Ποιες εκλογές; (2)

Υπενθύμιση της γεωγραφίας. Δεν προσφέρεται για φλυαρίες σε καφενεία, φυσικά ή ηλεκτρονικά, ούτε χωράει στις οθόνες των κινητών. Απλά υπάρχει…

Δευτέρα 15 Μάη>> Απ’ το 2015 – 2016 ως και το τέλος του 2021 η Άγκυρα προσπαθούσε (ανάμεσα στα υπόλοιπα) να «λύσει το πρόβλημα συρία» όπως είχε διαμορφωθεί στο τέλος μετά από 10 χρόνια πολέμου. Οι μισθοφόροι ουαχαβίτες που είχαν συγκεντρωθεί στο Idlib ήταν ένα δύσκολο ζήτημα, αλλά όχι το κυριότερο για την Άγκυρα. Το βασικό ήταν πως οι ypg είχαν γίνει κανονικά μισθοφόροι και ενεργούμενα της Ουάσιγκτον και του υπόλοιπου άξονα, εξασφαλίζοντας μια «οικονομία» λαθρεμπορίου κλεμμένου συριακού πετρελαίου και άλλων παρόμοιων ευεργημάτων που έκανε βιώσιμο και επέβαλε ad hoc ένα μέρος του αμερικανο-αγγλικού «σχεδίου για τη Νέα Μέση Ανατολή»: την δημιουργία ενός τεράστιου σε έκταση κουρδικού κράτους στη συρία, ως αμερικανική (και όχι μόνο) βάση. Το «μπλοκ της Αστάνα» (Άγκυρα, Μόσχα, Τεχεράνη, διακριτικά Δαμασκός και Ντόχα, και ακόμα διακριτικότερα Πεκίνο…) δημιουργήθηκε νωρίς νωρίς, το 2016, για να αντιμετωπίσει με συντονισμό και καταμερισμό αρμοδιοτήτων τις ιμπεριαλιστικές μεθοδεύσεις του άξονα στη Μέση Ανατολή, άρα και το «κουρδικό πρόβλημα» υπό την αμερικανική κατασκευή και διαχείρισή του. (Προς μεγάλη λύπη των εντόπιων εθνικοφρόνων αλλά και φίλων του «άξονα της αντίστασης» αυτή η συμμαχία θα ήταν αδύνατη χωρίς την Άγκυρα. Χωρίς τους ισλαμοδημοκράτες και τον απαίσιο, αυταρχικό Erdogan).

Η ρωσική εισβολή στην ουκρανία τον Φλεβάρη του 2022 έδωσε καινούργιες αλλά καθόλου απρόσμενες διαστάσεις στη συμμετοχή της Άγκυρας σ’ αυτήν την «αντίσταση» (ιμπεριαλιστική πάντα, σωστά;) Ένα απ’ τα πολλά θέματα συμφωνίας των τούρκων ισλαμοδημοκρατών και του ρωσικού καθεστώτος στις πολλές δεκάδες συναντήσεις Putin – Erdogan απ’ το 2002 και μετά ήταν πως η Μαύρη Θάλασσα μια χαρά είναι υπό τον έλεγχο Μόσχας και Άγκυρας, και ότι δεν πρέπει να επιτραπεί στον άξονα να αποκτήσει μόνιμη και σοβαρή αεροναυτική παρουσία εκεί. Η «δημιουργικά ασαφής» (μόνο για τους ευκολόπιστους) διπλωματία της Άγκυρας έσπευσε να πουλήσει στον τοξικό του Κιέβου drones (απ’ αυτά που βεβαιωμένα είχε εκπαιδευτεί ο ρωσικός στρατός να καταρρίπτει στο λιβυκό πεδίο μάχης…) αλλά το ουσιαστικό που έκανε ήταν να κλείσει αμέσως τα Δαρδανέλια για οποιονδήποτε στόλο – μαντέψτε ποιους έθιγε έτσι! (Μαντέψτε επίσης τι είναι η αμερικανική βάση της Αλεξανδρούπολης…)

Κατά τα υπόλοιπα οι ισλαμοδημοκράτες έκαναν και κάνουν αυτά τα χρόνια εκείνο που αναλογεί στα καπιταλιστικά και γεωπολιτικά τους συμφέροντα! Υποτίμησαν (με διεθνείς όρους) την εργασία και την εργατική δύναμη στην επικράτειά τους φτιάχνοντας μια «μικρή (αλλά εύρωστη παραγωγικά) κίνα» δίπλα στην ε.ε., μια καπιταλιστική αγροτική και βιομηχανική παραγωγή δηλαδή που έχει εκτοξεύσει τις εξαγωγές. (Έκαναν αυτό που θα έκαναν οι εραστές της δραχμής, αν βέβαια είχαν σοβαρή αγροτική και βιομηχανική παραγωγή). Στις αρχές Μάρτη του 2014 η συναλλαγματική ισοτιμία της τουρκικής λίρας προς το ευρώ ήταν 3:1. Στα τέλη Απρίλη του 2023 ήταν 21,4:1. Τρομακτική υποτίμηση μέσα σε σχεδόν 9 χρόνια, που ωστόσο δεν κτυπάει τόσο την εργατική τάξη και τα πληβειακά στρώματα (στο βαθμό που σχεδόν όλα τα είδη που τους αφορούν παράγονται στην τουρκία) όσο τμήματα της τεράστιας μεσαίας τάξης η οποία δημιουργήθηκε στα χρόνια της «ανάπτυξης» υπό τους ισλαμοδημοκράτες, εφόσον καταναλώνουν και εισαγόμενα. Απόδειξη του γεγονότος ότι ο τουρκικός καπιταλισμός δεν καταρρέει (μόνο στο ελλαδιστάν έχουν τέτοιες φαντασιώσεις) είναι ότι παραμονές των εκλογών, τον περασμένο Μάρτη, υπήρξε μια θεαματική αύξηση της κατανάλωσης αλλά και της βιομηχανικής παραγωγής, σε ετήσια βάση. Οι πωλήσεις λιανικής αυξήθηκαν κατά 28,6% (σε σταθερές τιμές) σε σχέση με τον Μάρτη του ’22, ο βιομηχανικός τζίρος κατά 42% και ο τζίρος των κατασκευών κατά 105% (πάντα σε σταθερές τιμές και σε ετήσια βάση). Όσο για την τουριστική βιομηχανία (που σε καμία περίπτωση δεν είναι η βασικότερη); Ας μην μιλήσουμε…

Η υποτίμηση του εθνικού νομίσματος κτυπάει επίσης τις επιχειρήσεις που έχουν δανειστεί σε ευρώ (ή δολάρια) αλλά εισπράττουν σε τουρκικές λίρες. Είναι αυτή η ταξική διαστρωμάτωση στην εκλογική συμπεριφορά της οποίας ποντάρει η «δύση»;

Υπάρχει όντως (κατά την ταπεινή μας άποψη) «πολιτικό πρόβλημα» στην τουρκική κοινωνία, μόνο που αυτό δεν είναι ούτε οι ισλαμοδημοκράτες ούτε ο Erdogan ο ίδιος.

Διαβάστε τη συνέχεια »

Ποιες εκλογές; (3)

Δευτέρα 15 Μάη>> Εν τω μεταξύ, ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη ενδο-μπλοκ (της Αστάνα) συζητήσεις για την επίσημη αποκατάσταση των σχέσεων μεταξύ Άγκυρας και Δαμασκού (και, κυρίως, για την κοινή στόχευση κατά της αμερικανικής κατοχής στην ανατολική συρία…) στην Ουάσιγκτον προωθείται σχέδιο νόμου με τον χαρακτηριστικό τίτλο “Assad Anti-Normalisation Act”! Ένας απ’ τους εισηγητές του νόμου, ο ρεπουμπλικάνος πρόεδρος της «επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων» Michael McCaul, δήλωσε απερίφραστα:

Ο Assad και οι ρώσοι και ιρανοί υποστηρικτές του συνεχίζουν να κάνουν τρομακτικές πράξεις κατά του συριακού λαού… Πρέπει να δώσουν λογαριασμό γι’ αυτά τα εγκλήματα… και πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλες μας τις δυνατότητες για να σταματήσουμε την ομαλοποίηση των σχέσεων με τον Assad…

Το νομοσχέδιο προβλέπει κυρώσεις εναντίον οποιουδήποτε κάνει οποιαδήποτε επένδυση στην ελεγχόμενη απ’ την Δαμασκό συριακή επικράτεια. Αυτό δείχνει (προφανώς!!!) όχι μόνο την Άγκυρα ή την Μόσχα ή την Τεχεράνη αλλά και το σύνολο σχεδόν των αραβικών πετροδικτατοριών που επίσημα αποφάσισαν πρόσφατα να ξαναδεχτούν το συριακό καθεστώς στον «αραβικό σύνδεσμο»∙ άρα να αρχίσουν τις μπίζνες με τον συριακό καπιταλισμό.

Δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι η Ουάσιγκτον σπρώχνεται όλο και περισσότερο στα σκοινιά, καταφεύγοντας σε σπασμωδικές επαναλήψεις του κόλπου των «οικονομικών τιμωριών» που έχει αποτύχει πανηγυρικά. Θα ιδρώσει κάποιου τ’ αυτί επειδή η Ουάσιγκτον θέλει να δείρει όλο και μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη; Όχι!

Υπάρχει όμως πάντα ο κίνδυνος των βρώμικων κτυπημάτων. Τόσο η Ουάσιγκτον όσο και το Λονδίνο (για να μην μιλήσουμε για το απαρτχάιντ Τελ Αβίβ) έχουν την σχετική τεχνογνωσία. Κι όσο περισσότερο στριμώχνονται τόσο περισσότερο θα προσπαθούν να καταφεύγουν σε τέτοια. Όσο μπορούν.

Αλλοίμονο σ’ όσους συνεχίσουν να κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει (και πως γίνεται ο) 4ος παγκόσμιος πόλεμος…

No mercy

Δευτέρα 8 Μάη>> Η ζωή είναι ανελέητη… όταν δουλεύεις σα σκλάβος: τραγουδούσαν οι Stranglers to 1984. Αλλά δεν φταίει η ζωή, έτσι δεν είναι;

Bonus track κάτι πιο αισιόδοξο, απ’ τις Martha and the Muffins, το 1980: οι δύο Μάρθες (Johnson και Ladly) τραγουδούν Echo beach – ή για μια μυθική απόδραση…

Εκλογές και κόμματα…

Αυτό είναι πρόσφατο: του 2022…

Δευτέρα 8 Μάη>> Ανία και βαρεμάρα; Αβεβαιότητα; Ακηδία; Προφύλαξη προσωπικών δεδομένων; Το 1/3 όσων απαντούν στις έρευνες κοινής γνώμης περί της εκλογικής συμπεριφοράς τους σε λιγότερο από δυο βδομάδες (υπάρχουν πολλοί / πολλές που δεν απαντούν) είτε δηλώνουν ότι είναι αναποφάσιστοι, είτε δηλώνουν ότι ΔΕΝ είναι σίγουροι πως θα ψηφίσουν εκείνο που δήλωσαν λίγο πριν στο ίδιο ερωτηματολόγιο… Ρευστότητα, που πονοκεφαλιάζει τους επαγγελματίες προφήτες της «λαϊκής θέλησης», οδηγώντας τους σε όλο και με εξεζητημένα ανακριτικά / εκμαιευτικά σχήματα. Κρίμα! Κρίμα για την «λαϊκή θέληση»! Με τόσο μεγάλη ποικιλία πολιτικών εμπορευμάτων στα ράφια να σουφρώνει τα μούτρα της; Α πα πα!! Πού οδεύομεν κύριοι;;

Η απάντηση έρχεται από εκεί που δεν θα το περιμένατε. Από έναν καλόγερο! (Όχι τον γνωστό!…) Το μέλος του τάγματος των δομινικανών Dominique Durable, θρησκευτικός φιλόσοφος και καθηγητής φιλοσοφίας, στη γαλλική Le Monde το 1948 (κι ενώ τα ερείπια του Β παγκόσμιου πολέμου κάπνιζαν ακόμα…), εκστασιασμένος απ’ τις προοπτικές της «νέας επιστήμης» με το όνομα Κυβερνητική, κατέθεσε ένα άρθρο με τίτλο UNE NOUVELLE SCIENCE : LA CYBERNETIQUE. Vers la machine à gouverner, που απαντάει (από τότε!) στην τωρινή και την αυριανή δυσθυμία των εκλογέων∙ κι όχι μόνο στο ελλαδιστάν. Διαβάστε παρακαλούμε για να διαπιστώσετε ότι τελικά το ένστικτο της «λαϊκής θέλησης» καταλαβαίνει την ματαιοπονία των «σωτήρων» της, και προετοιμάζει αδιόρατα την «Μεγάλη Έξοδο» (μαζί με τ’ αφεντικά, αλλά τι να κάνουμε; Έτσι δουλεύει ο καπιταλισμός!)

Le Monde λοιπόν, 28 Δεκέμβρη 1948, και:

… Μια απ’ τις συναρπαστικότερες προοπτικές που δημιουργούνται είναι η δυνατότητα της λογικής ρύθμισης των ανθρώπινων υποθέσεων, και ειδικότερα εκείνων που αφορούν ανθρώπινες κοινότητες και παρουσιάζουν μια κάποια στατιστική κανονικότητα, όπως είναι τα ανθρώπινα φαινόμενα διαμόρφωσης της κοινής γνώμης. Μπορεί άραγε να φανταστεί κάποιος μια μηχανή που θα συγκεντρώνει οποιοδήποτε είδος πληροφορίας, για παράδειγμα πληροφορίες σχετικά με την παραγωγή και την αγορά∙ και ύστερα θα προσδιορίζει ποια θα είναι η πιθανότερη εξέλιξη της κατάστασης, σε συνάρτηση με την μέση ψυχολογία των ανθρώπινων όντων και των ποσοτήτων που είναι δυνατόν να μετρηθούν σε κάθε δοσμένη περίσταση. Είναι άραγε δυνατόν να διανοηθεί κάποιος μια κρατική μηχανή που θα καλύπτει όλα τα συστήματα λήψης πολιτικών αποφάσεων;… Προς το παρόν τίποτα δεν μας εμποδίζει να φανταστούμε κάτι τέτοιο. Μπορούμε να ονειρευτούμε την εποχή που θα είναι δυνατόν μια machine à gouverner (μηχανή διακυβέρνησης) να είναι σε θέση να συμπληρώνει – για καλό ή για κακό – την σημερινή προφανή ανικανότητα του ανθρώπινου εγκεφάλου όταν ασχολείται με τον συνηθισμένο μηχανισμό της πολιτικής.

‘Όχι απλά αισιόδοξος ο πατήρ Durable το 1948, αλλά και έξω απ’ τα δόντια: «τι να περιμένουμε απ’ τους ηλίθιους;» λέει μιλώντας για την «προφανή ανικανότητα», χωρίς να διασαφηνίζει ποιους εννοεί. Τους εκλέκτορες; Τους εκλεγόμενους; Όλους μαζί;

Συνεχίζει:

Διαβάστε τη συνέχεια »

Μachine à gouverner

Κάτι κομμουνιστικά του είδους “και η καθαρίστρια να κυβερνήσει” ξεχάστε τα!!!

Δευτέρα 8 Μάη>> Αυτός ο μηχανισμός, που «αναπτύχθηκε» σταθερά ήδη απ’ την δεκαετία του 1980, έχει ονόματα: «λόμπυ» και «ειδικοί». Μιας και είναι στη μόδα η απέχθεια για την ανάγνωση (και ακόμα περισσότερο για την «αρχαιολογία των αναλύσεων») δεν θα παραπέμψουμε κανέναν στα Sarajevo νο 78 ή νο 80 ή νο 90 (τόσο παλιά όσο το 2013 και το 2014…) για τον ριζικό μετασχηματισμό των δυτικών «δημοκρατιών μέσω αντιπροσώπευσης», και την εγκατάσταση πολλών κύκλων «ειδικών» πίσω απ’ την «αντιπροσώπευση» και την «λήψη αποφάσεων»∙ κύκλων αόρατων, ανεξέλεγκτων αλλά καθοριστικών για την εύκολη ακύρωση της όποιας κοινωνικής πίεσης, και εν τέλει για την υποχρεωτική διαμόρφωση συναίνεσης (δηλαδή υπακοής). Ωστόσο κάπου εκεί (τότε, «παλιά»…) σχολιάζαμε ότι:

…Στον ορίζοντα του κοινωνικού φαντασιακού, η χρήση “ειδικών” δίνει  (άρχισε να δίνει απ’ τα ‘80s και μετά) ένα λούστρο ουδετερότητας και τεχνικής εγκυρότητας. [Παρότι] η κοινωνική ουδετερότητα των επιστημών είχε βέβαια αμφισβητηθεί στη διάρκεια των ταραγμένων δεκαετιών του ‘60 και του ‘70…

Όχι, δεν χρειάζεται να πάμε πίσω. Αρκεί να έχει καταλάβει όποιος ενδιαφέρεται τον ρόλο και την ισχύ των «ειδικών» στην πρόσφατη υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, όπου αυτοί (οι «ειδικοί») βγήκαν απ’ τα παρασκήνια των δυτικών ολιγαρχιών και εγκαταστάθηκαν στο κέντρο της σκηνής. Ποιος τους «διάλεξε»; Σίγουρα κανένας «λαός»… Ποιος θα τολμούσε να τους αμφισβητήσει (με την ευκολία που αμφισβητεί ένα πολιτικό κόμμα); Κανείς∙ καλές δόσεις λογοκρισίας εξαφάνιζαν κάθε αντίπαλο ειδικό, και στόλιζαν τους ανειδίκευτους καχύποπτους  με όλα τα επίθετα που διαθέτουν οι βόθροι της «νέας κανονικότητας»∙ μαζί με ποινές και τιμωρίες…  Ποιος υπερασπίστηκε αυτούς τους εγκάθετους σαν «έκφραση της επιστημονικής αλήθειας για τις κοινωνίες» και, κατά συνέπεια, σα νόμιμους και εύλογους σε πρώτη και τελευταία ανάλυση πολιτικούς καθοδηγητές / χειραγωγούς; (Α χα!!! Ας μην αρχίσουμε!…)

Η machine à gouverner του κεφάλαιου υπάρχει λοιπόν – με «ανθρώπινο πρόσωπο» προς το παρόν. Είναι ώριμη και κραταιά. Η σταδιακή και σύντομα εκτεταμένη μηχανοποίησή της είναι πολύ κοντύτερα απ’ όσο νομίζετε! (Πόσες φορές έχετε ακούσει την έκφραση «με απέρριψε το σύστημα» για ζητήματα κρατικής γραφειοκρατίας τα τελευταία χρόνια;) Η ενθουσιώδης υποδοχή της μηχανικής «νοημοσύνης» αποδεικνύει πως οι υποκειμενικοί, κοινωνικοί όροι γι’ αυτή τη μηχανοποίηση του «κυβερνητικού / εξουσιαστικού ορθολογισμού» υπάρχουν ήδη σε πολύ μεγάλη έκταση: κανείς δεν τολμάει να αμφισβητήσει την «εγκυρότητα», την «ακρίβεια» και την «ανιδιοτέλεια» της chatGPT… παρότι είναι ιδιοτελέστατο ανθρώπινο / τεχνικό έργο!!! (Εκτός αν πιστεύετε ότι ο προγραμματισμός μηχανών είναι υπεράνω συμφερόντων…)

Έχουν άραγε συναίσθηση οι (κατ’ αρχήν σωστά και δίκαια) απέχοντες απ’ το show της ολιγαρχικής «δημοκρατίας» ότι σε κάποια απ’ τις επόμενες κοντινές στροφές του μέλλοντος έχουν ήδη εγκατασταθεί οι προσδοκίες του Durable; Όχι…

Θα χαρούν όταν βρεθούν μπροστά τους ή θα γίνουν επιθετικά ά-πιστοι; Υποψιαζόμαστε, δυστυχώς, το πρώτο. Για διάφορους λόγους αλλά και επειδή στην εξέλιξη διάφορων μορφών μηχανοποίησης – του – κοινωνικού – εργοστάσιου, η συμβουλή του Durable απ’ το μακρινό 1948 έγινε ευμενώς αποδεκτή:

… Ίσως δεν θα ήταν κακή ιδέα για τις ομάδες που ασχολούνται σήμερα με την δημιουργία της Κυβερνητικής να προσθέσουν στο προσωπικό των τεχνικών τους, που προέρχονται απ’ όλους τους ορίζοντες της επιστήμης, μερικούς σοβαρούς ανθρωπολόγους και ίσως ένα φιλόσοφο που να έχει περιέργεια για τα παγκόσμια ζητήματα…

Έχουν!!! Έχουν απ’ όλα!!! Και μπηχεβιοριστές έχουν, και φιλόσοφους, και διαφημιστές…

Το τέλος… (Ποιο τέλος;)

Μια απ’ τις πιο πρόσφατες (2 Μάη 2023) ειδικές μελέτες για την επικινδυνότητα των mRNA πλατφορμών. Μεταφράζουμε (το τονισμένο με κίτρινο μέρος της αρχικής περίληψης):

… Τα άτομα με εμβολιασμό κατά της covid-19 έχουν υψηλότερο κίνδυνο για όλες τις μορφές αγγειακής απόφραξης του αμφιβληστροειδούς για 2 χρόνια μετά τον εμβολιασμό… Η σωρευτική επίπτωση αγγειακής απόφραξης του αμφιβληστροειδούς ήταν σημαντικά υψηλότερη στην εμβολιασμένη ομάδα σε σύγκριση με την μη εμβολιασμένη, 2 χρόνια και 12 εβδομάδες μετά τον εμβολιασμό…. Δεν ανιχνεύτηκε διαφορά σε σχέση με την μάρκα και την δόση των εμβολίων…

Δευτέρα 8 Μάη>> Έγινε μόλις πριν 3 μέρες, στις 5 Μάη, και δεν γιορτάστηκε με πυροτεχνήματα και τρελά πάρτυ! Το παραμάγαζο των φαρμακομαφιών που λέγεται ΠΟΥ, δια του γενικού διευθυντή του Tedros Adhanom Ghebreyesus, ανακοίνωσε το «τέλος της πανδημίας» (του τσαχπίνη…)∙ αν και όχι το τέλος του πολέμου (είπε). Έχουμε μεγάλη πτώση θανάτων διαβεβαίωσε στην φλύαρη συνέντευξή του: από 100.000 την ημέρα τον Γενάρη του 2021, πέσαμε στους 3.500 την βδομάδα στις 24 Απρίλη του 2023. Η «κοινή δεξαμενή» έχει προς το παρόν ντεμοντέ… Αλλά ο Michael Ryan, διευθυντής του «τμήματος έκτακτων καταστάσεων» που ίδιου φιλάνθρωπου οργανισμού, προειδοποίησε:

… Οι μάχες δεν έχουν τελειώσει… Στις περισσότερες περιπτώσεις μια πανδημία τελειώνει μόλις ξεκινήσει η επόμενη.

«Πες τα χρυσόστομε!» θα πουν κάποιοι… Αυτή η «επίσημη κήρυξη της ανακωχής» έρχεται μεν καθυστερημένη (Πεκίνο, Ουάσιγκτον και Βρυξέλες την έχουν κάνει ήδη) αλλά έχει ένα συγκεκριμένο νόημα. Από ‘δω και στο εξής οι φαρμακομαφίες δεν θα είναι υποχρεωμένες να κοστολογούν τις mRNA αντι-covid19 πλατφόρμες τους σε «φιλική τιμή». Δεν θα είναι πλέον τα κράτη οι πελάτες τους, αλλά οι ιδιώτες (και τα ασφαλιστικά ταμεία τους). Ο ρυθμός πλατφορμιασμού έχει πέσει σημαντικά (ενώ ανεβαίνει σταθερά ο αριθμός των δολοφονημένων και των σακατεμένων από την γενετική μηχανική), αλλά μερικές καλές δόσεις φόβων μπορούν να ξαναεμφανιστούν οποιαδήποτε στιγμή στη δημόσια σφαίρα (μήντια και παραμήντια): τα σχέδια του ΠΟΥ και των αφεντικών έχουν τίτλο «πανδημίες χωρίς ανάσα»! Ο κυρ Βασίλης, ο Άρχοντας Θυρών και Παραθύρων, θέλει οπωσδήποτε την επόμενη – και ποιος θα του χαλάσει χατήρι; Ο ΠΟΥ και οι φαρμακομαφίες έχουν άλλωστε πετάξει στον πάγκο του χασάπη την «Pandemic Treaty», την δημιουργία ενός ΔΝΤ υγείας, που χρειάζεται μεγάλο σπρώξιμο (και πολλές “πανδημίες”…) για να επιβληθεί. Είναι το τελευταίο «χαρτί» της καπιταλιστικής δύσης για να κρατήσει την ηγεμονία της στον πλανήτη…

Σ’ αυτά τα πάνω από 3 χρόνια της (κατά κύριο λόγο) δυτικής τρομοεκστρατείας τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος δεν πέτυχαν όλα όσα σχεδίαζαν, πέτυχαν όμως κάμποσα. Το πιο εφιαλτικό απ’ όλα είναι (κατά την ταπεινή μας γνώμη…) ότι έκαναν πολιτικά (με την πιο ευρεία έννοια της λέξης «πολιτική»…) «αόρατες» τις δεκάδες χιλιάδες δολοφονίες και τα ακόμα περισσότερα σακατέματα απ’ την γενετική μηχανική τους.

Ενόσω ο φόβος και η βία είναι που συνδέουν την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία 2020 – 2022 με οποιαδήποτε μέλλον απεργάζονται τα αφεντικά του συμπλέγματος, η δημόσια και πλατιά αναγνώριση των ήδη συντελεσμένων δολοφονιών και των σοβαρών τραυματισμών εκ μέρους αυτών των αφεντικών είναι ό,τι  μπορεί να εμποδίσει το γενετικό, βιολογικά «ρευστό» και «τροποποιήσιμο» μέλλον που επιδιώκει η βιομηχανία της υγείας στον 21ο αιώνα. Υπάρχουν πια πάμπολλα στοιχεία και αποδείξεις για το πως ακριβώς χακάρεται το ζωντανό σώμα (εν προκειμένω το ανθρώπινο) απ’ τα μικροχειρουργεία, σε κυτταρική κλίμακα, τεχνολόγων για τους οποίους το μόνο ενδιαφέρον είναι το να «πουλήσουν» και, φυσικά, η καριέρα τους. Υπάρχουν πια πάμπολλα στοιχεία και αποδείξεις ότι η γενετική μηχανική είναι ζαριές πάνω στη ζωή και ότι στην συντριπτική πλειονότητα των εφαρμογών της εκείνοι που κερδίζουν αποκλειστικά είναι οι «ημίθεοι σωτήρες» – εταιρείες και «ειδικοί». Υπάρχουν πια πάμπολλα στοιχεία και αποδείξεις ότι το «σπάσιμο του ταμπού», η γενετική επίθεση στα ανθρώπινα σώματα, απελευθερώνει ήδη με μεγάλη ταχύτητα όλες τις άλλες εμπορικές όψεις των βιοτεχνολογιών, τις οργανωμένες μεταλλάξεις (και την οργανωμένη νοσηρότητα) φυτών, ζώων, εντόμων, μικροοργανισμών.

Αν, τώρα, συνθηκολογήσουμε με ψευτο-χαλαρωτικές ανακοινώσεις του είδους «πανδημία τέλος» (άρα ας τα ξεχάσουμε όλα…), κι αν τώρα αφήσουμε στο σκοτάδι τις πραγματικές, εγκληματικές συνέπειες της γενετικής μηχανικής, θα είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο αύριο και μεθαύριο να εμποδιστεί η καθολική γενετικοποίηση και άρα ο γενικός έλεγχος.

Ναι, ξέρουμε, είμαστε περιθωριακοί. Ναι, ξέρουμε, το αιώνιο τώρα είναι που τραβάει την μαζική προσοχή∙ το αύριο και το μεθαύριο απωθούνται μοιραλατρικά. Ναι, ξέρουμε ότι απέναντί μας έχουμε μια πανίσχυρη και αδίστακτη διεθνή ένωση των αφεντικών, με τα τοπικά (εθνικά) παραρτήματά της, με άπειρους πόρους και μέσα… Ναι, αυτά και άλλα ισχύουν∙ όμως…

Ο Γκράμσι σχολίασε πριν έναν αιώνα ότι η νοσηρότητα εμφανίζεται ανάμεσα στο θάνατο του παλιού και στη γέννηση του καινούργιου. Δεν μπορούσε να φανταστεί πως η οργανωμένη νοσηρότητα μπορεί να είναι η καπιταλιστική κανονικότητα του «καινούργιου».

Τώρα πια το ξέρουμε.

Προσεισμικά φαινόμενα;

Δευτέρα 8 Μάη>> Τέσσερεις τράπεζες βαράνε κανόνι μέσα σε δύο μήνες; Ναι… Θα ακολουθήσουν κι άλλες. Όμως «ο τραπεζικός τομέας είναι υγιής και σταθερός» στις ηπα – λέει η fed. Και ο Krugman…

Είναι; Η JPMorgan που «έφαγε» πρόσφατα την First Republic έχει αξιολογηθεί ως η πιο επικίνδυνη τράπεζα στις ηπα. Αλλά…. Όπως και 3 ακόμα «συστημικές» τελεί υπό άμεση κρατική «προστασία».

Η αιτία που γονατίζει μικρομεσαίες τράπεζες (ως τώρα) είναι η ίδια που πριονίζει και τις μεγαλύτερες:

Διαβάστε τη συνέχεια »

Στραβάδια, απολύομαι!

Δευτέρα 1 Μάη>> Αφιερωμένο special στην απελεύθερη Α. το «πολιτικά in-correct» Κάγκελα Παντού. Απ’ τα βάθη του χρόνου, σε ένα συναυλιακό reunion του Πανούση με τις Μουσικές Ταξιαρχίες το 2015.

Αποτελεσματικά και ασφαλή;

Δευτέρα 1 Μάη>> Δυόμισυ χρόνια μετά την αφετηρία των καταναγκαστικών, μαζικών πλατφορμιασμών με τα κατορθώματα της γενετικής μηχανικής (mRNA πλατφόρμες…) ο ΕΟΦ θεώρησε ότι είναι η κατάλληλη στιγμή για να ανακοινώσει λίγες, πολύ λίγες «απώλειες», στις 24 του περασμένου Απρίλη. Από κάποιες απόψεις πράγματι ήταν η κατάλληλη στιγμή: ο πλατφορμιασμός έχει σχεδόν σταματήσει, άρα δεν θα επηρρεαστεί∙ προεκλογική περίοδος (με ότι σημαίνει αυτό…)∙ τα κοινωνικά προβλήματα είναι πολλά και διαφορετικά.

Αλλά κι απ’ τους 63 (!!!) θανάτους / δολοφονίες που αποδόθηκαν στις πλατφόρμες με «κίτρινες κάρτες», ο ΕΟΦ κουκούλωσε τους 61 με μια ομίχλη αβεβαιότητας – έτσι ώστε (σύμφωνα με τον εθνικό καθεστωτικό εποπτικό μηχανισμό) το ελλαδιστάν κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ αντοχής στη γενετική μηχανική: Δύο (2) και μόνο δύο θάνατοι μπορούν να χρεωθούν στο σφαγείο των φαρμακομαφιών και των συνεργατών τους μετά από 2,5 χρόνια!

Ξέρουμε βέβαια την αλήθεια, και εμπειρικά και (έμμεσα) μέσα από τα στοιχεία άλλου επίσημου οργανισμού. Οι θάνατοι / δολοφονίες απ’ τις πλατφόρμες είναι πολλές, πάρα πολλές εκατοντάδες, και τα σακατέματα χιλιάδες! Αλλά εδώ ακολουθείται η ανάποδη τακτική από εκείνη της «κοινής δεξαμενής». Σε ότι είχε σχέση με τους «θανάτους απ’ την covid-19» χρεωνόταν στον τσαχπίνη οποιοσδήποτε θάνατος από οποιαδήποτε αιτία, ακόμα και 3 μήνες μετά το «θετικό τεστ»: οργανωμένη τρομοκρατία! Αντίθετα, με την τακτική της «απόλυτης αθωώτητας», και οι «κίτρινες κάρτες» ήταν / είναι πρακτικά σχεδόν απαγορευμένες, και οι «ιατρικές διαγνώσεις αιτίων θανάτου» ήταν «οτινάναι», και οι ελάχιστοι θάνατοι που κατάφεραν να συσχετιστούν  …χμμμ… «δεν είναι πιθανό…», «δεν είναι δυνατό…», «το ψάχνουμε ακόμα…»: εντάξει μωρέ, δεν τρέχει τίποτα!!

Οι στατιστικές θανάτου της ελστατ δείχνουν δραματικά διαφορετική κατάσταση. To 2020 ήταν η χρονιά που όλα τα πλάκωνε η φοβέρα και που (θα) πεθαίναμε όλοι… Το 2021 ήταν η χρονιά «της σωτηρίας και της απελευθέρωσης»… Αλλά το 2021 πέθαναν στο ελλαδιστάν 13.500 άτομα παραπάνω απ’ ότι το 2020∙ κάτι που αν συνέβαινε σε «κανονικές εποχές» θα ήταν αιτία για μεγάλο και γενικό συναγερμό («από τι πεθαίνουν»;)∙ αλλά το 2021 ήταν κοινό (και άρρητο…) μυστικό η αιτία, αν όχι η μοναδική σίγουρα η κυριότερη. Δείτε την κόκκινη γραμμή (θάνατοι 2021) σε σχέση με την μπλε (μέσος όρος 2015 – 2020) και την κίτρινη (απομονωμένη η κατάσταση το 2020):

Το 2022 η κατάσταση ήταν το ίδιο καταστροφική. Με ανεβασμένο τον μέσο όρο (αυτή τη φορά 2016 – 2021) λόγω της προσθήκης του φονικού 2021 (μπλε γραμμή), οι θάνατοι το 2022 ήταν ακόμα περισσότεροι τους περισσότερους μήνες, και σε καμία περίπτωση λιγότεροι (σε σχέση με τον μέσο όρο – κόκκινη γραμμή). Τους πρώτους 3 μήνες μάλιστα ήταν περισσότεροι ακόμα και απ’ το 2021…

Για να κουκουλωθεί αυτή η πραγματικότητα (την οποία ξέρουν εκατοντάδες χιλιάδες που έχουν επιζήσει και οι οικείοι τους…) εφευρέθηκε ως γνωστόν η … «long covid-19»: επέκταση και πανωσήκωμα στην «κοινή δεξαμενή»! Εν τέλει σερβίρεται και γίνεται σιωπηρά αποδεκτό αυτό το εγκληματικά και κυνικά σουρρεαλιστικό: υπάρχει μια αρρώστια-που-σκοτώνει-και-σακατεύει-ακόμα-και-πολλούς-μήνες-μετά-την-μόλυνση, η «long covid-19», η χειρότερη εδώ και έναν αιώνα, αλλά … τι να κάνουμε βρε αδερφέ; Έτσι είναι η ζωή… Οι φαρμακομαφίες δεν μπορούν να μας σώσουν άλλο! (Αλλά ούτε το φυσικό ανοσοποιητικό μας…)