Tag: εξωτερική πολιτική

Δευτέρα 9 Ιούνη (00.27) >> Τρομερά πράγματα συμβαίνουν, και ίσως (παρότι τρομερά) διαφεύγουν της προσοχής σας.

Το πρώτο είναι η πιο κάτω δήλωση, απ’ τον γ.γ. του νατο:

Διάφοροι κατηγόρησαν τον γ.γ. ότι με αυτή τη δήλωση δέχεται ότι το νατο είναι ιμπεριαλιστικός στρατός… Τςςςς… Αν θα ήταν ποτέ δυνατόν!!!

Όχι. Αυτό που εξήγησε ο γ.γ. του νατο ήταν πως ΑΝ ο στρατός της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (ή της ναπολεόντιας) τολμήσει να…σηκώσει κεφάλι, τότε το νατο θα τον τσακίσει! Γιατί είναι ισχυρότερο – τόσο απλά, τόσο καθαρά. Και τόσο καθησυχαστικό ας παραδεχτούμε, γιατί αυτό μας έλειπε τώρα: οι ρωμαϊκές λεγεώνες…

Μ’ αυτήν την προειδοποίηση του ο κύριος Rutte ανεβαίνει (στην δική μας, χειροποίητη κλίμακα καθεστωτικής γελοιότητας) στην πρώτη θέση, ρίχνοντας στη δεύτερη εκείνον τον Borrel που είχε πει ότι «η ευρώπη είναι ένας κήπος κυκλωμένος από ζούγκλα».

Αυτό είναι το ένα τρομερό γεγονός.

Ένα άλλο (κρίνετε παρακαλούμε) είναι ότι ο ίδιος γ.γ., ο ίδιος Rutte, ανέλαβε την συν-ευθύνη για την επίθεση της 1^ης Ιούνη στα ρωσικά «στρατηγικά βομβαρδιστικά». Λέγοντας ότι … μ’ αυτά η ρωσία βομβαρδίζει αθώους ουκρανούς. Πράγμα που σημαίνει (κατά τον έτοιμο να τσακίσει τον Ιούλιο Καίσαρα γενικό-γραμματέα-του-νατο) ότι η επίθεση εναντίον τους είχε (το λιγότερο) τις νατοϊκές ευλογίες.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Δευτέρα 9 Ιούνη (00.21) >> Η «ελκυστικότητα» αυτής της προβοκάτσιας, βρίσκεται εδώ:

Εδώ και 6 μήνες, το «πυρηνικό δόγμα» της Μόσχας έχει αλλάξει, και αυτό είναι δημόσια γνωστό. Πριν ήταν ότι αν η ρωσική επικράτεια δεχθεί επίθεση με πυρηνικά θα απαντήσει ανάλογα. Απ’ τον περασμένο Νοέμβρη είναι:

… Αν μια μη-πυρηνική δύναμη (: ουκρανία) σε συνεργασία με μια πυρηνική (: αγγλία, ηπα ή γαλλία…) κάνει μεγάλη επίθεση σε ρωσικούς στόχους με συμβατικούς πυραύλους, drones ή αεροπλάνα, τότε η Μόσχα μπορεί να απαντήσει – με πυρηνικά …

Είναι σαφές ότι η επίθεση στην πυρηνική τριάδα του ρωσικού κράτους / κεφάλαιου εμπίπτει ΑΚΡΙΒΩΣ στις προβλέψεις αυτού του δόγματος; (Υπάρχει αμφιβολία;;;;;;;) Γι’ αυτό έγινε!!!

O Rutte ανέλαβε την συν-ευθύνη… Το ψόφιο κουνάβι δήλωσε «εμείς; καμία σχέση!» (πράγμα απίθανο να ισχύει, αλλά το δήλωσε). Ο χρήστης Sturmer δεν ένοιωσε την ανάγκη να δηλώσει ούτε καν αυτό… Ο χρήστης τσουρομαδηΜέρτς δεν ξέρει τίποτα… Ο άλλος χρήστης, ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα επίσης δεν ξέρει τίποτα… Κανείς τους δεν «καταδίκασε», έστω, για τα προσχήματα…

Ο απόστρατος καραβανάς (στρατηγός) Keith Kellogg, απ’ τις ύαινες που η ψοφιοκουναβική διοίκηση «κληρονόμησε» απ’ το Joνυσταλεάν, για λόγους «ισορροπίας», κατάλαβε περί τίνος πρόκειται! Και «θορυβήθηκε» (στις 3 Ιούνη):

Απ’ την μεριά της η «επίσημη» Μόσχα, δηλαδή το γκουβέρνο, οι εκπρόσωποι τύπου κλπ,

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Δευτέρα 9 Ιούνη (00.17) >> Δεν είναι το ψόφιο κουνάβι η «λύση» όχι επειδή … τσακώνεται με τον μπροστινό Elon. Αλλά επειδή, μετά από 4,5 μήνες στο άσπρο σπίτι είναι όλο και πιο ξεκάθαρο ότι δεν ελέγχει τους αμερικανικούς βαθυκρατικούς μηχανισμούς∙ ούτε φαίνεται να έχει τρόπο να αποκτήσει αυτόν τον έλεγχο.

Για παράδειγμα, μια μέρα πριν την επίθεση στην ρωσική πυρηνική τριάδα, έσκασαν στο Κίεβο δύο αμερικανικές ύαινες. Ο ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Lindsey Graham και ο δημοκρατικός Richard Blumenthal.

Κανείς απ’ τους δυο δεν ήταν / είναι εξουσιοδοτημένος να κάνει «εξωτερική πολιτική» για λογαριασμό της Ουάσιγκτον και του ψόφιου κουναβιού. Κι ωστόσο αυτό ακριβώς έκαναν∙ και μάλιστα κόντρα στον διακηρυγμένο (και ρημαγμένο…) «φιλειρηνισμό» του ψόφιου κουναβιού.

Μπορεί σ’ ένα χρόνο από τώρα ο Graham να είναι πίσω απ’ τις φυλακής τα σίδερα: ελέγχεται, μεταξύ άλλων σοβαρών, για δωροληψίες (με πολλά μηδενικά) απ’ το φασιστοΚίεβο. Ως τότε όμως (θα) ποζάρει για σημαία του ανασυγκροτημένου μπλοκ «νεοσυντηρητικών / δημοκρατικών», του ιστορικού βαθέος αμερικανικού κράτους. Και το ψόφιο κουνάβι, με τους ελάχιστους πιστούς του στο γκουβέρνο, δεν μπορεί να τους σταματήσει απ’ το να «πιέζουν» και να «φτιάχνουν κλίμα».

Κάποιοι παρατήρησαν, όχι άδικα, ότι το ψόφιο κουνάβι έχει να διαλέξει ανάμεσα σ’ έναν «πόλεμο εξωτερικού» και σ’ έναν εμφύλιο. Πράγματι, η εξελισσόμενη αμερικανική (και συνολικά πρωτοκοσμική) παρακμή μόνο σ’ ένα απ’ αυτά τα δύο μπορεί να εκβάλει πλέον.

Όσο κι αν η Μόσχα βολεύεται με την ψοφιοκουναβική αφασία / φλυαρία, όσο κι αν προσπαθεί να την πριμοδοτεί, όσο κι αν «ψηφίζει και με τα πόδια» την δεύτερη εκδοχή του πιο πάνω διλήμματος, οι προβοκάτσιες των δυτικών μηχανισμών δεν αντιμετωπίζονται έτσι. Απόδειξη (και) η πρόσφατη επίθεση.

Έχει ξεκαθαριστεί (και από ιστορική άποψη αυτό δεν είναι πρωτότυπο) ότι αν οι μηχανισμοί ενός κράτους / παρακράτους έχουν ισχυρή συγκρότηση, θα συνεχίσουν να λειτουργούν, εν ανάγκη «στη παρανομία», ακόμα κι αν η διοίκηση στο παλάτι αλλάξει, ακόμα κι αν έχει διαφορετικούς σκοπούς και προτεραιότητες. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις λεγόμενες «μυστικές» υπηρεσίες, που στη διάρκεια του 20^ου αιώνα, ειδικά μετά τον 2^ο παγκόσμιο πόλεμο, άρχισαν να διαμορφώνουν σχέσεις με την οικονομία του εγκλήματος και δικές τους τακτικές και μεθοδεύσεις, πέρα ακόμα και απ’ τον έλεγχο των όποιων πολιτικών βιτρινών. Η πυραμίδα-της-εξουσίας, που ακόμα φαντάζει ως ενιαία και συμπαγής, είναι στην πράξη ένα σύνολο από πυραμίδες, οριζόντια κυκλώματα, ρευστές ομαδοποιήσεις.

Βρισκόμαστε στο 2025. Το «βαθύ κράτος» στο Λονδίνο, στην Ουάσιγκτον, στο Βερολίνο, στην Βαρσοβία, δεν επηρεάζεται καθόλου (ή επηρεάζεται λίγο, επιφανειακά) από πολιτικές βιτρίνες περαστικές και αλλοπρόσαλλες. Υπηρετεί πολύ πιστά «δομημένα» καπιταλιστικά συμφέροντα∙ κι αν χρειαστεί μπορεί να το κάνει «εκτός ελέγχου».

Αυτό μας κάνει δυστυχώς σοφότερους: πέρα απ’ την γελοιότητά του και την μεγαλομανία του το ψόφιο κουνάβι αποδεικνύεται αδύναμο να ελέγξει τα εσωτερικά (στις ηπα) κυκλώματα και τις διεθνείς συμμαχίες τους, που έχουν σφυρηλατηθεί εδώ και 35 τουλάχιστον χρόνια. Απ’ την απέναντι μεριά η Μόσχα ίσως (ίσως λέμε…)  χρειαστεί να λογαριαστεί πιο άμεσα με τέτοιους μηχανισμούς.

(Εν τω μεταξύ οι δυτικοί δημαγωγοί έχουν φροντίσει να καταχωνιαστεί η επίθεση στην ρωσική πυρηνική τριάδα. Προβλήθηκε το «οι ρώσοι την πάτησαν άσχημα», και το πράγμα τέλειωσε εκεί. Φαίνεται ότι αυτή η συσκότιση είναι προϋπόθεση για να ξανακαταγγελθεί το ρωσικό κράτος / κεφάλαιο, αν τύχει να βάλει-τίποτα-φωνές…)

Δευτέρα 2 Ιούνη (00.20) >> Στην αρχή νομίσαμε ότι μιλάει η άσπρη σκόνη∙ αυτή που κάνει τους χρήστες παντοδύναμους, ακόμα πιο δυνατούς απ’ όταν δούλευαν στην blackrock:

Αλλά ύστερα καταλάβαμε: ο τσουρομαδηΜέρτς είναι της σχολής του Μικρού Δούκα του Λίγηρα. Ας το πούμε κομψά: μπουρδολόγος, άξιος δηλαδή της παρακμής.

Αν κάποιος το εννοήσει κυριολεκτικά, το ότι το γερμανικό κράτος / κεφάλαιο θα βοηθήσει τον τοξικό του Κιέβου (ή όποιον άλλον πάρει την θέση του μελλοντικά) να φτιάχνει πυραύλους-μεγάλου-βεληνεκούς, είναι ένα δώρο στη Μόσχα – όταν εξαντλήσει τους υπόλοιπους στόχους των drones και των πυραύλων της.

Όμως ακόμα κι ένας μπουρδολόγος δικαιούται να έχει κάτι στο μυαλό του. Και ο τσουρομαδηΜέρτς πράγματι έχει: θέλει να «πάρει κεφάλι ως ευρωπαϊκή δύναμη» τόσο απέναντι στο Παρίσι όσο και απέναντι στη Βαρσοβία.

Μέσα στο υποτιθέμενα κοινό ReArm οι ενδοευρωπαϊκοί ανταγωνισμοί όχι μόνο δεν αμβλύνονται αλλά, αντίθετα, στρατιωτικοποιούνται. Η βερμπαλιστική πλειοδοσία «υποστήριξης στην ουκρανία ώστε να νικήσει», πάνω στην προσπάθεια να κουκουλωθεί ο τρόμος της αναγνώρισης της ήττας και των «ευρωπαϊκών δυνάμεων», έχει φτιάξει τον λίγο πολύ φαντασιακό ορίζοντα του ποιος θα είναι το μιλιταριστικό αφεντικό στην ευρώπη αν η Ουάσιγκτον αποσυρθεί σε κάποιο βαθμό.

Σ’ αυτόν τον ορίζοντα ο τσουρομαδηΜέρτς θέλει να φαίνεται ο πιο ψηλός… Την μία δηλώνει ότι θα φτιάξει «τον μεγαλύτερο στρατό» στην ευρώπη∙ ευθύς υπαινιγμός για το γεγονός ότι τώρα η Βαρσοβία έχει (αριθμητικά) μακράν τον μεγαλύτερο στρατό, που προσπαθεί να τον εξοπλίσει ανάλογα. Την άλλη δηλώνει ότι θα φτιάχνει τους πυραύλους του Κιέβου, με τεχνολογία ανώτερη από εκείνη του Παρισιού και του Λονδίνου.

Μπορεί να τα κάνει όλα αυτά το γερμανικό κράτος / κεφάλαιο; Δεν ξέρουμε. Ξέρουμε όμως ότι το να γίνεται η Μόσχα εικονικός σάκος-του-μποξ για να κοκορεύεται πότε ο ένας και πότε ο άλλος δεν είναι πολύ καλή ιδέα. Όχι επειδή θα κτυπήσει (ή θα ξανακαταλάβει!) το Βερολίνο – όχι. Απλά αυτός ο εικονικός σάκος-του-μποξ έχει σαν «φιλοσοφία» το αξιοποιώ την δύναμη του εχθρού μου εναντίον του… (Και την αδυναμία του επίσης!)

Στην προσπάθειά τους να διασωθούν μέσα στους καινούργιους παγκόσμιους συσχετισμούς δύναμης τα ευρωπαϊκά αφεντικά έχουν περισσότερες πιθανότητες να βουλιάξουν την βάρκα τους παρά να γίνουν πετυχημένοι κουρσάροι.

Δευτέρα 2 Ιούνη (00.15) >> Σίγουρα θα πρέπει να αναγνωριστεί στην MI6 (κυρίως) και δευτερευόντως στους ουκρανούς συνεργάτες της ότι έκαναν ένα τολμηρό σα σύλληψη και ακόμα πιο τολμηρό (και πολύπλοκο) σαμποτάζ με τις χθεσινές undercover επιθέσεις με drones σε ρωσικά στρατιωτικά αεροδρόμια μακριά, πολύ μακριά απ’ το μέτωπο, «βαθιά μέσα στη ρωσία»∙ σε μια περίπτωση τουλάχιστον 6.000 χιλιόμετρα μακριά. Το σαμποτάζ ήταν πετυχημένο, αν και όχι όσο είχε προϋπολογιστεί…

Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα σε τέτοιες ενέργειες, ειδικά όταν πετυχαίνουν.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.