Tag: πρόσφυγες

Προπέρσινα καθόλου ξινά σταφύλια…

Κυριακή 14 Φλεβάρη. Μόνο για χάρη της Ιστορίας πρέπει να το θυμίσουμε. Το Νοέμβρη του 2018 με την υπογραφή cyborg είχαμε κυκλοφορήσει / τοιχοκολλήσει την πάνω αφίσα. Ήταν μια ακόμα απ’ τις απελπισμένες προσπάθειές μας να τσιγλίσουμε, να ξυπνήσουμε, να ενοχλήσουμε το «κτήνος» του όποιου κινηματικού ανταγωνισμού. Μάταια: το «κτήνος» ήταν ήδη μια άμορφη μάζα που ασχολιόταν μόνο με τον εαυτό της. Και (φυσικά) μας είχε και μας έχει χεσμένους κανονικά.

Την αφίσα είχαμε βγάλει σε σχέση με την έναρξη βιομετρικών φακελωμάτων στην ε.ε. – με στόχο (τι άλλο;) τους πρόσφυγες / μετανάστες. Εύκολος στόχος, χωρίς κανένα πολιτικό δικαίωμα, χωρίς κανένα δικαίωμα άρνησης, αμφισβήτησης, κριτικής, οι πρόσφυγες / μετανάστες μετατράπηκαν δια της βίας και στο «δωρεάν κρέας» για την πρωταρχική συσσώρευση βιομετρικών δεδομένων απ’ τα δυτικά αφεντικά.

Επειδή λόγω μεγέθους μπορεί το κείμενο της αφίσας να είναι δύσκολο να διαβαστεί, το αναπαράγουμε εδώ:

Πόσες γλώσσες μιλάει Ο ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ;

Τρία ευρωπαϊκά κράτη με ισχυρούς αντι-μεταναστευτικούς / φασιστικούς προσανατολισμούς, η Ουγγαρία, η Λετονία και η Ελλάδα, προθυμοποιήθηκαν να εγκαταστήσουν στα χερσαία σύνορά τους το ΕΞΥΠΝΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΣΥΝΟΡΩΝ.

Το Ε.Σ.Ε.Σ. είναι ένα ηλεκτρονικό σύστημα αποτελούμενο από κάμερες, λογισμικό αναγνώρισης μικρο-εκφράσεων του προσώπου και ιριδοκόπησης, βάσεις βιομετρικών και άλλων δεδομένων, σκάνερ, κλπ. Θα στρέφεται κατά «υπηκόων τρίτων χωρών» (εκτός ε.ε.) που εισέρχονται στο «φρούριο», κάνοντάς τους ερωτήσεις για να δει αν απαντούν ειλικρινά. Για παράδειγμα, η μηχανή θα ρωτάει (στη γλώσσα του ανακρινόμενου):

Α: Τι έχεις μέσα στη βαλίτσα του;

Β: Αν ανοίξεις την βαλίτσα σου και μου δείξεις το περιεχόμενό της θα επιβεβαιωθεί αυτό που μου είπες πριν;

Η εφαρμογή του Ε.Σ.Ε.Σ. (που είναι «ευρωπαϊκό πρόγραμμα») είναι προς το παρόν «πειραματική». Έχει σκοπό να αυξήσει την βάση των δεδομένων του σε πρόσωμα και ανθρώπινες εκφράσεις, και να βελτιωθεί το λογισμικό του. Γιατί ακόμα κάνει πολλά λάθη· γι’ αυτό και στην τωρινή εφαρμογή του θα αποτελέσει το πρώτο στάδιο της ανάκρισής και της «ανίχνευσης υπόπτων». Το δεύτερο στάδιο θα το κάνουν κανονικοί μπάτσοι / συνοριοφύλακες…

Για το πείραμα και την βελτίωση τους Ε.Σ.Ε.Σ. χρησιμοποιούνται σ’ αυτή τη φάση εκείνοι που θεωρούνται «3ης διαλογής άνθρωποι»: οι πρόσφυγες και οι μετανάστες. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα διαφημιστεί και θα γίνει αποδεκτό το Ε.Σ.Ε.Σ. σαν ο υψηλής νοημοσύνης μηχανικός ανακριτής / φύλακας των συνόρων…. Για να χρησιμοποιηθεί στη συνέχεια γενικευμένα μέσα στις πρωτοκοσμικές κοινωνίες, σαν μια απ’ τις «έξυπνες μηχανές» επιτήρησης και ελέγχου…

Πρώτα κάνουν στόχο τους Άλλους ΜΕΤΑ ΕΣΕΝΑ!

Αυτά λέγαμε δημόσια και καθαρά πριν 16 μήνες. Κι ανάθεμα σ’ όλους εκείνους που ούτε τότε μπορούσαν να καταλάβουν ούτε τώρα θέλουν: περνάνε ήδη, «ανεπαισθήτως» ή με πλήρη συνείδηση, απέναντι….

Καλά κρασιά λοιπόν…

Η χρυσή (αιμάτινη) διαφορά

Σάββατο 12 Σεπτέμβρη. Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σ’ έναν οποιονδήποτε ξένο, στο οποίο το ελληνικό κράτος δίνει διαβατήριο, άδεια παραμονής, άδεια ελεύθερης μετακίνησης σ’ όλη τη ζώνη σέγκεν, και μάλιστα όχι μόνο στον ίδιο αλλά και σ’ όλους τους ανιόντες και κατιόντες συγγενείς του πρώτου βαθμού, και σε έναν ξένο στο οποίο δίνει μόνο κλωτσιές; 250 χιλιάρικα, για 8 ακόμα και 9 ή 10 άτομα. Οι λεγόμενες «χρυσές βίζες» δεν αποτελούν μόνο απόδειξη της ευχέρειας του ελληνικού κράτους (και αρκετών ακόμα ευρωπαϊκών) να δωροδοκούνται πουλώντας κάθε είδους νομική εξασφάλιση σ’ όποιον μπορεί να πληρώσει. Αποτελούν επίσης απόδειξη του πόσο κοστολογείται η ζωή των προσφύγων και των μεταναστών. Αν μια πολυμελής οικογένεια διέθετε χοντρικά 30 χιλιάρικα το κεφάλι δεν θα έλιωνε στη Μόρια και στην κάθε Μόρια. Θα ταξίδευε όπου ήθελε εις τα ευρώπας, νομιμότατα. Αν όμως δεν τα έχει…

Το θεώρημα ότι το ελληνικό κράτος δεν μπορεί να δώσει ευρωπαϊκά διαβατήρια, άδειες παραμονής και ελεύθερης μετακίνησης στους πρόσφυγες και στους μετανάστες, και ότι φταίει η ε.ε. που δεν τους δέχεται, είναι κτηνώδες ψέμμα απ’ την αρχή ως το τέλος. Μπορεί! Αλλά αυτοί δεν έχουν λεφτά. Είναι προλεταριοποιημένοι. Κι αφού δεν έχουν λεφτά να αγοράσουν την ελευθερία τους, υφίστανται την «τιμωρία»…

Τόσο απλά, τόσο ωμά.

Φωτιά στο αδιέξοδο

Παρασκευή 11 Σεπτέμβρη. Η πιο γυμνή απ’ τις γυμνές ζωές δεν έχει περιθώρια. Εκρήγνυνται.

Στις 9, 10 και 11 του περασμένου Μάρτη οι κρατούμενοι στις περισσότερες ιταλικές φυλακές εξεγέρθηκαν. Οι συνηθισμένοι συμπαραστάτες τους έλειπαν όμως. Στη διάρκεια εκείνων των εξεγέρσεων κάηκαν διάφορες φυλακές. Οι συνηθισμένοι συμπαραστάτες δεν πανηγύρισαν… Γύρισαν το βλέμμα τους αλλού. Τουλάχιστον 12 κρατούμενοι δολοφονήθηκαν στη διάρκεια των επιχειρήσεων «αποκατάστασης του νόμου και της τάξης». Οι συνηθισμένοι συμπαραστάτες ήταν πια με την μεριά του νόμου και της τάξης. Μουδιασμένα ή ολόθερμα: εκεί ήταν. Οι μόνοι που μαζεύτηκαν έξω απ’ τις φυλακές (και έφαγαν το ξύλο τους) ήταν οι συγγενείς των φυλακισμένων.

Γιατί οι εξεγέρσεις; Μαντέψτε. Εξαιτίας των «μέτρων προστασίας απ’ τον covid 19». Είχαν απαγορευτεί τα επισκεπτήρια… Αλλά οι πιο γυμνές απ’ τις γυμνές ζωές της «νέας κανονικότητας» δεν είχαν περιθώρια. Σε αντίθεση με τους άλλοτε συνηθισμένους συμπαραστάτες, που εν τω μεταξύ είχαν περάσει στο κράτος. Έτσι οι μπάτσικες δολοφονίες στις ιταλικές φυλακές «εξαφανίστηκαν». Κουμάντο έκανε το θέαμα των φερέτρων απ’ το Bergamo.

Η Μόρια κάηκε. Έτσι έπρεπε να γίνει κι έτσι έγινε. Το σχέδιο είχε ανακοινωθεί πριν. Μια περίμετρος μπάτσων, έτσι ώστε να απαγορεύεται οποιαδήποτε έξοδος και είσοδος απ’ το κάτεργο. Ύστερα ένας δεύτερος κύκλος αστυνομίας, στο εσωτερικό του κάτεργου, στον οποίο θα αποκλείονταν οι positive. Και στη μέση κάτι υποτυπώδες, σαν ιατρείο, για τις στατιστικές μάλλον παρά για οτιδήποτε άλλο. Αλλά η πιο γυμνή απ’ τις γυμνές ζωές δεν έχει περιθώρια.

Και τώρα; 13.000 αιχμάλωτοι παραμένουν αιχμάλωτοι. Και οι συνηθισμένοι συμπαραστάτες έχουν περάσει με την μεριά του υγιεινιστικού νόμου – τι άλλο;

Ας πούμε αυτό: αφού ο βασιλιάς Macron συμπάσχει με το ελλαδιστάν, χαρτιά σε όλους και σε όλες για την γαλλία.

Ναι, είναι κοινότοπο απ’ την μεριά μας. Αλλά δεν είμαστε με το νόμο και την τάξη. Ακόμα και οι κοινοτοπίες μας είναι έντιμες.

Τί ακριβώς είναι η «πίεση»;

Δευτέρα 9 Μάρτη. Για κακή τύχη της ελληνικής εθνικιστικής / ιμπεριαλιστικής ρητορικής υπάρχει κι άλλο «σύνορο ευρώπης – τουρκίας». Στην κύπρο! Είναι μια μέτρια περίπτωση για όσους μετανάστες και πρόσφυγες θέλουν να πατήσουν ευρωπαϊκό έδαφος σαν βήμα νο 1. Απ’ την τουρκία στην βόρεια κύπρο ταξιδεύει κανείς πολύ απλά. Και απ’ την βόρεια κύπρο περνάει στη νότια με τα πόδια – δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο.

Θα αναρωτηθεί κανείς: και γιατί τότε οι πρόσφυγες / μετανάστες δεν ακολουθούν αυτόν τον εύκολο δρόμο; Πρώτον, επειδή είναι ένας δρόμος που δεν αφήνει κέρδη για τα «γραφεία παράνομων ταξιδίων» – άρα δεν προτείνεται σ’ αυτούς τους ανθρώπους που δεν ξέρουν τις λεπτομέρειες της γεωγραφίας στην ανατολική Μεσόγειο. Και δεύτερον, επειδή απ’ τη νότια κύπρο μπορεί κανείς να διαφύγει προς την κεντρική ευρώπη μόνο αεροπορικά: είναι ο σχετικά πιο ακριβός τρόπος, άρα αφορά ανθρώπους που έχουν (ή μπορούν να βρουν) το αναγκαίο χρήμα για πλαστά διαβατήρια, λαδώματα, κλπ. Αυτή την στιγμή πρέπει να υπάρχουν στη νότια κύπρο τουλάχιστον 8.000 πρόσφυγες / μετανάστες, κυρίως σύριοι· απ’ αυτούς κάτι περισσότεροι από 1000 έχουν αναγνωριστεί σαν πολιτικοί πρόσφυγες.

Όμως το ότι η νότια κύπρος είναι ως τώρα “special” ευρωπαϊκό σύνορο / έδαφος δεν θα εμπόδιζε καθόλου τον «κακούργο» Erdogan να κατευθύνει τις «ροές» προς τα εκεί!!! Ε; Αφού είναι παλιάνθρωπος, αφού καταρρέει, αφού – αφού – αφού… Μπορείτε να φανταστείτε εύκολα τι θα ακουγόταν αν μερικές χιλιάδες πρόσφυγες / μετανάστες περνούσαν απ’ την βόρεια στη νότια κύπρο: ο «κακούργος», που εκβιάζει την ευρώπη για μια λύση στο κυπριακό στα μέτρα του, που εκβιάζει τους αθώους ελληνοκύπριους πότε με την αοζ και πότε με τους μετανάστες, ο μπήξε και ο δείξε… Αλλά – εντελώς ανεξήγητα… – ο «κακούργος» δεν επέλεξε αυτήν την εκδοχή!!!

Μια μικρή ανακεφαλαίωση τώρα. Υπάρχουν 4 (τέσσερεις) ζώνες που θα μπορούσαν να ονομαστούν «σύνορα τουρκίας – ε.ε.». Τα τουρκοβουλγαρικά σύνορα· τα τουρκοελληνικά στον Έβρο· τα τουρκοελληνικά στο ανατολικό Αιγαίο· τα σύνορα μεταξύ βόρειας και νότιας κύπρου. Απ’ αυτές τις 4 (τέσσερεις) ζώνες ο αιώνιος εχθρός, που «πιέζει την Ευρώπη», διάλεξε μία και μόνο μία· και υποδειγματικά απέφυγε ή και εμπόδισε τις άλλες τρεις… Διάλεξε τον Έβρο, και μάλιστα όχι οποιοδήποτε σημείο του, αλλά το μόνο οχυρωμένο, όπου το πέρασμα των μεταναστών θα ήταν αδύνατο: τις Καστανιές…

Τι έχει άραγε ο Έβρος (όχι σαν ποτάμι αλλά σαν ελληνικός νομός…) που τον έκανε τόσο «ελκυστικό για την άσκηση πίεσης στην ε.ε.»; Έχει σχέση η «ιδιαιτερότητά» του με την αμερικανική «στρατηγική εστίαση» της Ουάσιγκτον στην Αλεξανδρούπολη; Έχει σχέση αυτό το κάτι τις του Έβρου με τις καλές σχέσεις Σόφιας – Άγκυρας (και τις εχθρικές Αθήνας – Άγκυρας);

Κι αν ναι τι σχέση έχει το show με τους μετανάστες / πρόσφυγες κι απ’ τις δυο μεριές των συνόρων με αυτήν την «ιδιαιτερότητα» του Έβρου;

Ε;

H γεωπολιτική….

Δευτέρα 9 Μάρτη. Η «ιδιαιτερότητα» του Έβρου έχει γίνει βαριά και γεωπολιτική: βρίσκεται ανάμεσα σε δύο ανταγωνιστικούς, αντίπαλους, εχθρικούς αγωγούς φυσικού αερίου. Ο ένας, υπό κατασκευήν, είναι ο transbalkan, που θα αποτελεί συνέχεια του turkstream 2 και μέσω βουλγαρίας και σερβίας θα παροχετεύει ρωσικό φυσικό αέριο στην κεντρική ευρώπη (φωτογραφία επάνω). Ο άλλος, στα σχέδια ακόμα, είναι ο IGB, που σύμφωνα με τον σχεδιασμό θα παίρνει αέριο απ’ την πλωτή εγκατάσταση εξαέρωσης υγροποιημένου αερίου (LNG) έξω απ’ την Αλεξανδρούπολη, για να το διοχετεύει επίσης προς βορράν… (φωτογραφία κάτω).

Δεν θα εκπλαγείτε αν θυμίσουμε ότι τον πρώτον σωλήνα τον προωθούν / στηρίζουν η Μόσχα, η Άγκυρα, ένα μεγάλο μέρος των αφεντικών στη Σόφια (και ο Μπορίσοφ αυτοπροσώπως), το Βελιγράδι, και οι τελικοί αποδέκτες του αερίου στην κεντρική ευρώπη· ενώ τον δεύτερον η Ουάσιγκτον, η Αθήνα, οι έλληνες εφοπλιστές / γκαζάδες (που καθορίζουν εν προκειμένω τους προσανατολισμούς του ελληνικού ιμπεριαλισμού), και δεν ξέρουμε ποιος άλλος. Δεν θα εκπλαγείτε αν συμπεράνετε πως οι καλές σχέσεις μεταξύ Μπορίσοφ και Ερντογάν οφείλονται και στον υπό κατασκευήν transbalkan· ούτε αν μάθετε ότι η προέκταση του turkstream 2 (σαν χάραξη) παρέκαμψε την ελληνική επικράτεια (πηγαίνοντας κατευθείαν στην βουλγαρική) επειδή στο ελλαδιστάν υπάρχει too much «Pyatt» – δηλαδή «αμερικανική στρατηγική εστίαση» στην Αλεξανδρούπολη και σ’ όλη την ζώνη προς βορρά – και όχι μόνο… Εν τέλει δεν θα ξαφνιαστείτε αν θυμίσουμε ότι στην Αλεξανδρούπολη ο αμερικανικός στρατός φτιάχνει αεροναυτική βάση, με τις ευλογίες τόσο του προηγούμενου φαιορόζ γκουβέρνου, όσο και του τωρινού ρημαδό-…

Με δυο λόγια: η 1 (μία) απ’ τις 4 (τέσσερεις) συνοριακές ζώνες «ε.ε. – τουρκίας», και μόνον αυτή, έχει αυτό το προσόν: προορίζεται για αμερικανο(ελληνική) επιχειρησιακή βάση εναντίον τόσο των pipe project Άγκυρας και Μόσχας προς τα βαλκάνια και την κεντρική ευρώπη, όσο και εναντίον κάθε κράτους χωριστά. Πολύ κοντά στην Μαύρη Θάλασσα, κι ακόμα κοντύτερα στα Δαρδανέλια (: ρωσικός στόλος…) αλλά και στην έξοδο του καναλιού που φτιάχνει ο Ερντογάν ώστε να υπάρχει δεύτερη θαλάσσια διαδρομή απ’ την Μαύρη Θάλασσα στο βόρειο Αιγαίο και ανάποδα – που δεν θα υπάγεται στη διεθνή Συνθήκη του Μοντρέ…

Εντελώς συμπτωματικά εκεί “παίχτηκε το δράμα”… Εντελώς… Κοίτα να δεις κάτι πράματα…

… και η «εργαλειοποίηση», φανερή και κρυφή

Δευτέρα 9 Μάρτη. Όπως με την σύνδεση των μεταναστών / προσφύγων στην τουρκική πλευρά του Έβρου με το Idlib η ντόπια εθνικιστική δημαγωγία προσπάθησε να θολώσει τα νερά παρακάμπτωντας οποιαδήποτε πραγματική εξήγηση για τα κίνητρα του τουρκικού καθεστώτος, το ίδιο επεδίωξε και πέτυχε παραλείποντας οποιαδήποτε εξήγηση του γιατί αυτός ο άθλιος εθνικός εχθρός δεν «βομβάρδισε» με γυναίκες και παιδιά τη Σάμο ή το Καστελόριζο· τη νότια κύπρο ή την βουλγαρική επικράτεια… Κάτι σοβαρό έπρεπε να κρυφτεί – κι αυτό δεν μπορεί παρά να αφορά το «ειδικό» παρόν (και ακόμα περισσότερο το «ειδικό» μέλλον) αυτής της περιοχής. Στον εξελισσόμενο 4ο παγκόσμιο πόλεμο.

Παραμένει όμως ακόμα ένα κενό. Με ποιόν τρόπο αφενός το τουρκικό καθεστώς και αφετέρου το ελληνικό χρησιμοποίησαν τους μετανάστες / πρόσφυγες σε μια τέτοια light και έμμεση σύγκρουση σχετικά με τον ενεργειακό και στρατιωτικό έλεγχο αυτής της μικρής μεν αλλά κρίσιμης ζώνης;

Εδώ η ασταμάτητη μηχανή δεν έχει ακόμα κάτι ακλόνητο να καταθέσει! Μόνο μια υπόθεση εργασίας που, το παραδέχεται, δεν έχει αυτήν την στιγμή ατσάλινα επιχειρήματα υπέρ της. Σπρώχνοντας το τουρκικό καθεστώς μερικές εκατοντάδες πρόσφυγες / μετανάστες πάνω στο φράχτη του Έβρου (το επαναλαμβάνουμε: το πιο οχυρωμένο σημείο του συνοριακού ποταμού) πέρα απ’ το να τραβήξει το Βερολίνο (και όποιον άλλον) στο ζήτημα της αποκατάστασης / ανοικοδόμησης της συρίας, προσπάθησε να κάνει την ζώνη του νομού Έβρου «περισσότερο ευρωπαϊκή υπόθεση» – κόντρα στην (ελληνο)αμερικανοποίησή της. Και, αντίστροφα, το ελληνικό καθεστώς, ακολουθώντας υποδειγματικά την πιο σκληρή απ’ τις παραλλαγές της αντιμεταναστευτικής πολιτικής των ευρωπαϊκών κρατών, κατασκεύασε μια προσομοίωση του «τραμπισμού» (: της λογικής του τείχους στα σύνορα με το μεξικό και της στρατιωτικής διαχείρισης των λατίνων μεταναστών) σε τυπικά «ευρωπαϊκό έδαφος». Μ’ άλλα λόγια «αμερικανοποίησε» το ζήτημα – παρόλες τις «εκκλήσεις» για «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη», που απαιτούν πάντως την ενίσχυση αυτής ακριβώς της στρατιωτικοποίησης ολόκληρης της χερσαίας ζώνης στα δυτικά του ποταμού.

Η στρατιωτικοποίηση της «διαχείρισης των ροών» δεν είναι άγνωστη στα «ήθη» της «ευρώπης κάστρου»! Είναι γνωστή τόσο στα βουλγαροτουρκικά σύνορα· όσο και στους ισπανικούς θύλακες στο μαρόκο· με έναν διαφορετικό τρόπο είναι γνωστή και στην τακτική της Ρώμης που ενισχύει τις λιβυκές ένοπλες συμμορίες για να κάνουν την δουλειά της «αποτροπής» για λογαριασμό της. Είναι γνωστή επίσης και στο κυνήγι των διεθνών μκο στη Μεσόγειο και στον ανατολικό Αιγαίο – που τώρα μοιάζει να έχει κοπάσει, αλλά έφτασε σε ακραίες καταστάσεις μέχρι και πριν λίγους μήνες.

Ωστόσο είναι ψέμα ότι το ελληνικό κράτος δεν μπορούσε παρά να ρίχνει διακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες εναντίον άοπλων μεταναστών / προσφύγων – προκειμένου να «προστατέψει τα σύνορα της ευρώπης»!!! Αν ήθελε κάτι τέτοιο απλά θα χρειάζονταν άμεσες επαφές και συνεννοήσεις με το τουρκικό καθεστώς! Ακόμα και μια έκτακτη και ακαριαία επείγουσα συνάντηση ευρωπαίων και τούρκων αξιωματούχων, ήδη απ’ το Σάββατο 29 Φλεβάρη, θα μπορούσε να έχει απαιτήσει. Οι ανοικτές «πολιτικές διαβουλεύσεις» με την Άγκυρα θα αφαιρούσαν απ’ την ιστορία (και την όποια «κακόβουλη» τουρκική μεθόδευση) το στοιχείο του συζητήσιμου αυθορμητισμού των προσφύγων / μεταναστών – στην προκειμένη περίπτωση. Και θα έβαζαν το ζήτημα εξ αρχής σε πολιτική (με όρους κρατών) και όχι σε στρατιωτική βάση.

Δεν έκανε όμως αυτό το ρημαδογκουβέρνο! Δεν «πολιτικοποίησε», αλλά αντίθετα στρατιωτικοποίησε ακαριαία την εμφάνιση μερικών εκατοντάδων ανθρώπων στο συνοριακό πέρασμα. Κι εκεί βρίσκεται το “μυστικό”, αν μπορούμε να το πούμε έτσι. Αν το τουρκικό καθεστώς «εργαλειοποίησε ανθρωπιστικά» μερικές εκατοντάδες φυγάδων απ’ την μια μεριά του ποταμού υποδεικνύοντάς τους σχεδόν το «αδύνατο», την επίθεση σ’ ένα φράχτη που από πίσω είχε στρατοαστυνομία, το ελληνικό καθεστώς έκανε το ίδιο σε πολύ χειρότερη version απ’ την άλλη μεριά του ποταμού, χαρακτηρίζοντάς τους «εισβολείς» και αντιμετωπίζοντάς του ανάλογα. «Άοπλη εμπροσθοφυλακή του εχθρού»! Πρόκειται για πλήρη και ακριβέστατη αντιγραφή της ρητορικής του ψόφιου κουναβιού!

Και ασφαλώς ένας Pyatt και ένας Palmer εκτίμησαν αυτή τη στάση, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον. Όχι μόνο για την ρατσιστική έκφανση της ελληνικής «εργαλειοποίησης» των μεταναστών και των προσφύγων. Όχι μόνο για την επιστράτευση κάθε λαϊκοφασιστικού κατακαθιού, απ’ αυτά που πάντα είναι πρόθυμα να δουλέψουν για κάποιο project «stay behind»… Αλλά και επειδή κυρίως – το λένε με κάθε τρόπο πια – η ζώνη στα δυτικά του Έβρου είναι «ζωτικός χώρος» του αμερικανικού ιμπεριαλισμού· και ο «σουλτάνος» δεν είναι σύμμαχός του…

Υποθέτουμε ότι θα θεωρήσετε τολμηρή την προσέγγισή μας. Εμείς την θεωρούμε κοινότοπη. Κι αυτό επειδή όταν το ελληνικό κράτος καλούσε την frontex και, κυρίως, το νατο (το νατο!!!) να αναλάβουν να εμποδίζουν τις «ροές» μεταναστών και προσφύγων απ’ τα τουρκικά παράλια προς τα ελληνικά νησιά (θυμάστε πόσα χρόνια τώρα;) αυτό ακριβώς έκανε: εργαλειοποιούσε τους πρόσφυγες / μετανάστες με σκοπό την άτυπη και στρατιωτική κατοχύρωση όχι απλά των θαλάσσιων συνόρων του προς τα ανατολικά· αλλά, κυρίως, την κατοχύρωση του ότι υπάρχει μια συνεχής (θαλάσσια) συνοριακή γραμμή στο ανατολικό Αιγαίο, απ’ την Αλεξανδρούπολη ως το Καστελόριζο· έμμεσα, δηλαδή, την άτυπη μεν αλλά ισχυρή συμβολικά «επιβεβαίωση» του ότι το τουρκικό κράτος δεν έχει αοζ στο Αιγαίο… Αυτήν την εργαλειοποίηση την έκανε το ελλαδιστάν με «δικαιολογία» ότι και η τουρκία, «αφήνοντας ροές», θέλει το ελληνικό κακό. Το κόλπο δεν έπιασε, απλά κανείς δεν είναι τόσο ηλίθιος ώστε να μπλέκει σε τέτοια κόλπα. Προσπαθήθηκε όμως!

Το να υπάγει τους μετανάστες / πρόσφυγες σε γεωπολιτικές επιθετικές αξιώσεις δεν είναι καθόλου άγνωστο ή ξένο για την ελληνική αντι-μεταναστευτική πολιτική. Από τότε που οι «σκούπες» κατά των μεταναστών απ’ την αλβανία και το «ξαπόστελμά τους πίσω» παρακολουθούσε την όποια «ανυπακοή» των Τιράνων απέναντι στην Αθήνα – θυμάστε τα ‘90s; Όσες / όσοι έχετε την ηλικία δεν θα πρέπει να τα ξεχνάτε: αν το ένα μάτι του ντόπιου ρατσισμού / κανιβαλισμού γυάλιζε πάντα απ’ την εκμετάλλευση της φτηνής δουλειάς των βαλκάνιων προλετάριων, το άλλο γυάλιζε απ’ τις δυνατότητες να χρησιμοποιηθούν σαν «μάζα κρέατος» για να αποσπαστούν νταβατζιλίδικα πρόσοδοι απ’ τα κράτη καταγωγής τους. Κι αυτό γινόταν συστηματικά επί χρόνια με το αλβανικό κράτος…

Όχι λοιπόν. Παρότι παραδεχόμαστε ότι δεν έχουμε αυτή τη στιγμή ακλόνητα στοιχεία για την θέση μας, μόνο τολμηρή δεν είναι… Το μόνο τολμηρό σ’ αυτήν είναι η συνολική απόρριψη των «αληθειών» του ντόπιου κράτους / παρακράτους / κεφάλαιου.

Αυτό; Ναι… Το εννοούμε! Μοναχικά ξεμοναχικά δεν το διαπραγματευόμαστε!

(φωτογραφία: Ο ορισμός του “οι φίλοι στα δύσκολα φαίνονται”… Απ’ την Παλαιστίνη στον Έβρο και πάλι πίσω. Οι εγκάθετοι πίσω απ’ την ανάρτηση λένε πολύ περισσότερα απ’ όσα νομίζουν…)

Τα πυρομαχικά του εχθρού

Σάββατο 7 Μάρτη. Ο σκιτσογράφος της καθεστωτικής καθημερινής έβγαλε προχτές τον καλύτερο φασιστικό εαυτό του, σύμφωνα άλλωστε με τις πεποιθήσεις της κοινής γνώμης και του κράτους. Το σκίτσο έχει την δυνατότητα να συμπυκνώσει στερεότυπα, κι εδώ γίνεται επίδειξη οριενταλισμού (οι «μουσάτοι»…), σεξισμού, ρατσισμού και εθνικισμού. Τέσσερα σε ένα.

Αλλά εφευρέτες της «εργαλειοποίησης» (ή και της «οπλοποίησης») των προσφύγων και των μεταναστών, όπως λέει το εντόπιο φασισταριό προκειμένου να δικαιολογήσει την «εθνική άμυνα» απέναντί τους, δεν είναι οι τούρκοι. Ο ντόπιος μικροαστός λωτοφάγος – μάζα δεν έχει φυσικά λόγους να θυμάται τι χειροκροτούσε πριν από σχεδόν 5 χρόνια. Αλλά στις 6 Μάρτη του 2015 ο ογκόλιθος υπ.εξ. Nick the greek και ένα μήνα μετά, στις 7 Απρίλη, ο ψεκασμένος υπ.αμ. έτσι απειλούσαν την τρισκατάρατη «ευρώπη», κάνοντας πλάτη στον νάρκισσο υπ.οικ. που ετοιμαζόταν να την διαλύσει «απ’ τα μέσα»…

Αυτά τα εθνικά κατορθώματα πρέπει να πατεντάρονται – για να πληρώνουν όσοι θέλουν να τα αντιγράψουν.

(Εν τω μεταξύ διάφοροι «ευαίσθητοι φίλοι των μεταναστών» βγάζουν τον σκασμό, αφού επιπλέον – και κυρίως – είναι πατριώτες: φταίει ο Erdogan λένε, παρότι “λυπούνται για τους ανθρώπους”. Ξεπλένουν έτσι όλο το εντόπιο φασισταριό που έχει βρει πεδίο δράσης.

Εννοείται πως οι ίδιοι αριστερούληδες έβγαλαν τον σκασμό όταν ο Κοτζιάς και ο Καμμένος χρησιμοποιούσαν τους μετανάστες σαν απειλή… Στα λόγια μεν (αφού το ελλαδιστάν δεν έχει χερσαία σύνορα με την “ανθελληνική” γερμανία, αλλά στο ίδιο ακριβώς μοτίβο υποτίμησης / απανθρωποποίησής τους. Και με ζητούμενο λεφτά…

Έβγαζαν τον σκασμό κι όταν ο “ανθρωπιστής” Μουζάλας ανακοίνωνε, σα να επρόκειτο δελτίο καιρού, ότι “φέτος θα έχουμε νεκρούς απ’ το κρύο” στα κάτεργα των νησιών· ή ότι “οι καταγγελίες για βιασμούς στα κάτεργα είναι φαντασιώσεις και δεν ασχολούμαστε…”)