Tag: covid19

Και ψάχνονται…

Πέμπτη 23 Απρίλη. Μπορεί να φαίνεται εντελώς γκροτέσκο όλο αυτό· όμως πρέπει να θυμάστε ότι «αυτά που ξέραμε δεν ισχύουν»! Δύο γερά δικηγορικά γραφεία της Φλόριντα, ένα που έχει σχέση με τους «δημοκρατικούς» (: Berman Law Group) και ένα με τους «συντηρητικούς» (: Lucas-Compton) κατέθεσαν σε δικαστήριο της πολιτείας την αγωγή, ζητώντας αποζημίωση απ’ το Πεκίνο ύψους 1,2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων (εντελώς συμπτωματικά είναι η ονομαστική αξία των ομολόγων του αμερικανικού δημοσίου που έχει στα θησαυροφυλάκιά της η κεντρική τράπεζα της κίνας…). Ένα άλλο δικηγορικό γραφείο, στο Τέξας αυτό, μαξιμάρισε: ζητάει αποζημίωση για τους πελάτες του 20 τρισεκατομύρια δολάρια…

Υπάρχει ένα «νωπό προηγούμενο». Η περίπτωση του Otto Warmbier. Ο Warmbier, αμερικάνος φοιτητής, δέθηκε στην Πγιονγκγιάνγκ το 2016 με την κατηγορία της καταστροφής μιας αφίσας και της εισόδου σε απαγορευμένη περιοχή της πόλης. Πρακτικά για κατασκοπεία. Την επόμενη χρονιά το βορειοκορεατικό καθεστώς τον επέστρεψε στις ηπα σε κωματώδη κατάσταση. Το καθεστώς του Kim υποστήριξε ότι ήταν βαριά άρρωστος και δεν μπορούσε να τον κάνει καλά. Η οικογένεια του Warmbier υποστήριξε ότι είχε υποστεί φρικτά βασανιστήρια. Έκαναν μήνυση στην Πγιονγκγιάνγκ απαιτώντας 1,05 δισεκατομμύρια δολάρια για τον γυιό τους και 46 εκατομμύρια για την δική τους ψυχική οδύνη. Παρότι κανένας (αμερικάνος) ιατροδικαστής απ’ τους πολλούς που εξέτασαν τον Otto δεν βρήκε σημάδια ή αποδείξεις βασανισμού του, το πολιτειακό δικαστήριο της Ουάσιγκτον επιδίκασε στους Warmbier τον Οκτώβρη του 2018 αποζημίωση 500 εκατομυρίων δολαρίων. Ο Kim φυσικά αρνήθηκε να πληρώσει. Και τότε το 2019 το αμερικανικό πολεμικό ναυτικό έκανε πειρατεία στο βορειοκορεατικό εμπορικό “wise honest”, ένα απ’ τα μεγαλύτερα του κρατικού εμπορικού στόλου της βόρειας κορέας. Το πλοίο πουλήθηκε στις ηπα, το κράτος κράτησε τα «έξοδά» του (για την πειρατεία) και έδωσε τα υπόλοιπα στους Warmbier, επιφυλασσόμενο για επόμενες «μπάζες»…

Υπάρχει ένα πρόβλημα, που όμως μπορεί να αποδειχθεί τυπικό. Σύμφωνα με την αμερικανική νομοθεσία το κινεζικό κράτος (όπως και κάθε άλλο) έχει ασυλία απέναντι σε κατηγορίες που θα κριθούν σε αμερικανικά δικαστήρια… Εκτός εάν… Εκτός εάν πρόκειται για υποθέσεις σοβαρής βλάβης στη ζωή υπηκόων. Είναι, ακριβώς, η περίπτωση του κατηγορητηρίου για τον Otto Warmbier….

Θα βρεθούν;

Πέμπτη 23 Απρίλη. Καθώς το κύμα αντισινισμού φουσκώνει έντεχνα στο ψοφιοκουναβιστάν από πάνω και από κάτω (ο Πομπηίας δίνει ρέστα, και δεν είναι ο μόνος) ωρίμασε η ανάγκη για μια επιπλέον πολιτική πρωτοβουλία που να «απελευθερώσει πλέρια τις δυνάμεις τιμωρίας» της ένοχης κίνας. Ο νεαρός συντηρητικός γερουσιαστής του Missouri Joshua David Ηawley, γυιός τραπεζίτη, δικηγόρος και για ένα διάστημα δικαστής της πολιτείας, βρήκε μπροστά. Κατέθεσε πριν δέκα μέρες πρόταση νόμου με τίτλο “Νόμος για την Δικαιοσύνη για τα θύματα του covid-19”. Αν περάσει, θα καθαρίσει και τα τελευταία νομικά εμπόδια της ασυλίας του Πεκίνου. Το σκεπτικό του είναι σαφές, και έχει προοπτικές:

…Το κομμουνιστικό κόμα της κίνας εξαπέλυσε αυτήν την επιδημία. Πρέπει να δώσει λογαριασμό στα θύματά του. Υπάρχουν αρκετές αποδειξεις ότι το κομμουνιστικό κόμμα κίνας ψεύδεται, και ότι λόγω  δολιότητας και ανικανότητας επέτρεψε στον covid-19 να μετατραπεί από μια τοπική αρρώστια σε παγκόσμια επιδημία… Απαιτούμε διεθνή έρευνα για να μάθουμε όλη την έκταση της ζημιάς που προκάλεσε το κ.κ.κ. σ’ όλο τον κόσμο και, στη συνέχεια, να ενισχύσουμε τους αμερικάνους και άλλα θύματα σ’ όλο τον κόσμο για να διεκδικήσουν αποζημιώσεις…

Ο Jeremy Alters, υπεύθυνος στρατηγικής του δικηγορικού οίκου Berman Law Group (που έχει κάνει ήδη την μηνυσάρα…) συμπληρώνει ενθουσιασμένος:

…Η κίνα πρέπει να πληρώσει. Στο κάτω είναι μια παγκόσμια υπερδύναμη. Είχαν τη δυνατότητα να το σταματήσουν και να το ελέγξουν αυτό, αν όχι εντελώς σίγουρα σε μεγάλο μέρος του. Απέτυχαν να το κάνουν, απέτυχαν να μας πουν τα σχετικά, και τώρα εμείς υποφέρουμε τις συνέπειες…

Δεν μπορούμε να προβλέψουμε την εξέλιξη, που είναι πάντως ιδιαίτερα δελεαστική για ικανό μέρος του παρακμιακού αμερικανικού καπιταλισμού. Όμως σημειώστε το (και μακάρι να βγούμε λάθος): αυτός ο covid-19 πρώτα αστυνομοποιήθηκε για εσωτερική χρήση των καπιταλιστικών κρατών. Και τώρα υπάρχουν κάμποσοι διατεθειμένοι να τον στρατιωτικοποιήσουν – για «εξωτερική χρήση»…

Τι άλλο πια μ’ αυτόν τον ιό; Και στον «υβριδικό πόλεμο» πήγε και κατατάχτηκε; Σαν κομμουνιστής; Α πα πα πα!!!
(Δεν είναι πια η Huawei… Είναι… τα πάντα…)

Κρατάτε τις αποστάσεις!

Τετάρτη 22 Απρίλη. Γιατί αλλιώς μεγάλο κακό θα σας βρει! Κάθε ζήτημα καθημερινής ζωής μπορεί να μηχανοποιηθεί… κι αν δεν σας / μας αρέσει πρέπει να βρούμε τι θα κάνουμε και πως, χωρίς την ψευδαίσθηση «ααααα, μπαααα, αυτό δεν μπορούν να το κάνουν».

Ένα αγγλικό πανεπιστημιακό ερευνητικό πρόγραμμα «ανέπτυξε» λογισμικό μέτρησης της «επιτρεπόμενης απόστασης» μεταξύ διαβατών, σύμφωνα με τις διαταγές και τις προδιαγραφές του αγγλικού social distancing. Οι κόκκινες γραμμές δείχνουν “απαγορευμένη εγγύτητα”! Το πώς μπορεί να αξιοποιηθεί (για λόγους δημόσιας τάξης ας πούμε) δεν το ξέρουμε· αλλά οι καλές ιδέες δεν πάνε χαμένες. Αυτό είναι σίγουρο…

Μόνο μια γάτα (ή μήπως σκύλος;) φαίνεται στο video να την γλυτώνει…

Ανοικτοί λογαριασμοί

Τετάρτη 22 Απρίλη. Καθώς η «περιρρέουσα ατμόσφαιρα» αλλάζει (το καταλαβαίνει κανείς απ’ τις αποχρώσεις και τις εστιάσεις των δημαγωγών) είναι εύκολο να προβλεφτεί (και τα αφεντικά είναι στην κατάλληλη θέση για να το χειριστούν) ένα ατομικό και συλλογικό «Ουφ! Ξεμπερδέψαμε!!!». Σίγουρα δεν πρόκειται να υπάρξει κανένα ξεμπέρδεμα! Απλά, στην καινούργια φάση του «μπερδέματος», αρκεί να χαλαρώσει λίγο το λουρί για να νοιώσει ο καθένας ότι … «ουφ!». Μπορεί λοιπόν να μην είναι δημοφιλές το να υποδεικνύει κάποιος (η ασταμάτητη μηχανή για παράδειγμα) ότι πέρα απ’ το στοιχειώδες της «ψυχολογίας» δεν υπάρχει και δεν πρόκειται να υπάρξει «έτσι» κανένας λόγος ανακούφισης, και ότι το υγιεινιστικό πραξικόπημα απλά θα αλλάξει μερικά χαρακτηριστικά του – αλλά αυτό ακριβώς θα κάνουμε.

Για μας έχουν ανοίξει πολύ σοβαροί και πολύ χοντροί λογαριασμοί. Τους οποίους, σε γενικές γραμμές, τους προβλέπαμε μεν… όμως άλλο πράγμα η πρόβλεψη και άλλο το να ζεις συγκεκριμένα μια τέτοια αναδιάρθρωση. Και δεν πρόκειται να τους κλείσουμε αυτούς τους λογαριασμούς επειδή… θα μας ξαναεπιτρέψει το «αόρατο αφεντικό» (και οι ορατοί λακέδες του) να περπατάμε («τηρώντας τις αποστάσεις» πάντα, για να μην τρακάρουμε…) χωρίς να κτυπάμε κάρτα στην πόρτα του σπιτιού μας….

Το video που ακολουθεί (ευχαριστούμε τον Σ.) είναι γεμάτο αποδείξεις και «στοιχεία του εγκλήματος». Το ότι μιλάει ο (γνωστός) Ιωαννίδης (πριν 5 ημέρες, στις 17 Απρίλη, συνέντευξη στον John Kirby από το The Press & the public project) δίνει έναν τόνο επιστημονικής μετριοπάθειας σ’ όσα λέει. Όποιος, όμως, δεν έχει κανένα λόγο να είναι «μετριοπαθής» απέναντι στους πραξικοπηματίες και στα συμφέροντα που υπηρετούν, μπορεί να αξιοποιήσει τα λεγόμενα του Ιωαννίδη όχι απλά σαν απόδειξη ότι έχουμε φάει στα μούτρα (και θα συνεχίσουμε…) τα σκατά του «μεγαλύτερου (υγιεινιστικού) φιάσκου» ever. Αλλά για το ότι είναι απόλυτα νόμιμη και λογική οποιαδήποτε έχθρα απέναντι σ’ όσους είτε μεθόδευσαν είτε υποτάχτηκαν σ’ αυτό το κόλπο και το προωθούν κοινωνικά και πολιτικά.

Στο κάτω κάτω η ασταμάτητη μηχανή δεν διεκδίκησε ποτέ δάφνες «ειδικού», παρότι φροντίζει να διαβάζει όσο περισσότερο είναι δυνατόν και να τεκμηριώνει τις θέσεις της. Συνεπώς, σ’ όλη αυτήν την τρομοεκστρατεία με τον covid-19, oύτε θέλει ούτε μπορεί να δει απλά ένα «επιστημονικό φιάσκο». Αντιλαμβάνεται (απ’ την αρχή…) ένα πολιτικο-οικονομικό-ηθικό «ντου» που μπορεί να ξεκίνησε τυχαία (κανείς δεν έσπειρε τον covid-19 σαν βιολογικό όπλο), μεθοδεύτηκε όμως με την ακρίβεια που χαρακτηρίζει κάθε ριζικό καπιταλιστικό μετασχηματισμό.

Το video είναι διάρκειας 1 ώρας και 10 λεπτών. Δεν το υποτιτλίσαμε· δεν προλαβαίνουμε. Αντί γι’ αυτό μεταφράσαμε κάποια επιλεγμένα σημεία του, επειδή είναι χρήσιμα ακόμα και για όσους δεν έχουν τον χρόνο, την όρεξη ή/και τις γνώσεις αγγλικών για να δουν ολόκληρη την συνέντευξη (κάτι που, πάντως, θα ήταν καλό να κάνετε.) Τα αποσπάσματα τα σχολιάζουμε.

Δημιουργική λογιστική – θανάτου

Τετάρτη 22 Απρίλη. Λέει ο Ιωαννίδης (22.10):

…Πρέπει να περιμένουμε το πως τα στοιχεία απ’ τη Ν. Υόρκη θα καταλήξουν, γιατί ξεκάθαρα υπάρχει μια διαφορά σ’ αυτά σε σύγκριση με οποιοδήποτε άλλο μέρος στη χώρα, ακόμα και σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο μέρος στον κόσμο. Είναι ξεκάθαρο ότι έχουμε έναν μεγάλο αριθμό θανάτων στη Ν. Υόρκη. Υπάρχει ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα σε σχέση με το ποιοί πραγματικά θα πρέπει να προσμετρούνται σαν θύματα του covid-19. Για παράδειγμα τις τελευταίες ημέρες έχουμε δει έναν μεγάλο αριθμό από θανάτους που πιθανά να οφείλονται στον covid-19 να προστίθεται στα νούμερα. Πρόκειται για θανάτους για τους οποίους δεν έχουμε τεκμηριωμένα, μέσω εργαστηριακών αναλύσεων, την παρουσία του ιού.

Είναι πολύ υποθετικό το αν αυτοί οι θάνατοι προκλήθηκαν απ’ τον covid-19, αν ο covid-19 ήταν απλά παρόν αλλά όχι η βασική αιτία θανάτου. Οπότε νομίζω ότι πρέπει να περιμένουμε για να δούμε κάποια ώριμα δεδομένα για το ποιά ακριβώς ήταν η συμβολή του ιού σε διαφορετικούς θανάτους. Στην ιταλία, όπου έχουμε πιο ώριμα στοιχεία, ξέρουμε ότι σχεδόν το 99% των θυμάτων είχε υποκείμενα νοσήματα, πρακτικά, στις περισσότερες περιπτώσεις, πολλαπλά υποκείμενα νοσήματα, και υποκείμενες αιτίες που επίσης θα μπορούσαν να τους έχουν οδηγήσει στον θάνατο…

Κομψά ο καθηγητής επιβεβαιώνει αυτό που είναι γνωστό: το φούσκωμα των αριθμών των νεκρών με κεντρική διαταγή, σε όλα τα κράτη. Μήπως ήταν / είναι αναπόφευκτο, πάνω στη βιασύνη; Όχι!. Διαφορετικό το να ανακοινώνουν τα γεμάτα πτώματα στόματα των θανατόμετρων (οι Τσιόρδες του πολιτισμένου κόσμου) ότι «σήμερα είχαμε 300 νεκρούς», και διαφορετικό το «σήμερα είχαμε 100 νεκρούς βεβαιωμένα από επιπλοκές του covid-19 και άλλους 200 κάποιοι απ’ τους οποίους πιθανόν να ανήκουν στην ίδια κατηγορία αλλά δεν ξέρουμε».

Η «δημιουργική ασάφεια» μέσα απ’ το τσουβάλιασμα όλων των θανάτων, αυτή η «γυμναστική θανάτου» στην οποία το μικροσκοπικό βέλγιο έσπασε κάθε ρεκόρ, ήταν και είναι εντελώς σκόπιμη: τρομοεκστρατεία, θανατολαγνεία…

Ανοσοποίηση

Τετάρτη 22 Απρίλη. Λέει (33.28):

…Υπάρχει η πιθανότητα ότι δεν έχεις εντοπίσιμα αντισώματα αλλά, παρ’ όλα αυτά, αντιμετώπισες τον ιό, και πέτυχες μια ανοσοποιητική αντίδραση, και με κάποιον τρόπο καθάρισες από τον ιό, και είσαι εντάξει. Υπάρχουν κάποια προκαταρκτικά ευρήματα που μας λένε πως ειδικά σε νεαρά άτομα πολλά απ’ αυτά, σε κάποιες περιπτώσεις ίσως η πλειοψηφία, δεν αναπτύσσουν αναγκαστικά υψηλά επίπεδα αντισωμάτων, ωστόσο όμως καθαρίζουν απ’ τον ιό, και αναρρώνουν πλήρως χωρίς κανένα πρόβλημα.

Αυτό που μπορεί να σημαίνει κάτι τέτοιο είναι ότι η ικανότητά μας να αναμετρηθούμε με τον sars-cov-2 δεν εξαρτιέται αποκλειστικά απ’ τα αντισώματα. Το ανοσοποιητικό σύστημά μας είναι ιδιαίτερα πολύπλοκο, έχουμε πολλούς μηχανισμούς για να αποκτήσουμε ανοσία, και πιθανόν υπάρχουν άλλοι τρόποι με τους οποίους αντιμετωπίζουμε τον ιό, χωρίς να κινδυνεύουμε πλέον. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να ερευνήσουμε σε μεγαλύτερο βάθος. Πρέπει να βρούμε τι ακριβώς χρειαζόμαστε για να προστατευτούμε απ’ τον ιό. Ανάλογα με το ποια θα είναι η απάντηση η προοπτική ενός εμβολίου μπορεί να προτιμότερη ή όχι.

Το κλασσικό εμβόλιο τυπικά επιδιώκει να προκαλέσει μια αντίδραση αντισωμάτων στο σώμα, και να εξασφαλίσει ότι αυτή η αντίδραση θα κρατήσει καιρό. Όπως καταλαβαίνετε, αν υπάρχουν άλλοι μηχανισμοί ανοσίας που είναι το ίδιο καλοί ή καλύτεροι, τότε ένα εμβόλιο έχει μικρότερη σχέση (για την ανοσία) και επίσης αν η αντίδραση αντισωμάτων διαρκεί λίγο μόνο διάστημα μετά τον εμβολιασμό, τότε και πάλι ένα εμβόλιο είναι λιγότερο αποτελεσματικό…

Πολύ σοβαρό και σημαντικό ζήτημα. Εκεί που έχουμε φτάσει καλό είναι να ξέρουμε! Πράγματι, έρευνες αναζήτησης αντισωμάτων σε άτομα που βεβαιωμένα είχαν «κολλήσει» και «περάσει» τον covid-19 (μία τουλάχιστον έγινε στην κίνα) έδειξαν ότι σε πολλές περιπτώσεις και συχνά σε νεώτερες ηλικίες, είτε τα επίπεδα των αντιcovid-19 αντισωμάτων είναι απροσδόκητα χαμηλά, είτε δεν ανιχνεύονται καν. Αυτό έχει οδηγήσει στην όχι αβάσιμη υπόθεση ότι εναντίον του covid-19 κινητοποιούνται και άλλοι ανοσοποιητικοί μηχανισμοί, χωρίς απαραίτητα την παραγωγή αντισωμάτων. Η προσοχή στρέφεται, μεταξύ άλλων, στα διάσημα απ’ την εποχή του HIV κύτταρα Τ (αλλιώς CD4), που είναι ένας ειδικός τύπος ανοσοποιητικών κυττάρων του αίματος.

Το ζήτημα είναι ανοικτό, αλλά ακόμα κι έτσι έχει πρακτικές συνέπειες. Αν ΔΕΝ είναι τα αντισώματα ο μόνος ή ο κύριος τρόπος ανοσοποίησης απέναντι στον covid-19 (και φαίνεται πως αυτό συμβαίνει από μια ηλικία γύρω στα 40 και κάτω) τότε το εμβόλιο, αν και όποτε βρεθεί, θα είναι ένα δευτερεύον μέτρο γενικής ανοσοποίησης του πληθυσμού· κι ας έχει φανατικούς υποστηρικτές απ’ το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα, με όχι και τόσο καλές προθέσεις…

Εναντίον του Gates

Τετάρτη 22 Απρίλη. Ή, σωστότερα, εναντίον όσων εκπροσωπεί το αφεντικό της microsoft. Αμέσως μετά συνεχίζεται η συνέντευξη:

Ερώτηση: Χαίρομαι πολύ που το ακούω αυτό, επειδή ξέρετε, απ’ την μια μεριά έχουμε το ίδρυμα του Bill Gates που λέει ότι πρόκειται να φτιάξουν 7 δισεκατομμύρια εμβόλια για τον sars-cov-2, και μερικοί μέσα στον who, το cdc [σ.σ.: τα αρχικά του αμερικανικού “στρατηγείου” κατά των μεταδοτικών ασθενειών…] και το ίδρυμα Gates λένε ότι δεν θα την βγάλουμε καθαρή, ούτε πρόκειται να επιστρέψουμε στην κανονική ζωή, μέχρις ότου βρεθεί ένα εμβόλιο. Οπότε εσείς λέτε ότι αυτό δεν είναι κάτι που έχει λήξει.

Απάντηση: Θέλω να είμαι αισιόδοξος ότι θα μπορέσουμε να ξαναβρούμε το μεγαλύτερο μέρος της καθημερινότητάς μας πριν φτιαχτεί ένα εμβόλιο. Αν (βέβαια) φτιαχτεί ποτέ ένα εμβόλιο, γιατί τώρα που μιλάμε υπάρχουν όλοι αυτοί οι περιορισμοί της δυνατότητας να φτιαχτεί ένα εμβόλιο, και να βγει σε μαζική παραγωγή.

Είμαι μεγάλος υποστηρικτής των εμβολίων. Σ’ όλη μου την επαγγελματική διαδρομή προσπαθώ να μεταφέρω το μήνυμα ότι τα εμβόλια είναι μια απ’ τις μεγαλύτερες συμβολές της επιστήμης στην ανθρωπότητα, και ότι είναι μια σπουδαία επιτυχία. Έχουμε διάφορα εμβόλια που είναι σπουδαία. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πετύχουμε ένα εμβόλιο για τον covid-19. Έχουμε κάποια εμπειρία απ’ το παρελθόν, από προσπάθειες να φτιαχτούν εμβόλια για άλλους κορονοϊούς που μας ανησυχούσαν, και δεν ήταν ιδιαίτερα πετυχημένες.

Μια ανησυχητική παρατήρηση σχετικά είναι ότι σε κάποιες περιπτώσεις τα εμβόλια που είχαν αναπτυχθεί και δοκιμάστηκαν σε ζώα με κορονοϊούς (έχουμε κορονοϊούς που μολύνουν γάτες και άλλα ζώα) προκάλεσαν μεγαλύτερο κακό απ’ ότι αν δεν γινόταν ο εμβολιασμός. Γιατί προκάλεσαν μια υπερευαίσθητη αντίδραση του οργανισμού, μια υπεραντίδραση, οπότε όταν το ζώο εκτέθηκε στον ιό ο οργανισμός του υπεραντέδρασε σ’ αυτόν, κι αυτό πρακτικά μπορεί να προκαλέσει ακόμα και θάνατο ή χειρότερο αποτέλεσμα απ’ το να μην έχει εμβολιαστεί. Είναι απαραίτητο να καταλάβουμε ποιός είναι ο ακριβής μηχανισμός που προκαλεί σοβαρά προβλήματα και θάνατο στους ανθρώπους, και είναι απαραίτητο να καταλάβουμε αν ευθύνεται ο ιός αυτός καθαυτός ή η αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος στον ιό προκαλεί μεγαλύτερη ζημιά σε διάφορες περιπτώσεις. Αν φταίει ο ιός, και το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει ικανοποιητική ανοσοποιητική αντίδραση ενός οργανισμού, τότε χρειαζόμαστε το εμβόλιο. Αν όμως το πρόβλημα οφείλεται στην υπεραντίδραση του ανοσοποιητικού μας συστήματος, αν αυτό οδηγεί ατυχώς στην καταστροφή των κυττάρων μας, όπως τα πνευμονικά κύτταρα, τότε το εμβόλιο θα είναι πρακτικά κακή ιδέα.

Το όριο είναι το εξής. Ένα εμβόλιο πρέπει να είναι σχολαστικά ελεγμένο. Πρέπει να έχουμε συμπαγείς αποδείξεις ότι δουλεύει, συμπαγείς αποδείξεις ότι βελτιώνει την κατάσταση, συμπαγείς αποδείξεις ότι θα σώσει ζωές. Κι αυτό δεν γίνεται απ’ τη μια μέρα στην άλλη. Εύχομαι να το κάνουμε πολύ γρήγορα και θέλω να δω ότι έγιναν αυτές οι μελέτες που χρειάζονται. Ξέρω ότι πολλοί λαμπροί επιστήμονες δουλεύουν σ’ αυτό το μέτωπο και θέλω να μείνω αισιόδοξος. Όμως είναι απίθανο ότι θα μπορέσουμε να περιμένουμε για 12 ή για 18 ή για 24 μήνες για να φτιαχτεί ένα εμβόλιο μέσα σε τέτοιες αβεβαιότητες. Δε νομίζω ότι μπορούμε να μείνουμε σε συνθήκες αποκλεισμού τόσο καιρό, γιατί αυτό σημαίνει ότι θα καταστραφούμε, θα καταστρέψουμε τις κοινότητες και τις κοινωνίες μας, θα προκαλέσουμε τεράστια προβλήματα υγείας, ανεργίας, καταστάσεις που είναι πολύ χειρότερες ακόμα κι απ’ το χειρότερο και πιο απαισιόδοξο σενάριο για το τι μπορεί να κάνει ο κορονοϊός…

Με το γάντι ο Ιωαννίδης απαντάει εδώ στον εκβιασμό «ή καραντίνες ή εμβόλιο», που είναι όλο και πιο σαφές ότι προέρχεται απ’ το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα διεθνώς. Το γεγονός, ωστόσο, ότι τα επιχειρήματά του δεν είναι πολιτικά αλλά ιατρικά βοηθάει. Για παράδειγμα το ζήτημα της «υπεραντίδρασης» του ανοσοποιητικού συστήματος έχει προκύψει σαν ερώτημα στις ελάχιστες περιπτώσεις που τα θύματα του covid-19 ήταν άνθρωποι μικρότεροι απ’ τα 60 – 65 και χωρίς άλλες γνωστές υποκείμενες αρρώστιες. Δεν υπάρχει οριστική απάντηση, αλλά σε συνδυασμό με την χαμηλή έως ανύπαρκτη παραγωγή αντισωμάτων σε, κατά τα άλλα, πετυχημένα απέναντι στον covid-19 ανοσοποιητικά συστήματα πολλών που «κόλλησαν», βάζει ως αυτή την στιγμή το ζήτημα του εμβολίου (αν και όποτε βρεθεί) στη σωστή θέση του: όχι στο κέντρο του πεδίου της γενικής ανοσίας του πληθυσμού, αλλά σε μιαν άκρη.

Η τρομοκρατία του θανατόμετρου

Τετάρτη 22 Απρίλη. Στο 43.30 η συζήτηση φτάνει στο ζήτημα της τρομοεκστρατείας. Και πάλι ο Ιωαννίδης είναι «διπλωματικός» αλλά προσεκτικά δεικτικός:

Ερώτηση: Θα ήθελα να ρωτήσω τι γνώμη έχετε για την τεράστια απόκλιση ανάμεσα στις αρχικές προβλέψεις κι αυτό που συμβαίνει τώρα. Έχω στο μυαλό μου ιδιαίτερα το imperial college του Λονδίνου, την μελέτη του Neil Ferguson, η οποία έκανε πρόβλεψη για 500.000 θανάτους στην αγγλία. Κι όταν λίγο μετά το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης ασχολήθηκε μ’ αυτήν την έρευνα, άλλαξε την πρόβλεψή του, σε 20.000 ή και πιο κάτω, αλλά είπε ότι αυτή η αλλαγή οφειλόταν στην μόλις μία μέρα εφαρμογής των μέτρων social distancing. Βγήκε και είπε ότι η αλλαγή στην πρόβλεψή του οφειλόταν στα μέτρα αυτά. Πώς τον εκλαμβάνετε αυτόν τον ισχυρισμό, και πώς κρίνετε γενικά αυτήν την τεράστια απόκλιση ανάμεσα στις αρχικές προβλέψεις και αυτό που βλέπουμε πραγματικά;

Απάντηση: Το πρόβλημα με την μελέτη του imperial college και άλλες παρόμοιες που προσπάθησαν να προβλέψουν τον αριθμό των νεκρών νωρίς νωρίς είναι ότι χρησιμοποίησαν πολύ ανακριβή στοιχεία σαν inputs στα μοντέλα τους. Οι επιστήμονες που έκαναν αυτούς τους υπολογισμούς έχουν γνώσεις, αλλά ακόμα και ο καλύτερος επιστήμονας στον κόσμο, αν του δώσεις εκτιμήσεις παραμέτρων που σ’ αυτήν την περίπτωση ήταν αστρονομικά εκτός πραγματικότητας, θα σου βγάλει αστρονομικά λανθασμένα αποτελέσματα. Νομίζω ότι αυτό είναι που συνέβη. Και δεν θέλω να κατηγορήσω κανέναν, είναι αξιοθαύματο ότι ξανακοίταξαν τη μελέτη τους γρήγορα, αλλά το input που οδήγησε στο αποτέλεσμα των υπολογισμών τους ήταν εντελώς λανθασμένο, όπως βλέπουμε τώρα.

Στις μεταγενέστερες έρευνές τους προσπάθησαν να κατεβάσουν αυτές τις αρχικές εκτιμήσεις τους προς μεγέθη που να έχουν περισσότερο νόημα, οπότε το ερώτημα είναι το κατά πόσον αυτές οι μαζικές προσαρμογές σε σχέση με τις αρχικές προβλέψεις οφείλονται στην εφαρμογή των μέτρων ή στην διόρθωση κάποιων απ’ τις λανθασμένες εκτιμήσεις που είχαν χρησιμοποιηθεί αρχικά. Είναι ξεκάθαρο ότι τα αρχικά λάθη είναι βασικό στοιχείο της διόρθωσης, αφού για παράδειγμα άλλαξαν το ποσοστό θνησιμότητας που έβαζαν στους υπολογισμούς τους, κι αυτό αμέσως έριξε δραματικά την πρόβλεψη για τους θανάτους.

Πόσο σημαντική είναι η συμβολή των μέτρων social distancing; Αυτό θεωρώ ότι είναι ένα ανοικτό ερώτημα και πρέπει να συγκεντρώσουμε την πληρη εικόνα του τι συνέβει σε διαφορετικά κράτη πριν καταλήξουμε στο συμπέρασμα τι έκανε το social distancing υπέρ μας και, κυρίως, το τι πέτυχαν διαφορετικές μορφές social distancing. Γιατί μέσα σ’ αυτό το σακούλι υπάρχει ένας πολύ μεγάλος αριθμός διαφορετικών μέτρων…. Κάθε ένα απ’ αυτά έχει διαφορετική δράση και διαφορετικά αποτελέσματα. Πρέπει κανείς να τα εξετάσει ένα ένα. Διαφορετικά το να λες απλά “τα μέτρα δούλεψαν” είναι ανόητο, είναι μια υπεργενίκευση. Ενώ πρέπει να δούμε ποια μέτρα δούλεψαν και πως, ποια μέτρα δεν δούλεψαν, και ποια έκαναν ζημιά…

Η ασταμάτητη μηχανή περιγέλασε, όσο ήταν δυνατόν, τα ευρήματα του κυρίου Neil Ferguson και του imperial college του (πρόκειται για τον επίσημο σύμβουλο της αγγλικής κυβέρνησης για ζητήματα υγείας…) δυο μέρες μετά την δημοσιοποίησή τους (Σάββατο 28 Μάρτη, οι τρομοκράτες!) Αλλά το κρίσιμο γεγονός είναι ότι απ’ το εν λόγω ίδρυμα «παίρνει γραμμή» και ο έλληνας αρχιερέας της «προσευχής των 6.00». (Πιθανόν και άλλοι παρόμοιοι στην ευρώπη). Επιπλέον, ενώ η τρομοκρατία του Ferguson κυκλοφόρησε ακαριαία παντού, τις «διορθώσεις» του κάποιο θηρίο της κατάπιε: το θηρίο της εντεταλμένης δημαγωγίας.

Για το ποιόν του Ferguson θα μιλήσουμε άλλη φορά. Ο Ιωαννίδης δεν μιλάει για σκοπιμότητα στη χρήση «αστρονομικά λανθασμένων εκτιμήσεων» τόσο απ’ το imperial college όσο και από άλλους. Εκεί έγκειται η «διπλωματία» της απάντησής του. Απ’ την άλλη αφήνει ανοικτό το δεδομένο ότι τις αστρονομικά λανθασμένες εκτιμήσεις (συμπεριλαμβανομένου του ποσοστού θνησιμότητας) κάποιοι τις έφτιαξαν και τις έδωσαν στους κομπιουτεράδες… Δεν έπεσαν απ’ τον ουρανό, ούτε τις έδωσε ο covid-19 ο ίδιος σε μια κρίση ειλικρίνειας! Κι ενώ υπήρχε ήδη το προηγούμενο της κίνας, όπου μπορούσε κανείς να δει καθαρά πόσο μικρή φονικότητα είχε ο covid-19 στα διαπιστωμένα κρούσματα, ο αντισινισμός του «η κίνα λέει ψέμματα και κρύβει τους πεθαμένους» έκανε «φυσιολογική» κάθε πρόστυχη πρωτοκοσμική τερατολογία!

Δεν αναφέρει καν και καν ο Ιωαννίδης, αν και το ξέρει πολύ καλά, ότι δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό: σ’ όλες τις προηγούμενες τρομοεκστρατείες με γρίπες τα ίδια ακριβώς είχαν ειπωθεί. Ο ίδιος αυτός ο Neil Ferguson έχει σπουδαίες επιδόσεις σε τέτοιου είδους προβοκάτσιες. Το 2002 για παράδειγμα είχε «υπολογίσει» ότι «η ασθένεια των τρελλών αγελάδων» θα σκοτώσει 50.000 άγγλους, κι άλλους 150.000 μόλις μεταδοθεί στα πρόβατα. Τα τελικά θύματα ήταν 177… Το 2005 προέβλεψε ότι η «γρίπη των πτηνών» θα σκοτώσει 65.000 άγγλους. Πέθαναν 457…. Το βέβαιο γεγονός είναι ωστόσο ότι οι «αστρονομικά γελοίες» προβλέψεις του imperial college επέβαλαν τον στρατιωτικό νόμο και στην αγγλία – ενδεχομένως ενίσχυσαν τις παρόμοιες «θέσεις» του ινστιτούτου Koch στη γερμανία, που φαίνεται πως παίζει το ίδιο βιολί… Συνεπώς, όταν έγινε η «διόρθωση», οι τερατολογίες είχαν πετύχει ήδη τον σκοπό τους.

Στα καθ’ ημάς (όπως και παντού αλλού) αυτές οι τερατώδεις «επιστημονικές» προβλέψεις για την επερχόμενη Αποκάλυψη θα χρησιμοποιηθούν· χρησιμοποιούνται ήδη. Το επιχείρημα των αρχιερέων των πραξικοπημάτων είναι ότι «έτσι σας σώσαμε, γιατί αλλιώς θα πεθαίνατε σαν τις μύγες, όπως έλεγαν τα μοντέλα».

Τα μοντέλα των «επιστημονικών» μπουρδέλων τύπου imperial college θα ανακαλούνται στο κοντινό μέλλον σαν «η Αποκάλυψη που γλυτώσαμε» – με την «ισοπέδωση της καμπύλης»!!!!

Η άλλη αρένα – ιράκ

Τρίτη 21 Απρίλη. Αν το θυμάται κανείς (το θυμάται;) το 2020 ξεκίνησε με την δολοφονία του ιρανού Qassem Soleimani και του ιρακινού Abu Mahdi al-Muhandis, μαζί με άλλα οκτώ καραβανάδες, μέλη των ιρακινών pmu. Στις 3 Γενάρη. Υποτίθεται πως οι δολοφονίες έγιναν σαν αντίποινα για μια διαδήλωση (: διαδήλωση!) εναντίον της αμερικανικής πρεσβείας στη Βαγδάτη. Και επειδή (είπαν οι αποτυχημένοι ακόμα και σαν ψεύτες της Ουάσιγκτον) ο Soleimani σχεδίαζε επιθέσεις κατά αμερικανικών βάσεων στο ιράκ… Ακολούθησαν, σαν αντίποινα, ιρανικές πυραυλικές επιθέσεις σε δύο τέτοιες, αμερικανικές βάσεις στο ιράκ δηλαδή, και ο τραυματισμός τουλάχιστον 100 αμερικάνων πεζοναυτών… Αλλά αυτό το τελευταίο θεωρήθηκε απ’ την Ουάσιγκτον «λογική απάντηση»…. Και το θέμα θεωρήθηκε ότι έληξε εκεί.

Μόνο που δεν έληξε, κι ούτε θα ήταν δυνατόν…. Από τότε και ύστερα διάφορες αμερικανικές βάσεις στο ιράκ έχουν αρχίσει να «βρέχονται» από ρουκέτες. Παρότι το ψοφιοκουναβιστάν σήκωνε τα βομβαρδιστικά του και κτυπούσε θέσεις των pmu, το «κακό» όχι μόνο δεν σταματούσε, αλλά εντεινόταν. Άρχισαν να υπάρχουν και νεκροί αμερικάνοι πεζοναύτες.

Και τότε (απ’ τα μέσα Μάρτη) ξεκίνησε αυτό που στην αμερικανική στρατιωτική αργκώ ονομάστηκε «αναδίπλωση». Προς μεγάλη τους χαρά οι πεζοναύτες άρχισαν να αδειάζουν την μία βάση τους μετά την άλλη, και να συγκεντρώνονται σε θέσεις κάπου στο κέντρο της ιρανικής επικράτειας. Μπας και έχει καλύτερο κλίμα εκεί… Εγκαταλείφθηκαν έτσι (: επίσημα «παραδόθηκαν στον ιρακινό στρατό, που έχει αποδείξει ότι μπορεί να τα καταφέρει κατά του isis»…) 4 τέτοιες βάσεις (στο Krikuk, στην al Qayyarah, στην al-Taqaddum και στην Qaim), και αναμένεται η εγκατάλειψη κι άλλων.

Ιδιαίτερη μνεία χρειάζεται για την βάση στην Qaim. Βρισκόταν στα ιρακινο-συριακά σύνορα, σχεδόν πάνω στο δρόμο – τον μοναδικό ανοιγμένο με αίμα δρόμο – που συνδέει την Βαγδάτη με την Δαμασκό, δίπλα στον Ευφράτη· διαδρομή που χρησιμοποιείται για την χερσαία μεταφορά όπλων κάθε είδους όχι μόνο προς τον Άσσαντ αλλά και προς την λιβανέζικη Hezb’ Allah. Ήταν μια στρατηγικής σημασίας βάση για τον άξονα· και γι’ αυτό ήταν εκείνη με το μεγαλύτερο μερίδιο “κακοκαιρίας” από ρουκέτες των pmu. Τόσο η αμερικανική όσο και η ισραηλινή αεροπορία βομβάρδισαν και ξαναβομβάρισαν στα πέριξ, μπας και βελτιωθεί το κλίμα… Μπα… Παρότι το ψοφιοκουναβιστάν (και, κατά συνέπεια, το Τελ Αβίβ) εξακολουθεί να έχει τον έλεγχο από αέρα, η εγκατάλειψη του εδάφους δεν μπορεί παρά να λογαριαστεί σαν ήττα.

Μαζί με την αμερικανική «αναδίπλωση», το Παρίσι, το Λονδίνο και η Πράγα απέσυραν τους καραβανάδες που είχαν στο ιράκ – λόγω covid-19. Αυτό θα πρέπει να γιορτάστηκε στο μισοκατεχόμενο ιράκ· κι ακόμα περισσότερο στην Τεχεράνη….

Λέτε, τελικά, να τον έφτιαξαν τον τσαχπίνη οι κινέζοι παρέα με τους ρώσους για να αδειάσουν τον πλανήτη από αμερικανικές βάσεις και τις θάλασσες από αμερικανικά αεροπλανοφόρα;

(φωτογραφία: Τα λερωμένα τ’ άπλυτα – τα παραπεταμένα – μάστα και φύγε φίλε μου – δεν κάνεις πια για μένα…. Κοντά σε μένα έβγαλες – τα μπατιρήματά σου – θα φύγεις τώρα και θα ιδώ – τ’ αποτελέσματά σου…)

Η άλλη αρένα – κορεατική χερσόνησος

Τρίτη 21 Απρίλη. Ούτε στη νοτιοανατολική ασία, ειδικά στην κορεατική χερσόνησο, τα νέα είναι ευχάριστα για την παρακμάζουσα αμερικανική ηγεμονία. Ο νοτιοκορεάτης σοσιαλδημοκράτης πρόεδρος Moon Jae-in, δηλωμένος και αποφασισμένος υπέρμαχος της αποκατάστασης των σχέσεων με το βορειοκορεατικό καθεστώς, προκάλεσε μεγάλους μπελάδες στην Ουάσιγκτον το 2018, όταν σαν αιχμή του «μπλοκ του Βλαδιβοστόκ» έκανε ό,τι μπορούσε για να σύρει το ψόφιο κουνάβι σε μια συμφωνία ειρήνης με την Πγιονγκγιάνγκ.

Εκείνη η «εκστρατεία γοητείας» πέτυχε μόνο εν μέρει, και σίγουρα όχι με οριστικό τρόπο: οι σωματοφύλακες του ψόφιου κουναβιού, κάτι Πομπηίας και λοιποί, κατάφεραν να φρενάρουν την τελευταία στιγμή τον «φιλειρηνικό ναρκισσισμό» του αμερικάνου προέδρου. Αλλά ο Moon δεν ήταν πια σε καμμία περίπτωση ο «άνθρωπός» τους, ειδικά όταν στη νοτιοκορεάτικη πολιτική σκηνή υπάρχει μια δεξιά / ακροδεξιά και φιλοαμερικάνικη αντιπολίτευση.

Η αποτυχία του Moon να εξασφαλίσει την μόνιμη ειρήνη και συνεργασία ανάμεσα στις δύο κορέες που ήταν ο κύριος στόχος του το 2018 και το 2019, και τα προβλήματα των global νοτιοκορεατικών εταιρειών λόγω του παγκόσμιου ανταγωνισμού, προανήγγειλαν ως τις αρχές του 2020 ότι στις επόμενες εκλογές ο Moon θα έχανε το πόστο του· και η Ουάσιγκτον, μαζί με το Τόκιο, θα κέρδιζαν τον ύπνο που είχαν χάσει εξαιτίας του.

Και μετά ήρθε …. ο covid-19! Η πετυχημένη αντίδραση της κυβέρνησης του Moon έγινε το διαβατήριο για θρίαμβο στις εκλογές στις 15 Απρίλη, που πραγματοποιήθηκαν με αυξημένη συμμετοχή παρά τον όποιον … «συνωστισμό». Το «δημοκρατικό κόμμα» του Moon όχι απλά νίκησε· σάρωσε: κέρδισε 163 έδρες στο 300 εδρών κοινοβούλιο, πετυχαίνοντας την μεγαλύτερη κίνη για οποιοδήποτε κόμμα εδώ και 6 δεκαετίες. Το «θυγατρικό» του κόμμα «together citizen’s party» έβγαλε άλλους 17 βουλευτές. Έτσι ο Moon, με 57 παραπάνω βουλευτές απ’ ότι στις προηγούμενες εκλογές, διαθέτει όχι μόνο την απόλυτη πλειοψηφία των 180 εδρών (συν άλλους 3 απ’ το καινούργιο κεντροαριστερό «κόμμα της ανοικτής δημοκρατίας»), αλλά και την υπερπλειοψηφία των 3/5 που χρειάζεται για fast-track διαδικασίες. Αντίθετα οι φιλοαμερικάνοι και αντι-ειρηνιστές του συντηρητικού κόμματος, μαζί με το θυγατρικό τους “future korea party» είχαν την χειρότερη επίδοση ever. Πάτωσαν με μόλις 103 βουλευτές.

Στην πάνω μεριά της κορεατικής χερσονήσου ο “little rocket man” Kim δείχνει να επωφελείται απ’ τους συνεχόμενους μπελάδες της Ουάσιγκτον. Έχει βγει απ’ το κάδρο μετά το 2019… και κάνει τις πυραυλικές του δοκιμές, προσεκτικά μεν αλλά τις κάνει. Αν ελέγξει την όποια επιδημία covid-19 προκύψει στην επικράτειά του με «κινέζικες μεθόδους plus», έχοντας έναν ανανεωμένο και ισχυρότερο από ποτέ Moon κάτω απ’ την γραμμή, δεν έχει παρά να περιμένει.

Το «μπλοκ του Βλαδιβοστόκ» έχει, αναπάντεχα ίσως, μια καινούργια καλή ευκαιρία στην περιοχή…

(φωτογραφία: Ο Moon υποδέχεται με εγκαρδιότητα την ντίβα Kim Yo-jong στη Σεούλ, στις 9 Φλεβάρη του 2018, πριν την έναρξη των χειμερινών ολυμπιακών αγώνων. Το ότι η Kim Yo-jong είναι αδελφή του Kim-αφεντικού της βόρειας κορέας ήταν το μικρότερο κακό για την αμερικανική επιρροή στην κορεατική χερσόνησο εκείνες τις ημέρες, και τις επόμενες εβδομάδες. Το μεγαλύτερο κακό ήταν ότι τα δυτικά μήντια δεν ήξεραν τίποτα γι’ αυτήν… Και δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο για ένα μήντιο, και μάλιστα καθεστωτικό, από το να μην μπορεί να αρθρώσει λέξη για ένα απ’ τα πρόσωπα του εχθρού – οπότε απλά να το χαζεύει…)