Tag: εξωτερική πολιτική

Η μεγάλη περικύκλωση…

Τρίτη 20 Μάρτη. Άρχισε λοιπόν. (Ο Ερντογάν δεν πρόκειται να χαρεί για καιρό την κατάληψη της Afrin!): χάρη στο ελληνικό σατανικό σχέδιο, το τουρκικό καθεστώς ξαναπερικυκλώνεται· ή, τέλος πάντων, μπορεί και να την πατήσει: Μεγάλες δυνάμεις που δεν είναι ακριβώς φιλικές προς το ελλαδιστάν (η Μέρκελ ήπιε το αίμα του λαού· στο κατάρ είναι μουσουλμάνοι άρα φαλλοκράτες· όσο για τον Πούτιν; προδότης!!) καλούνται να … απελευθερώσουν τους δύο έλληνες καραβανάδες!!!

Ο πλανήτης κρατάει την ανάσα του!! Και το ηλιακό σύστημα!!! Και ο γαλαξίας ολόκληρος!!!! Αν μπει στο ματς, δίπλα στον κυρ Ιβάν και ο κυρ Γιάνης (είναι στον πάγκο αυτή τη στιγμή…) το γήπεδο θα γύρει οριστικά…

Το όνομά της…

Τρίτη 20 Μάρτη. Το ότι τα φασισταριά έχουν ξεσαλώσει, για «το όνομά της», είναι βολικό. Απειλούν, στέλνουν σφαίρες, κάνουν όλα όσα κωμικά απαιτεί ο καταμερισμός εργασίας του βαθέος κράτους.

Γιατί η αλήθεια είναι ότι οι «ροζ» δεν είναι καθόλου «προδότες»!!! Αυτοί ήταν που «άνοιξαν το παιχνίδι» στο φασισταριό, και μάλιστα νωρίς… Ο κυρ Ιβάν ήταν ακόμα πολύτιμος φίλος τους όταν χρηματοδοτούσε το πρόσφατο συλλαλητήριο στη Σαλονίκη… Ο κοτζάμ πρωθυπουργός ψόφιος κοριός τον αρχιτραγότατο επισκέφτηκε πρώτο πρώτο (που ακούστηκε, ε; Πρωθυπουργός πάει στον αρχιτράγο, να του εξομολογηθεί για το «εθνικό θέμα»…) για να κουβεντιάσουν επί του ζητήματος… Μας ήταν πολύ ξεκάθαρο απ’ την αρχή πως όλη η ιστορία απ’ την μεριά και της Κουμουνδούρου, απέναντι στην κυβέρνηση Zaev, ήταν ένα χυδαίο blame game… Ο ογκόλιθος Nick the greek το μόνο που προσπαθεί να κάνει σαν υπ.εξ. είναι να το παίζει «αθώος» του αίματος της ελληνικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής…

Φυσικά ο συ.ριζ.α., σαν κόμμα, μπορεί να υποφέρει από μια ακόμα σχιζοφρένεια· με βάση τις ιστορικές γραφές του. Αλλά ήταν ο ψόφιος κοριός και όχι κάποιος Φαήλος ή κάποιος «παμμακεδόνας» που ξεκαθάρισε ότι η δημοκρατία της μακεδονίας πρέπει να αλλάξει το σύνταγμά της – αν θέλει να της κάνει το ελλαδιστάν την «τιμή» και την «χάρη» να καταδεχτεί να την θεωρήσει «μη επιθετική»… Και αυτή τη βίαιη, αποικιοκρατική, ιμπεριαλιστική «γραμμή» την μοίρασαν στα μήντια (όλα τα καθεστωτικά) τα non papers του Μαξίμου και του ελληνικού υπ.εξ. – και όχι τίποτα τελειωμένοι στρατόκαβλοι. (Αυτοί περιμένουν δίπλα).

Γι’ αυτό μιλάμε για «καταμερισμό εργασίας» μέσα στο βαθύ κράτος. Αν οι ροζ (για τους φαιούς δεν υπάρχει θέμα…) ήθελαν να τελειώσει αυτή η ιστορία με έντιμο και όχι ιμπεριαλιστικό τρόπο, θα το είχαν κάνει με τον ίδιο τρόπο που πέρασαν, π.χ., την επέκταση της φορολογικής ασυλίας στις μπίζνες των εφοπλιστών, το καλοκαίρι του ’15 (υπουργός Σταθάκης…), συν κάποιες δωροδοκίες: θα είχαν φέρει το θέμα λίγο πριν κλείσει για καλοκαίρι το κοινοβούλιο, χωρίς ιδιαίτερες φανφάρες, με μια συνεννοησούλα με κανά αντιπολιτευόμενο κόμμα, λίγο μετά που ο παοκ θα πανηγύριζε το πρωτάθλημα – πέρυσι!

(φωτογραφία: Μεγάλες στιγμές του ελληνικού κράτους / παρακράτους: Αριστέρα το μεγαλοστέλεχος, αν και υπάλληλος, δίνει λογαριασμό στο αφεντικό δεξιά για τα «βαφτίσια». Η θεία Λίτσα δεν είναι μεν στο κάδρο αυτοπροσώπως, είναι όμως σαν ιδέα. Και φυσικά εκστασιάστηκε όταν το είδε: Αυτός είναι αληθινός ηγέτης… είπε … Καταλαβαίνει τη θέση του!

Η γειτονιά έφαγε ένα απόγευμα να καταλάβει για ποιον μιλάει, αλλά μετά νύχτωσε – μαύρο σκοτάδι – και τα παράτησε… Αργότερα, μέσα στην άγρια νύχτα, ακούστηκαν τα βαριά βήματα του «παμμακεδονικού» περίπολου / αποσπάσματος: έψαχναν εκείνους που δεν είχαν καταλάβει ποιος είναι ο αληθινός ηγέτης… )

Συγχαρίκια

Τρίτη 20 Μάρτη. Στην διπλωματική τυπολογία, όταν κάποιος εκλέγεται με άμεσες εκλογές σαν ενεργή πολιτική βιτρίνα (ανάλογα με το συνταγματικό καθεστώς μπορεί να είναι είτε «πρόεδρος», όπως π.χ. στη γαλλία ή στη νότια κύπρο, είτε «πρωθυπουργός», όπως π.χ. στην ιταλία ή στην ισπανία) είναι στοιχειώδες δείγμα καλών σχέσεων να τον συγχαρούν την επόμενη ημέρα οι αντίστοιχοι «αρχηγοί» άλλων κράτων, κοντινών, φιλικών, ή απλά «συνεργαζόμενων». Ένα «συγχαρητήρια» δεν στοιχίζει τίποτα, έτσι κι αλλιώς.

Προφανώς το ίδιο ισχύει και για τον Πουτινάκο… Μια σειρά «αρχηγοί κρατών» του έστειλαν τα συγχαρίκια χτες. Και κάποιοι άλλοι όχι. Ανάμεσα στους «όχι» ήταν η ακατανόμαστη δημοκρατία της μακεδονίας… Αλλά και η διάσημη ελληνική δημοκρατία…

Και πάλι, με βάση την διπλωματική αργκώ, αυτή η «καθυστέρηση» μεταφράζεται σε «όχι και τόσο φίλοι». Για την Αθήνα τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: σα σύμμαχος της usa και του ισραήλ, είναι αντίπαλος· με προοπτική να γίνει καθαρός εχθρός, αν έτσι το θελήσουν οι σύμμαχοι του αμερικανο-ισραηλινού άξονα…

Αφού, λοιπόν, Σκόπια και Αθήνα βρίσκονται (σ’ αυτή τη φάση) να έχουν τις ίδιες δουλειές και «α, μωρέ, το ξέχασα» απέναντι στο αφεντικό της Μόσχας, γιατί η δεύτερη δεν κάνει την χάρη στην πρώτη να την πει, επιτέλους, με το όνομά της; Για «εσωτερικούς πολιτικούς λόγους» ίσως.

Τα κουκιά…

(Κάτι κουκιά περισσεύουν και στο μακεδονικό κράτος: κάτω απ’ την πίεση του ρεαλισμού και των ευρωπαϊκών προοπτικών, το δεξιό / ακροδεξιό κόμμα του Γκρουέφσκι, αφού άλλαξε αρχηγό, μετατοπίζεται διακριτικά προς το «κέντρο», αφήνοντας ένα «κενό» στα ακροδεξιά του. Όπως είναι εύλογο, έχουν αρχίσει να εμφανίζονται διάφοροι μνηστήρες για το φασιστο-κρέας.

Αν οι φαιορόζ συμφωνούσαν ότι ο ψεκασμένος και το συνεταιρο-κυβερνητικό του κόμμα έχουν καλές προοπτικές εκεί, μήπως να γινόταν μια καλή εξαγωγή; Από άποψη συνθημάτων, το ίδιο θα έλεγε κι εκεί: «το όνομά μας είναι η ψυχή μας»…)

(φωτογραφία: με τέτοιους συμπαίκτες θα ήταν δυνατόν να χάσει;)

Οι προφήτες της Αποκάλυψης…

Δευτέρα 19 Μάρτη. Δεν αξίζει να σχολιάσουμε όλα όσα έχουν ειπωθεί και γραφτεί εδώ και δύο μήνες, όλα αυτά τα “βαριά και σπουδαία”, τα “ξέρω εγώ”, “τα έχω και διδακτορικό – στη γεωπολιτική…”, για την επικείμενη ήττα του τουρκικού στρατού και του fsa πεζικού του στην εισβολή στον θύλακα της Afrin· για το «στρίμωγμα» της τουρκίας (αλλά και της ρωσίας…)· για την επικείμενη διάλυση της τουρκικής επικράτειας· για τον Αρμαγεδώνα που απειλεί τον «σουλτάνο»· για τις χρυσές εποχές που κάποτε θα έρθουν για το ρημαγμένο ελλαδιστάν… Δεν αξίζει: θα βουλιάξουν στον περίγελω της ιστορίας. Εκεί όπου ανήκαν πάντα.

Ο εθνικισμός καταστρέφει τον εγκέφαλο· κι αν είναι παρατεταμένος τον καταστρέφει οριστικά. Υπάρχει και ο αντεστραμμένος εθνικισμός, εθνικισμός που εμφανίζεται σαν κάτι άλλο, μυθολογία που παριστάνει την ανάλυση· γι’ αυτόν κάποια άλλη στιγμή (κι αυτός μαλάκα σε κάνει πάντως!!). Το γεγονός είναι ότι τα εθνικά μεγάφωνα πρέπει τώρα να κρύψουν το μουδιασμά τους: μετά την κατάληψη του μεγαλύτερου μέρους του θύλακα της Afrin και της πόλης της ίδιας (οι ypg, προς έκπληξή μας, την εγκατάλειψαν αμαχητί· και καλά έκαναν…) το καθεστώς Erdogan ισχυροποιείται ακόμα περισσότερο. Όχι μόνο στο εσωτερικό της τουρκίας· αυτό είναι δευτερεύον. Ισχυροποιείται διεθνώς, τόσο σαν τμήμα του «μπλοκ της Αστάνα» (γιατί, αυτή είναι η αλήθεια, χωρίς την υποστήριξη Μόσχας, Τεχεράνης και Δαμασκού δεν θα ήταν έτσι εύκολη αυτή η εκστρατεία…) όσο και έξω απ’ αυτό. Ο οξυνόμενος ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός δεν ασχολείται με «καλούς τρόπους» για να «απομονώσει» τον τραχύ Ερντογάν! Την ισχύ λαμβάνει υπόψη του!!! Ωμό, ζόρικο – αλλά σε ενδοκαπιταλιστικές συγκρούσεις ζούμε διάολε!!! Τα γάντια έχουν βγει, δεν το έχει καταλάβει κανείς;

Φυσικά, είναι γνωστό (άλλο αν τα εθνικά μεγάφωνα ζουν για να το διαστρέφουν…) ότι η Άγκυρα ΔΕΝ σκοπεύει «να κάνει πόλεμο κατά της ελλάδας»!!! Εκείνο που θέλει το τουρκικό καθεστώς, άσχετα από κυβέρνηση, διαχρονικά, είναι να κόψουν οι έλληνες την μεγαλοϊδεατική τους αναίδεια, και να σταματήσουν να τo ζαλίζουν με τις παπαριές τους… «Η τουρκία δεν έχει αοζ στη Μεσόγειο», «η τουρκία δεν πρέπει να έχει πρόσβαση στο Αιγαίο», «η τουρκία κλέβει παλληκάρια…», «η τουρκία το ένα… η τουρκία το άλλο…»: το ελληνικό εθνικό κόμπλεξ, άλλοτε σαν ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και άλλοτε σαν «παριστάνω το θύμα της τουρκικής βαρβαρότητας» έχει σπάσει παγκόσμια ρεκόρ.

Οι ιμπεριαλιστικοί προσανατολισμοί της τουρκίας βρίσκονται αλλού κι αλλιώς. Για την ακρίβεια ο τουρκικός καπιταλισμός έχει τέτοια δυναμική ώστε θα μπορούσε εύκολα να ηγεμονεύει ευρύτερα χωρίς «αρβύλες στο έδαφος» εκτός συνόρων: τα υπό εξέλιξη «επενδυτικά σχέδια» σε διάφορα κράτη της αφρικής είναι μια καλή ένδειξη γι’ αυτό. (Ας το επαναλάβουμε: δεν έβαλε «μέσο» ο Ερντογάν για να συμπεριληφθεί ο τουρκικός καπιταλισμός στην top εικοσάδα του πλανήτη, στους g20… Ο ελληνικός σε ποια θέση βρίσκεται είπαμε;)

Αν η στρατηγική των “μηδενικών προβλημάτων” του πρώην υπ.εξ. και διανοούμενου Νταβούτογλου (η οποία, παρεπιπτόντως, επίσης “βρώμαγε” στους έλληνες – με τίποτα δεν είναι ευχαριστημένοι!!!) που ακολουθήθηκε για σχεδόν 10 χρόνια απ’ τους τούρκους ισλαμοδημοκράτες εγκαταλείφθηκε απ’ το 2011 και μετά, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Άγκυρα βεβαιώθηκε πως η Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ θα κάνουν κομμάτια την συριακή επικράτεια (με την οποία η τουρκία έχει ένα τεράστιο σύνορο) έτσι κι αλλιώς. Θεώρησε, λοιπόν, ότι ο isis ή κάτι παρόμοιο θα εξασφάλιζε τα νότια τουρκικά σύνορα απ’ το συρο-κουρδικό pkk.

Όταν, μετά την ρωσική επέμβαση, η Άγκυρα κατάλαβε ότι το αμερικανο-ισραηλινό σχέδιο έχει σοβαρούς και αποφασισμένους αντιπάλους και ότι δεν θα δουλέψει, όχι μόνο άλλαξε τακτική, όχι μόνο πρόσθεσε το δικό της βάρος ώστε να αποτύχει, αλλά επιπλέον άρχισε να προσανατολίζεται στο να αναλάβει «αυτοπροσώπως» την εκκαθάριση τμημάτων της βορειοσυριακής επικράτειας. Το πραξικόπημα του 2016 επιβεβαίωσε στον Ερντογάν αυτό που φοβόταν: ότι η Ουάσιγκτον είναι αδίστακτη στους σχεδιασμούς της… (Λογικό!!). Απο εκείνο το σημείο και μετά η Άγκυρα πείστηκε οριστικά ότι δεν πρέπει να εμπιστεύεται τις ηπα, και ότι πρέπει να δράσει στρατιωτικά – μέσα σε άλλη συμμαχία.

Πράγμα που κάνει εδώ και καιρό· ξεκινώντας απ’ την “ασπίδα του Ευφράτη”…

(φωτογραφία: τα τουρκικά τανκς κάνουν παρέλαση στο κέντρο της Afrin… Και η “κεντρική επιτροπή” του pkk, κάμποσα χιλιόμετρα ανατολικότερα, στην άλλη όχθη του Ευφράτη, κάνει την ζωή της κάτω απ’ την αμερικανική ομπρέλλα… Δεν έχει άδικο: οι κομματικές γραφειοκρατείες πάντα είχαν τον τρόπο τους…)

Οι ζητιάνοι

Δευτέρα 19 Μάρτη. Τώρα οι έλληνες πελάτες του ethnocedon ελπίζουν στην απειλή ενός ypg οπλαρχηγού, ότι δηλαδή οι ypg θα ξεκινήσουν «αντάρτικο» στην Afrin… Παρηγοριά στον άρρωστο ώσπου να βγει η ψυχή του: καλύτερα να έριχναν μια ματιά στο τι κάνουν οι ένοπλοι του isis και των υπόλοιπων χρηματοδοτούμενων απ’ το Ριάντ και το Τελ Αβίβ οργανώσεων, πριν χάσουν έδαφος (μια πόλη ας πούμε) και αφού το χάσουν: πολύ πιο σκληροτράχηλοι απ’ τους ypg, «αντάρτικο πόλης» δεν κάνουν!! Και υπάρχει ένας τουλάχιστον απλός λόγος γι’ αυτό: με τέτοιον τρόπο δεν ανακτάς εδάφη! Για ποιον λόγο, άραγε, η Jaush al-Islam, παρότι πολιορκείται και βομβαρδίζεται τόσον καιρό στην ανατολική Ghouta, δεν έφυγε (πράγμα που το επεδίωκαν Άσαντ ‘n’ friends…) ώστε να γυρίσει μετά σαν “αντάρτικο πόλης”; Επειδή ξέρει πως όταν χάνεις έδαφος δεν το παίρνεις πίσω με … “τρομοκρατία”!

Never mind. «Αν η πραγματικότητα δεν ταιριάζει με τις εθνοφαντασιώσεις, τόσο το χειρότερο γι’ αυτήν!». Θα συνεχίσουμε να ακούμε εθνοβλακείες: είναι αστείρευτη εθνική παραγωγή. Ήδη, ξεπηδάνε σαν βατράχια στο βάλτο. “Δυνάμωσε αγάπη εκείνη την κασέτα που είναι μεσ’ το ράδιο και είναι γάμησέ τα”: Αφού η Άγκυρα δεν έγινε κόλαση εδώ και 2 μήνες, θα γίνει από τώρα και μετά (τραγουδάνε οι ζαλισμένοι «πατριώτες») γιατί, τώρα που θα αρχίσουν οι κούρδοι τον ανταρτοπόλεμο, ίσως και τρομοκρατικές ενέργειες εντός τουρκίας («το ευχόμαστε»!) θα στριμωχτεί ο Ερντογάν και τότε θα πρέπει να δούμε προς τα που θα εκτονώσει την πίεση που θα νοιώσει… Εννοούν οι προφέσορες της εθνικής αυτοϊκανοποίησης: «εναντίον της φτωχής πλην τίμιας ελλάδας θα εκτονώσει»… Οιμέ!!! Αλί και τρισαλί!!!

Το κακό είναι πως είναι πολλοί εκείνοι που τ’ “αγοράζουν” όλα αυτά, χωρίς να έχουν το ελάχιστο συμφέρον ή την ελάχιστη συναίσθηση. Από διανοητική οκνηρία, από ευκολία, από βαρεμάρα, καταδέχονται να γίνονται αναπαραγωγοί οποιασδήποτε βλακείας φαίνεται “εθνικά πιασάρικη”…

Εμπόλεμη δημαγωγία

Κυριακή 18 Μάρτη. Το γεγονός ότι το ελληνικό κράτος / βαθύ κράτος / κεφάλαιο παράγει τον τελευταίο καιρό τεράστιες ποσότητες «αντιτουρκισμού», άλλοτε ψευδολογώντας, άλλοτε διαστρεβλώνοντας και άλλοτε υπερβάλλοντας, δεν πρέπει να εννοηθεί σαν κάτι ξεκομένο απ’ την συμμαχία της Αθήνας με την Ουάσιγκτον, το Τελ Αβίβ και το Κάιρο. Μπορεί, μεν, ο ελληνικός ιμπεριαλισμός και οι μηχανές του να μην έχουν πολλά να προσφέρουν στην αντιμετώπιση …. της «ρωσικής και της ιρανικής απειλής στην ανατολική Μεσόγειο»· μήπως, όμως, προσέφεραν κάτι στον Α ή και στον Β παγκόσμιο πόλεμο; Όχι. Το ελληνικό κράτος / βαθύ κράτος / κεφάλαιο ουρλιάζει δημαγωγικά για να κρατάει μπετοναρισμένο το εσωτερικό, το κοπάδι των υπηκόων· «και βλέπουμε»…

Το Τελ Αβίβ, ο σύμμαχος της Αθήνας, κατηγορεί επίσης την Άγκυρα… Όχι για τα νοτιοκυπριακά «οικόπεδα», ούτε για τα «δυο παληκάρια» (που πιάστηκαν «όμηροι» στα σύνορα..). Την κατηγορεί ότι έχει στήσει μηχανισμό ώστε η παλαιστινιακή Χαμάς να συγκεντρώνει και μεταφέρει μεγάλα ποσά χρημάτων στη λωρίδα της Γάζας και τη δυτική Όχθη. Όχι μόνο ότι κάνει «τα στραβά μάτια» αλλά ότι ενισχύει τουλάχιστον οικονομικά την οργάνωσηπου (κατά τους ισραηλινούς καθεστωτικούς) προσπαθεί να ενισχύσει τους μηχανισμούς της στη δυτικη Όχθη.

Στα μέσα Γενάρη οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες έδεσαν (και αργότερα απέλασαν μετά τις ανακρίσεις) έναν τούρκο δικηγόρο, τον Kamil Tekeli – με την κατηγορία της συμμετοχής του σ’ αυτό το κύκλωμα “λαθραίας μεταφοράς χρημάτων”. Κατά το Τελ Αβίβ ο Tekeli «δούλευε» για τον Zahar Jabareen, ένα στέλεχος της Χαμάς, που βρίσκεται στην τουρκία.

Πριν 35 ή 40 χρόνια τα κανάλια της οικονομικής ενίσχυσης της παλαιστινιακής αντίστασης θα περνούσαν απ’ την Αθήνα. Όχι πια, εδώ και πολλά χρόνια. Οι εθνικές δημαγωγικές κραυγές μπορεί να «σημαδεύουν τον σουλτάνο», αλλά έχουν το άλλο μάτι τους εκεί που βασιλεύουν οι «πατριωτικές σιωπές»: στη δράση του ισραηλινού μιλιταρισμού / απαρτχάιντ…

Στο στάβλο

Κυριακή 18 Μάρτη. Εν έτει 2018, υπό φαιορόζ γκουβέρνο, το ελλαδιστάν είναι πολύ περισσότερο δεμένο στο «αμερικανικό άρμα» απ’ ότι ήταν το 1978, υπό τον Καραμανλή τον Α, τον δεξιό και «εθνάρχη»…. Αναμφίβολα πρόκειται για κατόρθωμα!

(φωτογραφία: το πιο «πλήρες» φιλοαμερικανικό / φιλοαγγλικό δίδυμο των τελευταίων χρόνων – αλλά φαίνεται ότι οι δρόμοι τους χωρίζουν…)

Τα πρότυπα και το αντίγραφο

Σάββατο 17 Μάρτη. Μια ασυνήθιστη προειδοποίηση στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο απηύθυνε ο Πάνος Καμμένος, λέγοντας ότι οι «συνεχείς προσπάθειες» από ευρωπαίους αξιωματούχους να διαλύσουν τον κυβερνητικό συνασπισμό στην Ελλάδα ενδέχεται να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα, με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να ελέγξει τα σύνορά της και να κρατήσει έξω τους τζιχαντιστές που επιχειρούν να διεισδύσουν στην Ευρώπη.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στη βρετανική εφημερίδα The Times ο υπουργός Αμυνας έκανε λόγο για «bullying» από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο με σκοπό να αναγκάσουν την Ελλάδα σε «μια πλήρη και ολοκληρωτική οικονομική παράδοση».

«Αυτή η χυδαία ανάμιξη στις ελληνικές εσωτερικές υποθέσεις δεν είναι απλά ανήκουστη για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, αλλά είναι ανήθικη και επικίνδυνη. Αν η Ελλάδα φύγει, τότε θα τεθούν σε κίνδυνο πολλά περισσότερα από τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα και το ευρώ», δήλωσε στη βρετανική εφημερίδα ο Πάνος Καμμένος.

«Η Ευρώπη πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι διατηρώντας την Ελλάδα σταθερή, το μέτωπο της Δύσης κατά του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) είναι ασφαλές. Αλλά αν εκδιωχθεί ή αναγκαστεί να βγει από την ευρωζώνη, κύματα μεταναστών χωρίς χαρτιά, συμπεριλαμβανομένων ριζοσπαστικών στοιχείων, θα ξεχυθούν από την Τουρκία, οδεύοντας προς την καρδιά της Δύσης» πρόσθεσε ο κ. Καμμένος.

«Αν αυτά τα κύματα μεταναστών αυξηθούν, τότε η απειλή των εισερχόμενων εξτρεμιστικών στοιχείων δεν θα αυξηθεί μόνο για την Ελλάδα αλλά και για το σύνολο της Δύσης», προειδοποίησε ο κ. Καμμένος.

Αυτό πριν σχεδόν 3 χρόνια, τον Απρίλη του 2015. Ένα μήνα μετά, η «αδελφή ψυχή» του ψεκασμένου, ο ογκόλιθος, έδινε μαθήματα “good diplomacy, e?”:

Εάν καταρρεύσει η Ελλάδα, τότε η Ευρώπη θα γεμίσει παράνομους μετανάστες και τζιχαντιστές, δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς.
Η δήλωσή του έγινε πρώτο θέμα στη γερμανική TV και σε διεθνή ειδησεογραφικά δίκτυα.

Μιλώντας με δημοσιογράφους μετά το άτυπο συμβούλιο υπουργών Εξωτερικών στη Ρίγα της Λετονίας, ο κ. Κοτζιάς, όπως ανέφερε ο Σκάϊ, προειδοποίησε ότι «θα υπάρξουν εκατομμύρια μετανάστες και χιλιάδες τζιχαντιστές που θα έρθουν στην Ευρώπη αν καταρρεύσει οικονομικά η Ελλάδα».

Παράλληλα πρόσθεσε ότι «Τα δυτικά Βαλκάνια είναι αποσταθεροποιημένα. Ουκρανία, Συρία, Ιράκ και Βόρεια Αφρική δημιουργούν ένα δρεπάνι»

Το ότι ο Ερντογάν έκανε 3 ολόκληρα χρόνια για να πει τα ίδια, δείχνει ότι είναι αργόστροφος. Το ότι δεν αναγνωρίζει, όμως, το ελληνικό copyright, αυτό ναι: είναι θέμα τουλάχιστον για ξεγυρισμένη μήνυση!!…

Ζήτημα φαντασίας;

Σάββατο 17 Μάρτη. Στην κορεατική χερσόνησο δύο κράτη (με την ίδια εθνική σύνθεση) που έχουν πολύ σοβαρές διαφορές “μοτέλου”, μια πρόσφατη ιστορία πολέμου μεταξύ τους και, βρίσκονται, ακόμα σε τυπικά εμπόλεμη κατάσταση, μπορούν και θέλουν να συνεννοηθούν μεταξύ τους, για να κρατήσουν όσο πιοοο μακρυά γίνεται τον αμερικανικό στρατό / ιμπεριαλισμό. Όχι χωρίς εσωτερικές αντιδράσεις, σίγουρα στο νότο: για το νοτιοκορεατικό φασισταριό το βορειοκορεατικό καθεστώς είναι ο “αιώνιος εχθρός”…

Υπάρχει, ταυτόχρονα, ένα άλλο μέρος του κόσμου, το ελλαδιστάν, όπου διάφοροι δηλώνουν φανατικά και ορκισμένα “αντιαμερικάνοι”, αλλά ΔΕΝ απαιτούν την συνεννόηση με τον “αιώνιο εχθρό”, την τουρκία, και την έντιμη λύση όλων των “διαφορών”… ΌΧΙ: ενισχύουν με κάθε μέσο που διαθέτουν τον ελληνικό εθνικισμό / ιμπεριαλισμό, που είναι νοητός και βιώσιμος ΜΟΝΟ σαν εργαλείο ή σαν συμπλήρωμα ή σαν βαστάζος του αμερικανικού…

Συνεπώς κάνουν στην πράξη το αντίθετο απ’ αυτό που διακηρρύσουν. Υπάρχει κι αλλού στον κόσμο μέρος που “είσαι ό,τι δηλώσεις” ή πρόκειται για ένα μοναδικό ελληνικό προνόμιο που θα μπορούσε να γίνει τουριστική ατραξιόν;

(φωτογραφία πάνω: Εκλεκτοί πατριώτες. Το ότι ο αριστερά βρίσκεται κοντά στον μεγαλοδύναμο δεν σημαίνει ότι πρέπει να ξεχαστεί η πολύμορφη συνεισφορά του στον τόπο.

Κάτω: θέλουμε να ελπίζουμε ότι ο συγκεκριμένος πατριώτης δεν σηκώθηκε κι έφυγε ξεπουλώντας… Κι αν οι βουλευτές του βορρά, ιδιοκτησίας του υποθέτουμε, απαιτούν να ζητηθεί συγγνώμη απ’ τον κυρ Ιβάν, ας ελπίσουμε ότι δεν θα τους πουλήσει κι αυτούς σε καμιά εταιρεία της γιαγκούζα…)

Ελληνικά προβλήματα;

Τετάρτη 14 Μάρτη. Η απόλυση του Tillerson μπορεί να προκαλεί (ανομολόγητους) πονοκέφαλους και στο ελλαδιστάν. Με την φτηνή, εμπορική λογική τους, οι ντόποιοι διαχειριστές των ελπίδων γεωπολιτικών προσόδων έκαναν την προσευχή τους, πρωΐ και βράδυ, ότι ο Tillerson, σαν πρώην ceo της exxonmobil, θα άπλωνε τις φτερούγες του πάνω απ’ το γεωτρύπανο της εταιρείας όταν το πλήρωμα του χρόνου (το φθινόπωρο) θα το έφερνε στο οικόπεδο 10 της ελληνοκυπριακής αοζ-ικής θαλασσοταξίας.

Αλλά ο Rex (Tillerson) εξατμίστηκε. Φυσικά μπορεί κανείς να ελπίζει (όχι άδικα) στη «συνέχεια της πολιτικής του αμερικανικού ιμπεριαλισμού» – χωρίς, όμως, παράπλευρα σωσίβια. Και χωρίς να είναι σίγουρος για το ποια είναι αυτή η πολιτική για την ανατολική Μεσόγειο. Θα χρειαστεί ενεργούς συμπαίκτες, άρα υπάρχει ελπίδα για την ελληνική γεωπολιτική αναβάθμιση; Ή “μας θέλει” μόνο για back up, δηλαδή μπουρδέλα, catering και ξυδάδικα;

Το πρόβλημα του ελληνικού ιμπεριαλισμού και της αμερικανικής συμμαχίας του μπορεί να είναι ακόμα χειρότερο. Απ’ τις κινήσεις του ελληνικού πολιτικού προσωπικού (με αρχή τον ογκόλιθο πέρυσι) δεν θα ήταν άδικο να εκτιμήσουμε ότι επειδή η ελληνική «διανοητική» παραγωγή υπέρ του ντόπιου ιμπεριαλισμού είναι, επιεικώς, για τα μπάζα (δηλαδή: για εσωτερική κατανάλωση), εκτός συνόρων πολλά, μπορεί και τα πάντα, βασίζονται στις ελπίδες «προσωπικών σχέσεων», «προσωπικών γνωριμιών» και «προσωπικής χημείας» – άσχετα αν ισχύουν τέτοια διεθνώς. Είναι η κουλτούρα του μεταπράτη που κλείνει το μάτι λέγοντας (ή υπονοώντας) «έχω άκρη». Αυτό, και τίποτα άλλο. Και παρακαλούμε μην σοκάρεστε. Δεν είναι τα αφεντικά και οι λακέδες τους διαλεκτικοί υλιστές!!! Ούτε πορεύονται με αντικαπιταλιστικές αναλύσεις – το αντίθετο!!!

Μ’ αυτά τα δεδομένα, το να αλλάζει η Ουάσιγκτον κυβερνητική σύνθεση κάθε τρεις και λίγο, θα πρέπει να προκαλεί εκνευρισμό τόσο στην Αθήνα όσο και στη Λευκωσία. Και τώρα; Με ποιον μιλάμε; Πως θα μαλαγανέψουμε; Όταν το νατο επιμένει ότι «η τουρκία είναι πολύτιμος σύμμαχος» με ποιον θα μιλάμε γαμώ τον …. (βάλτε ότι θέλετε…)

Η απάντηση στο «με ποιον θα μιλάμε» είναι, ίσως, ωμή: με την cia… και με την mossad…