Tag: ηπα

Η πένσα σφίγγει…

Κυριακή 2 Δεκέμβρη. Μ’ ένα τέμπο που υποδεικνύει ισχυρή εσωτερική αντιπαράθεση μέσα στους αμερικανικούς μηχανισμούς εξουσίας η καθεστωτική Wall Street Journal κτύπησε χτες το πρωΐ, σε μια καθόλου τυχαία στιγμή. Διέρρευσε στοιχεία της cia σύμφωνα με τα οποία ο τοξικός επικοινώνησε τουλάχιστον 11 φορές με τον επικεφαλής του αποσπάσματος θανάτου (και δεξί του χέρι…) στο προξενείο της Istanbul Saud al-Qahtani, αμέσως πριν και επί ώρες μετά την δολοφονία και το μακέλεμα του Khashoggi. Αυτά τα στοιχεία είναι ακόμα πιο κοντά στο smoking gun σε σχέση με οτιδήποτε έχει ανακοινωθεί ως τώρα.

Γιατί ήταν «καθόλου τυχαία» η στιγμή αυτής της διαρροής; Επειδή τόσο ο τοξικός όσο και το ψόφιο κουνάβι βρίσκονταν στο Buenos Aires, για την σύνοδο των g20… (Και ο τοξικός χαριεντιζόταν με τον Putin…).

Το ρεπορτάζ της WSJ βασισμένο στις διαρροές της cia είχε κι άλλα «ενδιαφέροντα» υπέρ της απόδειξης της ενοχής του τοξικού:

… Ο σαουδάραβας ηγέτης, τον Αύγουστο του 2017, είχε πει σε συνεργάτες του ότι αν αποτύχουν οι προσπάθειές του να πείσει τον κ. Khashoggi να γυρίσει στην σαουδική αραβία, «θα τον παρασύρουμε κάπου έξω απ’ την σαουδική αραβία και θα τον κανονίσουμε» … μια δήλωση που [κατά την cia] «δείχνει να προαναγγέλει την σαουδαραβική επιχείρηση εναντίον του Khashoggi»…

Με δεδομένο ότι τέτοιου είδους εντολές δεν δίνονται γραπτά· και ότι τόσο ο al-Qahtani όσο και οι υπόλοιποι του αποσπάσματος θανάτου βρίσκονται προστατευμένοι στο Ριάντ (και δεν μπορούν να ανακριθούν από άλλους), το μόνο που απομένει για να αποδειχθεί 110% αυτό που όλοι καταλαβαίνουν (και ήδη, τυπικά, έχει αποδειχθεί κατά 99%) είναι μια μαγνητοφώνηση όπου θα ακούγεται η φωνή του τοξικού να λέει «καθαρίστε τον».

Ωστόσο, έπειτα απ’ την επί δύο μήνες (μετά την δολοφονία του Khashoggi) επίδειξη της «σαουδαραβοποίησης» του αμερικανικού (και πιο διακριτικά: του αγγλικού) ιμπεριαλισμού στη μέση Ανατολή (όπως, φυσικά, και του ισραηλινού) γίνεται καθημερινά όλο και δυσκολότερο για την Ουάσιγκτον (και το Λονδίνο) να ανοίξουν την καταπακτή που θα εξαφανίσει τον τοξικό απ’ την σκηνή. Δυσκολότερο – όχι αδύνατο. ‘Ισως, εκτός απ’ τα βουνά πετροδόλαρων ο τοξικός να έχει κι άλλα χαρτιά στην τσέπη του. Ίσως…

Απ’ την άλλη, βέβαια, “ουδείς αναντικατάστατος”…

Ευχαριστούμε ψόφιο κουνάβι!

Κυριακή 2 Δεκέμβρη. Ρωτάτε γιατί θα μείνουμε σ’ αυτό το μέρος του κόσμου [την μέση Ανατολή]; Ένας λόγος είναι το ισραήλ. Το πετρέλαιο είναι όλο και λιγότερο αιτία γιατί παράγουμε περισσότερο πετρέλαιο τώρα από ποτέ. Οπότε, καταλαβαίνετε, ξαφνικά φτάνεις στο σημείο που δεν είναι αυτός ο λόγος για να είσαι εκεί…

Αυτά είπε το ψόφιο κουνάβι χτες, συνεντευξιαζόμενο στην καθεστωτική Washington Post. Και το ευχαριστούμε! Επειδή «νοτίως του Δούναβη» η ασταμάτητη μηχανή είναι (πέρα από περιθωριακή) η μόνη που υποστηρίζει – εδώ και χρόνια! – ότι η αστυνόμευση του αραβικού πετρέλαιου είναι τελειωμένη ιστορία για τον άλλοτε φύλακα (τις ηπα) – εκτός από έναν λόγο: την καταστροφή του, εις βάρος των ανταγωνιστών.

Η Ουάσιγκτον έβαλε φωτιά στα ιρακινά πετρελαιοπήγαδα, το Λονδίνο (μαζί με το Παρίσι) στα λιβυκά. Το λαθρεμπόριο είναι διαφορετική ιστορία – είναι η ευέλικτη, τακτική διαχείριση ενός εμπορεύματος που άλλοτε ήταν στρατηγικό σε βάθος χρόνου. Η Ουάσιγκτον θα ήθελε να κάνει το ίδιο με τα πετρελαιοπήγαδα της βενεζουέλας και του ιράν… Επίσης, αν δεν επρόκειτο για το ισραήλ, δεν θα της καιγόταν καρφί αν άρπαζαν φωτιά τα κοιτάσματα της σαουδικής αραβίας και των εμιράτων. Γιατί «τώρα παράγουμε περισσότερο πετρέλαιο από ποτέ» – οι ηπα είναι αυτάρκεις, μπορούν να κάνουν και εξαγωγές (εκβιάζοντας για να αποκτήσουν πελάτες…). Άλλοι θα είχαν πρόβλημα απ’ την «κακοτυχία» των κοιτασμάτων απ’ τα οποία τροφοδοτούνται…

Μόνο που η ψοφιοκουναβική ωμή «ειλικρίνεια» εκθέτει πολύ περισσότερα απ’ όσα νομίζει. Η περιφρούρηση της ομαλής ροής του μεσανατολικού πετρελαίου προς τον δυτικό καπιταλισμό (ευρωπαϊκό, βορειοαμερικάνικο, γιαπωνέζικο) απ’ τον β παγκόσμιο πόλεμο και μετά, κι ακόμα περισσότερο απ’ την δεκαετία του ’70 και ύστερα, ήταν ένα σύνθετο πλέγμα πολιτικών και στρατιωτικών διευθετήσεων, που συμπεριελέμβανε όλες τις «φιλοδυτικές» χούντες της περιοχής αλλά και, σε κεντρική θέση, την στρατο-αστυνομο-γεωπολιτική αξία του αποικιακού ισραηλινού κράτους. Αν το πετρέλαιο γενικά χάνει την στρατηγική σημασία του, κι αν ειδικά ο αμερικανικός καπιταλισμός έχει γίνει «αυτοδύναμος» σε υδρογονάθρακες (αφού το επεδίωξε και το φρόντισε συστηματικά), τότε ποια είναι η αξία του ισραηλινού απαρτχάιντ κράτους / χωροφύλακα; Και γιατί ο αμερικανικός στρατός κάθεται να το φυλάει;

Το ισραηλινό καθεστώς έχει όλο και μικρότερη αξία για τον δυτικό καπιταλισμό (σε σχέση μ’ εκείνη στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα)! Παράδοξο ή όχι η «προστασία» του απ’ τον αμερικανικό στρατό δεν υπηρετεί τον ενεργειακό καπιταλιστικό ορθολογισμό του 20ου αιώνα. Υπηρετεί, μάλλον, ένα φαινόμενο που αναπτύχθηκε υπόγεια μέσα σ’ αυτόν τον αιώνα, και έχει αποκτήσει την δυναμική που του επιτρέπει η διάλυση που συνοδεύει κάθε Αλλαγή Παραδείγματος. Είναι το φαινόμενο που λέγεται ομάδες πίεσης ειδικών συμφερόντων· ακόμα και κρατικοποίηση του εγκλήματος. Η ιστορία έχει να επιδείξει διάφορες τέτοιες περιόδους κατά τις οποίες οι συμμορίες/ εργολάβοι είναι οι πρωταγωνιστές και όχι η όποια «λευκή» εξουσία.

Η καθαρότητα αυτού του φαινομένου και των γεωπολιτικών του εκφάνσεων δεν βρίσκεται στο Τελ Αβίβ αλλά στο Ριάντ. Αν κάποιοι έχουν αρκετά λεφτά για να πληρώνουν την «αμερικανική προστασία», τότε αυτή διατίθεται· με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Η διοίκηση Obama προσπάθησε να αποφύγει αυτήν την «αυτοκρατορική» κατάντια, όταν αφενός έδωσε πόντους στην Τεχεράνη (με την συμφωνία 5+1) αδιαφορώντας για τα ισραηλινά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, και αφετέρου ανακήρυξε την ανατολική ασία σαν το κεντρικό πεδίο του αμερικανικού ιμπεριαλιστικού προσανατολισμού. Απέτυχε στις απαραίτητες συμμαχίες για το δεύτερο (η τωρινή αμερικανική διοίκηση συνεχίζει να αποτυγχάνει…) ενώ είδε την Μόσχα να μπαίνει δυναμικά στο μεσανατολικό σφαγείο και να πλησιάζει επικίνδυνα στην ανατολική Μεσόγειο και, μέσω αυτής, στην βόρεια Αφρική. Υποθέτουμε ότι διάφορες «παραδοσιακές» ευρωπαϊκές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της περιοχής θορυβήθηκαν ακόμα περισσότερο απ’ την Ουάσιγκτον γι’ αυτήν την εξέλιξη, που είχε και έχει και πολύ Πεκίνο μέσα· αλλά είναι σεμνές και δεν το φωνάζουν.

Τώρα η ψοφιοκουναβική διοίκηση πουλάει στεγνά στρατιωτική προστασία στο σαουδαραβικό και στο ισραηλινό καθεστώς επειδή πρέπει να ανακοπεί (και, αν είναι δυνατόν, να αντιστραφεί) η πορεία του μπλοκ της Αστάνα… Αλλά και, καθόλου δευτερεύον, επειδή οι περιμετρικοί / περιφερειακοί θιγόμενοι απ’ την γεωπολιτική παρακμή πληρώνουν. Άμεσα (με αγορές όπλων) ή έμμεσα (με μισθοφορικά συμβόλαια).

Υπάρχει μια ιστορική φάση στην «πτώση» των αυτοκρατοριών όπου οι «συνοριοφύλακες» αποκτούν δυσανάλογα μεγάλη επιρροή στο καταρρέον «κέντρο» καθώς εμφανίζονται σαν οι κατεξοχήν υπερασπιστές του άλλοτε αυτοκρατορικού μεγαλείου. Είναι, γενικά, μια σύντομη περίοδος, αφού οι όποιοι «ακρίτες» δεν μπορούν να εμποδίσουν την δομική παρακμή, και αντίθετα την επιτείνουν: καταχρώνται (ή προσπαθούν να καταχραστούν) ιδιοτελώς πόρους που εμφανίζονται πια σαν πλεονάζοντες, σα να περισσεύουν απ’ το “κέντρο”…

Δεν βλέπετε τι προσπαθεί το ελλαδιστάν;

Λοιπόν ξανά: Ευχαριστούμε ψόφιο κουνάβι! Καλή τύχη στον παράδεισό σου!

Η “ανακωχή” του Μπουένος Άιρες (;)

Κυριακή 2 Δεκέμβρη. Σύμφωνα με κινεζική αλλά όχι και αμερικανική ανακοίνωση (ως το ξημέρωμα που η ασταμάτητη μηχανή ήταν σε εγρήγορση…) στο δείπνο μεταξύ Xi και ψόφιου κοναβιού (με υψηλόβαθμες παρέες και οι δύο) ο Xi κατάφερε να πείσει το ψοφιοκουναβιστάν να γίνει ανακωχή στον «εμπορικό πόλεμο» – που έχει κηρύξει η Ουάσιγκτον. Να μην επιβληθούν, δηλαδή, καινούργιοι δασμοί απ’ τις αρχές του 2019.

Το γεγονός ότι το πάντα φλύαρο ψόφιο κουνάβι, μετά το τέλος του δείπνου, πήρε τους σωματοφύλακές του, μπήκε στο αεροπλάνο, και έφυγε για Ουάσιγκτον χωρίς να κάνει (ή άλλος στη θέση του) καμμία δήλωση, αφήνει χώρο για επιφυλάξεις. Μπας και αλλάξει γνώμη στο αεροπλάνο ή μόλις πατήσει αμερικανικό έδαφος; Συμβαίνουν κι αυτά, αν και οι αισιόδοξοι λένε πως «όχι».

Η δική μας πρόβλεψη είναι πως, στην ουσία του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού, είτε γενικά είτε μεταξύ Ουάσιγκτον και Πεκίνου, δεν χωράει καμμία ανακωχή! Τακτικισμοί και ελιγμοί ναι, χωράνε. Ανακωχή όχι.

(φωτογραφία: Αυτός με το μουστάκι κάπως βλοσυρός δείχνει καθώς μιλάει ο Xi από απέναντι… Ε;)

Σωλήνες εθνικά υπερήφανοι!

Σάββατο 1 Δεκέμβρη. Κάποτε ήταν ο “Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη”. Θρυλικός στα ‘90s ήταν η απόδειξη (πριν καν κατασκευαστεί, εννοείται…) της κεντρικότητας της ελληνικής επικράτειας στο ευρωπαϊκό (και γιατί όχι; στο παγκόσμιο!) «ενεργειακό γίγνεσθαι». Δεν φτιάχτηκε ποτέ, ξεχάστηκε, ας είναι ελαφρύ το χώμα που δεν τον σκέπασε…

Μετά, για λίγο, αλλά με εκρηκτικό τρόπο, ήταν ο σωλήνας του μπαρμπαΠαναγιώτη του ελευθερωτή. Τότε που ήταν υπουργός «ανασυγκρότησης». Εκείνος δεν θα αποδείκνυε μόνο την ελληνική κεντρικότητα (όπως ο Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη) αλλά και την ρωσική εκκεντρικότητα: για άγνωστους λόγους η βιτρίνα του «ξανθού γένους» θα γέμιζε το ελλαδιστάν ρούβλια, και μάλιστα όχι δανεικά αλλά «προστάτζα», για την κάποτε κατασκευή του σωλήνα… Για να μπορέσει μετά η θεόσταλτη τότε φαιορόζ κυβέρνηση να τα τρίψει (τα ρούβλια) στα μούτρα των ευρωπαίων τυρράνων – και να τους διαολοστείλει. Επρόκειτο για φάρσα, ας είναι ελαφρύ το χώμα που την σκέπασε.

Τώρα το καινούργιο παραμύθι εθνικής απελευθέρωσης με σωλήνες έχει γίνει υποθαλάσσιο (στεριές τέλος!). Λέγεται east med, και (υποτίθεται) θα μεταφέρει το περισσευάμενο γκάζι του ισραήλ (αυτό που κλέβει απ’ τους παλαιστίνιους), της αιγύπτου και (όταν κι αν βρεθεί ) το νοτιοκυπριακό, πάτο πάτο στην ανατολική Μεσόγειο, στα νότια της Κρήτης, μετά στη γύρα προς τον βορρά, ως την ιταλία…

Αρκετοί το έχουν φάει (ότι θα φτιαχτεί ένας τέτοιος «αγωγός»…). Άλλοι από εθνικισμό και άλλοι από αντι-εθνική ευπιστία. Και οι δύο θα τροφοδοτήθηκαν κάπως με τα πιο πρόσφατα δημαγωγικά πανηγύρια, ότι «υπογράφτηκε η συμφωνία» μεταξύ Τελ Αβίβ, Λευκωσίας και Αθήνας για την κατασκευή του… Πρόκειται για ψέμματα – για εσωτερική κατανάλωση. Και μ’ έναν συγκεκριμένο γεωπολιτικό ιμπεριαλισμό προσανατολισμό και κυνισμό.

Ας δούμε ένα-δύο «τεχνικά και οικονομικά» δεδομένα. Αυτή τη στιγμή ο μακρύτερος στον κόσμο υποθαλάσσιος αγωγός μεταφοράς φυσικού αερίου είναι ο nord stream. Έχει μήκος (κάτω απ’ την θάλασσα) 1.224 χιλιόμετρα, διάμτρο 48 ίντσες, και η κατασκευή / τοποθέτησή του στοίχησε 7,5 δισεκατομύρια ευρώ. Το μεγαλύτερο βάθος της Βαλτικής θάλασσας (στο βυθό της οποίας στρώθηκε ο nord stream) είναι 460 μέτρα, αλλά είναι πιθανό ότι ο nord stream δεν χρειάστηκε να περάσει καν από αυτήν την βαθιά περιοχή. Εννοείται ότι το βασικό know how για το συγκεκριμένο έργο το έχει η ρωσική gazprom (που καθοδήγησε τους ευρωπαίους συνετάιρους της, δύο γερμανικές, μία ολλανδική και μια γαλλική εταιρεία).

Ο θρυλικός eastmed, αν επρόκειτο ποτέ να κατασκευαστεί θα είχε μήκος 2.200 χιλιόμετρα. Σχεδόν διπλάσιο απ’ τον ως τώρα μακρύτερο στον κόσμο nord stream… Ακόμα κι αν επρόκειτο να στρωθεί σε βάθη παρόμοια με εκείνα της Βαλτικής, θα στοίχιζε πάνω από 14 δισεκατομύρια ευρώ… – ένα ποσό τεράστιο, στο οποίο θα επανέλθουμε. Αλλά δεν πρόκειται καν για κάτι τέτοιο!

Η Μεσόγειος είναι βαθιά θάλασσα, Έχει μέσο βάθος 1.500 μέτρα, και το μέγιστο (5.267) βρίσκεται στο Ιόνιο. Η διαδρομή που θα ακολουθούσε ο «θρυλικός» θα ήταν σε βάθη από 2.500 έως 4.000 μέτρα!!! Τεχνικά αυτό είναι πολύ δύσκολη δουλειά: οι πιέσεις (του νερού) σε τέτοια βάθη είναι πάρα πολύ μεγάλη. Ακόμα κι αν βρίσκονται αξιόπιστες λύσεις, το κόστος της κατασκευής του θα εκτιναζόταν πολύ πιο πάνω απ’ τα 14 δισεκατομύρια μιας κατασκευής α λα nord stream… Επιπλέον: η μόνη εταιρεία που αυτή τη στιγμή έχει know how και έχει στρώσει αγωγό γκαζιού σε μεγάλο βάθος είναι η ρωσική gazprom: ο turkstream «ακούμπησε» μέχρι και στα 2.000 μέτρα βάθος, στη Μαύρη Θάλασσα… Ο άξονας Ουάσιγκτον – Αθήνας – Τελ Αβίβ την gazprom έχει υπόψη για να αναλάβει την κατασκευή του eastmed; (Γελάστε με όλη σας την άνεση!!)

Τυρί θαλάσσης για όλο το λαό

Σάββατο 1 Δεκέμβρη. Γιατί, λοιπόν, επαναλμβάνεται κάθε τόσο το παραμύθι; Γιατί διαδίδονται ψέμματα του είδους «έκλεισε η συμφωνία για την κατασκευή του east med» όταν δεν έχει «κλείσει» τίποτα, γίνονται μόνο κουβεντούλες (περνάνε καλά εκείνοι που της κάνουν)… και άλλωστε τίποτα δεν θα μπορούσε να «κλείσει» αν δεν βρισκόταν ο χρηματοδότης και ο κατασκευαστής – γιατί;

Επειδή το παπατζιλίκι περί east med (για το γκάζι του οποίου διψάει, δήθεν, η ευρώπη…) είναι προπέτασμα καπνού του άξονα Ουάσιγκτον – Αθήνας – Λευκωσίας – Τελ Αβίβ, και της προσπάθειάς του να «νομιμοποιηθεί» (στις αγέλες των υπηκόων) σαν στρατιωτικός κάτοχος και ελεγκτής της ανατολικής Μεσογείου. Το εναντίον ποίου θα γίνει αυτό είναι βέβαια κάπως πιο σύνθετο ζήτημα. Για την Αθήνα και την Λευκωσία πρέπει να είναι οπωσδήποτε εναντίον της Άγκυρας. Για την Ουάσιγκτον εναντίον της Μόσχας. Για το Τελ Αβίβ δεν υπάρχει ιδιαίτερη καούρα, θα προτιμούσε απλά ο 6ος στόλος να είναι στα ανοικτά των ακτών του.

Το τυράκι για την ακόμα πιο εντατική στρατιωτικοποίηση της ανατολικής Μεσογείου είναι ο east med – τίποτα άλλο. Και το master mind αυτών των «ενεργειακών πολέμων», είτε οι ενεργειακές πρώτες ύλες είναι μέσα στις διακυβεύσεις είτε είναι απλά πρόσχημα, είναι η Ουάσιγκτον. Γιαυτό ο ογκόλιθος έτρεχε και ξανάτρεχε στην Ουάσιγκτον, με το καλημέρα της ψοφιοκουναβικής προεδρίας, με τους χάρτες παραμάσχαλα για να πουλήσει την περικύκλωση της ανατολικής Μεσογείου στην καινούργια διοίκηση.

Μόνο που επειδή η «μεγάλη δύναμη» σ’ αυτό το κόλπο, ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός, έχει σαν στόχο την Μόσχα και όχι την Άγκυρα (που έχει απολύτως νόμιμα και εύλογα δικαιώματα σε ικανή αοζ στην ανατολική Μεσόγειο), η Ουάσιγκτον δεν πρόκειται να περιμένει εκεί. Αν αποφασίσει να χοντρύνει την αεροναυτική πίεση προς τη Μόσχα για να την εμποδίσει να φτάνει ως την ανοικτοσύνη της Μεσογείου, αυτήν την πίεση θα την απλώσει στο Αιγαίο και στη Μαύρη Θάλασσα – όχι εκεί που βολεύει την Αθήνα…

Είναι διατεθειμένο το ελλαδιστάν και ο ιμπεριαλισμός του να βοηθήσει τον αμερικανικό να κάνει το Αιγαίο και την έξοδο των Δαρδανελίων πεδίο μάχης;

(φωτογραφία: «Βερνίκος» λέγεται ο ρυμουλκός και «Harry Truman» ο ρυμουλκούμενος – στη Σούδα…)

Eastern

Παρασκευή 30 Νοέμβρη. Μπορεί το ουκρανικό καθεστώς να ζητάει επειγόντως στρατιωτική βοήθεια απ’ τους συμμάχους του και να βρίσκεται στο «περίμενε», η συμμορία με τα μαύρα όμως βοηθάει τοις μετρητοίς. Ο αρχιτράγος Istanbul υπέγραψε το (δεν ξέρουμε πως λέγεται στην αργκώ του χριστιανισμού, ας το πούμε λοιπόν) «διάταγμα» που επιτρέπει το πολυπόθητο απ’ τον Poroshenko και τους φασίστες σχισματάκι στο ουκρανικό ποιμνίο. Το «διάταγμα» της αυτοκεφαλίας, δηλαδή της «ανεξαρτησίας» απ’ το αρχιτραγάτο Μόσχας.

Εκτός από κάτι μολότωφ σε μια τουλάχιστον εκκλησία δεν έχουμε αντιληφθεί ως τώρα άλλη εμφυλιοπολεμική κατάσταση μεταξύ των ουκρανών πιστών. Ποτέ δεν είναι αργά: υπάρχει μεγάλη ακίνητη και κινητή (χρυσάφια, κειμήλια) περιουσία στον πάγκο του χασάπη. Και, ως γνωστόν οι πάντες στον χριστιανισμό είναι «υπεράνω χρημάτων»….

 

Κορεατική χερσόνησος

Παρασκευή 30 Νοέμβρη. Αφού η Ουάσιγκτον έδωσε την άδειά της, Πγιονγιάνγκ και σε Σεούλ αρχίζουν σήμερα την διαμόρφωση ενιαίων σιδηροδρομικών επικοινωνιών / συγκοινωνιών. Για κάτι λιγότερο από 3 βδομάδες θα γίνουν δοκιμαστικές διαδρομές ( χάρτης πάνω).

Ωστόσο μπαίνει ο Δεκέμβρης και δεν ακούγεται κάτι για το βασικό: για την συνάντηση μεταξύ Kim και Moon στη Σεούλ, που είχε αναγγελθεί (για μέσα στο 2018) απ’ το καλοκαίρι.

Τα φρένα της Ουάσιγκτον δεν έχουν επιταχύνει (με τα ως τώρα δεδομένα) τις δια-κορεατικές κινήσεις· τουλάχιστον όχι φανερά. Πιθανόν να πέφτει πάνω στις δύο κορέες, σα σκιά, η αντιπαράθεση ανάμεσα σε Πεκίνο και Ουάσιγκτον, που έχει μετατοπίσει το κέντρο στόχευσης του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στον δυτικό Ειρηνικό.

Ωστόσο το γεγονός ότι ο Moon δεν έχει υλοποιήσει αυτά που έχει διακηρύξει ως τώρα αδυνατίζει την θέση του στις επιθέσεις της δεξιάς (και φιλοαμερικανικής) αντιπολίτευσης στη νότια κορέα – που είναι, ως γνωστόν, αντίθετη στους σχεδιασμούς του…

HIV-proof;

Παρασκευή 30 Νοέμβρη. Η ασταμάτητη μηχανή και το cyborg θα παρακολουθούν το θέμα όσο πιο στενά γίνεται, ελπίζοντας να βρουν την απάντηση. Εν τω μεταξύ πρέπει να θυμήσουμε κάτι που «μοιάζει πολύ» με τις (προβοκατόρικες) δηλώσεις του κυρ He – κι αυτό μας βάζει σε σκέψεις.

Ήταν πριν 14 χρόνια, το 2003, όταν τρεις «επιστήμονες», ο (ελληνοκυπριακής καταγωγής με αμερικανική υπηκοότητα) βιοτεχνολόγος Panos Zavos, ο ιταλός (γυναικολόγος και εμβρυολόγος) Severino Antinori και ο (ισραηλινο-αμερικάνος χειρούργος) Avi Ben-Abraham, ανακοίνωσαν με όλα τα ταρατατζούμ ότι έχουν εμφυτεύσει κλωνοποιημένο ανθρώπινο έμβρυο (σε άγνωστο τόπο και άγνωστη γυναίκα) και περιμένουν την γέννησή του.

Απ’ τους τρεις ο ένας, ο Zavos, ήταν ήδη διεθνώς αναγνωρισμένος γενετιστής. Η ανακοίνωση περί κλωνοποίησης ανθρώπων προκάλεσε παγκόσμιο σοκ. Και κατακραυγή. (Ο Zavos και η κατακραυγή που προκάλεσε ήταν ανάλογα με τον He Jiankui και την τωρινή κατακραυγή). Όχι μόνο οι κοινωνίες αλλά ούτε καν η «επιστημονική κοινότητα» ήταν σε θέση να υποστηρίξουν την εφαρμογή τεχνικών κλωνοποίησης σε ανθρώπους. Ζητήματα ηθικά αλλά και ζητήματα τεχνικά ήταν άλυτα. Από πολιτική άποψη δεν θα μπορούσε να βρεθεί ούτε μισός που να υποστηρίξει την ανθρώπινη κλωνοποίηση, ακόμα κι αν ήταν «τεχνικά» άρτια και ασφαλής.

Αλλά δεν ήταν καν και καν…

Στις 14 Φλεβάρη της ίδιας χρονιάς που οι 3 «ιππότες» της ανθρώπινης κλωνοποίησης ανακοίνωναν (χωρίς καμμία απόδειξη…) το εγχείρημά τους, στις 14 Φλεβάρη του 2003, πέθαινε (αιωνία η μνήμη της!) η πρώτη κλωνοποιημένη προβατίνα. Η διάσημη Dolly. Κανείς αθάνατος, σίγουρα. Υπήρχε όμως ένα σοβαρό πρόβλημα: η Dolly πέθανε σε «βαθιά γεράματα», αν και ήταν λίγο μικρότερη από 7 χρονών. Τα πρόβατα ζουν από 10 έως 12 χρόνια… Κάτι στραβό είχε συμβεί με την πρόωρα γερασμένη Dolly. Κάτι δεν είχε εντοπιστεί σε σχέση με την κλωνοποίησή της…

Οι γενετιστές, βιοτεχνολόγοι, και λοιποί ειδικοί έπεσαν με τα μούτρα για να βρουν την αιτία της πρόωρης γήρανσης της Dolly. Κάποια στιγμή, μετά από αρκετό καιρό, ισχυρίστηκαν ότι την βρήκαν: τα τελομερή. Για να μην σας κουράσουμε: στις άκρες των χρωμοσωμάτων υπάχουν κάποια ένζυμα (αυτά ονομάστηκαν «τελομερή»…) που λειτουργούν σα χρονόμετρα. Ακόμα κι αν αντιγράψει κανείς τον γενετικό κώδικα και τον μεταφέρει σε καινούργιο (γενετικό) κύτταρο, τα χρονόμετρα συνεχίσουν να δουλεύουν. Συνεπώς η Dolly «κληρονόμησε» την ηλικία των κυττάρων απ’ την αντιγραφή των οποίων προέκυψε! Σαν «ον» πέθανε στα 7 χρόνια της… Σαν «οργανισμός» πέθανε στα 10 ή στα 12…

Δεν χρειάζεται να το πούμε, το φαντάζεσθε: μετά απ’ αυτήν την ανακάλυψη προτάθηκε η ριζοσπαστική λύση: «κόβουμε» τα τελομερή (ή τα αντικαθιστούμε…). Αλλά η πιο προσεκτική επισκόπηση του ζητήματος απέδειξε (με πολλά επιχειρήματα) ότι αυτό θα ήταν τερατώδες: τα τελομερή χρειάζονται επειδή είναι απόλυτα απαραίτητη στους οργανισμούς η καταστροφή των κυττάρων· προκειμένου να ανανεώνονται. Αυτό γίνεται κατα κόρον σε όλα τα έμβια είδη. Ένας οργανισμός με «πειραγμένα» τελομερή θα ήταν κάτι σαν «καρκίνος με μορφή»: τα κύτταρά του θα ανανεώνονταν χωρίς να καταστρέφονται τα προηγούμενα… Απλά θα αυξανόταν ο κυτταρικός πληθυσμός του, αρχίζοντας απ’ τα βασικά του όργανα…

Ήταν άτυχη, λοιπόν, η Zavos band που ανακοίνωσε την ανθρώπινη κλωνοποίηση σε μια ιστορική στιγμή που είχε καταρρεύσει όλος ο θρίαμβος για την κλωνοποίηση της Dolly; Θα μπορούσε να είναι «άτυχη» αν όσα υποστήριζε πως έκανε τα είχε όντως κάνει. Τα είχε κάνει όμως;

Κανείς δεν έμαθε ποτέ… Ποτέ δεν δημοσιοποιήθηκε η εικόνα του «πρώτου κλωνοποιημένου ανθρώπου» (σε αντίθεση με το πρώτο «μωρό του σωλήνα»). Δεν ξέσπασε καν σάλος όταν το 2009 ο ίδιος καθηγητής Zavos ανακοίνωσε ότι έχει κλωνοποιήσει 14 ανθρώπινα έμβρυα και έχει εμφυτεύσει τα 11. Δύο ενδεχόμενα υπήρχαν: είτε η διεθνής «επιστημονική κοινότητα» είχε αποδεχθεί την ανθρώπινη κλωνοποίηση (οπότε η περίεργη «νεανική γήρανση» που παρατηρείται εδώ κι εκεί αφορά «κλώνους»…)· είτε σιωπηλά έγινε αποδεκτό αυτό που ήταν ταπεινό μεν σαν κίνητρο αλλά απαραίτητο: ότι ο Zavos και η ομάδα του έκαναν εκείνη την τρομακτική ανακοίνωσή τους το 2003 και τις επομενες μόνο και μόνο για να τραβήξουν χρηματοδότες στις έρευνές τους… Διάσημοι απατεώνες…

Το γεγονός ότι δεν οδηγήθηκε ο κυρ Zavos στα δικαστήρια (μιας και η ανθρώπινη κλωνοποίηση απαγορεύεται σε πάρα πολλά κράτη, αν και όχι σε όλα…) δείχνει ότι όσοι θα μπορούσαν να τον «τρέξουν» συμπέραναν ότι οι ανακοινώσεις του είναι απάτη…

Βιο-προβοκάτορες

Παρασκευή 30 Νοέμβρη. Η περίπτωση He Jiankui μοιάζει σε πολλά με την περίπτωση Panos Zavos. Και οι δύο ήταν αρκετά γνωστοί επαγγελματίες ήδη, έτσι ώστε να μην υπάρχει αμφιβολία ότι τεχνικά ήταν / είναι ικανοί να έχουν κάνει αυτό που λένε… Ταυτόχρονα όμως παραβίαζαν όλα τα πρωτόκολλα εγκυρότητας («δεν σας λέμε ούτε που, ούτε ποιοί», καμμία κρίσιμη λεπτομέρεια), με πλήρη συνείδηση του τι κάνουν εναντίον των συναδέλφων τους. Μ’ άλλα λόγια ο Zavos τότε προβόκαρε και ο Jiankui τώρα προβοκάρει εν γνώσει τις νόρμες ελέγχου και επιβεβαίωσης των «επιστημονικών κοινοτήτων» στις οποίες ανήκουν και απ’ τις οποίες προέρχεται η αναγνώριση και το κύρος τους. Αν ήθελαν να κάνουν κάτι που να μην μπορούν να ελέγξουν οι συνάδελφοί τους, θα ήταν αρκετό να μην ανακοινώσουν τίποτα!… Αν ήθελαν να κάνουν κάτι αποφεύγοντας την κατακραυγή, θα το κρατούσαν κρυφό… Αν ήθελαν να «πατεντάρουν» την μεθοδολογία τους…. απλά δεν μπορούν!!! Τι επεδίωκε τότε ο Zavos και τι επιδιώκει, λοιπόν, ο Jiankui τώρα;

Είναι αρκετά πιθανό ότι η απάντηση σχετικά με τον Zavos ήταν όντως τα λεφτά, και ίσως κάτι επιπλέον (που δεν είναι της στιγμής). Ο Jiankui; Κι αυτός φράγκα θέλει;

Ίσως. Υπάρχει όμως ένα διαφορετικό θέμα, και ασφαλώς ο Jiankui το ξέρει καλά, καθώς πηγαινοέρχεται ανάμεσα σε αμερικανικά πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα και στο εργαστήριό του στο πανεπιστήμιο της Shenzhen: οι κινέζοι γενετιστές έχουν κάνει πράγματι σημαντικές «προόδους» σε διάφορους επιμέρους τομείς, και απειλούν την (εμπορική / τεχνολογική / επιστημονική) κυριαρχία των δυτικών και στις βιοτεχνολογίες. Για παράδειγμα, μόλις πριν 3 μήνες, στις αρχές του περασμένου Σεπτέμβρη, βιοτεχνολόγοι του πανεπιστημίου της Σαγκάης ανακοίνωσαν την πετυχημένη (;) εφαρμογή της crispr/cas9 στην εργαστηριακή επιδιόρθωση σε ανθρώπινα έμβρυα μιας γενετικής ανωμαλίας που είναι υπεύθυνη για μια σπάνια και ανίατη αρρώστια (την marfan). Η ανακοίνωση έγινε με όλο το επιστημονικό πρωτόκολλο, μέσω δημοσίευσης σε έγκυρο διεθνές περιοδικό (το molecular therapy).

Οπωσδήποτε αυτή η κινεζική επιτυχία είναι συζητήσιμη – λόγω τομέα. Δεν παύει, ωστόσο, να πιστοποιεί ότι το τόσο απειλητικό «made in china 2025» έχει σοβαρά ερείσματα και στις βιοτεχνολογικές εφαρμογές. Κι αυτό είναι σοβαρό ζήτημα, εμπορικά / οικονομικά αλλά ακόμα και πολεμικά…

«Βγήκε μπροστά», λοιπόν, ο He Jiankui με τους αναπόδεικτους (και από στενά «επιστημονική» άποψη αστήρικτους) ισχυρισμούς του για να προκαλέσει την διεθνή κατακραυγή για την ανηθικότητα των κινέζων γενετιστών; Σε μια εποχή που «ψήνεται» από διάφορες μεριές ο «κινεζικός κίνδυνος»; Ξέρουμε ότι σε πολλούς αυτό θα φανεί σαν «σενάριο συνωμοσίας». Ωστόσο στον όλο και πιο ανταγωνιστικό καπιταλιστικό κόσμο (συμπεριλαμβανόμενης της τεχνολογικής του στιβάδας) τα κτυπήματα κάτω απ’ την μέση δεν είναι εξαίρεση. Είναι ο κανόνας.

Και δεν είναι η περίπτωση Jiankui ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία ισχυρή ένδειξη για τέτοιου είδους συγκρούσεις…

Όχι εντελώς unknown

Πέμπτη 29 Νοέμβρη. Κάναμε χτες λάθος στη μέρα: η ακρόαση στην αμερικανική γερουσία για τις σχέσεις ηπα – σαουδικής αραβίας δεν ήταν για αύριο (Παρασκευή). Έγινε χτες (Τετάρτη). Και οι 100 γερουσιαστές (με ελαφρά πλειοψηφία των συντηρητικών) ψήφισε 63 – 37 υπέρ του να διακοπεί η αμερικανική βοήθεια στο Ριάντ σε ότι αφορά τον πόλεμο στην υεμένη· (αναγνωρίζοντας, κατά συνέπεια, ότι υπάρχει τέτοια «βοήθεια» στα εγκλήματα πολέμου εκεί).

Παρότι οι Pompeo και Mattis προσπάθησαν να πείσουν την γερουσία ότι «θα είναι λάθος να αδυνατίσουν οι δεσμοί Ουάσιγκτον – Ριάντ εξαιτίας μιας παλιοδολοφονίας» (ενώ γίνονται τόσο εύκολα τόσες πολλές και στην υεμένη) η γερουσιαστική πλειοψηφία φαίνεται ότι ανησυχεί για το image της.

Το ψήφισμα πρέπει να εγκριθεί απ’ την βουλή των αντιπροσώπων (πράγμα που θεωρείται δεδομένο) και μετά να υπογραφτεί απ’ το ψόφιο κουνάβι. Τυπικά ο ψοφιοκούναβος πρόεδρας έχει δικαίωμα να βάλει βέτο και να μην το υπογράψει. Ωστόσο θα κερδίσει απλά λίγο χρόνο: πολλοί απ’ τους 63 λένε ότι αν χρειαστεί θα καλέσουν ειδικά την Haspel (της cia) να πει αυτά που η υπηρεσία της ξέρει για την δολοφονία του Khashoggi. Κι αν γίνει αυτό, καλύτερα το ψόφιο κουνάβι να πάρει τον γαμπρό του και να αυτοεξοριστούν στο Ριάντ…

(Καταλαβαίνει κανείς ότι το σουδανικό καθεστώς την κάνει «την κατάλληλη στιγμή»).

Διαγράφεται στον ορίζοντα μια σημαντική επιτυχία για τους Houthis αλλά και για τουλάχιστον 2 απ’ τους 3 του μπλοκ της Αστάνα: την Τεχεράνη και την Άγκυρα.

Αλλά η ιστορία δεν τελειώνει.