Tag: ε.ε.

Villabajo V. (3)

Σάββατο 6 Φλεβάρη. Ακόμα κι έτσι πάντως, στις αρχές του 2021, έναν ολόκληρο χρόνο μετά απ’ την στιγμή που οι δυτικές φαρμακο-μαφίες θεώρησαν πως ήταν σε θέση να εκτοξεύσουν την γενετική μηχανική τους, είχε φτάσει η “μεγάλη στιγμή”… Και τότε εμφανίστηκε ένα ακόμα πρόβλημα: η πραγματική παραγωγική δυνατότητα των εργοστασίων που μπορούν να παράξουν τα κατασκευάσματα γενετικής μηχανικής είναι μικρότερη (έως αισθητά μικρότερη) των υποσχέσεων, των συμβολαίων, των κρατικών διακηρύξεων και υποσχέσεων!!! Είναι ο καπιταλιστικός καταμερισμός εργασίας ηλίθιε! – θα λέγαμε. Είναι ένα πράγμα να βάλεις έναν υπολογιστή να σου φτιάξει το ομοιώμα του ιού και, ύστερα, να σου εκτυπώσει συνθετικό RNA, και είναι εντελώς διαφορετικό να βάλεις μεγάλες γραμμές παραγωγής / συναρμολόγησης και χιλιάδες εργάτες, κατάλληλα τροφοδοτημένες από πρώτες ύλες, να σου παράξουν εκατοντάδες εκατομύρια «δόσεις»· κι ύστερα να τις μεταφέρεις και να τις μοιράσεις, να τις αποθηκεύσεις… Αν το «τυπικό μοντέλο» της γενετικής μηχανικής είναι οι αλγόριθμοι της κάθε microsoft, τότε πολύ απλά μ’ αυτόν τον τρόπο ΔΕΝ παράγονται εκατομύρια γεμάτα μπουκαλάκια…

Ποιός φταίει γι’ αυτό το (έστω προσωρινό) κρασσάρισμα που εξέθεσε τις δυτικές πολιτικές βιτρίνες· έκανε αναγκαστικό και αναγκαίο ένα καινούργιο, ένα «τρίτο κύμα», με όλες τις συνέπειες που έχει αυτό πια σε όλα τα επίπεδα· και προκάλεσε διάφορες ακροβασίες και μπινελίκια του είδους τα έχετε κάνει σκατά; Η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία δεν έχει προφανώς σοβαρή εμπειρία από τέτοιου είδους «επείγουσες διαπραγματεύσεις αγορών φαρμάκων». Οι ceo των φαρμακο-μαφιών είναι πολύ πιο έμπειροι· κι άλλωστε είχαν ήδη αναγορευτεί (δημαγωγικά) σε «σωτήρες», συνεπώς είχαν το «ηθικό πλεονέκτημα»… Προφανώς κορόιδεψαν τους συνομιλητές τους για το τι και πότε μπορούν να παραδόσουν… Η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία απ’ την μεριά της, εν μέρει λόγω άγνοιας / ανικανότητας και εν μέρει λόγω «πίεσης» (για την «σωτηρία») δέχτηκε την κοροϊδία· ή δεν την κατάλαβε.

Όπως και νάχει: εκεί που το βασικό ζητούμενο της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας φαινόταν ότι μπήκε για τα καλά στις ράγες του, άρχισε να χάνει ατμό… Και τότε… Τότε;

Τότε έγινε κάτι πολιτικά (και γεωπολιτικά) μοναδικό: ενώ μέχρι πριν λίγες ημέρες η φασιστοουγγαρία ήταν η «απόβλητη» που τόλμησε να κάνει παραγγελία του ρωσικού sputnik V, έγινε μόδα! Μόδα; Ναι: (υποτίθεται) για να καλυφθούν οι ελλείψεις απ’ τους δυτικούς προμηθευτές….

Stoooooop!!! Δεν πρόκειται ούτε για κωλόχαρτα ούτε για μακαρόνια!!! Πρόκειται για τον νο 1 στόχο / μέσο των δυτικών φαρμακο-μαφιών έτσι ώστε το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμά τους να κρατήσει (και να ενισχύσει) την παγκόσμια ηγεμονία του. Την ηγεμονία του να επιβάλει τα «πρότυπά» του παντού! Είναι δυνατόν, την στιγμή που ΔΕΝ μπορεί όχι να πουλήσει εκτός δύσης αλλά ούτε καν να καλύψει αξιόπιστα (σαν τροφοδοσία) τον δυτικό καπιταλισμό, να εισβάλει «στο δικό του χωράφι» ο εχθρός;

Έτσι, απλά;;;;;;;

Villabajo V. (4)

Σάββατο 6 Φλεβάρη. Πριν 1,5 μήνα περίπου (δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη (10) – Κυριακή 27 Δεκέμβρη) μεταξύ άλλων γράφαμε:

…Οπότε βρίσκουμε ενδιαφέρον σ’ αυτό το σημείο να μεταφέρουμε δυο φράσεις από ένα προχθεσινό άρθρο στους κινέζικους καθεστωτικούς global times (θεωρείται έκφραση της «κεντρικής επιτροπής» του κ.κ.κ.). Δεν αφορά την παραδοσιακή ιατρική αλλά τα («παραδοσιακής» τεχνολογίας) εμβόλια. Ο τονισμός δικός μας:

… Η κίνα χρειάζεται να επιταχύνει τον βηματισμό της για την προώθηση των εμβολίων στις αγορές. Η δυτική κοινή γνώμη δεν είναι θετική απέναντι στα κινέζικα εμβόλια. Δεν βοηθά στη διαφήμιση των πλεονεκτημάτων των κινέζικων εμβολίων με κριτήρια ασφάλειας, χαμηλής τιμής και ευρείας εφαρμοσιμότητας. Αλλά αν εμφανιστεί κάποιο πρόβλημα, θα αποκτήσουν μεγάλο ενδιαφέρον στο να δώσουν προσοχή…

Πριν 4 μόνο ημέρες, μέσα στην ευρωπαϊκή (και γερμανική) αναταραχή, το γερμανικό καθεστωτικό spiegel στην ηλεκτρονική του έκδοση είχε το πιο κάτω άρθρο:

Θα μπορούσε να μας διαφωτίσει; Όχι, δεν το κάνει. Μόνο υπονοούμενα, σ’ αυτό το είδος της δημαγωγίας του τύπου «θολώνω τα νερά». Η τελευταία παράγραφος θα μπορούσε να έχει ένα κάπως κρυπτογραφημένο νόημα:

… Σύμφωνα με εκτιμήσεις, θα πρέπει να διακινηθούν παγκόσμια από 10 μέχρι 11 δισεκατομύρια δόσεις εμβολίων για να σταματήσει ο κορονοϊός. Οι παραγωγοί θα χρειαστεί να φτάσουν ως το 2023 ή το 2024 για να παράξουν έναν τέτοιο μεγάλο όγκο. Και για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος θα χρειαστούν εμβόλια από όλες τις χώρες – εφόσον τα δεδομένα που θα παρασχεθούν με διαφάνεια αποδεικνύουν την ασφάλεια…

Μα δεν πρόκειται για τον «κόσμο»! Πρόκειται μόνο για την ε.ε.!! Η (πικρή;) παρατήρηση «θα χρειαστούν όλα τα εμβόλια αρκεί να είναι ασφαλή» δεν αφορά ούτε την αφρική, ούτε την λατινική αμερική, ούτε την ασία· εκεί ήδη αγοράζουν κινέζικα ή/και ρώσικα! Το αναγνωρίζει το ίδιο άρθρο:

… Οι πολίτες της τουρκίας, των ενωμένων αραβικών εμιράτων, της ινδονησίας, της παραγουάης, και μιας λίστας άλλων κρατών που διαρκώς μεγαλώνει, πρόκειται να πάρουν εμβόλια είτε απ’ την κίνα είτε απ’ την ρωσία, αφού το ελιξήριο απ’ τις δυτικές φαρμακευτικές είναι σε έλλειψη…. Η ρωσία ελπίζει να παραδόσει το εμβόλιο σε 50 κράτη και σχεδιάζει να ανοίξει γραμμές παραγωγής στην ινδία, στη βραζιλία και στη νότια κορέα. Οι κινεζικές Sinopharm και Sinovac, εν τω μεταξύ, έχουν υπογράψει συμβόλαια με τουλάχιστον 24 κράτη και έχουν αρχίσει ήδη τις εξαγωγές σε κάποια απ’ αυτά…

Το θέμα τώρα είναι μόνο οι «εμβολιαστικές ανάγκες» της ε.ε.! Αλλά δεν είναι (και δεν κατασκευάστηκε για να είναι!) υγιειονομικό θέμα! Είναι οικονομικο/πολιτικό με υγιειονομική επίφαση! Τι συμβαίνει λοιπόν; Το colpo grosso του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου απειλείται με ήττα εντός έδρας;

Πράγματι. Δεν πρόκειται για την φασιστοουγγαρία αλλά για την «πρωτεύουσα δύναμη της ε.ε.», την γερμανία, που έχει ανοίξει το ζήτημα της προμήθειας «εχθρικών» (και πολύ πιο ήπιας τεχνολογίας) εμβολίων, απ’ την ρωσία. Και να είστε σίγουροι πως μόλις η Ρώμη αποκτήσει κυβέρνηση θα σκεφτεί (ή και θα κάνει) κάτι ανάλογο… Ανάλογα αν γίνει «συλλογική διαπραγμάτευση» της ε.ε. με την Μόσχα (ή/και με το Πεκίνο στο κοντινό μέλλον).

Προς το παρόν όλα είναι λόγια και εντυπώσεις. Αλλά αν αυτά τα λόγια γίνουν πράξη, τότε πράγματι θα πρόκειται για ήττα πρώτου μεγέθους! Και εντός έδρας!

Πού (θα) πρέπει να την αποδώσουμε (ξαναλέμε: αν υπάρξει πρακτικό deal για προμήθεια rivals εμβολίων); Μια εξήγηση είναι ότι κάποιες πολιτικές βιτρίνες στην ευρώπη (θα) έχουν πάρει απόφαση πως είναι προτιμότερο να σώσουν το δικό τους τομάρι (και τα συμφέροντα όσων εκπροσωπούν) παρά τις ελπίδες του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος – στον βαθμό που τα κυριότερα μέλη του είναι αμερικανικές και αγγλικές επιχειρήσεις…

Ένα τέτοιο διαζύγιο δεν θα είναι καθόλου εύκολο. Μήπως πρόκειται μόνο για μια απειλή «πίεσης» προς τις δυτικές big pharma να αυξήσουν (πώς;) την παραγωγή τους; Θα πρέπει να περιμένουμε.

(Σε κάθε περίπτωση: αλλοίμονο σ’ όσους (και δεν είναι καθόλου λίγοι…) εξακολουθούν να μην καταλαβαίνουν τι συμβαίνει εδώ κι ένα χρόνο…)

Ο θάνατος στη Δύση (1)

Τρίτη 26 Γενάρη. Χτες το διατυπώσαμε με την μορφή ερωτήματος: πως είναι δυνατόν στον δυτικό (κατά κύριο λόγο) καπιταλιστικό κόσμο ο covid να εμφανίζεται σαν ο απόλυτος φονιάς ενώ στον ανατολικό (με παράδειγμα την κίνα) καπιταλιστικό κόσμο να μην ισχύει καθόλου αυτό και να μην εγείρονται – στον δυτικό κόσμο – τεράστια ερωτήματα για το τι (ΤΟΥ) συμβαίνει;; Είχαμε ξανακάνει το ίδιο πριν ένα μήνα (25 Δεκέμβρη: δύση εναντίον κίνας και το ανλαποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη – 4) αναφερόμενοι όχι στον ανατολικό καπιταλιστικό κόσμο αλλά στον παγκόσμιο νότο, ειδικά στη δυτική αφρική, στα κράτη γκάνα, σενεγάλη, ακτή ελεφαντοστού και μπουρκίνα φάσο.

Η ασταμάτητη μηχανή, σαν περιθωριακή που είναι, δεν μπορεί να ελπίζει σε κάποια σοβαρή απάντηση απ’ τους διάφορους caradinieri και φίλους των pfizer κλπ. (Αυτοί είναι, συνήθως, περισπούδαστοι άνθρωποι, που στέκονται πολύ ψηλά… Η ασταμάτητη μηχανή είναι εργάτρια, και η ταξική θέση παίζει πάντα τον ρόλο της…). Αλλά το ερώτημα παραμένει: σε 5 καπιταλιστικά δυτικά κράτη (γαλλία, ιταλία, ισπανία, μεγάλη βρετανία, ηπα) 570.883 δηλωμένοι θάνατοι απ’ τον covid μέσα σε 9 μήνες. Σε 1 καπιταλιστικό ανατολικό κράτος (κίνα) με υπερδιπλάσιο πληθυσμό σε σχέση με το σύνολο των 5 συγκεκριμένων δυτικών, 3 (τρεις) δηλωμένοι θάνατοι απ’ τον covid μέσα στο ίδιο 9μηνο. Η διαφορά ανάμεσα στον αριθμό 570.883 και τον αριθμό 3 είναι τεράστια, ό,τι κι αν μετράει κανείς! Πολύ περισσότερο αν πρόκειται για θανάτους που αποδίδονται στην ίδια ακριβώς αιτία…

Γιατί, λοιπόν, ο μέσος (ή ο «ανώτερος μορφωτικά») δυτικός άνθρωπος δεν γυρνάει το βλέμμα του, γιατί δεν αναρωτιέται «βρε, τι να γίνεται στην κίνα;» (ή στην μπουρκίνα φάσο…), γιατί δεν ψάχνει να βρει και να εκπλαγεί άσχημα; Ή, πράγμα που είναι το ίδιο, γιατί τα δυτικά αφεντικά και οι δημαγωγοί τους μιλάνε και ξαναμιλάνε για παγκόσμιο πρόβλημα, για την παγκόσμια συμβολή των (δυτικών) φαρμακο-μαφιών γενετικής μηχανικής στην σωτηρία της ανθρωπότητας και αυτό γίνεται πιστευτό απ’ τους υπηκόους; Πως ανανεώνεται διαρκώς η δυτική κατασκευή ενός «κόσμου» που ταυτίζεται (όταν βολεύει…) αποκλειστικά με τον δυτικό καπιταλισμό;

Μια απάντηση την οποία προτείνουμε στην ερώτηση του «πως είναι δυνατόν να μην συγκρίνει κανείς την κατάσταση εδώ ή εκεί» είναι, απλά, το ότι το «εκεί» δεν υπάρχει! Δεν υπάρχει στο κοσμοείδωλο του δυτικού αν αυτό το «εκεί» δεν έχει την μορφή και το περιεχόμενο που τον βολεύει: να είναι κατώτερο απ’ την δύση σε διάφορους τομείς, να είναι αξιολύπητο… Δεν υπάρχει, επιπλέον, κανένα «εκεί» που να αμφισβητεί με οποιονδήποτε τρόπο την δυτική (καθολική) ανωτερότητα: στους θεσμούς, στην ηθική, στις ιδέες, στις τεχνικές, στις επιστήμες!! Τέτοιο «εκεί» δεν υπάρχει – να γιατί (προτείνουμε) κανείς δεν γυρνάει το βλέμμα του σε αυτές τις περιστάσεις που λέγονται «πανδημία». Το μόνο «εκεί» που έχει γίνει ιστορικά δεκτό για την μυθολογία της δυτικής ανωτερότητας είναι το «εκεί» που είναι εχθρικό, μοχθηρό, ύπουλο, επικίνδυνο, νοσηρό, απολίτιστο…

Όταν ο Edward Said εξέδωσε τον Οριενταλισμό μας άνοιξε τα μάτια!! Μας έδειξε με τον πιο λεπτομερή, αναλυτικό και συνεκτικό τρόπο το πως η δυτική μυθολογική ανωτερότητα αυτο-κατασκευάστηκε κατασκευάζοντας ταυτόχρονα το «κατώτερο Άλλο»· τις βολικές (για την «αυταπόδεικτη») δυτική ανωτερότητα εννοήσεις και παραστάσεις για τον ισλαμικό κόσμο της «εγγύς ανατολής». Θα μπορούσε κάποιος άλλος να κάνει ακριβώς το ίδιο έργο για το πως η δυτική μυθολογία κατασκεύασε την κατωτερότητα των αυτοχθόνων της «νέας ηπείρου» (την «άγρια δύση» της αμερικανικής) ή της αυστραλίας· την κατωτερότητα των ινδών, των ασιατών, των αφρικανών. Παντού όπου άπλωνε τα χέρια του (τα όπλα του και τους σταυρούς του) η δυτική αποικιοκρατία / ο δυτικός ιμπεριαλισμός αυτο-νομιμοποιούνταν μέσα απ’ την κατασκευή κατώτερων· κατώτερων που χρειάζονταν άλλοτε την ευεργετική «καθοδήγηση» του λευκού, χριστιανού κατακτητή και άλλοτε την εξόντωσή τους (συχνά και τα δύο μαζί).

Σε κάποιο σημείο ο Said συμπυκνώνει αυτήν την διαδικασία σε μια φράση: …Το πλέγμα της γνώσης και της εξουσίας που δημιουργεί τον «Ανατολίτη» και κατά μία έννοια τον εξαφανίζει ως ανθρώπινο ον δεν είναι λοιπόν για μένα ένα αποκλειστικά ακαδημαϊκό πρόβλημα…. Είναι αλήθεια. Η διαδικασία της κατασκευής της δυτικής πολιτιστικής, ηθικής, τεχνικής, θεσμικής, αισθητικής, ιδεολογικής “παγκόσμιας” ανωτερότητας ήταν (και παραμένει…) διαδικασία εξαφάνισης των Άλλων ως ανθρώπινων όντων – με τις δικές τους πολιτιστικές, ηθικές, τεχνικές, θεσμικές, αισθητικές και ιδεολογικές ποιότητες. Η γυμνή ζωή που ο Agamben παρατήρησε να φτιάχνεται τώρα στις δυτικές ιμπεριαλιστικές μητροπόλεις επιβαλλόταν επί αιώνες σαν «εξαγώγιμο είδος». Πριν και μετά τον 19ο αιώνα. Πιο σωστά: επειδή έγινε εφικτή η άγρια, πρωταρχική συσσώρευση σε βάρος αυτών των βίαια απογυμνωμένων / υποτιμημένων ζωών σ’ όλο τον πλανήτη, σε συνδυασμό με το «προτεσταντικό πνεύμα», έγιναν εφικτά τα πρώτα καπιταλιστικά βήματα – στη δύση. Που εδραίωσαν την «παγκόσμια» δυτική ανωτερότητα…. Μέχρι χτες. (Θα δούμε αργότερα πως και γιατί αυτό που ήταν κυρίως «για χρήση εξωτερικού» επιστρέφει τώρα στις δυτικές μητροπόλεις· κι αν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο).

Να γιατί, υποψιαζόμαστε, ότι είναι αδιανόητο, απίστευτο, έξω από οποιονδήποτε (δυτικό) κανόνα εννοήσεων του κόσμου το να υπάρχουν μεγάλα μέρη αυτού ακριβώς του ίδιου κόσμου, του ίδιου πλανήτη, όπου ο θρυλικός covid19-φονιάς δεν σκοτώνει· σίγουρα όχι έτσι όπως δηλώνεται πολιτικά ότι συμβαίνει στην δύση. Να γιατί δεν υπάρχει καμμία απάντηση στα ερωτήματά μας: αυτά θεωρούνται α-νόητα!!!

Αυτή η δυτική «παγκόσμια» ανωτερότητα φτιάχτηκε συστηματικά επί τουλάχιστον 500 χρόνια. Ανανεώθηκε, διορθώθηκε, έγινε πιο «λεπτή» και πιο διειδυτική, εξοπλίστηκε ξανά και ξανά τόσο με μπαρούτι όσο και με «ανθρωπιστικές επιστήμες» (κοινωνιολογία, ανθρωπολογία, ψυχολογία, σημειολογία) επί πάμπολλες γενιές. Είμαστε όλοι τέκνα της, στον ένα ή στον άλλο βαθμό. Η τελευταία φορά που γυαλίστηκε ήταν μετά το τέλος του 3ου παγκόσμιου και την εξαφάνιση του μοχθηρού, επικίνδυνου (αλλά και κατώτερου σε καθε τι εκτός απ’ τα όπλα) «Άλλου» που αντιπροσώπευε στο δυτικό φιλελεύθερο φαντασιακό η (εν πολλοίς «δυτική») ε.σ.σ.δ. Τότε κάποιοι διακήρυξαν «το τέλος της ιστορίας»· και πολλοί περισσότεροι το δέχτηκαν με ανακούφιση: το αιώνιο παρόν (του αιώνιου παλιμπαιδισμού…) θα ήταν, σίγουρα, δυτικό. Δηλαδή: δικό μας!

Το ερώτημα του ενός δισεκατομυρίου νεκρών είναι τώρα αυτό: τι θα συμβεί (και τι συμβαίνει ήδη!) σ’ αυτόν τον δυτικό κόσμο αν η 5 αιώνων ανωτερότητά του όχι απλά αμφισβητείται αλλά έχει ουσιαστικά ξεπεραστεί εκεί που πονάει περισσότερο, στις τεχνοεπιστήμες και στις εφαρμογές τους; Το ερώτημα μπορεί να διατυπωθεί διαφορετικά: αν ο «μέσος» (ή και «ανώτερος»…) γάλλος, ιταλός, ισπανός, αμερικάνος, καναδός, άγγλος, έλληνας, ούγγρος, πολωνός γυρίσει το βλέμμα του στα ανατολικά (ή στα νότια…) και διαπιστώσει πόσο κατώτερος είναι ΗΔΗ στην «αντιμετώπιση της πανδημίας» – αυτό το τόσο «φλέγον ζήτημα» της δυτικής καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης – πώς θα νοιώσει; Τι θα σκεφτεί; Πόσο έδαφος θα χάσει κάτω απ’ τα πόδια του;

Και πώς, με πόση λύσσα και με τι μέσα θα επιχειρήσει να ανακτήσει την ανωτερότητά του;

(φωτογραφία: Καραβάνι στον παλιό “δρόμο του μεταξιού”)

Υπερβάλουσα θνησιμότητα – αλλά πως; (3)

Δευτέρα 25 Γενάρη. Τα στοιχεία είναι συντριπτικά. Από τις 17 Απρίλη του 2020 ως τις 14 Γενάρη του 2021, δηλαδή σε διάστημα 9 μηνών:

– στη γαλλία δηλώθηκαν θάνατοι απ’ τον covid 50.886…

– στην ιταλία 58.045…

– στην ισπανία 32.892…

– στην αγγλία 69.149…

– στις ηπα 359.881…

Σε 5 δυτικά καπιταλιστικά κράτη πρώτης γραμμής δηλώθηκαν απ’ τις 17 Απρίλη 2020 ως τις 14 Γενάρη 2021 συνολικά 570.853 θάνατοι, αποδιδόμενοι στον covid….

Ξέρετε πόσοι αποδόθηκαν στην ίδια αιτία, το ίδιο διάστημα, στην κίνα; Τρεις!! 3!! Μονοψήφιο νούμερο: ένα, δύο, τρία! Και κανένα δυτικό αφεντικό δεν τολμάει να κατηγορήσει το Πεκίνο ότι λέει ψέματα, ότι υπάρχουν χιλιάδες πτώματα που τα κρύβει!!! Το κατηγορούν για τους Ουιγούρους, το κατηγορούν για το Χονγκ Κονγκ, το κατηγορούν για την Huawei – αλλά δεν τολμούν να το κατηγορήσουν ότι έχει «εκατομμύρια νεκρούς» (όπως θα ήταν αναμενόμενο με βάση τις δυτικές «επιτυχίες» και τις πληθυσμιακές αναλογίες…) που τους θάβει σε ομαδικούς τάφους τις νύχτες! Όχι! Απλά φροντίζουν να μην κάνει κανένας υπήκοος αυτήν την απλή αριθμητική σύγκριση…

Θεός δεν υπάρχει… Δεν υπάρχει όμως ούτε ένας διάολος, ένας δαίμονας της προκοπής να σπρώξει τα θολωμένα / κατεστραμμένα μυαλά των δυτικών υπηκόων, υποδεικνύοντας να γυρίσουν το κεφάλι τους για να δουν ότι εδωπέρα σκοτώνει οτιδήποτε άλλο εκτός απ’ τον covid – ε; Όλοι όσοι δηλώνουν φίλοι και φύλακες της ζωής δεν μπορούν να υποψιαστούν, έστω, ότι εδώ – στη δύση – συμβαίνει κάτι περίεργα εγκληματικό;

(Οι σκληροπυρηνικοί caradinieri έχουν έτοιμη την απάντηση: εκεί έκαναν «σκληρό lockdown» ενώ στη δύση όχι… Πού έκαναν «σκληρό lockdown»; Στην κίνα; Όχι βέβαια! Έκαναν κατά κύριο λόγο στην επαρχία Hubei, με πληθυσμό 80 μύρια, που είναι το 5,7% του κινεζικού πληθυσμού – απ’ τις 23 Γενάρη ως τις 8 Απρίλη… Έκτοτε εξακολουθούν να εντοπίζονται κρούσματα, σίγουρα στις πόλεις της ανατολικής κίνας… Νεκροί, όμως, δεν υπάρχουν!

Όχι, δεν είναι οι καθολικές απαγορεύσεις που «εξασφαλίζουν» αθανασία!!! Και, ανάλογα, δεν είναι η δυτική ελευθεριακότητα που έγινε θανατηφόρα!! Η διαφορά ανάμεσα σε 3 (τρεις) νεκρούς σ’ έναν πληθυσμό 1,4 δισεκατομυρίων ψυχών και σε 570.853 (πεντακόσιες εβδομήντα χιλιάδες οκτακόσιους πενήντα τρεις) νεκρούς σ’ ένα κλάσμα του κινέζικου πληθυσμού, δεν είναι η διαφορά ανάμεσα σ’ ένα “σκληρό lockdown” 2,5 μηνών και σε διάφορα “ημίσκληρα”, εναλλασόμενα, άλλοτε “πολύ σκληρά” και άλλοτε όχι τουλάχιστον 10 μηνών! Είναι ανάμεσα σε διαφορετικές κρατικές / καπιταλιστικές βιοπολιτικές τακτικές!!!)

Αν το σκεφτούμε στα σοβαρά είναι τρομακτικό: οι δυτικοί υπήκοοι αρνούνται καν και καν να κάνουν στοιχειώδεις συγκρίσεις, να βρουν ένα πραγματικό μέτρο των περιστάσεων… Αρνούνται να βρεθούν αντιμέτωποι με την αλήθεια: εκατοντάδες χιλιάδες πρωτοκοσμικοί υπήκοοι πέθαναν και πεθαίνουν στον «πόλεμο κατά ενός αόρατου εχθρού» πυροβολημένοι πισώπλατα απ’ τους αξιωματικούς τους!!

Ναι. Υπάρχει κάτι ακόμα πιο τρομακτικό απ’ αυτό το μεθοδευμένο (και από «λάθη») μακελειό: το να μην το βλέπει σχεδόν κανείς σαν αυτό που είναι! Να ζητηθούν, έστω, εξηγήσεις διάολε – ούτε καν αυτό!

Πώς επιτεύχθηκε αυτή η ασύλληπτη τυφλότητα; Και ως πού θα φτάσει;

(φωτογραφία. Είναι απ’ τις 7 Αυγούστου 2020, για dance club δείχνει, και είναι απ’ το επίκεντρο του επίκεντρου… Την Villariba βέβαια!)

Ένας φίλος λιγότερος

Πέμπτη 7 Γενάρη. Ήταν ο τελευταίος που τον αναγνώρισε σαν «πρόεδρο της βενεζουέλα», σε μια κίνηση που ξάφνιασε, ίσως, και τον ίδιο. Από χτες όμως ο Guaido δεν αναγνωρίζεται πια απ’ την ε.ε. σαν «μεταβατικός πρόεδρος»… Δεν είναι καν ούτε «πρόεδρος της εθνοσυνέλευσης»: το κόμμα του απείχε απ’ τις εκλογές, οπότε η εθνοσυνέλευση ελέγχεται απ’ τον Maduro…. Μιλώντας λιγότερο ευγενικά: o Guaido είναι για τα σκουπίδια επίσημα, αν και η Ουάσιγκτον και το Λονδίνο εξακολουθούν να τον θεωρούν τον real president. Καταλαβαίνετε τι συμβαίνει: όταν κάποιος χάνει την μπάλα την χάνει για τα καλά…

Απο χτες, λοιπόν, ο μετρ των διορατικών κινήσεων, ο συλλέκτης αποτυχημένων, ο πετυχημένος, ο γίγαντας υπεξ ρημαδοΓου(αϊ)δοΝικόλας, νοιώθει περισσότερο μόνος. Έχασε τον αρμένιο πρωθυπουργό Pashinyan (οι φήμες λένε πως είτε κρύβεται είτε βρίσκεται σε κάποιου είδους «κατ’ οίκον κράτηση» – όχι εξαιτίας του τσαχπίνη…), έχει χάσει και τον general Haftar, φίλο κι αδελφό … Ποιοί του είχαν απομείνει στον μακρύ και δύσκολο δρόμο του 21ου αιώνα για ένα ελλαδιστάν των δέκα θαλασσών και των πέντε ηπείρων; Ο χασάπης του Καΐρου, ο φασίστας του Τελ Αβίβ, και ο γλυκούλης Guaido… Αυτός πάει – έχουν μείνει μόνο οι άλλοι δύο…

Πριν ένα χρόνο, στις αρχές του 2020, με χαρές και πανηγύρια ο ρημαδοΚούλης, ο μαφιόζος της νότιας κύπρου Αναστασιάδης και ο Netanyahu είχαν υπογράψει μια συμφωνία για …. έναν σωλήνα ονόματι east med… Τώρα ούτε που τον θυμάται κανείς – έχει μπει κι αυτός στη συλλογή των “μεγάλων κατορθωμάτων” του ελλαδιστάν.

Κι αν μας ρωτούσε κάποιος ποιος θα θέλαμε να είναι ο επόμενος που θα έχει μόνο συλλεκτική αξία και μόνο για τον ρημαδοΓου(αϊ)δοΝικόλα, αυτός θα ήταν ο χασάπης του Καΐρου. Να πάρουν ανάσα οι αιγύπτιοι προλετάριοι!

Καλή χρονιά ρημαδο—–Νικόλα!

Κι άλλες κρίσεις προσεχώς! (Για όλα τα γούστα…)

Σάββατο 2 Γενάρη. Αν δεν αντέχετε την τόση χαρά και ευωχία που κληροδότησε το 2020 στο 2021 μην στεναχωριέστε! Τα αφεντικά του δυτικού καπιταλισμού που τόσο νοιάζονται για την δημόσια υγεία (και επιπλέον βρηκαν τόσους πολλούς υπηκόους έτοιμους να τρομοκρατηθούν αντί να κρίνουν) έχουν γλυκαθεί απ’ την “υγιειονομική κρίση”. Και αναγγέλουν, φωναχτά, δημόσια και με κάθε επισημότητα 3 + 1 καινούργιες, επερχόμενες κρίσεις, σχεδόν βέβαιες … μα τι λέμε; Εντελώς βέβαιες!!!

Όσοι / όσες δεν ασχολούνται με το τι μεθοδεύουν τα αφεντικά των δυναμικών καπιταλιστικών κλάδων, και ξύπνησαν ένα πρωί έντρομοι μπροστά στην κατασκευασμένη απειλή ενός κορονοϊού, ίσια ίσια για να πουν απανωτά “ναι” σε όλα όσα είχαν έτοιμα από πριν αυτά τα αφεντικά, ας μην κάνουν το ίδιο λάθος δεύτερη φορά!!! Μπορεί να υπάρχουν μεγάλες ποσότητες εξουσιαστικής ιδεολογίας σε τέτοιες καταστροφολογικές, Αρμαγεδωνικές αναγγελίες / προφητείες. Υπάρχει όμως και κάτι πολύ πιο σκληρό και χειροπιαστό: οι πολιτικές επιλογές και κατευθύνσεις… Η πολιτική σαν τεχνική της εξουσίας – σε μια πολύ συγκεκριμένη ως προς τις απαιτήσεις και τα χαρακτηριστικά της ιστορική “μεταβατική περίοδο” άγνωστης διάρκειας…

Ποιές είναι, λοιπόν, οι επερχόμενες giga global κρίσεις, οι οποίες μάλιστα, όπως λένε οι ίδιοι οι προφήτες (που τις προετοιμάζουν…) θα κάνουν την «κρίση του covid» να μοιάζει με βόλτα στο πάρκο;

– Μια κρίση ηλεκτρικής ενέργειας: η μακρόχρονη κατάρρευση των ηλεκτρικών δικτύων…

– Μια κρίση κυβερνοασφάλειας: μια κακόβουλη επίθεση που θα καταστρέψει τα κυβερνοδίκτυα…

– Μια κρίση τροφίμων: οι πρώτες ύλες διατροφής θα εξαφανιστούν, ή θα καταστραφούν σε μεγάλο βαθμό, και θα πέσει μεγάλος λιμός…

– Και, last but not least, η ήδη γνωστή κλιματική κρίση, η μέχρι πρότινος «μοναδική αγαπημένη», αυτή που έχει δουλευτεί περισσότερο ιδεολογικά, και ως ένα βαθμό θεσμικά…

Διαφόρων ειδών εθνικιστές, εθνικόφρονες και λοιποί πατριώτες «διαβάζουν» πίσω απ’ αυτές τις ρητορικές την επερχόμενη «παγκόσμια διακυβέρνηση»… Σαν φίλοι του καπιταλισμού που είναι, έχουν απόλυτη και εσκεμμένη άγνοια για το πως δουλεύει αυτό το σύστημα… Αγνοούν ότι ο καπιταλισμός είναι αδύνατο να εξελίσσεται χωρίς αντιθέσεις, χωρίς πολώσεις, μεταξύ ανταγωνιστών· συνεπώς η μόνη περίπτωση να καταργηθούν οι χωριστές πολιτικές εξουσίες αυτών των ανταγωνιστών (και να υπάρξει κάτι σαν “πανγήινη διακυβέρνηση) είναι …. αν επιτεθούν στον πλανήτη γη «εξωγήινοι»!!! Το ότι ο σύγχρονος καπιταλισμός κατασκευάζει τις κρίσεις που χρειάζεται για να εξελίσσεται, και ότι τα καπιταλιστικά καθεστώτα διεύθυνσης «τρέφονται» από δαύτες, αυτό είναι γνώση για πιο «προχωρημένους»…

Επιπλέον, αν ακούσει κανείς «κάποιους» να μιλούν για «παγκόσμια προβλήματα» χρειάζεται να έχει τα εγκεφαλικά του κύτταρα ζωντανά για να αναρωτηθεί: ποιοί είναι που μιλάνε για «παγκόσμιες κρίσεις»; Είναι όλα τα αφεντικά του πλανήτη; Ή μόνο μερικά;

Το δεύτερο! Είναι τα δυτικά αφεντικά που μιλάνε δυνατά, στ’ αυτιά μας, για παγκόσμια προβλήματα, φτιάχνοντας μια κλίμακα έξω απ’ την άμεση εμπειρία ώστε να μας τρομάξουν και να μας πειθαρχήσουν. Όπως έγινε ολοφάνερα με την περίπτωση του covid και της υποτιθέμενα τρελλής φονικότητάς τους, όταν οι δυτικοί μιλάνε «το κακό που βρήκε ή πρόκειται να βρει όλον τον πλανήτη» σα να είναι ιδιοκτησία τους, είναι επειδή αυτή η ιδιοκτησία επί του πλανήτη αμφισβητείται πολύ σοβαρά! Έτσι, ενώ κρύβουν τους ιμπεριαλιστικούς τους σχεδιασμούς πίσω απ’ το σύννεφο κάποιων δήθεν «οικουμενικών» και φιλάνθρωπων ανησυχιών τους για βέβαιες επερχόμενες κρίσεις που δεν τους αφήνουν να κοιμηθούν, οι ανταγωνιστές τους (η Μόσχα ή/και το Πεκίνο) μιλάνε για άλλα πράγματα. Μιλάνε για τον επερχόμενο (4ο) παγκόσμιο πόλεμο….

Θα πρέπει να έχετε ήδη μια πρώτη προσέγγιση για τον συγκεκριμένο ιδεολογικό μηχανισμό απ’ την πρόσφατη σειρά αναφορών Δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη. Τα παραδοσιακά (και όντως τέτοια!) εμβόλια κινεζικής κατασκευής επιτρέπεται να φτάσουν μόνο ως τα σύνορα της ε.ε. (και της βόρειας αμερικής: ηπα + καναδάς). Οποιαδήποτε ερώτηση γιατί έχουν αποκλειστεί απ’ την μεγαλειώδη προσπάθεια του λευκού, χριστιανού, δυτικού ανθρώπου να «σώσει τον πλανήτη απ’ τον covid» απλά απαγορεύεται. Όπως απαγορεύεται και κάθε σύγκριση για την φονικότητα του covid….

Το διαδίκτυο σαν … απειλή!

Σάββατο 2 Γενάρη. Και οι 3 προφητευόμενες “κρίσεις” σχετίζονται ρητορικά με τον … covid! (Και η κλιματική κρίση βρήκε τις αρθρώσεις της μαζί του, αλλά γι’ αυτά άλλη φορά…) Είναι τόσο πανούργος αυτός ο τσαχπίνης ώστε, για παράδειγμα, να βραχυκυκλώσει όλα τα ηλεκτρικά δίκτυα στη δύση; Όχι!!! Τα αφεντικά και οι ειδικοί τους συνεχίζουν το carpet bombing, προσπαθώντας να αναβαθμίσουν και να επεκτείνουν τις επιτυχίες τους απ’ την «υγιεινομική κρίση» συνδέοντάς την με τις επερχόμενες… Με εκείνον τον δημαγωγικό τρόπο που δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας στους υποτελείς υπηκόους: είναι ειδικοί (οι προφήτες…) και αφού είναι ειδικοί ξέρουν τι λένε!!! Ποιός θα τολμήσει να τους αμφισβητήσει; Εεεεε;

Υπάρχει, είναι αλήθεια, ένας σοβαρός κίνδυνος για τα ηλεκτρικά δίκτυα… Λέγεται βόμβα ηλεκτρομαγνητισμού, και την διαθέτουν διάφορα οπλοστάσια… των κρατών των οποίων οι ειδικοί βλέπουν να έρχεται μια εποχή «πίσσα σκοτάδι»… Δεν θα σας ξεναγήσουμε τώρα σ’ αυτό το high tech όπλο· απλά η χρήση του σημαίνει παγκόσμιο πόλεμο. Κι αυτό δεν λέγεται ανοικτά…

Θα ρίξουμε μια ματιά στην κρίση κυβερνοασφάλειας: την βέβαιη (λένε) κατάρρευση των ιντερνετικών συνδέσεων (στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο) «αν δεν πάρουμε έγκαιρα τα μέτρα μας»…. Ποιοί παλιάνθρωποι θα μας κάνουν τέτοιο κακό; Κάποιοι χάκερς…. Χμμμμ…. Μάλιστα…. Πότε ακούσατε τελευταία φορά για τέτοια επιθετική κακία; Μήπως θυμάστε; Μόλις πριν 12 ημέρες!!!

«Άγνωστοι» αυτοί οι παλιάνθρωποι… Συμβαίνει αυτό τον κυβερνοχώρο: είναι σκοτεινός και κυκλοφορούν μοχθηρά υποκείμενα… Αλλά…. σιγά μην είναι άγνωστοι αυτοί που επιβουλεύονται το Joνυσταλεάν (ή/και τον θαυμαστό δυτικό καπιταλισμό γενικότερα)!!! Ανάλογα με το ποια φράξια του αμερικανικού συστήματος μιλάει, αυτοί οι θρασύδειλοι είναι είτε ρώσοι είτε κινέζοι!!! (Μερικές φορές μπορεί να είναι και βορειοκορεάτες…). Μάλιστα: πρόκειται για παγκόσμιο πόλεμο στον κυβερνοχώρο… Οπότε το πάθος για την «κυβερνοασφάλεια» και η αναγγελία (πάλι απ’ το «παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ» – εκεί πρέπει να έχουν γυάλινη σφαίρα…) δεν αφορά όλον τον πλανήτη, αλλά το κομμάτι του που έχει ονομαστεί ιστορικά «δύση»… Τώρα μπορούμε να καταλάβουμε: «κυβερνοασφάλεια» σημαίνει απλά να οχυρωθούμε «εμείς» εναντίον «των άλλων»….

Κι όπως συνέβαινε για χρόνια με την προετοιμασία της επερχόμενης «υγιεινιστικής κρίσης» (αυτή για χάρη της οποίας κατασκευάζεται η «νέα κανονικότητα»…), έτσι και για την «cyber κρίση» γίνονται «ασκήσεις». Όχι μυστικές, όχι κρυφές – το αντίθετο. Ανοικτές, προσβάσιμες απ’ τους πάντες (σαν θεατές σίγουρα…)

Η πιο «έντονη» που έχουμε υπόψη έγινε στις 8 Ιούλη (του 2020), διαδικτυακά, με όνομα Cyber Polygon, με συμμετοχή εκλεκτών φιλεύσπαχνων επιχειρηματιών και κρατικών αξιωματούχων – κατά 95% δυτικών ή συμμαχικών (όπως, για παράδειγμα, από την πετροχούντα της σαουδικής αραβίας). Μπορείτε να απολαύσετε στη συνέχεια ένα promo video (ενώ εδώ μια video gallery με τις «τοποθετήσεις»…) Θα χαρείτε, σίγουρα, ξανασυναντώντας τον νο 2 χασάπη του ιράκ, και (μετά την πολιτική του συνταξιοδότηση) μόνιμη γλάστρα σε αναγγελίες καταστροφών και σωτηριών πρώην πρωθυπουργό της βασίλισσας (μία είναι!) Tony Blair…

Οργανωτές; Το αεικίνητο «παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ» του θαλερού και πολυπράγμονα υπερογδοντάχρονου προφήτη Klaus Schwab (: “the great reset” ή «ένας ιός θα μας απογειώσει»…) και …. χμμμμ…. H interpol… (Μην μας πείτε ότι σας σοκάρει!)

Αν έχετε όρεξη να φρεσκάρετε την μνήμη (και την κρίση) σας δείτε ξανά το promo του event 201. Κι αν έχετε όρεξη για αναζήτηση αναλογιών, κάντε την:

Το διαδίκτυο σαν … μόλυνση!

Σάββατο 2 Γενάρη. Συνδέεται αυτή η giga απειλή των «άγνωστων» χάκερς με … τον τσαχπίνη; Μα φυσικά – κουτή απορία! Συνδέεται με τον εξής τρόπο (κατά τα λεγόμενα των ειδικών): Τώρα που αρχίζουμε να στρώνουμε / γενικεύουμε την «τηλε-εργασία»… Τώρα που δοκιμάζουμε και οπωσδήποτε θα βελτιώσουμε την «τηλε-εκπαίδευση»… Τώρα που ενισχύσαμε ικανοποιητικά την «τηλε-διασκέδαση» και τις «τηλε-σχέσεις»…. Τώρα που ξεκινάμε την «τηλε-ιατρική»… Τώρα που σπάσαμε επιτέλους τα εμπόδια για να μαζεύουμε απεριόριστα (προσωπικά…) data…. είναι Τώρα πια δυνατό να αντέξουμε ένα κρασάρισμα του διαδικτύου; Όχι βέβαια!!! Είναι μπροστά μας η γενίκευση του internet of things, του απόλυτου ελέγχου των μηχανών και μέσω αυτών του ελέγχου των χειριστών τους, όχι μόνο στις δουλειές αλλά στο σύνολο της καθημερινής ζωής τους· και εκτός απ’ την θρυλική «βιο-ασφάλεια» δεν θα φροντίσουμε και για την «κυβερνο-ασφάλεια» (επίσης την «ηλεκτρο-ασφάλεια», την «τροφο-ασφάλεια»… γενικά την ασφάλεια…), ε; Ναι ρε γαμώτο!!! Χίλια ναι!!! Σώστε μας κι απ’ αυτό το κακό ω ειδικοί!

Όπως έχει γίνει μ’ αυτό που τα αφεντικά του βιο-πληφορορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος ονόμασαν «δημόσια υγεία» (: δεκάδες εκατομμύρια «σώστε μας!!» απ’ τους υπηκόους…) έτσι ακριβώς τα ίδια αφεντικά ετοιμάζονται να πουλήσουν την «ασφάλεια του κυβερνοχώρου». Από πρώτη και επιπόλαιη ματιά, το πράγμα είναι λογικό… Όπως η «δημόσια υγεία» είναι αγαθό που αφορά τους πάντες, έτσι και η «κυβερνοασφάλεια»… Σωστά; Σωστά… Συνεπώς δεκάδες εκατομμύρια «σώστε μας!!» είναι έτοιμα να ξανακουστούν. (Οι caradinieri θα επεκταθούν σε cybercarabinieri…).

Για δυο λεπτά όμως… Περί τίνος πρόκειται; Την ώρα που από τεχνική (και τώρα πια κι απο πολιτική άποψη) κράτη και εταιρείες έχουν την άνεση να βάζουν κατά βούληση χέρι στις μηχανές ψηφιακής μεσολάβησης των πάντων, τίνος την ασφάλεια θα φροντίσουν; (Όπως μάθαμε με οικτρό τρόπο σ’ όλη τη διάρκεια της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, η ερώτηση ποιός και πως ωφελείται; και η αναζήτηση των στέρεων και τεκμηριωμένων απαντήσεων είναι στάση αιρετική, «ψεκά» και ότι άλλο γουστάρει κάθε λακές… Και τιμωρείται με βερμπαλιστικό κατ’ αρχήν λυντσάρισμα. Το ίδιο ισχύει και την «κυβερνοασφάλεια»…)

Απάντηση υπάρχει πάντως, και είναι διαθέσιμη σ’ όποιον ενδιαφέρεται. Στις 29 του περασμένου Απρίλη ο γνωστός (φίλος κι αδελφός των ελλήνων) Πομπηίας, σαν υπ.εξ. του ψοφιοκουναβιστάν, ανακοίνωσε μεγάλη κυβερνοφασίνα! Ένα μεγάλο υγιεινομικό πρόγραμμα με τίτλο «clean network» το οποίο έχει επίσημο στόχο να πετάξει έξω από κάθε σπιθαμή αμερικανικού κυβερνοχώρου οτιδήποτε κινέζικο. Από software μέχρι πολύμπριζα, και απ’ το cloud μέχρι τα υποβρύχια καλώδια του διαδικτύου…

Με απλά λόγια: «κυβερνοασφάλεια» σημαίνει επιθετικές περιφράξεις και στον κυβερνοχώρο… Κι αυτό, φυσικά, αφορά απ’ την μια μεριά τον εντεινόμενο ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό / 4ο παγκόσμιο πόλεμο, αφορά όμως απ’ την άλλη τον ακόμα πιο εντατικό έλεγχο των υπηκόων και των επικοινωνιών τους. Με απλά λόγια: «κυβερνοασφάλεια» = (και) λογοκρισία.

Όπως υποθέτουμε υποψιάζεσθε το «μοντέλο φονικός ιός» τόσο απ’ την άποψη της διαχείρισης όσο και απ’ την άποψη των επιδιωκόμενων αποτελεσμάτων δεν ήταν …. «υγιεινό», όπως νόμισαν και εξακολουθούν να νομίζουν εκατομμύρια υπήκοοι! Και δεν είχε σχέση με την καούρα για την «δημόσια υγεία», την οποία οι big pharma μισούν (αγαπούν φανατικά το αντίθετο, τις «μεγάλες αρρώστιες»…) Είχε σχέση με την βιοπολιτική της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, που επεκτείνεται (πώς αλλιώς;) στο σύνολο της καθημερινής ζωής μας.

Έτσι, σε ότι αφορά την επόμενη «τρομακτική κρίση» (την κατάρρευση του internet εν προκειμένω), η καπιταλιστική πρόνοια είναι έτοιμη να κινηθεί σε δύο ταυτόχρονα επίπεδα. Πρώτον σ’ αυτό της όξυνσης του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού, και δεύτερον σ’ αυτό της «εσωτερικής» αναπαραγωγής, με όρους «κοινωνίας» και «κοινωνικών σχέσεων», των καπιταλιστικών προδιαγραφών συσσώρευσης και πειθάρχησης για τις επόμενες δεκαετίες.

Εν τω μεταξύ στο πρώτο επίπεδο τα νέα είναι εξαιρετικά άσχημα… Αν είναι αλήθεια ότι οι τεχνικοί της μισητής Huawei κατάφεραν να δαμάσουν τα κβαντικά qbits στριμώχνοντάς τα, με άγνωστο τρόπο, σε συσκευές κινητών, αυτό σημαίνει ότι οι απόλυτα ασφαλείς και αδιάρρηκτες επικοινωνίες, οι κβαντικές, είναι εφικτές ήδη – με κινέζικη υπογραφή!! Αν αυτό συμβαίνει, ποιος θα αγοράσει “δυτική ασφάλεια” για τον κυβερνοχώρο;

Όλο εκπλήξεις έχει γίνει ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός!

Οι κρίσεις σαν υγεία του κράτους και του κεφάλαιου

Σάββατο 2 Γενάρη. Μην βιαστείτε να απογοητευτείτε ή να φοβηθείτε (ακόμα)! Οι πρωτοκοσμικές κοινωνίες, αφού απήλαυσαν μια 25αριά χρόνια (νεο)φιλελεύθερης ευδαιμονίας (για άλλες κοινωνικές τάξεις πραγματικής και για άλλες εικονικής…), ας πούμε απ’ τα μέσα των ‘80s ως τα τέλη των ‘00s· κι αφού η κατανάλωση (ή οι ελπίδες κατανάλωσης) έριξαν την μέση διανοητική ηλικία των υπηκόων εκεί που θα ήθελε ο Brzezinski (: tittytainment), βρέθηκαν σ’ έναν στροβιλισμό προσανατολισμών και κριτηρίων ακριβώς στην ιστορική στιγμή που (δεν) θα έπρεπε: της επιτάχυνσης και της εκτράχυνσης της μετάβασης, της Αλλαγής Παραδείγματος. Με δυο λόγια: οι πρωτοκοσμικές κοινωνίες βρίσκονται πίσω, αρκετά πίσω, απ’ τα αφεντικά τους… Υπνοβατούσαν (σε σχέση με τις πραγματικές καπιταλιστικές εξελίξεις και τις συνέπειές τους) και με την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία μοιάζουν σαν να «ξύπνησαν» μετά από απανωτά χαστούκια: πρησμένες, απ’ τον ύπνο και το ξύλο.

Αλλά η συνειδητοποίηση (κι ακόμα περισσότερο: η εργατική συνειδητοποίηση) του τι και γιατί συμβαίνει έχει δείξει κι άλλες φορές στο παρελθόν ότι μπορεί να καλύψει γρήγορα το χαμένο έδαφος, τον χαμένο χρόνο· αρκεί να κατακτήσει την αφετηρία της. Δύσκολο, επίπονο – αλλά καθόλου αδύνατο.

Ό,τι και να λένε οι κάθε είδους λακέδες, ο covid ήταν (και παραμένει) η δυναμική επικαιροποίηση του H5N1 («γρίπη των πτηνών») και του Η1Ν1 («γρίπη των χοίρων»). Ό,τι και να λένε οι κάθε είδους λακέδες η ιστορία των τελευταίων 20 χρόνων είναι υπαρκτή και δείχνει (έδειχνε έγκαιρα) τις τάσεις και τους προσανατολισμούς του δυτικού καπιταλισμού.

Και τώρα, πάλι, τα αφεντικά – αδίστακτα μέσα στην έπαρση των επιτυχιών τους – λένε τι επιδιώκουν. Χρειάζεται, φυσικά, η κατάλληλη «μετάφραση» των «προειδοποιήσεων» και των «απειλών» τους. Και δεν μπορεί: μια φορά με την «τρομοκρατική κρίση»· δεύτερη φορά με την «χρηματιστηριακή κρίση»· τρίτη φορά με την «υγιεινιστική κρίση»: περισσότεροι / ες θα αρχίσουν να απομυθοποιούν … την διεστραμμένη, πειθαρχική, υποτιμητική υγεία της καπιταλιστικής συσσώρευσης….

Δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη (13)

Τετάρτη 30 Δεκέμβρη. Τα δυτικά αφεντικά, επιλεκτικά κατά τα συμφέροντά τους αλλά, ίσως περισσότερο απ’ όλα, επιλεκτικά κατά τον τρόπο που καταλαβαίνουν (συνήθως ΔΕΝ καταλαβαίνουν) διαφορετικούς πολιτισμούς, θεωρούν ότι απ’ το «κινέζικο παράδειγμα» μπορούν και πρέπει να αντιγράψουν δύο στοιχεία: τις μεθόδους ελέγχου του κοινωνικού εργοστάσιου και τους (σημαντικούς) περιορισμούς στις δυτικές πολιτικές ελευθερίες (έστω κι αν αυτές είναι συχνά εικονικές). Η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία οργανώθηκε πάνω σ’ αυτές τις δύο ράγες· και ήταν αναγκαία στη συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία. Ακόμα κι αν δεν υπήρχε ο τσαχπίνης θα έπρεπε να εφευρεθεί μια παρόμοια αιτία μεγα-φόβου!

Από αυστηρά θεωρητική άποψη δεν είναι παράλογο που τα δυτικά αφεντικά θέλουν έναν «παραγωγικό» έλεγχο του κοινωνικού εργοστάσιου· και έχουν βρει στο «κινέζικο παράδειγμα» το μοντέλο και ταυτόχρονα την απειλή. Στο τωρινό (και στο αναγγελόμενο) «επίπεδο τεχνολογικών δυνατοτήτων» ακόμα και το να ανοίγει κανείς τα ρολά του παραθύρου του ή τα φώτα του σπιτιού του μπορεί να παράξει κέρδη (και data…) για την εταιρεία που θα του πουλήσει τις εφαρμογές για να το κάνει remote και άκοπα· και την συντήρησή τους. Στην ερώτηση και γιατί κάποιος να θέλει να αναβοσβήνει το φως του υπνοδωματίου του ξαπλωμένος στο κρεβάτι του κάπου στην Αθήνα μέσω μιας «έξυπνης λάμπας» που είναι δικτυωμένη (: internet of things…) και, άρα, μέσω ενός server που βρίσκεται κάπου στο Αμβούργο; η απάντηση είναι: «θέμα αλλαγής συνηθειών»! Ιστορικά, στις δυτικές καπιταλιστικές κοινωνίες, οι «αλλαγές συνηθειών» γίνονταν μέσω της αγοράς εμπορευμάτων… Αργά, απελπιστικά αργά, σε σχέση με τις κινεζικές ταχύτητες! Η μαζική φυλάκιση στα σπίτια επέβαλε μέσα σε εβδομάδες «αλλαγές συνηθειών» (και, κατά συνέπεια όχι μόνο επιχειρηματικά κέρδη αλλά και τεχνολογικές εξελίξεις) που διαφορετικά θα χρειάζονταν χρόνια! Δεν αξίζει τον κόπο;

Ανάλογο είναι το εξίσου κεντρικό ζήτημα των «πολιτικών ελευθεριών» και των ορίων τους. Η φασιστική «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» ή αυτό που τα εντόπια δικαστικά γουνάκια ονόμασαν «το ιδιόμορφο Δίκαιο της Ανάγκης», έχει μελετηθεί απ’ την δεκαετία του 1930· σχεδόν έναν αιώνα πριν. Το βέβαιο είναι ότι κρίσιμα άρθρα των δυτικών αστικών συνταγμάτων (εκείνα που ιστορικά «έκαναν την διαφορά» σε σχέση με τις ασιατικές απολυταρχίες…) καταργήθηκαν ακαριαία· το ίδιο και η εννόηση εκείνου που λέγεται ατομικές ελευθερίες και δικαιώματα· οι σχέσεις εργασίας έγιναν σμπαράλια σε μεγάλη έκταση καθώς δημιουργήθηκε (και έγινε αποδεκτή) μια μόνιμη «υγιεινιστική υποθήκη» σε βάρος τους· η λογοκρισία ξανάεγινε ρουτίνα, και βρισκόμαστε μόνο στην αρχή· η βία και οι ψυχοσυναισθηματικές καταρρεύσεις κλείστηκαν στα οικιακά ντουβάρια και βαφτίστηκαν «παράπλευρες απώλειες» υπέρ ενός ανώτερου σκοπού· ακόμα και τα θρυλικά «δικαίωματα των παιδιών» και οι τόνοι λόγων για τον ευαίσθητο ψυχισμό τους και προτροπών για την προστασία του έγιναν ανέκδοτο. Μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο η περιλάλητη «φιλελεύθερη δημοκρατία δυτικού τύπου», αυτή που στις αρχές της δεκαετίας του 1990 αυτο-αποθεωνόταν σαν η οριστική νικήτρια και η σφραγίδα στο «τέλος της ιστορίας», έκανε πολλά για να καταλήξει όχι σκιά του εαυτού της αλλά σκιά του «κινέζικου μοντέλου». Σκιά με την έννοια ότι ο covid δεν προκάλεσε στην κίνα καμμία θεσμική κατάρρευση / αναδιάρθρωση· ενώ στον δυτικό κόσμο αυτή η θεσμική κατεδάφιση / αναδιάρθρωση βαφτίστηκε «αναγκαία»…

Είναι βάσιμο να ελπίζουν τα δυτικά αφεντικά (συμπεριλαμβανόμενων των πιο δυναμικών, του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος) ότι το 2020 τους έφερε ένα ή δύο βήματα κοντύτερα στο μοντέλο (και στην απόδοση) του ασιάτη ανταγωνιστή τους; Μια έντιμη προσέγγιση θα έδειχνε πως παρά αυτήν την βία, η απόσταση δεν μίκρυνε· μάλλον μεγάλωσε! Μεγάλωσε για παρά πάνω από έναν λόγους.

Πρώτον, επειδή οι κοινωνικές συνέπειες αυτής της υγιεινιστικής βίας και του τρομοθεάματος θα κρατήσουν πολύ, πάρα πολύ. Με ή χωρίς πλατφόρμες γενετικής μηχανικής. Κι αφού, προκειμένου να ελέγξουν καλύτερα το δυτικό κοινωνικό εργοστάσιο, τα αφεντικά του θεώρησαν αποτελεσματική ιδέα να το βομβαρδίσουν, τα ερείπια – ανθρώπινα ερείπια! – που έχουν δημιουργήσει και θα συνεχίσουν να δημιουργούν, θα είναι για πολύ καιρό «θόρυβος» και εμπόδιο στο καπιταλιστικό άλμα που επιδιώκουν. Με διατάγματα μπορεί ίσως να κυβερνηθούν οι δυτικές κοινωνίες για κάμποσο καιρό· με διατάγματα μπορούν να διαγραφεί απ’ τον κυβερνοχώρο οτιδήποτε ενοχλητικό· αλλά με διατάγματα δεν παραγράφεται η ιστορία της δύσης…

Δεύτερον, επειδή η παραγωγικότητα της εργασίας (και της κατανάλωσης) μπορούν ίσως να αυξηθούν με θεσμικούς και ιδεολογικούς εκβιασμούς – ωστόσο εκείνος που δεν τους χρειάζεται έχει (και θα έχει) μόνιμο ένα τακτικό πλεονέκτημα. Η postmodern δυτική φιλοσοφία είχε δίκιο σ’ αυτό και τώρα το βλέπει μπροστά της στην καπιταλιστική ανατολή: η θέληση και η επιθυμία είναι πολύ αποτελεσματικότερα κίνητρα απ’ τον φόβο…

Τρίτον, επειδή είναι πολύ πιθανό οτι ο δυτικός καπιταλισμός θα χάσει την αφρική. Η αφρική (έχουμε γράψει στο παρελθόν επ’ αυτού) ήταν και είναι σημαντική διεκδίκηση, ειδικά για μερικούς ευρωπαϊκούς ιμπεριαλισμούς· και για τον αμερικανικό σ’ ένα διαφορετικό (κυρίως στρατιωτικό) επίπεδο. Πριν την εμφάνιση του τσαχπίνη τα δυτικά αφεντικά ανησυχούσαν για την «αυξανόμενη επιρροή» του ευρασιατικού project στην ήπειρο. Παρά τις ελπίδες των αφεντικών του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος το μεγαλύτερο μέρος των αφρικάνικων καθεστώτων αποδείχθηκε πετυχημένο απέναντι στον τσαχπίνη χωρίς δυτική ελεημοσύνη… Η αφρικάνικη αυτοπεποίθηση ενισχύθηκε σημαντικά ενάντια στη δυτική «φροντίδα»… Και επειδή η αποικιακή ιστορία σε βάρος των αφρικάνων είναι παγκόσμια γνωστή, το να αποκτούν οποιουδήποτε είδους αυτοπεποίθηση με την στήριξη του Πεκίνου και της Μόσχας είναι πολύ άσχημα νέα για την δύση.