Tag: γερμανία

Κυριακή 2 Απρίλη. Ο Tax Tillerson κούνησε το δάκτυλο: … Ως τις 25 Μάη θέλω όλα τα κράτη / μέλη του νατο να (μου) φέρουν το σχέδιό τους για το πως θα αυξήσουν τις «αμυντικές δαπάνες» τους (δηλαδή την συμμετοχή τους στα έξοδα του νατο) στο 2% του αεπ τους ως το 2024…

Ήταν η πρώτη εμφάνιση του νέου υπ.εξ. της ψοφιοκουναβικής διοίκησης, στη σύνοδο των υπ.εξ. του νατο στα «κεντρικά», στις Βρυξέλες, προχτές. Οπωσδήποτε εντυπωσιακή πρεμιέρα. Δεν είπε τι θα πάθει όποιος δεν είναι επιμελής. Το Βερολίνο, πάντως, έδωσε την απάντησή του: δεν πρόκειται να αυξήσουμε τόσο τα στρατιωτικά έξοδά μας. Όσο για σχέδιο, έχουμε: λέγεται τακτικός προϋπολογισμός του κράτους!

Χμμμμ… Δεν θα την περάσουν την τάξη αυτοί οι παλιογερμανοί! Αντίθετα ένας σπασίκλας, απ’ τους πέντε όλους κι όλους, γνωστός, θα πρέπει να κορδώθηκε. Εγώ, εγώ κύριε να πάρω το απουσιολόγιο!

Ο ψεκασμένος (τον πήρε το ντουμάνι που πήγαινε για τον φίλο του, τον υπ.αμ.) Nick the greek πέρασε ωραία τις προάλλες. Δεν τον φώναξε ο «κύριος» στο γραφείο για να τον συγχαρεί – αλλά ένιωσε, επιτέλους, πρώτο θρανίο πίστα.

Χαρτζιλίκι, πάντως, δεν θα πάρει.

Δευτέρα 20 Μάρτη. Το ψόφιο κουνάβι δεν παρέλειψε να το τονίσει δημόσια, παρούσης της Μέρκελ, στη διάρκεια της συνάντησής τους στην Ουάσιγκτον: η γερμανία χρωστάει έναν περίδρομο λεφτά στο νατο (δηλαδή στις ηπα) για τις “υπηρεσίες ασφάλειας” που η δεύτερη προσφέρει στην πρώτη… Στο “επιχειρηματικό στυλ” που η καινούργια αμερικανική διοίκηση των συντηρητικών αντιμετωπίζει τις συμμαχίες της, το νατο περνάει σε μια διαφορετική κατηγορία απ’ αυτήν της κατοχής: στην κατηγορία νταβατζιλίκι.

Κι ενώ η Μέρκελ είπε απ’ την Ουάσιγκτον ότι ως το 2024 το γερμανκό κράτος θα φτάσει τις “αμυντικές δαπάνες” του στο 2% του αεπ του (αυτό ζητούν οι αμερικανικές πολεμικές βιομηχανίες ελπίζοντας ότι θα αυξήσουν τις πωλήσεις τους…) η γερμανίδα υπ.αμ. Ursula von der Leyen δήλωσε χτες ότι «δεν υπάρχουν πουθενά καταγραμμένα χρέη του Βερολίνου προς το νατο». Για να συμπληρώσει το μάλλον απογοητευτικό για την Ουάσιγκτον ότι η μελλοντική αύξηση των στρατιωτικών εξόδων δεν θα πάει (μόνο) στο νατο, αλλά και στις «ειρηνευτικές αποστολές της ε.ε.».

Το καλό που του θέλουμε του κυρ ψόφιου κουναβιού: αφού αυτοί οι παλιογερμανοί είναι μπαταχτσήδες και δεν πλερώνουν, ας πάρει τον στρατό του από εκεί. Δόξα τω military spending υπάρχουν άλλα κράτη / μέλη της συμμορίας (συγγνώμη: της συμμαχίας…) που είναι large στις αγορές και τις πληρωμές τους. Π.χ. το ελληνικό.

Γιάνκηδες ελάτε! (Αυτό δεν προσπάθησε τις προάλλες να πουλήσει ο υπ.εξ. Nick the greek, για μια ακόμα φορά, με χάρτες και πιόνια, στη νέα διοίκηση; Δεν διαμαρτυρήθηκε κανείς… ε;)

Σάββατο 19 Μάρτη. Η επίσκεψη της γερμανίδας πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον έγινε, αφού έλιωσαν οι πάγοι στα αεροδρόμια (δεν είχε την θερμότητα των σαουδαράβων για να πάει νωρίτερα). Στο βαθμό που μπορεί κανείς να συμπεράνει οτιδήποτε απ’ τις after δηλώσεις Μέρκελ και Τραμπ στους δημοσιογράφους συμφώνησαν ότι διαφωνούν.

Λόγοι συσχετισμών και μόνο αναγκάζουν το Βερολίνο (τον γερμανικό καπιταλισμό) να μην έχει ανοικτά την πρωτοβουλία επιθέσεων στον «οικονομικό» πόλεμο με την Ουάσιγκτον. Θα κρατάει μια αμυντική στάση. Ως εάν να έχει τα μαύρα σε μια παρτίδα σκάκι.

Αλλά (οι σκακιστές το ξέρουν) δεν κερδίζουν τα λευκά απλά και μόνο επειδή «ανοίγουν» πρώτα.

Δεν πρόκειται για δύο αταίριαστες μεταξύ τους πολιτικές βιτρίνες. Πρόκειται για δύο αντίπαλους καπιταλισμούς, ο ένας πρώην «μόνη υπερδύναμη» σε παρακμή, και ο άλλος πρώην ηττημένος του Α, του Β και του Γ παγκόσμου πολέμου, σε ακμή.

Και ο καθένας έχει τους «εκπροσώπους» που του αναλογούν.

Τετάρτη 15 Μάρτη. Μπορεί να είμαστε «μικροί» (με την έννοια της πολιτικής δύναμης) για την χειραφέτηση της τάξης μας, αλλά απορίες μπορούμε να έχουμε, έτσι δεν είναι; Είτε σαν «μικροί», είτε σαν «τρελοί».

Στη φωτογραφία αριστερά είναι το ψόφιο κουνάβι (αναγνωρίζεται) και δεξιά είναι ο διάδοχος του θρόνου στο Ριάντ και υπ.αμ. (….) Mohammed bin Salman. Κάθονται, μαζί με τις ακολουθίες τους, για δείπνο, στο άσπρο σπίτι, στην Ουάσιγκτον. Χτες. Τρίτη, 14 Μάρτη του 2017.

Για το ταξίδι του σαουδαραβικού παράσιτου ξέραμε από χτες, όταν γράφαμε (όλο υπονοούμενα ακατανόητα) για τον «χιονιά στην Ουάσιγκτον». Που ανέβαλε, λόγω ψύχους, το ταξίδι της γερμανίδας πρωθ. Μέρκελ.

Ο.Κ. Αλλά το σαουδαραβικό αεροπλάνο πώς προσγειώθηκε ενώ το γερμανικό δεν μπορούσε; Χμμμ… Μήπως ο πρίγκηπας πήγε με τραίνο ή με υποβρύχιο; Μπααα… Αν είναι αλήθεια ότι πήρε τηλέφωνο το γραφείο της Μέρκελ κάποιος απ’ το γραφείο του ψόφιου κουναβιού, για να παραγγείλει «μην έρθετε, έχει σκατόκαιρο», προκύπτει ένα θεματάκι, έτσι δεν είναι; Σκατόκαιρος για την Μέρκελ, μια χαρά όμως ο καιρός για τον διάδοχο του σαουδαραβικού θρόνου;…

Σημειώστε το: η Ουάσιγκτον απώθησε την επίσκεψη της Μέρκελ, και ο χιονιάς ήταν το πρόσχημα… (Σημειώστε το, γιατί αργότερα μπορεί να το διαβάσετε και από «έγκυρους αναλυτές»…)

Τρίτη 14 Μάρτη. Η (αναμενόμενη) έντονη κακοκαιρία στα βορειο-ανατολικά των ηπα ήταν η αιτία ακύρωσης του ταξιδιού της γερμανίδας πρωθ. και της συνάντησής της με το ψόφιο κουνάβι. Λογικό, αν η Μέρκελ δεν θέλει να αποκλειστεί στην Ουάσιγκτον (και δεν θέλει).

Υπάρχει κάτι ύποπτο; Όχι φυσικά. Κάτι συμβολικό ίσως; Ας μην επιμένουμε. Έτσι κι αλλιώς δεν θα αγκαλιάζονταν για να ζεστάνει ο ένας τον άλλον… Οπότε ας περιμένουν, καλύτερα, να λιώσουν τα χιόνια.

Άλλωστε η καινούργια αμερικανική διοίκηση δεν έχει αρχίσει ακόμα να κτίζει το κυριότερο τείχος της, το εμπορικό, απέναντι στην ε.ε. γενικά, την ευρωζώνη ειδικά και την γερμανία ειδικότερα. Αλλά οι καπιταλισμοί και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού είναι με το δάκτυλο στην σκανδάλη.

Πολύς πάγος αναμένεται (παρά το «φαινόμενο του θερμοκηπίου»…)

Κυριακή 12 Μάρτη. Ακόμα κι αν θεωρηθεί λογικό ότι οι δυτικοευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν θέλουν στο έδαφός του προεκλογικές εκστρατείες από βιτρίνες άλλων κρατών (πράγμα που γενικά δεν ισχύει…) το να απαγορεύεται να περάσει τα σύνορα πολιτική βιτρίνα άλλου κράτους (το οποίο δεν βρίσκεται επίσημα σε «διεθνή απομόνωση») είναι, κατά την ταπεινή εργατική μας γνώμη, too much. Αυτό έκανε η ολλανδική κυβέρνηση σε βάρος του τούρκου υπ.εξ. Cavusoglu. Και, για να γίνει το πράγμα ακόμα πιο χοντρό, η ολλανδική αστυνομία απαγόρευσε την είσοδο στο τουρκικό προξενείο στο Άμστερνταμ στην “υπουργό οικογένειας” Fatma Betul Sayan Kaya. Με δύο λόγια: οι ολλανδικές βιτρίνες έστειλαν την αστυνομία τους να απαγορεύσει σε μια τουρκάλα υπουργό να πάει σε τουρκικό έδαφος (οι διπλωματικές αποστολές κάθε κράτους οπουδήποτε αλλού θεωρούνται έδαφος αυτού του κράτους).

Αν η αφορμή είναι ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτικός κύκλος εδώ κι εκεί, οι εκλογές δηλαδή, τότε τα πράγματα είναι ακόμα πιο χυδαία. Ο νυν πρωθ. της ολλανδίας Mark Rutte είναι ξανά υποψήφιος στις εκλογές της ερχόμενης Τετάρτης, και παρότι το φασιστικό βοθρόλυμα Geert Wilders δεν πρόκειται να κυβερνήσει, ο δεξιός Rutte παριστάνει ότι «ενεργεί υπό πίεση». Παρότι στους μεταμοντέρνους και εμπόλεμους καιρούς που ζούμε ο καθένας μπορεί να κάνει και να ξεκάνει, εδώ πρόκειται για διεθνείς σχέσεις. Είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι καμία ολλανδική κυβέρνηση δεν θα απαγόρευε σε κάποιο αντίπαλο του βορειοκορεατικού καθεστώτος να κάνει «πολιτικές εκδηλώσεις» στο έδαφός της, ακόμα κι αν δεν υπήρχαν βορειοκορεάτες στο κοινό του.

Τελικά είναι παράπλευρο, αλλά ισχύει. Με αυτά τα κόλπα, στη γερμανία (1,4 άτομα τουρκικής καταγωγής έχουν δικαίωμα ψήφου στο δημοψήφισμα της 16^ης Απρίλη) και στην ολλναδία (400.000 αντίστοιχα) οι οπαδοί του Ερντογάν θα πάνε να ψηφίσουν ως τον τελευταίο. Κι αν ο Ερντογάν κερδίσει, η επόμενη ολλανδική κυβέρνηση θα αναγκαστεί να ζητήσει συγγνώμη απ’ τον «πρόεδρο της τουρκικής δημοκρατίας»…

Μήπως ο ψοφιοκουναβισμός είναι κάτι σαν η «γενική ιδέα» (δηλαδή η γενική πρωτοκοσμική κατάσταση) αυτής της απροσδιόριστης σε διάρκεια παρακμιακής περιόδου όπου «το παλιό έχει πεθάνει, το καινούργιο δεν έχει γεννηθεί, ενδιάμεσα παρατηρούνται νοσηρά φαινόμενα»… Ε;;

(Να θυμήσουμε ωστόσο ότι τον Ιούλη του 2013 Παρίσι και Λισσαβώνα απαγόρευσαν το προεδρικό αεροπλάνο του Έβο Μοράλες, εκλεγμένου προέδρου της βολιβίας, να πέρασει απ’ τον εναέριο χώρο τους και πάρει καύσιμα σε αεροδρόμιά τους, προερχόμενο απ’ την Μόσχα καθ’ οδόν προς την Λα Πας. Στο αεροπλάνο του Μοράλες επιβλήθηκε αναγκαστική προσγείωση στη Βιέννη, όπου έγινε «αστυνομικός έλεγχος», κάτι που με βάση τους κανόνες της διεθνούς διπλωματίας είναι κάτι παραπάνω από «χοντρό». Γιατί όλα αυτά; Επειδή το ζήτησε η Ουάσιγκτον: είχε υποψίες ότι στο αεροπλάνο του Μοράλες ταξίδευε ο νο 1 σύγχρονος κατάσκοπος, ο Snowden… Και η Ουάσιγκτον του Ομπάμα, το 2013, ξέρουμε πια ότι ήταν ήταν απλά ο πρόδρομος της Ουάσιγκτον του Τραμπ…)

16/2/2017. Οι έλληνες, το πόπολο και οι πολιτικές του βιτρίνες, ψώνια και οι μεν και οι δε, απολαμβάνουν να πιστεύουν ότι αποτελούν το κέντρο του κόσμου. Είναι ο μύθος της “χρυσής βίδας”. Απολαμβάνουν να πιστεύουν ότι ο τρισκατάρατος Σόιμπλε κοιμάται και ξυπνάει με το “ελληνικό πρόβλημα”.
Αλλά τα ευρωπαϊκά κράτη / μέλη της ευρωζώνης (και της ε.ε.) και ο γερμανός υπ.οικ. αυτοπροσώπως (κι όχι μόνον αυτός), έχουν σοβαρότερα προβλήματα να ασχοληθούν. Ο εμπορικός, νομισματικός, και φορολογικός πόλεμος με το Λονδίνο και την Ουάσιγκτον έχει κηρυχτεί. Και για τα (σοβαρά) καπιταλιστικά συμφέροντα των αφεντικών στην ευρώπη ΑΥΤΟ είναι ένα απ’ τα καυτά θέματα. Όχι η “μικρή ασθενής”!
Στα μέσα Μάρτη (σε ένα μήνα δηλαδή) ο Σόιμπλε θα είναι οικοδεσπότης της συνόδου των g-20 στο Baden – Baden. Κι εκεί, εκπροσωπώντας τους δυναμικούς και εξαιρετικά ανταγωνιστικούς διεθνώς τομείς του ευρωπαϊκού κεφάλαιου, θα βρεθεί αντιμέτωπος επίσημα, για πρώτη φορά μετά την εκλογή του ψόφιου κουναβιού, με την προστατευτική γραμμή της Ουάσιγκτον. Οι απειλές για μετατροπή της αγγλίας σε φορολογικό παράδεισο θα είναι κι αυτές εκεί, δίπλα.
Πιθανόν να εκδηλωθούν ελιγμοί ένθεν και ένθεν. Πιθανόν να μην ανοίξουν όλα τα χαρτιά. Ωστόσο δέκα μέρες μετά, στη Ρώμη, η ε.ε. (ή οι «παλιοί» σ’ αυτήν, με δηλώσεις τους) θα έχουν την ευκαιρία να κάνουν μια διακήρυξη για κάποιου είδους update της διαδικασίας ευρωπαϊκής ενοποίησης. Μπορεί να έχει ένα πιο κουκουλωμένο ή ένα πιο καθαρό περιεχόμενο· προφανώς τα (ευρωπαϊκά) συμπεράσματα απ’ την αμερικανο-αγγλική στάση στη σύνοδο των g-20 θα ληφθουν σοβαρά υπόψη.
Αλλά ποιοι αυτο-ικανοποιούμενοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι ο καϋμός στο Βερολίνο, στο Παρίσι, στη Μαδρίτη, στη Ρώμη, στο Άμστερνταμ ή στη Βιένη, είναι το τι θα κάνει και τι θα απογίνει ο Τσίπρας ή ο Μητσοτάκης;

15/2/2017. Ο “κρατηθείτε έρχομαι” κυρ Κυρ(ιάκος) πήγε στο Βερολίνο για μαλλί· και κατά πάσα πιθανότητα γύρισε κουρεμένος. Αφού με άφθονο ελληνικό μπλα μπλα εξήγησε στον τρισκατάρατο Σόιμπλε τα σχέδιά του, φαίνεται ότι εισέπραξε σαν απάντηση κάτι του είδους: εφτά χρόνια όλοι σας κοροϊδεύετε τον κόσμο· υπογράφετε συμφωνίες και δεν τις τηρείτε· σε τι είσαι διαφορετικός; Οι καταραμένοι οι “ξένοι” ξέρουν πια. Έμαθαν. Και οι δεξιοί προσοδικοί είναι· απλά διάλεξαν έναν νεοφιλελεύθερο για βιτρίνα, όπως διάλεξαν οι πασόκοι τον κυρ Αλέξη. Ξεκάρφωμα.
Τον αποτέλειωσε η συνάντησή του με τους ομοϊδεάτες του χριστιανοδημοκράτες βουλευτές. Σας έχουμε βαρεθεί του είπαν (όχι με αυτά τα λόγια ακριβώς, μάλλον…) – εννοώντας τον θαυμαστό κόσμο της ελληνικής πολιτικής σκηνής στο σύνολό του.
Πακέτο! Φαίνεται ότι η τελευταία ελπίδα των καταραμένων εταίρων για την αντιμετώπιση της ενδημικής “διαφθοράς” και για την υιοθέτηση δομικών μεταρρυθμίσεων στο ελληνικό κρατικό / καπιταλιστικό μοντέλο ήταν ο “καθαρός” (όπως νόμιζαν) συ.ριζ.α. Καταλαβαν γρήγορα ότι η ελλάδα είναι χαμένη περίπτωση – σε σχέση με το παρόν και το μέλλον της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Τι θα κάνει τώρα ο κυρ Κυρ; Θα συνεχίσει να βιάζεται, για εκλογές με τον πολύ ρεαλιστικό κίνδυνο να σκάσει η χειροβομβίδα στα χέρια του;

14/2/2017. Και τι ενδιαφέρει τις ελληνικές πολιτικές βιτρίνες (και το βαθύ κράτος πίσω τους) για την αμερικανική «αστάθεια κορυφής» σ’ αυτήν την «ενδιάμεση περίοδο»; Για πολλούς λόγους. Ένας απ’ αυτούς (που δεν ακούγεται για προφανείς λόγους) είναι ότι η διοίκηση του ψόφιου κουναβιού δεν έχει διορίσει τους καινούργιους εκπροσώπους της Ουάσιγκτον στο συμβούλιο του δντ. Αλλά θα πρέπει να το κάνει.
Και ποια θα είναι η γραμμή τους για την συνέχεια της συμμετοχής (ή όχι) στο ατελείωτο πρόγραμμα διάσωσης του ελληνικού κράτους; Άγνωστο. Ωστόσο ακόμα και οι πιο «φιλελληνικές» εκτιμήσεις για το θέμα θεωρούν απίθανο οι ψοφιοκουναβικοί στο δντ να είναι θιασώτες της «με ελαστικότητα» συνέχισης του δανεισμού της Αθήνας. Οι περισσότεροι εστιάζουν στο πως βλέπει η Ουάσιγκτον το Βερολίνο («στραβά», το δηλώνει) και στο ότι δεν θα ήθελε να το διευκολύνει να αποφύγει την ελληνική χρεωκοπία – αν υποθέσουμε ότι αυτό θέλει το γερμανικό καθεστώς.
Θέλει, όμως, είτε έτσι είτε αλλιώς κάτι τέτοιο το Βερολίνο; Χμμμμ…. Στα μέρη μας, όπου το πιο συνηθισμένο για τις πολιτικές βιτρίνες είναι να λένε, να ξελένε, να ξαναλένε κάτι άλλο, και ύστερα πάλι να το ξελένε, κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια. Ωστόσο δεν είναι οι πάντες έτσι· σίγουρα δεν είναι έτσι οι κεντρικές πολιτικές βιτρίνες του γερμανικού κράτους / κεφάλαιου. Και οι δηλώσεις (όχι των σοσιαλδημοκρατών που έτσι κι αλλιώς, ενόψει εκλογών, πρέπει να κάνουν και λίγη αντιπολίτευση αλλά) των χριστιανοδημοκρατών, μας φαίνονται πολύ καθαρές…
Το έχουμε ξαναπεί και θα το ξαναπούμε: τι κάνει επιθυμητό «εταίρο» ένα κράτος που δεν μπορεί να δέσει ούτε τα παπούτσια του; Φυσικά σε οποιαδήποτε κρατική πολιτική πρέπει να περιμένει κανείς και ελιγμούς· και η γερμανική περίπτωση δεν εξαιρείται.
Ωστόσο τα σφικτά χρονοδιαγράμματα που στα μέρη μας παιρνούν ντούκου δεν είναι αστειάκι.

10/2/2016. Συγχωρέστε μας αν τον επόμενο καιρό (άγνωστης διάρκειας, δυστυχώς) δώσουμε περισσότερη έμφαση στην “τύχη του ελληνικού δράματος”: στο κεφάλι μας πέφτουν οι μανούβρες των ντόπιων αφεντικών, άρα τουλάχιστον να είμαστε προϊδεασμένοι.
Οι διαπραγματεύσεις για το χρέος είναι καλύτερο να κλείσουν πριν από τις εκλογές στην Ολλανδία, στη Γαλλία και στη Γερμανία δήλωσε (σύμφωνα με το reuters) ο έλληνας υφ.υπ.οικ. Χουλιαράκης. Μιλώντας στο London School of Economics όπου είχε κλείσει «εμφάνιση», αν και ένα ακόμα «κρίσιμο» euroworking group είχε την ίδια ώρα συνεδρίαση κάμποσα χιλιόμετρα νοτιότερα.
Αυτό με το «πριν τις εκλογές» είναι κάπως περίεργο. Οι ολλανδοί ψηφίζουν τον Μάρτη, οι γάλλοι τον Απρίλη και οι γερμανοί τον Σεπτέβρη. Τι είπε κοτζάμ υφυπουργός στο κοτζάμ LSE; Είπε οι διαπραγματεύσεις για το χρέος είναι καλύτερο να κλείσουν πριν από τον Μάρτη, τον Απρίλη και τον Σεπτέμβρη – αυτό είπε; Και δεν έπαθαν ναυτία οι ακροατές με την κβαντική ελαστικότητα του ελληνικού χρόνου;
Ή έχει χαθεί η μπάλα; Πάντως θα επιμείνουμε: με δεδομένο το (όχι αυθαίρετο) «η μπάλλα είναι στο ελληνικό γήπεδο» (το οποίο γήπεδο, επειδή είναι ελληνικό, παρουσιάζει τις γνωστές ιδιαιτερότητες των ελληνικών γηπέδων) το γεγονός ότι η «έξοδος απ’ την ευρωζώνη» παρουσιάζεται, ξανά και ξανά, σε μια διάζευξη (ή έτσι ή γιουβέτσι), αξίζει προσοχής. Για πολλούς λόγους, και γι’ αυτόν, τον πιο κωμικό απ’ όλους: κάνει τους ΛαπαβιτσοΛαφαζάνηδες και τους οπαδούς τους να μοιάζουν με επιδοτούμενα ανήλικα κατηχητικού.