Tag: φασίστες

Τράμπαλα

Τετάρτη 7 Νοέμβρη. (Όπως λέμε: ντράβαλα). Οι πράκτορες της ασταμάτητης μηχανής στο αμέρικα ήταν “σφίγγες” ως την ώρα της ανάρτησης, οπότε δεν μπορούμε να σας διαφωτίσουμε για την θέληση του αμερικανικού λαού…. Η αυξημένη συμμετοχή στις (συνήθως μειωμένου ενδιαφέροντος) “ενδιάμεσες εκλογες”, κυρίως από γυναίκες και μη λευκούς, μπορεί να σημαίνει περισσότερες ψήφους κατά του ψοφιοκουναβιστάν. Απ’ την άλλη μεριά ο αμερικανικός φασιστο/ρατσισμός είναι στα πάνω του τώρα που έχει την κεντρική εξουσιαστική νομιμοποίηση. Τελικά το περίεργο (για τις δικές μας γνώσεις) εκλογικό σύστημα των ηπα, που προσδιορίζει ορισμένες (λίγες συνήθως) “κάλπες κλειδιά”, διαμορφώνει αποτελέσματα άσχετα με το σύνολο των ψήφων. (Κάπως έτσι εκλέχτηκε άλλοτε ο Μπους ο Β την πρώτη φορά και ο ψοφιοκούναβος ο Μοναδικός πριν 2 χρόνια).

Πιθανολογείται ότι οι “δημοκρατικοί” θα πάρουν την πλειοψηφία στη “βουλή των αντιπροσώπων” (αν καταφέρουν να πάρουν 23 καρέκλες παραπάνω απ’ αυτές που είχαν ως προχτές), όχι όμως και στη “γερουσία”. Ακόμα κι αν την έπαιρναν κι αυτή όμως, θα συνέχισαν να κυβερνούν ως το 2020 το ψόφιο κουνάβι και, κυρίως, αυτοί που βρίσκονται πίσω του. Με μεγαλύτερες δυσκολίες στο να περνάνε νόμους, αλλά με ανέγγιχτες τις απευθείας εξουσίες του “προέδρου” – και τα τιτιβίσματά του.

Η Αθήνα και οι υπόλοιποι σύμμαχοι των ηπα στην ανατολική Μεσόγειο / μέση Ανατολή θα εύχονταν το καλύτερο για το ψόφιο κουνάβι, είτε το λένε ανοικτά (όπως το Τελ Αβίβ) είτε όχι. Δύο στα δύο (βουλή των αντιπροσώπων και γερουσία) υπέρ των ψοφιοκουναβικών θα ήταν ο.κ. Δυο χρόνια μπορεί να είναι λίγα για όσους έχουν μεγάλα σχέδια κι ακόμα μεγαλύτερη όρεξη· και η όποια πολιτική αναταραχή” στην Ουάσιγκτον προσθέτει και δεν αφαιρεί δυσκολίες…

Συντηρητικοί και δημοκρατικοί δεν έχουν διαφωνίες για τον τελικό προσανατολισμό του κράτους τους. Το “america first” των πρώτων δεν είναι εχθρικό στους δεύτερους. Εκεί που διαφωνούν είναι σε ορισμένες τακτικές του αμερικανικού ιμπεριαλισμού· και σε ορισμένα εσωτερικά κοινωνικά ζητήματα. Όμως κάτι τέτοιες τακτικές διαφορές ήταν, στην περίοδο Obama, που είχαν παγώσει το Τελ Αβίβ και είχαν βάλει στην άκρη το ελλαδιστάν…

Κατά τα άλλα, ω ναι: έτσι κι αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη…

Ο καπετάν Παναγιώτης με περικεφαλαία

Κυριακή 4 Νοέμβρη. – Κύριε Στίγκα ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση, και για τα καλά σας λόγια. Πρώτη φορά έρχομαι στην εκπομπή σας, που έχει ένα θαυμάσιο τίτλο. “Σπαρτιάτες”. Ένα ιστορικό όνομα, με μεγάλη ιστορική παρακαταθήκη, αρκετά ίσως παρεξηγημένη από κάποιους, αλλά με μεγάλο πολιτισμό, μεγάλη ιστορία, και μεγάλο ηρωϊσμό. Πράγματα που τα χρειαζόμαστε τώρα, στην εποχή μας, πάααρα πολυυύ.

– Πάρα πολύ κύριε Λαφαζάνη. Πάρα πολύ… Κι εγώ που είμαι στον δεξιό, εθνικιστικό χώρο…

Σταματήσαμε εκεί, για να μη ξεράσουμε. Σίχαμα: ο καπετάν Παναγιώτης ξεκίνησε δυνατά την προεκλογική εκστρατεία του κόμματός του. Υπάρχει περίπτωση να μαζέψει κουκιά απ’ τους φασίστες; Πολύ θα το ήθελε αλλά…

Μπορεί όμως να προσπαθήσει. Με μια επόμενη ευκαιρία να εξηγήσει πόσο «παρεξηγημένη» είναι η «κρυπτεία»…

(Όποιοι ανέχονται τέτοιους τύπους μπορούν να ανεχτούν τα πάντα!)

Η θεία Λίτσα να ντυθεί καλικάτζαρος please

Σάββατο 3 Νοέμβρη. H κυβέρνηση Zaev κατέθεσε χθες στο μακεδονικό κοινοβούλιο, για συζήτηση, τις συνταγματικές αλλαγές που προβλέπονται απ’ την «συμφωνία των Πρεσπών». Η κουβέντα θα αρχίσει την Δευτέρα (5 Νοέμβρη) και – σύμφωνα με τα προβλεπόμενα – θα διαρκέσει το μέγιστο 30 ημέρες. Όταν τελειώσει θα γίνει η δεύτερη ψηφοφορία έγκρισης, που χρειάζεται όχι 80 αλλά 61 ψήφους. (Ο Zaev έχει σταθερά τους 80, που θα αυξηθούν μετά την διάσπαση του vmro – ήδη φεύγουν καθημερινά στελέχη και βουλευτές πέραν των αρχικών 7. Επιπλέον, επειδή οι 80 συμφώνησαν ήδη τις προηγούμενες ημέρες στο περιεχόμενο των αλλαγών, το σούρσιμο της συζήτησης σ’ αυτή τη φάση περιττεύει. Μπορεί να κρατήσει και λιγότερο από 30 ημέρες – γενικά η διαδικασία προχωράει γρηγορότερα απ’ τα τυπικά χρονοδιαγράμματα).

Έστω, όμως, ότι το αργότερο στις 5 ή στις 6 Δεκέμβρη, θα εγκριθούν οι συνταγματικές αλλαγές. Μετά απ’ αυτό η κυβέρνηση έχει άλλον ένα μήνα στη διάθεσή της για να διαμορφρώσει τα οριστικά κείμενα (των αλλαγών) του νέου συντάγματος. Ώστε να γίνει η τρίτη και τελική ψηφοφορία (που απαιτεί ξανά 80 ψήφους).

Μ’ αυτό το χρονοδιάγραμμα, κι αν δεν εμφανιστεί κανά τέρας απ’ το πουθενά, πριν ανοίξουν τα σχολεία στην ελλάδα το happy new year 2019, η (βόρεια) μακεδονία θα έχει τελειώσει με το δικό της μέρος εφαρμογής της «συμφωνίας των Πρεσπών». Και θα απομένει το ελληνικό: μέρα μπαίνει – μέρα βγαίνει, «των φώτων», του «αη γιαννιού», την επόμενη, την μεθεπόμενη… ε, δεν χρειαζεται και ιδιαίτερη προσπάθεια.. Δεν είναι αλλαγή του ελληνικού συντάγματος, για μια τυπική επικύρωση πρόκειται – έτσι δεν είναι;

Κάπου εκεί, λίγο πριν – λίγο μετά, δεν αναμένεται να αρχίσουν τα νταούλια και οι ζουρνάδες εσωτερικής χρήσης; Η «συμφωνία θα επικυρωθεί» βέβαια· αλλά αυτό το «εκλογές τον Μάη» δεν είναι κάπως μακρινό; Ελπίζουν οι φαιορόζ ότι θα περάσουν 4 προεκλογικούς μήνες χοροπηδώντας; Ή τρέχοντας στα δικαστήρια για να κανονίζουν “την επιμέλεια των παιδιών” μετά το διαζύγιό τους;

(Δεν φανταζόμαστε να είναι κανείς με σώας τα φρένας που να ελπίζει ότι υπάρχει έστω και μία πιθανότητα στο εκατομμύριο να επαναληφθεί το «εθνικά βολικό» σενάριο των δημοψηφισμάτων στα δύο κυπριακά κράτη για το «σχέδιο Ανάν», όπου οι μεν τουρκοκύπριοι ψήφισαν «ναι» και πήραν ας-μην-πούμε-τι ενώ οι ελληνοκύπριοι ψήφισαν «όχι» και μπήκαν στην ε.ε. – ε; Εννοούμε: να την έχει δει ότι η μακεδονική βουλή θα εγκρίνει την συμφωνία, η ελληνική όχι, και η (βόρεια) μακεδονία «θα την πληρώσει» μένοντας εκτός ε.ε. και νατο – ε;

Ένα δύο… Ένα δύο… Λαμβάνεις θεία Λίτσα; Over!!!)

Τώρα είναι η μεγάλη στιγμή!

Πέμπτη 1 Νοέμβρη. Η ασταμάτητη μηχανή το ξέρει: σας έχει φάει η μιζέρια, και τα σπουδαία και μεγάλα τα απωθείτε· ακόμα κι αν έγιναν (ή πέρασαν ξυστά) πριν μόλις 3 χρόνια. Αλλά γι’ αυτό είναι εδώ. Για να θυμίζει τις κορυφαίες στιγμές του ελληνισμού!

Μία απ’ αυτές ήταν τον Ιούνη του 2015, στο “πρώτο φαιορόζ κύμα”. Το χρεωκοπημένο ελλαδιστάν είχε αποφασίσει το μεγάλο βήμα, και ολόκληρος ο γαλαξίας κρατούσε την ανάσα του: θα γινόταν το 6ο μέλος της συνεργασίας των θρυλικών (τότε) brics. Δηλαδή της συνεργασίας μεταξύ ρωσίας (αδέλφια, το «ξανθό γένος»), κίνας (πφφφφ! σιγά!), ινδίας (καλά, τι να μας πουν κι αυτοί;), νότιας αφρικής (ο ελληνισμός είχε εκεί πολλούς αφρικανέρ φασίστες…) και βραζιλίας.

Ο καπετάν Παναγιώτης (Λαφαζάνης), «υπουργός ΠΑΠΕΝ» κατά την τότε αργκώ, έσκιζε τα νερά. Σύμφωνα με (τυχαίο) ρεπορτάζ εκείνων των ημέρων:

… Ο κ. Λαφαζάνης χαρακτήρισε πολύ θετικές τις συζητήσεις που έγιναν στην Αγία Πετρούπολη, ενώ τόνισε ότι ο πρόεδρος της τράπεζας, δήλωσε ότι θα στηρίξει την απόφαση της Ελλάδας να γίνει ισότιμο μέλος της τράπεζας όταν η κυβέρνηση θα αποφασίσει να υποβάλει τη σχετική αίτηση.

«Τώρα βρισκόμαστε στο στάδιο των προκαταρκτικών συζητήσεων προκειμένου να ενταχθούμε στη Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα των BRICS ώστε η Ελλάδα μόλις ξεκινήσει να λειτουργεί η τράπεζα να γίνει ισότιμo μέλος. Θα είμαστε ένα από τα πρώτα μη ιδρυτικά μέλη» πρόσθεσε ο υπουργός ΠΑΠΕΝ….

Ο λόγος που το ελλαδιστάν επρόκειτο να γίνει δεκτό με ενθουσιασμό στους brics δεν ήταν ότι «είχε λεφτά». Αλλά ότι «ήθελε λεφτά». Μ’ άλλα λόγια οι brics έψαχναν τρόπο να δανείζουν το (ήδη χρεωκοπημένο) ελλαδιστάν, για να το σώσουν απ’ τις δαγκάνες της φράου Μέρκελ (καλή της ώρα…) και του τυρρανικού Σόιμπλε. Και ο πιο αποτελεσματικός τρόπος ήταν να βάλουν το ελλαδιστάν στο κλάμπ….

(Μας φαίνεται κλασσικό κόλπο από καπιταλιστική άποψη. Παίρνεις τον βάτραχο, του ρίχνεις ένα ρουφηχτό φιλί, γίνεται πρίγκηπας, και μετά τον τρίβεις στα μούτρα των άλλων, να γεμίζουν πρασινάδα και γλίτσα· να γουστάρεις!!!)

Παραλίγο να σπάσουν τα δόντια του δντ και της φράου… Τελικά τσάκισε τότε το project· προφανώς κάποιοι μοχθηροί που δεν τους ξέρουμε έβαλαν λόγια στον Putin και στους υπόλοιπους. Όμως επειδή η ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, έχει έρθει η ώρα της εκδίκησης. Αρκεί το ελληνικό γκουβέρνο να κινηθεί γρήγορα, έξυπνα και ευέλικτα.

Λοιπόν. Νέος πρόεδρος της βραζιλίας είναι ένας καραμπινάτος φασίστας, ο Bolsonaro. H βραζιλία είναι (ακόμα) μέλος των brics. Το Τελ Αβίβ νοιώθει πολύ ζεστά αισθήματα για τον καραφασίστα (μην σας κάνει εντύπωση, όμοιος ομοίω αεί πελάζει…). Αλλά εξίσου ζεστά αισθήματα έχει το Τελ Αβίβ και για την Αθήνα. Είναι αμοιβαία: είμεθα σύμμαχοι, brothers in arms!

Οπότε το πράγμα είναι απλό. Το απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ μεσολαβεί στο νέο φασιστόμουτρο, τον Bolsonaro (όπως, άλλωστε, κάνει και στο αμέρικα), και ο Bolsonaro παίρνει στα γόνατά του το ελλαδιστάν. Χρίζοντάς το διάδοχο της βραζιλιάνικης θέσης στους brics (αν σκοπεύει να φύγει), ή «στρατηγικό εταίρο» (αν σκοπεύει να μείνει).

Κι έτσι, τρία μόνο χρόνια μετά, το ελλαδιστάν κατακτάει την θέση που του αξίζει (πάντα από καπιταλιστική άποψη). Κάπου ανάμεσα στη Μόσχα και το Πεκίνο!

(Τι πάει να πει «μα ο Bolsonaro είναι φασίστας;». Ο Sisi τι είναι, δηλαδή; Ελάτε τώρα, μην παιδιαρίζετε!! Γίνετε επιτέλους ρεαλιστές! Πάει μία ο ψεκασμένος μέχρι την Brazilia, λέει τα πέντε βασικά, ενώνουν τα αίματά τους, και ιδού!!!

Για το εθνικό συμφέρον μιλάμε· όχι για μπρίκια…)

Και επειδή παίζει πολλή αμνησία, ο κυρ Παναγιώτης έσπειρε ένα σπόρο που φύτρωσε μετά. Να, για παράδειγμα, η σχετική ειδησειογραφία μόλις ένα χρόνο και κάτι πριν – χωρίς καπετάν Παναγιώτη.

Ηθικό δίδαγμα: Bolsonaro έρχονται οι έλληνες!!! Αγκαζέ με τους ισραηλινούς συμμάχους τους!

Φασιστική παράκρουση

Τρίτη 30 Οκτώβρη. Ύστερα απ’ την εν ψυχρώ δολοφονία / εκτέλεση 11 αμερικανοεβραίων στο Pittsburgh το περασμένο Σάββατο, στη συναγωγή Tree of life, το τελευταίο που θα περίμενε κανείς θα ήταν ισραηλινούς ακροδεξιούς (στελέχη του κυβερνώντος Likud…) να κατηγορούν για την σφαγή τα ίδια τα θύματα…

Κι όμως, έτσι ακριβώς συμβαίνει! Οι δολοφονημένοι εβραίοι ανήκαν σε μια αριστερή ανθρωπιστική οργάνωση, την Hebrew Immigrant Aid Society (HIAS), που υποστηρίζει πρόσφυγες από εμπόλεμες περιοχές του πλανήτη να πάρουν πολιτικό άσυλο στις ηπα. Ο δολοφόνος τους, ο φασίστας Robert Bowers, είχε ποστάρει πριν την επίθεση ότι «η HIAS γουστάρει να φέρνει εδώ εισβολείς που σκοτώνουν το λαό μας».

Οι ισραηλινοί φασίστες συμφώνησαν. Κορυφαίος ο Yoav Eliasi (με το ψευδώνυμο «the shadow»), αναγνωρίσιμο μέλος του Likud. Σύμφωνα με την social media “συμβολή” του στη δολοφονία των 11:

…. Ο Bowers ήταν ένας άνθρωπος που σιχάθηκε τους υπονομευτές προοδευτικούς εβραίους αριστερούς που προωθούν τις άρρωστες ατζέντες τους… Η HIAS μεταφέρει τους εισβολείς που καταστρέφουν κάθε χώρα. Ο δολοφόνος σιχάθηκε ανθρώπους σαν εσάς. Οι εβραίοι σαν εσάς προκάλεσαν το ολοκαύτωμα και τώρα προκαλούν αντισημιτισμό. Σταματείστε να παίρνετε τα λεφτά μίσους απ’ τον Soros…

Πρόκειται για «μεμονωμένη περίπτωση»; Αυτό θα υποστήριζαν οι λακέδες του Τελ Αβίβ. Καμμία σχέση – απλά δεν χωρούν εδώ τα υπόλοιπα ανάλογα φασιστικά “σχόλια” για την σφαγή στο Pittsburgh, με προέλευση πολιτικούς και θρησκευτικούς αξιωματούχους του Τελ Αβίβ. Η βασική ιδεολογία της ισραηλινής δεξιάς σε όλες της τις αποχρώσεις είναι ρατσιστική, ακόμα κι αν πρόκειται για αφρικανούς εβραϊκού θρησκεύματος. Πολύ χειρότερα αν δεν είναι ομόθρησκοι. Οι συχνές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις στο Τελ Αβίβ μεταναστών / προσφύγων απ’ το σουδάν ή την ερυθραία εναντίον των φυλακίσεων και των βίαιων απελάσεων («επαναπροωθήσεων»…) το δείχνει.

Ως εδώ το ρατσιστικό, απαρτχάιντ Τελ Αβίβ είναι απλά ένα συνηθισμένο πρωτοκοσμικό καθεστώς. Ωστόσο το μίσος εναντίον εβραϊκών αριστερών οργανώσεων εκτός ισραήλ είναι κάτι διαφορετικό. Και το να κατηγορούνται όχι μόνο σαν υπεύθυνοι για την ίδια την δολοφονία τους (και για καλλιέργεια του αντισημιτισμού!!!) αλλά αναδρομικά ακόμα και για το ολοκαύτωμα, δείχνει ορισμένα πράγματα που είναι γνωστά στους «παροικούντες την Ιερουσαλήμ», όχι όμως ευρύτερα.

Το πρώτο είναι ότι το ρατσιστικό ισραηλινό καθεστώς είναι έξαλλο απ’ το γεγονός ότι παρά τις καλοπληρωμένες προβοκάτσιές του χάνει σταθερά την ιδεολογική του επιρροή στην εβραϊκή νεολαία σε διάφορα γεωγραφικά πλάτη και μήκη του κόσμου· απ’ την αυστραλία ως τις ηπα… Μια νεολαία που υπερασπίζεται την παλαιστινιακή αντίσταση: είναι δυνατόν να μην είναι κι αυτοί οι εβραίοι νεαροί / νεαρές «αντισημίτες», όπως όλοι οι υπόλοιποι;

Το δεύτερο είναι ακόμα πιο βαθύ και πιο μακρόχρονο στην ιστορία: ο ισραηλινός εθνικισμός (αυτό που έχει ονομαστεί «σιωνισμός»), σαν γνήσιο πρωτοκοσμικό δημιούργημα, ήταν απ’ την αρχή τον 19ο αιώνα μειοψηφία αστών, και εχθρός των πολλών χιλιάδων κομμουνιστών και σοσιαλιστών εβραίων εργατών της ευρώπης. Που ήταν διεθνιστές και, σαφώς αντίθετοι στην προοπτική δημιουργίας ενός, ακόμα, «εθνικού κράτους», οπουδήποτε. (Ακόμα και τα πιο φλύαρα παπαγαλάκια των ισραηλινών υπηρεσιών δεν πρόκειται ποτέ να σας πουν έστω και μισή λέξη για την Bund· την μαζική σοσιαλιστική οργάνωση των εβραίων εργατών στην ανατολική ευρώπη, απ’ τα τέλη του 19ου αιώνα… Δεν τους συμφέρει: ήταν απόλυτα εχθρικοί στον εθνικισμό / σιωνισμό…)

Η ευκολία με την οποία αποδίδεται ο βρώμικος και προβοκατόρικος χαρακτηρισμός «αντισημίτες» απέναντι σε οποιουσδήποτε είτε κάνουν κριτική στο απαρτχάιντ ισραηλινό καθεστώς είτε, απλά, δεν συμφωνούν με την κρατική ιδεολογία του Τελ Αβίβ επειδή είναι αριστεροί, σοσιαλίζοντες, αναρχικοί ή οτιδήποτε παρόμοιο, είτε εβραίοι είτε οτιδήποτε άλλο, δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό. Είναι ένδειξη του πανικού των αφεντικών και των υπηκόων ενός πρωτοκοσμικού προκεχωρημένου φυλακίου που προσπαθεί να κρατήσει την μιλιταριστική / γεωπολιτική του αξία.

Η απόδειξη του ό,τι οι εβραίοι της HIAS και της Tree of life θεωρούν τον καλύτερο σύμμαχο του Τελ Αβίβ σαν ηθικό αυτουργό της μαζικής δολοφονίας στο Pittsburgh, είναι ότι τον κήρυξαν ανεπιθύμητο στο πένθος και στα μέρη τους… Μέχρις ότου αποκηρύξει στον ρατσισμό και τον λευκό “ματσισμό” του.

Πρόκειται για το ψόφιο κουνάβι…

… Τα τρία τελευταία χρόνια τα λόγια σας και οι πολιτικές σας έχουν ενισχύσει ένα ογκούμενο λευκό εθνικιστικό κίνημα… Η χθεσινή σφαγή δεν είναι η πρώτη πράξη τρομοκρατίας που έχετε υποδαυλίσει εναντίον κάποιας μειονοτικής ομάδας στη χώρα.. Έχετε υπονομεύσει την ασφάλεια των μουσουλμάνων, της κοινότητας lgbtq, των έγχρωμων και των ατόμων με ειδικές ανάγκες…

Αυτά έγραψε χτες, χύμα και τσουβαλάτα, σε ανοικτή επιστολή της η Behind the Arc, μια οργάνωση προοδευτικών εβραίων… Σε απόλυτη αντίθεση με το καθεστωτικό εργαλείο του Τελ Αβίβ, το επίσημο ισραηλινό λόμπυ στις ηπα, το AIPAC, που στηρίζει με τα χίλια το ψόφιο κουνάβι, το καθεστώς του, τον ρατσισμό, τον μιλιταρισμό και την «πολιτική τους για τη μέση Ανατολή / ανατολική Μεσόγειο».

Έχουμε και λέμε, λοιπόν: ή ενάντια στους φασίστες χωρίς καμία εξαίρεση· ή μαζί με τους «ιερούς» τέτοιους, τους «ευλογημένους», και τα λοιπά και τα λοιπά, ξεπλένοντας ουσιαστικά τους ανθρωποφάγους, ανεξάρτητα από εθνικότητα ή θρήσκευμα.

Ενδιάμεση στάση δεν υπάρχει!

Οίστρος γαλανόλευκος

Τρίτη 30 Οκτώβρη. Που είναι το παράξενο; Ξύπνησε, έφαγε το δυναμωτικό πρωϊνό του· και ύστερα θυμήθηκε ότι πρέπει να γυρίσει το ρολόι. Το γύρισε, όχι μια ώρα αλλά 78 χρόνια πίσω. Μεράκλωσε, πήρε το τουφέκι του, και βγήκε να συνεχίσει το “έπος της αλβανίας”. Τελικά “έχασε την ζωή του” – ή “έπεσε ηρωϊκά μαχόμενος εναντίον υπέρτερων εχθρικών δυνάμεων”…

Γι’ αυτό έχουν τα δίκια τους αυτοί που λένε ότι η ευρώπη πρέπει να σταματήσει να παίζει με την χρονομέτρηση!…

(Εννοείται πως οι θείες Λίτσες, hard και light, ένοιωσαν την ιστορία να τις καλεί. Βρακάς; Μαβη; Υπάρχει epic ιστορία απ’ τα ‘90s· εκτός τόπου και χρόνου βέβαια, κι εκτός συσχετισμών. Όμως τι άλλο να φάει αυτός ο έρμος ο ελληνικός εθνικισμός εκτός απ’ τα ιμπεριαλιστικά αποφάγια του;)

Brazil

Δευτέρα 29 Οκτώβρη. Ο original φασίστας Jair Bolsonaro κέρδισε τελικά τις προεδρικές εκλογές στη βραζιλία (το σύστημα εκεί είναι «προεδρικό», σαν εκείνο των ηπα ή της γαλλίας). Με μικρότερη μεν διαφορά απ’ τον υποψήφιο της αριστεράς (Fernando Haddad) σε σχέση με το τι αναμενόταν, 55,5% έναντι 44,5% – αλλά κέρδισε.

Πολύ κακό. Κατ’ αρχήν για τους ίδιους τους πληβείους στην βραζιλία: το πρώτο πράγμα που θα κάνει ο φασίστας Bolsonaro είναι να διαμορφώσει μια ελάχιστα συγκεκαλυμένη δικτατορία, με το στρατοαστυνομικό σύμπλεγμα στην πρώτη γραμμή διασφάλισης της «κοινωνικής ειρήνης και πειθαρχίας». Εννοείται επίσης ότι θα δράσει σαν λατινοαμερικάνος Orban, ενισχύοντας ανάλογα με δαύτον καθάρματα σε άλλα κράτη της νότιας αμερικής.

Άσχημες μέρες και βδομάδες και μήνες ξημερώνουν από σήμερα για τους βραζιλιάνους πληβείους, και όχι μόνο…. Και δεν είμαστε καθόλου σίγουροι ότι θα τους δοθεί η ευκαιρία να διορθώσουν την κατάσταση με «ειρηνικά», «δημοκρατικά» μέσα, στις επόμενες εκλογές…

Αυτός και οι άλλοι πόλεμοι

Τετάρτη 17 Οκτώβρη. Τα χρηματοπιστωτικά πάρτυ, τα overdose και τα ξενερώματα πάνω στις καπιταλιστικές δομικές αντινομίες είναι, λογοτεχνική αδεία, ο πυρετός τους. Καθόλου παράδοξο ότι προσφέρουν τα βασικά στοιχεία για να καταλάβει κανείς τι είναι και που σκοπεύει ο «εμπορικός πόλεμος» ή ο «νεο-προστατευτισμός». Αλλά και οι εσωτερικές (ανά κράτος) ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις, που εκδηλώνονται με την πολιτική άνοδο, εδώ ή εκεί, των πιο «καθυστερημένων» (και άρα προβληματικών) τμημάτων του κεφάλαιου: που είναι εθνικιστικά και προσπαθούν να οικοδομήσουν διαταξικές «εθνικές ενότητες» υπό την καθοδήγησή τους, μοιράζοντας ψίχουλα στους υποτελείς.

Και τα δύο, ο εθνοκρατικός προστατευτισμός (μαζί με τις συγκρούσεις που προκαλεί σε πλανητική κλίμακα), ο anti-global νεο-εθνικισμός δηλαδή, αλλά και οι «εσωτερικές» έριδες / συγκρούσεις σε διάφορα κράτη, είναι παραλλαγές του ίδιου πράγματος: της προσπάθειας διάσωσης εκείνων των μερίδων του κεφάλαιου (των αφεντικών) που τείνουν προς ή φοβούνται κάποια επερχόμενη χρεωκοπία / κάποιο επερχόμενο ξεπέρασμα, και «αγχωμένα» προσπαθούν να διασφαλίσουν επικράτειες κυκλοφορίας των εμπορευμάτων τους / πραγματοποίησης της υπεραξίας που αποσπούν. Άρα ζώνες κερδοφορίας προφυλαγμένες απ’ τους ανταγωνιστές τους.

Πρόκειται για τα πιο αντιδραστικά (με την κυριολεκτική σημασία της λέξης) τμήματα των «εθνικών» και των «διεθνών» αφεντικών. (Τα οποία, παρεπιπτόντως, έχουν την άνεση να ενσωματώνουν διάφορες post-modern και virtual κοινωνικές πόζες…) Γι’ αυτό χαρακτηρίζονται απ’ αυτό που είναι μόνο επιφανειακά αντιφατικό. Απ’ την μια μεριά δηλώνουν ένα κάποιο ενδιαφέρον για τους «ντόπιους εργαζόμενους», που μπορεί να εκφραστεί με μικρο-δόσεις «παροχών». Απ’ την άλλη είναι σκληρά ρατσιστές, αδιάλλακτοι εχθροί των μεταναστών και της μετανάστευσης, άρα ορκισμένοι εχθροί της (πολυεθνικής) εργατικής τάξης. Κι αυτό είναι βασικό στοιχείο της ιδεολογικής συμμαχίας τους με την εθνική (κάθε φορά) μικροαστική πλέμπα. (Ο συμπηλισμός, που χώνει και τους “μετανάστες” μέσα σε παρανοϊκούς καταλόγους, είναι αφάνταστα χρήσιμος στην παραγωγή της αποπροσανατολιστικής / κατευναστικής σύγχισης – αλλά γι’ αυτόν κάποια άλλη φορά…)

Το πρώτο, ο πατερναλιστικός «φιλεργατισμός» (απ’ το ψόφιο κουνάβι ως τον Σαλβίνι…) επιδιώκει να φέρει πίσω πολλαπλάσια κέρδη, σαν «εθνική ενότητα» του κεφάλαιου… Για κάθε χρήση (π.χ. «περισσότερη δουλειά τώρα», η περίπτωση της αυστρίας… ή πειθαρχία…) Το δεύτερο είναι αναπόφευκτο, αφού σαν καπιταλιστικές συμμαχίες (της μίας ή της άλλης έκτασης) δεν μπορούν παρά να μισούν την σύγχρονη εργατική τάξη σα σύνολο.

(Υπάρχει και συνέχεια…)

Οι “καλοί” φασίστες

Σάββατο 13 Οκτώβρη. Δεν θα πιάσουμε το θέμα σ’ όλες του τις διαστάσεις, επειδή ξεπερνάει κατά πολύ τις δυνατότητες της ασταμάτητης μηχανής. Το δημοσίευμα της ισραηλινής Ha’aretz στις 10 Οκτώβρη πρέπει όμως να γίνει γνωστό και στα μέρη μας· έχει την σημασία του.

Την ώρα, λοιπόν, που διάφοροι βραχίονες του απαρτχάιντ καθεστώτος του Τελ Αβίβ σε διάφορα μέρη του κόσμου «δουλεύουν ακούραστα» για να προβοκάρουν όσους του ασκούν κριτική και στέκονται δίπλα στον αγώνα των παλαιστίνιων βαφτίζοντας τους «αντι-σημίτες», υπόγεια στηρίζουν πρωτοκοσμικές φασιστικές οργανώσεις…. Να αποσπάσματα του συγκεκριμένου ρεπορτάζ (τα δικά μας σχόλια περιττεύουν!):

Η πρόσφατη αποκάλυψη ότι η ομοσπονδία εβραϊκών κοινοτήτων του San Francisco προώθησε 100.000 δολάρια στο website Canary Mission που ειδικεύεται στη δημιουργία καταλόγων προγραφών κατά μελών του κινήματος BDS προκάλεσε σοκ σε πολλούς. Όμως αυτή η δωρεά ήταν μία μόνο ανάμεσα σε ένα μακρύ κατάλογο περιπτώσεων ακροδεξιών οργανώσεων τις οποίες υποστήριζε η ομοσπονδία μέσα απ’ το μεγαλύτερό της «υποστηρικτικό ίδρυμα» – το «ίδρυμα της οικογένειας Helen Diller».

Οι θεμελειώδεις κανόνες του ιδρύματος απαγορεύουν δωρεές σε οργανισμούς που προωθούν την μισαλλοδοξία και τον εξτρεμισμό. Ωστόσο, οι πίνακες IRS 900 [σ.σ.: πίνακες των φορολογικών δηλώσεων στις ηπα] για τα έτη απ’ το 2014 ως το 2016 – χάρη στους οποίους εντοπίστηκε η χρηματοδότηση του Canary Mission πριν λίγες εβδομάδες – δείχνουν έναν κατάλογο δωρεών ακριβώς σε τέτοιους οργανισμούς.

Σ’ αυτόν τον κατάλογο αποδεκτών των δωρεών περιλαμβάνεται το εξαιρετικά αμφιλεγόμενο Project Veritas (πήρε 100.000 δολάρια το 2016), το οποίο διευθύνει ο συντηρητικός ακτιβιστής και προβοκάτορας James O’Keefe, που ασχολείται με την συκοφάντηση αριστερών οργανώσεων και δημοσιογράφων.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, η ομοσπονδία υποστήριξε επίσης ένα ίδρυμα που ελέγχεται απ’ τον λαϊκιστή ακροδεξιό ολλανδό πολιτικό Geert Wilders (πήρε 25.000 δολάρια το 2015) που έχει κάνει εκστρατεία κατά της «ισλαμοποίησης» της ολλανδίας, υπέρ της πλήρους απαγόρευσης της μετανάστευσης μουσουλμάνων, ενώ προώθησε και νομοθεσία για την απαγόρευση του κορανίου στην ολλανδία.

Και οι δύο περιπτώσεις έλαβαν δωρεές απ’ το Ίδρυμα Diller, που έδωσε διάφορα δώρα και σε άλλες ομάδες που σχετίζονται με την προώθηση του μίσους και της καχυποψίας κατά των μουσουλμάνων· όπως επίσης και σε δεξιές οργανώσεις που δεν έχουν σύνδεση με το ισραήλ ή εβραϊκές υποθέσεις, όπως τους Tea Party Patriots (πήραν 150.000 το 2016).

Μια άλλη ομάδα που χρηματοδοτήθηκε απ’ το Ίδρυμα Diller ήταν η «πρωτοβουλία για την υπεράσπιση της αμερικανικής ελευθερίας» (που είναι επίσης γνωστή σαν «σταματείστε την ισλαμοποίηση της αμερικής») που έχει δημιουργηθεί απ’ τον Robert Spencer και την Pamela Geller με σκοπό την αντίσταση στην επέκταση της ισλαμικής νομοθεσίας στις ηπα. Η συγκεκριμένη ομάδα πήρε 150.000 δολάρια το 2014, και σύμφωνα με ερευνητές «είχε στόχο να καλλιεργήσει τους δημόσιους φόβους για μια υποτιθέμενη ισλαμική συνωμοσία να καταστραφούν οι αμερικανικές αξίες».

Το Ίδρυμα χρηματοδότησε επίσης το «κέντρο για την αμερικανική ελευθερία» με 10.000 δολάρια το 2014, 175.000 το 2015 και 100.000 το 2016. Το εν λόγω «κέντρο», που διευθύνεται απ’ τον David Yerushalmi, έχει μεγάλο ιστορικό μισαλλοδοξίας κατά των μουσουλμάνων, των μεταναστών και των μαύρων.

…

“Κομπλέ” – ε;

Riace 1

Κυριακή 7 Οκτώβρη. Η Καλαβρία, στον ιταλικό νότο απ’ την μεριά του Ιονίου, είναι γνωστή για τις παραλίες της· αλλά και για την μαφία της. Η N’drangheta είναι μία απ’ τις τρεις ή τέσσερεις διάσημες ιταλικές επιχειρήσεις του οργανωμένου εγκλήματος, με διεθνή κύκλο εργασιών. Σίγουρα, πάντως, η Καλαβρία δεν είναι γνωστή για αυτήν την κωμόπολη, ονόματι Riace. Η σύλληψη του Domenico Lucano ωστόσο, που είναι ο δήμαρχος της Riace, απ’ την φασιστική ιταλική κυβέρνηση, με την κατηγορία (ούτε λίγο ούτε πολύ) της «προώθησης παράνομων μεταναστών» θα γνωρίσει τα λίγα λεπτά δημοσιότητας που συνηθίζεται για τα «παράξενα του κόσμου»… Αξίζει πολύ περισσότερα…

Όπως πολλά χωριά και κωμοπόλεις της Καλαβρίας, η Riace ήταν ένα φτωχό αγροτικό κεφαλοχώρι, σκαρφαλωμένο στις πλαγιά των λόφων, με μια πιο σύγχρονη προέκταση προς την μεριά της θάλασσας. Στη δεκαετία του ’90 η Riace άρχισε να εγκαταλείπεται απ’ τους (νεώτερους κυρίως) κατοίκους της όταν έκλεισε μια κοντινή βιομηχανία κονσερβοποίησης ντοματών. Προς το τέλος εκείνης της δεκαετίας η Riace έτεινε να γίνει μια πόλη φάντασμα. Δεν είχε πια ούτε ένα καφενείο…

Τότε, το 1998, 200 κούρδοι πρόσφυγες έφτασαν με μια βάρκα σε μια κοντινή παραλία. Ο τότε νεαρός αριστερός ακτιβιστής Domenico Lucano σκέφτηκε ότι θα ήταν καλό και για τους πρόσφυγες και για την σχεδόν πεθαμένη Riace να εγκατασταθούν οι πρόσφυγες στα εγκαταλειμένα σπίτια αντί να οδηγηθούν στα διάφορα στρατόπεδα προσφύγων. Οι λιγοστοί ντόπιοι δέχτηκαν, και το 1999 ο Lucano (με το παρατσούκλι Mimmo) δημιούργησε έναν σύνδεσμο με τίτλο «Σχέδιο για τις Μελλοντικές Πόλεις». Στόχος του σχεδίου ήταν η επανακατοίκηση της Riace από οποιονδήποτε μετανάστη ή πρόσφυγα θα έφτανε ως την περιοχή της, άσχετα από φυλή, θρήσκευμα ή εθνικότητα. Ο σχηματισμός μιας δημιουργικής πολυεθνικής κοινότητας από ντόπιους και μετανάστες απ’ την Αφρική και την μέση Ανατολή άρχισε σιγά σιγά να παίρνει σάρκα· τραβώντας την προσοχή διάφορων αντιρατσιστικών οργανώσεων (και όχι μόνο απ’ την ιταλία), του οηε αλλά και της ε.ε.