Tag: ηπα

Απαρτχάιντ

Τετάρτη 1 Ιούλη. Από σήμερα αρχίζουν στο ρατσιστικό ισραηλινό καθεστώς οι νομικές προετοιμασίες για την προσάρτηση της δυτικής Όχθης. Όλα κι όλα: στρατός θα την επιβάλλει και θα την προστατεύει· αλλά χρειάζονται κι εκείνα τα νομικά στολίδια που κάνουν ένα φασιστικό καθεστώς να μοιάζει με «δημοκρατία».

Όταν μιλάμε για «προσάρτηση της δυτικής Όχθης» πρέπει να είμαστε σωστοί. Αυτή έχει γίνει ήδη ουσιαστικά. Μια έκταση με διάσπαρτα παλαιστινιακά «μπαντουστάν», που τα χωρίζουν θωρακισμένοι αυτοκινητόδρομοι για αποκλειστική χρήση των εποίκων φυλασσόμενοι απ’ την ισραηλινή στρατοαστυνομία… τι άλλο απομένει; Μόνο η τυπική επικύρωση.

Μια έγνοια έχει μόνο το φασιστογκουβέρνο του Τελ Αβίβ, κι αυτή μπορεί να επηρεάσει τον ρυθμό της «τυπικής διευθέτησης» στη δυτική Όχθη. Το ψόφιο κουνάβι και το σόι του προώθησαν την γενική προσάρτηση – ήταν το δώρο ενός μεσίτη / πλυντηριά σ’ έναν μαφιόζο φίλο. Ο «υπναλέος Jo» (Biden) είναι επίσης γνωστός και σταθερός φίλος του ισραηλινού φασισμού. Ωστόσο έχει σοβαρό πρόβλημα με το κόμμα του: η αριστέρα των «δημοκρατικών», αποφασιστικά αντι-απαρτχάιντ (και όχι μόνο ενάντια στην προσάρτηση), δείχνει να ενισχύει την επιρροή της – το αποδεικνύουν διάφορες πρόσφατες τοπικές εσωκομματικές εκλογές. Μ’ αυτά τα δεδομένα ο «υπναλέος Jo» παριστάνει τον αντίθετο στην τυπική και επίσημη προσάρτηση – μπας και μαζέψει ψήφους και απ’ τους οπαδούς του Sanders…

Από μόνο του αυτό δεν είναι λόγος ανησυχίας για το Τελ Αβίβ. Αλλά μπορεί να μπει ζήτημα κυρώσεων κατά του ισραήλ στον οηε και (με πρόεδρο τον «υπναλέο») η Ουάσιγκτον να μην βάλει βέτο. Αυτό θα είναι πρόβλημα, και μάλιστα σοβαρό.

Θα πείτε: μεταξύ συμμάχων και φίλων πάντα βρίσκονται λύσεις. Το φασιστογκουβέρνο του Τελ Αβίβ και ο Ασύλληπτος ζυγίζει την προτιμότερη επιλογή ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο. Είτε μια ραγδαία τυπική απαλλοτρίωση του 60% της δυτικής Όχθης όσο υπάρχει ακόμα ψόφιο κουνάβι (ή κάποιος γερός αντικαταστάτης της «γραμμής»), και οπωσδήποτε πριν τις αμερικανικές εκλογές του Νοέμβρη· και μετά ας γίνει ό,τι νάναι. Είτε μια σταδιακή προσάρτηση, «βλέποντας και κάνοντας».

Το κυρίως και μεσοπρόθεσμο ζήτημα βρίσκεται στη μεριά των παλαιστίνιων. Όσο δεν ξεφορτώνονται την «παλαιστινιακή αρχή» και όλους τους ντόπιους υποστηρικτές και τσάτσους της, είναι καταδικασμένοι…

Η μορφή-κράτος 1

Τρίτη 30 Ιούνη. Ένα απ’ τα βασικά πολιτικά / θεωρητικά / αναλυτικά ζητήματα που ανέδειξε η πρωτοκοσμική διαχείριση του υποτιθέμενου φονιά covid-19 είναι το ερώτημα του κατά πόσον τα σύγχρονα καπιταλιστικά κράτη είναι αποφασισμένα να σκοτώνουν υπηκόους τους προκειμένου να βάλουν σε εφαρμογή σχέδια των αφεντικών. Το ερώτημα θεωρείται σκανδαλώδες από πολλούς και διάφορους (φανερά ή κρυφά κρατιστές, άσχετα με το τι δηλώνουν…)· και υπό την τρέχουσα ιδεολογική σαπίλα άνετα θα χαρακτηριζόταν «συνωμοσιολογικό».

Σαν Sarajevo (και πριν σαν «τρίτη γενιά») έχουμε υπάρξει πολύ αυστηροί αναλυτικά στο να αποδείξουμε πως έτσι ακριβώς συμβαίνει! Το κύριο πεδίο γεγονότων και αποδείξεων απ’ όπου αντλήσαμε για καιρό στοιχεία και πολιτικά συμπεράσματα για τις πιο σύγχρονες εκφάνσεις του συμπλέγματος κράτος / παρακράτος έχει υπάρξει η «τρομοκρατία» και ο «πόλεμος στην τρομοκρατία». Σ’ όλες τις «τρομοκρατικές ενέργειες» σε ευρωπαϊκό έδαφος από «φανατικούς τζιχαντιστές» αλλά και στην «μητέρα όλων των τρομοκρατικών ενεργειών», την 11η Σεπτέμβρη του 2001, έχουμε αναδείξει τα στοιχεία που υποδεικνύουν / αποδεικνύουν ότι επρόκειτο για «inside jobs» μυστικών υπηρεσιών, ή κάποιων φραξιών τους, ή κάποιων συμμάχων τους.

Τώρα καθεστωτικά δυτικά μήντια έρχονται να «σκαλίσουν» μια ακόμα (μάλλον ξεχασμένη και κατ’ αρχήν μικρής σημασίας) παρόμοια υπόθεση για να δείξουν, με αυθεντικά επίσημα κρατικά ντοκουμέντα ότι πράγματι το κράτος / παρακράτος δεν τεμπελιάζει όπως οι υπήκοοί του!

Στις 3 Μάη του 2015 γινόταν μια έκθεση γελοιογραφιών κατά του Μωάμεθ στο Garland του Texas. Η έκθεση φυλασσόταν από δεκάδες μπάτσους, ελεύθερους σκοπευτές και ειδικές δυνάμεις. Δύο ένοπλοι αμερικάνοι υπήκοοι, ο 31χρονος Elton Simpson και ο 34χρονος Nadir Soofi, προσπάθησαν να επιτεθούν στην έκθεση, διαμαρτυρόμενοι για την προσβολή. Οι επιτιθέμενοι κατάφεραν να τραυματίσουν μόνο έναν σεκιουριτά, πριν οι ελεύθεροι σκοπευτές τους σκοτώσουν. Προς πλήρη ικανοποίηση του αμερικανικού στρατο-αστυνομικού συμπλέγματος, την ευθύνη για εκείνη την επίθεση την ανέλαβε – απ’ τα βάθη της Μεσοποταμίας – ο isis… Ήταν η πρώτη φορά που ο isis εμφανιζόταν να κάνει επίθεση σε αμερικανικό έδαφος…

Πρώτη αλλά εξαιρετικά χρήσιμη: η αμερικανική εκστρατεία κατά του isis στη συρία έπρεπε να συνεχιστεί… βοηθώντας τον να πετάξει τον Άσαντ στη Μεσόγειο…

Η μορφή-κράτος 2

Τρίτη 30 Ιούνη. Τώρα, το αμερικανικό πρόγραμμα «60 minutes» του καθεστωτικού CBS, έχοντας κυβερνητικά και δικαστικά ντοκουμέντα (ένας τρίτος άσχετος, γνωστός του Simpson, ο 43χρονος Abdul Malik Abdul Karrem, θεωρήθηκε συνεργός και καταδικάστηκε σε 30 χρόνια φυλακή…) αποκαλύπτει πως όχι μόνο το fbi «χειριζόταν» τον Elton Simpson επί χρόνια, αλλά την ώρα της επίθεσης και της ανταλλαγής των πυροβολισμών ένας undercover μπάτσος (ο «χειριστής») βρισκόταν πίσω του. Να ο isis!!!

Τα αποχαρακτηρισμένα αρχεία που κατάφερε να μαζέψει ο Dan Maynard, δικηγόρος του Karrem, δείχνουν την ανταλλαγή επικοινωνιών μεταξύ του πράκτορα του fbi και του Simpson επί χρόνια. Περιέχουν επίσης στοιχεία για το ότι 3 εβδομάδες πριν την επίθεση, ο «καθοδηγητής» πράκτορας άρχισε να μπριζάρει τον Simpson, υποδεικνύοντάς του ότι “πρέπει να τινάξει το Τέξας”. Ο “καθοδηγητής”, που εμφανιζόταν φυσικά σαν “φανατικός τζιχαντιστής”, ταξίδεψε μαζί με τον Simpson στο Τέξας· και βρισκόταν σ’ ένα αυτοκίνητο πίσω απ’ τους δύο ένοπλους την στιγμή της επίθεσής τους… Προφανώς για να σιγουρευτεί ότι δεν τα παράτησαν την τελευταία στιγμή…

Αν αυτή είναι μια περιορισμένης σημασίας προβοκατόρικη ενέργεια, και μάλιστα όχι των επίσημων μυστικών υπηρεσιών των ηπα αλλά του fbi, η συνολική προβοκατόρικη δράση του αμερικανικού κράτους / παρακράτους (που είναι υπόδειγμα και μοντέλο για πολλά άλλα κράτη / παρακράτη) δεν είναι τόσο αόρατη όσο νομίζει κανείς. Τον Ιούλιο του 2014 η γνωστή “Human Rights Watch” εξέδωσε μια ογκώδη έκθεση 214 σελίδων, με τίτλο: H ψευδαίσθηση της δικαιοσύνης: παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις προσαγωγές τρομοκρατών στις ηπα». Οι συντάκτες αυτής της έκθεσης μελέτησαν 27 περιπτώσεις «αντιτρομοκρατικών» δράσεων στις ηπα, απ’ την διαμόρφωση των ερευνών ως τις καταδίκες και τις συνθήκες φυλάκισης των καταδικασμένων.

Η Andrea Prasow, διευθύντρια της οργάνωσης στην Ουάσιγκτον και μία απ’ τους συγγραφείς της έκθεσης, είπε (τότε) στην παρουσίασή της:

Λέγεται στους αμερικάνους ότι η κυβέρνησή τους τους κρατάει ασφαλείς εμποδίζοντας και προσάγωντας τους τρομοκράτες μέσα στις ηπα. Όποιος όμως κοιτάξει από πιο κοντά, θα καταλάβει ότι πολλοί απ’ αυτούς τους ανθρώπους ποτέ δεν θα εγκληματούσαν εάν δεν τους ενθάρρυναν, τους πίεζαν και μερικές φορές τους πλήρωναν οι αρχές ασφαλείας…

Το συμπέρασμα «Α η κακούργα η συνωμοσιολόγα!» δεν αντέχει στην κοινή λογική, για όσους διαθέτουν ακόμα τέτοια. Στην έκθεση αναφέρεται πως …Σε κάποιες περιπτώσεις το fbi δημιούργησε τρομοκράτες από άτομα με ποινικό μητρώο, προωθώντας τους την ιδέα να αναλάβουν τέτοιες ενέργειες, ή ενθαρρύνοντάς τους να δράσουν… Στις μισές απ’ τις αντιτρομοκρατικές καταδίκες απ’ την 11 Σεπτέμβρη του 2001 ως το 2014 εμπλέκονταν πληροφοριοδότες των αρχών ασφαλείας, και σχεδόν το 1/3 ήταν προβοκατόρικες ενέργειες (“sting operations”) με την ενεργό συμμετοχή του πληροφοριοδότη…

Ένας πρώην αξιωματούχος του fbi, ο Thomas Fuentes, παραδέχτηκε ανοικτά ότι με σκοπό να δικαιολογήσουν την συνέχιση του λεγόμενου «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» και να κρατήσουν τους μεγάλους προϋπολογισμούς που τις χρηματοδοτούν, οι υπηρεσίες δημόσιας τάξης και οι μυστικές υπηρεσίες των ηπα πρέπει «να κρατούν ζωντανό τον φόβο»…

Η μορφή-κράτος 3

Τρίτη 30 Ιούνη. Το εργοστάσιο του τρόμου δεν είναι καθόλου καινούργιο στον δυτικό, «δημοκρατικό» κόσμο! Η (αμερικανική / νατοϊκή) γιγα-επιχείρηση stay behind, που απλώθηκε στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη απ’ την δεκαετία του ’50 ως και τα τέλη της δεκαετίας του ’80, έχει πολύ αίμα στους λογαριασμούς της. Και σαν psyop διαρκείας μπορεί να θεωρηθεί το «μοντέλο», η καταγωγή της (προσπάθειας) διαχείρισης / πολιτικής και ιδεολογικής ποδηγέτησης πληθυσμών en masse μέσω της παραγωγής τρόμου.

Η επιχείρηση αυτή μισοαποκαλύφθηκε μεν στα τέλη της δεκαετίας του ’80 / αρχές του ’90 αφού, σαν αντισοβιετική, δεν χρειαζόταν πια. Μετά την μισο-αποκάλυψή της δεν έγιναν όμως διεθνώς (από κινηματική / ανταγωνιστική μεριά) δύο πολύ βασικά και σοβαρά πράγματα. Πρώτον, η συστηματική ανάλυση του τι πραγματικά ήταν (και πως είχαν διαμορφωθεί) τα συμπλέγματα κράτους / παρακράτους στη διάρκεια του 3ου παγκόσμιου πολέμου (του επονομαζόμενου «ψυχρού»). Και δεύτερον, πως θα εξελίσσοταν το (κρατικό) εργοστάσιο του τρόμου μετά το τέλος εκείνου του πολέμου. Γιατί, φυσικά, εφόσον ούτε τα δίκτυα διαλύθηκαν, ούτε όλοι όσοι εμπλέκονταν κατέληξαν σε βαθιά μπουντρούμια, ούτε το know how τους εκτέθηκε δημόσια και αναλυτικά έτσι ώστε να γίνει βασική κοινωνική γνώση, το να νομίζει κανείς ότι «πάει, πέρασε το κακό» θα ήταν επιεικώς βλακώδες…

Κι όμως έτσι ακριβώς συνέβη!!! Η δεκαετία του ’90 ήταν μια περίοδος (πολιτικής) μακαριότητας και χαζοχαρούμενης λήθης! Έτσι ώστε όταν οι μηχανές παραγωγής τρόμου ξαναπήραν μπροστά, απ’ την 11η Σεπτέμβρη του 2001 και μετά, οι (θεωρητικά….) αντίπαλοί της πιάστηκαν με τα βρακιά κατεβασμένα· κυριολεκτικά…

Με τα βρακιά κατεβασμένα και με μια αυτοκτονική ακρισία χωρίς ιστορικό προηγούμενο τους δύο τελευταίους αιώνες, πέρασαν τα χρόνια ως τώρα.

Μέχρι να προστεθεί ένα καινούργιο «layer» στην τρομοπαραγωγή, υγιεινιστικό αυτό. Kαι σ.δ.ι.τ….

Η πρόσφατη υγιεινιστική τρομοεκστρατεία ίσως δεν θα είχε εξαπολυθεί καν και καν, αν ένα έστω μειοψηφικό αλλά ικανό μέρος των δυτικών κοινωνιών, αυτοί κι αυτές που τοποθετούν τους εαυτούς τους στην «κοινωνική αριστερά» δηλαδή, είχε καλή και σωστή επίγνωση δύο βασικών εξελίξεων. Πρώτον της διαλεκτικής ιστορικής κίνησης της μορφής καπιταλιστικό κράτος μέσα, κάτω και πέρα απ’ το manual του «νεοφιλελευθερισμού», απ’ την δεκαετία του 1990 ως σήμερα. Και δεύτερον, των τρόπων που η «υγεία» (ατομική και συλλογική) έγινε βασικό στοιχείο της πολιτικής οικονομίας του κεφάλαιου, της «ανάπτυξής» του, της αναδιάρθρωσής του – μαζί και δίπλα απ’ την «ασφάλεια»…

Επωφελούμενοι απ’ την εθελόδουλη άγνοια διάφοροι απατεώνες από ‘δω και από ‘κει μπορεί να εμφανίζονται για να παίξουν τον ρολάκο «να σου πω εγώ που ξέρω»… Η μόνη πραγματική συμβολή τους είναι η ακόμα πιο βαθιά συσκότιση της πραγματικότητας.

Όπως είναι γνωστό, στη νύχτα της λογικής γεννιούνται τέρατα.

Κάθε φάρσα έχεις τις αιτίες της (2)…

Δευτέρα 29 Ιούνη. Με την υπόθεση της δωροδοκίας ίσως ακόμα και χιλιάδων γιατρών να είναι παρκαρισμένη σε κάποια συρτάρια (παρότι υπάρχουν οι λίστες με τα ονόματα) εκείνο που απομένει στους υπηκόους που δεν πεινάνε για μελοδράματα «πολιτικής κορυφής» είναι να μάθουν πως γίνονταν αυτές οι δωροδοκίες. Υπήρχαν, ας πούμε, οι πληρωμές για συμμετοχή σε συνέδρια (οικογενειακώς ή όχι…) που βασικά ήταν πληρωμένες διακοπές σε κυριλέ ξενοδοχεία εσωτερικού και εξωτερικού. Πιθανότατα θα υπήρχαν και μετρητά – ή άλλου είδους δωράκια, πιο βιτσιόζικα.

Υπήρχε όμως και ένας άλλο τρόπος δωροδοκίας γιατρών, και υποθέτουμε καθόλου «ασήμαντων»: η «χρηματοδότηση ερευνών» εκ μέρους τους, που μπορεί να ήταν και εντελώς «πέτσινες»… Ή μπορεί να είχαν σκοπό να αποδείξουν πόσο σωστά είναι τα φάρμακα της χρηματοδότριας εταιρείας… Δεν κάνει όποιος όποιος έρευνα και να τον πληρώνει μια φαρμακοβιομηχανία, έτσι δεν είναι; Το πως διαχέονται οι παράδες των χρηματοδοτήσεων «επιστημονικών ερευνών, μελετών, κλπ» απ’ την κορυφή προς τη βάση το ξέρουν καλά όσοι έχουν συμμετάσχει, σαν κοινοί κωπηλάτες, σε τέτοιου είδους δουλειές. Τυπικά η χρηματοδότηση μπορεί να είναι νόμιμη, φορολογημένη κλπ. Το τι συμβαίνει όμως στην μοιρασιά είναι άλλου παπά ευαγγέλιο…

Μέσα στο πνίξιμο του ζητήματος των δωροδοκιών, πνίγηκε και αυτό το κόλπο με τις «έρευνες» και τις «μελέτες» που χρηματοδοτούν καλωσυνάτες φαρμακοβιομηχανίες και στα μέρη μας. Η Pfizer… Η GlaxoSmith… Και άλλες… Θα πείτε: μα πως να προχωρήσει η επιστήμη αν δεν βρίσκονται τέτοιες γενναιόδωρες εταιρείες; Σωστά… Στο κάτω κάτω ο παλιοκαπιταλισμός τι δουλειά κάνει;

Τι θα σήμαινε όμως αν (λέμε «αν»…) προέκυπτε πως διάφοροι αρχι-ιερείς και ιερείς της πρόσφατης «ιερής συνόδου υγείας», αυτής που μας έσωσε απ’ του χάρου τα δόντια, χρηματοδοτούνται σταθερά και γενναία (όχι πενταροδεκάρες!) για τις «έρευνες» και τις «μελέτες» τους απ’ αυτές τις καλωσυνάτες φαρμακοβιομηχανίες; Οι οποίες, εντελώς συμπτωματικά, ενδιαφέρονται να φτιάξουν και να (ξε)πουλήσουν αντι covid-19 εμβόλιο, πράγμα που σημαίνει οτι ενδιαφέρονται α) να μην υπάρξει γενική ανοσία πληθυσμού, και β) να παραταθεί όσο περισσότερο είναι δυνατόν «ο φόβος της πανδημίας»… Τι θα σήμαινε λοιπόν αν (λέμε «αν»…) αυτοί οι ντόπιοι σωτήρες μας χρηματοδοτούνται απ’ τους διεθνείς σωτήρες μας; Δεν θα μπορούσε να γεννηθεί μια εύλογη αμφιβολία για την επαγγελματική / ιατρική ακεραιότητά τους; Ε;

Η ασταμάτητη μηχανή είναι δηλωμένα καχύποπτη. Οπότε δεν θα έβαζε το χέρι της στη φωτιά για την ηθική κανενός «ειδικού», έτσι, στα τυφλά· ειδικά αν συνέβαινε αυτός να παίρνει τακτικά τέτοιες χρηματοδοτήσεις με καλά ποσά. (Λέμε: «αν»…) Όμως αφού το ελληνικό κράτος προστάτεψε τον βαθύτερο εαυτό του και καταχώνιασε τις εκτεταμένες και πολύμορφες δωροδοκίες γιατρών απ’ τη novartis δεν πρόκειται να κάνει κάτι διαφορετικό για τις υπόλοιπες παρόμοιες εταιρείες “υγείας”. Θα ήταν αδικαιολόγητη μεροληψία…

Ειδικά όταν διακυβεύονται τόσο κρίσιμα ζητήματα όπως ο “πόλεμος κατά του αόρατου εχθρού”…

(φωτογραφία: …Οι συμφωνίες που έγιναν την Πέμπτη – για το πρόστιμο που θα πληρώσει η novartis στις ηπα – περιέχουν λεπτομέρειες για μια θυγατρική της novartis στην ελλάδα, που δωροδοκούσε εργαζόμενους σε ελληνικής κρατικής ιδιοκτησίας και διοίκησης νοσοκομεία και κλινικές, στηρίζοντας τα ταξίδια τους σε διεθνή ιατρικά συνέδρια, περιλαμβανόμενων κάποιων στις ηπα.

Αυτό που ήθελε η θυγατρική ήταν σαφές είπαν οι εισαγγελείς. Σύμφωνα με τον συμβιβασμό η μονάδα της novartis επεδίωκε απ’ τους εργαζόμενους στο δημόσιο σύστημα υγείας να αυξήσουν τις συνταγές που έγραφαν για το Lucentis, ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται στη θεραπεία συγκεκριμένων οφθαλμικών παθήσεων.

… Η θυγατρική της novartis παραδέχτηκε επίσης στον συμβιβασμό με τους εισαγγελείς δωροδοκίες μεταξύ 2009 και 2010 σε παρόχους υπηρεσιών υγείας σε σχέση με μια επιδημιολογική μελέτη που είχε στόχο την αύξηση των πωλήσεων των φαρμάκων της novartis…)

Διαφορικός αποκλεισμός και…

Δευτέρα 29 Ιούνη. Θα το έχετε προσέξει. Τα θανατόμετρα (του covid-19) έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα. Διεθνώς (στη δύση) – και στα μέρη μας φυσικά – ακολουθούνται οι «οδηγίες»… Τώρα στο πρώτο πλάνο είναι τα κρούσματα! Τόσα εδώ, τόσα εκεί, τόσα παρακεί, ωιμέ! Ο τύραννος covid-19 συνεχίζει να καραδοκεί!!!

Γιατί έγινε αυτή η αλλαγή τακτικής; Γιατί δεν μας ρίχνουν στα μούτρα την «κοινή δεξαμενή» και μας πετάνε ένα … μπαλόνι; Τι είναι, τέλος πάντων, τα κρούσματα από βιοπολιτική άποψη;

Κατ’ αρχήν το τυπικό: «κρούσματα» ονομάζονται όσοι / όσες διαγιγνώσκονται «θετικοί» στα σχετικά τεστ. Θα μπορούσε να είναι παντελώς αδιάφορο, αφού η συντριπτική πλειονότητα από αυτούς κι αυτές δεν πρόκειται να αρρωστήσει καν· δεν πρόκειται να επιβαρύνει κανένα σύστημα υγείας… Φυσικά μπορεί να μεταδόσει τον φονιά… Αλλά αυτό θα μπορούσε να είναι ευχάριστο, αν το ζητούμενο ήταν να αποκτηθεί επιτέλους αυτή η γενική ανοσία πληθυσμού! Αλλά όχι! Το ακριβώς αντίθετο απαιτείται!!

Τα θανατόμετρα και οι «κοινές δεξαμενές» ήταν το όπλο της νομιμοποίησης των γενικών, αδιαφοροποίητων απαγορεύσεων. Ήταν όμως τόσες και τέτοιες οι συνέπειες (όχι μόνο οι «οικονομικές»…) ώστε είναι απίθανο να ξαναπειθαρχήσουν τα πλήθη σε νέες καθολικές απαγορεύσεις, πάλι για τον covid-19. (Θα πρέπει, ίσως, να εφευρεθεί κάτι ακόμα πιο τερατώδες…)

Αυτό ήταν προβλέψιμο. Οι «τοπικοί αποκλεισμοί» είναι το εναλλακτικό εργαλείο. Για πιο σκοπό; Για να διατηρείται «ζεστό» το ζήτημα του «κινδύνου». Γιατί να διατηρείται «ζεστό»; Για να πουληθούν τα εμβόλια!

Ακριβώς τον ίδιο σκοπό καλούνται να υπηρετήσουν τα τόσα εδώ, τόσα εκεί, τόσα παρακεί «κρούσματα», ωιμέ! Πρακτικά, στη φάση που τα δυτικά καπιταλιστικά κράτη προσπαθούν να προχωρήσουν στο επόμενο βήμα, στις αλγοριθμικές φυλακές, τα «κρούσματα» από μόνα τους δεν μπορούν να οδηγήσουν σε κάποια βαριά κρατική εντολή απαγορεύσεων. Μόνο σε επιμέρους (ή και ατομικές) καραντίνες· πράγμα που προκαλεί μικρή εντύπωση αν συγκριθεί με τα γενικευμένα κλειδώματα κατ’ οίκον… Αυτό δημιουργεί μια σύγχυση με βάση τα προηγούμενα: απ’ την μια μεριά «ας ανοίξουμε τα σύνορα» – απ’ την άλλη «ας ψαχουλεύουμε στα σύνορα για να τσακώσουμε όποιον είναι παράνομος εισαγωγέας covid»…

Το γελοίο είναι το πως γίνεται προσπάθεια να «φουσκώσει» η σημασία των «κρουσμάτων»! Έφτασαν (είπε η κεντρική βιτρίνα των τρομοεκστρατειών, ο π.ο.υ.) να είναι περισσότερα απ’ τα «πολύ σοβαρά» κρούσματα της γρίπης!!! Δεν συγκρίνουν ούτε «κρούσματα γρίπης» με «κρούσματα covid-19», ούτε «πολύ σοβαρά» από εδώ και «πολύ σοβαρά» από εκεί!!! Όχι. Συγκρίνουν μήλα με φράουλες… Κι όποιος φάει την μπεμπέ φρουτόκρεμα, την έφαγε!

Πόσα είναι ως τώρα, παγκόσμια, τα «κρούσματα covid-19», στο πρώτο εξάμηνο του 2020; 10.180.000. Ολογράφως: δέκα εκατομμύρια εκατόν ογδόντα χιλιάδες. Πόσα ήταν τα «κρούσματα γρίπης» όλη την γριπική σαιζόν μόνο στις ηπα; (Η σαιζόν της γρίπης είναι συνήθως 6, το πολύ 7 μήνες). Αν δεν έχετε δυσκολία στους αριθμούς, προσέξτε:

2010 – 2011: 21.000.000

2011 – 2012:  9.300.000

2012 – 2013: 34.000.000

2013 – 2014: 30.000.000

2014 – 2015: 30.000.000

2015 – 2016: 24.000.000

2016 – 2017: 29.000.000

2017 – 2018: 45.000.000

2018 – 2019: 35.520.833

Για την τρέχουσα περίοδο 2019 – 2020; Τα αμερικανικά CDS έχουν κάνει την εκτίμηση για τουλάχιστον 39.000.000 (39 εκατομύρια) κρούσματα εποχικής γρίπης. Απ’ την άλλη μεριά ως χτες ήταν διαπιστωμένα 2.606.000 κρούσματα covid-19 (στις ηπα)…. Θέλει πολύ δουλειά ο παλιοτύραννος για να πλησιάσει, έστω, έναν απλό και άσημο ιό γρίπης! Την σκόνη του τρώει!!

Με βάση τα στοιχεία προηγούμενων γριπικών σαιζόν, οι προβλέψεις των επίσημων καθεστωτικών CDS δείχνουν μια «βαριά» γριπική περίοδο 2019 – 2020 στις ηπα, που αν είχε συμβεί άλλη χρονιά θα οδηγούσε σε 60 ως 70 χιλιάδες νεκρούς από επιπλοκές γρίπης. Έχουν πεταχτεί αυτοί στην «κοινή δεξαμενή» των ως τώρα 127.000 νεκρών στις ηπα;

Όσο για τους νεκρούς παγκόσμια απ’ τις επιπλοκές (βασικά στο αναπνευστικό / στους πνεύμονες) της εποχικής γρίπης; Εκτιμώνται από 300.000 ως 650.000 κάθε χρόνο… Αλλά προσοχή: στους θανάτους από γρίπες ΔΕΝ υπάρχουν ούτε «κοινές δεξαμενές», ούτε φονικοί πειραματισμοί με φάρμακα, ούτε θάνατοι λόγω αχρείαστων αναπνευστήρων (σε κάθε περίπτωση, αυτό το τελευταίο δεν έχει καταγραφεί επίσημα στις γρίπες).

Πόσοι / πόσες απ’ τους ως τώρα (παγκόσμια) 500.000 νεκρούς που αποδίδονται στον covid-19 είναι άσχετοι απ’ αυτόν; Αν ισχύει το ένα και μοναδικό ακριβές στοιχείο που υπάρχει, από έναν αριθμό νεκροψιών που έγιναν στην ιταλία (ο μόνος ασφαλής τρόπος εντοπισμού των αιτίων θανάτου), που έδειξαν ότι μόνο το 12% των νεκρών θα μπορούσε να αποδοθεί με σιγουριά στον covid-19, τότε;;;

Τότε (ως τώρα) μόνο 60.000 νεκροί παγκόσμια μπορούν να αποδοθούν με βεβαιότητα στον «φονιά»…

Τελικά την αλήθεια μπορεί να μην την μάθουμε ποτέ. Να θυμάστε όμως πάντα τα μεγέθη στην ανατολική ασία… Αυτά για τα οποία ποτέ δεν ακούτε…

(φωτογραφία. Ο κυρ Βασίλης, ο άρχοντας Θυρών και Παραθύρων, άφησε να εννοηθεί πως αν ήταν αυτός πρόεδρος των ηπα τα πράγματα στην αντιμετώπιση του covid-19 θα ήταν καλύτερα… Αλλά «δεν τον ακούνε» είπε…

Κατά τα υπόλοιπα, μιλώντας τις προάλλες σε σόου του cnn, δήλωσε ότι το εμβόλιο – κάποιο απ’ αυτά τα hi tech που χρηματοδοτεί σαν επικεφαλής πολλών άλλων αφεντικών / «επενδυτών υγείας» – μπορεί και να μην εμποδίζει την μετάδοση του καταραμένου… ότι οπωσδήποτε άρα πρέπει να εμβολιαστεί το 70% με 80% του παγκόσμιου πληθυσμού για να γίνει η σωστή δουλειά (από την άποψη των κερδών εννοούσε, αλλά δεν το είπε…)… και ότι το τελευταίο εμπόδιο σ’ αυτόν τον μαζικό εμβολιασμό θα είναι να «πεισθούν» αυτά τα 5 ή 6 δισεκατομύρια ανθρώπινων στόχων ότι είναι για το καλό τους.

Μας υποχρεώσατε μεγαλειότατε! Ο άξονας περιστροφής της γης θα γίνει μια τεράστια σύριγγα – αν αυτό σας ευχαριστεί!!)

Ινδοκούς

Κυριακή 28 Ιούνη. Από καθαρά στρατιωτική άποψη το συμπέρασμα είναι γνωστό και αποδεκτό ακόμα και απ’ τους αμερικάνους καραβανάδες: στο αφγανιστάν ο αμερικανικός στρατός έχει ηττηθεί απ’ τους ταλιμπάν. Η ήττα δεν έχει πάρει την μορφή που είχε στο βιετνάμ· όχι ακόμα, σίγουρα. Αλλά όταν το μεγαλύτερο μέρος της αφγανικής επικράτειας ελέγχεται απ’ τους ταλιμπάν και τους συμμάχους τους, τι έχει απομείνει απ’ τους στόχους της «εύκολης εκστρατείας» του 2001; Μόνο η εκκαθάριση του άρρωστου bin Laden το 2011· αλλά αυτή έγινε στο πακιστάν…

Το μόνο που θέλει πια η Ουάσιγκτον (κι αυτό που ήθελε απ’ την αρχή…) είναι να κρατήσει κάποιες βάσεις στο αφγανικό έδαφος· μια αντι-σινική προχωρημένη «φρουρά», που αν συμβεί και κάποτε χρειαστεί μπορεί να αποδειχθεί μοιραία. Δεν είναι ρεαλιστική μια τέτοια επιθυμία… Φαίνεται όμως ότι η αποτυχημένη εκστρατεία έχει κάτι να προσφέρει ακόμα. Το υπέδειξαν οι καθεστωτικοι new york times πριν 2 μέρες.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες μάζεψαν στοιχεία (μέσα από βασανιστήρια σε αφγανούς αιχμαλώτους…) ότι «κάποια ρωσική μυστική υπηρεσία πλήρωνε τους ταλιμπάν για να σκοτώνουν αμερικάνους πεζοναύτες».

Την σοβαρότητα της «καταγγελίας / αποκάλυψης» την εγγυάται ο τρόπος που αποκτήθηκαν τα όποια στοιχεία… Αλλά αυτό είναι ασήμαντο. Το ψοφιοκουναβιστάν ξέρει, ή μπορεί να υποθέτει, πως αν όχι επίσημα το ρωσικό κράτος σίγουρα κάποιοι μηχανισμοί συνδεδεμένοι μ’ αυτό βοηθούν τους ταλιμπάν εδώ και χρόνια, με διάφορους τρόπους: εξοπλισμό, εκπαίδευση, ακόμα και πληροφορίες. Απ’ την άλλη μεριά οι ταλιμπάν δεν θα χρειάζονταν «πληρωμή με το κεφάλι» για να επιτίθενται σε αμερικάνους: κάνουν εθνοαπελευθερωτικό αγώνα και ο us army είναι ο κατοχικός στρατός. Εν τέλει ο πιο συστηματικός υποστηρικτής των ταλιμπάν είναι το πακιστανικό κράτος, ο στρατός του, οι υπηρεσίες του.

Ωστόσο το να περιγραφτεί στο αμερικανικό «κοινό» το ότι η εισβολή και η κατοχή του αφγανιστάν ήταν / είναι μέρος ενός σε εξέλιξη παγκόσμιου πολέμου είναι κάτι σύνθετο. Που θα μπορούσε να προκαλέσει εύκολα την απαίτηση να φύγει όλος ο αμερικανικός στρατός απο εκεί. Ενώ η ιδέα του «πληρωμένου φονιά» είναι πολύ πιο απλή και κατανοητή: ο Putin σκοτώνει τους πεζοναύτες μας με πληρωμένους αφγανούς δολοφόνους… Τί δεν καταλαβαίνετε;

Το αμερικανικό μιλιταριστικό σύμπλεγμα εκτιμά (σωστά) ότι οι προηγούμενες καταγγελίες της ρωσικής μοχθηρότητας (η ουκρανία, η προσάρτηση της Κριμαίας, η δράση στη συρία) έχουν παλιώσει και δεν συγκινούν πια. Βρήκε κάτι καινούργιο.

Κι αν το ψόφιο κουνάβι συνεχίσει να έχει κάποια χρησιμότητα θα πρέπει να επιβάλει άμεσα κυρώσεις στην άθλια Μόσχα αφού έχει ενημερωθεί απ’ τον περασμένο Μάρτη· αντί να κάνει το κορόιδο… Αυτό το απαιτούν οι σκληροπυρηνικοί συντηρητικοί – και οι δημοκρατικοί…

ICC

Κυριακή 28 Ιούνη. Από μια διαφορετική άποψη η «αποκάλυψη» του τι έχει «υποφέρει» ο αμερικανικός στρατός εξαιτίας της Μόσχας στο αφγανιστάν είναι μια μάλλον απεγνωσμένη προσπάθεια εσωτερικής αντι-κατανάλωσης. Σχετικά με την έρευνα που έχει ξεκινήσει το «διεθνές δικαστήριο της Χάγης» για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας απ’ τον κατοχικό στρατό εκεί. Για βασανιστήρια αιχμαλώτων και δολοφονίες αμάχων.

Σ’ αυτό το ζήτημα το ψόφιο κουνάβι και οι σωματοφύλακές του αντέδρασαν με υποδειγματικό (ηγεμονικό) πατριωτισμό. Σε πρώτη φάση απαγόρευσαν σε οποιονδήποτε ερευνητή ή ανακριτή του icc να πατήσει το πόδι του στις ηπα. Και πριν καμμιά δεκαπενταριά μέρες αποφάσισαν το «πάγωμα περιουσιακών» στοιχείων σε όσους ερευνητές του icc ασχοληθούν με τα αμερικανικά εγκλήματα. (Αλλά και με ισραηλινά, αφού και τέτοια υπάρχουν άφθονα).

Δεν πρόκειται να μείνουμε αδρανείς όταν οι άνθρωποί μας απειλούνται από ένα δικαστήριο καγκουρώ δήλωσε αποφασισμένος ο Πομπηίας, εννοώντας (με τον χαρακτηρισμό «δικαστήριο καγκουρώ») ότι πρόκειται για αυθαίρετο και αναξιόπιστο οργανισμό.

Δεν είναι η πρώτη ούτε και η τελευταία επίδειξη της διαρκούς υποχώρησης των ηπα. Η άλλοτε υπερδύναμη που στήριξε την ηγεμονία (της) και σε διεθνείς θεσμούς προχωράει υποδειγματικά προς εκείνο το σημείο που η ύπαρξή της θα στηρίζεται αποκλειστικά στην άκρη της κάνης…

(φωτογραφία: Δεκέμβρης του 2009 στη Helmand οι κατοχικοί ψάχνουν “υπόπτους” γενικά…)

Βηρυτός

Κυριακή 28 Ιούνη. Πριν 3 μέρες («ο νόμος του Καίσαρα») γράφαμε μεταξύ άλλων: …Οι τιμωρίες θα δημιουργήσουν πράγματι προβλήματα… στον λίβανο! Αλλά τέτοιου είδους προβλήματα διευκολύνουν αποδεδειγμένα τον κινέζικο καπιταλισμό, να εμφανίζεται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο σαν σωτήρας. Είναι ήδη παρών στο ιράν και στο ιράκ – συνεπώς;

Ο Nasrallah, γ.γ. της Χεζμπ’ Αλλάχ (το μεγαλύτερο κόμμα στο λίβανο, συνεταίρος στην κυβέρνηση), δηλώνει ότι το Πεκίνο και οι εταιρείες του είναι έτοιμες να επενδύσουν στη λιβανέζικη επικράτεια – πράγμα καλύτερο (λέει) απ’ το να παρθεί δάνειο απ’ το δντ. Το λιμάνι στην Τρίπολη (του λιβάνου…) και ο εκσυγχρονισμός της παραλιακής σιδηροδρομικής γραμμής που διασχίζει τον λίβανο από βορρά προς νότο είναι δύο «μεγάλα έργα» για το οποίο το Πεκίνο έχει δηλώσει ενδιαφέρον. Συν μια ακόμα σιδηροδρομική γραμμή, προς την Δαμασκό… Συν ένα καινούργιο θερμοηλεκτρικό εργοστάσιο που θα δουλεύει με ιρανικό πετρέλαιο και είναι εντελώς απαραίτητο στον με γερασμένες υποδομές λιβανέζικο καπιταλισμό…

Απ’ την εκδήλωση ενδιαφέροντος μέχρι να κλείσουν τέτοιες δουλειές υπάρχει απόσταση. Είναι άγνωστο τι μεσοπρόθεσμες συνέπειες θα έχει η όξυνση του σινο-αμερικανικού ανταγωνισμού στα συνδεδεμένα με τους «δρόμους του μεταξιού» υπαρκτά κινεζικά σχέδια για τη μέση Ανατολή.

Όμως αν η Βηρυττός στραφεί προς την μακρινή ανατολή, εκτός απ’ το Τελ Αβίβ εκείνος που θα ανησυχήσει θα είναι πρώτα η Λευκωσία και, αμέσως μετά, η Αθήνα. Αν ένα – ένα τα κράτη της ανατολικής Μεσογείου περνάνε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο ευρασιατικό project αξιοποιώντας την παρακμιακή επιθετικότητα του μεγάλου συμμάχου (των ηπα), τι «μοίρα» προβλέπεται άραγε για το ελληνικό οικόπεδο;

(φωτογραφία: «Ένας ιός μας φέρνει πιο κοντά»…)

Παλαιστίνη

Σάββατο 27 Ιούνη. Μια φήμη θέλει τον βασιλογαμπρό του ψόφιου κουναβιού (Jared Kushner) να έχει στείλει πολύ πρόσφατα συμβουλή στον Ασύλληπτο “Bibi” να μην κάνει την επίσημη προσάρτηση της παλαιστινιακής δυτικής Όχθης μονομιάς, αλλά λίγο λίγο. Για να αποφευχθεί η διεθνής κατακραυγή, που βέβαια θα είναι φραστική, αλλά θα ενισχύσει τα κινήματα και τις απόψεις παντού στον πλανήτη που στρέφονται κατά του ισραηλινού φασιστικού απαρτχάιντ καθεστώτος και υπέρ του παλαιστινιακού αγώνα. Άραγε αν αυτό το καθεστώς προσαρτήσει κατ’ αρχήν τους αποικοκρατικούς οικισμούς γύρω απ’ την ανατολική Ιερουσαλήμ / al Quds θα είναι λιγότερο φασιστικό; Λιγότερο απαρτχάιντ; Όσα έχει κάνει ΗΔH σε βάρος των παλαιστίνιων δεν είναι αρκετά;

Το πρόβλημα του φασισμού του «άξονα» είναι πως η συγκυρία έχει διαμορφωθεί διαφορετικά απ’ ότι όταν το ψόφιο κουνάβι και οι σωματοφύλακές τους χάριζαν την δυτική Όχθη στο Τελ Αβίβ, πριν σχεδόν 1 χρόνο (τον Σεπτέμβρη του 2019) ανακοινώνοντας το «deal του αιώνα» για την Παλαιστίνη.

Πρώτο και βασικό, ο τοξικός του Ριάντ, που είχε αναλάβει τον ρόλο του «άραβα υποστηρικτή» (και χρηματοδότη) του deal, τρώει πλέον πυραύλους απ’ τους υεμενίτες Huthis στην έδρα του. Στο Ριάντ. Μ’ άλλα λόγια δεν θεωρείται απλά ηττημένος σε όποιον πόλεμο χρηματοδότησε και στήριξε· πρέπει να κρύβεται πια…

Δεύτερο, το ψόφιο κουνάβι, που σαν real estater έκανε δώρο την δυτική Όχθη στον “Bibi” και στον ισραηλινό φασισμό, δεν προχωράει προς τις εκλογές του Νοέμβρη με τον αέρα του «πετυχημένου» τόσο στην «οικονομική πολιτική» όσο και σαν ειρηνοποιός… Αντίθετα τρεκλίζει… (Η “γραμμή”, πάντως, δεν είναι προσωπική του…)

Τρίτο, οι «αναθεωρητές» (Άγκυρα, Τεχεράνη) που στηρίζουν (για τους δικούς τους λόγους) την Hamas, δεν έχουν διαλυθεί / καταρρεύσει κλπ.

Τέταρτο, και εξίσου σημαντικό, το κίνημα BDS στις ηπα, παρά τις απαγορεύσεις και τις προβοκάτσιες, όχι μόνο δεν έχει υποχωρήσει αλλά προκαλεί σοβαρούς τριγμούς στους «δημοκρατικούς» την ώρα που υποτίθεται ότι ο Biden προσπαθεί να καπαρώσει την καρέκλα στο άσπρο σπίτι. Ο ίδιος, όπως και η κομματική γραφειοκρατία που τον στηρίζει, είναι σταθερά υπέρ του ισραηλινού απαρτχάιντ όπως έχει διαμορφωθεί ήδη. Αλλά το τμήμα της βάσης που υποστήριξε τον Sanders (και εκείνοι που δεν τον υποστηρίζαν θεωρώντας τον “δεξιό” παρά τα παχιά του λόγια, πράγμα που είναι αλήθεια), συμπεριλαμβανόμενων των ριζοσπαστών αμερικανο-εβραίων, δεν εξαπατώνται.

Πέμπτο και τελευταίο: ο “άξονας” δεν μπορεί να κάνει παραλληλισμό μεταξύ Κριμαίας και δυτικής Όχθης – για να “φρενάρει” την φραστική αντίθεση της Μόσχας στην προσάρτηση. Η Κριμαία δεν ήταν υπό ρωσική κατοχή, και επιπλέον υπήρξε ένα δημοψήφισμα υπέρ της ένωσης με την ρωσία. Καμμία σχέση με τη δυτική Όχθη….

Ωστόσο ένας γνήσιος οπαδός του ισραηλινού φασισμού θα μπορούσε, λαμβάνοντας όλα αυτά υπόψη, να κάνει την ερώτηση απ’ την ανάποδη: αν όλα αυτά ισχύουν τι εγγυάται ότι σε ένα, δύο ή τρία χρόνια τα δεδομένα θα έχουν αλλάξει υπέρ της προσάρτησης;

Το “αν όχι τώρα πότε;” διαπερνάει ιστορικά τον ισραηλινό ιμπεριαλισμό και σε προηγούμενα βήματά του. Και το μέλλον δεν δείχνει να είναι ευνοϊκότερο…