Tag: ηπα

Τσιγάρα για τον «πολιτικό κρατούμενο»!..

Παρασκευή 8 Μάη. Μέσα σ’ αυτόν τον κακό χαμό υπάρχει μια ψυχή που ζει το δικό της μαρτύριο. Θα προτιμούσε να μην έχει σπουδάσει νομική, αλλά ιατρική… νάταν τώρα φημιστός λοιμωξιολόγος / θανατολόγος… να ακολουθεί τις συνταγές του w.h.o. και να τον λατρεύει το πόπολο…

Ο πρώτος αγνός και άδολος έρωτας του ρημαδοΓου(αϊ)δοΝικόλα, του εξοχότατου υπουργού εξωτερικών με το που ξεκίνησε την καριέρα του το περσινό καλοκαίρι, πάει κατευθείαν για τα κάγκελα. Και βαθιά. (Η αλήθεια είναι πως τριβόταν για καιρό στη γκλίτσα…) Τί έγινε;

Πριν 5 ημέρες, στις 3 Μάη, ντόπιοι εντόπισαν «περίεργα φουσκωτά» να αποβιβάζουν ενόπλους στην ακτή της la Guaira, στη μέση περίπου της βόρειας ακτογραμμής της βενεζουέλα. Ο στρατός έδρασε γρήγορα και έδεσε 13 άτομα, “φορτωμένα”. Πολύ γρήγορα αποδείχθηκε ότι δύο απ’ τους «περίεργους μισθοφόρους» ήταν αμερικανικά «νοικιασμένα πιστόλια»… Με πολύ υψηλές διασυνδέσεις στο ρημαδοκουναβιστάν.

Το κουβάρι ξετυλίχτηκε γρήγορα, καθώς την ευθύνη για την αποτυχημένη (όσο και βλακώδη…) εισβολή στη βενεζουέλα την ανέλαβαν αυτοί που την οργάνωσαν: ένας Jordan Goudreau, παρασημοφορημένο πεζοναυτοφασιστόμουτρο του αμερικανικού στρατού (με “επαίνους” απ’ την κατοχή του ιράκ και του αφγανιστάν…) με άκρες ψηλά στην Ουάσιγκτον· κι ένας Cliver Alcala Cordones, πρώην αρχικαραβανάς στη βενεζουέλα.

Πέρα, όμως, απ’ τις αμερικανικές διασυνδέσεις το φασιστότσουρμο Goudreau (που δήλωσε ότι είχε σκοπό να προκαλέσει εμφύλιο στη βενεζουέλα, να δέσει τον Maduro, και να τον στείλει πακέτο στις ηπα…. μπούρδες! θα τον καθάριζε…) είχε κι ένα αφεντικό στο Caracas. Το μαντέψατε: τον Guaido. Που, σύμφωνα με αποκαλύψεις της καθεστωτικής washington post, είχε δημιουργήσει τον περασμένο Αύγουστο κάποια «στρατηγική διοίκηση», για την οργάνωση πραξικοπήματος στο Caracas με αμερικανική χρηματοδότηση. Πιο συγκεκριμένα ο Goudreau είχε υπογράψει συμβόλαιο με τον Guaido ύψους 213 εκατομυρίων δολαρίων…

Τώρα πια υπάρχουν όλα τα στοιχεία για να κατηγορηθεί ο αγνός και άδολος έρωτας του ρημαδοΓουα(αϊ)δοΝικόλα, o Guaido, για όλα τα είδη των προδοσιών… Προλαβαίνει – δεν προλαβαίνει να την κάνει… Αν, παρ’ ελπίδι, του συμβεί το χειρότερο (το καλύτερο για τους βενεζουελάνους…) ο γενναίος έλληνας υπ.εξ. που τον έχει αναγνωρίσει (η σχέση τους είναι νόμιμη δηλαδή…) ξέρει τι πρέπει να κάνει…

(Σα να μην έφταναν όλα αυτά, οι ευφάνταστοι σχεδιαστές της εισβολής στη βενεζουέλα την είχαν ονομάσει «operation gideon». Αυτό ήταν το όνομα μιας επιχείρησης εκκαθάρισης 1.500 ντόπιων αράβων / παλαιστίνιων απ’ την ευρύτερη περιοχή της Beit She’an, το 1948…

Τί δουλειά είχε ο Gideon στη λατινική αμερική; Τί έμπνευση ήταν αυτή; Άγνωστες οι βουλές…)

(φωτογραφία: Ένας απ’ τους επίδοξους απελευθερωτές της βενεζουέλα – αυτός μπροστά, με την ιατρική μάσκα… Άραγε τα συμβόλαια που υπογράφουν περιλαμβάνουν κανονική μισθοδοσία ακόμα κι αν καταλήξουν φυλακή;)

Οι κατάλληλοι άνθρωποι στην κατάλληλη θέση

Πέμπτη 7 Μάη. Ποιοί είναι οι πιο αρμόδιοι να προτείνουν λύεσεις για το post-covid μέλλον; Ο κυβερνήτης της Ν. Υόρκης Andrew Cuomo, που πρόλαβε να φορέσει κι αυτός το φωτοστέφανο του «πολεμιστή» κατά του ιού (που κτύπησε, κυρίως, τις υποβαθμισμένες γειτονιές της πόλης, και κόσμο περιθωριοποιημένο…), δεν αμφιταλαντεύτηκε. Επικεφαλής της σχετικής «blue ribbon commision» που θα αναδιαρθώσει τα συστήματα υγείας και παιδείας στην πολιτεία, είναι οι κ.κ. Mike Bloomberg (δισεκατομμυριούχος, πρώην δήμαρχος της Ν. Υόρκης, φιλάνθρωπος), Bill Gates (δισεκατομμυριούχος, ιδιοκτήτης της microsoft, φιλάνθρωπος, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την υγεία του πλανήτη) και Eric Schmidt (δισεκατομυριούχος, πρώην ceo της google).

Θα σκεφτείτε: Αυτά είναι χοντροκομμένες αμερικανιές… Το παραχοντραίνουν φόρα μόστρα… Σωστά. Απλά, την επόμενη φορά που κάποιοι θα παραστήσουν πως δεν έχουν ιδέα ποιά αφεντικά (ή ποιοί καπιταλιστικοί κλάδοι…) ωφελούνται απ’ τα υγιεινιστικά πραξικοπήματα (επιμένοντας, ακόμα και τώρα, ότι αυτά τα πραξικοπήματα ήταν αναγκαία επειδή χωρίς αυτά ο covid-19 θα είχε εξολοθρεύσει τον πλανήτη…) ας ρίξουν μια ματιά και στις «αμερικανιές».

Μπορεί κάτι να ψυλλιαστούν… (Μπορεί και όχι…)

Ραντεβού στην κόλαση 1

Δευτέρα 4 Μάη. Μια περίοδο διαδοχικών «οικονομικών κρίσεων», απ’ τα τέλη της δεκαετίας του ’90, την έχουμε περάσει ήδη. Όσοι απωθούν τις αιτίες τους κυνηγώντας ένα πρωθυπουργό εδώ ή ψάχνοντας «εθνικοαπελευθερωτικές συνταγές» στις παγκόσμιες καπιταλιστικές κρίσεις είναι βέβαια … (ας μην πούμε τι είναι…) Ποιός όμως είναι τόσο στραβός για να μην καταλαβαίνει στοιχειωδώς ότι αυτή η τελευταία 20ετία ως σήμερα ήταν «μια περίοδος κρίσεων» που διαδέχονταν η μία την άλλη, αλλά επίσης (τι σύμπτωση!!!) μια «περίοδος εντατικοποίησης» του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού; Η οποία έχει μάλιστα και επίσημη γενέθλια ημερομηνία, την 11η Σεπτέμβρη του 2001, όταν το αμερικανικό βαθύ κράτος (σε συνεργασία με διεθνείς συμμάχους του) σκότωσε πάνω από 3.000 δικούς του υπηκόους για να εξασφαλίσει αφενός την συναίνεση όλων των υπόλοιπων σ’ έναν «μακρύ προληπτικό πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» (what????) και αφετέρου την εφαρμογή στο εσωτερικό των ηπα νόμων έκτακτης ανάγκης;

Γιατί αυτά; Για να προλάβουν οι ηνωμένες πολιτείες να ξανα-απλωθούν στρατιωτικά σε διάφορα συγκεκριμένα σημεία του πλανήτη, ώστε να εμποδίσουν την ανάδυση σοβαρών ανταγωνιστών… Το βέβαιο είναι ότι επί μια 20ετία έχει γίνει και γίνεται μεγάλη καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων (μόνο οι δολοφονίες αρκούν)· αλλά γίνεται σε δευτερεύοντα πεδία. Απ’ το αφγανιστάν στη μέση Ανατολή, κι ως την βόρεια αφρική… Δεν είναι «αναπτυγμένες» καπιταλιστικά παραγωγικές δυνάμεις αυτές… Αλλά δεν είναι και ο κυρίως πόλεμος, η κύρια συνταγή για την υγεία της μηχανής… Και – δεν χρειάζεται ιδιαίτερη σοφία – ακόμα κι αν η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της είχαν καταφέρει να πετύχουν τους στόχους τους σ’ αυτόν τον προληπτικό «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» (που έμμεσα αλλά σαφώς ήταν πόλεμος κατά της Μόσχας και του Πεκίνου), ακόμα κι έτσι, δεν θα είχαν νικήσει. Η μεγάλης έκτασης καταστροφή «αναπτυγμένων» παραγωγικών δυνάμεων θα παρέμενε στο ορίζοντα. Όπως συμβαίνει τώρα…
Αλλά απέτυχε η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της. Hττήθηκε. Εν τω μεταξύ όχι μόνο ο ρωσικός καπιταλισμός βγήκε απ’ τον γκρεμό που είχε πέσει στα ’90s με τεχνολογική στρατιωτική υπεροχή έναντι του αμερικανικού σε διάφορες κατηγορίες όπλων… Αλλά και ο κινεζικός καπιταλισμός, μέσα σε ελάχιστο ιστορικό χρόνο, αναπτύχθηκε σε τέτοιο βαθμό ώστε ακόμα και οι πιο σκληροπυρηνικοί ειδικοί των δυτικών αφεντικών να παραδέχονται, μέσα απ’ τα δόντια, ότι ο 21ος αιώνας δεν θα είναι τελικά ούτε αμερικάνικος ούτε ευρωπαϊκός. Θα είναι ασιατικός· και βασικά κινέζικος.

Ραντεβού στην κόλαση 2

Δευτέρα 4 Μάη. Θα αναρωτηθείτε τώρα τι δουλειά και σχέση μπορεί να έχει ένας ιός και μια πανδημία με όλα τα πιο πάνω. Έχει και παραέχει! Διότι πριν εμφανιστεί ο cοvid-19 τα δυτικά αφεντικά (για τα οποία προφανώς αδιαφορείτε, αφού η καθημερινότητα … κλπ… κλπ…) έλεγαν, κάποτε σχεδόν ανοικτά, πως χρειάζονται επειγόντως την αναδιάρθρωση των κοινωνιών / καπιταλισμών τους με τέτοιο τρόπο ώστε να ελπίζουν πως δεν θα τρώνε την σκόνη της κινέζικης κοινωνίας / καπιταλισμού!

Οι έντιμοι (όσοι υπάρχουν, γιατί βέβαια υπάρχει και άφθονη ατιμία / αχαριστία) που διαβάζουν αυτές τις γραμμές από παλιότερα, έχουν μια γενική αίσθηση για το πόσο καιρό τώρα αναφερόμαστε στον νεο-κρατισμό που αναδύεται στους δυτικούς καπιταλισμούς σαν αναγκαστική «πολιτική αναδιάρθρωση», αναδιάρθρωση ταυτόχρονα στις κοινωνικές σχέσεις και στις σχέσεις και τις μορφές της κεντρικής εξουσίας, έτσι ώστε να αντιμετωπιστεί, όσο είναι δυνατόν, η εξελισσόμενη επέκταση / κυριαρχία του «κινεζικού παραδείγματος». (Έχει και ψαχτήρι το site, οπότε μπορείτε να βρείτε όλες τις σχετικές αναφορές στον νεοκρατισμό. Με τις ημερομηνίες τους…) Αυτό το παράδειγμα έχει κάτι που τρομάζει ως το μεδούλι τα δυτικά αφεντικά. Μια παραγωγική / καταναλωτική πληθυσμιακή / κοινωνική βάση 1.300.000.000 ανθρώπινων κεφαλαίων όλων των ηλικιών που είναι πειθαρχημένα κάτω απ’ την εξουσία ενός κόμματος – κράτους, διαθέτοντας ωστόσο απεριόριστα περιθώρια δημιουργικότητας!!!

Το κινεζικό καπιταλιστικό παράδειγμα είναι μια τόσο giga-μηχανή, τέτοιου παραγωγικού και καταναλωτικού δυναμισμού και τέτοιας σχεδιασμένης πειθαρχίας, ώστε κατάφερε (το επαναλαμβάνουμε, δεν μπορεί, κάποια στιγμή θα γίνει κατανοητό) σε μια δεκαετία, απ’ το 2008 / 09 ως το 2018 / 19, χρονικό διάστημα ασύλληπτα σύντομο με βάση τις δυτικές ιστορικές εμπειρίες, να γίνει απ’ το «φτηνό εργοστάσιο για βασικά είδη κοινωνικής αναπαραγωγής» των εργατικών τάξεων της δύσης (μακουδάκια, παιχνιδάκια, σαγιονάρες και ηλεκτρικά σίδερα) ο πρωτοπόρος σ’ όλες τις τεχνολογικές αιχμές της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Απ’ την κβαντομηχανική μέχρι την γενετική…

Αυτό το ασύλληπτο στην ένταση και στην ταχύτητά του ιστορικό γεγονός έδειξε τα (παραγωγικά / καταναλωτικά) όρια του νεο-φιλελευθερισμού. Η σημαία αυτού του νεο-φιλελευθερισμού σε σχέση με την «τεχνολογική ανάπτυξη» και την ανάλογη αναδιάρθρωση, ήταν οι νεαροί «κατσαβιδάκηδες», κάτι Jobs και κάτι Gates, που χάρη στην «ελευθερία του πνεύματος» των δυτικών κοινωνιών / καπιταλισμών, ξεκίνησαν απ’ τα γκαράζ των σπιτιών τους για να γίνουν Silicon Valley – και να κατακτήσουν τον κόσμο για λογαριασμό του αμερικανικού καπιταλισμού…

Ε, λοιπόν, οι κινέζοι «κατσαβιδάκηδες» είναι χιλιάδες φορές περισσότεροι, δεν χρειάζονται «τυχοδιωκτικά funds» για να χρηματοδοτήσουν τις εφευρέσεις τους αφού τους χρηματοδοτεί το κινεζικό κράτος, δεν χρειάζονται εικονικά κέρδη απ’ το χρηματιστήριο (δεν κινδυνεύουν δηλαδή από dot.coms…), και κάνουν την ίδια και καλύτερη δουλειά στις κινεζικές τεχνοπόλεις. Το πιο update (απ’ την άποψη της εκπαίδευσης) «ανθρώπινο κεφάλαιο» της ασίας (αλλά ακόμα και της ευρώπης ή/και της αμερικής) συγκλίνει στις Shenzhen της κινεζικής “ανατολικής ακτής”· το χρηματιστήριο της Σαγκάης συναγωνίζεται εκείνα της Ν. Υόρκης και του Λονδίνου· ενόσω πουλάει την 5G πρωτοπορεία της η Huawei (αλλά και η Samsung…) σχεδιάζει την 6G… Και σε λίγο το ψηφιακό yuan θα διατρέχει την ασία (και όχι μόνο) σα νόμισμα διεθνών συναλλαγών. Πώς να ανταγωνιστεί κανείς αυτό το πρωτοφανές θηρίο που κάνει ακόμα τα πρώτα του βήματα αν όχι με την πραγματική (κι όχι απλά την συμβολική) επιστράτευση όλων των «ανθρώπινων κεφαλαίων» που διαθέτει; Πόση «ελευθερία» να επιτρέψει αυτή η επιστράτευση όταν αυτή η «ελευθερία» δημιουργεί πάμπολλες «τριβές» στην πορεία-προς-το-επόμενο-μοίρασμα-του-κόσμου; Πώς να επιβάλεις σε πληθυσμούς μαθημένους αλλιώς ότι «θα κάνετε ό,τι σας λέμε» αν δεν τους φοβίσεις με έναν τρόπο που να τους αρπάζει απ’ το λαιμό, δηλαδή με «απειλή κατά της ζωής» τους;

Δοκιμάστηκε η «ισλαμική τρομοκρατία». Έβγαλε ό,τι έβγαλε, αλλά είχε όρια. Οι ιοί είναι υπερόπλο σε σχέση με τους τζιχαντιστές (στην πραγματικότητα, στα πρώτα βήματα της θεωρίας του «πολέμου 4ης γενιάς», τζιχαντιστές και ιοί ήταν στο ίδιο σενάριο! Αργότερα χώρισαν…). Δεν χρειάζεται καν να κατασκευαστούν σε εργαστήρια βιολογικού πολέμου. Υπάρχουν παντού… Αρκεί να τους γίνει η σωστή promotion. Η σωστή προβολή. Στην ανάγκη δίνεις και μια εντολή όποιος πεθαίνει από ‘δω και στο εξής θα μετριέται σαν θύμα του εχθρού… και ξεμπερδεύεις με το Θέαμα του Θανάτου…
Προβοκατόρικο… Τρομακτικά απλό. Τρομακτικά αποτελεσματικό….

Δυο εντατικολόγοι…

Πέμπτη 30 Απρίλη. Λέγονται Dan Erickson και Artin Massihi. Είναι εντατικολόγοι (κλινικοί γιατροί στο πεδίο δηλαδή) στην Καλιφόρνια για πολλά χρόνια. Δείχνουν γύρω στα 40 με 45. Έδωσαν μια ενδιαφέρουσα (και καθόλου φιλική ως προς τις ερωτήσεις) συνέντευξη προχτές. Έγινε χαμός: αφού έφτασε να έχει γύρω στα 5,5 εκατομμύρια θεάσεις (: views…) στο youtube, το κανάλι τους έκοψε. Με την εξήγηση, περίπου, ότι «αντιβαίνει τις αρχές της λειτουργίας του»… (Μπορείτε πάντως να δείτε την συνέντευξη, στα αγγλικά φυσικά, εδώ).

Δεν ξέρουμε από που κρατάει η σκούφια τους, αλλά είπαν μερικά εντελώς λογικά πράγματα. Όπως ότι:

– άλλο είναι η θεωρία και η αναπαράσταση μιας αρρώστιας σε υπολογιστές, πίνακες και στατιστικές, και άλλο η πραγματικότητά της…

– ότι το ανοσοποιητικό σύστημα οποιουδήποτε οργανισμού φτιάχνεται από ιούς και βακτηρίδια, με την έννοια του «κτισίματος» των τρόπων να αντιμετωπίζονται τα πιο επικίνδυνα απ’ αυτά…

– ότι δεν υπάρχει ακόμα κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει πως όσοι θάνατοι αποδίδονται στον covid-19 είναι, όντως, «δικοί του»· μάλλον το αντίθετο έχει καταγραφεί ως τώρα…

– ότι τα νοσοκομεία (και στις ηπα…) έχουν αδειάσει, ότι ολόκληρα τμήματα παραμένουν κλειστά, αφού άνθρωποι με σοβαρά προβλήματα φοβούνται να πάνε, ακόμα και για νοσηλεία, εξαιτίας όλης της «φασαρίας» με τον covid-19…

– ότι οι γιατροί παρουσιάζονται (απ’ τα μήντια) σαν “πολεμιστές στην πρώτη γραμμή της μάχης” αλλά, ότι στην πραγματικότητα μπαίνουν στα τμήματά τους, που είναι άδεια, δεν υπάρχουν ασθενείς, το μόνο που γίνεται είναι ότι κάποιος τους θερμομετρεί στην είσοδο του νοσοκομείου, και αναρωτιούνται: κάτι περίεργο συμβαίνει εδώ…

Ωστόσο η ασταμάτητη μηχανή κράτησε κάτι άλλο. Το είχε παρατηρήσει ένας σύντροφος νωρίς νωρίς σ’ αυτήν την ιστορία, και μας το θύμισαν. Το μεταφέρουμε από μνήμης:

Έχουμε σπουδάσει ανοσολογία, μικροβιολογία και βιοχημεία είπαν, είμαστε γιατροί πεδίου για πάνω από 15 χρόνια, και επίσης έχουμε σπουδάσει ιστορία της ιατρικής. Αυτό κάνουμε σ’ όλη τη ζωή μας: δουλεύουμε σε νοσοκομεία. Ψάξαμε και πάλι την βιβλιογραφία σε ότι αφορά την καραντίνα. Λοιπόν, η καραντίνα είναι μια τακτική που εφαρμόζεται σε ανθρώπους που έχουν κάποια σοβαρά μεταδοτική / μολυσματική αρρώστια… Δεν βρήκαμε κανένα προηγούμενο που να έχει εφαρμοστεί σε υγείς ανθρώπους… Η καραντίνα δεν εφαρμόζεται σε υγιείς ανθρώπους!

Εδώ είμαστε! Ακριβώς εδώ!!! Οι στρατιωτικοί νόμοι, τα πραξικοπήματα, οι καθολικές απαγορεύσεις, τα γενικευμένα lock down, ΔΕΝ ανήκουν στην ιστορία και την πρακτική της ιατρικής ΩΣ ΤΩΡΑ – όπως την ξέρουν όσοι την έχουν μελετήσει· κι όπως εμπειρικά την έχουν γνωρίσει όσοι έχουν νοσηλευτεί. Οι στρατιωτικοί νόμοι, τα πραξικοπήματα, οι καθολικές απαγορεύσεις, οι διαφορικές απαγορεύσεις, τα απόλυτα ή κυλιόμενα lock down ανήκουν στην ιστορία και την πρακτική των κρατών!! Που, στη συγκεκριμένη ιστορική στιγμή, εμφανίζονται σαν «συλλογικοί γιατροί» (έχοντας επιλεγμένους γιατρούς δίπλα τους…), κι αυτό «περνάει» μόνο χάρη σε μια πολύ σοβαρή ιδεολογική προϋπόθεση, που έχει χωνευτεί από μεγάλα τμήματα των πρωτοκοσμικών κοινωνιών.

Ποιά είναι αυτή η πολύ σοβαρή ιδεολογική προϋπόθεση; Ότι δεν υπάρχουν υγιείς! Υπάρχουν οι ασθενείς, υπάρχουν και οι εν δυνάμει ασθενείς. Στις περιπτώσεις μεταδοτικών ασθενειών, εκτός απ’ αυτούς (άρρωστους και εν δυνάμει άρρωστους) όλοι οι υπόλοιποι είναι είτε οι «φορείς» είτε οι «εν δυνάμει φορείς». Υγιείς, πάντως, δεν υπάρχουν.

(Αν δυσκολεύεσθε να καταλάβετε, μπορείτε να κάνετε μια αναλογία με την εγκληματολογία: υπάρχουν «εγκληματίες», υπάρχουν «εν δυνάμει εγκληματίες», και όλοι οι υπόλοιποι είναι είτε «υποθάλπτες» είτε «εν δυνάμει υποθάλπτες». Δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Συνεπώς, για λόγους δημόσιας τάξης, θα πρέπει να επιτηρούνται όλοι…)

Κι αφού δεν υπάρχουν πια υγιείς, είναι εύλογο ότι η καραντίνα εφαρμόζεται στους πάντες (με πολύ συγκεκριμένες εξαιρέσεις υπέρ της λειτουργικότητας του συστήματος…). Δεν άλλαξε κάτι στην «εφαρμογή της καραντίνας». Έχει αλλάξει ο ορισμός της «υγείας» – και ξανα-αλλάζει. Μπροστά στα μάτια μας και πάνω στο πετσί μας.

Ούτε ο θάνατος αντέχει 3

Τρίτη 28 Απρίλη. Εδώ είναι η αμερικάνικη εκδοχή του θανατόμετρου, και συγκεκριμένα το θανατόμετρο της Ν. Υόρκης (ευχαριστούμε τον Σ.). Οι πίνακες (ο κάτω μεγέθυνση ενός τμήματος του επάνω) προέρχεται απ’ το τμήμα υγείας της κυβέρνησης της Ν. Υόρκης. Τα στοιχεία είναι απ’ τις 26 και τις 27 Απρίλη.

Τι λέει ο πίνακας; Υπάρχουν δύο κατηγορίες θανάτων που μπαίνουν στο μεγάλο σακί της τρομοεκστρατείας με σημαία τον covid-19. Οι «επιβεβαιωμένοι» (confirmed) ως προερχόμενοι απ’ τον ιό. Και οι «πιθανολογούμενοι» (probable)…

Οι «επιβεβαιωμένοι» θεωρούνται τέτοιοι αρκεί αυτός που πεθαίνει να έχει διαγνωστεί «θετικός» σε εξέταση. Δηλαδή; Δηλαδή αδιάφορα απ’ το αν η αιτία του θανάτου του είναι επιπλοκές του covid-19 ή οποιαδήποτε άλλη. Ένα – μηδέν!!!

Οι «πιθανολογούμενοι» είναι ακόμα πιο προχωρημένο κομμάτι της τρομοεκστρατείας. Αυτοί οι άνθρωποι ΔΕΝ διαγνώστηκαν καν και καν θετικοί, αλλά «το πιστοποιητικό του θανάτου τους αναφέρει σαν αιτία θανάτου τον covid-19 ή κάτι ισοδύναμο». Πέντε – μηδέν!!!

Πράγμα που σημαίνει ότι ακόμα κι αν ένας σεκιουριτάς νοσοκομείου (λόγω φόρτου εργασίας του νοσηλευτικού προσωπικού…) μπορούσε να υπογράψει πιστοποιητικά θανάτου από covid-19 επειδή, πολύ απλά, «από τι άλλο να πεθάνει κάποιος την σήμερον ημέρα;», το ισοδύναμο του covid-19 (σαν αιτία θανάτου) μόνο ένας μαθηματικός ή φυσικός θα μπορούσε να το σκεφτεί, να το μηχανευτεί – και να το επικυρώσει. Διότι τι μπορεί να είναι το «ισοδύναμο»; Είναι το ίδιο μεταδοτικό με τον covid-19; Το ίδιο θανατηφόρο; Μπορεί να μας ξεκάνει το «ισοδύναμο»; Θα βρεθεί και γι’ αυτό θεραπεία ή θα μας κλείσει για πάντα στα σπίτια / φυλακές; Οιμέ!!!

Απλή αριθμητική πάντως. Το 1/3 των θανάτων που έχουν αποδοθεί στον covid-19 στο πολύπαθο Μεγάλο Μήλο (Ν. Υόρκη) έχουν το σχετικό πιστοποιητικό επειδή «έτσι την έκοψε την φάση κάποιος», χωρίς κανένα άλλο στοιχείο… Ενώ άγνωστο μέρος των υπόλοιπων 2/3 πέθαναν ΜΕ αλλά όχι ΕΞΑΙΤΙΑΣ του φονιά ιού… (Επίσης μπορεί να πέθαναν ΜΕ την πιτζάμα τους…. αλλά οι πιτζάμες δεν έχουν μπει ακόμα στη λίστα των παγκόσμιων απειλών…)

Που σημαίνει ότι το θανατόμετρο και εκεί, στο New York, όπως παντού, είναι καλά κουρντισμένο…

Δεν ξέρουμε πόσοι θα μας κατηγορήσουν επειδή υποδεικνύουμε (με στοιχεία που είναι όσο πιο αξιόπιστα θα ήταν δυνατόν) πως όχι μόνο η «απειλή» ή η «φονικότητα» του covid-19 αλλά και τα θανατόμετρα τα ίδια, το διαμάντι στο στέμμα της τρομοεκστρατείας, ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΜΕΝΑ! Δηλαδή ΣΤΗΜΕΝΑ! Υποψιαζόμαστε ότι θα είναι αρκετοί. Και θα είναι αρκετοί επειδή πολλοί το έφαγαν ότι το body counting είναι ιερό (και στον καπιταλισμό), είναι υπεράνω συμφερόντων (και στον καπιταλισμό), άρα δεν μπορεί παρά να είναι τίμιο και ακριβές.

Δεν είναι! Δεν θα μπορούσε να είναι! Η «εμπιστοσύνη στις αρχές», είτε συνειδητή είτε ασυνείδητη, είναι δηλητηριώδης….

Κάνουμε ό,τι μπορούμε υπέρ της αποτοξίνωσης. Αλλά είναι δουλειά του καθενός να συλλάβει ότι η φράση του Benjamin … ούτε ακόμη και οι νεκροί δεν θα ‘ναι ασφαλείς απ’ τον εχθρό, εάν αυτός νικήσει – και ο εχθρός αυτός δεν έχει πάψει να νικά.. είναι μια αστραπιαία προειδοποίηση απ’ το παρελθόν την στιγμή του κινδύνου…

Frozen oil 1

Κυριακή 26 – Δευτέρα 27 Απρίλη. Αν υπάρχει ένα ζήτημα που «τρέχει» κάτω απ’ την υγιεινιστική τρομοκρατική εκστρατεία και ό,τι αυτή χωράει, κάτι σαν το νο2 της συγκυρίας, είναι η όχι-και-τόσο-παράξενη «πετρελαϊκή κρίση».

Θα θυμάστε, υποθέτουμε, την γνώμη της ασταμάτητης μηχανής για την αλλαγή ενεργειακού παραδείγματος ως τμήματος της σε εξέλιξη αναδιάρθρωσης. (Είναι, άλλωστε, αρκετά παλιά αυτή η γνώμη). Όμως είναι άλλο η πρόβλεψη και άλλη χάρη έχει η πραγματική εξέλιξη.

Καθώς διάφορα κράτη πρώτης γραμμής έχουν επιλέξει «σκληρή γραμμή» για να επιταχύνουν την αναδιάρθρωση των καπιταλισμών τους (φορτώνοντάς την … στο covid-19) πλήθος δραστηριοτήτων έχει μπει «προσωρινά» (;) στον γύψο. Αυτό έχει χαντακώσει την ζήτηση για πετρέλαιο και τα παραγωγά του· και έχει αποτελειώσει την διεθνή τιμή του, που ήδη, προ covid-19, είχε θέματα λόγο υπερπροσφοράς. Το γκρεμοτσάκισμα των τιμών προκαλεί με τη σειρά του αλυσιδωτά κρίσιμες συνέπειες οπουδήποτε ανθεί η πετρελαϊκή μονοκαλλιέργεια: στις πετροχούντες της αραβικής χερσονήσου, στο ιράν, στη ρωσία, στη βενεζουέλα· αλλά και στην «βρώμικη» (από οικολογική άποψη) αμερικανική εξόρυξη σχιστολιθικού πετρελαίου. Προκαλεί όμως σοβαρές αναταράξεις και στην κυκλοφορία του δολαρίου, του μόνου νομίσματος διεθνούς χρήσης που ήταν (απ’ το 1974 ως τώρα) «δεμένο» με το διεθνές εμπόριο πετρελαίου.

Σ’ αυτήν την κατηφόρα «απαξίωσης» του άλλοτε κεντρικού ενεργειακού εμπορεύματος δεν είναι όλων των εμπλεκόμενων κρατών τα συμφέροντα ίδια. Παρότι μοιάζει πως μια (σημαντική) άνοδος των τιμών του πετρελαίου θα τους συνέφερε όλους. Αυτή η «μείωση της ζήτησης» που οφείλεται στα πρωτοκοσμικά «lockdown» μοιάζει βέβαια υπερβολική· και θα υπέθετε κανείς ότι θα κρατήσει λίγο. Ωστόσο που οφείλεται; Κατά κύριο λόγο στον σημαντικό περιορισμό των μετακινήσεων, χερσαίων, θαλάσσιων και αεροπορικών. Συνεπώς αποτελεί ένα «πρόπλασμα» σίγουρα πιο έντονο αλλά όχι alien, του τι θα αρχίσει να συμβαίνει σύντομα, όταν η ηλεκτροκίνηση των οχημάτων (ξηράς και, αμέσως μετά, θάλασσας) γενικευτεί. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ακόμα κι αν η τωρινή «μείωση της ζήτησης» πετρελαίου και των παραγώγων του οφείλεται σε ατύχημα και είναι προσωρινή, η μόνιμη τέτοια είναι όλο και πιο κοντά. Σε δύο, σε πέντε ή σε οκτώ χρόνια; Από ιστορική άποψη αυτός ο χρόνος είναι ασήμαντος.

Συνεπώς καθόλου κοινά δεν είναι τα συμφέροντα των, ας τους πούμε έτσι, «μεγάλων παραγωγών πετρελαίου». Η πιο σωστή διαπίστωση θα ήταν «όλοι εναντίον όλων»: αυτό είναι αναπόφευκτο εν όψει μιας αγοράς που θα μικραίνει διαρκώς. Το ότι αυτές οι αντιθέσεις δεν έχουν εκδηλωθεί στην μορφή που τους αναλογεί είναι λογικό: με υπομονή, κάποιοι (αυτοί που είναι οι πιο αδύνατοι γενικά ή εκείνοι που δεν θα βρούν ισχυρούς προστάτες…) θα αρχίσουν να γονατίζουν. Όχι προσωρινά.

Μία απ’ τις πιο σίγουρες υποψηφιότητες κατάρρευσης είναι της αμερικανικής «σχιστολιθικής» πετροβιομηχανίας. Ο σχετικά νεώτερος «παίκτης» στην παγκόσμια αγορά είναι αυτός με τα μεγαλύτερα κόστη εξόρυξης, την μεγαλύτερη “lets go west” αυτοπεποίθηση, και την μεγαλύτερη διασπορά αφεντικών. Όμως η αμερικανική σχιστολιθική παραγωγή δεν αντέχει τιμές κάτω από 50 – 60 δολάρια το βαρέλι· και στην πραγματικότητα οι χρεωκοπίες των σχετικών εταιρειών είχαν αρχίσει πολύ πριν φτάσει ο covid-19 στο αμέρικα.

Τώρα επιταχύνονται. Το ψόφιο κουνάβι και το επιτελείο του τρομάζουν μ’ αυτήν την προοπτική. Όχι μόνο επειδή θα μείνουν χωρίς δουλειά πολλές χιλιάδες εργάτες αυτής της βιομηχανίας – δηλαδή ψηφοφόροι. Αλλά και επειδή θα τερματιστεί ένα σχέδιο δεκαετιών: να γίνουν οι ηπα αφενός αυτάρκεις πετρελαϊκά, και αφετέρου εξαγωγείς – σε βάρος της ρωσίας, της βενεζουέλας, του ιράν, και όποιου άλλου πετρελαιοπαραγωγού κράτους ενοχλεί την Ουάσιγκτον.

Το ψοφιοκουναβιστάν ετοιμάζεται, ουσιαστικά, να «κρατικοποιήσει» αυτές τις πολλές εκατοντάδες «μικρομεσαίες» εταιρείες εξόρυξης. Μια τέτοια ενέργεια θα αλλάξει απλά την μορφή του προβλήματος: θα το μετατρέψει από ιδιωτικό σε κρατικό. Οπωσδήποτε η fed μπορεί ακόμα να «τυπώνει δολάρια» για να δανείζει το αμερικανικό κράτος για να κρατικοποιήσει οτιδήποτε: πάνω στα junk ιδιωτικά πετροχρέη έχουν χτιστεί χρηματιστηριακά «παράγωγα», και ολόκληρος ο πύργος με τα τραπουλόχαρτα τρέμει από διάφορες πλευρές. Κάπως πρέπει να διασωθεί – για όσο…

Όμως αν το back up αυτών των ιδιόμορφων πετροδόλαρων είναι το διαρκώς αυξανόμενο αμερικανικό (δημόσιο) χρέος, και μάλιστα σε συνθήκες οξυμένου ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού, τότε όταν οι ανταγωνιστές του αμερικανικού καπιταλισμού περιορίσουν κι άλλο την χρήση του δολαρίου σαν διεθνούς «αποθεματικού» νομίσματος, μία θα είναι η κατάληξη, με μαθηματική ακρίβεια: ο δολαριακός υπερπληθωρισμός στο ψοφιοκουναβιστάν.

Frozen oil 2

Κυριακή 26 – Δευτέρα 27 Απρίλη. Εν τω μεταξύ, παρά την έντονη μείωση της ζήτησης, πετρέλαιο εξακολουθεί να εξορύσσεται! Πού πάει; Αποθηκεύεται. (Σε διάφορα σχιστολιθικά πετροπήγαδα στο αμέρικα, καθώς τελειώνουν τα καζάνια αποθήκευσης, το ρίχνουν σε αυτοσχέδιες λίμνες πετρελαίου, στο χώμα…) Η μαζική αποθήκευση είναι μια κίνηση απελπισίας, αφού αν και όταν αρχίσει να πουλιέται αυτό, το «έτοιμο», και πάλι θα επηρεαστεί η παραγωγή και οι τιμές.

Ωστόσο αυτό το «ατυχές» και προσωρινό pause λόγω covid-19 έχει κάνει πανευτυχείς του έλληνες εφοπλιστές· εκείνους που έχουν τάνκερ. Τα ναύλα έχουν εκτοξευτεί αφού δεν είναι μόνο ναύλα: τα τάνκερ έχουν μετατραπεί σε νοικιασμένες πλωτές αποθήκες, άγνωστης διάρκειας! Χάνουν οι παραγωγοί πετρελαίου, κερδίζουν οι μεταφορείς: ο καπιταλισμός είναι, πράγματι, ένα σύστημα που δείχνει όλο και περισσότερο τις διαστροφές του..

New currency

Κυριακή 26 – Δευτέρα 27 Απρίλη. Μέσα σ’ αυτούς τους παγκόσμιους στροβιλισμούς, έχοντας ξεφορτωθεί τα αρχικά ζόρια με την covid-19, το κινεζικό καθεστώς προχωράει στο επόμενο (ηγεμονικό για το ίδιο, δηλητηριώδες για το ψοφιοκουναβιστάν) βήμα. Το ψηφιακό yuan. Η κεντρική τράπεζα ανακοίνωσε την πετυχημένη ολοκλήρωση της τεχνικής πλευράς, και προχωράει προς το τέλος της και η νομοθετική. Ένας αριθμός απ’ τις εταιρείες ναυαρχίδες του κινεζικού καπιταλισμού, όπως η Tencent, η Alibaba, η Huawei, η εμπορική τράπεζα της κίνας και μεγάλες κατασκευαστικές συμμετέχουν στην «ανάπτυξη» του ψηφιακού νομίσματος, αφενός λόγω της εμπειρίας τους στην blockchain τεχνολογία, και αφετέρου λόγω του πελατολογίου τους. Το Alipay της Alibaba και το WeChat Pay της Tencent έχουν ήδη 1,7 δισεκατομμύρια λογαριασμούς (κατά 300 εκατομμύρια περισσότερους απ’ τον κινεζικό πληθυσμό…) έχοντας ενοποιήσει τα social media, το ηλεκτρονικό εμπόριο και τις ηλεκτρονικές πληρωμές. Κατ’ αυτόν τον τρόπο το Πεκίνο καθορίζει ήδη τα διεθνή πρότυπα (λειτουργικά και τεχνολογικά) για τα επόμενα ψηφιακά νομίσματα που θα δημιουργήσουν άλλα κράτη ή συμμαχίες τύπου ευρωζώνη.

Το ψηφιακό yuan δεν προορίζεται απλά για εσωτερική χρήση (συμπεριλαμβανομένου, φυσικά, και του κεντρικού ελέγχου όλων μα όλων των πληρωμών..). Μια σειρά κράτη / πελάτες του Πεκίνου, εταίροι στους δρόμους του μεταξιού, τόσο στην ασία όσο και στην αφρική, πρόκειται να επωφεληθούν. Όντας το πρώτο νόμισμα με «κρατική πλάτη» που να προστατεύει την ανταλλακτική αξία του (σε αντίθεση με τα λίγο πολύ πειρατικά κρυπτονομίσματα τύπου bitcoin), θα γίνει η αιχμή της αύξησης της διεθνούς κυκλοφορίας του κινεζικού «εθνικού νομίσματος», χωρίς ελέγχους τύπου swift.

Σε βάρος τίνος θα γίνει αυτό; Το μαντέψατε: του δολαρίου (αλλά και του ευρώ, σε δεύτερο χρόνο)…

(φωτογραφία: Εννοείται ότι οι αμερικανικές εταιρείες που έχουν εκατομμύρια πελάτες στην κίνα συγχρονίζονται…)

Το στραπάτσο που γίνεται “ευχάριστα νέα”…

Πέμπτη 23 Απρίλη. Το έχουμε γράψει δυο-τρεις φορές, σχολιάζοντας το «σενάριο» του Event 201: για τα συμφέροντα του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος το ιδανικότερο (the better choice, αν – ας πούμε… – μπορούσε να υπάρξει μια choice…) θα ήταν το ξέσπασμα και η εκκίνηση μιας (πραγματικά) φονικής επιδημίας / πανδημίας από κάπου στην Αφρική. Κατά προτίμηση την υποσαχάρια. Γιατί απο εκεί; Επειδή η ήπειρος είναι το καινούργιο, επιπλέον πεδίο μάχης του 4ου παγκόσμιου πολέμου. Και μια φονική επιδημία που θα ξεκινούσε από εκεί (για να απλωθεί, με μικρότερη ένταση φυσικά) στον καπιταλιστικό βορρά θα επέτρεπε στο σύμπλεγμα (και στους στρατούς των ενδιαφερόμενων δυτικών ιμπεριαλιστικών κρατών) να εξαπολύσουν μια συμπαγή «υγιεινιστική» εκστρατεία κατάκτησης όλης της ηπείρου· σε βάρος των «αναθεωρητών», δηλαδή της Μόσχας και του Πεκίνου. (O Gates ακόμα αναρωτιέται γιατί δεν έγινε έτσι με την αφετηρία του covid-19… Κι ίσως έχει καμμιά ιδέα για να γίνει, έστω με καθυστέρηση…)

Το ότι ο covid-19 χώρισε από μια νυχτερίδα και ερωτεύτηκε έναν μυρμηγκοφάγο (ή οποιοδήποτε άλλο ζωϊκό ειδύλλιο πλέχτηκε) για να φτάσει να γίνει μεταδόσιμος από άνθρωπο σε άνθρωπο σ’ ένα απ’ μείζονα βιομηχανικά και κυκλοφοριακά κέντρα του κινέζικου καπιταλισμού, αυτό ΔΕΝ ήταν καλό για σενάρια τύπου Event 201. Διότι εκτός αν επρόκειτο για κάτι πραγματικά εξαιρετικά φονικό + ταχύτατα μεταδιδόμενο, το κινέζικο καθεστώς διέθετε (και διαθέτει δοκιμασμένα πια) τα μέσα, τα όποια μέσα, για να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Και σίγουρα κανένας δεν θα μπορούσε να διανοηθεί μια «υγιεινιστική επιδρομή σωτηρίας» της κίνας από δυτικούς ιμπεριαλισμούς· όπως, για παράδειγμα, οι πόλεμοι του οπίου….

Τι απέμενε, λοιπόν, στα δυτικά αφεντικά και τους υπήκοους / λακέδες τους, από ένα τέτοιο απρόοπτο και διόλου ταιριαστό με τους όποιους σχεδιασμούς “event”; Να κάτσει να χαζεύει το κακό που βρήκε τον εχθρό, να ελεεινολογεί… και να εύχεται τα χειρότερα. Πιθανότατα δεν σας απασχολούσε τότε, αλλά τον Γενάρη του 2020, όταν ο covid-19 κυκλοφορούσε με κινέζικες πινακίδες, τα δυτικά μήντια οργίαζαν, διαφημίζοντας τα (δυτικά) οφέλη απ’ την «καταστροφή της κινέζικης οικονομίας». Για παράδειγμα (cnn):

Ακόμα και στα μέσα Μάρτη (του 2020) το βιολί συνεχιζόταν (new york times):