Δευτέρα 18 Αυγούστου (00.38) >> Όχι μόνο εξαιτίας των διαδηλώσεων συμπαράστασης. Αλλά και απ’ την ανάποδη μεριά. Αυτήν:
ICE είναι το «σώμα διώξης μεταναστών» στις ηπα (επίσημος τίτλος: Immigration and Customs Enforcement) που χάρη στο ψόφιο κουνάβι δεν δρα πλέον μόνο στα σύνορα, αλλά «κυνηγάει» τους μετανάστες μέσα στις πόλεις∙ με διάφορα προσχήματα.
Γι’ αυτό η απελευθέρωση της Παλαιστίνης είναι …
Δευτέρα 18 Αυγούστου (00.36) >> Είναι σωστή η συλλογική ενοχοποίηση ενός πληθυσμού για όσα κάνουν στο όνομά του τα κρατικά και παρακρατικά αφεντικά του; Κατ’ αρχήν όχι. Όμως εξίσου λαθεμένη είναι η συλλογική αθώωση (του ίδιου πληθυσμού) επειδή μέλη του μπορεί απλά να διαφωνούν ή δεν ξέρουν, ή δεν θέλουν να ξέρουν τι κάνουν στο όνομά τους τα αφεντικά τους. Το «δεν ξέρω δεν απαντώ» ποτέ δεν ήταν σημάδι αποστασιοποίησης (έστω) απ’ τα εγκλήματα των αρχόντων. Η σιωπηλή συμμόρφωση είναι 100% συνενοχή! Μόνο η ρητή, καθαρή, βαθιά και εχθρική εναντίωση στα όποια κρατικά εγκλήματα είναι απόδειξη μη συνενοχής.
Στη χθεσινή Haaretz ο Gideon Levy είχε ένα άρθρο / πορτραίτο ενός απόστρατου καραβανά που … αλλά ας δούμε την διδακτική περίπτωση:
Θα πρέπει να ευχαριστήσουμε τον πρώην επικεφαλής της διεύθυνσης στρατιωτικών πληροφοριών του ισραήλ Aharon Haliva για την εκπομπή «Haliva Document» που προβλήθηκε τις προάλλες στο channel 12 tv. Όλοι ασχολούνται τώρα με την ανάλυση της ιστορίας και την απάντηση στα κουτσομπολιά που προέκυψαν αλλά το κύριο ζήτημα θόλωσε απ’ τους αξιολύπητους ξερόλες που παρουσίασαν αυτήν την ιστορία. Ο υποστράτηγος Haliva αποκάλυψε την αλήθεια για το κυρίαρχο ρεύμα, όχι μόνο στον στρατό αλλά και στην ισραηλινή κοινωνία γενικότερα.
Είναι ακριβώς αυτός, ο Haliva, ο οποίος είναι κατά κάποιον τρόπο ήρωας του κεντροαριστερού στρατοπέδου, που διαμορφώνει το πορτραίτο του γενοκτόνου στρατηγού. Αποστασιοποιείται απ’ τον Bezalel Smotrich, χλευάζει τον Itamar Ben–Gvir και επιτίθεται ανεπιφύλακτα στον Netanyahu, καθώς είναι φωτισμένος και προοδευτικός στρατηγός. Αλλά σκέφτεται και μιλάει ακριβώς όπως εκείνοι.
Τελικά, όλοι είναι υποστηρικτές της γενοκτονίας. Η διαφορά είναι μόνο μεταξύ εκείνων που την παραδέχονται και εκείνων που την αρνούνται. Στο στρατόπεδο των φωτισμένων και αυτοκολακευόμενων όπου ανήκει ο Haliva αποκαλύφθηκε ως ένας απ’ τους λίγους που την παραδέχτηκαν: χρειαζόμαστε μια γενοκτονία κάθε λίγα χρόνια. Η δολοφονία του παλαιστινιακού λαού είναι θεμιτή, ακόμη και απαραίτητη.
Έτσι μιλάει ένας «μετριοπαθής» στρατηγός του ισραηλινού στρατού. Δεν είναι σαν τους εξτρεμιστές υποστράτηγο David Zini ή τον ταξίαρχο Barak Hiram. Δεν είναι ούτε θρησκευόμενος ούτε μεσσιανικός, απλώς ένα καλό παιδί απ’ την Haifa και την αριστοκρατική γειτονιά Tzalala του Τελ Αβίβ.
Επί 40 λεπτά ο Haliva φλυαρούσε σχετικά με την ελαττωματική οργανωτική και πολιτική κουλτούρα εδώ, προτού φτάσει στην ουσία του ζητήματος: η δολοφονία 50.000 ανθρώπων ήταν «αναγκαία». Η γενοκτονία ως κληρονομιά για τις μελλοντικές γενιές.
«Για κάθε θύμα της 7ης Οκτωβρίου, 50 Παλαιστίνιοι έπρεπε να πεθάνουν. Είτε ήταν παιδιά είτε όχι. Δεν μιλάω από αίσθημα εκδίκησης, αλλά μεταφέρω ένα μήνυμα στις μελλοντικές γενιές. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Χρειάζονται μια Nakba από καιρό σε καιρό, για να νιώσουν το τίμημα».
Ο συντονιστής Danny Kushmaro και οι ανταποκριτές Yaron Avraham και Nir Dvori αγνόησαν αυτά τα ασήμαντα σχόλια. Γι’ αυτούς είναι αυταπόδεικτα. Όταν ένας φιλελεύθερος διευθυντής της διεύθυνσης στρατιωτικών πληροφοριών μιλάει έτσι, σηματοδοτεί το τέλος της διαμάχης για το αν γίνεται ή όχι γενοκτονία στη Γάζα, καθώς και της διαμάχης για τους στόχους αυτού του πολέμου. Ήταν από την έναρξή του ως το μακρινό τέλος του ένας πόλεμος εξόντωσης.
…
Αν τα λόγια του στρατηγού δεν είναι αρκετά, μπορεί κανείς να βρει και άλλα αποδεικτικά στοιχεία, εξίσου πειστικά, στα λόγια της συζύγου του αρχηγού του επιτελείου στις 7 Οκτώβρη. Η Sharon Halevi είπε σ’ ένα podcast ότι ο σύζυγός της έφυγε απ’ το σπίτι εκείνο το πρωί με το φυλακτό του και μια υπόσχεση στη σύζυγό του: «Η Γάζα θα αποδεκατιστεί». Αυτό έγινε το πρωί της 7ης Οκτωβρίου 2023.
Τι να κάνει κάποιος μ’ έναν στρατό του οποίου οι διοικητές παραδέχονται ότι κάνουν έναν πόλεμο εξόντωσης; Πώς ζει κανείς με τη σκέψη ότι η γενοκτονία ήταν ο εξ’ αρχής αληθινός και κύριος στόχος αυτού του πολέμου; Όχι απλά οποιαδήποτε γενοκτονία αλλά μια γενοκτονία που διαπράττεται κάθε λίγα χρόνια;
Οι αιμοβόροι δυτικοί υποστηρικτές του «ας βοηθήσουμε το ισραήλ που κάνει την δουλειά για πάρτη μας» είναι ακόμα αρκετοί και διάχυτοι μέσα στους θεσμούς και τους τεχνικούς της εξουσίας. Μασκαρεύονται με διάφορους τρόπους. Για παράδειγμα αγανακτούν με την υποτιθέμενη απόδοση «συλλογικής ευθύνης» στα λεφούσια των τουριστών / υπηκόων του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος που πηγαίνουν εδώ κι εκεί για να ξεϊδρώσουν∙ αν και κανείς δεν συνέλαβε ή δίκασε οποιονδήποτε από δαύτους για το κακούργημα (το αντικειμενικό κακούργημα) της ηθικής αυτουργίας σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. (Απ’ την άλλη μεριά φυσικά αυτά τα ίδια «αγανακτισμένα» καθάρματα χαίρονται και επικροτούν τις μαζικές δολοφονίες Παλαιστίνιων αμάχων επειδή «εκεί μπορεί να κρύβεται κανάς ‘τρομοκράτης’ της Hamas»: όχι απλά την συλλογική ευθύνη αλλά την συλλογική καταδίκη την έχουν στο τσεπάκι τους. Για τους Άλλους.
Εννοείται πως και οι «τουρίστες» τα ίδια πιστεύουν. Αν ήταν αλλιώς θα κρατούσαν κανά πανί με το πιο απλό, εύκολο και «ανθρωπιστικό»: peace in Gaza…
Την σφαγή στη Srebrenica, την σφαγή στο Sarajevo, την σφαγή στη βοσνία, την ξεχάσαμε. Οι ντόπιοι δράστες της και οι συνεργάτες τους, φυσικοί, ηθικοί, πολιτικοί, θρησκευτικοί, σε όλη την πυραμίδα του εντόπιου ιμπεριαλισμού, ζουν μια χαρά. Έκαναν την δουλειά – για πάρτη τους και για πάρτη τρίτων. Ελάχιστοι (ελαχιστότατοι) κουβαλάμε και θα κουβαλάμε πάντα εκείνο το αίμα και την ευθύνη ότι δεν την εμποδίσαμε.
Τώρα; Ποιοι εμποδίζουν τι;
Δευτέρα 18 Αυγούστου (00.30) >> Τι έγινε λοιπόν στο θρυλικό «ραντεβού στο Anchorage» πριν 3 ημέρες; Όλοι οι σπεσιαλίστες, «ειδικοί», «γεωπολιτικοί αναλυτές» και λοιποί ξύνουν το κεφάλι τους (και όχι μόνο…) για να πουλήσουν μια εκτίμηση, μια πρόβλεψη… Εννοείται ότι την μπαγκέτα αυτής της ορχήστρας (του σκοινιού και του παλουκιού) την κρατούν οι ιμάντες μεταφορές της βλακείας, οι δημαγωγοί: «άτομα με εσωτερική πληροφόρηση», «αξιωματούχοι που θέλουν την ανωνυμία τους», κλπ – όλοι από την αμερικανική πλευρά – λένε ότι…
Λοιπόν: το πιο σοβαρό σ’ αυτό το ραντεβού ήταν η επιβεβαίωση ότι η Μόσχα συνεχίζει να κάνει πλάκα με την Ουάσιγκτον! (Με σεβασμό και φιλοφρονήσεις βέβαια, αλλοίμονο…)
Τρεις μικρές αλλά καίριες αποδείξεις:
Μια άγρια άλκη περιφερόταν στην είσοδο της βάσης, ανάμεσα στους δημοσιογράφους. Η όντως εξαιρετική κυρία Zaharova δεν άφησε το γεγονός απαρατήρητο: «Ο Zelensky ψάχνει τρόπο για να μπει κι αυτός στη συνάντηση Putin – Trump» εξήγησε. Ρωσικό χιούμορ σε χαλαρό τέμπο…
Καλού κακού μια καφέ αρκούδα περιπολούσε και επιτηρούσε τις κινήσεις της άλκης (και όχι μόνο) από πολύ κοντά. Η παρουσία και οι κινήσεις της αρκούδας έμειναν ασχολίαστες… Τυχαίο; Όχι!! Οι δυτικοί έχουν χάσει εντελώς την μπάλα. Και δεν έχουν ούτε χιούμορ ούτε τίποτα άλλο. Μόνο άγχη. Αλλά μια καφέ αρκούδα δίπλα σε αμερικανική βάση τόσο κοντά στον αρκτικό κύκλο μπορεί να σκεφτεί και να κάνει πολλά…
…. ειδικά αν τύχει να είναι ο Shoigu μεταμφιεσμένος…
Το τελικό κτύπημα (των ρωσικών χλευασμών): CCCP – επιλογή Lavrov (και η αρκούδα πίσω του…). Αυτό κι αν έμεινε ασχολίαστο!!! Μάλλον δεν θυμούνται τι είναι.
Δηλαδήήήή;;;; Όλοι αυτοί στη Μόσχα είναι underground κομμουνιστές, μασκαρεμένοι κομισάριοι που ανέλαβαν να αναστήσουν την σοβιετική ένωση;
Oh my god!!!! Πού οδεύουμε κύριοι;;;;
(Πάντως, για να μην κατηγορηθεί για «άγριο κομμουνισμό», η ανεγκέφαλη αλεπού λίγο πριν πετάξει για το «ραντεβού» υπέγραψε διάταγμα που επιτρέπει σε «ξένους επενδυτές», συμπεριλαμβανόμενης της exxon mobil, να ξανα-αγοράσουν ποσοστά απ’ την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων πετρελαίου και αερίου sakhalin-1. Η αμερικανική πετρελαϊκή, που είχε το 30% στο κονσόρτσιουμ, με πόνο καρδιάς αναγκάστηκε να το εγκαταλείψει την 1η Μάρτη του 2022 – ήταν μέρος της «τιμωρίας» της Μόσχας για την εισβολή στην ουκρανία. Ήταν τόσο βαριά αυτή η «τιμωρία» (για τον ρωσικό καπιταλισμό) ώστε η exxonmobil διέγραψε 4,6 δις δολάρια επενδύσεών της στη ρωσία!! Έχασε 4,6 δις η αμερικανική πετρελαϊκή. Για να μάθει η παλιορωσία…
Λίγους μήνες αργότερα, τον Οκτώβρη του 2022, το project κρατικοποιήθηκε στο σύνολο του, πετώντας έξω μια ιαπωνική εταιρεία που είχε άλλο ένα 30%…
Αλλά οι ρώσοι είναι καλοί άνθρωποι και δείχνουν κατανόηση…)
Δευτέρα 18 Αυγούστου (00.20) >> Τα πιο πάνω είναι τα αστεία, τα σοβαρά αστεία της υπόθεσης. Τα αστεία σοβαρά είναι διαφορετικά. Για παράδειγμα το ότι πρέπει να πεισθεί ο πλανήτης (έστω οι δυτικοί υποτελείς) πως το ανισόρροπο ψόφιο κουνάβι, πολιτική βιτρίνα μιας άλλοτε υπερδύναμης που καταρρέει με επιτάχυνση, είναι σε θέση να κάνει οτιδήποτε αποτελεσματικό!
Είναι διασκεδαστικό να κρέμονται οι πάντες απ’ τα λόγια του ψόφιου κουναβιού; Μπορεί: ο καιρός περνάει… Αλλά το τρικ για να συγκεντρώνεται εκεί η προσοχή είναι … φονικό. Αφαιρείται όλο το πραγματικό σύμπλεγμα των (παγκόσμιων) συσχετισμών δύναμης, αφαιρείται όλο το πραγματικό potential αυτών των συσχετισμών δύναμης, για να μείνουν στη σκηνή μία, δυο, τρεις ή δεκαετρείς πολιτικές βιτρίνες που, υποτίθεται, κινούν τα νήματα.
Οργανωμένη παραγωγή σύγχυσης!!! Η Ιστορία τρέχει πίσω τους, μπροστά τους, γύρω τους – αλλά το φιλοθεάμον κοινό πρέπει να μείνει καρφωμένο στις πιρουέτες και στα ακροβατικά τους!
Ιδού ένας ειλικρινής μάρτυρας αυτής της Ιστορίας, ο αμερικάνος μαρξιστής οικονομολόγος κύριος Richard Wolff:
It’s over!!!! Τέλειωσε!!! Και το μόνο που κάνουν (το μόνο που μπορούν να κάνουν!!) οι δυτικές πολιτικές βιτρίνες, οι δυτικοί «ειδικοί», οι δυτικοί «γεωπολιτικοί αναλυτές», οι δυτικοί δημαγωγοί, είναι να κουνάνε σπασμωδικά ό,τι μπορούν να κουνήσουν, να φλυαρούν μέχρι να στεγνώσει το σάλιο τους και να διαλυθούν τα πληκτρολόγια τους αποθεώνοντας Το Θέαμα, Τα Εικονίσματα της άλλοτε παγκόσμιας ηγεμονίας τους, έτσι ώστε να κρατούν τους πληθυσμούς σε κατάσταση υπνοβασίας και νηπιακότητας, παριστάνοντας ότι «ελέγχουν την κατάσταση»… μέχρις ότου είτε συνθηκολογήσουν είτε αποπειραθούν το αδιανόητο: να επιχειρήσουν στρατιωτικά, μιλιταριστικά την καταστροφή των ανταγωνιστών τους μπας και μείνουν στον αφρό.
Πόσο πιθανό είναι το δεύτερο; Δυστυχώς δεν είναι πιθανό∙ συμβαίνει ήδη! Ο πόλεμος στο ουκρανικό πεδίο μάχης όπως και ο πόλεμος στο μεσανατολικό πεδίο μάχης είναι δυο κομμάτια αυτού του αδιανόητου. Που στο μεν ουκρανικό πεδίο μάχης έχει φτάσει προ πολλού στην ήττα, και στις σπασμωδικές, θεαματικές, απεγνωσμένες προσπάθειες να κρυφτεί αυτή η ήττα πριν γίνει συντριβή… Στο δε μεσανατολικό πεδίο μάχης, στην Παλαιστίνη, έχει ξεπεράσει προ πολλού κάθε «όριο» ανθρώπινης, θεσμικής βαρβαρότητας, έχει γίνει επίδειξη / απόδειξη του απεριόριστου δυτικού καθεστωτικού δυναμικού serial killing ως «δικαιώματος αυτοάμυνας», με την ελπίδα πως τουλάχιστον έτσι οι ανταγωνιστές (οι πληθυσμοί τους) θα φοβηθούν…
Πώς θα ήταν δυνατόν το «ραντεβού στο Anchorage» να είναι έξω, να είναι μακριά απ’ αυτήν την σε εξέλιξη πραγματικότητα; Πώς είναι δυνατό να «λυθεί ένα γεωγραφικό σημείο κρίσης» όταν όλα τα «σημεία ενδοκαπιταλιστικής κρίσης», όλα τα «μέτωπα» του 4ου παγκόσμιου, τωρινά και επερχόμενα, είναι οργανικά αλληλένδετα;
Πράγμα που σημαίνει πως αν δεν λυθούν όλα δεν λύνεται τίποτα!
Δευτέρα 18 Αυγούστου (00.15) >> Προσέξτε μια στιγμή (και… thank you for your attention to this matter!!) μια μικρή στιγμή της πιο πάνω αλήθειας. Το ανισόρροπο ψόφιο κουνάβι τιτίβισε αφού πρώτα έσβησαν-τα-φώτα-στο-Anchorage αυτό:
Μεταφράζουμε το τονισμένο:
…. Αποφασίστηκε / καθορίστηκε [: it was determined] από όλους [: δηλαδή και ρώσους και αμερικάνους…] ότι ο καλύτερος τρόπος για να τελειώσει ο τρομακτικός πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας είναι να πάμε [ή να πάνε;] κατευθείαν σε μια Συμφωνία Ειρήνης, που θα τελειώσει τον πόλεμο, και όχι σε μια απλή Συμφωνία Κατάπαυσης του Πυρός, που συχνά δεν κρατάει…
Ξέρει για πιο πράγμα μιλάει; Καταλαβαίνει τι σημαίνει «Συμφωνία Ειρήνης» στο ουκρανικό πεδίο μάχης; Όχι, δεν καταλαβαίνει!
Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…
Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.
Δευτέρα 18 Αυγούστου (00.08) >> Υπάρχουν κάποιοι που υποστηρίζουν ότι το ψόφιο κουνάβι είναι … πονηρό. Και ότι η μετατόπιση (στα λόγια) απ’ την «εκεχειρία» στη «συμφωνία ειρήνης» γίνεται για να ξεφορτωθεί τους ευρωπαίους σε σχέση με το ουκρανικό πεδίο μάχης. Αν μπορούσε … ίσως να το είχε κάνει ήδη, με πιο απλούς τρόπους. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να ακυρώσει την κατάσχεση των κτιρίων και του υπόλοιπου εξοπλισμού από έξι (6!) ρωσικά προξενεία στις ηπα – μέρος της «τιμωρίας» της Μόσχας… Ή θα μπορούσε να ακυρώσει την απαγόρευση πτήσεων προς / από την ρωσία και μέσω του ενάριου χώρου της (άλλο μέρος της «τιμωρίας»…), πράγμα που θα χαροποιούσε ιδιαίτερα τις αμερικανικές (και τις ευρωπαϊκές) αεροπορικές που αναγκάζονται να κάνουν κύκλους για να αποφύγουν τον ρωσικό εναέριο χώρο, αυξάνοντας τα κόστη τους, χάνοντας έτσι διαρκώς μερίδιο αγοράς από διάφορες ασιατικές που δεν τηρούν αυτήν την «τιμωρία» και κάνουν τα δρομολόγιά τους κανονικά – και φτηνότερα. Ή, άλλο αυτό, θα μπορούσε να δημοσιοποιήσει τις εκτιμήσεις (;) των υπηρεσιών του για το ποιος οργάνωσε την επίθεση στα ρωσικά στρατηγικά βομβαρδιστικά…
Δεν έχει κάνει καν ούτε αυτά. Δεν μπορεί, ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι τα συμφέροντα που υπηρετεί θα το ήθελαν. Δεν μπορεί επειδή οι αμερικάνοι που ονειρεύονται να μπουν έφιπποι στη Μόσχα δεν έχουν εξαφανιστεί απ’ τα ανώτατα κλιμάκια του καθεστώτος. Και επειδή με την ρωσία νικήτρια στο ουκρανικό πεδίο μάχης σφραγίζεται πανηγυρικά το it’s over! Ας θυμίσουμε κι αυτό: οι πολεμοκάπηλοι της Ουάσιγκτον (και του Λονδίνου) έχουν άμεση και στενή σχέση με το πολυπληθές φασισταριό του Κιέβου. Το οποίο από μόνο του είναι μια εξαρτημένη μεταβλητή καθόλου στα μέτρα του ψόφιου κουναβιού αλλά, αντίθετα, στα μέτρα των ενδοαμερικανικών αντιπάλων του.
Πρόκειται για την εσωτερική αμερικανική πόλωση. Αυτό που συμβαίνει ήδη και θα οξύνεται συν τω χρόνω μέσα στο αμερικανικό καθεστώς δεν συνυπολογίζεται∙ κι ωστόσο δεν είναι καθόλου διαχωρισμένο απ’ την «έκβαση» στα δυο τωρινά πεδία μάχης του 4ου παγκόσμιου.
Σήμερα ο κοκάκιας του Κιέβου και οι ευρωπαίοι συμπότες του (είναι τόσο χεσμένοι ώστε τρέχουν, απρόσκλητοι μεν, σαν αγέλη δε∙ ή δεν εμπιστεύεται κανένας κανέναν τους: Starmer, Merz, Macron, Meloni, Stubb (της φινλανδίας) και Rutte (του νατο), όλοι να προλάβουν…) μαζί με την κυρα Ursula θα βρίσκονται στην Ουάσιγκτον για να πείσουν το ψόφιο κουνάβι ότι … η «νίκη» τους στο ουκρανικό πεδίο μάχης είναι μονόδρομος∙ και ότι η ιδέα περί «Συμφωνίας Ειρήνης» θα κάνει την ήττα συντριπτική.
H Kaja τρώω-ρώσους-για-πρωϊνό Kalas, με τα «σκάνδαλά» της τα ωραία στην εσθονία αλλά με προαγωγή στην ε.ε., ξέρει την «βαθύτερη αιτία»…
Το μεγαλύτερο βάρος της «πειθούς» όμως βρίσκεται σε αμερικανικά χέρια και κεφάλια. Nα θυμίσουν (με τον έναν ή τον άλλο τρόπο…) στο ψόφιο κουνάβι ότι οι ηπα έχουν «επενδύσει» δεκάδες δισεκατομμύρια (και) στο Κίεβο, και δεν γίνεται να τα χάσουν: αυτά τα περί «επενδύσεων» είναι μέσα στα λιγοστά θέματα για τα οποία το ανισόρροπο ψόφιο κουνάβι έχει αυθεντική και άμεση «ευαισθησία»:
Δευτέρα 11 Αυγούστου (00.39) >> Ναι, υπάρχουν και τέτοιοι. Επωφελούμενοι απ’ το γεγονός ότι η πολιτική (civil) διοίκηση στη λωρίδα έχει κτυπηθεί πράγματι απ’ την καταστροφή όλων των υποδομών και το σε εξέλιξη Ολοκαύτωμα, και επιπλέον επωφελούμενοι ειδικά απ’ το γεγονός ότι ο θεοναζί, απαρτχάιντ στρατός τους κάνει συστηματικά «πλάτες», όσο και όπου μπορεί. Το αποτέλεσμα είναι πως έχει δημιουργηθεί «μαύρη αγορά» των ελάχιστων τροφίμων που αυτά τα παλαιστινιακά σκουλήκια καταφέρνουν να βάλουν στο χέρι…
Η αντίσταση κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί κάτω απ’ αυτές τις ολέθριες συνθήκες:
Ως το 1.50 το video είναι μόλις χθεσινό… Το υπόλοιπο είναι υλικό αρχείου
Το αυτοκίνητο που καίγεται είναι ενός μαυραγορίτη. Στη διάρκεια της επιχείρησης στη γειτονιά Sheikh Radwan στην πόλη της Γάζα εκτελέστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες μερικοί από δαύτους. Δεν είναι η πρώτη τέτοια «εκκαθάριση», μάλλον είναι η πρώτη που βιντεοσκοπήθηκε. Τον περασμένο Νοέμβρη τουλάχιστον 20 μέλη αντίστοιχων συμμοριών «αδρανοποιήθηκαν» ανάλογα. Οι ντόπιοι λένε ότι αυτές οι συμμορίες αριθμούν συνολικά περίπου 200 άτομα, που έχουν ως ορμητήριο ένα «στρατόπεδο» δίπλα στον θεοναζί, απαρτχάιντ στρατό, στο πέρασμα Kerem Shalom.
Η χθεσινή εκστρατεία στην Sheikh Radwan θα έχει συνέχεια, αν και η σχεδιαζόμενη εισβολή του θεοναζί, απαρτχάιντ στρατού στην πόλη της Γάζα προφανώς θα αλλάξει τις προτεραιότητες της αντίστασης.
Δευτέρα 11 Αυγούστου (00.32) >> Ο στρατός προτείνει ένα σχέδιο για το τέλος του πολέμου. Θέλουν να μεταχειριζόμαστε την Γάζα όπως την Δυτική Όχθη – με τακτικές επιχειρήσεις ασφάλειας. Αυτό δεν είναι πόλεμος… Πρέπει να μιλάμε με όρους νίκης. Αν κάνουμε μια προσωρινή συμφωνία, αυτό είναι ήττα. Δεν πρέπει να σταματήσουμε στο μισό του δρόμου. Η Hamas πρέπει να πληρώσει γι’ αυτό που έκανε…
Αυτά (μεταξύ άλλων) δήλωσε ο «υπουργός εθνικών αποστολών» του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος Ze’ev Elkin στην καθεστωτική Jerusalem post σε σχέση με την απόφαση για την κατάληψη της πόλης της Γάζα στις 8 Αυγούστου. Μετά την έγκρισή της ο φασίστας αρχηγός του στρατού Eyal Zamir πρότεινε … να αφαιρεθεί η επιστροφή των ομήρων απ’ τους στόχους του πολέμου… Σαφές.
Ο αρχικαραβανάς Zamir είναι αντίθετος με την συνέχιση του πολέμου, την κατάληψη της πόλης της Γάζα ή ολόκληρης της ανοικτής φυλακής. Ας το θυμίσουμε επειδή χαρακτηρίζει απόλυτα την κατάσταση του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος: ο Eyal Zamir χρίστηκε αρχικαραβανάς στις 5 του περασμένου Μάρτη, πριν 5 μήνες δηλαδή, υποσχόμενος ότι «θα τσακίσει την Hamas» με μαζική εισβολή πεζικού, σε αντίθεση με τον ως τότε αρχικαραβανά Herzi Halevi που έλεγε «πάμε να φύγουμε, ό,τι κάναμε κάναμε, αν συνεχίσουμε θα έχουμε όλο και μεγαλύτερες απώλειες»… Θεωρήθηκε δειλός και φοβιτσιάρης ο Halevi, ενώ ο Zamir γενναίος και αποφασισμένος. Πέντε μήνες μέσα στην παγίδα της λωρίδας έγινε και ο Zamir δειλός και φοβιτσιάρης. Και υποστηρίζει τώρα εκείνα που υποστήριζε και ο προηγούμενος στο ίδιο πόστο:
– Την Hamas την έχουμε ουσιαστικά νικήσει / διαλύσει∙
– Αν συνεχίσουμε ή το χοντρύνουμε θα έχουμε όλο και μεγαλύτερες απώλειες…
Πώς γίνεται να έχεις όλο και μεγαλύτερες απώλειες από έναν αντίπαλο που υποστηρίζεις ότι έχεις ουσιαστικά νικήσει / διαλύσει; Δεν γίνεται!!! Η Παλαιστινιακή αντίσταση μέσα στη λωρίδα της Γάζα καθόλου δεν έχει ηττηθεί / διαλυθεί! Κι αυτό τρομάζει τον έναν μετά τον άλλο τους αρχικαραβανάδες, που μετράνε στον στρατό τους δεκάδες πτώματα, εκατοντάδες σοβαρά τραυματίες και πολλές εκατοντάδες με «ψυχολογικά προβλήματα» που αρνούνται να επιστρέψουν στις θέσεις τους! Αντίθετα δεν τρομάζει καθόλου το φασισταριό και τους θεοναζί με τα σακάκια, εκτός πεδίου μάχης. Οι οποίοι εξακολουθούν να ελπίζουν ότι μια ακόμα μεγαλύτερη surge, μετά την προηγούμενη ακόμα μεγαλύτερη, θα φέρει τα αποτελέσματα που θα ονομάσουν «νίκη».
Δεν θα γίνει έτσι!!!! Η θεοναζί, απαρτχάιντ «εκστρατεία» με τις κλιμακώσεις της μοιάζει ακριβώς με τις αμερικανικές κλιμακώσεις στο βιετνάμ, τις γαλλικές κλιμακώσεις στην αλγερία και τις νατοϊκές / αμερικανικές κλιμακώσεις στο αφγανιστάν: «τακτικές επιτυχίες» (που στην περίπτωση των θεοναζί σημαίνουν μόνο σφαγές, κι άλλες σφαγές, κι άλλες σφαγές αμάχων) και τελικά μια μεγάλη στρατηγική ήττα – από τους ξυπόλυτους – να διαγράφεται τον ορίζοντα.
Σημειώστε παρακαλούμε το παρακάτω. Δημοσιεύτηκε πριν σχεδόν μια βδομάδα (5 Αυγούστου) στο υπερ-καθεστωτικό αμερικανικό foreign affairs, γραμμένο από έναν πρώην ισραηλινό αξιωματικό, και πρώην διοικητή της «υπηρεσίας εσωτερικής ασφαλείας» shin bet: Το ισραήλ κάνει έναν πόλεμο που δεν μπορεί να κερδίσει
Είναι πάρα πολλοί οι καραβανάδες του καθεστώτος, πρώην αλλά και εν ενεργεία, που έχουν καταλάβει το αδιέξοδο, την παγίδα, και πόσο ακριβά (όχι για τους Παλαιστίνιους και τις Παλαιστίνιες!) πληρώνεται ήδη.
18 Απρίλη 2025
10 Ιούνη 2025
1 Αυγούστου 2025: Αυτοί εδώ παρακαλούν το ψόφιο κουνάβι να «βάλει το χέρι του» για να σταματήσει ο πόλεμος…
6 Αυγούστου 2025
Δεν είναι τύψεις συνείδησης που τους καθοδηγούν! Ούτε κάποια ξαφνική ειρηνοφιλία. Είναι η «επαγγελματική εμπειρία» αυτών των καραβανάδων αρκετή για να τους υποδείξει την καταστροφή που καλπάζει μέσα απ’ τα χαλάσματα προς την δική τους μεριά!! (Αλλά, όπως συμβαίνει συχνά, οι «πολιτικοί» που δίνουν τις διαταγές κοιτούν-αλλού!) Δεν θα είναι μια καταστροφή αμιγώς στρατιωτική∙ δεν θα ηττηθούν στη … «μάχη του Κουρσκ»! Θα είναι (και έχει αρχίσει ήδη…) μια καταστροφή / κατάρρευση εσωτερική-και-εξωτερική.
Καταλαβαίνουμε απ’ την άλλη μεριά ότι συναισθηματικά είναι πολύ δύσκολο να αξιολογηθεί σωστά η αντοχή, η μαχητικότητα και η αποτελεσματικότητα της Παλαιστινιακής αντίστασης μπροστά στις διαρκείς εκατόμβες του Παλαιστινιακού Ολοκαυτώματος. Ωστόσο εκεί ακριβώς βρίσκεται το κέντρο περιστροφής της βάρβαρης πραγματικότητας: αν η αντίσταση είχε ηττηθεί ή είχε παραδοθεί ή είχε αφοπλιστεί και είχε φύγει απ’ την κατεχόμενη Γάζα τότε οι θεοναζί και οι δυτικοί σύμμαχοί τους θα είχαν το περιθώριο να φορέσουν τις «ανθρωπιστικές» μάσκες τους: θα είχαν νικήσει, και με τα χαμόγελά τους θα έδειχναν, όλο καμάρι, τους κυνόδοντές τους: θα έδιναν ακόμα και νερό στις χιλιάδες των αιχμαλώτων… (Τώρα ΔΕΝ δίνουν: ελπίζουν ότι θα πεθάνουν γρηγορότερα και πιο μαζικά από δίψα παρά από πείνα…)
Επειδή οι θεοναζί και οι σύμμαχοί τους ΔΕΝ έχουν νικήσει την αντίσταση και επειδή ΔΕΝ μπορούν να την νικήσουν, επιτρέπουν στους εαυτούς τους αυτήν την «πολυτέλεια» που κάθε κατοχικός, ιμπεριαλιστικός στρατός έχει επιδείξει όταν ηττάται στρατιωτικά και ιδεολογικά: απ’ τους ναζί στα μέρη μας ως τους γάλλους στην αλγερία, τους άγγλους στη βόρεια αμερική και στην αυστραλία, τους γερμανούς στη ναμίμπια, τους βέλγους στο κονγκό: σκοτώνουμε – σκοτώνουμε – σκοτώνουμε αμάχους για να «στεγνώσουμε» φυσικά και συναισθηματικά την «δεξαμενή» των αντιστεκόμενων ενόπλων…
Η συγκεκριμένη τριπλή ενέδρα στήθηκε στην Khan Yunis στις 28 Ιούλη 2025
Οι επιθέσεις αυτές έγιναν μέσα στον Ιούλη
Πόσο «ηττημένες» και «κατεστραμμένες» μπορεί να είναι οι Παλαιστινιακές αντιστασιακές οργανώσεις όταν όχι μόνο
α) χρησιμοποιούν ισραηλινά πυρομαχικά με ευφάνταστο τρόπο∙
β) στήνουν διαρκώς ενέδρες∙
γ) έχουν (ή κατασκευάζουν) ρουκέτες και τις εκτοξεύουν με μεγάλη πυκνότητα∙
αλλά και
δ) διαθέτουν και χρησιμοποιούν drones επιτήρησης και εντοπισμού στόχων∙
ε) βιντεοσκοπούν όσες ενέργειες τους μπορούν∙
στ) δημοσιοποιούν αυτά τα video∙
ζ) εν τέλει έχουν στις γραμμές του διαθέσιμους και γραφίστες για την δημιουργία ηλεκτρονικών posters…
Ε;;;;;; Πόσο;;;;;
Δευτέρα 11 Αυγούστου >> Στις 22 Φεβρουαρίου του 2024 ο Ma Xinmin, εκπρόσωπος της Κίνας στο Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης (ICJ) ξεστόμισε το ανείπωτο.
Η κατάθεσή του, όπως και αρκετών άλλων, είχε στόχο να βοηθήσει το ICJ να διαμορφώσει μια από καιρό αναμενόμενη νομική γνωμοδότηση σχετικά με τις νομικές συνέπειες της κατοχής της Παλαιστίνης από το Ισραήλ.*
Ο Ma Xinmon διατύπωσε την κινεζική θέση που, σε αντίθεση με την κατάθεση του Αμερικανού εκπροσώπου, ήταν εντελώς ευθυγραμμισμένη με το διεθνές και ανθρωπιστικό δίκαιο.
Αλλά εμβάθυνε σ’ ένα θέμα ταμπού – ένα θέμα που ούτε καν οι στενότεροι σύμμαχοι της Παλαιστίνης στη Μέση Ανατολή και στον Παγκόσμιο Νότο δεν τολμούν να αγγίξουν: το δικαίωμα στον ένοπλο αγώνα.
«Η χρήση βίας από τον παλαιστινιακό λαό για την αντίσταση στην ξένη καταπίεση και την ολοκλήρωσης της δημιουργίας ενός ανεξάρτητου κράτους είναι αναφαίρετο δικαίωμα» δήλωσε ο Κινέζος πρεσβευτής, συμπληρώνοντας ότι «οι αγώνες που κάνουν οι λαοί για την απελευθέρωσή τους, το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση, συμπεριλαμβανόμενου του ένοπλου αγώνα κατά της αποικιοκρατίας, της κατοχής, της επιθετικότητας, της κυριαρχίας από ξένες δυνάμεις δεν πρέπει να θεωρούνται τρομοκρατικές πράξεις».
Όπως ήταν αναμενόμενο οι παρατηρήσεις του Ma Xinmin δεν είχαν ιδιαίτερη απήχηση: ούτε οι κυβερνήσεις, ούτε οι διανοούμενοι, συμπεριλαμβανόμενων πολλών από την αριστερά, δεν αξιοποίησαν τις θέσεις του για να ξεκαθαρίσουν το ζήτημα. Είναι πολύ πιο βολικό να αποδίδεται στους Παλαιστίνιους ο ρόλος του θύματος ή του κακού. Ένας Παλαιστίνιος που αντιστέκεται, που έχει αυτονομία και έλεγχο της μοίρας του, είναι πάντα επικίνδυνη ζώνη….
Αυτό είναι ένα απόσπασμα από άρθρο που δημοσιεύτηκε στις 15 Απρίλη του 2025 στην ιστοσελίδα palestinechronicle.com.
Και ναι, πράγματι, φαίνεται προτιμότερο (σίγουρα για την συντριπτική πλειονότητα των πρωτοκοσμικών) οι Παλαιστίνιοι να εννοούνται ως «φουκαράδες» και θύματα – παρά ως πολεμιστές για την απελευθέρωσή τους. Και ναι, πράγματι, είναι επικίνδυνη ζώνη η υποστήριξη στα απελευθερωτικά αντάρτικα όπως αυτό των Παλαιστίνιων, ανεξάρτητα και πέρα από ιδεολογικές διαφορές με κάποιες απ’ τις οργανώσεις τους, όταν στον καιρό μας, επειδή ακριβώς εξέλειπε αυτή η μαζική υποστήριξη άλλων καιρών στην ένοπλη απελευθέρωση, τα δυτικά αφεντικά / κράτη βρήκαν το περιθώριο για να ποινικοποιήσουν ακόμα και το σύνθημα «απ’ την θάλασσα ως το ποτάμι ελεύθερη Παλαιστίνη» – ή/και την keffiyeh.
Ας το επαναλάβουμε: το γεγονός ότι διάφορα κράτη (συμπεριλαμβανόμενου του ελληνικού) την «πέφτουν» εν έτει 2024 ή 2025 για εντελώς ασήμαντους λόγους σε διαδηλώσεις συμπαράστασης στην Παλαιστίνη οφείλεται βέβαια σ’ ό,τι είναι αυτά τα κράτη, αλλά και σε κάτι ακόμα: στο ότι έχουν μεγάλο «νομικοπολιτικό» χώρο να κινηθούν ακόμα και εντελώς οριακά ακριβώς επειδή δεν έχουν στριμωχτεί ουσιαστικά, δεν βρίσκονται στην άμυνα.
Είναι εύλογο το γιατί η ένοπλη αντίσταση των Παλαιστίνιων είναι ταμπού για την συντριπτική πλειονότητα των δυτικών, πρωτοκοσμικών, ευαίσθητων (χωρίς εισαγωγικά…) υποστηρικτών τους. Αν δεν ήταν ταμπού, αν αναγνωριζόταν όχι απλά ως «δικαίωμά» τους αλλά ως το βασικό μέσο του αγώνα τους, τότε θα ξεδιπλώνονταν μια σειρά αιχμηρά πολιτικά ζητήματα (πολιτικά – όχι συναισθηματικά) του είδους και της σοβαρότητας που οι πρωτοκοσμικές κοινωνίες έχουν πάψει να αγγίζουν εδώ και 3 τουλάχιστον δεκαετίες∙ όχι μόνο για την Παλαιστίνη αλλά (κυρίως!!!) για την ίδια την πρωτοκοσμική ζωή τους. Μεταξύ των άλλων θα είχε ξεμπερδευτεί η προπαγανδιστική προβοκατόρικη αφήγηση των θεοναζί και όλων των δυτικών συμμάχων τους, μαζί με τους δημαγωγούς τους, για το τι έγινε και τι δεν έγινε στις 7 Οκτώβρη του 2023: η ενιαία Παλαιστινιακή αντίσταση έχει δημοσιοποιήσει ήδη απ’ το 2024 τον δικό της απολογισμό για εκείνη την ημέρα, αναγνωρίζοντας τα όποια λάθη έγιναν εξηγώντας ταυτόχρονα το πως και γιατί έγιναν∙ κι αυτό το κείμενο είναι μια εντελώς τίμια και εντελώς πολιτική κατάθεση που θα έπρεπε να έχει γίνει κτήμα όλων όσων (λένε ότι) υποστηρίζουν την Παλαιστινιακή απελευθέρωση.
Ένα ακόμα αιχμηρό πολιτικό ζήτημα, που είναι το ταμπού των ταμπού (για την δυτική ευαισθησία) είναι το ερώτημα αν θα υπήρχε οποιαδήποτε αποφασισμένη, επίμονη και μαζική συμπαράσταση σε μη ένοπλες και μη βίαιες μορφές αντίστασης εκ μέρους των Παλαιστίνιων∙ έτσι ώστε (αν υπήρχε τέτοια συμπαράσταση) να επιδειχθεί μια κάποια πολιτική βάση για την άποψη περί περιττής και «προβληματικής» ένοπλης πάλης. Ξέρουμε την απάντηση από πρώτο χέρι: ΟΧΙ! Καμία τέτοια συμπαράσταση δεν εκδηλώθηκε στη δύση, καμία τέτοια υποστήριξη δεν επιδείχθηκε όταν απ’ τις 30 Μάρτη του 2018 ως τις 27 Δεκέμβρη του 2019, κάθε Παρασκευή (μα ΚΑΘΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ – μετρήστε πόσες ήταν σ’ αυτούς τους 21 μήνες…) χιλιάδες Παλαιστίνιοι, άντρες, γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένοι, διαδήλωναν μέσα στη Γάζα προς το τείχος της φυλακής τους εναντίον του ισραηλινού απαρτχάιντ, και υπέρ του δικαιώματος των προσφύγων να γυρίσουν τα σπίτια τους! Με αφορμή την απόφαση του ψόφιου κουναβιού (στην πρώτη θητεία του) να ανακοινώσει την Ιερουσαλήμ ως «πρωτεύουσα» του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος…
Δεν είχε τίποτα για λύπηση. Είχε πολλά για θαυμασμό.
(Το γράφημα αφορά χοντρικά την μέση της διάρκειας της Μεγάλης Πορείας της Επιστροφής)
Κάτι λιγότερο από 100 μαζικές άοπλες διαδηλώσεις επί σχεδόν 2 χρόνια – όχι πριν κάτι αιώνες… – και λοιπόν; Πού ήταν ο δυτικός ανθρωπισμός, πού ήταν η δυτική ευαισθησία όταν κάθε Παρασκευή (μα ΚΑΘΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ) τα εφεδρικά καθαρματάκια του θεοναζί στρατού πυροβολούσαν «παίζοντας» με σφαίρες dum-dum τους άοπλους διαδηλωτές, άλλοτε στο κεφάλι για να τους σκοτώσουν και άλλοτε στα πόδια για να τους σπάσουν τα κόκκαλα και να τους σακατέψουν; Τουλάχιστον 223 διαδηλωτές και διαδηλώτριες δολοφονήθηκαν έτσι (ανάμεσά τους 45 παιδιά) και πάνω από 14.000 τραυματίστηκαν / σακατεύτηκαν – χωρίς ούτε ένας θεοναζί στρατιώτης να πάθει μια γρατζουνιά. Και λοιπόν; Που ήταν τότε όλοι όσοι τώρα δυσανασχετούν ή αποστασιοποιούνται από την «εισβολή του al Aqsa»;
Πουθενά δεν ήταν! Γιατί, απλά, δεν τους ενδιέφερε το θέμα «κατοχή της Παλαιστίνης, απαρτχάιντ στην Παλαιστίνη»!!… Άρχισε να τους ενδιαφέρει μόνο ΜΕΤΑ την πράγματι εντυπωσιακή έφοδο της 7ης Οκτώβρη! Πράγμα που δικαιώνει βαθιά (αν και ανομολόγητα) την επιλογή της Παλαιστινιακής αντίστασης για εκείνη την ενέργεια: «ξύπνησε (όσο και όπως…) το διεθνές ενδιαφέρον».
Αυτή ακριβώς η βαθιά απο-πολιτικοποίηση των δυτικών κοινωνιών (συμπεριλαμβανόμενων οπωσδήποτε των κατ’ όνομα «αριστερών» κλπ τμημάτων τους) που αδιαφόρησε όταν ο Παλαιστινιακός αγώνας ήταν άοπλος το 2018 και το 2019 βρίσκεται πίσω απ’ την «δυσανεξία» για τον ένοπλο χαρακτήρα της αντίστασης απ’ τις 7 Οκτώβρη του 2023 και μετά. Όμως επειδή τα δυτικά αφεντικά έχουν καλή επίγνωση αυτής της απο-πολιτικοποίησης, και επειδή επίσης οι μπηχεβιοριστές-στην-εξουσία ξέρουν ότι ο σκέτος συναισθηματισμός έχει πολύ στενά όρια (μαζικής) αντι-δράσης, γι’ αυτό ακριβώς ουσιαστικά αδιαφορούν ακόμα και για τις πιο μαζικές διαδηλώσεις συμπαράστασης (σ’ αυτήν την αόριστη, σκιώδη, φουκαριάρα, χωρίς το δάκτυλο στη σκανδάλη) Παλαιστίνη. Ξέρουν (όχι λαθεμένα) ότι ο όποιος συναισθηματισμός των υπηκόων τους πρέπει να εκτονώνεται περιοδικά∙ και ότι είναι ακίνδυνος ακόμα και στις εκτονώσεις του.
Στη δύση σχεδόν όλοι νομίζουν ότι ολόκληρος ο πλανήτης θεωρεί την Hamas «τρομοκρατική οργάνωση» και πως, κατά συνέπεια, πρέπει να απολογηθούν όσοι έχουν την αντίθετη άποψη. Όμως η αλήθεια είναι ότι η Hamas είναι μια πολιτική οργάνωση / κόμμα (όπως, άλλωστε, όλες οι υπόλοιπες της αντίστασης) που το 2006 κέρδισε τις (μοναδικές ως τότε και από τότε) εκλογές που έγιναν στα κατεχόμενα (Γάζα, δυτική Όχθη, ανατολική Ιερουσαλήμ), θα έπρεπε λοιπόν να είναι η «κυβέρνηση» σ’ όλα τα κατεχόμενα, αλλά περιορίστηκε σαν διοίκηση μόνο στη Γάζα εξαιτίας της βρώμικης συνεργασίας των Κούσιλινγκ στη Ραμάλα / «παλαιστινιακή αρχή» με τους θεοναζί, την Ουάσιγκτον και το Λονδίνο. Η αλήθεια είναι επίσης ότι η Hamas θεωρείται «τρομοκρατική» αποκλειστικά και μόνο στη δύση – πουθενά αλλού στον κόσμο. Για ευνόητους λόγους. Και σίγουρα όχι στην Άγκυρα, στη Μόσχα ή στο Πεκίνο όπου διατηρεί είτε μόνιμα γραφεία είτε επαφές.
Το να δειλιάζει οποιοσδήποτε μπροστά στο δυτικό καθεστωτικό κατηγορητήριο ότι «η Hamas είναι τρομοκράτες» σημαίνει ότι είναι τόσο ρηχός ώστε να μην μπορεί να καταλάβει α) τι σημαίνει και πόσο σκληρός ήταν και είναι οποιοσδήποτε αντι-αποικιακός αγώνας, β) τι κάνουν και τι λένε οι αποικιοκράτες, σ’ όλη την ιστορία της δύσης, σε όσους και για όσους τους αντιπαλεύουν, και γ) πως τους αντιμετωπίζουμε (ή τους προσπερνάμε) κι αυτούς και τους δημαγωγούς τους.
Να γιατί η γνώμη του Πεκίνου δεν «πέρασε» και δεν «πούλησε» στη δύση: θα πρόσβαλε την δυτική ιμπεριαλιστική ρητορική που με τα δύο χέρια εξοπλίζει τον χωροφύλακά της στη μέση Ανατολή, αλλά πότε πότε τον παρακαλεί να αυτοσυγκρατήσει το «δικαίωμα στην αυτοάμυνά» του. Θα πρόσβαλε όμως και την γενική «δεξιόστροφη» αποστασιοποίηση των πληβείων στη δύση απ’ την υλικότητα της βίαιης, αιματηρής, αντι-αποικιακής, απελευθερωτικής ιστορίας του πλανήτη.
* Το τι συμβαίνει με το ICJ και την εντυπωσιακή χρονοτριβή του στο να απαγγείλει στο θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς την (προφανή!) κατηγορία της γενοκτονίας προσεχώς….
Δευτέρα 11 Αυγούστου (00.19) >> Πώς μπορεί κάποιος να κουμαντάρει μια ανισόρροπη πολιτική βιτρίνα μιας πρώην υπερδύναμης σε γρήγορη παρακμή (που έχει και πυρηνικά); Η ερώτηση είναι εύκολη, η απάντηση δύσκολη. Πολύ δύσκολη. Ωστόσο μπορεί κάποιος να παρακολουθεί τι κάνει (και τι δεν κάνει) η Μόσχα για λογαριασμό της και για λογαριασμό συνολικά του ευρασιατικού project σε σχέση με το ψόφιο κουνάβι – ως δωρεάν μάθημα.
Το ψόφιο κουνάβι ούτε θέλει ούτε μπορεί να βρει «ειρηνική έξοδο» απ’ την παγίδα που έγινε το ουκρανικό πεδίο μάχης. Θα μπορούσε να ελπίζει μόνο σε κάτι που αυτός μεν θα το πουλήσει σαν κατόρθωμα, στη δημαγωγία δε θα καταγραφεί ως «Χ». Υπάρχει όμως «Χ» σ’ έναν παγκόσμιο πόλεμο; Κι ακόμα περισσότερο: μπορεί κάτι τέτοιο να το επιδιώκει ο επιτιθέμενος (αν προκειμένω οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί συνολικά) μόνο και μόνο για να «πάρει μια ανάσα»;
Η διάλυση της ρωσικής επικράτειας δεν είναι καινούργιο σχέδιο! Ίσχυε και στη διάρκεια της πρώτης θητείας του ψόφιου κουναβιού – δεν είχε αντίρρηση. Μάλλον το αντίθετο. Ιδού τρία μικρά video ντοκουμέντα για την «αρχαιολογία» του θέματος:
Αυτές οι δηλώσεις του «ανεπίσημου υπ.εξ.» της Ουάσιγκτον John McCain είναι απ’ τα τέλη Μάρτη του 2014. Ένα μήνα μετά το φασιστοπραξικόπημα στο Κίεβο.
Δεν ήταν μόνο λόγια. Τον Δεκέμβρη του 2016, McCain (έχει πεθάνει) και Lindsey Graham (ζει…) κολακεύουν το φασισταριό του «τάγματος Azov», στο Κίεβο – υποσχόμενοι την υποστήριξη της Ουάσιγκτον, δηλαδή του ψόφιου κουναβιού…
Για λόγους που μπορούν να εντοπιστούν στο συνδυασμό μεγαλομανιακής βλακείας και συνεχόμενων ιμπεριαλιστικών λαθών, η διάλυση (και η κατάκτηση των φυσικών πόρων) της ρωσικής επικράτειας θεωρήθηκε απ’ τις αρχές της δεκαετίας του 2010 (εν μέσω της δυτικής χρηματοπιστωτικής κατάρρευσης, ας το θυμίσουμε…) ο πιο εύκολος, ασφαλής και αποτελεσματικός τρόπος να «ελεγχθεί» το (ανερχόμενο τότε…) κινεζικό κράτος / κεφάλαιο. Δεν είναι δύσκολο να το φανταστείτε γιατί:
Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…
Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.