Tag: γήπεδα

Σαν τους τυφλούς στον Άδη;

Δευτέρα 15 Απρίλη (00.35)>> Οι δημαγωγοί δεν το έριξαν στα πανηγύρια, πράγμα που από μόνο του θα έπρεπε να προκαλέσει υποψίες: στις 28 Φλεβάρη το ευρωκοινοβούλιο (ναι, αυτό για το οποίο θα εξουσιοδοτήσετε διάφορους και διάφορες προσεχώς θεωρώντας πως εκεί, στις Βρυξέλες, είναι απλά καλοπληρωμένες διακοπές στην εξοχή…) ενέκρινε με 335 ψήφους υπέρ (έναντι 190 κατά και 31 αποχών) τον κανονισμό για την ρύθμιση της ψηφιακής αναγνώρισης των πολιτών – γι’ αυτό που, χωρίς υπερβολές, είναι το αναμενόμενο (και προετοιμαζόμενο απ’ το 2018…) ψηφιακό φακέλωμα των υπηκόων. Το συμβούλιο υπουργών έδωσε τις ευλογίες του ένα μήνα μετά, στις 26 Μάρτη. Αυτό που απομένει είναι η επίσημη δημοσίευση του «κανονισμού» και η έναρξη της ισχύος του 20 μέρες μετά. Χοντρικά σ’ κανά μήνα.

Τον Σεπτέμβρη του 2018 το γνωστό «παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ» πανηγύριζε για το επερχόμενο ψηφιακό φακέλωμα… «Για το καλό των ανθρώπων» βέβαια (αλλοίμονο!) αλλά και επειδή «θα δημιουργηθούν νέες αγορές και επιχειρηματικές ευκαιρίες»….

Το «παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ» ή, πιο σωστά, το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα του οποίου είναι ένας απ’ τους εκπροσώπους, ξέρει καλά την αξία του «ψηφιακού φακελώματος»…

Γιατί, λοιπόν, ένα τόσο σπουδαίο (για τους υπηκόους υποτίθεται…) μέτρο δεν πανηγυρίστηκε; Είναι βέβαιο ότι υπάρχουν (και στα μέρη μας) οι κατάλληλοι δημαγωγοί για να υμνήσουν την «εξέλιξη» και την «πάταξη της γραφειοκρατίας» – και να ελεεινολογήσουν οποιονδήποτε τολμήσει να αμφισβητήσει αυτές τις «αλήθειες»!!! Διέπρεψαν άλλωστε συνηγορώντας στην εντόπια (;) «ψηφιακή ταυτότητα» (όταν θα περιλαμβάνει πλήρη ιατρικά δεδομένα…) ξεχνώντας ευσχήμως να θυμίσουν ότι σε αντίθεση με το «παραδοσιακό φακέλωμα» (με «χαρτιά»…) το ψηφιακό έχει α) απεριόριστες δυνατότητες αποθήκευσης και γρήγορης επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων και, κυρίως, β) απεριόριστες δυνατότητες η αποθήκευση και η επεξεργασία να γίνεται κρυφά, ερήμην, ανεξέλεγκτα… Απλά «δείξτε royalty στο κράτος και στις εταιρείες!!!»… Εμπιστοσύνη ρε μαλάκες, τι σας ζητάνε;;;

Εταιρείες είπαμε; Να μία: η γαλλική πολεμική βιομηχανία Thales! Τι δουλειά έχει μια πολεμική βιομηχανία στην «ψηφιακή εξυπηρέτηση των πολιτών»; Μα ελάτε τώρα! Είπαμε: το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο (καπιταλιστικό) σύμπλεγμα φροντίζει πια για το καλό μας!!!

Για να αποφύγουν τα ευρωαφεντικά κάθε είδους τις αντιδράσεις μετά την έγκριση του ευρωφακελώματος, ο κανονισμός προβλέπει ότι η «ψηφιακή αναγνώριση» (μέσω «κινητών»…) είναι προαιρετική. Ονομάζεται «digital identity wallet» – ο χαρακτηρισμός «πορτοφόλι» είναι για να αποπροσανατολίσει απ’ το περί τίνος πρόκειται. Ωστόσο, επαναλαμβάνουμε, αυτό το «wallet» είναι προαιρετικό: δεν πρέπει να γίνονται διακρίσεις σε βάρος όσων δεν το έχουν, δεν το θέλουν, κλπ – αυτό προβλέπεται (κατ’ αρχήν θα προσθέταμε…)

Κι εδώ μπαίνει στη σκηνή, στο κέντρο της μάλιστα, το μαγαζί της don Rico & Co, με όλους τους πολιτικο/κομματικούς κολαούζους της.

Το γκουβέρνο έχει προωθήσει το «ψηφιακό πορτοφόλι» απ’ το καλοκαίρι του 2022!! Σεμνά και ταπεινά (κατ’ αρχήν), με περιεχόμενο του «wallet» την ταυτότητα και την άδεια οδήγησης… Και προαιρετικά (πάντα κατ’ αρχήν…)

Και ύστερα; Ύστερα η don Rico & Co έφτιαξε μια χρυσή ευκαιρία για την γενίκευση του «wallet» – και την άρπαξε!!! Την «καταπολέμηση της βίας στα γήπεδα»! Και το «ηλεκτρονικό εισιτήριο»!! Η «μηχανή» του ψηφιακού φακελώματος απλά, πολύ απλά, έγινε τώρα υποχρεωτική για να μπει κάποιος σε γήπεδο…

Τελευταία (κοκκινισμένη) παράγραφος: Πρόσφατα η κυβέρνηση επεξέτεινε την χρήση της εφαρμογής [το “digital wallet”] κάνοντάς την υποχρεωτική για την είσοδο στα γήπεδα από τις 9 Απρίλη…

Υποχρεωτικό το «wallet»;;; Μα δεν λέει η «ευρώπη» ότι είναι προαιρετικό, και ότι δεν πρέπει να γίνονται διακρίσεις; Εντάξει, η don Rico & Co δίνει μια μικρή παράταση «συμμόρφωσης», ως το τέλος της ποδοσφαιρικής σαιζόν… Απ’ την επόμενη όμως…

Το εντόπιο γκουβέρνο, αξιοποιώντας όσο περισσότερο μπορεί τον κοινωνικό / πολιτικό τεχνο-επαρχιωτισμό που γεννάει θαυμασμό και ανέμελη αδιαφορία για τα «θαύματα» του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος (τροφοδοτώντας, είναι αλήθεια, μόνο τα συντηρητικά αντανακλαστικά ώστε να προβοκαριστεί η τεκμηριωμένη εργατική κριτική, όσο «μειοψηφική» κι αν είναι…), προσπαθεί και τα καταφέρνει να μπαίνει στην «πρωτοπορεία» (και) του ψηφιακού ευρω-φακελώματος! Για να το πούμε διαφορετικά: το ελλαδιστάν έχει γίνει «δοκιμαστικός σωλήνας» για λογαριασμό του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος! Ίσως όχι ο μοναδικός, σίγουρα ένας απ’ τους βασικούς. ­(Κάτι ανάλογο έγινε και με τις mRNA πλατφόρμες…) Γι’ αυτό και τα «όργανα» της ε.ε., κάτι Ούρσουλες, κάτι Σχοινάδες κλπ, κλείνουν κάθε τόσο το μάτι στην don Rico & Co: Καλά το πάτε λεβεντόπαιδα! Συνεχίστε έτσι!!!

Ακούμε ήδη τα κάθε είδους ερπετά των anti-social media: «είστε ψεκασμένοι!!», «είστε οπισθοδρομικοί!!!», «είστε ανορθολογικοί!!!» Τα ξέρουμε αυτά – υπάρχουν ωστόσο και χειρότεροι από εμάς! Για παράδειγμα το Κέντρο ανθρωπίνων δικαιωμάτων και παγκόσμιας δικαιοσύνης της νομικής σχολής του πανεπιστημίου της Ν. Υόρκης εξέδωσε τον Ιούνη του 2022 μια έκθεση 103 σελίδων για τον ρόλο της «παγκόσμιας τράπεζας» και άλλων συναφών ιδρυμάτων, μηχανισμών, βαθύπλουτων φιλανθρώπων του σκοινιού και του παλουκιού και εταιρειών, στην επιβολή του ψηφιακού φακελώματος των πληθυσμών, τόσο στον «βορρά» όσο και στο «νότο» του καπιταλιστικού πλανήτη.

Σ’ αυτήν την έκθεση τεκμηριώνεται ότι η συγκέντρωση των βιομετρικών δεδομένων (ένας πολύ πιο ακριβής τρόπος για να περιγραφτεί τι είναι αυτά τα wallet!!!)

… Μπορεί πολύ εύκολα να γίνει διαδικασία αποκλεισμού, επιτήρησης και καταπίεσης…

Το ερώτημα της «ψηφιακής κόλασης» στο τίτλο της έκθεσης δεν είναι υπερβολή: ξέρουμε ήδη το πως αξιοποιούνται από κράτη και αφεντικά τα ψηφιοποιημένα προσωπικά δεδομένα: από απαγορεύσεις κυκλοφορίας ως κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών, με απλές διοικητικές πράξεις…

Απομένει μια απορία: κάποτε οι «γηπεδικοί» ήταν πολύ προσεκτικοί έως εύστοχα καχύποπτοι απέναντι σε μέτρα ελέγχου και διάφορους «δούρειους ίππους» που ήταν, υποτίθεται, «για το καλό τους». Τώρα; Τώρα πέφτουν στην παγίδα χαρούμενοι; Χωρίς τις απαραίτητες – για την εποχή – αντιδράσεις;

 

Στο σωστό δρόμο


Παρασκευή 26 Ιούνη. Δεν βάζουμε το 1,5 λεπτού video για να δείτε τα 4 εκτός έδρας γκολ της Barcelona κατά της Mallorca πριν σχεδόν 2 βδομάδες (13/6). Αλλά για να δείτε, επιτέλους, ένα γεμάτο γήπεδο! Μάλιστα όλα τα γήπεδα της ισπανικής λίγκας είναι το ίδιο γεμάτα, πράγμα που προφανώς αποδεικνύει ότι το κακό με τον covid-19 πάει, πέρασε….

Όχι ακριβώς. Οι φίλαθλοι είναι εικονικοί. Θα πείτε «καλά, το ίδιο γίνεται και στο Καραϊσκάκη». Στην ισπανία (ίσως λόγω γούστου αλλά και λόγω θέσης του ισπανικού ποδοσφαίρου στον διεθνή καταμερισμό…) δεν θα καταδέχονταν να σκεπάσουν ένα μέρος των κερκίδων με ζωγραφισμένες λινάτσες. Έκαναν κάτι καλύτερο – το μόνο διαθέσιμο προς το παρόν – που δείχνει όμως τον δρόμο. Όλο το πρωτάθλημα (η αντίστοιχη ισπανική «επαε») έκλεισε συνεργασία με την νορβηγική τεχνολογική Vizrt. Η Vizrt ειδικεύεται στην παραγωγή ψηφιακών αναπαραστάσεων ή/και επεξεργασιών εικόνων σχετικών με το ποδόσφαιρο. Ειδικεύεται στο πάντρεμα ποδοσφαιρικού video game και κανονικού ματς.

Η δουλειά του να φτιάξει εικονικούς φιλάθλους και εν πάσει περιπτώσει να «γεμίσει τις κερκίδες» θα πρέπει να ήταν η πρώτη τέτοιου είδους για την Vizrt. Σε αντίθεση με την ιδέα που ίσως σχηματίσετε, ότι «κάτι έχει απλωθεί στις κερκίδες», όλη η επεξεργασία των γραφικών γίνεται μέσω υπολογιστών πάνω στην εικόνα που τραβάνε οι κάμερες, πριν αυτή η εικόνα περάσει στη μετάδοση.

Στην συγκεκριμένη ιστορική στιγμή η Vizrt έφτιαξε και εγκατέστησε το συγκεκριμένο λογισμικό μόνο στη λήψη της κεντρικής κάμερας του γηπέδου (εκείνης που βρίσκεται πάνω απ’ τα «επίσημα»). Για αυτό είτε στην αρχή αρχή, είτε στο 0.21, που οι λήψεις είναι από διαφορετικές κάμερες, οι κερκίδες φαίνονται όπως είναι: άδειες. Η εικόνα τους “γεμάτες” είναι flat και ακίνητη, αλλά καλά προσαρμοσμένη στις κινήσεις της κάμερας… Επιπλέον προστίθεται ήχος, βασικά μια οχλαγωγία πλήθους, που γίνεται πανηγύρια όταν μπαίνουν γκολ. Αυτό είναι δουλειά μιας άλλης εταιρείας, καθαρόαιμα gaming, της ΕΑ Sports Fifa, που έχει καλό αρχείο πραγματικών γηπεδικών ήχων…

Μπορείτε να θεωρήσετε το αποτέλεσμα πρωτόλειο – είναι! Αλλά βρίσκεται στο σωστό δρόμο: μέσω high tech graphics. Ούτε λινάτσες, ούτε χαρτόνια, ούτε κούκλες! Με τα οποία γραφικά, φυσικά, μόνο ένα πράγμα μπορεί να συμβεί: να εξελιχθούν, να γίνουν πιο σύνθετα, πειστικότερα.

Οι φανατικοί των κερκίδων αντέδρασαν στην ισπανία με τον τρόπο που νομίζετε: κοροϊδεύοντας (στα αντιsocial media…). Απόλυτα κατανοητό – τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει μια ζωντανή κερκίδα. Μέχρις στιγμής δηλαδή…. Αλλά για ποιούς; Η Liga απολογήθηκε λέγοντας ότι δεν θέλει να κοροϊδέψει κανέναν, αλλά σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς θέλει να προσφέρει μια εμπειρία κοινού στο γήπεδο, για χάρη των τηλεθεατών.

Ακριβώς. Για χάρη των τηλεθεατών. Μετά την ξινή απαγόρευση της υγιεινιστικής τρομοκρατίας, οι οπαδοί των ομάδων και οι φίλαθλοι τσεκάρονται τώρα για το αν συμβιβάζονται να βλέπουν τις ομάδες τους αποκλειστικά μέσω οθόνης, από απόσταση. Η απάντηση είναι ένα ξερό και αντιηρωϊκό «ναι». Μπορείτε να το εκλάβετε και σαν εκβιασμό· αλλά το θέαμα και ο καπιταλισμός δεν είναι φιλόπτωχα ταμεία, αν το έχετε υπόψη… Αν το στοίχημα κερδηθεί (και όλα τα στοιχεία δείχνουν ό,τι κερδίζεται) θα ανοίξει ένας δρόμος επαυξημένης πραγματικότητας και για το ποδόσφαιρο.

Άλλωστε τα ισπανικά κανάλια προσφέρουν στους θεατές τους την επιλογή: μπορούν να δουν τα ματς με τα γήπεδα «γυμνά», αν αυτό το αντέχουν· ή με τις ηλεκτρονικές πατέντες της Vizrt. (Θα γίνει κι εκεί μια καταμέτρηση…)

Οι οπαδοί, τόσο με τα διαρκείας όσο και οι ευκαιριακοί των κερκίδων, θα διανοούνταν να κάνουν αυστηρή, πειθαρχημένη απεργία τηλεθέασης διαρκείας, να γυρίσουν την πλάτη στην τηλεοπτική μετάδοση, προκειμένου να απορρίψουν την εικονικότητα της αναπαράστασής τους και να διεκδικήσουν την αποκλειστικότητα της ζωντανής παρουσίας στα γήπεδα;

Μάλλον δεν τον έχουν σκεφτεί… Είναι τόσο έντονος ο αιφνιδιασμός και τόσο καινούργια αυτά τα κόλπα…

(Βρε τον παλιο covid-19! Τι σκαρώνει ο μπαγάσας…Ε;)

Μετά τα μολυβένια στρατιωτάκια…

Τρίτη 26 Μάη. Θα μπορούσε να είναι κακόγουστο αστείο. Ακόμα και εφιάλτης. Θα μπορούσε απ’ την άλλη να είναι φάρσα των Monty Python. Να όμως: τίποτα απ’ αυτά…

Η “φονικότητα του covid-19” άδειασε τους χώρους του θεάματος (θα πρέπει να λέμε από ‘δω και στο εξής: του θεάματος α λα 20ος αιώνας…) απ’ το φυσικό τους κοινό. Το άλλο κοινό τους, το τηλεοπτικό, κοινό του παρόντος αλλά κυρίως του μέλλοντος, είχε συνηθίσει αλλιώς. Είχε συνηθίσει να βλέπει τους μουσικούς μαζί με το κοινό τους. Είχε συνηθίσει να βλέπει μπάλα με γεμάτες κερκίδες. Είχε συνηθίσει να βλέπει διάφορα σπορ και αγώνες μπροστά σε κόσμο. Ήταν ένα είδος αναπλήρωσης: ναι μεν εγώ είμαι στο σπίτι ή στο καφενείο, αλλά είναι άλλοι εκεί…

Η εξέλιξη του τηλε-θεάματος θα ανασυγκροτήσει την «εμπειρία», αυτό είναι βέβαιο· και ένα απ’ τα σπουδαία που υπόσχονται οι 5G επικοινωνίες. Εν τω μεταξύ, χάρη στον covid-19, ζούμε την «ενδιάμεση περίοδο». Την μετάβαση. Όπου το κενό του κοινού καλύπτεται με διάφορα ομοιώματα.

Στο προχθεσινό μάτς της Borussia Monchengladbach, στην έδρα της, με την Bayer Leverkusen, στις κερκίδες (χωρητικότητας 55.000 χιλιάδων) υπήρχαν … 13.000 χαρτόνια. Συνδυάζοντας ανθρωπισμό και «ιδέες για να φαίνεται το γήπεδο γεμάτο τηλεοπτικά» (πατέντες πρωτόγονες ακόμα αλλά στον σωστό δρόμο…) οι διαχειριστές του γηπέδου ζήτησαν από κάθε ενδιαφερόμενο κάτι λιγότερο από 20 ευρώ και μια φωτογραφία τύπου ταυτότητας. Τα λεφτά θα πήγαιναν σε «καλούς σκοπούς» – και οι φάτσες πήγαν στο γήπεδο, σε μια ιδέα με τον σχίζο! – σχίζο! τίτλο «μείνε σπίτι – έλα στο ματς»… Κάτι του είδους που λάνσαρε η κοινωνική αποξένωση: “μένοντας μακριά είμαστε κοντά”… Ή κάτι πιο καίριο από καπιταλιστική άποψη: “πεθαίνοντας μένεις ζωντανός”… Ζήτω τα ζόμπι!!!

Παράνοια; Εντελώς! Στους οργανωμένους της Glandbach η ιδέα δεν άρεσε καθόλου – να κάποιοι λογικοί! (Κάτι μας λέει ότι οι αρμόδιοι για την κοινωνική πειθαρχία θα τους αποκαλέσουν “ποδοσφαιροταλιμπάν”!). Άρεσε όμως σ’ αυτούς που «πήραν θέση» κολλημένοι πάνω στα χαρτόνια… Ο ανώνυμος λαϊκός παράγων έχει δηλητηριαστεί πια για τα καλά – και δηλητηριάζει…

Ένα, μόνο, καλό μπορεί να προκύψει. Την επόμενη φορά που ο γερμανικός ή οποιοσδήποτε άλλος στρατός ζητήσει «εθελοντές» (ή και όχι μόνο) η απάντηση ας είναι: πάρτε τα χαρτόνια μας!!! (Αντί να πάρουν το άλλο… πιπέρι στο πληκτρολόγιο!)

 

Οι κερκίδες έγιναν σέξι…

Τρίτη 26 Μάη. Στη νότια κορέα πάλι, σκέφτηκαν κάτι 3D. Νοίκιασαν sex dolls (είδος που περνάει κάποιο είδος «ανεργίας» αυτήν την εποχή;) και τις έβαλαν στις κερκίδες, στις κατάλληλες καθόλου επαγγελματικές αλλά φίλαθλες και κόσμιες στάσεις.

Για κακή τύχη όσων είχαν την ιδέα όμως, μια φωτογραφία έδειξε τα «πλαστικά σωματικά προσόντα» μιας και «κάρφωσε» την ιδιότητα που είχαν αυτές οι γυναικείες κούκλες. Δεν ξέρουμε αν αυτό θεωρήθηκε σεξισμός – στα – γήπεδα, αλλά εκείνοι που είχαν την ιδέα ζήτησαν συγγνώμη…

Η λεπτομέρεια: ακόμα και οι κούκλες φορούν μάσκες… Όχι επειδή είναι μολυσματικές (υποθέτουμε…) αλλά για χάρη της εικόνας της υγιεινομικής πειθαρχίας.

Παράνοια; Εντελώς! Ίσως οι παραδοσιακές κούκλες που χρησιμοποιούνται στα μαγαζιά ρούχων να έχουν μέλλον – μέχρι να βρεθεί κάποια καλύτερη τεχνολογία εικονικής παρουσίας στα μαζικά γεγονότα. (Κάποια avatar, κάτι τέλος πάντων).

Έγινε μόδα (βλακώδης όπως όλες και πολύ πιο επικίνδυνη από κάθε άλλη) στη διάρκεια των covid-19 πραξικοπημάτων και των απαγορεύσεων οι κατ’ οίκον αιχμάλωτοι να μηρυκάζουν την «σοφία» που τους τάιζαν οι δημαγωγοί, επαναλαμβάνοντας με απελπισμένη προσμονή ότι η ζωή μας μετά θα αλλάξει… Ανάθεμα κι αν είχαν έστω και την ελάχιστη ιδέα για αυτές τις αλλαγές (εντός ή εκτός εισαγωγικών).

Ναι, σας (μας) αλλάζουν τα φώτα! Τρεκλίζουν λίγο εδώ κι εκεί μερικές «αλλαγές», αλλά προχωράνε…

To 92’…

Τετάρτη 20 Δεκέμβρη. Για άλλους σημαίνει «λήξη του ματς», για άλλους σημαίνει Ζωή ή Θάνατο. Όσοι / όσες απ’ την πρώτη κατηγορία μίλησαν και είπαν για κάποιους απ’ τη δεύτερη, οφείλουν πολύ περισσότερα απ’ το να περιμένουν το ιστορικό «σφύριγμα του διαιτητή» των αφεντικών του πλανήτη (κι αυτής εδώ της κωλοχώρας…)

Απ’ τους fentagin ως την θύρα 13, κι όσο μακρυά πηγαίνει, υπάρχει ένας ανοικτός λογαριασμός που φωνάζει και αιμορραγεί ξανά: FREE PALESTINE!

Μην περιμένει κανείς όρθιος στην εξέδρα: οι καιροί είναι σκληροί, οι καιροί είναι για τους τίμιους.

Τα μπικικίνια, τα φράγκα, τα λεφτά

Σάββατο 29 Απρίλη. Όπως είναι γνωστό (;) η εξαγορά της θυγατρικής της αγροτικής τράπεζας καπνοβιομηχανίας “σεκαπ” απ’ τον κύριο Ιβάν (Σαββίδη) ήταν εθνική αποστολή. Με τον τρόπο τους τέτοιες «εθνικές αποστολές» έχουν κάτι το εξωτικό: κάποιος εμφανίζεται με αρκετά λεφτά για να κάνει μια «εθνική ευεργεσία», χωρίς φυσικά να μαθαίνεται ποτέ τι πήρε σαν αντάλλαγμα από εκείνους που τον παρακάλεσαν να «κάνει τον κόπο».

Τον κορόιδεψε η τότε ελληνική κυβέρνηση (πρασινόμαυρη) τον κυρ Ιβάν; Όχι; Αυτό θα έπρεπε να το λύσει ο ίδιος, δικαστικά αν ήταν απαραίτητο… Το σίγουρο είναι ότι μέχρι πρόσφατα τέτοιου είδους αγορές γίνονται «μετά των βαρών» τους. Αν, για παράδειγμα, ένα ακίνητο είναι προσημειωμένο, η πώληση / αγορά του δεν παραγράφει την προσημείωση.

Η σεκαπ έκανε λαθρεμπόριο τσιγάρων… (πριν την αγοράσει ο κυρ Ιβάν, εκτός αν δεν σταμάτησε…) Εκκρεμούσε ένα πρόστιμο αφού έχει πιαστεί στα πράσα: ένα τσιγαράδικο είχε δεθεί στα ανοικτά της Εύβοιας φορτωμένο με πακέτα που προορίζονταν για εξαγωγή (στην αίγυπτο) αλλά θα έπεφταν, μετά από μια σύντομη βόλτα στη θάλασσα, στην ελληνική «μαύρη αγορά» (επί τη ευκαιρία: είναι πασίγνωστο στον πλανήτη ότι το λαθρεμπόριο των τσιγάρων το οργανώνουν οι ίδιες οι καπνοβιομηχανίες…). Τα πακέτα ήταν της σεκαπ…

Αυτό το πρόστιμο δεν αποτελεί «βάρος» της επιχείρησης όταν εξαγοράστηκε; Αποτελεί! Αποτελούσε… όχι πια… Η φαιορόζ κυβέρνηση νομοθέτησε την διαγραφή της υποχρέωσης πληρωμής του προστίμου απ’ τον τωρινό ιδιοκτήτη της. Τον κυρ Ιβάν…

Τέτοιο «κεντρικό πολιτικό ενδιαφέρον» για τα 38 μύρια και για έναν «επενδυτή» που φαίνεται (φαίνεται…) ότι μπαίνει σε τροχιά Λαυρεντιάδη (για να μην ξεχνιόμαστε…) κάτι δείχνει, έτσι δεν είναι;

(Μην πει κανείς ότι δείχνει μόνο κουκιά…)

Οι άνθρωποι της εξουσίας

Σάββατο 29 Απρίλη. Να θυμήσουμε (στη χώρα των λωτοφάγων) ότι ο κυρ Ιβάν ήταν εκείνος ο ενδιαφέρομενος για άδεια τηλεόρασης που, αμέσως μετά το τέλος εκείνου του “διαγωνισμού” (άλλο ξεχασμένο…), είχε δηλώσει ξανά και ξανά ότι “κτύπαγε τις τιμές” στον πλειστηριασμό, για να ανέβουν, και … να βγάλει περισσότερα λεφτά η κυβέρνηση…. Ήταν, δηλαδή, λαγός· και το δήλωσε δημόσια και με υπερηφάνεια.

Ύστερα, όταν ο “μπροστινός” μεσαιο-εργολάβος βγήκε απ’ την 4άδα των νικητών, η χήρα άδεια πήγε στον κυρ Ιβάν. Που σύμφωνα με τα λεγόμενά του δεν ήθελε κανάλι, ήθελε απλά να βοηθήσει την φαιορόζ κυβέρνηση… Ο οποίος, παρόλα αυτά, πλήρωσε την πρώτη δόση… (Και μετά όλα ξεχάστηκαν).

Δεν είναι δύσκολο να υποθέσει κανείς ότι ο κυρ Ιβάν έχει πάρει κάποιου είδους “προαγωγή”… Αλλά τέτοιες “προαγωγές” γίνονται αφού πρώτα οι “κατάλληλοι άνθρωποι πλαισιώσουν” εκείνον που φαίνεται.

Συνεπώς, το φαιορόζ δώρο των 38 μυρίων είναι απλά ένας ακόμα κρίκος στην μακριά, “αιώνια” συνέχεια του ελληνικού κράτους / παρακράτους. Απ’ αυτή την άποψη μπορούμε να ησυχάσουμε: business as usual.