Tag: στρατός

Στις δύο άκρες της Μαύρης Θάλασσας

Δευτέρα 9 Δεκέμβρη (00.11) >> Ακόμα κι αν κάποιος χαρακτηρίσει την κατάσταση “panic” δεν παύει να είναι εξαιρετικά δηλωτική…

Στο Βουκουρέστι το δικαστήριο ακύρωσε τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών (!!!!), στον οποίο ο «τύπου Orban» υποψήφιος Calin Georgescu, παρότι τα γκάλοπ τον έδειχναν outsider, ήρθε πρώτος με 22%. Η κατηγορία (εναντίον του) είναι ότι έκανε προεκλογική εκστρατεία (σχεδόν αποκλειστικά) μέσω tik tok «με έντονη ομοιότητα με ρωσικές παρεμβάσεις σε εκλογές». Όχι για καλπονοθεία, αλλά για tik tok – εδώ έχουμε μια έκρηξη εξουσιαστικής βλακείας! Το πραγματικό ενοχοποιητικό στοιχείο μ’ αυτόν τον Georgescu (γιατί υπάρχει τέτοιο!!) είναι ότι θέλει να κλείσει τις νατοϊκές βάσεις στο ρουμανικό έδαφος – και φαίνεται ότι «κάποιοι» στο Βουκουρέστι δεν είχαν ελπίδες για τον δεύτερο γύρο, οπότε προτίμησαν το «πάμε απ’ την αρχή»… Δεν ξέρουμε τι θα κάνουν οι ρουμάνοι ψηφοφόροι, όμως κάποτε κάτι παρόμοιο έγινε στο Αλγέρι, όπου το εκεί καθεστώς απαγόρευσε (με τις δυτικές ευλογίες…) εντελώς τις εκλογές επειδή στον πρώτο γύρο προηγούνταν οι ισλαμοδημοκράτες. Ακολούθησε εμφύλιος…

Mπορεί να μην είναι η μεγαλύτερη στην ευρώπη, αλλά η αεροναυτική U.S. βάση στην Κοστάντζα, απέναντι στην Κριμαία, είναι «πρώτης γραμμής»…

Στην απέναντι μεριά της Μαύρης Θάλασσας, στην Τυφλίδα, το κόμμα «γεωργιανό όνειρο» κέρδισε στις 26 Οκτώβρη το 53,93% των ψήφων και μια ισχυρή πλειοψηφία 89 εδρών στο με 150 καρέκλες κοινοβούλιο. Το «γεωργιανό όνειρο» έχει νικήσει σε διαδοχικές εκλογές απ’ το 2012, αλλά έγινε ιδιαίτερα «προβληματικό» για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς. Ενώ ξεκίνησε ως «φιλοδυτικό» σταδιακά, και ειδικά μετά την έναρξη του πολέμου μεταξύ ρωσίας και ουκρανίας / νατο το 2022, άρχισε να γίνεται όλο και πιο επιφυλακτικό απέναντι στην δύση∙ και να στρέφεται προς την Μόσχα.

Θανάσιμο αμάρτημα! Θανάσιμο επειδή η γεωργιανή επικράτεια ήταν το αγαπημένο playground της Ουάσιγκτον, για διάφορους «καλούς σκοπούς» μεταξύ των οποίων και οι «έρευνες» βιολογικού πολέμου. Απ’ τις αρχές των ’10 το αμερικανικό βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα, υπό την αιγίδα του πενταγώνου και του αμερικανικού στρατού, άνοιξε στα περίχωρα της Τυφλίδας το Nunn-Lugar Bio-Threat laboratory, η μεγαλύτερη αμερικανική (ερευνητική) «βάση» βιολογικού πολέμου εκτός επικράτειας ηπα.

Στο cyborg νο 24 (Ιούνης 2022), κάτω απ’ τον τίτλο Πανδημίες και βιολογικός πόλεμος: η Σκύλλα και η Χάρυβδη της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, ο Hurry Tuttle μεταξύ άλλων σημαντικών έγραφε κι αυτά:

… Το μεγαλύτερο αμερικανικό εργαστήριο βιοπολέμου στο εξωτερικό είναι το Lugar Center στη Γεωργία. Το Κέντρο άρχισε να κατασκευάζεται το 2004, ξεκίνησε να λειτουργεί το 2011 κι από το 2013 είναι πλήρως επιχειρησιακό. Βρίσκεται μόλις 17 χιλιόμετρα από τη στρατιωτική αεροπορική βάση Vaziani των ΗΠΑ στην πρωτεύουσα Τιφλίδα. Επιφορτισμένοι με το στρατιωτικό πρόγραμμα είναι βιολόγοι από τη Μονάδα Ιατρικών Ερευνών του Στρατού των ΗΠΑ-Γεωργία (USAMRU–G) μαζί με ιδιώτες εργολάβους. Το εργαστήριο βιοασφάλειας επιπέδου 3 είναι προσβάσιμο μόνο σε αμερικανούς με εξουσιοδότηση ασφαλείας, ενώ τους παρέχεται διπλωματική ασυλία βάσει της συμφωνίας ΗΠΑ-Γεωργίας του 2002 για την αμυντική συνεργασία. Το τοπικό προσωπικό δεν έχει δικαίωμα ενημέρωσης από τα αμερικανικά έγγραφα και δεν έχει πρόσβαση στα κλειστά τμήματα των εργαστηρίων. Διευθυντής του εργαστηρίου διορίζεται ένα άτομο από τις στρατιωτικές υπηρεσίες ή τις υπηρεσίες πληροφοριών. Η μεταφορά οποιουδήποτε βιολογικού υλικού από και προς τα εργαστήρια πραγματοποιείται χωρίς καμία δήλωση και έλεγχο από τις τοπικές αρχές. Αυτό το μοντέλο λειτουργίας και σχέσεων με τις τοπικές αρχές, που πρωτο-εφαρμόστηκε στη Γεωργία, στη συνέχεια καθιερώθηκε ως μοντέλο σε όλα τα βιολογικά εργαστήρια που ελέγχουν οι ΗΠΑ στο εξωτερικό.

Στοιχεία που έχουν αντληθεί από το αμερικάνικό δημόσιο μητρώο ομοσπονδιακών συμβάσεων ρίχνουν φως σε ορισμένες στρατιωτικές δραστηριότητες στο Κέντρο Lugar – μεταξύ των οποίων η έρευνα για βιολογικούς παράγοντες και ιογενείς ασθένειες (άνθρακας, τουλαραιμία, βρουκέλλωση, λεϊσμανίαση, αιμορραγικός πυρετός Κριμαίας-Κονγκό), καθώς και η συλλογή βιολογικών δειγμάτων για μελλοντικά πειράματα. Παράδειγμα από την σύμβαση W81XWH-14-X-9999 του 2014, όπως δημοσιεύτηκε από το αμερικανικό υπουργείο άμυνας:

Το 2018, μετά από μια κυβερνοεπίθεση που είχε ως αποτέλεσμα να διαρρεύσουν έγγραφα του Lugar Center, ο πρώην υπουργός ασφαλείας της Γεωργίας Igor Giorgadze προχώρησε σε δημόσιες καταγγελίες για πειράματα σε ανθρώπους και δεκάδες θανάτους. Σύμφωνα με τα έγγραφα τον Δεκέμβριο του 2015 πέθαναν 30 άτομα που έλαβαν θεραπεία στο κέντρο για ηπατίτιδα C. Οι 24 ασθενείς πέθαναν μέσα σε μία ημέρα, ενώ μυστική έρευνα που διεξάγονταν με ένα άγνωστο φάρμακο είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο περισσότερων από 160 ανθρώπων.
«Ζητάω από την αμερικανική κυβέρνηση και τον πρόεδρο Τραμπ προσωπικά να διατάξουν έρευνα. Ο λαός της Γεωργίας θα είναι ευγνώμων εάν η χώρα απελευθερωθεί από αυτά τα πειράματα. Τυπικές απολογίες και αποζημιώσεις προς τις οικογένειες των θυμάτων των πειραμάτων δεν θα μπορέσουν ποτέ να ξεπληρώσουν τις ζωές που χάθηκαν». Σύμφωνα με τον Giorgadze, στο Lugar Center διεξάχθηκε ένα μεγάλο εύρος πειραμάτων με την συμμετοχή γεωργιανών πολιτών και τα αποτελέσματα ήταν θανάσιμα. Προς επιβεβαίωση παρουσίασε λίστα 30 ανθρώπων που υποβλήθηκαν σε θεραπείες για την ηπατίτιδα C στο Κέντρο και πέθαναν όλοι. Τα στοιχεία για τα περιστατικά αυτά αφορούσαν μόλις ένα μήνα, τον Δεκέμβριο του 2015. «Το πιο αξιοσημείωτο είναι ότι τα έγγραφα δείχνουν πως από την ομάδα των 30, οι 24 πέθαναν όλοι την ίδια μέρα… Τα data για το 2016 δείχνουν 30 θανάτους τον Απρίλιο και άλλους 13 τον Αύγουστο. Το πιο εξωφρενικό σημείο είναι ο χαρακτηρισμός ‘απροσδιόριστη’ ως αιτία θανάτου σε όλες τις περιπτώσεις. Δεν έγινε απολύτως καμία έρευνα σχετικά με τις αιτίες που οδήγησαν στο θάνατο αυτούς τους ανθρώπους».

Οι θάνατοι αυτοί σημειώθηκαν την ίδια εποχή που η Γεωργία αντιμετώπιζε μια ανεξήγητη επιδημία ηπατίτιδας C. Ανάλογο φαινόμενο έχει παρατηρηθεί και στην Ουκρανία όπου λειτουργούν τουλάχιστον 11 αμερικανικά βιολογικά εργαστήρια, τα περισσότερα στην νοτιοανατολική περιοχή της χώρας. Με την έναρξη λειτουργίας αυτών των εργαστηρίων, η Ουκρανία άρχισε να αντιμετωπίζει κρούσματα ασθενειών που θεωρούνταν ήδη νικημένες. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΠΟΥ, το 2018 η Ουκρανία κατέκτησε την πρωτιά στην Ευρώπη όσον αφορά τη συχνότητα εμφάνισης της ιλαράς. Τέτοια κρούσματα παρατηρήθηκαν και στη Γεωργία…

Κάθε νοήμων άνθρωπος καταλαβαίνει πόσο θανάσιμο, πόσο ασυγχώρητο είναι για την Τυφλίδα να «εγκαταλείψει» τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς, τόσο τον αμερικανικό όσο και τους ευρωπαϊκούς! Ειδικά η Ουάσιγκτον, έχοντας χάσει κάμποσα απ’ τα ουκρανικά αντίστοιχα «εργαστήριά» της (με διάφορα ντοκουμέντα απ’ αυτά να έχουν περιέλθει στην κατοχή της Μόσχας) ήδη απ’ την πρώτη φάση της εισβολής το 2022, είχε εναποθέσει στο Lugar πολλές «ελπίδες»: για συγκέντρωση και συνέχιση των πειραμάτων με φονικούς ιούς, σε βάρος (φυσικά) των γεωργιανών. Παρότι (αυτό είναι σαφές από την πιο πάνω περιγραφή του πως δούλευε ή δουλεύει ακόμα το Lugar) ο αμερικανικός στρατός έχει προσπαθήσει να περιφρουρήσει καλά αυτές τις δουλειές του, o αναπροσανατολισμός της Τυφλίδας προς την Μόσχα, θα μπορούσε να αποδειχθεί καταστροφικός. Είτε επειδή το εργαστήριο θα κλείσει (μαζί με την κοντινή αμερικανική βάση!) είτε επειδή κάποια «μυστικά» του θα (βρουν τρόπο να) διαρρεύσουν. Ίσως έχουν ήδη βρει τον δρόμο τους προς Μόσχα μεριά.

Ποια πρέπει να είναι η τιμωρία αυτής της αναιδούς κυβέρνησης; Μια «maidan» αλλά Κίεβο 2014! Πράγματι, το κόλπο έχει ξεκινήσει, με (δήθεν) αφορμή ότι η Τυφλίδα ανακοίνωσε ότι θα «παγώσει» τις συζητήσεις για τις σχέσεις με την ε.ε. ως το 2018… Θυμίζει απελπιστικά το «σενάριο» της ουκρανίας στα τέλη του 2013 και στις αρχές του 2014! H μόνη διαφορά είναι ότι τώρα δεν είναι επί σκηνής η «fuck eu» Nuland και ο us ambassador Pyatt (για να μοιράσουν κόκα κόλες και λεφτά κρατώντας δυνατή τη φωτιά…) αλλά eu βουλευτές:

O γερμανός Michael Roth, βουλευτής του SPD, «ενθαρρύνει» τους διαδηλωτές έξω απ’ τη βουλή της γεωργίας – κατά της γεωργιανής κυβέρνησης… Αν πάει γεωργιανός βουλευτής να κάνει παρόμοια δουλειά έξω απ’ bundestag θα συλληφθεί αμέσως με την κατηγορία της «απαράδεκτης παρέμβασης στα εσωτερικά άλλης χώρας». Αλλά δεν είναι όλα τα καπιταλιστικά κράτη ίδια, έτσι δεν είναι;

Είναι τόσο μεγάλη η ομοιότητα, που απ’ την μια μεριά φαίνεται πως τα δυτικά επιτελεία δεν έχουν καμία φαντασία, ενώ απ’ την άλλη στην Τυφλίδα (και στη Μόσχα…) ξέρουν καλά τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουν.

Δύο συμπεράσματα, καθόλου ευχάριστα. Πρώτον, οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί, με επικεφαλής τον αμερικανικό, προσπαθούν να γατζωθούν στη Μαύρη Θάλασσα με νύχια και με δόντια – προφανώς για να έχουν Μόσχα και Άγκυρα μέσα στο βεληνεκές των πυραύλων τους. Δυσκολεύονται… Δεύτερον, καθώς στριμώχνονται όλο και περισσότερο, είτε βάζουν φωτιά όπου μπορούν, είτε καταφεύγουν σε οποιοδήποτε είδος πραξικοπήματος τους φαίνεται βολικό. Με λογοκρισίες, απαγορεύσεις (και όλα όσα τόσοι χειροκρότησαν στη διάρκεια της πρόσφατης τρομοεκστρατείας), ακόμα και με θεσμική παράνοια.

Εφόσον δεν βρίσκουν σοβαρά και χειραφετικά εμπόδια, θα συνεχίσουν έτσι, πάντα προς το χειρότερο.

Αλλά μην απογοητεύεσθε! Το μέλλον σας γελάει!!! (Με μια έντονη διάθεση να σας δαγκώσει…)

Ουκρανικό πεδίο μάχης 1

Δευτέρα 25 Νοέμβρη (00.13) >> Ως τώρα (και αυτό το «ως τώρα» πρέπει να το τονίσουμε!) η Μόσχα φαίνεται να επιδίδεται σε μια τακτική PMR: public military relations. Εκτοξεύοντας έναν (σχετικά) καινούργιο πύραυλο μέσου βεληνεκούς πολλαπλών κεφαλών (με δυνατότητα να είναι πυρηνικές) χωρίς εκρηκτικά σε στρατιωτικό εργοστάσιο στο Dnipro (υπάρχουν ακόμα τέτοια ατσαλάκωτα, ε;) έκανε επίδειξη τεχνολογικής δύναμης… Απευθυνόμενη σε ποιους; Αφενός στους δυτικούς καραβανάδες. Αφ’ ετέρου στους δυτικούς πληθυσμούς (: «ο πυρηνικός Αρμαγεδώνας προ των πυλών∙ ο Putin τρελάθηκε!») Υποτίθεται πως η τεχνολογική (πυραυλική) ανωτερότητα της Μόσχας θα συνετίσει πρώτα τους καραβανάδες και μετά τις πολιτικές βιτρίνες στις ηπα (και στην πολεμόκαβλη δύση), τουλάχιστον ως τις 21 Γενάρη του 2025.

Είναι βάσιμος ένας τέτοιος υπολογισμός; Επιτρέψτε στην περιθωριακή ασταμάτητη μηχανή: έτσι κι έτσι!… Μόλις στις αρχές της εισβολής στην ουκρανία, στις 18 Μάρτη του 2022, ο ρωσικός στρατός εμφάνισε σε παγκόσμια πρεμιέρα εν χρήσει έναν υπερηχητικό πύραυλο μικρού βεληνεκούς, τελικής ταχύτητας 10 mach, «φόβο και τρόμο» για τα δυτικά αντιπυραυλικά συστήματα: μη ανιχνεύσιμος ο kinzhal χρησιμοποιήθηκε ξανά και ξανά (ένα χρόνο μετά κατέστρεψε ένα βαριά οχυρωμένο υπόγειο bunker, σε βάθος μεγαλύτερο από 100 μέτρα, στο Lviv, σκοτώνοντας άγνωστο αριθμό καραβανάδων που συνεδρίαζαν εκεί, μεταξύ των οποίων και αρκετοί νατοϊκοί…) Ήταν / είναι μια διαρκής επίδειξη τεχνολογικής / πυραυλικής ανωτερότητας της Μόσχας – αλλά το δυτικό σοκ κράτησε πολύ λίγο. Κανείς δεν συνετίστηκε – αν δεν κάνουμε λάθος…

Τον περασμένο Σεπτέμβρη ο νυσταλέος Jo υπέκυψε στις σοβαρές αντιρρήσεις των καραβανάδων του (: «δεν πρόκειται να μπλέξουμε σε πυρηνικό πόλεμο») και δεν έδωσε διαταγή για χρήση των αμερικανικών πυραύλων (στην παραλλαγή του) μικρού βεληνεκούς ATACMS για επιθέσεις στην κυρίως ρωσία, παρότι ήταν έτοιμος για κάτι τέτοιο∙ κάνοντας τα μούτρα κρέας του συμμάχου του Starmer που πετούσε από Λονδίνο προς Ουάσιγκτον όλο χαρά ότι θα ανακοινωθεί … η «πτώση της Μόσχας κάτω απ’ τα πυραυλικά κτυπήματα σε μεγάλο βάθος…» Αυτά έγιναν τον Σεπτέμβρη του 2024: το αμερικανικό πεντάγωνο έλαβε σοβαρά υπόψη του τα πιθανά αντίποινα της Μόσχας και είπε «όχι»!

Δυο μήνες μετά,

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης 2

Δευτέρα 25 Νοέμβρη >> Υπάρχει ωστόσο και μια άλλη διάσταση, εντελώς διαφορετική: οι ηττημένοι «δημοκρατικοί» (και οι πρωτοκοσμικοί σύμμαχοί τους) φοβούμενοι ότι το γκουβέρνο του ψόφιου κουναβιού θα επιδιώξει μια ριζική εσωτερική αναδιάρθρωση σε κρατικούς μηχανισμούς που δρουν εδώ και χρόνια ως δολαριοφάγοι προβοκάτορες, έχουν επιλέξει να «εισάγουν» το ουκρανικό πεδίο μάχης στη σκληρή (όπως όλοι καταλαβαίνουν) εσωτερική σύγκρουση: αφού το ψόφιο κουνάβι θέλει να ξεφορτωθεί το ηττημένο Κίεβο∙ το Κίεβο πάνω στο οποίο (σύμφωνα με την «fuck eu» Nuland…) έχουν επενδυθεί δισεκατομμύρια δολάρια∙ το φασιστοΚίεβο το οποίο (σύμφωνα με άλλους…) έχει «προίκα» πρώτες ύλες τρισεκατομμυρίων δολαρίων∙ αφού λοιπόν το ψόφιο κουνάβι μπορεί και να είναι μπόσικο (για το μεσοπρόθεσμο καλό του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, αλλά «μεσοπρόθεσμα είμαστε όλοι νεκροί» που είπε κάποιος…), αυτοί επιδιώκουν την όξυνση της σύγκρουσης με την Μόσχα με αμερικανικές διαταγές έτσι το νέο γκουβέρνο να έχει να αναμετρηθεί και με αυτές.

Ως λίγες μέρες πριν αυτές οι ίδιες αμερικανικές (και αγγλικές, και γαλλικές) διαταγές στους χειριστές διάφορων οπλικών συστημάτων που έχουν παραχωρηθεί στο φασιστοΚίεβο απαγόρευαν την χρήση τους έξω απ’ την ζώνη του ουκρανικού νότου όπου γίνεται πόλεμος. Οι ATACMS ήταν ωστόσο εκεί. Αφού τα δυτικά κράτη απαγόρευαν στους (δικούς τους) χειριστές να δράσουν αλλού, η Μόσχα το είχε αποδεχθεί ως μέρος της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης»: όπου βρουν τον στρατό μου ακάλυπτο θα τον κτυπήσουν, όπου τους βρω τους κτυπάω.

Αυτό ήταν η αλλαγή των διαταγών: τώρα κτυπάμε ρωσία… Με αυτή την σημαντική αλλαγή οι «δημοκρατικοί» επιδιώκουν έναν «πολεμάκο» (αν μπορεί να υπάρχει τέτοιο πράγμα…) ή έστω σκηνοθετούν το ενδεχόμενό του με αξιώσεις, έναν «πολεμάκο» που δημιουργώντας «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» θα εμποδίσει, θα φρενάρει, θα καθυστερήσει, θα «κλαδέψει» αυτήν την όποια εσωτερική αναδιάρθρωση / εκκαθάριση. (Η οποία, ας το θυμίσουμε, περιλαμβάνει πολλές «απολύσεις» στα υψηλά κλιμάκια του αμερικανικού στρατού…)

Έτσι εξηγούν διάφοροι το timing της διαταγής του παλατιού του νυσταλέου Jo για επιθέσεις κατά της κυρίως ρωσίας: «ΟΧΙ» τον περασμένο προεκλογικό Σεπτέμβρη, «ΝΑΙ» τον μετεκλογικό Νοέμβρη…

Μ’ αυτόν τον τρόπο ένα βασικό πεδίο του αμερικανικού ιμπεριαλισμού (το ουκρανικό έδαφος και το μέλλον του) «επιστρέφει» στο εσωτερικό της μητρόπολης αντεστραμμένο (όχι, για παράδειγμα, εξαιτίας ενός μεγάλου αντι-ιμπεριαλιστικού κινήματος εντός ηπα)∙ και ταυτόχρονα δίνονται στη Μόσχα περισσότερα «χαρτιά» μέσα στην απόπειρα της όποιας εσωτερικής αμερικανικής αναδιάρθρωσης: είναι αρκετό να συντηρηθεί ως απειλή ο «πυρηνικός αρμαγεδώνας» για τους επόμενους 2 μήνες (δηλαδή: είναι αρκετό να συνεχίσει η Μόσχα την ελεγχόμενη «αυτοσυγκράτησή» της, αλλά ταυτόχρονα να βρυχάται για τα χειρότερα…) για να γίνει το ψόφιο κουνάβι όχι απλά ο «σωτήρας της αμερικής» αλλά ο «σωτήρας της ανθρωπότητας» – όταν έρθει εν τη βασιλεία του!!! Και μ’ αυτό το «φωτοστέφανο» να κερδίσει χρήσιμο χρόνο και υποστήριξη για την «αποστράγγιση του βάλτου» – ή ακόμα ισχυρότερη εσωτερική αντίδραση!

Το περασμένο (προεκλογικό) καλοκαίρι το ψόφιο κουνάβι διατύπωνε ως εξής τον στόχο του «ειρήνη στην ουκρανία / πόλεμος στην Ουάσιγκτον!» (πατάτε cc για υπότιτλους):

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 18 Νοέμβρη (00.16) >> Με το ένα πόδι στη σύνταξη (και το άλλο στον τάφο) ο νυσταλέος Jo και οπωσδήποτε το βαθύ κράτος πίσω του (με ισχυρές διαφωνίες στο εσωτερικό του λένε οι φήμες…), ζηλεύοντας την δόξα του Ηρόστρατου, αποφάσισαν τελικά ότι αυτό το μεσοδιάστημα μεταξύ εκλογών και επίσημης ανάληψης εξουσίας απ’ το ψόφιο κουνάβι (20 Γενάρη) είναι η κατάλληλη στιγμή για έναν «πολεμάκο» με την Μόσχα – που φυσικά θα τον κληρονομήσει ο επόμενος. Αποφάσισαν αργά χτες ότι θα στείλουν επίσημα αμερικάνους καραβανάδες για να δουλεύουν τους πυραύλους ATACMS σε κτυπήματα «βαθιά μέσα στη ρωσία»….

Σαν επίσημη «δικαιολογία» έγινε επίκληση του γεγονότος ότι βορειοκορεατικός στρατός εκπαιδεύεται συμμετέχοντας σε βοηθητικό ρόλο στην ανακατάληψη των συνοριακών εδαφών στο Kursk. (Ωστόσο, ως αυτή τη στιγμή, η Ουάσιγκτον δεν έχει κηρύξει πόλεμο και κατά της Πγιονγκγιάγκ…)

Η ανεγκέφαλη αλεπού το ξεκαθάρισε πριν 2 μήνες: αν συμβεί αυτό, θα σημαίνει ότι το νατο συμμετέχει επίσημα σε πόλεμο κατά της ρωσίας∙ πράγμα που θα αλλάξει ριζικά (είπε) τις ενέργειες της ρωσίας. Ήταν ακριβής: το φασιστοΚίεβο διαθέτει drones με μεγαλύτερη εμβέλεια απ’ τους αμερικανικούς πυραύλους και τα χρησιμοποιεί. Άρα δεν τους χρειαζόταν. Ούτε θα αλλάξουν έστω και στο ελάχιστο την κατάσταση στο έδαφος. Εκείνο όμως που δείχνει να χρειάζεται το πιο πολεμοκάπηλο τμήμα των δυτικών αφεντικών και των βιτρινών τους είναι να πει αυτοπροσώπως «παρών» στο ουκρανικό πεδίο μάχης – άγνωστο αν το κάνουν επειδή εξοφλούν λογαριασμούς ή επειδή η κόκα μπροστά τους είναι βουνό…

Κάνουμε την υπόθεση (μόνο υπόθεση καθώς η εξέλιξη είναι πολύ φρέσκια – και μάλιστα αισιόδοξη υπόθεση!) ότι καταρχήν θα αυξηθούν τα φέρετρα που θα επιστρέφουν στο αμερικανικό έδαφος – πράγμα όχι τόσο δύσκολο όταν μιλάμε για εκτοξευτές πυραύλων, με δεδομένο πως οι πύραυλοι δεν είναι φωτοβολίδες που τις βγάζεις απ’ την τσέπη σου, και έχουν πολλές δεκάδες χειριστές… Είναι αναμενόμενο επίσης ότι η ρωσική αεροπορία θα βομβαρδίσει όποια κρίσιμη υποδομή δεν έχει κτυπήσει ακόμα στο ουκρανικό έδαφος, και ίσως ακόμα περισσότερα. Στην ίδια υπόθεση, καταλαβαίνοντας την προβοκάτσια (αυτό είναι ακόμα ευκολότερο!) ίσως η Μόσχα θέλει να δώσει χρόνο ως την στέψη του ψόφιου κουναβιού αποφεύγοντας να απαντήσει αναλογικά από τώρα στον επίσημο πόλεμο-του-νατο – και η «αναλογικότητα» στην προκειμένη περίπτωση θα αφορούσε ρωσικές-επιθέσεις-με-ταυτότητα κατά αμερικανικών στόχων σε μετόπισθεν του ουκρανικού πεδίου μάχης.

Αλλά μ’ αυτήν την έννοια, και επειδή η αυτοσυγκράτηση λογίζεται ως αδυναμία απ’ τους κοκάκηδες της δύσης, διάφορα μπορεί να συμβούν∙ και θα συμβούν. Για παράδειγμα αν κάποια μεγάλη φωτιά ξεσπάσει κάπου στον πλανήτη εκτός ουκρανικού πεδίου μάχης σε αμερικανική στρατιωτική θέση (αποθήκη πυραύλων, εργοστάσιο συναρμολόγησης, κλπ) θα πρέπει να θεωρηθεί «θεού θέλημα» – όχι κάτι άλλο. Και πιο γενικά μιλώντας υπάρχουν τόσοι πολλοί αμερικανικοί στόχοι και τόσοι πολλοί «μη κρατικοί παράγοντες» σ’ αυτόν τον πλανήτη, ώστε το να κλωτσάς την κυψέλη με τις μέλισσες δεν είναι κάτι που θα σου βγει σε καλό: θα εξαγριώσει ακόμα και τα διπλανά μελίσσια. (Τι θα λέγατε αν κάποιο «άγνωστης ταυτότητας φαινόμενο» βύθιζε αμερικανικό πολεμικό πλοίο κάπου στην ανατολική Μεσόγειο;)

Σε κάθε περίπτωση, το έχουμε υποστηρίξει τον τελευταίο χρόνο δυο φορές και θα το επαναλάβουμε: το αν ο σε εξέλιξη 4ος παγκόσμιος πόλεμος θα κορυφωθεί πως και πότε εξαρτιέται εντελώς απ’ τα νεύρα και τους σχεδιασμούς της Μόσχας και του Πεκίνου – όχι απ’ τους δυτικούς καθεστωτικούς προβοκάτορες που κατά τον Σοφοκλή (απ’ την Αντιγόνη) «το κακόν δοκείν ποτ’ εσθλόν τωδ’ έμμεν’ ότω φρένας θεός άγει προς άταν» (που σημαίνει: «το κακό φαίνεται για καλό σε αυτόν του οποίου το μυαλό ο θεός οδηγεί προς την καταστροφή / συμφορά») κάνουν ό,τι χειρότερο ξέρουν και μπορούν.

Η προσωποποίηση της εξουσίας βλάπτει σοβαρά τους υποτελείς

Δευτέρα 11 Νοέμβρη (00.12) >> Είναι εντυπωσιακό το πόσες βαθυστόχαστες «αναλύσεις» κυκλοφορούν (και θα κυκλοφορήσουν) αρχίζοντας και τελειώνοντας στο ψόφιο κουνάβι: τι θα κάνει εδώ ή εκεί, τι δεν θα κάνει αλλού… Πρόκειται, μήπως, για ταχυδακτυλουργό;

Ώστε το ψόφιο κουνάβι και ό,τι εκπροσωπεί «αλλάζει τον κόσμο»; Όχι ο αυτοκράτορας Xi και το κινέζικο κομμουνιστικό κόμμα; Όχι τα κράτη του Sahel; Όχι η παλαιστινιακή αντίσταση;  Ή μήπως ο «κόσμος» ισούται με την (καπιταλιστική) δύση αποκλειστικά; Μάλλον αυτό: ο πρωτοκοσμικός ρατσισμός / ηγεμονισμός, ως ιδεολογία, θα ξεψυχήσει τελευταίος!!!

Ελάχιστοι (και αν…) ενδιαφέρονται – ή μπορούν – να αναρωτηθούν (και να προσπαθήσουν να απαντήσουν) στη συγκεκριμένη ιστορική περίοδο (σ)το τι μπορεί να κάνει η παρακμιακή πρώην υπερδύναμη, ή οποιαδήποτε υπολογίσιμη φράξια στο εσωτερικό της, ως κράτος / κεφάλαιο. Όμως αυτό είναι πολύ σοβαρότερο ζήτημα απ’ τις εξοχότητες / πολιτικές βιτρίνες που (θα) μοιάζουν ότι διαχειρίζονται την παρακμή.

Δείτε, για παράδειγμα, την ιδέα «make america great again»: είναι η προφανής παραδοχή ότι ως συνολικό κράτος / κεφάλαιο (και όχι ως επιμέρους επιχειρήσεις…) η usa ΔΕΝ είναι «μεγάλη» πια. Πρωτοεμφανίστηκε το 2016, αλλά τότε (η εκλογή του ψόφιου κουναβιού) δεν έκανε τον τωρινό πάταγο, τέτοια αμάν-αμάν!, τόσες εσχατολογικές προφητείες! Τι μεσολάβησε αυτά τα 8 χρόνια; Γιατί οι ηπα (και όχι μόνο) συνεχίζουν να «μικραίνουν» παρά τις περί του αντίθετου προσπάθειες; Γιατί το ψόφιο κουνάβι 2.0 έχει προκαλέσει τόση φασαρία;

1992, ένα εσωτερικό έγγραφο: μόλις τέλειωσε ο 3ος παγκόσμιος πόλεμος (ο επονομαζόμενος «ψυχρός»…) το αμερικανικό καθεστώς έπιασε αμέσως δουλειά: να μην υπάρξουν απειλητικοί αντίπαλοι στο μέλλον…

«Με την εστίαση σ’ αυτό το concept της καλοσυνάτης κυριαρχίας από μια δύναμη, το ντοκουμέντο του Πενταγώνου ξεκάθαρα απορρίπτει τον ως τώρα συλλογικό διεθνισμό, την στρατηγική που αναδύθηκε απ’ τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο όταν οι πέντε νικήτριες δυνάμεις επεδίωξαν να δημιουργήσουν τα Ενωμένα Έθνη που θα μεσολαβούσαν τις διενέξεις και θα ήλεγχαν τα ξεσπάσματα της βίας»

Σκότωσε, κατέστρεψε, έκλεψε, απείλησε όσο μπορούσε η Ουάσιγκτον – αλλά έχασε!

Γιατί λοιπόν οι ηπα «μικραίνουν»; Είναι απλό και γνωστό: επειδή οι ανταγωνιστές τους όχι απλά «μεγαλώνουν» αλλά το κάνουν εντυπωσιακά γρήγορα και σε όλους τους επιμέρους καπιταλιστικούς τομείς!! Ανάμεσα σ’ αυτούς τους τομείς και σ’ εκείνον που κράτησε τις ηπα «μεγάλες» απ’ τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο ως πριν κάποια χρόνια: τον στρατιωτικό.

Μια μέρα πριν τις αμερικανικές εκλογές, στις 4 Νοέμβρη, ο αγγλικός καθεστωτικός economist (που υποστήριζε την Kamala Joke…) ξεκινούσε με δυσοίωνες εξομολογήσεις αυτό το άρθρο:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

«Και επί γης ειρήνη»; 2

Δευτέρα 11 Νοέμβρη (00.06) >> Το μεσανατολικό πεδίο μάχης είναι γεγονός πως δεν ήταν αρχικά επιλογή των δυτικών ιμπεριαλισμών. Ήταν επιλογή του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος για-τον-εαυτό-του. Υιοθετήθηκε όμως γρήγορα, με την ελπίδα νίκης των θεοναζί (ακόμα και με εκατό χιλιάδες δολοφονημένους αμάχους…), σαν αντίβαρο της δυτικής αποτυχίας / ήττας στο ουκρανικό πεδίο μάχης.

Όμως οι θεοναζί ΔΕΝ μπορούν να νικήσουν, μ’ όλες τις βοήθειες και τις ενισχύσεις κάθε είδους που παίρνουν! Ούτε στη Γάζα, ούτε στο νότιο λίβανο, ούτε πουθενά. Κι αν δεν μπορούν να νικήσουν οι θεοναζί, πώς θα νικήσει η δύση;

Σε αντίθεση με το ουκρανικό πεδίο μάχης,

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

«Και επί γης ειρήνη»; 3

Δευτέρα 11 Νοέμβρη (00.04) >> Μ’ ένα χθεσινό της άρθρο η ισραηλινή Ha’aretz «προβλέπει» το μέλλον της Παλαιστίνης στα χέρια του ψoφιοκουναβιστάν:

Το σοβαρό ελάττωμα αυτών των προβλέψεων είναι ότι

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Αν τα φοβερά σχέδιά του απέτυχαν τι θα αποκάνει το ελλαδιστάν; (5)

Δευτέρα 4 Νοέμβρη (00.08) >> Δεν χρειάζεται μεγάλη παρατηρητικότητα για να προσέξει κανείς ότι αφενός η ήττα της δύσης στο ουκρανικό πεδίο μάχης και αφετέρου οι σοβαρές αλλαγές που έχει φέρει ο πόλεμος στο μεσανατολικό πεδίο μάχης (και η διαγραφόμενη ήττα του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος – περισσότερα πιο πάνω…) αλλάζουν ριζικά τα δεδομένα πάνω στα οποία στηρίχτηκε για σχεδόν 10 χρόνια ο σχεδιασμός του ελληνικού ιμπεριαλισμού:

– η χούντα του Καϊρου έχει αποκαταστήσει πλήρεις (οικονομικές και διπλωματικές) σχέσεις με την Άγκυρα∙

– οι πετροχούντες της αραβικής χερσονήσου επιχειρούν να ισορροπήσουν πάνω στους νέους παγκόσμιους συσχετισμούς δύναμης, κοιτώντας όλο και πιο συστηματικά προς το ευρασιατικό project, απέναντι στο οποίο το ελλαδιστάν είναι ξεκάθαρα εχθρικό (: «πόλεμος με τη ρωσία»…)

– η μία μετά την άλλη οι άλλοτε δυτικές «μεγάλες δυνάμεις» τρεκλίζουν και παρακμάζουν, είτε οικονομικά είτε κοινωνικά είτε και τα δύο μαζί, σα συνέπεια της ήττας τους στο ουκρανικό πεδίο μάχης αλλά και της θηριώδους ανάπτυξης του κινεζικού κράτους / κεφάλαιου∙

– το νο 1 εθνικό κεφάλαιο αισθάνεται όλο και πιο έντονα την πίεση της «εθνικής» διαχείρισης των διεθνών θαλάσσιων μεταφορών απ’ την μεριά του κινεζικού κράτους, ενώ απ’ την άλλη μεριά οι σχέσεις του με το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς το έχουν κάνει «πρώτο στόχο» για το μπλοκ της αντίστασης:

(από τη «ναυτεμπορική», 29 Οκτώβρη 2024. Η «επιχείρηση ασπίδες» στην οποία ηγείται ο κόνδορας, ως υπ.αμ. πλέον, δεν φαίνεται να κάνει δουλειά…)

Σίγουρα το νο 1 εθνικό κεφάλαιο δεν θα εξαφανιστεί! Είναι όμως υποχρεωμένο να ξαναδεί τις συμμαχίες του…

– ο «αιώνιος εχθρός» (η Άγκυρα) βγαίνει ως τώρα όχι απλά ατσαλάκωτος απ’ αυτούς τους δύο πολέμους, αλλά ενισχυμένος∙ και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί με κάνενα τρίκ ούτε στην ξηρά ούτε στη θάλασσα∙

– όσο για τις συμμαχίες με τον τζενεράλ της Βεγγάζης; Κάπου θα είναι κι αυτή η ψυχή…

Θεωρούμε δεδομένο ότι επί τουλάχιστον 10 χρόνια το ελλαδιστάν μαστόρευε (για τον έλεγχο της ανατολικής Μεσογείου) μια κάποια ιμπεριαλιστική ανεξαρτησία, συγχρονισμένη οπωσδήποτε με τα συμφέροντα της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου, αλλά με υψηλή (ελληνική) γεωπολιτική «προστιθέμενη αξία».

Όμως τώρα τα πραγματικά δεδομένα για μια τέτοια ιμπεριαλιστική ανεξαρτησία έχουν λιγοστέψει δραματικά∙ αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν ακόμα. Ο 4ος παγκόσμιος πόλεμος κλιμακώνεται, και έχουμε αμφιβολίες για το αν οι πολιτικές βιτρίνες στο ελλαδιστάν θα ήθελαν να φτάσει με όλο το μπαρούτι του μπροστά στα μούτρα τους.

Εκείνο που απομένει είναι ασφυκτικές επιμελητειακές απαιτήσεις και εργολαβίες για λογαριασμό των δυτικών ιμπεριαλισμών, έχοντας όμως απέναντι όχι έναν «αιώνιο εχθρό» που-όπου-νάναι-καταρρέει, αλλά ένα τουρκικό καθεστώς που ακολουθεί μια πετυχημένη και αποδοτική γραμμή ουδετερότητας ευμενούς προς το ευρασιατικό project. Σε περίπτωση ακόμα μεγαλύτερης διεθνούς όξυνσης το ελλαδιστάν κινδυνεύει να βρεθεί στην «πρώτη γραμμή» της αναμέτρησης στην ευρύτερη περιοχή – σίγουρα οι θάλασσες, που κάποτε ονειρευόταν για ολοδικές του: το Αιγαίο και η ανατολική Μεσόγειος…

Αν χρειάζεται ένα παράδειγμα του τι σημαίνουν ήδη οι ραγδαίες εξελίξεις, αυτό λέγεται νότια κύπρος.

Ένα ακόμα αβύθιστο αεροπλανοφόρο…

Δευτέρα 4 Νοέμβρη (00.06) >> Ένα άρθρο στο καθεστωτικό politico στις 17 Ιούνη του 2024 περιγράφει την ωμότητα των περιστάσεων:

«Βλέπετε την κύπρο σαν πρόβλημα» είπε ο πρόεδρος Νίκος Χριστοδουλίδης σε μια ομάδα αμερικάνων επισκεπτών την ώρα του φαγητού την περασμένη βδομάδα. «Αλλά αυτό είναι λάθος. Πρέπει να δείτε την κύπρο ως λύση».

Ο κύπριος πρόεδρος έχει δίκιο. Οι αμερικάνοι έβλεπαν για χρόνια την κύπρο σαν πρόβλημα – κυρίως επειδή έχει υπάρξει πηγή σύγκρουσης μεταξύ δυο βασικών συμμάχων των ηπα, της ελλάδας και της τουρκίας, όντας ένα νησί διαιρεμένο επί 50 χρόνια. Μια γρήγορη ματιά στην σελίδα του αμερικανικού υπουργείου εξωτερικών για «τις σχέσεις των ηπα με την κύπρο» επιβεβαιώνει αυτή την πραγματικότητα, εστιάζοντας στη σύγκρουση στην κύπρο αμέσως μετά την πρώτη φράση.

Αλλά η χώρα – μέλος της ε.ε. απ’ το 2004 – έχει πολύ περισσότερα να προσφέρει πέρα απ’ την ατυχή θέση της μέσα στις τουρκικές περιφερειακές φιλοδοξίες.

… Η αξία του νησιού τονίστηκε στις 7 Οκτώβρη, όταν οι βίαιες επιθέσεις της Hamas στο ισραήλ προκάλεσαν ένταση στην περιοχή… Αν και δεν είναι μέλος του νατο – μια προοπτική που είναι χλωμή εξαιτίας του βέβαιου βέτο της τουρκίας – η κύπρος χρειάζεται ισχυρότερες στρατιωτικές σχέσεις και σχέσεις ασφάλειας με την Ουάσιγκτον. Και τα τελευταία χρόνια οι ηπα άρχισαν να ανταποκρίνονται. Υπέγραψαν το 2018 μια διμερή δήλωση αμοιβαίας συνεργασίας σε ζητήματα ασφάλειας, άνοιξαν την πρεσβεία τους σε στρατιωτικούς ακόλουθους και ήραν ένα μακρόχρονο εμπάργκο στην πώληση όπλων. Αλλά αυτά είναι μόνο μικρά βήματα – οι δυνατότητες για πραγματική συνεργασία σε ζητήματα ασφάλειας είναι πολύ μεγαλύτερες.

Τους τελευταίους οκτώ μήνες οι ηπα έμαθαν την στρατηγική αξία του νησιού για στρατιωτικές και ανθρωπιστικές επιχειρήσεις, και τώρα υπάρχει η δυνατότητα ενός βαθύτερου στρατιωτικού συνεταιρισμού…     

Υποθέτουμε ότι δεν χρειάζονται βαθυστόχαστες αναλύσεις: η Ουάσιγκτον ζητάει και παίρνει κάθε διαθέσιμη βάση στη νότια κύπρο, πέρα απ’ τις υπάρχουσες αγγλικές στο Ακρωτήρι και την Δεκέλεια (οι οποίες υπάρχουν ως «αγγλικό έδαφος» ακριβώς επειδή…  – ας το αφήσουμε προς το παρόν, χρειάζεται πιο λεπτομερές ξεκαθάρισμα απ’ την μεριά μας…).

Η πρόσφατη επίσκεψη του προέδρου Χριστοδουλίδη στην Ουάσιγκτον αυτό το σκοπό είχε: να κανονιστούν οι λεπτομέρειες του deal. H νότια κύπρος θα πάρει αμερικανικά όπλα για να αντικαταστήσει τα ρωσικά που είχε ως τώρα (θα τα στείλει στο ουκρανικό πεδίο μάχης να γίνουν παλιοσίδερα; μάλλον…) και θα «προσφέρει τις διευκολύνσεις» που χρειάζεται ο us army στη μέση Ανατολή. Η συνάντηση του don Rico με τον νοτιοκύπριο πρόεδρο κατά την επιστροφή του προς Λευκωσία ήταν για να μάθει ο πρώτος τις «λεπτομέρειες» του deal…

Με δυο λόγια η μεν νότια κύπρος γίνεται το δεύτερο «αβύθιστο αεροπλανοφόρο» μετά την Κρήτη∙ ενώ το άλλοτε θρυλικό «ενιαίο αμυντικό δόγμα ελλάδας – κύπρου» (το θυμάται κανείς πια;) έχει εξελιχθεί σε καθαρόαιμο μεσανατολικό επιθετικό δόγμα του άξονα κατά του ευρασιατικού project: η αεροπορική βάση «Ανδρέας Παπανδρέου» στην Πάφο και η ναυτική βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» στο Ζύγι θα πρέπει να θεωρούνται πλέον βάσεις του άξονα – μαζί, φυσικά, με τις αγγλικές.

Οι πατριώτες, οι πολεμόκαβλοι, οι φίλοι των ιμπεριαλισμών γενικά και ειδικά του ελληνικού και των συμμάχων του θα αγαλλιάσουν! Επιτέλους (θα πουν, μην έχετε καμία αμφιβολία) το εθνικό μας οικόπεδο αποκτά μεγάλη γεωπολιτική αξία!

– Είναι ο ιμπεριαλισμός σας ένας πιστός υπηρέτης άλλων ιμπεριαλισμών;

– Ναι, από κατασκευής! Ελπίζω όταν πεθάνουν οι άλλοι…

Όλα καλά λοιπόν (από εθνική άποψη). «Πυλώνες σταθερότητας» και τα λοιπά. Ή μήπως όχι; Μήπως τώρα που ως καθεστώτα το ελλαδιστάν και η νότια κύπρος εμφανίζονται σα «λύση» στα προβλήματα των δυτικών ιμπεριαλισμών στη μέση Ανατολή (ελπίζοντας στο «κάτι τις»…), τώρα που γίνονται «μεθόριος», μήπως λοιπόν τώρα γίνονται ένα σκληρό, πολύ σκληρό πρόβλημα για όλους εμάς τους εντόπιους υποτελείς, συμπεριλαμβανόμενης της μάζας των υπνωτισμένων, υπνοβατών, κλπ;

Δυο μέρες μετά την «κρίσιμη συνάντηση» του Χριστοδουλίδη με τον νυσταλέο Jo (και όχι μόνο…) στην Ουάσιγκτον, ο us army ανακοίνωσε ότι «φορτώνει» τις βάσεις του στη μέση Ανατολή με ιπτάμενα και πλεούμενα κάθε είδους προς υπεράσπιση του ισραήλ…

Μισή αλήθεια, μισό ψέμα: υπάρχουν «κάποιοι» που είναι εξαιρετικά ενοχλημένοι με αυτήν την προώθηση του us army στην ανατολική Μεσόγειο με όλο τους το δίκιο, και πρόκειται να πάρουν-τα-μέτρα-τους. Αυτό για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς είναι προεξοφλημένο… Αλλά για τον ελληνικό είναι (λέμε…) πρόβλημα.

Για να το πούμε απλά: ο άξονας «φορτώνει» με όπλα τις βάσεις του στην ανατολική Μεσόγειο (και τις γύρω θάλασσες) εναντίον της Μόσχας – κατ’ αρχήν. Και του ευρασιατικού project συνολικά!

Αφού έτσι κι αλλιώς «είμαστε σε πόλεμο με τη ρωσία» θα πρέπει να είμαστε χαρούμενα έτοιμοι και διατεθειμένοι… Για αυτές τις εξελίξεις… Και για τις κοντοπρόθεσμες και μεσοπρόθεσμες συνέπειές τους…

Όχι; Θα χυθεί πολύ αίμα ακόμα λέτε;

Rodeo: η απάντηση στο ερώτημα «αν τα φοβερά σχέδιά του απέτυχαν τι θα αποκάνει το ελλαδιστάν;»

Δευτέρα 4 Νοέμβρη (00.04)>> Ο τούρκος υπ.εξ. Hakan Fidan (που δεν είναι κάποιος τυχαίος στο τουρκικό καθεστώς όπως είναι, για παράδειγμα, ένας Γεραπετρίτης στο ελληνικό…) ξεκαθάρισε έγκαιρα τα πράγματα, ήδη απ’ τα τέλη του περασμένου Ιούνη, είτε το αντέχει το στομάχι των εθνικοφρόνων της εντόπιας δεξιάς και της εντόπιας αριστεράς είτε όχι:

Ο υπ.εξ. της τουρκίας Hakan Fidan σήμανε συναγερμό σε σχέση με την κλιμάκωση στην ανατολική Μεσόγειο, τονίζοντας ιδιαίτερα τις απειλές που αναδύονται απ’ τους ελληνοκύπριους.

«Όταν θέσαμε το ζήτημα, ξαφνικά μας είπαν ότι πρόκειται για επιμελητειακή βάση. Το να στρατιωτικοποιηθεί και να χρησιμοποιείται κρυφά για επιχειρήσεις στη μέση Ανατολή δεν θα οφελήσει τους ελληνοκύπριους και την ελλάδα» δήλωσε ο Fidan σε μια αποκλειστική συνέντευξή του στο τηλεοπτικό κανάλι haberturk.

«Αν γίνεις μέρος των σε εξέλιξη πολέμων στη μέση Ανατολή, αυτή η φωτιά θα έρθει και θα σε βρει. Αφού ανήκουμε στην ίδια γεωγραφική περιοχή, θα βρει κι εμάς επίσης» προειδοποίησε ο Fidan.

Ήταν ο δεύτερος στη σειρά που προειδοποιούσε τη Λευκωσία μετά τον Nasrallah της Hezb’ Allah για την απόβαση των δυτικών στρατών στο «χρυσοπράσινο φύλλο». Ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης κλαψούριζε τότε «μα γιατί τα λέτε αυτά, εμείς για καθαρά ανθρωπιστικούς λόγους παραχωρούμε ξηρά, θάλασσα και αέρα…» και άλλα παρόμοια κωμικοτραγικά.

Κι αν ο Nasrallah είναι νεκρός, δεν είναι το καθόλου νεκρή η καθαρή και με χρονικό βάθος επίγνωση τόσο της λιβανέζικης αντιστασιακής οργάνωσης όσο και όλου του μπλοκ της αντίστασης στη μέση Ανατολή (και των μελών του ευρασιατικού project) για το τι σημαίνει η «στρατιωτικοποίηση» της (νότιας) κύπρου. Όπως, φυσικά, και το τι σημαίνουν οι βάσεις τόσο εκεί όσο και στο ελλαδιστάν:

Με μπλε οι αμερικανικές βάσεις σε νότια κύπρο (καινούργιες…) και ελλαδιστάν∙ με κόκκινο οι αγγλικές βάσεις στη νότια κύπρο∙ με πράσινο οι ρωσικές βάσεις στη συρία∙ με ανοικτό μπλέ η «σε αναμονή» βάση στον Άραξο, στην Αχαϊα∙ και με σκούρο καφέ η ισραηλινή βάση στη Σητεία…

Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις γεωγραφίας για να καταλάβει κάποιος ότι οι αμερικανο-αγγλικο-ισραηλινές βάσεις σε ελλαδιστάν και νότια κύπρο καταλαμβάνοντας την ζώνη Αιγαίο / ανατολική Μεσόγειος απ’ την μια μεριά «επιτηρούν» την ρωσική ναυτική έξοδο προς την συρία, το Σουέζ και την κεντρική Μεσόγειο, ενώ απ’ την άλλη κυκλώνουν απ’ τα δυτικά και τα νότια την τουρκική επικράτεια, με τέτοιον τρόπο ώστε να αφαιρέσουν απ’ την Άγκυρα και απ’ την Μόσχα οποιοδήποτε έλεγχο.

Η άμεσα αρμόδια να «απαντήσει» σ’ αυτήν την περικύκλωση είναι η Άγκυρα, και εκτιμάμε πως αυτό θα κάνει.

Κατ’ αρχήν μπορεί να επαναφέρει ένα παλιότερο σχέδιο (που μπήκε-στον-πάγο για να μην δημιουργηθούν προκλήσεις…) για δημιουργία αεροναυτικής βάσης στη βόρεια κύπρο. Αν συμβεί κάτι τέτοιο δεν θα αρέσει στους νοτιοκύπριους επειδή «θα υπονομεύει την λύση του κυπριακού», αλλά ποιος είναι τόσο ηλίθιος για να τα πιστεύει αυτά; Πρώτον έχουν κάνει ό,τι μπορούσαν για να μην υπάρξει ποτέ εύλογη λύση (την τελευταία φορά στο Κραν Μοντανά το καλοκαίρι του 2017, παρέα με τον «πρώτη-φορά-κάτι…» ογκόλιθο υπ.εξ.)∙ και έπειτα κάνουν ό,τι μπορούν για να γίνει η νότια κύπρος αμερικανο-θεοναζί έδαφος.

Όμως η Άγκυρα κοιτάει και προς το Αιγαίο: είναι προφανές ότι δεν έχει κανένα συμφέρον (ούτε, άλλωστε η Μόσχα) για να γίνει … «αμερικανική λίμνη»! Δεν κάνουμε προβλέψεις επ’ αυτού, αλλά αφού το ελληνικό καθεστώς ξύνεται-στη-γκλίτσα-του-τσοπάνη… (παριστάνοντας το «περιστέρι»…) Σε κάθε περίπτωση το αναντίρρητο γεγονός ότι ανατολική όχθη του Αιγαίου είναι τουρκική δίνει στην Άγκυρα δικαιώματα (ή/και διαμορφώνει τα συμφέροντά της) με τρόπο που την φέρνει σε κρίσιμη αντιπαράθεση με οποιονδήποτε θέλει να το μετατρέψει σε εμπροσθοφυλακή του άξονα κατά των ανατολικών κρατών / καπιταλισμών.

Ενδιαφέρον έχει η μελλοντική στάση της Μόσχας απέναντι στη Λευκωσία. H μεταφορά του παραδοσιακού «ξεπλύματος» απ’ τις τράπεζες του νότου σ’ εκείνες του κυπριακού βορρά θα πρέπει να είναι εύκολη δουλειά, κι ίσως έχει προχωρήσει ήδη αρκετά… Η δημιουργία μιας κάποιας ρωσικής «προξενικής αρχής» στο βορρά, κάτι που συζητιέται εδώ και κάποιους μήνες, δεν θα είναι μεν κατευθείαν αναγνώριση βορειοκυπριακού κράτους, αλλά θα είναι ό,τι πιο κοντά σ’ αυτήν. Μπορεί επίσης να κάνει το ίδιο και το Baku – και δεν είναι δύσκολο να ακολουθήσουν και άλλα κράτη…

Σε κάθε περίπτωση θα ήταν τραγική αφέλεια να ελπίζει ο οποιοσδήποτε ότι ο 4ος παγκόσμιος πόλεμος στο μεσανατολικό πεδίο μάχης θα σταματήσει … στη νότια κύπρο! Το ελλαδιστάν συμμετέχει ήδη, και θα συμμετάσχει ακόμα περισσότερο (η γενική αποβλάκωση / νηπιοποίηση του μεγαλύτερου μέρους των υπηκόων βοηθάει…). Θεωρούμε ωστόσο αδύνατο πια να ανταμειφθεί με κάτι απ’ τα όνειρα της περασμένης δεκαετίας.

Ποιες υπολογίζουν τώρα τα αφεντικά ότι θα είναι οι γεωπολιτικές τους πρόσοδοι απ’ την «σωστή μεριά της ιστορίας», δηλαδή την συμμετοχή τους στον 4ο παγκόσμιο πόλεμο στο πλευρό το άξονα; Αποβλέπουν σε κάτι συγκεκριμένο; Ή η όποια «πίεση στις δουλειές τους» που διαφαίνεται στον ορίζοντα απ’ την μετατόπιση του καπιταλιστικού κέντρου βάρους στην ανατολή τους αφήνει σαν κύρια ελπίδα την «ανάσταση» των θαλασσοκρατιών του Λονδίνου και της Ν. Υόρκης;

Μόλις μάθετε πείτε το και σ’ εμάς…

(Καλού κακού ας το θυμάστε: οι πύραυλοι καλύπτουν μεγάλες αποστάσεις. Και πολύ πιο γρήγορα απ’ τα αεροπορικά ταξίδια… Αλλά τα αφεντικά του νο 1 εθνικού κεφάλαιου δεν μένουν εδώ. Συνεπώς δεν έχουν και καμία «ευθύνη» για την τύχη των ντόπιων υποτελών.

Το έχουν αποδείξει…)