Τρίτη 26 Μάη. Είναι, λοιπόν, η υγιεινιστική ανεργία η παράπλευρη απώλεια ευγενέστατων κατά τα άλλα σκοπών που θα πρέπει να είναι σεβαστοί (μαζί με τις «παράπλευρές» τους); Είναι η ανάδυση του διπλού αφεντικού, η εκτεταμένη προσθήκη δηλαδή της μορφής – κράτους σαν στρατηγικού παράγοντα στη ρύθμιση της «αγοράς εργασίας» το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της παράπλευρης απώλειας των κατά τα άλλα ευγενέστατων σκοπών; Ο πόλεμος (είτε κατά αόρατων είτε κατά ορατών εχθρών) τέλειωσε; Τώρα θα απολαύσουμε την ειρήνη; Όχι. Θα συνεχιστεί… Οπότε; Το μόνο που μας απομένει είναι η … περίθαλψη; Και η κατάθλιψη;
Ιδού, λοιπόν, μια απ’ τις τρέχουσες εκτιμήσεις (απ’ το site forin.gr) – οι τονισμοί με υπογράμμιση δικοί μας:
Τίτλος: Η πανδημία covid-19 ενδέχεται να επιταχύνει την αυτοματοποίηση της εργασίας στην ευρώπη.
Κείμενο: Την εκτίμηση ότι η πανδημία covid-19 ενδέχεται να επιταχύνει την αυτοματοποίηση της εργασίας στην ευρώπη, ιδίως για τις θέσεις εργασίας που απαιτούν μεσαίες δεξιότητες, σε τομείς που θεωρούνται πιο ευάλωτοι στη χρήση της τεχνολογίας κι άρα στην αντικατάσταση εργαζόμενων από ρομποτικά συστήματα, διατυπώνει, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο εμπειρογνώμοντας του Ευρωπαϊκού Κέντρου για την Ανάπτυξη της Επαγγελματικής Κατάρτισης (Cedefop) Ηλίας Λιβανός.
Για τη διατύπωση της εκτίμησης αυτής, ο κ. Λιβανός συνδύασε στοιχεία από το δεύτερο ενημερωτικό σημείωμα της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO) για τις επιπτώσεις της πανδημίας στην αγορά εργασίας και από την πιο πρόσφατη μελέτη πρόβλεψης δεξιοτήτων του Cedefop (2020), με τις απαραίτητες προσαρμογές και αναγωγές, καθώς η τελευταία είχε ολοκληρωθεί πριν ενσκήψει η covid-19.
“Σύμφωνα με τη μελέτη πρόβλεψης δεξιοτήτων του Cedefop για το 2020, σε τομείς όπου η επίπτωση της πανδημίας στην οικονομική δραστηριότητα είναι μέση προς υψηλή και υψηλή, περίπου το ένα πέμπτο, έως και ένα τέταρτο των νέων θέσεων εργασίας, που αναμένεται να δημιουργηθούν ως το 2030 αντιμετωπίζουν ρίσκο αυτοματοποίησης. Αυτό αντιστοιχεί σε 1,4 εκατ. θέσεις εργασίας στην ΕΕ των 27 κρατών – μελών» σημειώνει και προσθέτει: «καθώς οι κοινωνίες παλεύουν για να ανταποκριθούν στη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η πανδημία, σε όρους κοινωνικοποίησης, αγορών και εργασίας, αναδύεται το ερώτημα κατά πόσον αυτός ο νέος τρόπος ζωής ήρθε για να μείνει και αν η τεχνολογία θα είναι από εδώ και πέρα ο προτιμώμενος τρόπος για να κάνουμε πράγματα».
…
Όπως αναφέρεται στο προαναφερθέν ενημερωτικό σημείωμα της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO), το πλήρες ή μερικό lockdown των οικονομιών λόγω πανδημίας, επηρεάζει σήμερα πάνω από 2,7 δισεκατομμύρια εργαζόμενους ανά τον πλανήτη ή περίπου το 81% του εργατικού δυναμικού παγκοσμίως.
Λόγω απουσίας άλλων στατιστικών στοιχείων, οι αλλαγές στον συνολικό χρόνο απασχόλησης των ανθρώπων, που αντανακλούν τόσο τις απολύσεις, όσο και τις προσωρινές μειώσεις στον χρόνο εργασίας, δίνουν πιο ξεκάθαρη εικόνα της ζοφερής πραγματικότητας στην αγορά εργασίας, επισημαίνει η ILO.
Εξηγεί ότι, χρησιμοποιώντας αυτή την προσέγγιση, οι ώρες εργασίας εκτιμάται ότι θα μειωθούν στον πλανήτη κατά 6,7% στο δεύτερο τρίμηνο του 2020, μείωση ισοδύναμη με 195 εκατομμύρια εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης.
…
Με βάση τις εκτιμήσεις της ILO, 1,25 δισεκατομμύρια εργαζόμενοι ή σχεδόν το 38% του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού, απασχολούνται σε τομείς που αντιμετωπίζουν κάθετη πτώση της παραγωγής και παρουσιάζουν ισχυρό κίνδυνο εκτόπισης εργαζομένων…
Μπορεί τα μεγέθη να ανήκουν στην ίδια κατηγορία «υπολογισμού μέσω ηλεκτρονικών μοντέλων» στην οποία ανήκε και η Αποκάλυψη που θα προκαλούσε ο covid-19… Ωστόσο η καθεστωτική ILO ψιθυρίζει κάτι που είναι πολύ κοντύτερα στην καπιταλιστική πραγματικότητα από οποιοδήποτε νούμερο με πολλά μηδενικά: για τον χρόνο εργασίας πρόκειται (και μαζί, όπως πάντα, για την τιμή του εμπορεύματος «χρόνος εργασίας» / εργατική δύναμη).
Κοινότοπο! Στην καθεστωτική «καθημερινή», στις 23 Μάη, κάτω απ’ τον τίτλο θα χαθούν για πάντα 16 εκατ. θέσεις εργασίας στις ηπα, μπορούσε να βρει κανείς την επιβεβαίωση (για τον αμερικανικό καπιταλισμό) – ο τονισμός δικός μας:
… Ορισμένοι οικονομολόγοι θεωρούν… πως ο φόβος του κινδύνου που εγκυμονούν η εγγύτητα και η κοινωνική επαφή μπορεί να επισπεύσει τη στροφή στον αυτοματισμό. Θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, κυρίως για χαμηλόμισθους που θα μεταφέρουν και θα παραδίσουν παραγγελίες, θα συντηρούν αποθήκες και θα καθαρίζουν. Θα είναι πολύ περισσότερες, όμως, οι θέσεις εργασίας που θα χαθούν.
Έχετε αμφιβολίες για το πόσο «ιαματικές» ήταν οι οδηγίες της τρομοεκστρατείας, η κοινωνική αποξένωση για παράδειγμα, οι «καπιταλιστικές διακοπές», και για το υπέρ τίνος την υγεία δούλεψαν και δουλεύουν; Έχετε αμφιβολίες για την άπειρη μυωπία (για να μην πούμε βλακεία…) που κεφαλαιοποιήθηκε χάρη στην ένωση φίλων της καραντίνας;
(συνέχεια στα επόμενα)