Το Λονδίνο που δαγκώνει

Δευτέρα 2 Ιούνη (00.15) >> Σίγουρα θα πρέπει να αναγνωριστεί στην MI6 (κυρίως) και δευτερευόντως στους ουκρανούς συνεργάτες της ότι έκαναν ένα τολμηρό σα σύλληψη και ακόμα πιο τολμηρό (και πολύπλοκο) σαμποτάζ με τις χθεσινές undercover επιθέσεις με drones σε ρωσικά στρατιωτικά αεροδρόμια μακριά, πολύ μακριά απ’ το μέτωπο, «βαθιά μέσα στη ρωσία»∙ σε μια περίπτωση τουλάχιστον 6.000 χιλιόμετρα μακριά. Το σαμποτάζ ήταν πετυχημένο, αν και όχι όσο είχε προϋπολογιστεί…

Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα σε τέτοιες ενέργειες, ειδικά όταν πετυχαίνουν.

Διαβάστε τη συνέχεια »

Δεν λερώνει!

Δευτέρα 2 Ιούνη (00.13) >> Μετά τα ρομποτικά pets, μετά τα ρομποτικά σκυλιά (για τον στρατό και την αστυνομία), να κάτι εντυπωσιακό. Μπορεί να το έχει δει ήδη, μπορεί όχι. Σε κάθε περίπτωση επιτρέψτε μας να το σχολιάσουμε:

Μερικοί αναρωτιούνται γιατί μια γνωστή και πετυχημένη ιαπωνική εταιρεία μοτοσυκλετών ασχολήθηκε να φτιάξει αυτό. Η εύκολη απάντηση είναι: για να αναπτύξει και να πατεντάρει την σύνθετη τεχνολογία που κάνει εφικτό ένα ρομποτικό «άλογο». Τεχνολογία που προφανώς μπορεί να εφαρμοστεί και σε άλλα κινούμενα ρομπότ.

Η συγκυρία είναι κατάλληλη. Διεθνώς (με πρωταθλητές τους κινέζους τεχνικούς) τα «ανθρωπόμορφα» ρομπότ βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των καινοτομιών και των δοκιμών. Στην κίνα έχει γίνει ήδη ένας ημι-μαραθώνιος αγώνας δρόμου για ρομπότ, κι ένα πυγμαχικό τουρνουά επίσης για ρομπότ.

Μην ρωτάτε για το χρώμα του ρομπότ. Είναι απόδοση τιμής στους αφρικάνους δρομείς…

Και στις δυο περιπτώσεις (ή όποιες ανάλογες) πρόκειται για τεστ τεχνικής απόδοσης σε δύσκολες (και κυρίως: ως τώρα ανθρώπινης αποκλειστικότητας) συνθήκες. Η kawasaki προτίμησε να ρίξει το βάρος της σ’ ένα σπέσιαλ τετράποδο off road, που (όχι παράδοξα) μπορεί να έχει και εμπορική απεύθυνση (αν, φυσικά, λυθούν ζητήματα όπως συνεργεία επισκευών, «οδική βοήθεια», κλπ) – όσο ακριβό κι αν είναι.

Το ζήτημα είναι ότι οι ρομποτικές κατασκευές φαίνεται να βγαίνουν έξω απ’ τις βιομηχανικές ζώνες όπου έχουν γίνει πια σχεδόν κοινοτοπία στην οργάνωση της παραγωγής. Τώρα προορίζονται για την παροχή υπηρεσιών, τον τριτογενή. (Σε αρκετές περιπτώσεις – χωρίς ανθρωπομορφισμό ή ζωομορφισμό – και για τους στρατούς).

Ο τριτογενής είναι μεγάλος «όγκος» της καθημερινής (καπιταλιστικής) πραγματικότητας. Η ρομποτοποίηση, σε συνδυασμό με την «ΑΙ-ποίηση» (συγγνώμη για το νεολογισμό!!!) μπορεί να προχωρήσει από διάφορες αφετηρίες. Απ’ τα οχήματα ως το service σε νοσοκομεία, και απ’ τις «οικιακές βοηθούς» ως τα παιδικά παιχνίδια.

Παρότι δεν είναι κάτι που θα συμβεί την ερχόμενη βδομάδα, δεν θα ήταν άσχημη ιδέα να προετοιμάζετε… τις άμυνές σας!!!

 (Στα χωριά σας δεν είχατε drones… Τώρα σβουρίζουν κάπου γύρω, και δεν ξέρετε από που θα σας έρθουν…)

Dal fiume fino al mare

Δευτέρα 26 Μάη >> Από το ποτάμι ως την θάλασσα: οι Banda Bassotti, μια  κομμουνιστική μπάντα ska punk (Ρώμη, απ’ το 1987) για την Παλαιστίνη. Πριν λίγους μήνες.

Bonus track των ιδίων: ο κανόνας της αρμονίας…

Ο πόλεμος εντός

Δευτέρα 26 Μάη >> Η είδηση της δολοφονίας δυο υπαλλήλων της θεοναζί πρεσβείας στην Ουάσιγκτον έκανε τον «κύκλο» της διεθνώς, προκαλώντας αγανάκτηση και τα λοιπά. Κάποιοι βρήκαν την ευκαιρία να εκδηλώσουν εκείνο που υπάρχει «σιωπηλά» στο μυαλό όλων των θεοναζί, ειδικά εφόσον ηττώνται στρατιωτικά. Ο δεξιός αμερικάνος βουλευτής Randy Fine, για παράδειγμα, ζήτησε (ως απάντηση στην δολοφονία των δυο) να «αντιμετωπιστεί η Γάζα όπως αντιμετωπίστηκε η ιαπωνία στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, έτσι ώστε να συνθηκολογήσει: να ισοπεδωθεί με κανά δυο ατομικές βόμβες…»

Κατά τα υπόλοιπα η κυκλοφορία-της-είδησης άφησε το αναμενόμενο κατακάθι: «κάποιος μουσουλμάνος φανατικός απέδειξε πόσο σοβαρός και επικίνδυνος είναι ο αντισημιτισμός σήμερα». Λαμπρά – περιμένατε κάτι διαφορετικό;

Ο 31 χρονών Elias Rodriguez (ο δολοφόνος) δεν είναι ωστόσο ούτε μουσουλμάνος, ούτε άραβας. Είναι γνήσιος αμερικάνος, απ’ το Σικάγο. Με την συνηθισμένη διαδρομή των νεαρών αμερικάνων που σπουδάζουν, και ιδιαίτερη προσοχή και ενασχόληση με τα ζητήματα τα σχετικά με την δυτική αποικιοκρατία στην αφρική. Για ένα κάποιο διάστημα στο παρελθόν ήταν μέλος του γνωστού στις ηπα «κόμματος για τον σοσιαλισμό και την ελευθερία» (party for socialism and liberation / PSL), μιας μαρξιστικής / λενινιστικής οργάνωσης που δημιουργήθηκε το 2004 μετά από διάσπαση στο «workers world party». Η οργάνωση υποστηρίζει την Παλαιστινιακή αντίσταση, αλλά αρνείται ότι ο Rodriquez ήταν μέλος της τα τελευταία χρόνια…

Πιθανό να σας ενδιαφέρουν ορισμένα αποσπάσματα απ’ την πολιτική άποψη του Rondriguez, την οποία δημοσιοποίησε (από ανάρτησή του) ο δημοσιογράφος Ken Klippenstein:

Διαβάστε τη συνέχεια »

Παλαιστίνη

Φασιστικά εκλαίρ σε φασιστικό μαγαζί: “αφήστε τον στρατό να τους λιώσει”… Οι ναζί των ’30s και των ’40s θα γυρνάνε μέσα στους τάφους τους που δεν είχαν τέτοιες ιδέες: οι διάδοχοι θεοναζί είναι άξιοι συνεχιστές / ανανεωτές…

Δευτέρα 26 Μάη (00.14) >> Ώστε οι δυτικές βιτρίνες ανακάλυψαν, μετά από 20 μήνες αίματος, θανάτου και καταστροφής, ότι «το δικαίωμα αυτοάμυνας» του χωροφύλακά τους στη μέση Ανατολή είναι κάπως υπερβολικό όταν επιβάλει μαζική ασιτία στους αιχμάλωτους της Γάζα, και ότι πρέπει να τον μαλώσουν (αυτόν τον χωροφύλακα); Ή μήπως ανακάλυψαν ότι «βρε παιδί μου η δύση πάντα νοιάζεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα!»;

Εκτιμάμε τίποτα απ’ τα δύο!!! Υπάρχει το προφανές, ότι το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς έχει αποτύχει / ηττηθεί (στρατιωτικά) απ’ την Παλαιστινιακή αντίσταση – αυτό αναγκάζονται να το παραδεχτούν εδώ κι εκεί μέσα απ’ τα δόντια διάφοροι κοντυλοφόροι / δημαγωγοί. Λιγότερο προφανές είναι ότι αυτό το συγχρονισμένο «δυτικό ενδιαφέρον» (στα λόγια) για το αν χιλιάδες παιδιά θα πεθάνουν από πείνα ή όχι ανήκει (μπορεί να ανήκει…) στη διαχείριση της ήττας – τόσο απ’ τα δυτικά καθάρματα όσο και απ’ τα θεοναζί.

Δεν έχουμε ακράδαντα ή έστω ισχυρά στοιχεία. Διάφοροι «ψίθυροι» όμως που εντοπίζουμε στην φλυαρία για το «τι θα γίνει επιτέλους στην Παλαιστίνη» συγκλίνουν (πάντα κατά την άποψή μας) στο ότι η δυτική «ανθρωπιστική» καούρα και συνδρομή (όση και όπως) θα μπορούσε να είναι βασικό συστατικό στοιχείο ενός εκβιασμού του είδους: ναι μεν ω άμαχοι Παλαιστίνιοι, γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένοι δεν θα πεθάνετε απ’ την πείνα αλλά για να «λήξει» αυτή η σφαγή θα πρέπει να φύγουν όλοι οι ένοπλοι της αντίστασης απ’ την Γάζα… Η οποία «αφοπλισμένη» Γάζα θα μείνει υπό θεοναζί στρατιωτική κατοχή για κάποια χρόνια για «ανθρωπιστικούς» λόγους (και για να αρχίσει μια κάποια ανοικοδόμηση…) και κάποια στιγμή αργότερα «βλέπουμε»…

(Είναι ένα «κόλπο» που έχει ξαναγίνει. Τον Ιούνη του 1982 ο απαρτχάιντ στρατός εισέβαλε στο λίβανο. Δυο μήνες αργότερα, τον Αύγουστο την ίδιας χρονιάς όλοι οι ένοπλοι της PLO (οι παλαιστινιακές ένοπλες οργανώσεις είχαν τότε την βάση και τις δυνάμεις τους στα προσφυγικά παλαιστινιακά στρατόπεδα στο νότιο λίβανο), περίπου 12.000 άτομα, αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν και μεταφέρθηκαν στην Τύνιδα. Δυο βδομάδες μετά οι λιβανέζοι φασίστες σύμμαχοι του Τελ Αβίβ, με την «εξωτερική βοήθεια» (περικύκλωση των στρατοπέδων ώστε να μην μπορεί να βγει κανένας…) του απαρτχάιντ στρατού, εισέβαλαν στα απροστάτευτα προσφυγικά στρατόπεδα της Sabra και της Shatila έξω απ’ την Βηρυττό και μέσα σε 3 συνεχόμενες μέρες και νύχτες (απ’ τις 16 ως τις 18 Σεπτέμβρη) έσφαξαν 3.500 γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους. Εν τέλει ο θεοναζί στρατός συνέχισε «προσωρινά, για λόγους ασφάλειας» την κατοχή του νότιου λιβάνου (έτσι δημιουργήθηκε η Hezb’ Allah…) για 18 χρόνια ακόμα, και αποχώρησε μόλις το 2000).

Τι έκανε η «διεθνής κοινότητα» όταν αποκαλύφθηκε η σφαγή στη Sabra και στη Shatila; Την ονόμασε «γενοκτονία» και έκρινε ότι ο ισραηλινός στρατός «αμέλησε και δεν πήρε τα προσήκοντα μέτρα για να την εμποδίσει». Αυτό, και τέλος….

Τα δυτικά καθάρματα θέλουν τώρα, μετά από 20 μήνες, να παίξουν «τους καλούς μπάτσους». Που έχουν κάθε διάθεση να «πιέσουν» τον χωροφύλακά τους να αφήσει (και να αφήνει) ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά αφού έχει κι αυτός το αναγνωρισμένο «δικαίωμα στην αυτοάμυνα» δεν γίνεται να ταϊζει και τους … «τρομοκράτες», έτσι δεν είναι; Οπότε (έτσι πάει η ανησυχία μας) θα μπορούσε αυτός ο «αυτοάμυνας» α) να δεχτεί μια-κι-έξω ανταλλαγή αιχμαλώτων, υπό την προϋπόθεση β) πως όσοι Παλαιστίνιοι κρατούμενοι απελευθερωθούν, μαζί με όλους τους ένοπλους της Γάζα θα φύγουν μακριά (πόσο μακριά; στη … λιβύη;), γ) το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς θα «έχει την ευθύνη της δημόσιας τάξης» στην κατεχόμενη Γάζα «για κάποιο διάστημα», δ) θα μπορέσει να κατακτήσει όλα τα τούνελ… και έτσι …. «θα τελειώσει ο πόλεμος» – χωρίς ήττα ούτε των θεοναζί, ούτε των πατρώνων τους!

…. «Μπορεί να παραβιάζετε την διεθνή ανθρωπιστική νομοθεσία»… «Είναι δυσανάλογη» …: Ωωωω οι δυτικοί! Μαλώνουν το κατασκεύασμά τους… (Από την καθεστωτική the Times of Israel – 25 Μάη 2025)

Επαναλαμβάνουμε, προς αποφυγή παρεξηγήσεων: δεν έχουμε ούτε ακλόνητα στοιχεία ούτε διασταυρωμένες πληροφορίες πως κάτι τέτοιο «μαγειρεύεται» πίσω απ’ το ξαφνικό δυτικό «ανθρωπιστικό» ενδιαφέρον. Καθαρά και ανοικτά ούτε λέγεται ούτε γράφεται κάτι… Μπορεί να είμαστε εξαιρετικά καχύποπτοι. Ή «μιλάει» ένα κάποιο ιστορικό ένστικτο: κάτι πολύ βρώμικο βρίσκεται ή χωράει πίσω απ’ τις συντονισμένες ανθρωπιστικές εκκλήσεις των δυτικών καθαρμάτων… Χρειάζεται πολιτική εγρήγορση, και καμία “ανακούφιση”!

Απ’ την άλλη μεριά υπάρχει περίπτωση η ένοπλη αντίσταση να εγκαταλείψει την Γάζα; Όχι… Αλλά εδώ (θα μπορούσε να) βρίσκεται ένα κέντρο ψυχολογικού πολέμου προς τους αμάχους: Τι θέλετε; φαγητό και φάρμακα ή όπλα; (Οι τσατσορούφιανοι της «παλαιστινιακής αρχής» έχουν κάνει ήδη «διαδηλώσεις» μέσα στα ερείπια κατά της αντίστασης και «υπέρ της ειρήνης»…)

Κάτι τέτοιο θα ήταν ωμός, ελεεινός, αισχρός εκβιασμός∙ γιατί όμως όχι απ’ την μεριά των φυσικών και ηθικών αυτουργών δεκάδων χιλιάδων δολοφονιών όταν μάλιστα ΔΕΝ κινδυνεύουν πολιτικά γι’ αυτά τους τα εγκλήματα; Θα σιδερώσουν και θα φορέσουν τα φωτοστέφανα των «ειρηνοποιών», θα ικανοποιήσουν κι όλους εκείνους τους ευαίσθητους υποτελείς τους (δεν είναι καθόλου λίγοι) που «συμπαθούν» τους Παλαιστίνιους αλλά ΧΩΡΙΣ ένοπλη αντίσταση (απομονώνοντας έτσι όσους υπερασπίζονται την ένοπλη, αντικατοχική, αντιαποικιοκρατική αντίσταση ως «φιλοτρομοκράτες»…), θα κάνουν και τις δουλειές τους με τις πετροχούντες, που κι αυτές με τη σειρά τους θα είναι ήσυχες και θα τσοντάρουν για την «ανοικοδόμηση»…

Δαμάζοντας την έρημο

Δευτέρα 26 Μάη (00.06) >> «Κλιματική κρίση»: υπαρκτή ή όχι; Μεγάλη ή αμελητέα; Ανθρωπογενής ή όχι; Στις δυτικές κοινωνίες η «κλιματική κρίση» έχει ριχτεί στην μαζική κατανάλωση για να κρύψει την χρηματιστικοποίηση του οτιδήποτε φυσικού, δασών, λιμνών, ποταμών, γονιδιακών υποθεμάτων, στο όνομα μιας «προστασίας» που μόνο το κεφάλαιο μπορεί (και πρέπει…) να αναλάβει… Όσο για τους υποτελείς; Η «συμμετοχή» τους εξαντλείται στη σταθερή νηπιοποίησή τους («χάρτινα καλαμάκια»!!!), στη συναίνεση για την κατασκευή όλο και μεγαλύτερων ενεργειοβόρων και υδροβόρων data centers∙ και, φυσικά, στην πειθαρχία του «ατομικού αποτυπώματος άνθρακα» (: μια εφεύρεση της BP….).

Δεν είναι παντού στον καπιταλιστικό πλανήτη έτσι τα πράγματα. Στην (απειλητική…) κίνα τα πρακτικά προβλήματα αντιμετωπίζονται με πρακτικές λύσεις – ακόμα κι αν πρόκειται για την σκληρή αναμέτρηση με τις ερήμους και την ερημοποίηση. Στο παρακάτω video (26 λεπτά, υποτιτλισμένο) παρουσιάζεται η «επιτυχία του αδύνατου»: όχι απλά να σταματήσει αλλά να αντιστραφεί η ερημοποίηση στην κινεζική επικράτεια!

Για όσες / όσους ενδιαφέρονται υπάρχουν αρκετά video που παρουσιάζουν αυτή την χωρίς προηγούμενο εκστρατεία. Το συγκεκριμένο, λίγο μεγαλύτερο, έχει το πλεονέκτημα μιας πιο κατατοπιστικής ιστορικής περιγραφής. Υποδεικνύει μια πολιτική προσέγγιση, επίμονη για δεκαετίες: χωρίς «αγοροπωλησίες περιβαλλοντικών πόρων», χωρίς χρηματιστήρια, χωρίς ενοχές, χωρίς φύκια για μεταξωτές κορδέλες…

 

Η κατάσταση των πραγμάτων…

Δευτέρα 19 Μάη (00.24) >> Εντάξει! Τώρα ξέρουμε: η απάντηση του παλατιού του Μικρού Δούκα του Λίγηρα (Elysee) στην αποκάλυψη του σνιφαρίσματος (στο τραίνο, που διάφοροι ονόμασαν ήδη coke train) μας έπεισε:

Αν «αυτό» είναι η «αποκατάσταση της αλήθειας», τότε… Τότε ναι, είναι χρήστες! Και ως τέτοιος ο Μικρός Δούκας (ή το γραφείο του) έκανε ένα λάθος στην απάντηση. Θα έπρεπε να είναι έτσι:

Τα βίτσια των αρχόντων θα μπορούσαν

Διαβάστε τη συνέχεια »

Κβάντα

Δευτέρα 19 Μάη (00.20) >> Θέλοντας να υποτιμήσει το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο ο αντιπρόεδρος Vance (ένας είναι ο «αντιπρόεδρος Vance»!!) χαρακτήρισε πριν λίγες βδομάδες την κίνα «αγροτική χώρα». Χμμμμ…. Ό,τι δεν φτάνει η αλεπού…

Οι ανακοινώσεις τεχνολογικών εφαρμογών αιχμής, είτε από κινέζικους κρατικούς οργανισμούς, πανεπιστήμια, ερευνητικά ινστιτούτα κλπ, είτε από επιχειρήσεις είναι κάτι παραπάνω από «βροχή» εδώ και πάρα πολλούς μήνες. Δύσθυμα ή όχι (συνήθως το πρώτο) όλο και περισσότεροι δυτικοί «ειδικοί» αναγνωρίζουν ότι το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο παίρνει την πρωτοκαθεδρία σ’ όλες τις τεχνολογίες αιχμής (είναι αυτές των οποίων οι μαζικές εφαρμογές εξασφαλίζουν την καπιταλιστική ηγεμονία στον πλανήτη), μ’ έναν ρυθμό που δείχνει πως εκτός αν συμβούν «θαύματα» (;;;) είναι πλέον σχεδόν αδύνατο να το προλάβουν τα δυτικά ανάλογα.

Μια απ’ τις τελευταίες ανακοινώσεις προέρχεται απ’ την china telecom, την κρατική εταιρεία τηλεπικοινωνιών: πέτυχε την πρώτη παγκόσμια διαπεριφερειακή τηλεφωνική κβαντικά κρυπτογραφημένη κλήση, σε μια απόσταση πάνω από 1000 χιλιόμετρα, ανάμεσα στο Πεκίνο και την πόλη Hefei.

Τέτοιου είδους κβαντικές επικοινωνίες θεωρούνται (πέρα απ’ τα υπόλοιπα) αδιαπέραστες από οποιαδήποτε προσπάθεια υποκλοπής. Αλλά το επίτευγμα της china telecom δεν έγκειται απλά στην αποστολή και στην λήψη ενός σήματος. Πίσω απ’ την κβαντική αποστολή υπάρχουν βασικές τεχνολογικές καινοτομίες / εφαρμογές. Η εταιρεία έχει ήδη εγκαταστήσει και δοκιμάσει στην πράξη περιφερειακά κβαντικά δίκτυα επικοινωνιών μικρότερων αποστάσεων στη Σανγκάη, στο Πεκίνο, στην Hefei και στη Guangzhou, εξυπηρετώντας σχεδόν 500 κρατικές υπηρεσίες και 380 κρατικές επιχειρήσεις. Σ’ αυτή την εξυπηρέτηση περιλαμβάνεται μεταξύ άλλων μια πλατφόρμα κβαντικής άμεσης ανταλλαγής μηνυμάτων και μια ακόμα πλατφόρμα για λογιστική / οικονομική χρήση.

Αυτά συμβαίνουν ενόσω το ψοφιοκουναβιστάν (κι ως ένα βαθμό τα ευρωπαϊκά κράτη / κεφάλαια) προσπαθούν να συγκρατήσουν, ακόμα και να εκτροχιάσουν την κινεζική καπιταλιστική ισχύ…. με όποιον τρόπο μπορούν, με όποιον τρόπο νομίζουν ότι μπορεί να έχει κάποιο αποτέλεσμα. Αλλά οι ποιότητες, οι ποσότητες και οι ικανότητες του κινεζικού κοινωνικού εργοστάσιου ξεπερνούν ήδη τόσο πολύ ακόμα και τις φαντασιώσεις μεγαλείου της δύσης, ώστε η μόνη λογική στάση θα ήταν η έντιμη συνθηκολόγηση.

Όμως κάτι τέτοιο μοιάζει αδιανόητο: δεν είναι ο λευκός ελέω θεού μόνιμος κυρίαρχος του πλανήτη;

Αυτή η «ανάμνηση» βρυκολακιάζει ήδη στα μυαλά αρχόντων και αρχόμενων…

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 19 Μάη >> Μόνοι τους (οι δυτικοί δημαγωγοί) σκηνοθέτησαν τις «προσδοκίες» τους απ’ το ραντεβού στην Istanbul, μόνοι τους συμπέραναν ότι ήταν … φιάσκο! Άχρηστοι ακόμα και για κριτική παιδικού κόμικ – αλλά τι να κάνουμε; Αυτοί είναι…

Περίμενε κάποιος κάτι συνταρακτικό στις 16 Μάη; Όχι. Αλλά τότε; Άρχοντες και δημαγωγοί στη δύση, βουτηγμένοι στη λάσπη εκείνου που ονόμασαν «σωστή μεριά της ιστορίας» εδώ και 3,5 χρόνια, δεν βλέπουν πια ούτε τη μύτη τους.

Ο ελιγμός της Μόσχας με την πρόσκληση για έναρξη διαπραγματεύσεων θα ήταν παράλογος αν αυτές ήταν κυριολεκτικές. Τέτοιου είδους διαπραγματεύσεις τις ζητάει η ηττημένη πλευρά, όχι η νικήτρια! Αλλά (αδύνατο να γίνει κατανοητό!) ο ελιγμός αφορούσε όχι τις πραγματικές εξελίξεις στο πεδίο. Αφορούσε την συντήρηση και την όξυνση των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων στη δύση! Είτε μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών, είτε μεταξύ Ουάσιγκτον και ευρωπαίων σωστομεριτών, είτε ανάμεσα στην ψοφιοκουναβική φράξια της αμερικανικής διοίκησης και τους νεοσυντηρητικούς / δημοκρατικούς του αμερικανικού καθεστώτος. Κι εκεί ο ελιγμός της Μόσχας πρέπει να θεωρηθεί πετυχημένος.

Πιο αναλυτικά:

Διαβάστε τη συνέχεια »