Tag: εξωτερική πολιτική

Παλαιστίνη 1 – πίσω / μπρος

Δευτέρα 24 Νοέμβρη (00.41) >> Λένε ότι ο χάροντας αναμετρήθηκε με τη ζωή και έχασε. Δεν τόβαλε κάτω. Ξαναμετρήθηκε και ξανάχασε. Και ξανά και ξανά.

Λένε όμως ότι αυτό δεν είναι κάποιος ατσάλινος κανόνας. Λένε ότι πρέπει να συμβαίνει για να επιβεβαιώνεται. Και συμβαίνει. Στην Παλαιστίνη.

Στην Παλαιστίνη μια μάνα σταυροφίλησε τους γιούς της που ο ένας μετά τον άλλο έμπαιναν στην αντίσταση. Τους έχασε όλους, και είπε: δεν έχω πια δάκρυα να κλάψω, τα μάτια μου στέγνωσαν. Ο χάρος έκανε πίσω.

Στην Παλαιστίνη, στη Γάζα, οι γυναίκες δεν έχουν υποπέσει (ούτε τώρα ούτε ποτέ) στην κατηγορία «me too». Εύλογο. Αυτά είναι πρωτοκοσμικά. Οι Παλαιστίνιες γυναίκες θεωρούνται «όπλο μαζικής καταστροφής», επειδή γεννούν – γι’ αυτό δολοφονούνται συστηματικά, ακόμα (αν είναι δυνατόν) μαζί με τα μωρά τους. Ο δικονομικός όρος «γυναικοκτονία» δεν ίσχυσε ποτέ γι’ αυτές, ούτε θα ισχύσει: δεν είναι λευκές, πρωτοκοσμικές. Κι ούτε, κατά συνέπεια, εξαπολύθηκε κατά των θεοναζί δολοφόνων και των δυτικών, πρωτοκοσμικών αφεντικών τους εκείνο το διαρκές, αδιαπράγματευτο κύμα οργής και μίσους που θα έπρεπε.

Έχει σημασία που αυτές οι γυναίκες έχουν επικηρυχτεί μαζικά, για το φύλο τους∙ που έχουν καταδικαστεί σε θάνατο εδώ και δεκαετίες; Όχι, στον δειλό κόσμο μας δεν έχει…

Θα σας γυρίσουμε κάπως πίσω χρονικά. Στο (χάρτινο) Sarajevo νο 26 του Φλεβάρη του 2009 και στην εκτενή αναφορά μας στην «operation cast lead» («επιχείρηση καυτό μολύβι») ανάμεσα στις 27 Δεκέμβρη του 2008 και στις 18 Γενάρη 2009 – ή «πρώτος πόλεμος της Γάζα», ή «η σφαγή της Γάζα» (δεν είχε κάνει το φασισταριό και οι σύμμαχοί του το τωρινό Ολοκαύτωμα). Εκεί, ανάμεσα στα υπόλοιπα, υπήρχε ένα κείμενο με τίτλο: η εξόντωση είναι απλά ένα μέτρο «ελέγχου των γεννήσεων»

(Αποσπάσματα):

Oι μήτρες των παλαιστινίων [γυναικών] είναι βιολογικό όπλο.
Arnon Soffer

O Arnon Soffer, καθηγητής γεωστρατηγικής στο πανεπιστήμιο της Xάιφα, είναι ένας απ’ τους οργανικούς διανοούμενους του ισραηλινού κράτους / χασάπικου. Σαν επικεφαλής του τμήματος ερευνών του ισραηλινού στρατού (τουλάχιστον ήταν τέτοιος την εποχή που πάρθηκε η συνέντευξη, πριν 14 μήνες) μπορεί να θεωρηθεί σημαίνον πρόσωπο του καθεστώτος. Tου αναγνωρίζεται πως ήταν ο εμπνευστής της αποχώρησης του ισραηλινού στρατού και των εποίκων απ’ την λωρίδα της Γάζας το 2005. H αποχώρηση εκείνη είχε θεωρηθεί, απ’ την παλαιστινιακή αντίσταση, «ήττα» του Iσραήλ. Tελικά ήταν ένας ελιγμός. Mετά την αποχώρηση ο στρατός του μπορεί να βομβαρδίζει και να σκοτώνει ασύστολα· γιατί δεν υπάρχουν πια μέσα στη Γάζα οι θύλακες των εποίκων, οι οποίοι θα έπρεπε να προστατεύονται 25 ώρες το 24ωρο έναντι παλαιστινιακών αντιποίνων.
O Arnon Soffer είναι ένας τυπικός φασίστας, αν και σύμφωνα με τα δικά του κριτήρια είναι «κεντρώος». Aυτό επιβεβαιώνει ότι οι «αριστεροί» και οι «δεξιοί» στην πολιτική σκηνή του ισραήλ είναι μονάχα λεπτές αποχρώσεις του κατάμαυρου. H πιο πάνω δήλωσή του περί των παλαιστινίων γυναικών τοποθετεί κι αυτόν, και τους οπαδούς του, και όσους απλά τον ανέχονται, στην κορυφή της πυραμίδας των σύγχρονων νεοναζί.
Παρακάτω ένα (μεγάλο) τμήμα της συνέντευξής που έδωσε στην Ruthie Blum Leibowitz, και δημοσιεύτηκε στη («δεξιά») Jerusalem Post στις 11/10/2007.

Eρ: Στην προηγούμενή μας συνέντευξη [21/5/2004, υπό τον τίτλο «Eίναι η δημογραφία, βλάκα!»] ισχυριστήκατε πολλά για το τι θα μπορούσε και τι θα έπρεπε να περιμένει κανείς να συμβεί μετά την απεμπλοκή μας [αποχώρηση του στρατού] από την Γάζα. Tώρα λέτε πως όλα έγιναν όπως τα περιμένατε.

Aπ: Nαι. Eίχα πει «H πίεση στα σύνορα θα είναι φρικτή. Θα είναι ένας φοβερός πόλεμος. Oπότε, αν πρόκειται να μείνουμε ζωντανοί, πρέπει να σκοτώνουμε, να σκοτώνουμε, να σκοτώνουμε».
Eκείνη η δήλωση προκάλεσε μεγάλο σάλο τότε, και έχει πλάκα να δει κανείς ότι ακόμα λαμβάνω πάρα πολλές εξαγριωμένες και γεμάτες ασχετοσύνη αντιδράσεις, από αριστερούς στο Iσραήλ και αντισημίτες διεθνώς, οι οποίοι βγάζουν τα λόγια μου απ’ τα συμφραζόμενα. Δεν πρότεινα εγώ να σκοτώνουμε Παλαιστίνιους! Eίπα ότι οφείλουμε να τους σκοτώνουμε!

Eίχα δίκιο για τις ογκούμενες δημογραφικές πιέσεις. Eίμαι πάντα αποφασισμένος να προστατέψω τον εαυτό μου και τη χώρα μου. Oπότε σήμερα θα βελτίωνα τον τίτλο που έδωσες στην προηγούμενη συνέντευξη και θα τον έκανα «Eίναι η δημογραφία και ο αντισημιτισμός, βλάκα!»

Eρ: Tί θα απαντούσατε στην κριτική, που έρχεται απ’ την δεξιά, που υποστηρίζει ότι παρά τις αδιάκοπες βολές ρουκετών Kασσάμ στο Σντερότ και το στήσιμο κιμπούτς στην έρημο Nετζέβ, το Iσράηλ δεν έχει αντιδράσει όπως θα έπρεπε, κι ούτε κατά διάνοια δεν «σκοτώνει, σκοτώνει, σκοτώνει»;

Aπ: Aκόμα και πριν την αποχώρηση απ’ τη Γάζα, έλεγα ότι πρέπει να απαντάμε με πυραύλους σε όποιον μας ρίχνει ρουκέτες· και είναι αλήθεια πως δεν το έχουμε κάνει όσο θα έπρεπε.

Eρ: Στη προηγούμενη συνέντευξη σας ρώτησα κατά πόσον – με τις κάμερες του cnn να δείχνουν το τείχος – το Iσραήλ θα μπορούσε να προετοιμαστεί για αντίποινα στην περίπτωση των ρουκετών. H απάντησή σας ήταν: «Aν δεν σκοτώνουμε, θα πάψουμε να υπάρχουμε».

Aπ: Zούμε μια εκατονταετία τρομοκρατίας, και έχουμε μπροστά μας άλλη μια εκατονταετία τρομοκρατίας. Eίμαστε αναγκασμένοι να ζούμε για πάντα με το σπαθί. Δεν μας θέλει κανένας στη Mέση Aνατολή, γι’ αυτό λοιπόν πρέπει να συνεχίσουμε να πολεμάμε.

Eρ: Έχουμε και λέμε λοιπόν. Λέτε ότι υπάρχει μια αυξανόμενη δημογραφική πίεση· ότι το Iσραήλ πρέπει να ζήσει με τα όπλα στο χέρι για τουλάχιστον 100 χρόνια ακόμα· και ότι μόλις πεθάνουν ο Mουμπάρακ και ο Aμπντουλάχ θα βρεθούμε με τα χειρότερα προβλήματα. Kαι η απάντησή σας σε όλα αυτά είναι ότι το Iσραήλ πρέπει να παραχωρήσει κάποια γη; Kι αν το κάνει τί θα γίνει μετά;

Aπ: H γεωστρατηγική μου εκτίμηση είναι ότι το Iσραήλ είναι σαν τον Tιτανικό. Προσπαθώ να αλλάξω την πορεία του, να το εμποδίσω να πέσει πάνω στο παγόβουνο, και να του επιτρέψω να συνεχίσει με ασφάλεια το ταξίδι του. Aλλά στο Tελ Aβίβ διασκεδάζουν, κάνουν ένα μεγάλο πάρτι – ένα όργιο με το χρηματιστήριο. Kι όταν προσπαθώ να τους προειδοποιήσω για την καταστροφή που πλησιάζει γρήγορα, μου λένε ότι έχω γελοιοποιηθεί, ή ότι είμαι υπερβολικός. Έχει ειπωθεί ότι οι διανοούμενοι είναι οι πιο άσχετοι απ’ όλους τους ανθρώπους, κι αυτό είναι αλήθεια, γιατί είναι κλεισμένοι μέσα στις γκαλερί και δεν έχουν ιδέα τι γίνεται γύρω τους. Zουν μέσα σε φαντάσματα.
Kοίτα εδώ. [Aνοίγει έναν πληθυσμιακό χάρτη του Iσραήλ]. Πρώτ’ απ’ όλα οι ισραηλινοί Άραβες κυκλώνουν τη χώρα απ’ την Άνω Γαλιλαία γύρω γύρω. Eδώ είναι το κέντρο, το πλούσιο, κυνικό, κοσμοπολίτικο «κράτος του Tελ Aβίβ».
Όσο για τους Άραβες στο νότο: αυτοί είναι η γέφυρα ανάμεσα στη Γάζα και την Iουδαία-Σαμάρεια. Kαι έχω να σου πω λοιπόν ότι αν δεν καταφέρουμε να κρατήσουμε αυτή την (πληθυσμιακή) γέφυρα κλειστή, οι ρουκέτες Kατιούσα θα αρχίσουν να εκτοξεύονται από την Kalkilya στο Tελ Aβίβ. Kατευθείαν στο χρηματιστήριο. Kαι τότε θα τελειώσει το πάρτυ.

Eρ: Πώς βλέπετε τις εξελίξεις από δημογραφική άποψη;

Aπ: Δεν υπάρχει κίνδυνος μέσα στο Iσραήλ. O ρυθμός γεννήσεων των Eβραίων ανεβαίνει, ενώ των Aράβων πέφτει. Aλλά αν προσθέσουμε και τις κατεχόμενες περιοχές, τότε υπάρχει πρόβλημα.
Eπειδή αποχωρήσαμε απ’ την Γάζα, σήμερα οι Eβραίοι αποτελούν το 60% του πληθυσμού στο Iσραήλ και οι Άραβες μόνο το 40%. Aν κάτσουμε αδρανείς βέβαια τα επόμενα 20 χρόνια, τότε θα ξαναϋπάρξει πρόβλημα.

Παλαιστίνη 2

Δευτέρα 24 Νοέμβρη (00.35) >> Στην Παλαιστίνη η ζωή νικάει. Στην Παλαιστίνη οι γυναίκες νικούν. Για τις εαυτές τους και για όλες τις γυναίκες του πλανήτη. Νικούν χωρίς συνθήματα, χωρίς φανφάρες και δημόσιες σχέσεις. Στην Παλαιστίνη οι θεοναζί σκοτώνουν – σκοτώνουν – σκοτώνουν για να «απαλλαχτούν απ’ τον εφιάλτη» των Παλαιστίνιων γυναικών. Και ηττώνται πάντα, εδώ και δεκαετίες.

Στη Γάζα, ανάμεσα στα ερείπια, κάτω από τέντες, έγινε απ’ τις 26 του περασμένου Οκτώβρη ως τις 31 του μήνα το Διεθνές Φεστιβάλ Γυναικείου Κινηματογράφου. Η 26η Οκτώβρη είναι η «εθνική ημέρα γυναικών» στην Παλαιστίνη, προς τιμήν του πρώτου Συνεδρίου Παλαιστινίων Γυναικών, το 1929. Προβλήθηκαν πάνω από 80 ταινίες γυναικών σκηνοθετριών από σχεδόν 30 χώρες, απ’ τη μέση Ανατολή, την βόρεια Αφρική, την Ευρώπη και την βόρεια Αμερική. Ταυτόχρονα τιμήθηκαν δύο σκηνοθέτριες που έχουν υπηρετήσει την Παλαιστινιακή αντίσταση. Η Παλαιστίνια Khadijeh Habashneh και η λιβανέζα Jocelyne Saab. Η επιτροπή της βράβευσης απαρτιζόταν απ’ την Παλαιστίνια σκηνοθέτρια Annemarie Jacir, την γαλλίδα σεναριογράφο Celine Sciamma και την ιταλίδα ηθοποιό Jasmine Trinca.

«Η Γάζα αγαπάει την ζωή κόντρα στη γενοκτονία, και μπορεί να κάνει τα ερείπια οθόνη και τον πόνο μήνυμα ελπίδας» είπαν.

Στην Deir al–Balah, κάπου στο κέντρο της Γάζα…

Οι θεοναζί, οι σύμμαχοί τους και η «πολιτική της σφαγής» ηττήθηκαν ξανά.

Παλαιστίνη 3

Δευτέρα 24 Νοέμβρη (00.32) >> Γλυπτική στην άμμο. Κάθε πρωί νεαροί αρτίστες φτάνουν στην αμμουδιά της Γάζα για να σκαλίσουν στη βρεγμένη άμμο, με ελάχιστα εργαλεία, ένα έργο. Κάθε βράδυ η παλίρροια το χαλάει∙ και το άλλο πρωί κάτι διαφορετικό.

Εφήμερες κατασκευές αλλά διαρκής αγάπη για δημιουργία. Στη Γάζα μέρα νύχτα η ζωή νικάει.

Παλαιστίνη 4

Δευτέρα 24 Νοέμβρη (00.29) >> Κάποια στιγμή στο όχι μακρινό μέλλον θα φτιαχτεί κάπου στη Γάζα ένα (καινούργιο…) «Μνημείο του Ολοκαυτώματος». Σε μια απ’ τις αίθουσες του, στους τοίχους, θα κρεμαστούν οι δεκάδες «αποφάσεις του οηε για την Παλαιστίνη» – μια παρέλαση ελπίδων, προσχημάτων, συγκαλύψεων – και ξεφτίλας. Σ’ αυτή τη συλλογή, στη χρονολογική θέση της, χωρίς ιδιαίτερη προβολή, θα κρεμαστεί και η πρόσφατη «απόφαση του συμβουλίου του οηε» για την Γάζα.

Δεν αξίζει κάτι παραπάνω. Κι ούτε, φυσικά, θα εφαρμοστεί. Δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να αφοπλίσει τις οργανώσεις της Παλαιστινιακής αντίστασης! Το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς το προσπάθησε επί δυο χρόνια σκοτώνοντας – σκοτώνοντας – σκοτώνοντας∙ και απέτυχε. Ούτε υπάρχει κάποιος μη Παλαιστίνιος που να μπορεί να «κυβερνήσει» (στα σοβαρά) αυτή τη ζώνη των ερειπίων που οι ντόπιοι (και οι αντιστασιακοί) ξέρουν σαν τις παλάμες τους. Οι κουστουμάτοι «κυβερνήτες», αν διανοούνταν ότι έχουν μέλλον στη Γάζα, θα αντιμετωπίζονταν σαν αυτό που είναι: συνεργάτες των κατοχικών.

Ας πούμε λοιπόν ότι η λεγόμενη «διεθνής νομιμότητα» έχει απανθρωποποιηθεί και απεδαφικοποιηθεί. Ας πούμε ότι το αλλοπρόσαλλο ψόφιο κουνάβι έκανε για άλλη μια φορά το «ειρηνοποιό» σόου του παριστάνοντας ότι θα αντικαταστήσει στην κατοχή τους θεοναζί ως πιο soft εκδοχή της. Ας πούμε ότι οι εκπρόσωποι του Παρισιού και του Λονδίνου («μόνιμα μέλη») έκαναν αυτό που κάνουν εδώ και δεκαετίες: προσπάθησαν να πάρουν-ένα-κομμάτι…. Κι ας πούμε ότι οι εκπρόσωποι της αλγερίας, της δανίας, του ελλαδιστάν, της γουϊάνα, του πακιστάν, του παναμά, της κορέας, της σιέρα λεόνε, της σλοβενίας και της σομαλίας («μη μόνιμα μέλη» αυτήν την περίοδο) έκαναν απλά τους δικούς τους υπολογισμούς∙ εντελώς διαφορετικούς μεταξύ τους….

Αρκετοί ξαφνιάστηκαν (και ενοχλήθηκαν) απ’ το γεγονός ότι οι εκπρόσωποι της Μόσχας και του Πεκίνου (που είχαν μιλήσει καθαρά κατά της απόφασης) δεν την μπλόκαραν βάζοντας veto. Κι αντί γι’ αυτό απλά απείχαν, διευκολύνοντας έτσι την λήψη αυτής της μιας-ακόμα-χωρίς-συλλεκτική-αξία-απόφασης.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Τα αστεία της ζούγκλας

Δευτέρα 24 Νοέμβρη (00.25) >> Το ανέκδοτο με το λαγό και την τίγρη το ξέρετε; Εκείνο που ο λαγός είναι αραχτός σε μια σκιά και σ’ όσα ζώα περνούν ρωτώντας τον «τι κάνει» απαντάει «περιμένω να περάσει η τίγρη να την … μπιπ….»

Ώσπου φτάνει η τίγρη σε στυλ «τι έγινε ρε λαγέ; τι μαθαίνω;» οπότε ο λαγός το γυρνάει κλαψουρίζοντας «ντάξει μωρέ, λέμε και καμιά μαλακία να περνάει η ώρα»….

 Είπες τίποτα για την μαμά μου ρε;

Στην σύγχρονη ελληνική εκδοχή το ανέκδοτο (που δεν έχει τίγρη, έχει αρκούδα και σιγά σιγά δράκο…) αρχίζει έτσι: «Είμαστε ένας φοβερός και τρομερός πυλώνας σταθερότητας και κηρύσσουμε πόλεμο σε όποιον γουστάρουμε! Ντάξει; Τρέχει τίποτα;» Έτσι αρχίζει κάπου το 2022.

Και πως τελειώνει; Θα τελειώσει … με αίμα και δάκρυα. Αλλά τότε οι don Rico & Co, όλοι οι όμοιοί τους και τα αφεντικά τους, θα έχουν γίνει λαγοί. Θα απομείνουμε οι υπόλοιποι, μέσα κι έξω απ’ τα φέρετρα με τις σημαίες.

(Με την επανάληψη της ιστορίας το ξέρουμε. Ένας «κριμαϊκός πόλεμος» το 1919… Άλλος ένας τώρα… Η υλοποίηση αστείων της ζούγκλας τι είναι; Τραγωδία ή φάρσα;)

Κάθε λιμάνι και καϋμός…

Δευτέρα 24 Νοέμβρη (00.22) >> Έχει άραγε δίκιο ο don Rico & Co που παριστάνει τον «αθώο» σε σχέση με την (φανερή) αμερικανική «πλαγιοκόπηση» (προς το παρόν…) της κινεζικής παρουσίας στο λιμάνι του Πειραιά λέγοντας «τιμούμε τις συμφωνίες που έχουμε υπογράψει»; Ή έχει δίκιο το Πεκίνο που εκδήλωσε ακαριαία (με μάλλον συγκρατημένο και ευγενικό τρόπο) την οργή του για τις δηλώσεις της κυραoil περί «ατυχούς γεγονότος»;

Το δεύτερο συμβαίνει! Μέσα στους άλλους πολέμους που έχει κηρύξει ήδη ο «πυλώνας σταθερότητας και βάνα αμερικανικού lng» θα πρέπει να περιλάβουμε πλέον και το πόλεμο κατά του κινεζικού κράτους / κεφάλαιου. Που έχει αρχίσει ήδη, και θα συνεχίσει (γύρω απ’ την cosco και τον Πειραιά) με υπόγειους ή και φανερούς τρόπους.

Πρώτα για την αμερικανική κατάληψη του λιμανιού της Ελευσίνας. Οι σχετικοί με το θέμα (κατά την εφσυν) σχολιάζουν ότι η προοπτική να γίνει αυτό εμπορικά ανταγωνιστικό με το λιμάνι του Πειραιά σε ότι αφορά τα containers είναι … γελοία! Σωστά. Η προοπτική να γίνει αμερικανική ναυτική μισο-βάση, για ενδεχόμενα «μερεμέτια» σε αμερικανικά πολεμικά πώς σας φαίνεται; Η κυραoil και τα αφεντικά της ενδιαφέρονται (απ’ αυτήν την άποψη) για λιμάνια που έχουν κοντά αεροδρόμιο: προφανώς δεν το χρειάζονται για μεταφορά … containers… Πληρωμάτων πλοίων ίσως;

Ο κυρίως πόλεμος (κατά της cosco) δεν θα γίνει μέσω … ανταγωνιστικής Ελευσίνας!! Θα γίνει αλλιώς. Και έχει ξεκινήσει ήδη:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 24 Νοέμβρη (00.14) >> Στην αρχή μας πέρασε απ’ το μυαλό μήπως το περιβόητο «σχέδιο 28 σημείων» (για το αμερικανικό «Χ») το έφτιαξε κάποιο χαλασμένο μηχάνημα «τεχνητής νοημοσύνης». Κάποια δοκιμαστική εκδοχή του ChatGPT, ας πούμε η νο -5.  Ύστερα καταλάβαμε. Το έφτιαξε ένα «έξυπνο blender», απ’ αυτά που χρησιμοποιούνται για τα … smoothies. (Δεν μπορεί! Εκεί στο άσπρο σπίτι πρέπει να έχουν κάποιο μηχάνημα πανέξυπνο που του ρίχνουν μέσα ό,τι νάναι και πάντα 80% ψοφιοκουναβίνη για να φτιάχνει «ειρήνη»!)

Μιας που την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές οι γνωστοί ευρωπαίοι φίλοι της άσπρης σκόνης ρίχνουν μέσα στο blender τα δικά τους συστατικά, κυρίως αίμα των υπηκόων τους, δεν ξέρουμε τι θα βγει. (Ξέρουμε ότι δεν θα τρώγεται με τίποτα!)

Macron: ελάτε παιδιά, σπρώχνουμε όλοι μαζί!

(Ξέρουμε κι αυτό: για όσες ώρες ή μέρες κρατήσουν αυτές οι δυτικές «ζυμώσεις» γύρω απ’ το blender ο ουκρανικός στρατός θα έχει απελευθερώσει σχεδόν τα πάντα και θα προελαύνει προς την Μόσχα. Αυτό μόνο για όσες ώρες ή μέρες χρειαστεί να ενισχυθεί το φρόνημα των όπου-νάναι-νικάμε «προθύμων». Διότι όλος ο νταλκάς τους είναι, ξέρετε, ότι «νικούν» όπου νάναι και δεν πρέπει να χάσουν την ευκαιρία… Μόλις σβήσουν τα φώτα ξανά «ο Putin έχει πάρει φόρα»…)

Αντί για οτιδήποτε άλλο θα σας κεράσουμε με μια έκκληση για ανταρσία στον αμερικανικό στρατό, made in usa∙ και μάλιστα όχι από τίποτα «αναρχοκομμουνιστές» αλλά από καθώς πρέπει στελέχη του establishment. Η έκκληση έγινε στις 18 Νοέμβρη και πιθανόν η «ελευθερία του Χ» να τέλειωσε στην περίπτωση αυτή…

Ως γνωστόν το ψόφιο κουνάβι και οι γύρω του στο γκουβέρνο μία νομιμότητα αναγνωρίζουν μόνο: αυτήν την βασιλικών διαταγμάτων! Οι πιο πάνω νομιμόφρονες παλαιού τύπου που έχουν υπόψη τους το σύνταγμα (σύνταγμα; πφφφφ! πάει αυτό: το έφαγε η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία!) δεν ζητούν μεν απ’ τον us army να στρέψει τα όπλα του κατά εκείνων που εκδίδουν παράνομες διαταγές (όπως ίσως θα έπρεπε…)∙ τους καλούν όμως σε ανυπακοή.

Τέλεια! Είναι μια καλή αρχή. Περιμένουμε πολλούς να ακολουθήσουν αυτήν την αγωνιώδη προτροπή. (Κι ύστερα θα δούμε αν και πως θα δουλεύει αυτό το έξυπνο βασιλικό blender για την …. «επί γης ειρήνη»….)

Σα να ταράχτηκε λίγο το ψόφιο κουνάβι. Γιατί δεν προτείνει ένα «σχέδιο 35 σημείων» να λυθεί το πρόβλημα;

Εν τω μεταξύ η μιλιταριστική προστυχιά στις ευρωπαϊκές ολιγαρχίες έχει γίνει «πανδημία»! Ο ένας μετά τον άλλον κάθε λακές ζητάει το ίδιο πράγμα: θυσίες (των υποτελών), φέρετρα, πολλά φέρετρα με πολλές σημαίες.

Εδώ ο γάλλος αρχικαραβανάς Fabien Mandon, μιλώντας προχτές στο συνέδριο των γάλλων δημάρχων:

 

 

Θυσιαστείτε ρεε!!!

Δευτέρα 17 Νοέμβρη (00.55) >> Ας μην υπάρχει παράπονο: ενημερώσαμε έγκαιρα! Στις 6 Οκτώβρη (2025), κάτω απ’ τον τίτλο «πόλεμος, πόλεμος, πόλεμος 1» παραθέσαμε μια μικρή γκαλερί πολεμοκάπηλων διεθνούς κύρους. Johnson, Tusk, Stoltenberg… Και γράφαμε ανάμεσα στα άλλα:

Οι ύαινες βρυχώνται (Μην πει κανείς «δεν ήξερα, δεν άκουσα…»)

… Θα «χρειαστούν θυσίες». Τα αφεντικά των ευρωπαϊκών καπιταλισμών (και οι βιτρίνες τους) θέλουν να προωθήσουν (στην θέση των «ελευθεριών» και των «δικαιωμάτων») την προτεραιότητα της θυσίας. Θυσιαστείτε (για εμάς) ρε κακομαθημένοι μαλάκες! Τί σας ζητάμε;;;;

Θα μπορούσε να λείπει απ’ αυτό το προσκλητήριο θανάτου το ελλαδιστάν; Όχι! Θα μπορούσε να λείπει απ’ αυτόν τον χορό βρυκολάκων ο … ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας, ο κόνδορας της ντόπιας πολιτικής σκηνής; Όχι!! Άργησε ίσως, αλλά λίγο. Πολύ λίγο.

Οι πιο βιτσιόζοι μπορούν να τον απολαύσουν εδώ, στο «Athens Security Forum» πριν λίγες ημέρες, στις 12 Νοέμβρη. Ένα σκάρτο μισαωράκι είναι:

Για τους υπόλοιπους τα highlights:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 17 Νοέμβρη (00.45) >> Θα πρέπει άραγε να πιστέψουμε ότι ο τοξικός του Κιέβου, κοτζάμ υπερασπιστής της ευρώπης, ήρθε στα μέρη μας για να υπογράψει μια εμπορική συμφωνία προμήθειας αμερικανικού lng; (Μήπως θα πρέπει να πιστέψουμε ακόμα ότι θα το πληρώσει ο ίδιος, απ’ την περιουσία που έχει φτιάξει;)

Όχι βέβαια! Πράγματι ο τοξικός του Κιέβου έχει σοβαρό πρόβλημα ηλεκτρικού ρεύματος εφόσον εδώ και μερικές βδομάδες ο ρωσικός στρατός καταστρέφει συστηματικά όλες τις σχετικές υποδομές. Και το ίδιο θα κάνει αν και εφόσον οι μάλλον μικρές (σε σχέση με τις ανάγκες) ποσότητες του αμερικανικού lng φτάσουν στην ουκρανική επικράτεια.

Σε κάθε περίπτωση ένα τέτοιο deal θα μπορούσε να υπογραφτεί από εκπροσώπους των εταιρειών – τελεία. Δεν χρειαζόταν κάτι παραπάνω. Ακόμα και η φανφάρα του πράγματος είναι άχρηστη για τους υποτελείς του φασιστοΚιέβου∙ μπορεί όμως να χρειάζεται στον don Rico & Co…

Αλλά ο τοξικός του Κιέβου πέρασε απ’ τα μέρη μας επειδή ψάχνει για όπλα. Γι’ αυτό και απ’ την Αθήνα πέταξε προς Παρίσι μεριά. Έχει αποφασιστεί κατ’ αρχήν να «μεταφερθούν» τα ελληνικής ιδιοκτησίας και γαλλικής κατασκευής mirage 2000 στη γαλλία και από ‘κει, μετά από service, στο φασιστοΚίεβο.

Είναι πιθανό αυτή η υποστήριξη του ελλαδιστάν προς το φασιστοΚίεβο να συνοδεύεται απ’ τους πυραύλους αέρος / εδάφους “storm shadow” (ή scalp eg) των mirage 2000 με βεληνεκές έως και 560 χιλιόμετρα∙ ή αυτοί θα προστεθούν στο «πακέτο» απ’ τον Μικρό Δούκα του Λίγηρα. Όπως και νάχει το ελλαδιστάν χοντραίνει την συμμετοχή του σ’ έναν πόλεμο κατά της Μόσχας χαμένο μεν αλλά αφού το «μέχρι τον τελευταίο ουκρανό» δεν έχει υλοποιηθεί ακόμα μπορεί να συνεχίζεται.

Αυτή ναι. Είναι σοβαρή αιτία για μια σύντομη επίσκεψη του τοξικού του Κιέβου στην Αθήνα! Ακόμα καλύτερα που είχε προηγηθεί η εξίσου σύντομη επίσκεψη της τρώω-ρώσους-για-πρωϊνό Kaja – για το ίδιο θέμα…

Για έναν λόγο παραπάνω ο τοξικός του ΚΙέβου. Οι φήμες (εύλογες μεν αλλά προς το παρόν μόνο φήμες) υποστηρίζουν πως όπου νάναι θα ανοίξει το καπάκι και για τις δικές του λουβιτούρες, πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων∙ αρκετά για τις βιλάρες που έχει αγοράσει με την δυτική βοήθεια σε διάφορα σημεία του (δυτικού) πλανήτη είναι λίγο πολύ ήδη γνωστά. (Έχουν αρχίσει να σκάνε τα καπάκια στους πολύ κοντινούς και έμπιστούς του…) Το να συνεχίζει να εμφανίζεται ως «σωτήρας της ουκρανίας» με αποδοχή από διάφορες ευρωπαϊκές πολιτικές βιτρίνες μπορεί να ελπίζει ότι θα τον σώσει…

Υπάρχει βέβαια ένα πρόβλημα: η επίσημη αποκάλυψη των «οικονομικών σκανδάλων» του ίδιου του τοξικού είναι κερασάκι μεν αλλά βαρύ κερασάκι πάνω στην επιταχυνόμενη ήττα σ’ όλη τη γραμμή του μετώπου. Θα καταφέρουν άραγε τ’ αφεντικά του να τον σώσουν κι απ’ τα δύο; Ή φτάνει γρήγορα η στιγμή της «απόλυσής» του οπότε επ’ ευκαιρία ψάχνει και για … άσυλο;

(Η Ουάσιγκτον δεν προσφέρεται: εκεί έχει ξεκινήσει ήδη έρευνα για το που-πήγαν-τα-δις-της-βοήθειας… Κι αν γίνει ανεμπόδιστα θα κλάψουν πολλοί!)

Ένα ατυχές γεγονός…

Δευτέρα 17 Νοέμβρη (00.39) >> Πριν κάτι λιγότερο από 2 μήνες (29 Σεπτέμβρη) κάτω απ’ τον τίτλο Ο χαμένος … έχει ηττηθεί γράφαμε μεταξύ άλλων:

… Απ’ τον χαρακτήρα του τον ίδιο (απεδαφοποιημένο, δικτυακό) το νο 1 εθνικό κεφάλαιο που καθορίζει την περιβόητη «εξωτερική πολιτική» του ελλαδιστάν με βάση τα συμφέροντά του, ιμπεριαλιστική όσο είναι δυνατόν, ακόμα κι αν διαπιστώνει τους σεισμικούς μετασχηματισμούς στον καπιταλιστικό πλανήτη ΔΕΝ είναι σε θέση να παράξει πολιτικούς νεωτερισμούς για μια τόση δα χερσόνησο στα βαλκάνια. Το έκανε (μονότονα) όταν το κέντρο του κόσμου ήταν η δύση. Όχι πια.

Ένα παράδειγμα. Ένα τμήμα του «έπεισε» την cosco ότι το εντόπιο οργανωμένο έγκλημα (υπό την σημαία και το κουμάντο των βοθρολυμάτων) θα υπερασπιστεί την μετεγκατάστασή της απ’ τη Νάπολη στον Πειραιά, όταν η κινέζικη mega-εταιρεία τα έσπασε με την ναπολιτάνικη μαφία. Τώρα όμως βρίσκεται αντιμέτωπο (αυτό το νο 1 εθνικό κεφάλαιο) με το ψοφιοκουναβιστάν που θέλει να διώξει την cosco απ’ τον Πειραιά, στα πλαίσια της όξυνσης του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού. Πιθανότατα και το Λονδίνο να έχει την ίδια όρεξη. Τι κάνεις ως «εθνική γραμμή» σ’ αυτήν την περίπτωση;

Το συγκεκριμένο παράδειγμα είναι, ας πούμε, μια μικρογραφία του ελληνικού μεριδίου της στρατηγικής ήττας.

Μπορεί να θεωρήθηκε αυθαίρετη και αστήρικτη η απορία μας – δεν ήταν. Η καινούργια πρέσβειρα του ψοφιοκουναβιστάν ήρθε διαβασμένη και φουριόζα. Πριν λίγες μόνο ημέρες ακούμπησε το εξάσφαιρο στο τραπέζι:

Μιλάει κομψά για «παράκαμψη του ατυχούς γεγονότος» (λέει και διάφορες άλλες ανοησίες). Αλλά αυτό είναι μόνο προσποίηση. Κι ο λόγος είναι απλός: ακόμα κι αν δινόταν σε εταιρείες του «μεγάλου συμμάχου» ένα άλλο ντόπιο λιμάνι (ποιο άραγε;) και πάλι η κινέζικη εταιρεία θα συνέχιζε να κάνει την δουλειά της! Ας μην ξεχνάμε ότι η cosco δεν διαχειρίζεται μόνο λιμάνια (πολλά λιμάνια!) σε διάφορα σημεία του πλανήτη. Κατέχει επίσης κι έναν μεγάλο στόλο εμπορικών πλοίων (κοντεϊνεράδικων), που μεγαλώνει διαρκώς. Με δυο λόγια είναι «καθετοποιημένη» εταιρεία.

Δεν χρειάζονται λιμάνια τα αμερικανικά αφεντικά. Θέλουν να “κόψουν” τα κινεζικής διαχείρισης τέτοια, που ξεδιπλώνουν πειστικά στον παγκόσμιο χάρτη των εμπορευματικών μεταφορών την έμπρακτη αμφισβήτηση της θαλάσσιας αμερικανικής ηγεμονίας!

Όπως έχει δείξει η αμερικανική εκστρατεία για τα λιμάνια της διώρυγας του παναμά (προσπάθεια που ως τώρα έχει αποτύχει∙ στο Πεκίνο δεν είναι ηλίθιοι!) δεν υπάρχει «παράκαμψη» στον ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό. Υπάρχει μόνο εξόντωση του αντιπάλου. Πράγμα που σημαίνει ότι κατά την Ουάσιγκτον το «ατυχές γεγονός» θα πρέπει να τελειώσει – απ’ τον Πειραιά (και από οπουδήποτε αλλού στη Μεσόγειο είναι δυνατόν!)

Είναι εύκολο; Καθόλου. Η cosco έχει δρομολογήσει διάφορες επιπλέον επενδύσεις στον Πειραιά και όχι μόνο. Δεν πρόκειται να δεχθεί να πάρει αμερικάνους συνεταίρους, και φυσικά οποιαδήποτε προσπάθεια «παράκαμψης» (δηλαδή έξωσης της…) θα αντιμετωπιστεί απ’ το Πεκίνο ως καθαρά επιθετική ενέργεια απ’ την μεριά της Αθήνας. Εν τέλει αν αναγκαστεί να μετακομίσει θα το κάνει (τεχνικά δεν είναι καθόλου δύσκολο!), κι ίσως ο επόμενος προορισμός της να είναι στον «αιώνιο εχθρό», όπου η κινέζικη εταιρεία κατέχει ήδη μερίδια ή το σύνολο λιμανιών (με φάτσα στο Αιγαίο).

Όμως ακόμα και ως εισαγωγική νύξη η δήλωση της «δυναμικής διπλωμάτη» με το καλημέρα δείχνει ότι η κήρυξη-πολέμου-στη-ρωσία απ’ το ελλαδιστάν δεν πρόκειται να είναι η τελευταία! Όταν εκτιμάς ότι σε συμφέρει η συμμετοχή στον 4ο παγκόσμιο πόλεμο δεν θα κάνεις του κεφαλιού σου! Θα κάνεις ό,τι προβλέπει το «αρχηγείο».