Ο φονικός θίασος – και το κοινό του

Δευτέρα 23 Ιούνη (00.09) >> Αν θέλετε (αν το αντέχετε) μπορείτε να αρχίσετε να κρατάτε σημειώσεις απ’ τα βάθη των ημερών. Κάτι σαν ημερολόγιο. Για να δείτε, μετά από κάποιο καιρό, πως προχωράει και εξελίσσεται ο 4ος παγκόσμιος πόλεμος μέσω πληθυσμών που υπνοβατούν. Υπνοβατούν αλλά και «κάτι καταλαβαίνουν»: τόσο όσο χρειάζεται για να φοβούνται.

Την περασμένη Τρίτη ο χρήστης ουσιών τσουρομαδηΜέρτς το ξεστόμισε:

Χαρείτε τον και να μιλάει:

Δεν έδωσε παραπάνω εξηγήσεις – στο «νέο γερμανικό κράτος» εδώ και κάτι χρόνια οι βρωμοδουλειές είναι εύκολα εννοούμενες.

Ένας εντόπιος επαγγελματίας ακροδεξιός, μόνιμος στην τελευταία σελίδα της καθεστωτικής «καθημερινής», ανέλαβε δυο μέρες μετά να κάνει λιανά τον τοξικό γερμανό πρωθυπουργό στο κοινό του:

Παλιές «εξηγήσεις». Τα έλεγε ο αλεξιπτωτιστής κατά της αλγερινής αντίστασης και ύστερα κομματάρχης φασίστας Le Pen απ’ την δεκαετία του ’80: «τον πολιτισμό μας και τα μάτια σας». Αλλά ας μην κατηγορούμε το κάθε φασισταριό για έλλειψη φαντασίας. Η ωμή βαρβαρότητα ήταν και παραμένει το κύριο έως μοναδικό προσόν τους.

Δυστυχώς ενώ το κάθε κάθαρμα είτε γρυλίζει είτε βρυχάται, υπάρχει γύρω μια μάλλον δομική αδυναμία αντίληψης της κατάστασης. Ή, αν δεν είναι διανοητικό ζήτημα, είναι σίγουρα πολιτικό: ένας γερμανός πρωθυπουργός μπορεί να μιλάει για «όλους τους» (που αναθέτουν βρωμοδουλειές…) αλλά ΔΕΝ σηκώνονται και οι πέτρες εναντίον τους. Αν και είναι ξεκάθαρο ποιοι είναι αυτοί οι «όλοι τους» και, το λιγότερο, πόσο βαθιά στο αίμα βρίσκονται ήδη, και αυτοί και οι κολαούζοι τους – όπως ο γραφικός της «καθημερινής» (καθόλου ο μόνος εκεί) ας πούμε.

Σε κάθε περίπτωση η «βρωμοδουλειά» έχει όνομα. Και οι «όλοι τους» επίσης:

…. Όπως στο ουκρανικό πεδίο μάχης έτσι και στο μεσανατολικό οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί, με «βιτρίνες» και «εργολάβους» αλλά διαρκώς πίσω, δίπλα και πάνω απ’ αυτές, κάνουν τον ίδιο πόλεμο, εναντίον του ευρασιατικού project: εναντίον της Μόσχας και της Τεχεράνης προς το παρόν (έχοντας την αυτοκτονική βεβαιότητα ότι «τους παίρνει»…) ελπίζοντας ότι αν-όλα-πάνε-καλά το Πεκίνο θα «απομονωθεί» σε μικρές περιοχές της ανατολικής ασίας…

Αυτό γράφαμε για τελευταία φορά την περασμένη Δευτέρα, και δεν είναι σοφία. Κι εδώ, δυστυχώς, στη «μη σοφία», έγκειται το σοβαρό πρόβλημα που, μεταξύ άλλων, επιτρέπει σε κάθε λούμπεν δημαγωγό, σε κάθε έμμισθο «παραγωγό κοινής γνώμης», να κινείται όπως το ψάρι στο νερό.

Πριν 40 χρόνια, ακόμα και πριν 20 (το 2003 ας πούμε, με την εισβολή αμερικάνων και λοιπών «προθύμων» στο ιράκ «για να μην αποκτήσει όπλα μαζικής καταστροφής, πυρηνικά, χημικά, βιολογικά…» – κάτι θυμίζει, κάτι θυμίζει…) πολλές χιλιάδες δυτικών υπηκόων ήταν σε θέση να καταλάβουν ακαριαία το βασικό: αυτό είναι ιμπεριαλιστική επίδειξη πυγμής, τελεία και παύλα! Σήμερα όχι μόνο μια τέτοια επίγνωση είναι αισχρά μειοψηφική αλλά, κυρίως, έχει αντικατασταθεί με (περίπου) «ποδοσφαιρικού» τύπου αντίληψη της καπιταλιστικής πραγματικότητας∙ όταν δεν είναι «αστυνομικού» είδους εννόηση της ιστορίας.

Με άλλα λόγια ο βαθύτερος λόγος που ένα κάθαρμα / πολιτική βιτρίνα τύπου τσουρομαδηΜέρτς και πολλά άλλα καθάρματα του κοινωνικού βάλτου μιλάνε με άνεση για «επικίνδυνους μουλάδες» δεν είναι μόνο οι άσπρες σκόνες που σνιφάρουν. Αλλά επιπλέον (και σημαντικότερο) το ότι «τους παίρνει» να μας φτύνουν-στα-μούτρα, καθότι η κρατική / καπιταλιστική βία σε κάθε κλίμακά της θεωρείται πια λίγο πολύ αναπόφευκτη – αν όχι εύλογη.

Ακόμα και πριν 20 χρόνια δεν χρειαζόταν να ξέρει κάποιος αν «η σωστή μεριά της ιστορίας» (τι απεριόριστο θράσος!!!) σημαδεύει άσπρους, μαύρους, κίτρινους, ή κόκκινους∙ αν οι στόχοι των δυτικών αφεντικών είναι μουσουλμάνοι, χριστιανοί, βουδιστές, σιντοϊστές ή άθεοι∙ αν το κατηγορητήριο εναντίον τους περιλαμβάνει «πυρηνικά», «υδροηλεκτρικά» ή ότι είναι ζόμπι∙ αν μας «απειλούν» επειδή «κάνουν πολλά παιδιά» (όπως οι Βόσνιοι ή οι Παλαιστίνιοι) ή επειδή οι αγελάδες τους κλάνουν μεθάνιο και καταστρέφουν το κλίμα, ή επειδή «βασανίζουν τις γυναίκες» (;;;;) ή επειδή δεν έχουν χάρτινα καλαμάκια… Ήταν υπεραρκετό το ότι ξέραμε τι είναι τα ΔΙΚΑ ΜΑΣ αφεντικά∙ ότι ξέραμε την ιστορία τους∙ ότι ξέραμε πόσο αίμα και πόσο πόνο έχουν προκαλέσει οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί και οι σύμμαχοί τους σ’ όλο τον πλανήτη (συμπεριλαμβανόμενου του 1ου κόσμου!!!!) για να έχουμε το πετρέλαιό ΜΑΣ, το ουράνιό ΜΑΣ, το κάδμιο και το λίθιό ΜΑΣ – και την πάμφτηνη εργασία του συντριπτικά μεγαλύτερου μέρους της παγκόσμιας εργατικής τάξης. Ήταν αρκετό ότι ξέραμε πως ο σταυρός και το μπαρούτι, οι ιεραπόστολοι και οι συνταγματάρχες, διαδεχόταν πάντα το ένα το άλλο και οι μεν τους δε, σ’ όλες τις «επιχειρήσεις απελευθέρωσης» του πλανήτη∙ κατάκτησής του δηλαδή. Ήταν σημαντικό ότι ξέραμε, εν τέλει, σε πόσο μεγάλο βαθμό είχαν ανάγκη τη συνενοχή μας. Είτε ενεργητική, είτε παθητική.

Αυτά ήταν αρκετά… Και τα ξέραμε, σε ικανοποιητικά κοινωνικο-πολιτικά μεγέθη.

… Ειπώθηκαν φοβερά πράγματα κατά των Ινδιάνων, κι άλλωστε δεν γνωρίσαμε ποτέ κανέναν ζωντανό από κοντά. Αλλά δεν χρειαζόταν. Ξέραμε πολύ καλά πόσο κακούργος ήταν ο δικός μας στρατός…

Έτσι ήταν τα πράγματα. Απ’ ότι όλα δείχνουν όχι πια. Γιατί;

Οι τεχνικοί, πολιτικοί και ιδεολογικοί μετασχηματισμοί των δυτικών κοινωνιών τα τελευταία 20 – 25 χρόνια∙ η αδιαπραγμάτευτη, ακόμα και στη χρεωκοπία της, ανάδυση του Εαυτού – Κεφάλαιο∙ ο τρομακτικός μικρο-μοριακός εγωϊσμός∙ ο μικροαστισμός ως «διόδια» για όνειρα και προσδοκίες κοινωνικής ανόδου που δεν θα πραγματοποιηθούν ποτέ∙ οι καθημερινές παράνοιες∙ η διάχυση της δημαγωγίας απ’ τα μονόδρομα media (ραδιοτηλεοράσεις) στα αμφίδρομα (antisocial media)∙ η ανάδειξη των «ψυχολογικών προβλημάτων» ως η κατάντια της ενσωμάτωσης των καπιταλιστικών κανόνων («όλοι εναντίον όλων»)∙ τα «ήπια» (καθόλου τέτοια!) ηρεμιστικά και ψυχοφάρμακα∙ εν τέλει αυτό που διάφοροι κοινωνιολόγοι μελετούν εδώ και χρόνια ως νηπιοποίηση μέσω της επέκτασης του τριτογενούς τομέα στον καταμερισμό εργασίας: εντελώς επιγραμματικά αυτά (και άλλα…) έχουν κάνει σχεδόν καθεστώς εκείνο που ο πολύς Zbigniew Brzezinski είχε προτείνει τον Σεπτέμβρη 1995 στη «σύναξη των πολιτικών βιτρινών» στο ξενοδοχείο Fairmont του San Francisco ως το «μέλλον των μαζών»: tittytainment Φτηνή διατροφή (titty: θηλασμός απ’ τα βυζιά της βιομηχανίας τροφίμων) + φτηνή, μαζική διασκέδαση.

Τα ενήλικα νήπια, όπως ακριβώς και τα ανήλικα, φτιάχνουν (και χαλάνε) τους κόσμους τους ακτίνας μερικών μέτρων γύρω απ’ τους εαυτούς τους. Όλα τα υπόλοιπα είναι «εικόνες στις ειδήσεις»… Ενοχλητικές, ελκυστικές, ευχάριστες, δυσάρεστες – αλλά πάντα εκτός ευθύνης.

Γι’ αυτό η κάθε πρωτοκοσμική πολιτική βιτρίνα κι ο κάθε σφουγγωλάριος μοστράρουν τα σιχαμερά τους οπίσθια ως αρετή: στις δυτικές κοινωνίες / παιδικούς σταθμούς τα ενδιάμεσα στάδια της καθήλωσης στο πρωκτικό στάδιο είναι must.

Το Βερολίνο που βρυχάται

Δευτέρα 2 Ιούνη (00.20) >> Στην αρχή νομίσαμε ότι μιλάει η άσπρη σκόνη∙ αυτή που κάνει τους χρήστες παντοδύναμους, ακόμα πιο δυνατούς απ’ όταν δούλευαν στην blackrock:

Αλλά ύστερα καταλάβαμε: ο τσουρομαδηΜέρτς είναι της σχολής του Μικρού Δούκα του Λίγηρα. Ας το πούμε κομψά: μπουρδολόγος, άξιος δηλαδή της παρακμής.

Αν κάποιος το εννοήσει κυριολεκτικά, το ότι το γερμανικό κράτος / κεφάλαιο θα βοηθήσει τον τοξικό του Κιέβου (ή όποιον άλλον πάρει την θέση του μελλοντικά) να φτιάχνει πυραύλους-μεγάλου-βεληνεκούς, είναι ένα δώρο στη Μόσχα – όταν εξαντλήσει τους υπόλοιπους στόχους των drones και των πυραύλων της.

Όμως ακόμα κι ένας μπουρδολόγος δικαιούται να έχει κάτι στο μυαλό του. Και ο τσουρομαδηΜέρτς πράγματι έχει: θέλει να «πάρει κεφάλι ως ευρωπαϊκή δύναμη» τόσο απέναντι στο Παρίσι όσο και απέναντι στη Βαρσοβία.

Μέσα στο υποτιθέμενα κοινό ReArm οι ενδοευρωπαϊκοί ανταγωνισμοί όχι μόνο δεν αμβλύνονται αλλά, αντίθετα, στρατιωτικοποιούνται. Η βερμπαλιστική πλειοδοσία «υποστήριξης στην ουκρανία ώστε να νικήσει», πάνω στην προσπάθεια να κουκουλωθεί ο τρόμος της αναγνώρισης της ήττας και των «ευρωπαϊκών δυνάμεων», έχει φτιάξει τον λίγο πολύ φαντασιακό ορίζοντα του ποιος θα είναι το μιλιταριστικό αφεντικό στην ευρώπη αν η Ουάσιγκτον αποσυρθεί σε κάποιο βαθμό.

Σ’ αυτόν τον ορίζοντα ο τσουρομαδηΜέρτς θέλει να φαίνεται ο πιο ψηλός… Την μία δηλώνει ότι θα φτιάξει «τον μεγαλύτερο στρατό» στην ευρώπη∙ ευθύς υπαινιγμός για το γεγονός ότι τώρα η Βαρσοβία έχει (αριθμητικά) μακράν τον μεγαλύτερο στρατό, που προσπαθεί να τον εξοπλίσει ανάλογα. Την άλλη δηλώνει ότι θα φτιάχνει τους πυραύλους του Κιέβου, με τεχνολογία ανώτερη από εκείνη του Παρισιού και του Λονδίνου.

Μπορεί να τα κάνει όλα αυτά το γερμανικό κράτος / κεφάλαιο; Δεν ξέρουμε. Ξέρουμε όμως ότι το να γίνεται η Μόσχα εικονικός σάκος-του-μποξ για να κοκορεύεται πότε ο ένας και πότε ο άλλος δεν είναι πολύ καλή ιδέα. Όχι επειδή θα κτυπήσει (ή θα ξανακαταλάβει!) το Βερολίνο – όχι. Απλά αυτός ο εικονικός σάκος-του-μποξ έχει σαν «φιλοσοφία» το αξιοποιώ την δύναμη του εχθρού μου εναντίον του… (Και την αδυναμία του επίσης!)

Στην προσπάθειά τους να διασωθούν μέσα στους καινούργιους παγκόσμιους συσχετισμούς δύναμης τα ευρωπαϊκά αφεντικά έχουν περισσότερες πιθανότητες να βουλιάξουν την βάρκα τους παρά να γίνουν πετυχημένοι κουρσάροι.

Η κατάσταση των πραγμάτων…

Δευτέρα 19 Μάη (00.24) >> Εντάξει! Τώρα ξέρουμε: η απάντηση του παλατιού του Μικρού Δούκα του Λίγηρα (Elysee) στην αποκάλυψη του σνιφαρίσματος (στο τραίνο, που διάφοροι ονόμασαν ήδη coke train) μας έπεισε:

Αν «αυτό» είναι η «αποκατάσταση της αλήθειας», τότε… Τότε ναι, είναι χρήστες! Και ως τέτοιος ο Μικρός Δούκας (ή το γραφείο του) έκανε ένα λάθος στην απάντηση. Θα έπρεπε να είναι έτσι:

Τα βίτσια των αρχόντων θα μπορούσαν


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 19 Μάη >> Μόνοι τους (οι δυτικοί δημαγωγοί) σκηνοθέτησαν τις «προσδοκίες» τους απ’ το ραντεβού στην Istanbul, μόνοι τους συμπέραναν ότι ήταν … φιάσκο! Άχρηστοι ακόμα και για κριτική παιδικού κόμικ – αλλά τι να κάνουμε; Αυτοί είναι…

Περίμενε κάποιος κάτι συνταρακτικό στις 16 Μάη; Όχι. Αλλά τότε; Άρχοντες και δημαγωγοί στη δύση, βουτηγμένοι στη λάσπη εκείνου που ονόμασαν «σωστή μεριά της ιστορίας» εδώ και 3,5 χρόνια, δεν βλέπουν πια ούτε τη μύτη τους.

Ο ελιγμός της Μόσχας με την πρόσκληση για έναρξη διαπραγματεύσεων θα ήταν παράλογος αν αυτές ήταν κυριολεκτικές. Τέτοιου είδους διαπραγματεύσεις τις ζητάει η ηττημένη πλευρά, όχι η νικήτρια! Αλλά (αδύνατο να γίνει κατανοητό!) ο ελιγμός αφορούσε όχι τις πραγματικές εξελίξεις στο πεδίο. Αφορούσε την συντήρηση και την όξυνση των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων στη δύση! Είτε μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών, είτε μεταξύ Ουάσιγκτον και ευρωπαίων σωστομεριτών, είτε ανάμεσα στην ψοφιοκουναβική φράξια της αμερικανικής διοίκησης και τους νεοσυντηρητικούς / δημοκρατικούς του αμερικανικού καθεστώτος. Κι εκεί ο ελιγμός της Μόσχας πρέπει να θεωρηθεί πετυχημένος.

Πιο αναλυτικά:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Κέφια, πολλά και τρελά κέφια στο Κίεβο προχτές…

Δευτέρα 12 Μάη (00.44) >> Μαζεύτηκαν οι πρόθυμοι ετοιμόρροποι σωστομερίτες στο Κίεβο, για να στείλουν ένα ακόμα τελεσίγραφο στη Μόσχα… Ήθελαν (συμβολικά) να μοστραριστούν σαν το αντίβαρο των καλεσμένων στην παρέλαση στη Μόσχα… Τελευταία είσοδος στο κλάμπ, αναμενόμενη άλλωστε, ο τσουρομαδηΜέρτς (σύνθεση των λέξεων τσουρομαδημένος και Μερτς… μην ρωτήσετε «γιατί;»…). Υπάρχει η φήμη ότι μέσω zoom συμμετείχε και ο don Rico – άλλος γενναίος ανήρ κι αυτός…

Θέλουν να είναι σκληροί, πολύ σκληροί! Tough gays!! Αλλά ωωω… Τους λείπει το «μέταλλο»…. Τους λείπει αυτή:

Ήταν κάπου στη δεκαετία του ’80 που η «σιδηρά κυρία» προσπαθούσε να επιδείξει τον πλούτο της πρώην αυτοκρατορίας απέναντι στην τότε σοβιετική ένωση…

Πάει αυτή. Αντίθετα υπάρχει τώρα ως backup κάποιος αναμαλλιασμένος, που αφού διέπρεψε ως πρωθυπουργός του βασιλείου (;;;) ακολουθεί τώρα solo καριέρα, ως free lancer κατακτήσεων, κλπ:

Δίκιο έχει!! Αλλά πως «κρατάς την ηγεμονία» που έχεις ήδη χάσει; Γρυλίζοντας;

Τι αποφάσισαν λοιπόν οι ετοιμόρροποι προχτές; Αποφάσισαν να απαιτήσουν την παράδοση της Μόσχας (αρχικά για ένα μήνα) «χωρίς όρους»!!! «Εκεχειρία» το λένε, επειδή οι λέξεις τους δεν έχουν πια κανένα νόημα. Κι αν τολμήσει (η Μόσχα) να μην γονατίσει, να μην υποκληθεί στο μεγαλείο αυτών των πολιτικών βιτρινών, τότε θα δει τι θα πάθει: κι άλλες κυρώσεις, κι άλλη στρατιωτική βοήθεια στο φασιστοΚίεβο!!! Μάλιστα, επειδή είναι βιαστικοί, και επειδή έχουν παραγγείλει την εκεχειρία με delivery, την ήθελαν από σήμερα! Φρέσκια και ζεστή…

Έχετε ξανακούσει οι ηττημένοι να ζητούν την παράδοση των νικητών; Εμείς όχι. Εδώ ακόμα και η ψυχιατρική σηκώνει τα χέρια!! Έχουν πέσει στον γκρεμό όπου έσπρωχναν την Μόσχα∙ αρνούνται να το αναγνωρίσουν λες και οι πληθυσμοί τους είναι ορδές πανηλίθιων αποκλειστικά∙ συνεχίζουν να επιβαρύνουν την θέση τους ως εκπρόσωποι άλλοτε «σπουδαίων» κρατών / κεφαλαίων και, πρακτικά, δεν κερδίζουν τίποτα (ακόμα και μέσω … Rearm…)∙ συνεχίζουν να γελοιοποιούνται∙ και συνεχίζουν να κάνουν άσεμνες χειρονομίες εναντίον ενός αντιπάλου που, απλά, τους έχει προειδοποιήσει – και ουσιαστικά τους αγνοεί.

Ο αθυρόστομος Medvedev (κάνει την δουλειά του γαυγίσματος) απάντησε στους σωστομερίτες «να βάλουν τα σχέδιά τους στον πάτο τους»! (Τσσσς! Ντροπή! Δεν μιλάνε έτσι οι «κύριοι»…)

Η ρωσική ρελάνς ήρθε γρηγορότερα απ’ όσο περίμεναν οι δυτικοί ετοιμόρροποι: απόρριψη της «πρότασης / απειλής για εκεχειρία» από τις 12 Μάη, και πρόσκληση στον τοξικό του Κιέβου για απευθείας διαπραγματεύσεις σε 3 μέρες, στις 15 Μάη, στην Istanbul – χωρίς προϋποθέσεις! Και μάλιστα (άκουσον άκουσον!) ως συνέχεια των διαπραγματεύσεων που κόπηκαν (απ’ το φασιστοΚίεβο και τους συμμάχους του….) το 2022! Στο ίδιο μέρος… αν θυμίζει κάτι!!

Υπάρχει λάκκος-με-φίδια; Αν υπάρχει λέει! Δεν πρόκειται βέβαια να επανέλθει η (ουκρανική!) πρόταση για ειρήνη του 2022… Άλλη είναι τώρα η πραγματικότητα στο έδαφος.

Περιττό να θυμίσουμε ότι α) αυτή η ρωσική ρελάνς ευθυγραμμίζεται με τις πρόσφατες «ευχές» του ψοφιοκουναβιστάν του είδους «να τα βρουν μόνοι τους» (Vance κλπ…) Το ψόφιο κουνάβι ενθουσιάστηκε!!

και β) ο τοξικός του Κιέβου έχει κατοχυρώσει συνταγματικά απ’ τον Σεπτέμβρη του 2022 την απαγόρευση οποιασδήποτε διαπραγμάτευσης με τον Putin….

Με άλλα λόγια ζητάει το αδύνατο απ’ τον τοξικό του Κιέβου και τους συμμάχους του∙ αλλά ταυτόχρονα ζητάει κάτι που «πουλάει καλά» τόσο στο ψοφιοκουναβιστάν όσο και γενικά (κι αόριστα). Στον πλανήτη.

O Μικρός Δούκας του Λίγηρα αντέδρασε μπλέκοντας τους τετρακέφαλούς του. Τι να κάνει κι αυτός;

«Δεν πρέπει να προηγηθούν διαπραγματεύσεις για μια χωρίς όρους εκεχειρία» (πιστεύει ο Macron). Δηλαδή; Αρκεί η διαταγή του για να σταματήσει ένας πόλεμος; «Πες το κι έγινε»;

Δεν είναι η πρώτη φορά οι ετοιμόρροποι σωστομερίτες, προσπαθώντας να κρατήσουν τα βρακιά τους σηκωμένα, πέφτουν πάνω στο ίδιο ντουβάρι: μιας στρατιωτικής και διπλωματικής σχολής με συνέχεια, συνέπεια, και επίγνωση της πραγματικότητας, «καλής ή κακής». Απ’ τον Φλεβάρη του 2014 το ίδιο κάνουν – ξεκάνουν – τακτικίζουν – οπορτουνίζουν- σχεδιάζουν – ξεσχεδιάζουν – δηλώνουν – ξεδηλώνουν (στο ουκρανικό πεδίο μάχης οπωσδήποτε), και νομίζουν ότι «η δουλειά βγαίνει».

Δεν ξέρουν κάτι άλλο, δεν μπορούν κάτι άλλο, οπότε γίνονται διαρκώς όλο και πιο προβλέψιμοι και βαρετοί. Και από χτες βρίσκονται στριμωγμένοι, ειδικά εφόσον το ψόφιο κουνάβι τους «άδειασε»: αν επιμείνουν «πρώτα εκεχειρία και μετά διαπραγμάτευση» (ο τοξικός του Κιέβου και ο Μικρός Δούκας κάτι τέτοιο ψελλίζουν…) θα σημαίνει ότι απορρίπτουν την πιθανότητα μιας συμφωνημένης μεταξύ Κιέβου και Μόσχας διακοπής του πολέμου. Αν πάλι συγκατατεθούν (έστω με βαριά καρδιά) στην πρόταση της Μόσχας (όπως διέταξε τον τοξικό το ψόφιο κουνάβι την Κυριακή) θα χάσουν (επίσημα σίγουρα) τον ρόλο τους, αφού δεν θα συμμετέχουν στην διαπραγμάτευση. Επιπλέον η όποια ουκρανική αντιπροσωπεία θα βρεθεί απέναντι στους όρους της νικήτριας Μόσχας, που έχουν διατυπωθεί απ’ το περασμένο καλοκαίρι: όσα είχαν συμφωνηθεί τον Απρίλη του 2022 + οι πραγματικότητες στο έδαφος… (Για το καθεστώς του Κιέβου αυτό είναι πολιτική αυτοκτονία… Για τα δυτικά;)

Δευτέρα – Τρίτη – Τετάρτη – Πέμπτη: το ρολόι κτυπάει…

Εκατό χρονών η αλεπού, εκατόνενα τα … χμμμ… κοτόπουλα;

(Και …χμμμ… εκείνο το διπλωμένο χαρτάκι / πακετάκι που βιάστηκε να εξαφανίσει / κρύψει ο Μικρός Δούκας, στο βαγόνι προς Κίεβο μόλις μπήκαν απρόσκλητοι δημοσιογράφοι, τι ήταν; Και το κουταλάκι που κρατούσε ο τσουρομαδηΜέρτς; Δεν πιστεύουμε να είναι χρήστες, εε;)

Kill ‘em’ all!

Ενώ στη δύση προσπαθούν να «καθαρίσουν» τα πανεπιστήμιά τους απ’ τους αντιφρονούντες (προς το παρόν υπέρ της Παλαιστίνης), ο σύμμαχός τους τα καταστρέφει. Αυτή πάνω είναι η αίθουσα τελετών του ισλαμικού πανεπιστημίου στη Γάζα – τώρα καταφύγιο για κάποιους επιζώντες, μέσα στα αποκαϊδια…

Δευτέρα 14 Απρίλη (00.37) >> Ποιοι σκοτώνουν στη Γάζα, στη δυτική Όχθη, στο νότιο λίβανο; Οι θεοναζί. Αλλά όχι μόνον αυτοί. Πρέπει να το καταλάβουμε καλά: και οι σύμμαχοί τους (δηλαδή τα αφεντικά ΜΑΣ και οι πολιτικοί, στρατιωτικοί και λοιποί εκπρόσωποί τους) δολοφονούν επίσης, με κάθε τρόπο που τους επιτρέπει το να φυλάνε το τομάρι τους∙ αλλά σκοτώνουν.

Πιο κάτω σας θυμίζουμε την αγαπημένη Annalena, πέρυσι τον Οκτώβρη (στις 14 του μήνα) που με μεγάλη αποφασιστικότητα «ευλογούσε» τον βομβαρδισμό οποιουδήποτε πολιτικού «στόχου» στη Γάζα, επειδή εκεί κρύβονται «τρομοκράτες». Να τονίσουμε ότι η αγαπημένη Annalena επιβραβεύτηκε για την φονικότητά της με 5.762.380 ψήφους (το κόμμα της), ο θλιβερός Scholz (του οποίου το κόμμα θα ξανακυβερνήσει) με 8.149.124, ενώ ο νικητής Merz, του ιδίου εγκληματικού φυράματος, με 14.160.402.

Θάλαμοι αερίων; Θάλαμοι αερίων είπατε; Μα ελάτε τώρα, δεν έχει τέτοια πράγματα στην Παλαιστίνη… Και εν πάσει περιπτώσει έχουμε άλλα προβλήματα, άλλες προτεραιότητες… 

Εδώ είναι η καραβανού Tammy Bruce, που τώρα βιοπορίζεται ως εκπρόσωπος τύπου του αμερικανικού υπουργείου πολέμου, πριν λίγες ημέρες: απαντάει στην ερώτηση τι «σχολιάζει» το state department για την εν ψυχρώ δολοφονία 15 νοσηλευτών και διασωστών στη Γάζα:

Για ό,τι γίνεται στη Γάζα φταίει η Hamas (Προσέξτε το ενοχλημένο ύφος της πρωτοκοσμικής seal για την ερώτηση…)

Δυσκολευόμαστε (ή και ιδιοτελώς δεν θέλουμε) να καταλάβουμε, να χωνέψουμε πόσο πολύ οπλίζουν τα χέρια των θεοναζί, απαρτχάιντ οι δυτικοί σύμμαχοί τους∙ πόσο καθοριστική είναι η συνενοχή / συμμετοχή τους στο Ολοκαύτωμα των Παλαιστινίων. (Και βολεύει να νομίζουμε ότι αφού οι σημερινοί ναζί δεν είναι όπως εκείνοι πριν 80 χρόνια δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος…)

Κανείς στον πρώτο κόσμο δεν θα έπρεπε να αναρωτιέται «τι κάνει ο άξονας της αντίστασης»! Θα έπρεπε να ρωτάμε τι δεν έχουμε κάνει σωστά εδώ, ή τι δεν έχουμε κάνει καθόλου εδώ έτσι ώστε να δυσκολέψουμε όλο και περισσότερο τα «μαύρα χέρια» των δυτικών ιμπεριαλισμών να κάνουν όσα κάνουν εκεί.

 

Ω ρε Rearm!

Δευτέρα 14 Απρίλη (00.11) >> Είτε παθαίνουν στιγμιαίες κρίσεις ειλικρίνειας, είτε ορκίζονται «την επόμενη φορά θα δείτε πόσο καλοί θα είμαστε». Σε κάθε περίπτωση, ενώ διάφοροι ευρωπαίοι conquistadores 2.0 ετοιμάζονται (λένε) αν όχι να ξεχυθούν αμέσως στις ρωσικές στέπες σίγουρα να κάνουν προσυγκέντρωση στις ουκρανικές, βγαίνουν κάτι δημαγωγοί πρώτης γραμμής και λένε αυτά – στη γερμανία:

Τα γερμανικά οπλικά συστήματα είναι προφανώς μόνο εν μέρει κατάλληλα για πόλεμο.

Η ουκρανική κυβέρνηση ζητούσε επίμονα γερμανικό στρατιωτικό εξοπλισμό. Όμως σύμφωνα με γερμανό στρατιωτικό ακόλουθο, οι στρατιώτες στο μέτωπο αντιμετωπίζουν μερικές κραυγαλέες δυσκολίες με τα οπλικά συστήματα που (τους) παρέχονται.

Στη συνέχεια το άρθρο απαριθμεί τα προβλήματα, όπλο με όπλο. Όχι ασήμαντα.

«Εν μέρει»; Τι πάει να πει «εν μέρει» για ένα leopard; Ότι βουλιάζει στη λάσπη μόνο μέχρι τη μέση;

Πάντως δεν είναι κακή είδηση. Τα δισεκατομμύρια που έχει τάξει ο κύριος Mertz για τον στρατό του καλύτερα να πεταχτούν απ’ την volkswagen (“τα τανκς του λαού”!) κατευθείαν στα διαλυτήρια παρά να αξιοποιηθούν πρακτικά∙ ο ρωσικός στρατός δεν θα ξαναμπεί στο Βερολίνο, έτσι κι αλλιώς. Επιπλέον είναι γνωστό: τα δυτικά μιλιταριστικά θαύματα-του-κόσμου είναι καλά για εκθέσεις και παρελάσεις, αλλά για λάσπες και (κυρίως) για να αντέξουν σοβαρό αντίπαλο δεν είναι. Επειδή, μάλιστα, υπάρχει μια τάση για τεχνολογική πολυπλοκότητα και επιτήδευση, τα πράγματα χειροτερεύουν: άντε να ψάχνεις για συνεργείο και μάστορα όταν κάτι χαλάσει (πάντα θα χαλάσει κάτι!!! – πότε η υγρασία, πότε η ζέστη…) μέσα σε βροχή από οβίδες και βόμβες. (Εκείνο το θρυλικό αμερικανικό f-35 είναι μνημείο πολυτελούς αχρηστίας – εκτός, φυσικά, αν προορίζεται για βομβαρδισμούς παλαιστινιακών νοσοκομείων και καταυλισμών…)

Όμως… Όμως, όπως σε κάθε άλλη καπιταλιστική διαδικασία, έτσι και στον πόλεμο το «ανθρώπινο δυναμικό» έχει τον πρώτο λόγο. Ίσως περισσότερο κι απ’ τις μηχανές.

Γι’ αυτό, ενώ διάφοροι στην ε.ε. λένε ότι συνεχίζουν τον πόλεμο κατά της Μόσχας από απόσταση, στο ουκρανικό πεδίο μάχης τα στρατολογικά γραφεία έχουν πολύ δουλειά. Η πατρίς χρειάζεται θυσίες∙ και, ποιός ξέρει; Η μεθοδικότητα των στρατολόγων εκεί ίσως αποδειχθεί παράδειγμα και για αλλού…:

Ρωσική προπαγάνδα; Φυσικά – το video αναρτήθηκε σε ρωσικό site. Αλλά τα πλάνα τραβήχτηκαν σε δρόμους ουκρανικών πόλεμων, από ουκρανούς και ουκρανές…

Πράγμα που σημαίνει: το μέτωπο θρυματίζεται σταθερά, όσοι ουκρανοί έχουν μείνει είτε κρύβονται είτε λιποτακτούν ή παραδίνονται στους ρώσους μόλις βρουν την ευκαιρία, οπότε χρειάζονται γενναίοι, αποφασισμένοι, ικανοί, καλοταϊσμένοι, καλομαθημένοι, καλοπληρωμένοι, αγέρωχοι, σκληροτράχηλοι άγγλοι, γάλλοι, λιθουανοί, λετονοί και εσθονοί (και ό,τι άλλο…) στρατιώτες για να δώσουν ένα γερό μάθημα σ’ αυτό το μούτρο, τον Putin, που δεν λέει να παραδοθεί…

(Αν η κυρία Kaja (Kallas) πάει εκεί να πολεμήσει αντί να φωτογραφίζεται στα μακρινά και ασφαλή μετόπισθεν των Βρυξελλών; Δεν θα ανεβάσει το ηθικό;)

Γιατί η Ιερουσαλήμ / al Quds δεν έχει απελευθερωθεί ακόμα;

Δευτέρα 7 Απρίλη (00.21) >> Όσοι καταναλώνουν ειδήσεις, και μάλιστα άμεσα ή έμμεσα δυτικής προέλευσης (αυτή είναι η νόρμα της εποχής και των γεωγραφικών συντεταγμένων μας!) ανησυχούν: πού χάθηκε ο «άξονας της αντίστασης»; Μήπως ηττήθηκε;

Στη «δική μας» (δυτική) κουλτούρα, μια κουλτούρα διαμορφωμένη από πολεμικές ταινίες, «ντοκιμαντέρ» και την βία / βιασύνη του Θεάματος, ο «άξονας της αντίστασης» θα έπρεπε να έχει νικήσει ήδη∙ ή να βρίσκεται πολύ κοντά στην τελική νίκη…. Αυτή η χωροχρονική μυωπία / μεροληψία διαμορφώνει τα κριτήρια και τις εκτιμήσεις, ακόμα και μεταξύ εκείνων που υποστηρίζουν (λίγο πολύ συναισθηματικά) την απελευθέρωση της Παλαιστίνης: η εξαφάνιση της Ιστορικής Αντίληψης όχι μόνο απ’ τα κεφάλια των ειδικών των δυτικών ολιγαρχιών αλλά και των υποτελών έχει διαμορφώσει ένα μόνιμο «τώρα», που μπορεί μεν να διασταλεί λίγο αλλά δεν αντέχει στη μη-γραμμικότητα των εξελίξεων σε βάθος χρόνου. Ανάλογα συρρικνωμένη έχει γίνει και η κριτική μνήμη…

Μια ερώτηση θα μπορούσε ίσως να ταρακουνήσει τέτοιες βιαστικές και ηττοπαθείς αντιλήψεις: ήδη απ’ το περασμένο καλοκαίρι (όταν τα δεδομένα των αμερικανικών εκλογών του Νοέμβρη είχαν πια οριστικοποιηθεί…) εκείνοι που σχεδιάζουν πραγματικά, είτε στην Παλαιστινιακή αντίσταση, είτε στον «άξονα της αντίστασης», είτε στο μπλοκ της Αστάνα, είτε στο ευρασιατικό project αδιαφόρησαν άραγε για την επερχόμενη αλλαγή φρουράς στην Ουάσιγκτον – και τις συνέπειές της στην ευρύτερη Μέση Ανατολή / ανατολική Μεσόγειο;

Η δική μας, περιθωριακή αλλά καθόλου αυθαίρετη απάντηση είναι: όχι!!! Αντίθετα (εκτιμάμε…) προχώρησαν σε προσαρμογές των τακτικών τους λαμβάνοντας υπ’όψη τους ότι α) το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς μπορεί να αφηνιάσει, και β) ότι το ψοφιοκουναβιστάν είναι «απρόβλεπτο» και οπωσδήποτε χωρίς ιδιαίτερες και ουσιαστικές δυνατότητες. Κάποιες απ’ αυτές τις προσαρμογές παρανοούνται απ’ τα δυτικά μυαλά…

Πρέπει να λαμβάνει κάποιος σοβαρά υπόψη του όλα τα δεδομένα και το σύνολο του «πολιτικού / γεωπολιτικού» εδάφους πάνω στο οποίο θα κριθεί / κρίνεται η απελευθέρωση της al Quds:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οι συνέπειες της ήττας 9

Δευτέρα 17 Μάρτη (00.55) >> Έχουμε διατυπώσει, κι όχι μια φορά, μια απορία σχετικά με την μιλιταριστική και πολεμόκαβλη ευρωπαϊκή ρητορική περί «ρωσικής απειλής», σε συσχετισμό με την μάλλον ασυνήθιστη «προβολή στο μέλλον», του είδους «σε 4 – 5 χρόνια θα είμαστε στρατιωτικά έτοιμοι∙ και τότε θα δείτε!!!» Είναι απορία «προκλητική» με βάση τα τρέχοντα διανοητικά ήθη∙ αλλά τι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτά;

Ήρθε εν τέλει η στιγμή να πάρουμε μιαν απάντηση – «υπεύθυνη», τόσο όσο τα στόματα που την ξεστόμισαν. Οι εντόπιοι (και όχι μόνο) δημαγωγοί δεν έδωσαν ιδιαίτερη σημασία στις δηλώσεις που ακολουθούν – αλλά αυτή είναι η δουλειά τους: η συντήρηση της σύγχυσης…

Η πρώτη δήλωση είναι απ’ τη μεριά της Κοπεγχάγης. Η Mette Frederiksen, πρωθυπουργός της αυτού εξοχότητας του βασιλιά Φρειδερίκου του 10ου της δανιμαρκίας, της Γροιλανδίας και των νήσων Φερόε, δήλωσε πρόσφατα:

Μεταφράζουμε τα bold:

«Καταλαβαίνω ότι πολλοί πιστεύουν ότι μια ειρηνική επίλυση ή μια εκεχειρία ακούγεται σαν καλή ιδέα. Αλλά κινδυνεύουνε η ειρήνη στην Ουκρανία να είναι πιο επικίνδυνη απ’ τον εξελισσόμενο τώρα πόλεμο».

Η ειρήνη στο ουκρανικό πεδίο μάχης πιο επικίνδυνη από έναν πόλεμο εδώ και 3 χρόνια;;;;; Κτηνώδης βαρβαρότητα!!! Για-ποιον-ακριβώς-η-ειρήνη-είναι-πιο-επικίνδυνη-απ’-τον-πόλεμο; Ποιοι-είναι-αυτοί-που-κινδυνεύουν-απ’-το-τέλος-του-πολέμου-εκεί; Και τι κάνουν;

Η «διαύγαση» αυτής της κτηνώδους άποψης έρχεται … από το Κίεβο! Και μάλιστα με θυμό:

Μεταφράζουμε τίτλο και περιεχόμενο από το site «euromaidan»:

«Δεν θα αποφύγετε τον πόλεμο». Το Κίεβο είναι έξω φρενών καθώς η Γερμανία προτείνει ότι η Ουκρανία θα πρέπει να πολεμάει την Ρωσία ως το 2030 για να προστατέψει την Ευρώπη.

Πρόσφατες δηλώσεις από Δυτικούς αξιωματικούς ασφαλείας και πολιτικούς ηγέτες έχουν προκαλέσει έντονη συζήτηση σχετικά με το μέλλον της Ουκρανίας και την πιθανότητα Ρωσικής επιθετικότητας στην Ευρώπη. Αυτές οι δηλώσεις άφησαν πολλούς Ουκρανούς σοκαρισμένους και αναστατωμένους, προκαλώντας τους ανησυχίες για το κατά πόσον η χώρα τους χρησιμοποιείται σαν ασπίδα για την Δύση.

Ο Bruno Kahl, επικεφαλής των Γερμανικών μυστικών υπηρεσιών, πρότεινε ότι η Ρωσική επίθεση στην Ευρώπη εξαρτιέται απ’ την πορεία του πολέμου στην Ουκρανία. Προειδοποίησε ότι αν ο πόλεμος τελειώσει γρηγορότερα απ’ το αναμενόμενο, η Ρωσική επιθετικότητα στην Ευρώπη θα έρθει επίσης νωρίτερα. Οι δηλώσεις του προκάλεσαν θυμό στην Ουκρανία, όπου – παρά το σθένος και την αποφασιστικότητα – οι Ουκρανοί απορρίπτουν την ιδέα να γίνουν ένα κράτος μαξιλάρι για την Ευρωπαϊκή ασφάλεια.

Όπως θα δούμε στη συνέχεια δεν είναι όλοι-οι-ουκρανοί αντίθετοι μ’ αυτήν την ιδέα… Πάντως το ίδιο site σε άλλη ανάρτησή του, προσδιόρισε πιο συγκεκριμένα το επικίνδυνο «γρηγορότερα απ’ το αναμενόμενο» του Bruno Kahl: πριν το 2029 – 2030:

Να λοιπόν πως έχουν τα πράγματα:

α) Διάφοροι ευρωπαϊκοί ιμπεριαλισμοί θέλουν να συνεχίσει ο πόλεμος στο ουκρανικό πεδίο μάχης ως το 2029 – 2030, και θέλουν αυτό να συμβεί με αμερικανική συμμετοχή / κάλυψη∙

β) Θεωρούν ότι μετά από άλλα 5 (πέντε…) χρόνια πολέμου εκεί θα έχουν εξαντληθεί τόσο η Μόσχα όσο και η Ουάσιγκτον, ενόσω

γ) Αυτοί θα έχουν αναδιοργανωθεί στρατιωτικά / ενισχυθεί αρκετά, τόσο ώστε να «αναλάβουν το κουμάντο» σ’ ολόκληρη την ζώνη απ’ την Λισσαβώνα ως το Βλαδιβοστόκ, έτσι ώστε

δ) Να σταθούν «ισότιμα» απέναντι στο κινεζικό κράτος / κεφάλαιο…

Εννοείται ότι το (β), το (γ) και το (δ) δεν το αναφέρουν ρητά. Τεκμαίρονται όμως λογικά, ειδικά αν έχει κάποιος υπόψη του την ιστορία αυτών των δυτικών ιμπεριαλισμών…

Στην εύλογη ερώτηση που έχουμε διατυπώσει «καλά, και τι περιμένετε να κάνουν οι αντίπαλοί σας την πενταετία που εσείς θα ράβετε στολές;» η απάντηση (όλου αυτού του διεστραμμένου «σχεδιασμού»), αν υπάρχει απάντηση, είναι περίπου αυτή: μπορεί ο ρωσικός στρατός να καταλάβει την μισή ουκρανία ή και περισσότερη, αλλά καθώς θα πλησιάζει στα σύνορα-του-νατο θα ενισχύεται το φάντασμα της απειλής…

Σας φαίνονται αυτά «παράλογα» ή «άκυρα»; Δεν είναι…

Πολιτικές βιτρίνες

Σ’ αυτό το σπιτούδι γεννήθηκε και μεγάλωσε ο νέος γερμανός πρωθυπουργός – προίκα της μαμάς. Διηγούνται ακόμα (και ξεκαρδίζονται) πως σαν μικρό παιδί έτρεχε στους διαδρόμους – και σκόνταφτε συνέχεια πάνω στις υπηρέτριες…

Με γειά! 

Δευτέρα 24 Φλεβάρη (01.09) >> Ο ένας παππούς του, ο Josef Paul Sauvingy, ήταν ναζί – οργανωμένος… Όμως δεν πρέπει «οι αμαρτίες των γονιών να παιδεύουν τα τέκνα» – ούτε οι αμαρτίες των προ-γονιών.  Εξάλλου ο Joachim-Friedrich Martin Josef Merz (πλήρες όνομα) πέτυχε στη ζωή του, πριν σκαρφαλώσει στην καγκελαρία.

Πέτυχε πολύ. Έγινε “πολυεκατομμυριούχος”:

Κι από που δεν πέρασαν τα οπίσθια του νέου πρωθ.; Απ’ την bosch, απ’ την big 4 ασφαλιστική ernst & young∙ τις ασφαλιστικές dbv-winterhur, axa konzern, hcbc trinkaus∙ την χρηματιστηριακή deutsche borse, την κατασκευαστική ivg immobilien… και, το διαμάντι στο στέμμα του, την blackrock… Αν έκανε συλλογή απ’ τις καρέκλες (του) θα επίπλωνε ψαροταβέρνα στην Πειραϊκή!

Άξιος! Με το ιδιωτικό του τζετ, με την πόρσε του, δεν έπρεπε να γίνει ο εκλεκτός του λαού;

Ευτυχώς που δεν ήρθαν πρώτοι οι φασίστες!

(H Weidel του afd υστερεί. Μόνο 1 χρόνο goldman sachs και 2 allianz… Ωστόσο δεν είναι σωστό να ακούγεται ότι μόνο στις ηπα κυβερνούν οι ολιγάρχες. Σε κάθε κράτος ο καθένας κάνει ό,τι μπορεί – και στο γερμανικό επίσης)!