Τετάρτη 22 Απρίλη. Λέει ο Ιωαννίδης (22.10):
…Πρέπει να περιμένουμε το πως τα στοιχεία απ’ τη Ν. Υόρκη θα καταλήξουν, γιατί ξεκάθαρα υπάρχει μια διαφορά σ’ αυτά σε σύγκριση με οποιοδήποτε άλλο μέρος στη χώρα, ακόμα και σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο μέρος στον κόσμο. Είναι ξεκάθαρο ότι έχουμε έναν μεγάλο αριθμό θανάτων στη Ν. Υόρκη. Υπάρχει ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα σε σχέση με το ποιοί πραγματικά θα πρέπει να προσμετρούνται σαν θύματα του covid-19. Για παράδειγμα τις τελευταίες ημέρες έχουμε δει έναν μεγάλο αριθμό από θανάτους που πιθανά να οφείλονται στον covid-19 να προστίθεται στα νούμερα. Πρόκειται για θανάτους για τους οποίους δεν έχουμε τεκμηριωμένα, μέσω εργαστηριακών αναλύσεων, την παρουσία του ιού.
Είναι πολύ υποθετικό το αν αυτοί οι θάνατοι προκλήθηκαν απ’ τον covid-19, αν ο covid-19 ήταν απλά παρόν αλλά όχι η βασική αιτία θανάτου. Οπότε νομίζω ότι πρέπει να περιμένουμε για να δούμε κάποια ώριμα δεδομένα για το ποιά ακριβώς ήταν η συμβολή του ιού σε διαφορετικούς θανάτους. Στην ιταλία, όπου έχουμε πιο ώριμα στοιχεία, ξέρουμε ότι σχεδόν το 99% των θυμάτων είχε υποκείμενα νοσήματα, πρακτικά, στις περισσότερες περιπτώσεις, πολλαπλά υποκείμενα νοσήματα, και υποκείμενες αιτίες που επίσης θα μπορούσαν να τους έχουν οδηγήσει στον θάνατο…
Κομψά ο καθηγητής επιβεβαιώνει αυτό που είναι γνωστό: το φούσκωμα των αριθμών των νεκρών με κεντρική διαταγή, σε όλα τα κράτη. Μήπως ήταν / είναι αναπόφευκτο, πάνω στη βιασύνη; Όχι!. Διαφορετικό το να ανακοινώνουν τα γεμάτα πτώματα στόματα των θανατόμετρων (οι Τσιόρδες του πολιτισμένου κόσμου) ότι «σήμερα είχαμε 300 νεκρούς», και διαφορετικό το «σήμερα είχαμε 100 νεκρούς βεβαιωμένα από επιπλοκές του covid-19 και άλλους 200 κάποιοι απ’ τους οποίους πιθανόν να ανήκουν στην ίδια κατηγορία αλλά δεν ξέρουμε».
Η «δημιουργική ασάφεια» μέσα απ’ το τσουβάλιασμα όλων των θανάτων, αυτή η «γυμναστική θανάτου» στην οποία το μικροσκοπικό βέλγιο έσπασε κάθε ρεκόρ, ήταν και είναι εντελώς σκόπιμη: τρομοεκστρατεία, θανατολαγνεία…