Tag: δημόσια τάξη

Η δομή 2

Δευτέρα 7 Ιούλη (00.10) >> Κάθε φορά που «ξεσπάει ένα σκάνδαλο» στα μέρη μας (η ιστορία τους είναι η περιληπτική “ανεπίσημη” ιστορία του ελληνικού μοντέλου), από τα «κρέατα του Μπαλόπουλου» επί χούντας ως τη novartis, την siemens, τα Τέμπη, τις υποκλοπές, τον οπεκεπε πιο πρόσφατα, κατασκευάζεται το ίδιο «κύμα λαϊκής αγανάκτησης». Οι δημαγωγοί, ως «4η εξουσία» δεν περιορίζονται στο να κρύβουν, να διαστρεβλώνουν, να εκτονώνουν… Αυτά τα κάνουν, και τα κάνουν καλά – είναι τα μόνα που ξέρουν να κάνουν. Το σημαντικότερο όμως (κατά την περιθωριακή μας άποψη) είναι ότι ηθικολογούν∙ πράγμα που βολεύει κάθε καθεστωτικό κόμμα και κομματίδιο, σε μια μεταφυσική παράσταση «πύρινης ρομφαίας»-σε-αναμονή. Βολεύει επίσης τον μικροαστισμό.

Οι λίγοι, δυστυχώς ελάχιστοι, γνώστες χωρίς προκαταλήψεις της πραγματικής ιστορίας του ελληνικού κράτους / παρακράτους / κεφάλαιου / κοινωνίας ξέρουν ωστόσο

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Η δομή 3

Δευτέρα 7 Ιούλη (00.08) >> Η δομή, το μοντέλο του πολιτικού προσοδισμού, είναι «μεσοτοιχία» με το οργανωμένο έγκλημα. Μοιράζονται τις ίδιες βασικές αρχές. Το καθένα μόνο του αλλά (ακόμα καλύτερα!!!) και τα δυο μαζί, έχουν σημαντικά πλεονεκτήματα:

Α) Είναι πολύ φτηνότερος (για τα αφεντικά) τρόπος διοίκησης και ελέγχου του πληθυσμού σε σχέση με το μοντέλο της αυστηρής, συγκροτημένης θέσμισης. Δείτε, για παράδειγμα, πόσα πλήρωσαν-οι-από-κάτω για την «σωτηρία των τραπεζών» και πόσα ΔΕΝ πλήρωσαν εκείνοι που λεηλάτησαν τα ασφαλιστικά ταμεία για την σωτηρία τους (την ποιά;;;;). Σ’ εκείνους που ΔΕΝ πλήρωσαν γι’ αυτήν την λεηλασία συμπεριλαμβάνονται και διάφοροι τραπεζίτες, μεγάλοι μέτοχοι, κλπ.

Β) Είναι ιδιαίτερα ευέλικτος και προσαρμοστικός τρόπος διοίκησης και ελέγχου σε συνθήκες «κρίσης», «έκτακτης ανάγκης» κλπ. Θυμηθείτε ότι μια μέρα του Φλεβάρη του 2012 ο βασικός μισθός υποτιμήθηκε κατά 25% (και 35% για τους καινούργιους…) και απαγορεύτηκαν οι συλλογικές συμβάσεις – χωρίς να τρέξει τίποτα. Αντίθετα υπήρξε μια προσαρμογή: το αίτημα για διορισμό-του-παιδιού-στο-δημόσιο μετατράπηκε σε αίτημα για πρόληψη-του-παιδιού-με-οκτάμηνη-σύμβαση-σε-κάποιον-ιδιώτη-εργολάβο-του δημόσιου.

Γ) Είναι αυτή η δομή εύκολη στην ιδεολογική και κοινωνική αναπαραγωγή της. Με όρους «ελεύθερης αγοράς» οι υπερασπιστές της θα μπορούσαν να την χαρακτηρίσουν ακόμα και αξιοκρατική: ό,τι μπορεί ο καθένας, αρκεί να είναι «καθένας».

(Γιατί τα θυμίζουμε όλα αυτά; Από συνήθεια; Όχι! Από εργατική κακοήθεια!!….)

Το βάθος της εθνικοφροσύνης

Δευτέρα 30 Ιούνη (01.09) >> Στα μέρη μας οι απάτες της Δευτέρας είναι «χρόνιες παθογένειες» την Παρασκευή. Τα Σαββατοκύριακα προσφέρονται για ανασυγκρότηση, επαφές, γάμους, βαφτίσια και λοιπά. Την Δευτέρα απ’ την αρχή.

Η εθνική σεμνοτυφία τα ονομάζει αυτά σκάνδαλα. Εμείς τα ονομάζουμε μοντέλο: πολιτικό προσοδισμό. Δηλαδή: προσπόριση  / κατοχύρωση ωφελημάτων με βάση την άρθρωση, την «επαφή» του καθενός με κάποιο σημείο της πυραμίδας της πολιτικής εξουσίας. (Δεν είναι πρωτότυπο. Συμβαίνει κι αλλού).

Αυτό το κράτος / παρακράτος έτσι φτιάχτηκε εξ αρχής∙ ουσιαστικά πριν καν φτιαχτεί επίσημα! Και ο don Rico, που παριστάνει τον εξυγιαντή, χάρη σ’ αυτό το μοντέλο βρίσκεται εκεί που βρίσκεται.

Το αστείο (αλλά και χαρακτηριστικό) της υπόθεσης με τις απατεωνίστικες ευρωπαϊκές αγροτικές επιχορηγήσεις είναι το ότι το ελλαδιστάν είναι «μικρό» ως έκταση, και δεν χωράει τις απαιτήσεις και τα όνειρα των «ωφελούμενων». Όμως αυτό είναι εθνικός καϋμός!!! Έπρεπε να φτάνει ως τον Δούναβη βόρεια κι ως τον Ευφράτη ανατολικά – για να υπάρχει η σωστή άπλα. Αααχ… Η «μικρή ελλάδα» κάνει ατιμίες όπου μπορεί επειδή δεν είναι «μεγάλη»… Κατά βάθος είναι αθώα κύριοι δικαστές!!!

Ο μικρο-ιμπεριαλισμός του αγνού πατριώτη; Κάπως έτσι.

«Έξω οι παράνομοι»; Ή…

Δευτέρα 16 Ιούνη (00.13) >> Ή «κάτω η εργατική τάξη»; Στο φιλοθεάμον κοινό κάθε είδους η εκστρατεία του ψοφιοκουναβιστάν κατά των «παράνομων μεταναστών» έχει γίνει δεκτή ως τέτοια. Άλλοι την υποστηρίζουν, άλλοι την καταγγέλλουν. Είναι έτσι όμως;

Οι μετανάστες εργάτες στις ηπα είναι «κατηγοριοποιημένοι». H-1B, H-2B, H-2A, H-1C και Η-3 είναι οι κατηγορίες που έχουν «άδεια εργασίας».

H κατηγορία H-1B αφορά ειδικευμένους, κατόχους bachelor ή ανάλογης εμπειρίας σε συγκεκριμένο αντικείμενο…

Η κατηγορία Η-2Β αφορά ανειδίκευτους (ή «μισοειδικευμένους») σε τομείς εκτός αγροτικής εργασίας (υπηρεσίες, οικοδομή, βιομηχανία), με συμβάσεις «ορισμένου χρόνου»…

Η κατηγορία H-2A αφορά τους αγρο-εργάτες…

Η κατηγορία Η-1C αφορά ειδικά νοσοκόμους / νοσοκόμες, που μπορούν να δουλέψουν έως 3 χρόνια…

Τέλος, η κατηγορία Η-3 αφορά ξένους που μπαίνουν στην αμερικανική αγορά εργασίας για λόγους εκπαίδευσης σε τομείς που δεν υπάρχουν στις χώρες τους, αλλά δεν πρόκειται να δουλέψουν στις ηπα…

Ο αμερικανικός καπιταλισμός πάσχει από μεγάλη «έλλειψη εργατών» στις χειρωνακτικές δουλειές για λόγους πολιτισμικούς – εύκολα κατανοητούς… Συνεπώς δέχεται «παράνομους» μετανάστες υπό την προϋπόθεση ότι θα αναζητούν δουλειά στους τομείς που χρειάζονται τα αφεντικά.

Δύο είναι οι κύριες κατηγορίες για τους «παράνομους»: η H-2A (αγρο-εργάτες) και η H-2B (υπηρεσίες, οικοδομή, βιομηχανία). Υπάρχει όμως μια ουσιαστική διαφορά ανάμεσα σ’ αυτές. Οι αγρο-εργάτες Η-2A (εξαιτίας της εποχικότητας) έχουν το δικαίωμα να αλλάζουν εργοδότες. Αντίθετα, για τους H-2B η «προσωρινή προστασία» (όχι κανονική visa) και η ανάλογη άδεια εργασίας συνδέονται άμεσα και στενά με τον εργοδότη. Αυτό σημαίνει ότι οι μετανάστες εργάτες της δεύτερης κατηγορίας (Η-2Β) είναι πολύ δύσκολο να οργανωθούν διεκδικώντας οτιδήποτε κατά των αφεντικών τους (γιατί αν απολυθούν κινδυνεύουν από απέλαση), σε σχέση με τους αγρο-εργάτες (Η-2A) που έχουν μεγαλύτερη άνεση κινήσεων.

Αλλά ακριβώς γι’ αυτό το λόγο τον περασμένο Αύγουστο μια δικαστική απόφαση απαγόρευσε στους H-2A μετανάστες αγρο-εργάτες να δημιουργήσουν συνδικάτα σε 17 πολιτείες των οποίων τα αγροαφεντικά είχαν ζητήσει την απαγόρευση: Τζιόρτζια, Κάνσας, Νότια Καρολίνα, Αρκάνσας, Φλόριντα, Αϊντάχο, Ινδιάνα, Αιόβα, Λουιζιάνα, Μισσούρι, Μοντάνα, Νεμπράσκα, Βόρεια Ντακότα, Οκλαχόμα, Τενεσσί, Τέξας και Βιρτζίνια. Απαγορεύτηκε επίσης ο συνδικαλισμός των μεταναστών αγρο-εργατών που δουλεύουν σε συγκεκριμένες αγρο-επιχειρήσεις οπουδήποτε στις ηπα…

Τι επιδιώκει λοιπόν το ψοφιοκουναβιστάν; Να χρεωκοπήσουν τα αφεντικά που εκμεταλλεύονται τους μετανάστες / μετανάστριες επειδή είναι «παράνομοι»; Όχι βέβαια!!! Ψηφοφόροι του είναι (τα αφεντικά)!!!

Ο Edgar Franks, στέλεχος του ανεξάρτητου συνδικάτου αγρο-εργατών Familias Unidas Por La Justicia στην πολιτεία της Ουάσιγκτον εξηγεί:

… Ο στόχος είναι να φιμωθεί η οργάνωση. Να απελαθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι εργάτες, και να ξανα-εισαχθούν ανάλογοι αριθμοί με διαφορετικό καθεστώς, μέσω διακρατικών συμφωνιών, που θα εξαρτώνται απ’ τους εργοδότες τους (και τις πρεσβείες τους), κάτι κοντά στο H-2B. Να είναι κάτω απ’ τον έλεγχο των εργοδοτών τους, χωρίς δικαιώματα. Αυτό θα κάνει πολύ δυσκολότερη (αν και όχι εντελώς αδύνατη) την οργάνωσή τους…

Τώρα, πράγματι, «βγάζει νόημα» η λύσσα του ψοφιοκουναβιστάν! Είναι γνωστό ότι μεταξύ των αγρο-αφεντικών στις ηπα (και όχι μόνο…) γίνεται ακόμα και «εμπόριο» αγρο-εργατών, αν αυτοί είναι φοβισμένοι για να διαμαρτυρηθούν ή έχουν πολύ μεγάλη ανάγκη. Ας μην συζητήσουμε για απλήρωτες ή/και υποχρεωτικές υπερωρίες, καθυστερήσεις στους μισθούς, κλπ. Για να γίνει η “america great again” προφανώς και χρειάζεται εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες εργάτες∙ αλλά όχι να έχουν και δικαιώματα, απαιτήσεις, αντιθέσεις – εε;

Καταργώντας ταυτόχρονα διάφορες δημόσιες υπηρεσίες σχετικές με τον έλεγχο της αγοράς εργασίας, ο πραγματικός στόχος του ψοφιοοκουναβιστάν ΔΕΝ είναι η εξαφάνιση των «παράνομων» μεταναστών εργατών απ’ την αμερικανική «αγορά εργασίας» αλλά το ακριβώς αντίθετο: η υποτίμηση πολύ περισσότερων εργατών, μεταναστών ή ντόπιων, σε καθεστώς υποταγμένης επιβίωσης, ως να είναι «παράνομοι».

Νόμος και τάξη! Επειδή…

Δευτέρα 16 Ιούνη (00.08) >> Το ψοφιοκουναβιστάν ως «έκφραση» συγκεκριμένων καπιταλιστικών συμφερόντων θέλει και προσπαθεί να αντεπιτεθεί στο πολύχρονο και μαζικό κίνημα fight for 15, στις επιτυχίες του και, κυρίως, στις εργατικές υποκειμενικότητες που το δημιούργησαν και το γιγάντωσαν.

Κι εδώ αρχίζουν τα σοβαρά προβλήματα με τους υποτιθέμενους «συμμάχους των κατατρεγμένων»: τους λεγόμενους «δημοκρατικούς» στις ηπα ή όπως αλλιώς λέγονται αλλού. Είναι, άραγε, οι «καλοί» της υπόθεσης; Όχι βέβαια!!! Αυτοί που ενεργητικά ή παθητικά στήριζαν το γκουβέρνο του νυσταλέουJo και τους πολέμους του στο ουκρανικό και στο μεσανατολικό πεδίο μάχης το τελευταίο που τους ενδιαφέρει είναι η κατάσταση της πολυεθνικής εργατικής τάξης στις ηπα ή οπουδήποτε αλλού! Οι λογαριασμοί τους με το ψοφιοκουναβιστάν είναι εντελώς διαφορετικοί. Αφορούν τη νομή της εξουσίας.

Οι προχθεσινές (Σάββατο 14 Ιούνη) διαδηλώσεις «no kings» κατά του ψόφιου κουναβιού σ’ όλη την αμερικανική επικράτεια «χώνεψαν» την επίθεση κατά των εργατών (των μεταναστών κατ’ αρχήν), την έβγαλαν απ’ το πεδίο του ταξικού ανταγωνισμού, και την έφεραν στα μέτρα μιας υπερπολιτικής σύγκρουσης εν όψει των «ενδιάμεσων εκλογών» σε 1,5 χρόνο.

Αν έπρεπε να κριθούν από μόνες τους αυτές οι διαδηλώσεις το ζήτημα θα ήταν διαφορετικό: οι ένοπλες επιθέσεις (μεμονωμένων…) ακροδεξιών και οι δολοφονίες «δημοκρατικών» που έγιναν στη διάρκεια αυτών των κινητοποιήσεων μπορεί μελλοντικά να εκτιμηθούν ως εισαγωγή σε «εμφύλιο πόλεμο». Μόνο που αυτός (αν προχωρήσει…) δεν πρόκειται να είναι τάξη εναντίον τάξης∙ αλλά κυκλώματα εναντίον κυκλωμάτων, μαφίες εναντίον μαφιών, πατερναλισμοί εναντίον πατερναλισμών. Διαφορετικά μοντέλα κρατικής και παρακρατικής οργάνωσης.

Τέτοιοι ήταν πάντα οι καθεστωτικοί «φίλοι της εργατικής τάξης». Και τέτοιοι παραμένουν. Δούρειοι ίπποι στο black life matters (με την συνενοχή και την συνεργασία, φυσικά, των στελεχών του blm!), δούρειοι ίπποι παντού.

Ω L.A., L.A…

Δευτέρα 9 Ιούνη (00.14) >> Η εξέγερση των (κυρίως) λατινοαμερικάνων μεταναστών στο Los Angeles βρίσκεται σε εξέλιξη, οπότε δεν μπορούμε να προβλέψουμε το μέλλον της. Αλλά το L.A. έχει βαριά ιστορία: η εξέγερση του 1992 ήταν μνημειώδης από πολλές απόψεις. Πέρα απ’ τα υπόλοιπα ήταν ένοπλη.

Μετά την αθώωση 4 μπάτσων που είχαν σαπίσει στο ξύλο τον (άοπλο) Rodney King, χιλιάδες «ξυπόλυτοι» του αμερικάνικου όνειρου, απ’ τα banlieue της πόλης, βγήκαν στο δρόμο έτοιμοι για όλα – κυρίως εναντίον της «νομιμόφρονης» γειτονιάς των μεταναστών απ’ την κορέα. Οι δύο βασικές και αντίπαλες συμμορίες (τους), αφροαμερικάνικες, οι Crips και οι Bloods, έβαλαν στην άκρη τις διαφορές τους, ενώθηκαν, και ακολούθησε σχεδόν μια βδομάδα λεηλασιών, εμπρησμών και τοπικών μαχών (με όπλα). Σκοτώθηκαν 63, τραυματίστηκαν σχεδόν 2.500, πάνω από 12.000 «δέθηκαν», ενώ για την καταστολή της εξέγερσης επιστρατεύτηκε η εθνοφρουρά και τμήματα του επίσημου αμερικανικού στρατού. Ήταν η απόλυτη καταστροφή για την φήμη του «αμερικάνικου όνειρου» μόλις λίγο μετά την νίκη-του-στον-ψυχρό-πόλεμο, καθώς τα σωθικά της ταξικής πόλωσης αποκαλύφθηκαν στην καρδιά αυτού του «όνειρου», στη δυτική ακτή, στην high Καλιφόρνια.

Το 1992 το εξεγερμένο υποκείμενο στο L.A. ήταν οι αφροαμερικάνοι – ο Rodney King ήταν ένας απ’ αυτούς. Τώρα είναι οι λατινοαμερικάνοι: η αστυνομία μπουκάρει στα σπίτια τους για να βρει και να δέσει «παράνομους» μετανάστες αλλά και όσους τους φιλοξενούν.

Πρόκειται για έγκλημα διαρκείας σε βάρος τους. Υποθέτουμε ότι δεν πρόκειται για εξέγερση μια-κι-έξω. Υπάρχουν και τώρα συμμορίες, ένοπλες με βαρύ οπλισμό (το εμπόριο κόκας το απαιτεί!). Αλλά αυτό δεν σημαίνει υποχρεωτικά κάτι…

Θα φανεί.

Ο πόλεμος εντός

Δευτέρα 26 Μάη >> Η είδηση της δολοφονίας δυο υπαλλήλων της θεοναζί πρεσβείας στην Ουάσιγκτον έκανε τον «κύκλο» της διεθνώς, προκαλώντας αγανάκτηση και τα λοιπά. Κάποιοι βρήκαν την ευκαιρία να εκδηλώσουν εκείνο που υπάρχει «σιωπηλά» στο μυαλό όλων των θεοναζί, ειδικά εφόσον ηττώνται στρατιωτικά. Ο δεξιός αμερικάνος βουλευτής Randy Fine, για παράδειγμα, ζήτησε (ως απάντηση στην δολοφονία των δυο) να «αντιμετωπιστεί η Γάζα όπως αντιμετωπίστηκε η ιαπωνία στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, έτσι ώστε να συνθηκολογήσει: να ισοπεδωθεί με κανά δυο ατομικές βόμβες…»

Κατά τα υπόλοιπα η κυκλοφορία-της-είδησης άφησε το αναμενόμενο κατακάθι: «κάποιος μουσουλμάνος φανατικός απέδειξε πόσο σοβαρός και επικίνδυνος είναι ο αντισημιτισμός σήμερα». Λαμπρά – περιμένατε κάτι διαφορετικό;

Ο 31 χρονών Elias Rodriguez (ο δολοφόνος) δεν είναι ωστόσο ούτε μουσουλμάνος, ούτε άραβας. Είναι γνήσιος αμερικάνος, απ’ το Σικάγο. Με την συνηθισμένη διαδρομή των νεαρών αμερικάνων που σπουδάζουν, και ιδιαίτερη προσοχή και ενασχόληση με τα ζητήματα τα σχετικά με την δυτική αποικιοκρατία στην αφρική. Για ένα κάποιο διάστημα στο παρελθόν ήταν μέλος του γνωστού στις ηπα «κόμματος για τον σοσιαλισμό και την ελευθερία» (party for socialism and liberation / PSL), μιας μαρξιστικής / λενινιστικής οργάνωσης που δημιουργήθηκε το 2004 μετά από διάσπαση στο «workers world party». Η οργάνωση υποστηρίζει την Παλαιστινιακή αντίσταση, αλλά αρνείται ότι ο Rodriquez ήταν μέλος της τα τελευταία χρόνια…

Πιθανό να σας ενδιαφέρουν ορισμένα αποσπάσματα απ’ την πολιτική άποψη του Rondriguez, την οποία δημοσιοποίησε (από ανάρτησή του) ο δημοσιογράφος Ken Klippenstein:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Το τετράγωνο της θανατοπολιτικής 1

Δευτέρα 19 Μάη (00.10) >> Τον κύριο τον ξέρετε. Θήτευσε με επιτυχία στην «ιερά σύνοδο» της τρομοεκστρατείας, εκπληρώνοντας στο ακέραιο το «καθήκον» του… (Εννοείται ότι είχε κι αυτός τους «αρμούς» του με τις φαρμακομαφίες: ενδεικτικά σας παραπέμπουμε στο Remdesivir 2, 14 Φλεβάρη 2022, εδώ, στο αρχείο «ψεκάσματος»…)

Τώρα ο κύριος Σύψας επιστρέφει. Διακριτικά αλλά άσπιλος…. Σ’ ένα paper που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση nature στις 21 Απρίλη 2025, ως επικεφαλής πολυμελούς ομάδας (φοιτητών / φοιτητριών υποθέτουμε) ο κύριος Σύψας αποδεικνύει (επιστημονικά, όπως πάντα…) το εύρος των ψεμάτων της θανατοπολιτικής που με συνέπεια και επ’ αμοιβή υπηρέτησε εκείνες τις χρονιές που τόσοι πολλοί θέλουν να ξεχάσουν.

Συμβαίνουν χωρίς κανένα κόστος τέτοια πράγματα; Συμβαίνουν… Αλλοίμονο σ’ όσους πειθάρχησαν, αλλοίμονο σ’ όσους παρέδωσαν τα μυαλά τους πριν παραδώσουν τα κορμιά τους….

Μεταφράζουμε την πρώτη παράγραφο της περίληψης:

Στα ελληνικά νοσοκομεία, όλοι οι θάνατοι με θετικό τεστ Sars–CoV-2 προσμετρούνται ως θάνατοι από Covid-19.[προσμετρούνται: ενεστώτας χρόνος, στις 21 Απρίλη 2025: η θανατοπολιτική, η «κοινή δεξαμενή» συνεχίζονται…] Σκοπός μας ήταν να ερευνήσουμε κατά πόσον ο Covid-19 ήταν η κύρια αιτία θανάτου, συνέβαλε στον θάνατο ή δεν είχε σχέση μεταξύ των ασθενών που πέθαναν στα νοσοκομεία κατά την διάρκεια της Omicron και κατηγοριοποιήθηκαν ως θάνατοι λόγω Covid-19. Επιπλέον, είχαν στόχο να αναλύσουμε τους παράγοντες που σχετίζονται στην κατηγοριοποίηση αυτών των θανάτων. Εξετάσαμε αναδρομικά όλους τους θανάτους σε νοσοκομεία, που αναφέρθηκαν ως θάνατοι από Covid-19, σε 7 νοσοκομεία που λειτουργούν στην Αθήνα, από την 1 Ιανουαρίου 2022 ως τις 31 Αυγούστου 2022. Ανακτήσαμε κλινικά και εργαστηριακά δεδομένα απ’ τα αρχεία των ασθενών. Κάθε θάνατος που αναφέρθηκε ως θάνατος από Covid-19 χαρακτηρίστηκε ως (Α) θάνατος «εξαιτίας» του Covid-19, ή (Β) θάνατος «με» Covid-19. Εξετάσαμε 530 θανάτους σε νοσοκομεία….

Ώστε υπήρχε (έπρεπε να υπάρχει!) τέτοια διάκριση ανάμεσα στο «εξαιτίας» και στο «με»;;;;;;; Ώστε η ψεκασμένη «ασταμάτητη μηχανή» ούρλιαζε την αλήθεια;;;;; Ώστε η «κοινή δεξαμενή» δημιουργήθηκε κατά παράβαση κάθε ιατρικής δεοντολογίας, κάθε ηθικής, κάθε αξιοπρέπειας;;;;;; Ώστε αυτό εξακολουθεί να συμβαίνει;;;;;;

Κοίτα κάτι πράγματα!!!!!…

…. Η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού των ασθενών [που εξετάσαμε] είχε μια τουλάχιστον συννοσηρότητα. Μετά τον επανέλεγχο των πιστοποιητικών θανάτου, των ιατρικών λιστών και των συνεντεύξεων με τους αρμόδιους γιατρούς, συμπεράναμε ότι στις 240 (45,3%) των 530 περιπτώσεων που ερευνήθηκαν, ο Covid-19 δεν είχε σχέση με τον θάνατο (θάνατοι «με» Covid-19). Σε 133 (25,1%) περιπτώσεις, ο Cοvid-19 εκτιμήθηκε ως η απευθείας αιτία θανάτου, ενόσω σε 157 (29,6%) περιπτώσεις ο Cοvid-19 δεν ήταν η κύρια αιτία αλλά συνέβαλε στην αλληλουχία γεγονότων που οδήγησαν στον θάνατο. Ο συνδυασμός των δύο τελευταίων κατηγοριών συμποσούται σε 290 (54,7%) θανάτους κατηγοροποιημένους ως «εξαιτίας» του Cοvid-19.

… O Covid -19 καταγράφτηκε ως απευθείας αιτία θανάτου σε 204 απ’ τα πιστοποιητικά που ερευνήσαμε, και ως παράγοντας που συνέβαλε σε 324 πιστοποιητικά θανάτου. Και στις δύο περιπτώσεις οι θάνατοι δηλώθηκαν επίσημα ως θάνατοι λόγω Covid-19….

Μάλιστα….

Πριν απ’ τα υπόλοιπα το σχετικά πιο εύκολο. Αυτό το «δεν είναι η κύρια αιτία αλλά…» δεν ακούστηκε ΠΟΤΕ στη διάρκεια της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας; Ενώ ήταν σαφέστατα σε γνώση των γιατρών (όπως, άλλωστε, και το «δεν έχει σχέση»…) Κάποιος / α με πολλά προβλήματα υγείας (συννοσηρότητες), με εξασθενημένο οργανισμό, με ένα σωρό φάρμακα στο αίμα του (των οποίων ο συνδυασμός ποτέ δεν είναι γνωστό που καταλήγει…) είναι πράγματι γνωστό ότι μπορεί να επιβαρυνθεί από μια απλή ίωση (π.χ. γρίπη) που θα προκαλέσει πνευμονία που με τη σειρά της θα επιδεινώσει επικίνδυνα την κατάστασή του. Ακριβώς γι’ αυτό το «δεν είναι η κύρια αιτία αλλά…» αφορά άτομα με ήδη υπαρκτά σοβαρά προβλήματα υγείας, συνήθως (αν και όχι αποκλειστικά) ηλικιωμένους∙ περιπτώσεις για τις οποίες είναι κοινή κοινωνική γνώση ότι πρέπει να προφυλάσσονται από επιπλέον εποχιακές (αναπνευστικές) επιβαρύνσεις / μολύνσεις. Το ότι αυτή η εύλογη ιδιαιτερότητα δεν υποδείχθηκε ΠΟΤΕ στις ανακοινώσεις του κοντέρ της θανατοπολιτικής είχε έναν διεστραμμένο στόχο: να «γεμίζει, ακόμα και να ξεχυλίζει η κοινή δεξαμενή»….

Με δεδομένο ότι τυπικά τα πιστοποιητικά θανάτου στα νοσοκομεία πρέπει να αναφέρουν οπωσδήποτε το βαρύ ιστορικό κάποιου που πεθαίνει, δεν είναι καθόλου βέβαιο (και πάντως καθόλου δεδομένο) ότι η όχι-κύρια-αιτία (δηλαδή ένα θετικό τεστ covid-19) θα έπρεπε να αναφέρεται πρώτη πρώτη στη λίστα των αιτίων. Υπάρχει μια υποκειμενική (του γιατρού) εκτίμηση σ’ αυτό – καλώς εχόντων των πραγμάτων…. Απ’ αυτή την άποψη οι 157 περιπτώσεις (απ’ τις 530 που ερευνήθηκαν) που ο Σύψας & Co απέδωσε στην κατηγορία «εξαιτίας» για να βγάλει ένα συνολικό άθροισμα 290 (54,7%) υπέρ της θανατοπολιτικής θα μπορούσαν να θεωρηθούν επιεικώς «συζητήσιμες».

Το τετράγωνο της θανατοπολιτικής 2

Δευτέρα 19 Μάη (00.03) >> Αυτά που παραδέχεται ο κύριος Σύψας εκ των υστέρων, με την ασφάλεια ενός paper στα αγγλικά σε μια επιθεώρηση που δεν ανεβοκατεβαίνει στα αντιsocial μήντια, μακριά απ’ την γνώση των ίδιων των δικών του θυμάτων (: της τρομοεκστρατείας), δεν είναι ούτε λίγα ούτε ασήμαντα.

Πρώτον, παραδέχεται την μαζική, δημαγωγική, προβοκατόρικη εξαπάτηση!!! Ακόμα και με τις δικές του ταξινομήσεις, το ότι σχεδόν οι μισοί θάνατοι «χρεώθηκαν» στον τσαχπίνη επίτηδες, απλά και μόνο επειδή ένα (αναξιόπιστο!!) pcr test βρέθηκε θετικό, επιβεβαιώνει πως πράγματι έγινε μια μεγα-εκστρατεία psycho-καταστολής του πληθυσμού κάτω απ’ το φάντασμα του θανάτου….

Δεύτερον, οι γιατροί των νοσοκομείων ήξεραν – ή έπρεπε να ξέρουν. Γιατί δεν εμπόδισαν αυτήν την μεγα-εκστρατεία; Πολλές «δικαιολογίες» μπορούν να χρησιμοποιηθούν: ο φόβος μπροστά στην επαγγελματική ιεραρχία∙ η αβεβαιότητα∙ η αφελής αποδοχή της «αλήθειας» της «προσευχής των 6.00» και των μήντια… Κάθε μια απ’ αυτές και όλες μαζί είναι απόλυτα εχθρικές προς την ιατρική δεοντολογία («μην βλάψεις») και στον Όρκο του Ιπποκράτη.

Υπήρχαν «υλικές ανταμοιβές» γι’ αυτήν την συνενοχή; Ξέρουμε ότι διεθνώς (στη δύση) τα νοσοκομεία επιχορηγούνταν απ’ τα κράτη «με το κεφάλι» θανάτου από covid-19. Αλλού έχουν γίνει γνωστά και τα ποσά. Δεν ξέρουμε την ελληνική περίπτωση, αλλά δεν έχουμε λόγους να αμφιβάλλουμε ότι αυτή η δωροδοκία έγινε κι εδώ. Πράγμα που κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα, ακόμα πιο ελεεινά…

Τρίτον, θα έπρεπε να πεισθούν και οι συγγενείς όλων εκείνων των οποίων ο θάνατος χρεωνόταν στον τσαχπίνη. Ξέρουμε ότι και αυτοί δωροδοκούνταν – το ξέρουμε απ’ τους ελάχιστους που αρνήθηκαν μετά βδελυγμίας! Αν οι συγγενείς δέχονταν το πιστοποιητικό θανάτου να γράφει «από covid-19» τότε το κράτος (το ρημαδοΚουλιστάν τότε, με βοήθειες υποθέτουμε απ’ το ταμείο της κυρίας Ursula) πλήρωνε τα έξοδα κηδείας… Αυτό λέγεται μεταμοντέρνα σκύλευση νεκρών – το υποδείξαμε έγκαιρα, αλλά είμασταν …. «ψεκασμένοι»…

Τέταρτον, τα «πρωτόκολλα ταφής νεκρών από covid-19» ήταν η επιτομή της τρομολαγνείας: νεκροθάφτες ντυμένοι σαν αστροναύτες, σιλικόνες για να κλείσουν το καπάκι του φερέτρου (λες και ο τσαχπίνης θα το άνοιγε…), ελάχιστοι συγγενείς κοντά∙ και, κυρίως, σακούλες, πολλές μαύρες σακούλες για «συσκευασία» του σώματος του νεκρού… Στοιχειώδες: όλοι ξέρουν (ή μπορούν να καταλάβουν) ότι η φθαρτή ύλη απ’ την οποία είμαστε φτιαγμένοι ΔΕΝ λειώνει μέσα στο νάυλον! Τα αποτελέσματα είναι γνωστά και οικτρά: όταν άρχισαν οι εκταφές (ρουτίνας) χιλιάδες χρεωμένοι στον τσαχπίνη είχαν / έχουν μουμιοποιηθεί.

Η αξιακή προσβολή των νεκρών και η ηθική και συναισθηματική προσβολή των συγγενών τους εξαιτίας της καθεστωτικής παράνοιας που πιστά υπηρέτησαν οι «ειδικοί» (και πάρα πολλοί αποδέχτηκαν….) δεν θα πρέπει να υποτιμηθεί. Ούτε οι νεκροί δεν είναι ασφαλείς απ’ το εχθρό εάν αυτός νικήσει έγραψε κάποτε ο W Benjamin. Η διαπίστωσή του έχει τρομακτικό βάρος κάτω απ’ την «ελαφρότητα» της αναγνώρισης του «σας εξαπατήσαμε»…

Η μαζική κοινωνική απώθηση τόσο της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας όσο και της επέλασης των καταστροφικών κατασκευασμάτων γενετικής μηχανικής (: mRNA πλατφόρμες…) είναι, το ξέρουμε με πίκρα, τεράστια. Τεράστια και αυτοκαταστροφική. Αλλά τι (άλλο) μπορούμε να κάνουμε οι περιθωριακοί;

Απ’ αυτήν την άποψη ο κάθε Σύψας μπορεί να μην κινδύνευε ακόμα κι αν έβγαινε στο Σύνταγμα με τα τωρινά του πορίσματα, κάνοντας άσεμνες χειρονομίες στους περαστικούς: Ναι ρε! Εμείς τα παίρνουμε κι εσείς είστε τελειωμένοι!!!

Ποιο πλήθος θα τους έβαζε όλους αυτούς στη θέση τους;;;;;

Κάποιοι αποφάσισαν να κάνουν πρωταθλητισμό στη θανατοπολιτική… Για παραπάνω από έναν λόγους, όλους θεσμικά κατοχυρωμένους τότε… Δεν ήταν «ήρωες»; Γιατί όχι; Αφού γέμισαν με τις μικρές τους δυνάμεις την «κοινή δεξαμενή»…

Κάγκελα παντού…

Δευτέρα 28 Απρίλη >> Η ανακοίνωση είναι πρόσφατη, ψοφιοκουναβική, όλο καμάρι. Η u.s. immigration and customs enforcement ενημερώνει ότι: Αν περάσουν παράνομα τα σύνορα των ηπα, είναι η δουλειά μας ΝΑ ΤΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ. Άνθρωποι… Χρήματα… Προϊόντα… Ιδέες… 

Το πως χαρακτηρίζονται «παράνομοι» οι άνθρωποι το ξέρουμε… Το «παράνομο» χρήμα; Αααα, όλα κι όλα! Αυτό είναι καλοδεχούμενο, αρκεί να είναι σε μεγάλες ποσότητες: κάθε καθωσπρέπει τράπεζα στον καπιταλιστικό πλανήτη χαίρεται ιδιαίτερα να «ξεπλένει», υπό την προϋπόθεση ότι η πλύση-θα-είναι-μεγάλη, αφήνοντας καλό κέρδος∙ και ότι δεν θα γίνει κόπος για ψιλοπράγματα…

Τα «παράνομα» προϊόντα; Να υποθέσουμε ότι ανάμεσά τους είναι κι εκείνα που παρακάμπτουν τους δασμούς;

Και οι «παράνομες ιδέες»;;; Εδώ χρειάζεται αρκετή δουλειά∙ και φυσικά η κρατική, εξουσιαστική πείρα του παρελθόντος. Πως θα πει η υπηρεσία αυτή η ιδέα πέρασε παράνομα τα σύνορα; (Ποια «σύνορα»; Μα των αποδεκτών ιδεών…) Ας πούμε: η υπεράσπιση της Παλαιστινιακής αντίστασης είναι «εγκωμιασμός τρομοκρατίας» και «αντι-σημιτισμός» – οπότε πέρασε «παράνομα», δηλαδή «λαθραία» τα σύνορά ΜΑΣ… Να την σταματήσουμε αυτή την ιδέα, να την απελάσουμε, να την ξαποστείλουμε….

(It is our job!!! It is a dirty job, but someone has to do it!)