Πέμπτη 12 Σεπτέμβρη. Εν τω μεταξύ, το γαλλικό κράτος/ κεφάλαιο στρατολογεί ανοικτά “για τις αποικίες”…
Βασίζονται πάνω μου. Κι αυτό έχει την πιο μεγάλη σημασία από κάθε τι. Romain, δεκανέας, Μάλι.
«Η πατρίδα σε χρειάζεται»: ανθρώπινο κρέας στον ορίζοντά της… Κι αυτό έχει την πιο μεγάλη σημασία από κάθε τι…
Τετάρτη 11 Σεπτέμβρη. Σχόλασε ο “σύμβουλος εθνικής ασφάλειας” σωματοφύλακας Bolton… (To «απολύεσαι» είναι η αγαπημένη ασχολία του ψόφιου κουναβιού). Είχε περιθωριοποιηθεί πολύ διακριτικά εδώ και δύο ή τρεις μήνες… Κάποιοι θα πουν ότι απολύθηκε μετά από 1,5 χρόνο επειδή «παραήταν πολεμοχαρής». Όντως, το ίδιο το ψόφιο κουνάβι είχε σχολιάσει την περασμένη άνοιξη (μετά την αποτυχία του project Guaido στη βενεζουέλα) ότι … Αν ήταν στο χέρι του (του Bolton) τώρα θα κάναμε καμμιά 20αριά πολέμους… Για να συμπληρώσει, όμως, … Ακόμα κι αν διαφωνούμε ακούω την γνώμη του…
Πράγματι «παραήταν πολεμοχαρής» ο Bolton· αλλά αυτό ήταν γνωστό πριν προσληφθεί. Γιατί τον επέλεξε το ψόφιο κουνάβι σαν διάδοχο του στρατηγού McMaster; Επειδή χρειαζόταν σαν ο «κακός μπάτσος» ώστε να αναδεικνύεται το ψόφιο κουνάβι σαν η προτιμότερη εκδοχή για να διαπραγματευτεί κανείς μαζί του την σωτηρία του απ’ την αμερικανική οργή… Ένα μαύρο φόντο ήταν ο Bolton (και όχι μόνον αυτός…) για να ξεχωρίζει το φωτοστέφανο του ψόφιου κουναβιού.
Το ότι παραήταν πολεμοχαρής (απο φυσικού του) ίσως να λειτουργούσε σαν γελοιογραφία όλο αυτόν τον καιρό. «Κάηκε» γρήγορα: όταν κάποιος είναι τόσο γνωστό κάθαρμα σαν τον Bolton (έχει μεγάλη και πολύ βρώμικη ιστορία, και μια πρόσφατη θητεία σε διάφορα πόστα των κυβερνήσεων του Μπους Β) και γαυγίζει συνέχεια, καταλήγει να γίνει γραφικός. Το γαύγισμα ποτέ δεν άλλαξε τους πραγματικούς συσχετισμούς.
Όμως η απόλυσή του μπορεί να αποτελεί μια μορφή έμμεσης παραδοχής ότι κανείς δεν τσιμπάει πλέον σε τέτοια κόλπα, και κανείς δεν τρομάζει για να τρέξει, μετά, στο «ειρηνοποιό» ψόφιο κουνάβι. Πάντα χρειάζονται οι «τρομακτικοί», οι «κακοί μπάτσοι»· αλλά αν κάποιος «καεί» ίσως πρέπει να δοκιμαστεί κάποιος άλλος…
Ή, μπορεί να μην χρειάζεται πια τέτοιος ρόλος…
Τετάρτη 11 Σεπτέμβρη. Μετά από αρκετούς μήνες όπου το ψοφιοκουναβιστάν δεν είχε κανονικό υπουργό άμυνας, απέκτησε έναν, απ’ τα μέσα του περασμένου Ιούνη. Λέγεται Mark (Thomas) Esper. Επάξια πήρε το πόστο, αφού η προηγούμενη δουλειά του ήταν αντιπρόεδρος του τμήματος «σχέσεων με την κυβέρνηση» της γνωστής στρατιωτικής / πολεμικής βιομηχανίας Raytheon. Συνεπώς με το διπλό του know how, υπουργός «άμυνας» και πλασιέ όπλων, μπορεί να έρθει κι απ’ τα μέρη μας. Wellcome!
Και λέει ότι θα έχει πολύ δουλειά (κι’ απ’ τις δύο πλευρές του ικανοτήτων του). Να τι δήλωσε συνεντευξιαζόμενος στο γνωστό ακροδεξιό Fox στις 21 Αυγούστου, σαν υπουργός (κυρίως…):
… Πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι πρέπει θα έχουμε την ικανότητα να ανασχέσουμε την κακή συμπεριφορά της κίνας… Η κίνα είναι η νούμερο 1 προετεραιότητα για το υπουργείο. Έχει υπογραμμιστεί στην εθνική στρατηγική ασφάλειας το γιατί θεωρούμε ότι είναι ένας μακροπρόθεσμα στρατηγικός ανταγωνιστής, κι αυτός που χρειάζεται μεγιστοποίηση της εκστρατείας, αν θέλετε, στο θέατρο Ινδικού-Ειρηνικού, είτε πολιτικά, είτε οικονομικά, είτε στρατιωτικά… Έρχεται μια αλλαγή, απ’ την σύγκρουση χαμηλής έντασης που κράτησε 18 χρόνια σε συγκρούσεις υψηλής έντασης με ανταγωνιστές όπως η ρωσία και η κίνα…
Παλιά την αλήθεια την μάθαινες είτε από μικρό είτε από τρελό. Προστέθηκαν τώρα και οι πλασιέ όπλων… Εδώ και 18 χρόνια η Ουάσιγκτον κάνει «πόλεμο χαμηλής έντασης» εναντίον της ρωσίας και της κίνας – το είπε καθαρά ο κυρ Matthew!.. Θυμάστε μήπως τι έγινε πριν 18 χρόνια; Η «11η/9ου» και η εκκίνηση του πολέμου κατά της τρομοκρατίας… Ευχαριστούμε κυρ Matthew που το ξεκαθαρίζεις με κάθε επισημότητα παρότι ελάχιστοι θα το καταλάβουν: ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» ήταν το ψευδώνυμο του «πολέμου χαμηλής έντασης» κατά της Μόσχας και του Πεκίνου (αν και οι αφγανοί, οι ιρακινοί, οι σύριοι, οι υεμενίτες, οι λίβυοι, οι αιγύπτιοι, οι παλαιστίνιοι, δεν έχουν καταλάβει «χαμηλή» ένταση – αλλά ποιος ασχολείται μ’ αυτούς); Συνεπώς έχει απόλυτα δίκιο το «περιθώριο» (: Τρίτη γενιά, Sarajevo…) που υποστηρίζει 18 χρόνια τώρα ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ο 4ος παγκόσμιος πόλεμος. Never mind…
Αλλά ο αμερικάνος υπουργός / πλασιέ δεν αρκείται σ’ αυτό. Αναγγέλει ότι 18 χρόνια of low intensity conflicts είναι enough (για να μην πει ότι απέτυχαν). Και ότι στον ορίζοντα ανατέλλει η (αναπόφευκτα) επόμενη φάση, των high intensity conflicts. Θα κλάψουν περισσότερες μανούλες εννοεί… Όμως: ο κυρ Matthew θεωρεί, απ’ την καινούργια, την δεύτερη θέση του, ότι έχει το απαραίτητο οπλοστάσιο; Ή, δρώντας πρώτα και κύρια σαν πλασιέ, αναγγέλει την επόμενη φάση για να κάνει μπίζνες η εταιρεία που εκπροσωπεί με το υπουργείο στο οποίο ηγείται;
Ίσως (ίσως λέμε) όταν υπάρχουν Esper να μην πολυχρειάζονται οι Bolton…
Κυριακή 1 Σεπτέμβρη. … Σ’ αυτή τη φάση η άνοδος της κίνας δεν μπορεί να εμποδιστεί. Αυτή η χώρα είναι απλά πολύ μεγάλη και πολύ δυνατή για να μποϋκοταριστεί ή να ανασχεθεί. Σε τελευταία ανάλυση η επιθυμία του κινεζικού λαού να μοιραστεί την παγκόσμια ευημερία είναι εντελώς νόμιμη. Η δύση δεν μπορεί παρά να διατηρήσει καλές σχέσεις με τη νέα υπερδύναμη, υπερασπίζοντας ταυτόχρονα τις αξίες της. Η άνοδος της κίνας – και του κινεζικού συστήματος – αναπότρεπτα θα δημιουργήσει μεγαλύτερο ανταγωνισμό, κι αυτές οι νέες αντιπαλότητες θα πρέπει να λύνονται ειρηνικά με κάθε κόστος. Ένας κόσμος με 8 δισεκατομύρια ανθρώπους δεν αντέχει μια παγκόσμια σύγκρουση…
Τάδε έφη ο απ’ το 1998 ως το 2005 γερμανός υπ.εξ. (και εξτρεμιστής στα νειάτα του) «πράσινος» Joscha Fischer. Αποσυρμένος απ’ την γερμανική πολιτική σκηνή και μάλλον ξεχασμένος, πριν πάνω από 2,5 χρόνια «αποχαιρετούσε την δύση» εξαιτίας της εκλογής του ψόφιου κουναβιού (Sarajevo.pdf νο 113Α, Γενάρης 2017). Τώρα κατηγορεί τον αμερικανό πρόεδρο για «κινέζικο δούρειο ίππο», επειδή «κάνει ό,τι μπορεί για να υπονομεύσει την αξιοπιστία του δυτικού μοντέλου». Όχι, δεν τον λέει πράκτορα του Xi!
Δεν τον θεωρούμε καθόλου χαζό. Καταλαβαίνει περισσότερα απ’ όσα γράφει. Ενώ πράγματι ο κινέζικος καπιταλισμός είναι «too large too…» η ανάδειξη ακροδεξιών «ηγετών» στα δυτικά κράτη είναι ένα είδος πολιτικής έκφρασης του στριμώγματος των αντίστοιχων καπιταλισμών απ’ τις παγκόσμιες (και ραγδαίες) αλλαγές που προκαλεί όχι μόνο η μη ελέγξιμη «άνοδος» της κίνας αλλά και όλων των ασιατικών (και μη) κρατών που έχουν επιλέξει να δεθούν με την κινεζική καπιταλιστική εξέλιξη.
Σε τέτοιες συνθήκες ο καπιταλιστικός «κόσμος των 8 δισεκατομυρίων» είναι δυστυχως μικρός για να χωρέσουν όλοι. Και μικραίνει γρήγορα· κυρίως για εκείνο το κράτος που πρόλαβε για λίγο να καμαρώσει πως είναι «η μόνη υπερδύναμη του πλανήτη», απολαμβάνοντας τα οφέλη απ’ την θέση του.
Η «παγκόσμια σύγκρουση» που ο πρώην γερμανός υπ.εξ. θεωρεί πέρα απ’ την αντοχή του κόσμου έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια. Παράξενο ή όχι (διαλέγει ο καθένας ανάλογα με την ανάλυσή του) εκείνο που την επιταχύνει δεν είναι μόνο (ή τόσο) η γρήγορη ανάπτυξη του κινεζικού καπιταλισμού, όσο το γεγονός ότι η πρώην «υπερδύναμη» που παρακμάζει δεν έχει κανένα ιστορικό παρελθόν «πτώσης». Δεν έχει, είτε σαν κοινωνία λευκών προτεσταντών είτε σαν «αξιωματούχοι» οποιουδήποτε είδους, συλλογική μνήμη διαχείρισης της όποιας υποτίμησης του κράτους και του κεφάλαιού της στον διεθνή καταμερισμό. Το ψοφιοκουναβιστάν έχει σαν εθνική ταυτότητα το «ατσαλάκωτο» και την διαρκή επέκταση· την ιδέα ενός εξαιρετικού κράτους, εν μέρει «ιεραποστολικού», εν μέρει στρατοαστυνομικού. Δεν μπορεί να υποχωρήσει συντεταγμένα, όπως θα πρότεινε μια πραγματιστική λογική. Απ’ όπου υποχώρησε (βιετνάμ, νοτιοανατολική ασία) το έκανε αφού πριν είχε σκοτώσει, κάψει και καταστρέψει ό,τι περισσότερο μπορούσε…
Κι έτσι τώρα παραδέρνει, προσπαθώντας να φρενάρει και να περιορίσει το Πεκίνο: απ’ την μια μεριά νομίζει ότι θα πετύχει «περικυκλώνοντας» στρατιωτικά την ευρασία· απ’ την άλλη νομίζει ότι θα πετύχει «ακρωτηριάζοντας» τις ροές χρήματος και εμπορευμάτων μέσα από «κυρώσεις» και λοιπές τιμωρίες… Και τα δύο αποτυγχάνουν, το καθένα μόνο του και στον συνδυασμό τους. Το μέγιστο που θα μπορούσε να εξασφαλίσει η Ουάσιγκτον ήταν, πρακτικά, μια μικρή και ιστορικά μάλλον ασήμαντη αναβολή: αν πετύχαινε η εκστρατεία της στο ιράκ και τα σχεδιά της για τη «νέα μέση Ανατολή», στην πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα. Απέτυχε, ηττήθηκε, δοκίμασε ό,τι μπορούσε…
Αυτό που συμβαίνει πια εκεί, δηλαδή εδώ δίπλα, είναι αιματηρές μάχες οπισθοφυλακών… Που ανήκουν, όμως, σ’ εκείνο που κάθε «καλούλης» Fischer νομίζει ότι μπορεί να αποφευχθεί…
(φωτογραφίες, χάρτες: Αν το Adrian Darya 1 είναι ακόμα φορτωμένο, έχουμε την απορία: τι θα κάνει ο Pompeo αν πάει και κάτσει στ’ ανοικτά της ρωσικής ναυτικής βάσης στην συριακή Tartus; Θα πείσει τους ισραηλινούς φίλους του να το βουλιάξουν; Θα μαζέψει τα ονόματα και τις διευθύνσεις των τάνκερ που θα πάνε να πάρουν το oil για να τους κάνει μηνύσεις;
Ρωτάμε από καθαρή περιέργεια: πολύ νωρίς το πρωί σήμερα το επικηρυγμένο τάνκερ βρισκόταν απέναντι…
Είναι βαρύ κι ασήκωτο, εσύ που κάποτε ήσουνα ο φόβος και ο τρόμος του πλανήτη, να μην πείθεις και να μην φοβίζεις πια… Κι απο πάνω να σε κοροϊδεύουν ότι τα έχεις χάσει…)
Πέμπτη 29 Αυγούστου. Πείτε τα «σμήνη», «αγέλες» ή «ορδές». Οι διαθέσιμες λέξεις αφορούν συμπεριφορές ζωντανών οργανισμών· κι απ’ αυτή την άποψη, εκτός απ’ την τεχνολογική εξέλιξη συμβαίνει, παράλληλα, μια ακόμα απαλλοτρίωση λέξεων και εννοιών…
Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για ρομποτικές μηχανές. Προς το παρόν, στις σχετικές δημόσιες επιδείξεις, πρωταγωνιστούν ιπτάμενα ρομπότ (drones). Μπορεί να είναι εκατό… Μπορεί να είναι και χίλια (αν η επίδειξη είναι κινεζική…) Και προορίζονται για στρατιωτική χρήση.
… Εξαιτίας της σύνθετης φύσης της μάχης, τα ΧΧΧΧ [όνομα συγκεκριμένου τύπου drone] δεν είναι προ-προγραμματισμένα, συγχρονισμένα άτομα. Είναι ένας συλλογικός οργανισμός, που μοιράζεται έναν κατανεμημένο εγκέφαλο για την λήψη αποφάσεων και την επαφή του ενός με το άλλο όπως συμβαίνει στα σμήνη στη φύση… Επειδή κάθε XXXX επικοινωνεί και συνεργάζεται με κάθε άλλο XXXX, το σμήνος δεν έχει ηγέτη και μπορεί εύκολα να προσαρμοστεί στην είσοδο ή στην έξοδο drones απ’ την ομάδα….
Αυτά λέει ένας ειδικός από ένα αμερικάνικο καραβανίστικο project. Το στρατιωτικό πλεονέκτημα αυτής της «αυτο-οργάνωσης των μηχανών» είναι ότι περιλαμβάνοντας έναν ικανό αριθμό «ατόμων / μηχανών» δημιουργούνται επιθετικοί σχηματισμού «νέφους», που δεν χάνει τους στόχους του ακόμα κι αν χάσουν έναν αριθμό (μπορεί και μεγάλο) «ατόμων» – όπλων δηλαδή. Εν τέλει αυτές οι “αυτο-οργανωμένες” πολεμικές μηχανές χαρακτηρίζονται από “αυταπάρνηση”: και μία να μείνει, θα κτυπήσει…
Τέτοιου είδους έρευνες (προχωρημένες ως ένα σημείο αλλά με μεγάλη προοπτική) και εφαρμογές κάνουν όλα τα σοβαρά καπιταλιστικά κράτη· είναι μέρος της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Φυσικά υπάρχουν ήδη και τα αντίμετρα: για παράδειγμα ηλεκτρομαγνητικά κύματα υψηλής ενέργειας που «καίνε» όλα τα ηλεκτρονικά κυκλώματα στην ακτίνα τους, καταστρέφοντας και τις μηχανές και την “αυτο-οργάνωσή” τους….
Κατά συνέπεια τέτοιου είδους πολεμικές μηχανές προορίζονται κυρίως εναντίον στόχων που δεν έχουν στη διάθεσή τους τέτοια αναβαθμισμένα αντίμετρα…
Στη συνέχεια μια μικρή, χαριτωμένη και εορταστική επίδειξη 1000 «αυτο-οργανωμένων» drones – από κίνα μεριά, στα τέλη του 2017…
Τρίτη 27 Αυγούστου. Ας το πούμε, λοιπόν, με το όνομά του· κατ’ αρχήν για να μην παραμυθιάζεται κανείς: το φασιστικό, απαρτχάιντ κράτος του ισραήλ έχει ξεκινήσει έναν ευρύ πόλεμο στη μέση Ανατολή. Όχι μόνο εναντίον των παλαιστινίων διαδηλωτών αλλά, επιπλέον, και οπουδήποτε αλλού θεωρεί – όπως άλλωστε το δηλώνει ανοικτά ο φασιστοNetanyahou – ότι «το παίρνει». Ακόμα και στην υεμένη… Αν οποιοδήποτε άλλο κράτος στον κόσμο έκανε το ένα δέκατο των επιθέσεων εναντίον άλλων κρατών απ’ αυτές που έχει κάνει το Τελ Αβίβ, οι πάντες θα το έδειχναν σαν «απειλή για την παγκόσμια ειρήνη». Ο ισραηλινός φασισμός έχει διεθνή ασυλία· αλλά δεν τελειώνει η ιστορία εκεί.
Η ισραηλινή εκστρατεία λογίζεται σαν «χαμηλής έντασης»… Αλλά αυτό μόνο αν πάρει κανείς τα ισραηλινά θεωρήματα στα σοβαρά. Κάποια απ’ αυτά ισχύουν από πρώτη ματιά. Περιμένει «κατανόηση» επειδή οι προεκλογικές εκστρατείες στο Τελ Αβίβ γίνονται με βόμβες και σφαίρες· φταίει η μιλιταριστική ιδιαιτερότητα της «μόνης δημοκρατίας»… Μπορεί να σκοτώνει, να σακατεύει, να τραυματίζει παλαιστίνιους, να γκρεμίζει τα σπίτια τους, να τους κλείνει φυλακή «έτσι», επειδή είναι αδύναμοι… Μπορεί να επιτίθεται στη συρία επειδή ο συριακός στρατός είναι απασχολημένος αλλού, και εξάλλου δεν είναι τόσο καλά εξοπλισμένος… Μπορεί να επιτίθεται στο ιράκ επειδή ο ιρακινός στρατός είναι μακρυά… Μπορεί να επιτίθεται στην υεμένη επειδή οι Houthis έχουν σοβαρότερο αντίπαλο να αντιμετωπίσουν· και είναι επίσης μακριά… Μπορεί να επιτίθεται στην κοιλάδα Bekaa στα σύνορα λιβάνου – συρίας επειδή το «λαϊκό μέτωπο για την απελευθέρωση της παλαιστίνης» δεν έχει πολλές στρατιωτικές δυνατότητες… Μπορεί να επιτίθεται στην Βηρυττό επειδή η Χεζμπ’ αλλάχ δεν θα απαντήσει…
Χμμμ… Αυτό το τελευταίο είναι αυθαίρετο. Πάνω απ’ τον ισραηλινό μιλιταρισμό πλανιέται πάντα το μαύρο σύννεφο της ήττας του στο νότιο λίβανο το 2006, περίπου τέτοια εποχή. Είναι το «βιετνάμ του ισραήλ», παρότι δεν κράτησε πολύ· κράτησε αρκετά, ωστόσο, για να σχετικοποιεί σοβαρά και καθαρά τις πραγματικές δυνατότητες του ρατσιστικού ισραηλινού στρατού (και τις αντοχές της ρατσιστικής κοινωνικής πλειοψηφίας εκεί) απέναντι σε έναν μαζικό και πειθαρχημένο στον ανορθόδοξο πόλεμο «μη κρατικό στρατό» σαν αυτόν της Χεζμπ’ αλλάχ. Που μετά από 13 χρόνια είναι και πολύ καλύτερα εξοπλισμένος και πολύ πιο έμπειρος (συρία γαρ…)
Αν η Χεζμπ’ αλλάχ μπορεί να κάνει καλά κάτι που δεν μπορεί να κάνει ούτε ο συριακός ούτε ο ιρακινός στρατός είναι η δική της εκδοχή πολέμου τριβής. Είναι κοντά (δίπλα) στο ισραήλ και έχει τον τρόπο. Αν η λιβανέζικη οργάνωση αποφάσιζε κάτι τέτοιο (στα λόγια το απειλεί…) θα μετέφερε στο Τελ Αβίβ το πρόβλημα της «κλιμάκωσης». Κι εκεί το φάντασμα του 2006 θα γινόταν ακόμα πιο βαρύ.
Το έχουμε ξαναπεί, ας το επαναλάβουμε: το ισραηλινό κράτος σε ένα όπλο υπερέχει καθαρά έναντι όλων των αντιπάλων του (εκτός του τουρκικού). Στην αεροπορία. Όμως όπως έχουν αποδείξει όλοι οι πόλεμοι των τελευταίων 30 χρόνων κανένας δεν κερδήθηκε έτσι! Αυτό σημαίνει ότι οι πύραυλοι και τα drones έχουν περιορισμένη αξία, για όσο ο όποιος αντίπαλος δεν αποφασίζει να κάνει τον πόλεμο και (ή κυρίως) χερσαίο, έχοντας μάλιστα ειδική γνώση και αντοχή στις «ανορθοδοξίες» του.
Τι κάνει, λοιπόν, ο στρατηγικός σύμμαχος του ελλαδιστάν, που έχει εκπαιδεύσει την αεροπορία του στα μέρη μας, κτυπώντας όπου και όποτε γουστάρει; Παίζει με τα σπίρτα; Ξύνεται στη γκλίτσα;
Ναι. Ο Netanyahou απειλεί ξανά (όπως ο Olmert το 2006…) ότι θα «ισοπεδώσει τον λίβανο» και ότι «θα γυρίσει το ρολόι της ιστορίας πίσω»… αν κουνηθεί η Χεζμπ’ αλλάχ…
Όπως όλοι οι φασιστοκαραγκιόζηδες νομίζει ότι η Ιστορία είναι το ακριβό μαραφέτι που φοράει… Ότι «την έχει στο χέρι»…
(φωτογραφίες: Πάνω, η “ορθή στάση” ενός ισραηλινού τανκ στο νότιο λίβανο, το καλοκαίρι του 2006. Κάτω, ακόμα και ερείπια στηρίζουν τις βάσεις των ρουκετών – πάλι το καλοκαίρι του 2006, στο νότιο λίβανο…)
Σάββατο 24 Αυγούστου. Η ασταμάτητη μηχανή υποθέτει ότι σε διάφορες πρωτεύουσες του κόσμου έχουν αναλύσει καλά τον χαρακτήρα του ψόφιου κουναβιού (δεν είναι δα και δύσκολο!) έτσι ώστε να μπορούν να τον «χειρίζονται» από απόσταση.
Είναι γνωστό, για παράδειγμα, ότι έχει μπει σε προεκλογικό mood και ψάχνει εναγωνίως επιτυχίες (εντός ή εκτός εισαγωγικών) για να πουλήσει του χρόνου… (Το παθαίνουν κι άλλοι, πιο κοντινοί…) Φαίνεται λοιπόν ότι το Πεκίνο αποφάσισε να του κάνει ένα αιφνιδιαστικό «ΜΠΟΥ-ΟΥ-ΟΥ!!!» για να τον δει να χοροπηδάει σαν κατσίκι.
Και έτσι έγινε. Το Πεκίνο ανακοίνωσε χτες ότι θα βάλει δασμούς από 1η Σεπτέμβρη σε εισαγωγές (ύψους 75 δις δολαρίων) απ’ τις ηπα 10% και 5% σαν αντίποινα για τους δασμούς 10% που ανακοίνωσε πρόσφατα το ψόφιο κουνάβι (και ανέστειλε μετά, εν μέρει, για να μην επιβαρυνθούν οι αμερικάνοι καταναλωτές εν όψει χριστουγέννων). Στη λίστα των κινεζικών δασμών περιλαμβάνονται εκτός απ’ το πετρέλαιο και τα «ευαίσθητα» (και απο πολιτική άποψη) αμερικανικά αγροτικά: σόγια, μπιζέλια, θαλασσινά, κοτόπουλα, φρούτα… Επιπλέον ανακοίνωσε κι άλλους δασμούς, για τον Δεκέμβρη, 25% και 5%, στα αμερικανικά αυτοκίνητα και στα ανταλλακτικά τους.
Το ψόφιο κουνάβι απασφάλισε τιτιβίζοντας: … Δεν χρειαζόμαστε την κίνα και, ειλικρινά, μπορούμε να πάμε πολύ καλύτερα χωρίς αυτήν… Διατάζω τις μεγάλες αμερικανικές μας επιχειρήσεις να αρχίσουν αμέσως να ψάχνουν για εναλλακτικές της κίνας, συμπεριλαμβανομένου του να φέρουν τις επιχειρήσεις ΠΙΣΩ και να φτιάχνουν τα προϊόντα τους στις ηπα…
Θα απαντήσω στους αμερικανικούς δασμούς σήμερα το απόγευμα… Η οικονομία μας, εξαιτίας των κερδών μας τα 2,5 τελευταία χρόνια, είναι ΠΟΛΥ μεγαλύτερη απ’ της κίνας. Θα συνεχίζουμε αυτόν τον δρόμο!
Είχε τόσα νεύρα ώστε δεν περίμενε καν να έχει κλείσει το χρηματιστήριο. Το οποίο έκανε βουτιά… Κι όταν το αμερικανικό χρηματιστήριο κάνει βουτιά το ψόφιο κουνάβι παθαίνει τραμπάκουλουμ τρέμεντους: του χαλάει το «αφήγημα» ότι «πάμε σφαίρα».
Αλλά το αμερικανικό βιομηχανικό επιμελητήριο του απάντησε ψυχρά ότι «δεν πρόκειται να ψάξει κανείς για εναλλακτικές, και καλύτερα να καταλήξει σε συμφωνία με την κίνα».
Αυτό το «Μωρέ δεν πάτε στο διάολο; Μπορούμε και χωρίς εσάς» μπορεί να ταιριάζει σε μεσίτη / πλυντήριο. Αλλά το ψόφιο κουνάβι δεν φαίνεται να είναι ο «εκλεκτός», ο «chosen one» που θα γονατίσει τον κινέζικο καπιταλισμό…
(Παρεπιπτόντως: Την μία λέει ότι είναι «ο βασιλιάς του ισραήλ»… Την άλλη ότι είναι ο «εκλεκτός» – πριν 2 μέρες αυτό… Μπας κι έχει αρχίσει να ξεφεύγει εντελώς;)
Σάββατο 24 Αυγούστου. Παρμένο εντελώς το ψόφιο κουνάβι, αποφάσισε λοιπόν χτες Παρασκευή απόγευμα (ώρα ψοφιοκουναβιστάν) μαζί με τους συμβούλους του να βομβαρδίσει την κίνα με επιπλέον δασμούς. Πιο συγκεκριμένα: οι τωρινοί εν ισχύ 25% σε εισαγωγές αξίας 250 δις δολαρίων γίνονται 30%, και οι 10% σε εισαγωγές 300 δις δολαρίων που θα έτρεχαν από 1 Σεπτέμβρη γίνονται 15%.
Το πως, αν και πότε θα απαντήσει ξανά το Πεκίνο δεν το ξέρουμε. Ξέρουμε όμως ότι απ’ την Δευτέρα θα υπάρχει διεθνής χρηματιστηριακή «αναστάτωση»… Ξέρουμε επίσης ότι πριν από έξι μέρες, την περασμένη Παρασκευή, ο ceo της apple Tim Cook ενημέρωσε το (και διαμαρτυρήθηκε στο) ψόφιο κουνάβι ότι οι δασμοί που βάζει στα εισαγόμενα απ΄ την κίνα γκάτζετς της εταιρείας του εξυπηρετούν την μείζονα ανταγωνίστρια samsung. Η οποία, σα νοτιοκορεατική, πουλάει στις ηπα χωρίς δασμούς.
«Είναι σοβαρό αυτό, θα το σκεφτώ» απάντησε το ψόφιο κουνάβι, που ως γνωστόν σκέφτεται. Κι έτσι, τα εισαγόμενα απ’ την κίνα στις ηπα apple watch και τα airpods που από 1 Σεπτέμβρη ήταν να δασμολογούνται με 10%, μετά από την ώριμη ψοφιοκουναβική χθεσινή σκέψη θα δασμολογούνται με 15%!! Είναι ένας θρίαμβος της στρατηγικής διάνοιας!
Μήπως μπει στον πειρασμό (το ψόφιο κουνάβι) να ρίξει τίποτα δασμούς και στην samsung; Δείτε τα αυριανά σχόλια της ασταμάτητης μηχανής και μπείτε στην αναμονή…
Εν τω μεταξύ και οι σινεφίλ θα έχουν την ευκαιρία να πάρουν μέρος σ’ αυτόν τον καθολικό πόλεμο. Ο φασίστας διεθνούς δράσης (και πρώην σύμβουλος του ψόφιου κουναβιού) Steve Bannon ετοιμάζει (κανονική) χολυγουντιανή ταινία με τίτλο «Τα Νύχια του Κόκκινου Δράκου» (Claws of the red dragon – φωτογραφία απ’ το trailer πάνω). Θέμα της; Το γιατί η Huawei πρέπει να καταστραφεί εντελώς… Όχι μισοδουλειές: εντελώς! Όπως δηλώνει ο ίδιος θέλει μ’ αυτήν την ταινία αφενός να ενισχύσει το ψόφιο κουνάβι στον πόλεμό του κατά του Πεκίνου, και αφετέρου να το βοηθήσει να ξαναεκλεγεί…
Πολλά θα υποστούμε όσο περνάει ο καιρός…
(Προς το παρόν το ψόφιο κουνάβι δεν τιμωρεί όσους αγοράζουν κινέζικα τεχνολογικά εμπορεύματα όπως τιμωρεί όσους αγοράζουν ιρανικό πετρέλαιο. Αλλά σε όλα υπάρχει μια αρχή, έτσι δεν είναι;)
Παρασκευή 23 Αυγούστου. Δεν θα χρειαζόταν. Αλλά η εισβολή στην υεμένη ήταν μια τρανταχτή απόδειξη της συμμαχίας των δύο τοξικών της αραβικής χερσονήσου – σίγουρη “επένδυση”. Εκείνου του Ριάντ και του άλλου του Αμπού Ντάμπι. Πετροδικτάτορες και οι δύο, με βαθιά πίστη πως ότι κουνιέται αγοράζεται και πως “πληρώνουμε και σκοτώνουμε”.
Οι μισθοφόροι τους μπούκαραν στην υεμένη τον Μάρτη του 2015, όταν οι αντάρτες Houthis μαζί με τον στρατό της υεμένης κατέλαβαν το Aden διώχνοντας τον εκλεκτό της δύσης Hadi. Αυτή η «δύση» δεν θα είχε (και δεν είχε) κανένα πρόβλημα μ’ έναν εμφύλιο στην υεμένη· άλλωστε δεν ήταν ο πρώτος. Αλλά να χαθεί το λιμάνι του Aden; Αυτό ήταν too much! Συνεπώς οι μισθοφόροι των δύο τοξικών εισέβαλαν υπό τις επευφημίες της Ουάσιγκτον, του Παρισιού, του Λονδίνου, του Τελ Αβίβ… Κι όχι μόνο τις επευφημίες. Αλλά και την τεχνική στρατιωτική βοήθεια. Και κάποιους έξτρα ειδικούς…
Κανονικά η «επιχείρηση αποφασιστική καταιγίδα» θα έπρεπε να είναι ένας γρήγορος και νικηφόρος πόλεμος. Οι εισβολείς τα είχαν όλα και κυρίως απεριόριστη δύναμη αεροπορικού πυρός. Οι αμυνόμενοι είχαν μεν τα όπλα του υεμενίτικου στρατού, αλλά μάλλον παλιομοδίτικα. Και βέβαια όχι αεροπλάνα. Σ’ αυτόν τον γρήγορο πόλεμο θα έπρεπε να ανακαταληφθεί η πρωτεύουσα Sana’a, και να διωχτούν οι Houthis στα βουνά του βορρά…
Μετά από 4 χρόνια το σχέδιο έχει αποτύχει. Τα βομβαρδιστικά της τοξικής συμμαχίας αποδεκάτισαν τους αμάχους, κτυπώντας τζαμιά, αγορές, σχολεία – ό,τι εύρισκαν…. Από στρατιωτική άποψη οι Houthis (υποστηριζόμενοι διακριτικά και απ’ την Τεχεράνη και από την Χεζμπ’ αλλάχ) αποδείχθηκαν σκληροτράχηλοι. Εδώ και κάποιους μήνες έχουν περάσει στην αντεπίθεση, ανακαταλαμβάνοντας εδάφη. Ακόμα χειρότερο: κτυπάνε στόχους βαθιά μέσα στη σαουδική αραβία (με drones και «πειραγμένους» πυραύλους παλιάς τεχνολογίας) δείχνοντας ικανοί να ισοπεδώσουν ακόμα και τα παλάτια των τοξικών… Η «καταιγίδα» έχει αρχίσει να γυρίζει ανάποδα.
Η νίκη έχει πολλούς πατέρες, αλλά η ήττα είναι ορφανή. Σαν μην έφτανε το στραπάτσο της εισβολής στην υεμένη, απ’ τον Μάρτη του 2015 ως τους τελευταίους μήνες πολλά άλλαξαν επί τα χείρω για τους πετροχουντικούς Mohammed. Πρώτον, ηττήθηκαν στη συρία. Δεύτερον, ηττήθηκαν στο κατάρ. Τρίτον ηττήθηκαν στον λίβανο. Τέταρτον ηττώνται στην υεμένη. Και πέμπτον… Πέμπτον το ψοφιοκουναβιστάν κάνει αντι-ιρανική φασαρία στα στενά του Ορμούζ. Στο «αντι-ιρανική» συμφωνούν και οι δύο τοξικοί εταίροι. Αλλά στα στενά του Ορμούζ; Τα παλάτια του ενός τοξικού στο Abu Dhabi βλέπουν απέναντι το ιρανικό λιμάνι Bandar Abbas, γεμάτο “φρουρούς της επανάστασης” – πολύ κοντά, σα να λέμε, για μαγκιές. O άλλος στο Ριάντ μπορεί να ελπίζει ότι οι “patriot” που έχει ψωνίσει θα προλάβουν να δουλέψουν μέχρι να κρυφτεί σε τίποτα υπόγεια… in case of…
Κατά συνέπεια οι δύο τοξικοί, χαμένοι για χαμένοι σχεδόν παντού όπου προσπάθησαν να γίνουν χρήσιμοι και διάσημοι σαν χρηματοδότες πιστολέρος, έχουν αρχίσει να αναπτύσσουν διαφορετικές προσεγγίσεις για το θέμα «υεμένη». Τόσο διαφορετικές που οι μισθοφόροι τους πολεμούν τώρα μεταξύ τους, για τον έλεγχο του Aden…
Οι ίδιοι οι τοξικοί δεν έχουν τσακωθεί φανερά μεταξύ τους. Τους ενώνουν πολλά, και πάνω απ’ όλα ο ανομολόγητος φόβος της παρακμής τους. Καλή η συμμαχία και με το ψοφιοκουναβιστάν και με το φασιστοΤελ Αβίβ. Αλλά…
Αλλά οι πολύ πλούσιοι, που έμαθαν πως όλα αγοράζονται, έχουν ένα μοναδικά ατομικίστικο ένστικτο αυτοσυντήρησης. Δεν γλυτώνουν πολλοί μαζί· προσπαθούν να γλυτώσουν κατά μόνας. Με χωριστά νταραβέρια· ο καθένας το δικό του κεφάλι. Ο τοξικός του Abu Dhabi έριξε τα μούτρα του και πήγε μέχρι την Τεχεράνη για να δει τι παίζει… Δεν μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστος, αλλά οι ιρανοί δεν τον κρέμασαν. Τον κουβεντιάζουν…
Οι ήττες, όσο γεμάτα κι αν είναι τα θησαυροφυλάκια, φέρνουν γκρίνια…
(φωτογραφία κάτω: Είναι φίλοι, συνεργάτες, και κάτι παραπάνω. Ο αριστερά τοξικός είναι ο βασιλοδιάδοχος των εμιράτων, κάπως ώριμος είναι αλήθεια για να είναι ακόμα διάδοχος, ονόματι Mohammed bin Zayed al-Nahayan. Ο δεξιά είναι ο γνωστός τοξικός του Ριάντ, φρεσκαδούρα σκέτη, βασιλοδιάδοχος εδώ και κάτι χρόνια, ονόματι Mohammed bin Salman. Ο αριστερά είναι μέντορας του δεξιά. Αλλά ο καθένας το μαγαζί του first, σωστά;)
Τρίτη 20 Αυγούστου. Αν θυμάστε (;) η ασταμάτητη μηχανή ανέθεσε πριν 1,5 χρόνο στον εαυτό της μεταξύ άλλων το εργατικό καθήκον να παρακολουθεί όσο είναι δυνατόν κάποια απ’ αυτά που συμβαίνουν στο καινούργιο «κέντρο του καπιταλιστικού κόσμου», στην ανατολική ασία δηλαδή – με μια έμφαση στην κίνα. Έτσι ώστε ακόμα κι αν πάμε άκλαφτοι (πράγμα που καθόλου δεν μπορεί να αποκλειστεί) να μην πάμε, τουλάχιστον, σαν άσχετοι…
Διαβάστε λοιπόν, με την πρέπουσα προσοχή, ένα σύντομο άρθρο της εντελώς καθεστωτικής κινεζικής «people’s daily». Της «λαϊκής ημερησίας» όπως είναι γνωστή στα ελληνικά. Κρατείστε το κιόλας, να το βρουν τα εγγόνια σας.
Ημερομηνία 24 Ιούνη 2019. Τίτλος Η κίνα δεν θα κάνει συμβιβασμούς.
Από τότε που ξεκίνησε η εμπορική τριβή μεταξύ κίνας και ηπα, έχουν εκφραστεί κάποιες γνώμες ότι η κίνα θα πρέπει να κάνει συμβιβασμούς αν θέλει να αγοράσει για λογαριασμό της περισσότερο χρόνο για ανάπτυξη. Αυτή η πεποίθηση είναι γελοία και αφελής.
Οι εμπορικές εντάσεις μεταξύ των δύο χωρών δεν είναι τόσο απλές όσο φαίνονται, και δεν είναι καν για το εμπόριο αυτό καθαυτό. Τα δεδομένα δείχνουν ότι οι ηπα οφελήθηκαν γενναία απ’ το διμερές εμπόριο, ενόσω η κίνα οφελήθηκε απ’ αυτό με τίμημα τους ανθρώπινους πόρους της και το περιβάλλον. Ποια είναι η βασική αιτία των τωρινών εμπορικών αντιθέσεων; Η αιτία βρίσκεται στο γεγονός ότι οι ηπα θέλουν να αναγκάσουν την κίνα να κάνει συμβιβασμούς σε θέματα που αφορούν τον πυρήνα των συμφερόντων της. Αυτός ο πυρήνας αφορά την ανάπτυξη της κίνας με βάση την καινοτομία, που σημαίνει το να επιτυγχάνει την οικονομική της ανάπτυξη μέσω των καινοτομιών στην υψηλή τεχνολογία αντί για την φτηνή εργασία, χωρίς να πρέπει να θυσιάζει τους περιβαλλοντικούς πόρους της.
Μ’ αυτό το φόντο θα κερδίσει η κίνα χρόνο για την ανάπτυξή της κάνοντας συμβιβασμούς; Η απάντηση είναι «όχι». Το Oregon, μια πολιτεία στη δυτική ακτή των ηπα, είναι ένα παράδειγμα της περιβαλλοντικής προστασίας. Η πολιτεία το πέτυχε αυτό μεταφέροντας το 90% των σκουπιδιών της στην κίνα. Οι ηπα δεν έχουν δόσει στην κίνα κάποια εναλλακτική. Το μόνο πράγμα που θέλουν είναι να παραδόσει την αξιοπρέπεια και την κυριαρχία της, και να αναπτύσσεται μόνο θυσιάζοντας τους πόρους της και το περιβάλλον.
Συνεπώς, πίσω απ’ την εμπορική διένεξη, βρίσκεται η πρόθεση της αμερικής να προκαλέσει ασφυξία στην ανάπτυξη της κίνας. Οι ηπα θέλουν να είναι ο μόνιμος ηγέτης του κόσμου, και δεν υπάρχει τρόπος για την κίνα να αποφύγει την «καταιγίδα» μέσα από συμβιβασμούς.
Η ιστορία δείχνει ότι οι συμβιβασμοί οδηγούν σε νέα διλήματα. Στη διάρκεια των πρόσφατων εμπορικών εντάσεων μεταξύ ηπα και ιαπωνίας, η ιαπωνία έκανε συμβιβασμούς. Αυτοί είχαν σαν αποτέλεσμα να επηρεαστούν άσχημα η πολιτική της σταθερότητα και η οικονομική της ανάπτυξη, καθώς καθηλώθηκε η δομική μεταρρύθμιση και οι εταιρείες υψηλής τεχνολογίας κτυπήθηκαν σοβαρά.
Η κίνα, με πληθυσμό 1,4 δισεκατομύρια, είναι η μεγαλύτερη βιομηχανική βάση του κόσμου. Η βιομηχανική αναβάθμιση και η τεχνολογική καινοτομία είναι κρίσιμες για την οικονομική ανάπτυξη της κίνας. Η κίνα οφείλει να αφήσει περισσότερους πόρους στις επόμενες γενιές της προστατεύοντας το περιβάλλον, και παίρνοντας το μερίδιό της απ’ το μεγαλύτερο άνοιγμα της οικονομίας της. Αυτά είναι στον πυρήνα των συμφερόντων της κίνας, και δεν πρόκειται να παραδοθεί ποτέ σε ότι τα αφορά.
Ο μόνος τρόπος για μια χώρα να κερδίσει έναν πόλεμο είναι μέσω της ανάπτυξης, όχι μέσω των συμβιβασμών. Για να πετύχει την ανάπτυξη η κίνα θα ανοίξει την πόρτα της ακόμα περισσότερο στον κόσμο και θα πολεμήσει ως το τέλος.
Όσοι αυταπατώνται ότι η κίνα θα κάνει συμβιβασμούς, είναι καιρός να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα.
(φωτογραφία: Σαγκάη…)