εργατική δύναμη).

Κοινότοπο! Στην καθεστωτική «καθημερινή», στις 23 Μάη, κάτω απ’ τον τίτλο θα χαθούν για πάντα 16 εκατ. θέσεις εργασίας στις ηπα, μπορούσε να βρει κανείς την επιβεβαίωση (για τον αμερικανικό καπιταλισμό) – ο τονισμός δικός μας:

… Ορισμένοι οικονομολόγοι θεωρούν… πως ο φόβος του κινδύνου που εγκυμονούν η εγγύτητα και η κοινωνική επαφή μπορεί να επισπεύσει τη στροφή στον αυτοματισμό. Θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, κυρίως για χαμηλόμισθους που θα μεταφέρουν και θα παραδίσουν παραγγελίες, θα συντηρούν αποθήκες και θα καθαρίζουν. Θα είναι πολύ περισσότερες, όμως, οι θέσεις εργασίας που θα χαθούν.

Έχετε αμφιβολίες για το πόσο «ιαματικές» ήταν οι οδηγίες της τρομοεκστρατείας, η κοινωνική αποξένωση για παράδειγμα, οι «καπιταλιστικές διακοπές», και για το υπέρ τίνος την υγεία δούλεψαν και δουλεύουν; Έχετε αμφιβολίες για την άπειρη μυωπία (για να μην πούμε βλακεία…) που κεφαλαιοποιήθηκε χάρη στην ένωση φίλων της καραντίνας;

(συνέχεια στα επόμενα)

Αρχίζει το ματς

Σάββατο 16 Μάη. Το γερμανικό πρωτάθλημα αρχίζει σήμερα· το πρώτο μετα covid – άρα μ’ ένα ιστορικό (πέρα απ’ το ποδοσφαιρικό) βάρος. Οι κερκίδες θα είναι άδειες ως το τέλος επειδή η τιμωρία είναι βαριά… Και οι τηλεθεατές, συμπεριλαμβανόμενων κι εκείνων των πιστών που θα πήγαιναν οπωσδήποτε στο γήπεδο, θα είναι το υλικό ενός απ’ τα πειράματα που ενδιαφέρουν πολύ τους ειδικούς (και τις επιχειρήσεις) της 4ης βιομηχανικής επανάστασης.

Το ποδόσφαιρο είναι γηπεδική ατμόσφαιρα. Γι’ αυτό η έδρα είναι “έδρα”! Ως τώρα ο τηλεθεατής έπαιρνε μια τζούρα απ’ αυτήν, έστω τηλε. Τώρα αυτή πρέπει να ανακατασκευαστεί τεχνητά – αν είναι οι τηλεθεατές να μην ακούνε κάθε κλωτσιά της μπάλας. Οι παίκτες απαγορεύεται να αγκαλιαστούν για να πανηγυρίσουν τα γκολ· πώς θα είναι να συμπεριφέρεται η ομάδα, πηγαίνοντας προς την σέντρα, σα να βγήκε από ένα επίπονο δ.σ. εταιρείας; Πόσο feeling θα μείνει;

Οι ποδοσφαιρικές εταιρείες (αλλά και οι τηλεοπτικές) κάνουν τα πρώτα άτσαλα βήματα να μπαλώσουν το κενό. Το sky tv (που μεταδίδει αγώνες της bundesliga) υπόσχεται στους θεατές του ότι θα υπάρχει «ήχος κερκίδας» στη σημερινή πρεμιέρα Σάλκε – Ντόρτμουντ…. Το λιγότερο αδέξιο, για να μην πούμε θλιβερό όταν πλάνα θα δείχνουν ένα άδειο γήπεδο. Η Borussia του Μονάχου υπόσχεται ότι στα εντός έδρας θα γεμίζει τις κερκίδες με χαρτονένιους οπαδούς – άλλη θλίψη. Το κοινό θα τα απορρίψει και τα δύο αν γίνουν – οπότε πάμε παρακάτω…

Υπάρχει μια τεχνολογία που είναι διαθέσιμη, αν και θα χρειαστεί κάποια εξέλιξη. Eίναι το green box, που «μοντάρει» οποιαδήποτε κινούμενη φιγούρα πάνω σε οποιοδήποτε περιβάλλον. Θα ήταν δυνατόν οι λήψεις απ’ τα γερμανικά ταρτάν να μονταριστούν πάνω σε πλάνα απ’ τις κερκίδες περσινών (ή και παλιότερων) αγώνων των ίδιων ομάδων, και αντίστοιχα να μονταριστούν οι πανηγυρισμοί (των κερκίδων) για τα γκολ; Σα να λέμε: το ματς να είναι κανονικό και οι κερκίδες αρχείου;

Για τους τηλεθεατές βρε αδερφέ – οι ποδοσφαιριστές είναι επαγγελματίες, οπότε θα κάνουν την δουλειά τους… Και όταν θα πάνε σπίτι τους θα δουν κι αυτοί το ματς (σε επανάληψη) απ’ την τηλεόραση…

Αν όχι λογιστική θανάτου τότε τι; (2)

Σάββατο 16 Μάη. Έχει γίνει γνωστός πια. Είναι απ’ τους αναγνωρισμένους “ειδικούς”: καθηγητής κλινικής φαρμακολογίας στην ιατρική του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Δεν είμαστε οπαδοί του Δημήτρη Κούβελα – δεν είμαστε οπαδοί κανενός! Όταν όμως λέγονται λογικά πράγματα, τα οποία έχουμε ήδη υποδείξει, πράγματα που είναι απτά απ’ την καθημερινή εμπειρία του καθενός / της καθεμιάς και χαλάνε την σούπα της νεκροπολιτικής, καλό είναι να τα έχουμε υπόψη. Τα παρακάτω είναι αποσπάσματα από ραδιοφωνική συνέντευξη (οι τονισμοί δικοί μας):

…. Το πρόβλημα το δικό μας είναι ότι όταν χορηγούμε φάρμακα εν πολλοίς μη εγκεκριμένα, αυτό σημαίνει φάρμακα εκτός ένδειξης, όπως είναι όλα αυτά που δοκιμάστηκαν στην πανδημία, στον κορονοϊό, τα οποία δεν βοηθάνε ιδιαίτερα, για την ακρίβεια δεν έχουμε ιδέα κατά πόσο ίσως θα βοηθούσαν, αυτό που μας χρειάζεται είναι απόλυτη καταγραφή του γεγονότος. Δηλαδή δεν με ενδιαφέρει μόνο αν κάποιος έχει κορονοιό και πέθανε… θα με ενδιάφερε ποιοί απ’ αυτούς πήραν θεραπεία, τι θεραπεία πήραν, και αν πέθαναν περισσότεροι απ’ την θεραπεία ή λιγότεροι. [Αλλιώς] δεν καταλαβαίνω αν το φάρμακο δουλεύει. Δηλαδή θα έπρεπε να έχω τους πληθυσμούς και να μην πεθάνουν όλοι από κορονοϊό. Θα έπρεπε να ξέρω ποιοί πέθαναν με κορονοϊό χωρίς θεραπεία, με κορονοϊό με ποιά θεραπεία, και ποιά θεραπεία είχε το βέλτιστο αποτέλεσμα. Αν λοιπόν όλοι οι θάνατοι καταγράφτηκαν σαν θάνατοι από τον κορονοϊό και όχι σαν δηλητηρίαση από ένα φάρμακο, εμένα δεν με βοηθάει επιστημονικά ποιό φάρμακο θα ήταν αυτό που την επόμενη μέρα θα μας βοηθούσε.

… Δεν βοηθάει καθόλου. Θα έπρεπε όλοι οι θάνατοι από φάρμακο να αναφέρονται. Υπάρχει ένα παγκόσμιο δίκτυο, που η έδρα του είναι στην Ουψάλα, που αναφέρουμε τις ανεπιθύμητες [παρανέργειες]. Ακόμα και μπιμπίκι να βγάλει κάποιος πρέπει να αναφέρεται. Όταν τώρα μιλάμε για θάνατο, προφανέστατα θα έπρεπε να αναφέρεται. Γιατί με ενδιαφέρει πάρα πολύ αν τα φάρμακα αυτά μας πέθαναν ή μας έζησαν, και με ποιο τρόπο…. Για παράδειγμα τα φάρμακα, η πλειοψηφία αυτών που χρησιμοποιήθηκαν, δημιουργούν μια συγκεκριμένου τύπου αρρυθμία. Και το κάνουν και τα δύο. Αν τα βάλεις μαζί τότε αυξάνει υπερβολικά η πιθανότητα κάποιος να πεθάνει από αρρυθμία. Εγώ θα ήθελα να έχω τα καρδιογραφήματα, και σε τακτική βάση, όλων αυτών που πήραν την θεραπεία, για να ξέρω. Γιατί αν πέθανε από αρρυθμία δεν έχει πεθάνει απ’ τον κορονοϊό. Έχει πεθάνει απ’ το φάρμακο! Είναι τελείως διαφορετική η προσέγγιση.

… Η υδροξυλοχλωροκίνη… πού πήγαν όλοι και την πήραν μόνοι τους… άνθρωποι που την χρησιμοποίησαν χωρίς γιατρό πέθαναν. Η υδροξυλοχλωροκίνη από μόνη της κάνει μια θανατηφόρα αρρυθμία. Όταν βάλεις μαζί και την αντιθρομβίνη [antithrombin], το δεύτερο φάρμακο που είχε ειπωθεί ότι βοηθάει, μαζί, ενισχύουν στο 4πλάσιο … την πιθανότητα κάποιος να καταλήξει από αρρυθμία… Είναι κάποιος ήδη άρρωστος στη μονάδα, ήδη πιέζεται η καρδιά του απ’ το πνευμονικό οίδημα, και πάω και του δίνω ένα φάρμακο το οποίο μπορεί να του σταματήσει την καρδιά. Θα έπρεπε να είμαι πολύ σίγουρος για να το κάνω αυτό. Από την στιγμή που δεν έχει ένδειξη το φάρμακο, θα έπρεπε να έχω τουλάχιστον πολύ ειδικούς στον χειρισμό των φαρμάκων, ή να ξέρουν τι περιμένουν, τουλάχιστον να το ανακοινώσουν, για να μην το συνεχίσουμε.

Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει πληροφόρηση στην επιστημονική κοινότητα για το αν αυτά τα φάρμακα πήγαν ή δεν πήγαν καλά. Υπάρχουν κάποιες μικρές κλινικές μελέτες, αλλά στο σύνολο δεν ξέρουμε. Έχει προταθεί πλειάδα άλλων φαρμάκων, τα αντιϊκά για παράδειγμα, τα οποία επίσης είναι τοξικά φάρμακα, δεν είναι ακίνδυνα. Αυτή η ρεμντεσιβίρη [remdesivir] που τώρα έχει κάνει τόσο θόρυβο, απ’ την πρώτη μέρα δίνει σημαντικές παρενέργειες…

Ποιά είναι η χρησιμότητα αυτών των πιο πάνω υπενθυμίσεων για τα φάρμακα και τα φαρμάκια; Λέμε αυτή: Θα ήταν μεγάλη ανοησία να αντιληφθεί κανείς το δίπολο «φονιάς covid-19 / ιατρική που σώζει» έξω και πέρα απ’ την (καπιταλιστική και κρατική) πραγματικότητα της τρίτης δεκαετίας του 21ου αιώνα. Θα ήταν μεγάλη ανοησία να ξεχαστούν / παραγραφούν τα πάντα τα σχετικά με την βιομηχανία της υγείας και να υιοθετηθεί ένα απλοϊκό, εκτός πραγματικότητας, πρωτόγονο σχήμα του είδους «οι αντρειωμένοι σκοτώνουν το θεριό». Θα ήταν τεράστια ανοησία να θεωρήσει κανείς ότι στον ύστερο καπιταλισμό η ανοσία είναι ένα φυσικό, βιολογικό φαινόμενο / ζητούμενο…

Όμως η πρόκληση γενικού πανικού πέτυχε, έστω για μερικές εβδομάδες ως τώρα. Ο πρωτογονισμός του αόριστου φόβου νίκησε. Και χάρη σ’ αυτόν οι ανοησίες έγιναν κοινοτυπίες.

Το διπλό αφεντικό 12

Παρασκευή 15 Μάη. Πριν δούμε την εργατική απάντηση στην καθιέρωση του “διπλού αφεντικού” πρέπει να αναγνωρίσουμε και να προσπεράσουμε κάποια ενδιάμεσα εμπόδια.

Πρώτο τέτοιο: τι δουλειά έχει η τεχνική αναδιάρθρωση και η τεχνολογική ανεργία με την μαζική κατ’ οίκον φυλάκιση και τους γενικευμένους φόβους λόγω covid-19; Παρότι το έχουμε εξηγήσει αναλυτικά ας το επαναλάβουμε: χωρίς την ως τώρα εξέλιξη τόσο των τηλεπικοινωνιών όσο και των κοινωνικών συμπεριφορών θα ήταν αδύνατο να αποκλειστούν τόσα εκατομμύρια υποτελείς στα σπίτια τους έστω για δύο μήνες! Τηλε-εργασία, τηλε-εκπαίδευση, τηλε-διασκέδαση, τηλε-κοινωνικότητα, τηλε-υποτέλεια: για να γίνουν εφικτά όλα αυτά θα έπρεπε να έχουν επαρκώς απλωθεί τα 4G τηλεποικοινωνιακά δίκτυα, κι ένα ικανό μέρος των πρωτοκοσμικών πληθυσμών να έχει μεταφέρει μέρος της ζωής του στις οθόνες και στις apps.

Ωστόσο αυτό το επίπεδο «ανάπτυξης» της μηχανικής μεσολάβησης των κοινωνικών σχέσεων θα μπορούσε να θεωρηθεί (ακόμα) είτε 3η βιομηχανική επανάσταση, είτε το χείλος της 3ης προς την 4η. Τα περισσότερα έρχονται.

Σε κάθε περίπτωση: στη διάρκεια αυτού του πραξικοπηματικού αποκλεισμού και της ποινικοποίησης και «μολυσματοποίησης» των άμεσων κοινωνικών σχέσεων και επαφών, εξελίχτηκε μια μαζική «μεταφορά κεφαλαίου» υπέρ των διαδικασιών ηλεκτρονικού εμπορίου και συναλλαγών και σε βάρος των διαδικασιών «φυσικού» εμπορίου και συναλλαγών. Αυτή η αλλαγή ενδοκαπιταλιστικών συσχετισμών (που απλά αποτελεί ένα άλμα σε εξελίξεις που γίνονταν ήδη) σημαίνει και αλλαγή «ισορροπιών» ανάμεσα σε διάφορες μορφές εργασίας. Μέσα σ’ αυτό που λέγεται καταμερισμός εργασίας.

Δημιουργήθηκε επιπλέον ένα είδος «σχίσματος» του οποίου η σημασία για την διαστρωμάτωση μέσα στην εργατική τάξη και την διατίμηση της εργασίας θα φανεί μάλλον γρήγορα παρά αργά. Απ’ την μια μεριά είναι όλες οι εκδοχές της τηλεργασίας (που θα αυξηθούν πέρα απ’ τον τριτογενή στον δευτερογενή, ακόμα και στον πρωτογενή) που θεωρούνται «βολικές» για τους μισθωτούς (ενώ δεν είναι), οριακά ένα υβρίδιο μεταξύ εξαρτημένης και εργολαβικής δουλειάς… και επιπλέον «υγιεινιστικά ασφαλείς». Άρα αναβαθμισμένες από την σκοπιά της κοινωνικής αξιολόγησης. Κι απ’ την άλλη οι υπολειπόμενες μορφές φυσικής εργασίας, χειρωνακτικής ή και διανοητικής, που θα εξακολουθήσουν να είναι γεμάτες ταλαιπωρία (π.χ.: μετακινήσεις από και προς την δουλειά…), «υγιεινιστικά αβέβαιες», καραντινοποιήσιμες ανά πάσα στιγμή· και, σε τελευταία ανάλυση, «κατώτερες».

Αυτές οι εξελίξεις ήταν προβλεπόμενες πολύ πριν τον covid-19! Απλά τώρα φαίνονται «φυσιολογικές»…

Όλα του covid δύσκολα…

Πέμπτη 14 Μάη. Το ομοσπονδιακό μοντέλο οργάνωσης του αμερικανικού κράτους μοιάζει να ζορίζεται σοβαρά εξαιτίας της “πανδημίας”. Διαφορετικές πολιτείες με διαφορετικής πολιτικής προέλευσης κυβερνήτες, διαφορετικά είδη επιχειρήσεων κι άρα συμφέροντα… Όλα αυτά συν ιδεοληψίες πάγιες και ιδεοληψίες έκτακτες λόγω προεδρικών-εκλογών-στον-ορίζοντα.

Η ανατολική πολιτεία της Τζώρτζια έxει άρει τις αντι-covid-19 απαγορεύσεις απ’ το τέλος Μάρτη. Αντίθετα η Καλιφόρνια ανακοίνωσε ότι θα συνεχίσει τα αυστηρά μέτρα … ως τον Αύγουστο! Με το καλοκαίρι να έρχεται γρήγορα, απ’ τους βιομήχανους του τουρισμού μέχρι τους σέρφερς μια γκάμα καλιφορνέζων υπηκόων βρίσκονται σε «προ-εξερσιακή περίοδο»…

Το σημερινό ενδιαφέρον μας βρίσκεται πάντως κάπου πίσω απ’ την σκηνή. Ό,τι και να γίνεται αυτήν την εποχή, στο όνομα του covid-19 και της αντιμετώπισής του, κερδισμένες βγαίνουν οι εταιρείες πληροφορικής: μαζεύουν (και “προσφέρουν” ή πουλάνε) τα data μετακινήσεων των αμερικάνων, απ’ τα κινητά τους. Παράνομα μεν – αλλά μπροστά στις έκτακτες ανάγκες τι είναι πιο σημαντικό; Η «προστασία των προσωπικών δεδομένων» ή η «προστασία της δημόσιας υγείας»; Αν γίνεται υπεξαίρεση είναι για καλό σκοπό…

Αν διακρίνετε διάφορες μορφές πειρατείας να καθιερώνονται στο ψοφιοκουναβιστάν δεν κάνετε λάθος. Προκαλούν γέλιο… αλλά…

(Ας ελπίσουμε ότι δεν θα μας κοπεί απότομα… )

Και τσιπάρισμα;

Τετάρτη 13 Μάη. Στον Netanyahu (φίλο και αδελφό του ελληνικού ιμπεριαλισμού / ρατσισμού) οφείλουμε πια ένα παρατσούκλι. Το δικαιούται: ο Ασύλληπτος! Θα έπρεπε να είναι προ πολλού βαθιά στη φυλακή, αλλά χάρη σ’ έναν συνδυασμό τέχνης της εξουσίας και ενός σώματος ψηφοφόρων που αξιοποιεί τις εκλογές σαν διαγωνισμούς για το ποιος πολιτικός είναι ο πιο φασίστας, ο Ασύλληπτος συνεχίζει να είναι πρωθυπουργός του απαρτχάιντ ισραηλινού καθεστώτος.

Συνεντευξιαζόμενος την προηγούμενη εβδομάδα ο Ασύλληπτος εκμυστηρεύτηκε μια αντι-covid-19 σύλληψή του (ευχαριστούμε την Ε.):

…Μίλησα με τους επικεφαλής της τεχνολογίας μας με σκοπό να βρούμε μέτρα στα οποία το ισραήλ είναι καλό, όπως οι αισθητήρες. Για παράδειγμα κάθε άτομο, κάθε παιδί – θέλω να γίνει πρώτα στα παιδιά – θα μπορούσε να έχει έναν αισθητήρα που να βαράει κάποιον συναγερμό όταν το πλησιάζεις, όπως αυτοί οι συναγερμοί των αυτοκινήτων….

Είχαμε πεισθεί ότι τα παιδιά και οι έφηβοι είναι «υγιεινομικές βόμβες» – τόλεγαν όλοι οι σοφοί και όλοι οι ιερείς του φόβου… Η ιδέα του Ασύλληπτου προχωράει αυτήν την πεποίθηση πιο πέρα: δεν είναι δίποδες αλλά «τετράτροχες υγιεινομικές βόμβες»· γι’ αυτό και πρέπει να βαράει συναγερμός όταν τα πλησιάζει κανείς. Είναι αυτοκίνητα βόμβες!!! Κι επειδή το ισραηλινό σύμπλεγμα της ασφάλειας κρατάει ήδη βάσεις δεδομένων με την κίνηση όλων των αυτοκινήτων μέσα στην επικράτεια, έχει ήδη ένα know how για να καταγράφονται διαρκώς και όλα αυτά τα υγιειονομικά βομβίδια που παριστάνουν τα παιδάκια…

Ξεσηκώθηκαν διάφορες διαμαρτυρίες, του είδους ότι «με τέτοιους αισθητήρες θα τα εντοπίζουν οι παιδόφιλοι» ή ότι «και να κτυπάει συναγερμός τι θα γίνει;». Φαίνεται όμως ότι ο Ασύλληπτος ή δεν είχε καταλάβει τι του είχαν προτείνει οι τεχνο-αρχιασφαλίτες του ή δεν μπορούσε να το περιγράψει. Αυτό που θέλει είναι έναν αισθητήρα (ένα τσιπ δηλαδή) distance detector, σαν αυτό που ετοιμάζεται να προταθεί / εφαρμοστεί και στα ευρώπας για τους ενήλικες μέσω εφαρμογής στα κινητά τους· αλλά αυτή τη φορά για παιδιά, χωρίς κινητά. Θα μπορούσε να είναι ένα «βραχιολάκι» (χειροπέδα…) στον καρπό… Καλύτερα φυσικά θα ήταν να μπει κάτω απ’ το δέρμα, αλλά δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία το «πάνω» και το «κάτω». Σημασία έχει το telecontrol…

Θα αναρωτηθεί κάποιος: μα τέτοια συστήματα προορίζονται για τους αιχμάλωτους παλαιστίνιους, όχι για τους καθώς πρέπει υπηκόους του καθε Ασύλληπτου… Λάθος! Για τους παλαιστίνιους (και πιο γενικά: για τους “μη αναγώγιμους”) προορίζονται οι σφαίρες. Η θανατική καταδίκη.

Η αλγοριθμική φυλακή χωράει oπωσδήποτε και τους “λευκούς”… Λέγεται “new normal”…

Το διπλό αφεντικό 9

Τετάρτη 13 Μάη. Η συζήτηση (για την διευρυμένη καθιέρωση του “διπλού αφεντικού” στην ευρωπαϊκή αγορά εργασίας) έχει “ανάψει” – και οι δημαγωγοί φροντίζουν να κινείται στο δρόμο της (καπιταλιστικής) αρετής… Αυτή η καθιέρωση παρουσιάζεται και σαν αναπόφευκτη και σαν “φιλεργατική”… (Πώς αλλιώς πετυχαίνει η δημαγωγία αν όχι υπονομεύοντας, διαστρέφοντας και αντιστρέφοντας τα νοήματα των λέξεων;) Ο τρόπος που αναπαρίστανται οι συνέπειες των υγιεινιστικών πραξικοπημάτων και της τρομοεκστρατείας με σημαία τον covid-19 είναι κομμένος και ραμμένος στις προδιαγραφές της διαταξικής (εθνικής) ενότητας… Θεωρείται «λογικό» μετά απ’ αυτά το ότι η μορφή – κράτος νοιάζεται τόσο πολύ για την εργασία / ανεργία και είναι διατεθειμένη να «προστατέψει τους εργαζόμενους»…

Γράψαμε ήδη (το διπλό αφεντικό 7) για το ευρωπαϊκό πρόγραμμα SURE. Υπάρχει μια ακόμα παραλλαγή του ίδιου κόλπου (της καθιέρωσης του διπλού αφεντικού) που έχει την δική της ιστορία, και έχει ενισχυθεί στην τωρινή συγκυρία, παρουσιαζόμενη σαν «πολύ αριστερή»: το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα…

Ένας απ’ τους πολλούς διάσημους, δεξιούς κι αριστερούς (θα τα πούμε προσεχώς αναλυτικότερα) υποστηρικτές του «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος» είναι ο γνωστός Πάμπλο Ιγκλέσιας, των γνωστών ισπανών Podemos. Σαν αντιπρόεδρος της ισπανικής κυβέρνησης (μιας κυβέρνησης που έκανε το πιο σκληρό και σκληρά αντικοινωνικό υγιεινιστικό πραξικόπημα στην ευρώπη – το οποίο ο αρχιPodemos θα το ήθελε ακόμα πιο άγριο!) ο Ιγκλέσιας νοιώθει σαν ιεραπόστολος. Θέλει ένα πανευρωπαϊκό (και σίγουρα ένα ισπανικό…) ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, που – όπως λέει – θα προσφέρει συμπληρωματικά έσοδα στα νοικοκυριά, «διασφαλίζοντας ότι οι φτωχότεροι στην κοινωνία θα μπορούν να καλύπτουν τις ανάγκες τους». Καλπάζει κυριολεκτικά: προσπαθεί να συντονιστεί με την πορτογαλική και την ιταλική κυβέρνηση, και πανηγυρίζει:

… Είναι κατανοητό πια ότι θέλουνε έναν ενεργό δημόσιο τομέα. Και η οικονομία της αγοράς προστατεύεται πολύ καλύτερα και υπάρχει εγγύηση για ορισμένα ελάχιστα επίπεδα ζήτησης και ευημερίας…

Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι οι καταστροφές μετατρέπουν τους άθεους σε πιστούς. Στην πραγματικότητα μετατρέπουν τους νεοφιλελεύθερους σε νεο-κεϋνσιανούς. . . Οι ιδεολογίες της Θάτσερ, του πρώην Γερμανού καγκελάριου Σρέντερ και του Τόνι Μπλερ έχουν πεθάνει. Κανείς δεν μπορεί να τους υπερασπιστεί τώρα…

It sounds good… Αυτός ο συνδυασμός ψεμμάτων και επαγγελματικής, τυχοδιωκτικής μυωπίας για καθεστωτική χρήση λέγεται πρωτοκοσμική «αριστερά»… Είτε το ξέρει και το κρύβει είτε το αγνοεί ο Ιγκλέσιας (και κάθε παρόμοιος, συμπεριλαμβανόμενων των εγχώριων…), η «προστασία των φτωχών» βρισκόταν εξ αρχής στα νεοφιλελεύθερα πολεμικά manual του Φρήντμαν! Απλά ο γκουρού της «σχολής του Σικάγο» την είχε φανταστεί (αυτήν την «προστασία») με μορφές «λιγότερου κράτους»: μέσω αντεστραμμένης φορολογίας όπως έγραφε.

Το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα δεν είναι βέβαια η μεταμέλεια των νεοφιλελεύθερων!!! Και δεν είναι ούτε πρόκειται να γίνει «νεο-κεϋνσιανισμός»! Είναι όμως η προσθήκη ενός ακόμα ορόφου στην ιστορική κατασκευή της καπιταλιστικής κρίσης / αναδιάρθρωσης, το ευάερο και ευήλιο ρετιρέ της σ’ αυτήν την φάση του 21ου αιώνα· ο νεο-κρατισμός της!

Σε κάθε περίπτωση, σαν ορεκτικό, δείτε κάτω το τρέιλερ μιας ταινίας …. του 2017… (Δείχτηκε δημόσια στην Αθήνα το 2018, μαζί με άλλα…) Προβλήθηκαν όταν η ρητορική του «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος» δεν είχε covid-19, οπότε της έλειπε η τωρινή της μάσκα… Όταν το ενδιαφέρον για τους «φτωχούς» προερχόταν κατευθείαν απ’ αυτό που έχουμε θυμίσει ήδη (το διπλό αφεντικό 5): οι μαζικές αναστατώσεις στην αγορά εργασίας λόγω καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης / 4ης βιομηχανικής επανάστασης, η λεγόμενη «τεχνολογική ανεργία» είναι ένας βασικός λόγος που είναι πια στρατηγικά απαραίτητος ο ρόλος του κράτους σαν παράγοντα αυτής της «αγοράς εργασίας»…

Αν το 2017 πουλιόταν τόσο χαρούμενα και τώρα κάπως πιο ζοφερά, είναι επειδή τώρα πάει πακέτο με τον ηλεκτρομηχανικό καθολικό έλεγχο…

(συνέχεια στα επόμενα)