Ένα βραβείο επειγόντως!

Δευτέρα 14 Ιούλη (00.33) >> Η τωρινή εποχή των τεράτων έχει και διασκεδαστικές στιγμές, αν μπορεί κάποιος να τις δει έτσι.

Ο αρχιχασάπης των Παλαιστινίων έκανε (ξανά…) επίσκεψη στο αφεντικό στην Ουάσιγκτον, για να «ρυθμίσει» τις υποθέσεις του – είναι πολλές… Κι εκεί, για να γλύψει (άλλη μια φορά) το ματαιόδοξο αφεντικό, είχε αυτήν την φαεϊνή ιδέα (για την οποία στο ελλαδιστάν, που είναι σύμμαχος πιστός και των δύο, δεν μάθατε τίποτα):

Το πιστεύετε ή όχι, περί αυτού πρόκειται: ο καταζητούμενος παγκόσμια για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας παρέδωσε στο αφεντικό (και ουσιαστικό συνένοχο πλέον στη γενοκτονία!) αντίγραφο της «αίτησής του να δοθεί το νόμπελ Ειρήνης» στο ψόφιο κουνάβι!!! (Πώς και δεν πρότεινε να το μοιραστούν μεταξύ τους; Από μετριοφροσύνη ίσως…)

Θα μπορούσαν να γραφτούν διάφορα «διδακτορικά» γι’ αυτήν την στιγμή: γεωπολιτικής, ηθικής, αισθητικής: ένας μαφιόζος βουτηγμένος ως τις ρίζες των μαλλιών του στο αίμα κολακεύει τον ανισόρροπο capo dei capi προτείνοντας τον για … πάπα!

Το ψόφιο κουνάβι έχει ψύχωση με το «νόμπελ ειρήνης» επειδή έχει δοθεί (και) στον Obama (και μάλιστα τους πρώτους μήνες της θητείας του…), τον Obama που το ψόφιο κουνάβι μισεί. Ο Obama έκανε κάμποσους πολέμους στη διάρκεια των 2 θητειών του, αλλά το «νόμπελ ειρήνης» το είχε ήδη καδράρει. Οπότε (σου λέει το ψόφιο κουνάβι) «γιατί αυτός κι όχι εγώ;»

Η «αίτηση» του καταζητούμενου δολοφόνου αλλά και η «τελετή παράδοσης του αντιγράφου» σπάει ωστόσο όλα τα ως τώρα γνωστά όρια του Θεάματος. Ή, πιο σωστά: η δυτική παρακμή και το Matrix της δεν έχουν όρια: ούτε στον θάνατο και στην καταστροφή, ούτε στη γελοιότητα!

Εν τω μεταξύ, παρά την λογοκρισία του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος για τις καταστροφές που (του) προκάλεσαν οι ιρανικές πυραυλικές επιθέσεις, αυτές σιγά σιγά γίνονται γνωστές. Το video στη συνέχεια, τραβηγμένο πιθανά από drone της Hezb’ Allah, δείχνει ό,τι απέμεινε απ’ τις εγκαταστάσεις του (σημαντικού) λιμανιού της Haifa:

 

Φακελωμένη αλληλεγγύη…

Δευτέρα 14 Ιούλη (00.28) >> Με πολύ, πάρα πολύ διακριτικό τρόπο είχαμε διατυπώσει στο κοντινό παρελθόν τις επιφυλάξεις μας για το πολιτικό βάθος εκείνων που οργάνωναν τις (πράγματι μεγάλες αλλά και άνευρες) διαδηλώσεις συμπαράστασης στους Παλαιστίνιους / στις Παλαιστίνιες τους τελευταίους 20 μήνες σε διάφορα σημεία της ευρώπης. Οι πληροφορίες που είχαμε έδειχναν την καθολική κυριαρχία της «ψηφιοποίησης» ως οργανωτικού μοντέλου, και ταυτόχρονα την απουσία δομών άμεσης και ζωντανής επαφής και σχεδιασμού – με την εξαίρεση, πιθανά, κάποιων κινητοποιήσεων σε πανεπιστήμια.

Ώσπου το mintpress έκανε πριν λίγες μέρες μια σειρά αποκαλύψεων σχετικά με την Palestine Solidarity Campaign, την μεγαλύτερη τέτοια οργάνωση στην αγγλία:

Διαβάστε τη συνέχεια »

Ενδιάμεσα…

Δευτέρα 14 Ιούλη (00.24) >> Μετά την ήττα τόσο του θεοναζί καθεστώτος όσο και του αφεντικού του από την Τεχεράνη, ένα μεσοδιάστημα «σχετικής ηρεμίας» (μαύρη κοροϊδία δηλαδή) στο μεσανατολικό πεδίο μάχης του 4ου παγκόσμιου έχει δώσει περιθώριο για διάφορα σενάρια και θεωρίες. Που έχουν ως αφετηρία την (υποτιθέμενη) ολοφάνερη «ισχύ» τόσο της Ουάσιγκτον όσο και του Τελ Αβίβ.

Παίρνουμε την ευκαιρία για να διευκρινίσουμε μερικά σημαντικά ζητήματα, αφού οι «αλήθειες» που διακινούν οι δημαγωγοί είναι σαν τα μούτρα τους.

Διαβάστε τη συνέχεια »

Πολεμοκαπηλεία 1

Δευτέρα 14 Ιούλη (00.18) >> Τα δύο παρακάτω video τα χωρίζουν ελάχιστες μέρες – και ένα τεράστιο κενό στη «λογική» τους.

Στο πρώτο είναι αυτό το γελοίο υποκείμενο, ο γ.γ. του νατο, που βάφτισε “daddy” το ψόφιο κουνάβι γλύφοντάς το – μιλάει στους φιλικούς new york times:

Στο δεύτερο είναι … ο εχθρός!!! Που ετοιμάζεται να ενώσει την Μάγχη και το Πόρτο με το Βλαδιβοστόκ…

Αυτό για την «επιστράτευση» των δυτικών πληθυσμών δεν είναι άστοχο, σωστά; Αλλά υπάρχει μια επιπλέον ιδέα: ότι μετατρέποντας μεγάλο μέρος των καπιταλισμών τους σε παραγωγούς όπλων, οι δυτικοί θα διασώσουν αυτούς τους καπιταλισμούς απ’ τον ανατολικό ανταγωνισμό.

Μόνο που υπάρχει ένα πρόβλημα, εντός ή εκτός εισαγωγικών: το εμπόρευμα πρέπει να καταστρέφεται για να συνεχίζει ο κύκλος της παραγωγής του. Για να καταστραφούν τα όπλα πρέπει να χρησιμοποιηθούν – ακόμα κι αν η νίκη είναι αμφίβολη ή αδύνατη…

Συνεπώς;

(Οι υπ.εξ. του «συμφώνου της Σαγκάης» – SCO – έχουν σήμερα ραντεβού στην Tianjin. Είναι οργανισμός οικονομικής και αμυντικής συνεργασίας, με τα εξής μέλη – έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε: κίνα, καζακστάν, κυργιζιστάν, ρωσία, τατζικιστάν, ουζμπεκιστάν, ινδία, πακιστάν, ιράν, λευκορωσία. Η συνύπαρξη του Ν. Δελχί και της Ισλαμαμπάντ σ’ έναν τέτοιο οργανισμό είναι ακόμα προβληματική, αλλά είναι σίγουρο ότι είτε στην κοινή συζήτηση είτε στις διμερείς επαφές που θα γίνουν, όλοι αυτοί θα έχουν πολλά να πουν για την δυτική ασία / μέση Ανατολή, και για τον εξελισσόμενο 4ο παγκόσμιο πόλεμο).

 

Πολεμοκαπηλεία 2

Δευτέρα 14 Ιούλη (00.11) >> Η δημαγωγία ως φάρσα, η φάρσα ως δημαγωγία: προσδεθείτε, η πατρίς απογειώνεται!

Εκδοχή νο 1: ο don Rico & Co γκαζώνει και προσπερνάει απ’ τα δεξιά την κυρία Meloni πηγαίνοντας ολοταχώς για τη «ναυμαχία του Τομπρούκ»! Μπορεί ο general Haftar να μην έχει μεγάλο εκτόπισμα στη θάλασσα, αλλά θα αφήσουν την ευκαιρία να πάει χαμένη οι τουρκικές κορβέτες και φρεγάτες; Δεν θα βοηθήσουν στην αντιμετώπιση αυτής της προσβολής (αλλά και της «παραβίασης του διεθνούς δικαίου»), ε; Ούτε οι wagner group θα ασχοληθούν;

Εκδοχή νο 2: βουτηγμένοι ως το λαιμό ξέρετε που, ο don Rico & Co τονώνουν το εθνικό φρόνημα του λαού, σπρώχνοντας στην άκρη κάτι ενοχλητικά ζητήματα. Ύστερα, όταν αρχίσουν τα «όχι Κούλη, μη! μην ξηγιέσαι έτσι στον τζενεράλ, λυπήσου τον, δεν θέλει το κακό σου!! μη γίνεσαι Ρόμελ!» ο don Rico μεγαλόθυμα, και πάντα υπέρ του εθνικού φρονήματος, απαντάει: «ντάξει, αλλά μην μου πείτε τίποτα που θα πετάω μετανάστες και πρόσφυγες στη θάλασσα, σύμφωνοι;»

Υπάρχει και τρίτη εκδοχή: ότι το ψόφιο κουνάβι παρεμβαίνει και με μια κίνηση του αντίχειρά του φέρνει (κι εδώ) την … ειρήνη. Αλλά αυτά είναι κόλπα επικίνδυνα. Γιατί αν δεν πάρει τελικά αυτό το παλιονόμπελ θα έχει νεύρα. Πολλά νεύρα.

(Είναι μια παροιμία για την περίσταση, και την αφιερώνουμε ολόψυχα: έκανε κι η μύγα κώλο κι έχεσε τον κόσμο όλο!)

Τα αφεντικά (της «νοημοσύνης») – και οι εκστρατείες τους

Δευτέρα 7 Ιούλη (00.29) >> Στις 12 Ιούνη του 2025 το “mosaic” ήταν ανήσυχο στη Βιέννη, στα κεντρικά της ΙΑΕΑ. Αυτοί οι παλιοϊρανοί κάτι ετοιμάζαν: ξαφνικά πολλές μετακινήσεις γύρω από κάποιες πυρηνικές εγκαταστάσεις τους… πολλές επικοινωνίες… πολλά ραντεβού… Alarm!!!!

Ο τσατσορούφιανος επικεφαλής της υπηρεσίας Rafael Grossi, είχε επιτέλους στα χέρια του μια «επιστημονική προειδοποίηση» που την εξέδωσε αμέσως σαν πρόβλεψη: Το ιράν βρίσκεται πλέον σε απόσταση ημερών απ’ την κατασκευή ατομικής βόμβας!!!

Στο Λονδίνο, στο Τελ Αβίβ, στην Ουάσιγκτον άναψαν καπνογόνα!!! Επιτέλους!!! Θα λυτρώνονταν πλέον απ’ το φάντασμα της καραγκιοζο«απόδειξης» εκείνου του φιαλιδίου που κράδαινε ο γελοίος αμερικάνος υπ.εξ. Colin Powell (ποιος ξέρει τι είχε μέσα;) για να πείσει τον οηε, τον πλανήτη και τον γαλαξία ότι ο Σαντάμ Χουσεϊν είχε «χημικά όπλα», οπότε του άξιζε μια ξεγυρισμένη εισβολή – φάντασμα που τους κυνηγούσε απ’ το 2003!

Επιτέλους!!! Τώρα υπήρχαν ΟΙ αποδείξεις!!! Αυτές που ξερνούσε το “mosaic”….

Επιτέλους! Μια μέρα μετά, στις 13 Ιούνη, το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς πυροδότησε όλα όσα του φαίνονταν ως η «καταστροφή του εχθρού» (μόνο για να αποδειχθούν η δική του…)

Αλλά τι είναι το πάνσοφο “mosaic”;

Είναι ένα σύστημα σύνθετων αλγόριθμων («τεχνητή νοημοσύνη» τα λένε αυτά τώρα…) που «χάρισε» στην ΙΑΕΑ πριν μια δεκαετία ο Obama – και η palantir… H διαβόητη «ιδιωτική cia», που φυσικά δεν χάρισε τίποτα: ελέγχει και αναβαθμίζει το σύστημα (μοιράζοντας και τα data όπου πρέπει, εκτός ΙΑΕΑ…).

Υποτίθεται ότι το “mosaic” είναι ένας τρόπος remote ελέγχου των ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων. Μπήκε σ’ αυτές λόγω JCPOA – αλλά όταν το ψόφιο κουνάβι στην πρώτη θητεία του κουρέλιασε την συμφωνία το “mosaic” έμεινε στη θέση του.

Τι κάνει; Μαζεύει data από:

1. Τις κάμερες που έχουν (είχαν…) τοποθετηθεί σ’ αυτές τις εγκαταστάσεις∙

2. Τα μικρόφωνα που έχουν (είχαν) τοποθετηθεί επίσης εκεί∙

3. Την (εκτός συμφωνίας…) παρακολούθηση των τηλεφώνων των ιρανών πυρηνικών ειδικών∙

4. Την (εκτός συμφωνίας…) παρακολούθηση όσων τηλεφώνων είναι δυνατόν εντός ιράν∙

5. Την επιτήρηση μέσω δορυφόρων∙

6. Τα γραφόμενα στο διαδίκτυο∙

7. Τα γραφόμενα στα (anti)social media εντός και εκτός ιράν∙

8. Οποιαδήποτε δήλωση διεθνώς για το ιράν, το καθεστώς του, το πυρηνικό του πρόγραμμα.

Η μαμά / palantir / ιδιωτική cia υποστηρίζει ότι το “mosaic” καταπίνει τα δεδομένα / data από 400 εκατομμύρια «ψηφιακές πηγές» απ’ όλο τον πλανήτη, σχετικά με το πυρηνικό πρόγραμμα του ιράν. Αυτά τα data τρώει διαρκώς, χωνεύει στο αλγοριθμικό του στομάχι, και χέζει πορίσματα και συμπεράσματα… Κάπως έτσι «συμπέρανε» στις 12 Ιούνη κάτι του είδους: «ύποπτες κινήσεις του εχθρού». Ή αυτό είπε ο τσατσορούφιανος Grossi: το «επιστημονικό βάρος της απόδειξης» (ότι η Τεχεράνη σε δυο – τρεις ημέρες θα έχει μια τουλάχιστον βόμβα) προήλθε απ’ τη «νοημοσύνη» των προγραμματιστών της ιδιωτικής cia, σε συνδυασμό με τα συμφέροντα των θεοναζί, των συμμάχων τους και των εγκάθετων ειδικών τους.

Υπάρχουν δύο ζητήματα εδώ. Το ένα είναι η μυθοποίηση των σύνθετων αλγόριθμων. Πρέπει να είναι κάποιος πολύ κατεστραμμένος διανοητικά, ηθικά, συναισθηματικά για να πιστεύει ότι η μηχανή του είδους «σκατά βάζεις – σκατά παίρνεις» είναι το ελιξήριο της αλήθειας! Δυστυχώς πυκνώνουν αριθμητικά όσοι έχουν γοητευτεί απ’ τις εφαρμογές που τους πέταξαν για «λαϊκή χρήση», ίσα ίσα για να αποβλακωθούν εντελώς.

Το δεύτερο είναι η καθεστωτική, εξουσιαστική χρήση που γίνεται σ’ αυτό που λέγεται «τεχνητή νοημοσύνη». Χιλιάδες έχουν δολοφονηθεί στη Γάζα επειδή οι θεοναζί χασάπηδες έφτιαξαν (ή τους έφτιαξε κάποια “palantir”…) ένα προγραμματάκι «προσδιορισμού τρομοκρατών». Αύριο – μεθαύριο ένα παρόμοιο προγραμματάκι θα υποδεικνύει τους «αντεθνικώς δρώντες» σε κάθε γειτονιά κάθε πρωτοκοσμικής πόλης. (Όχι, οι παραδοσιακοί ρουφιάνοι δεν θα μείνουν άνεργοι! Θα τροφοδοτούν κι αυτοί με data την μηχανή…)

Η μηχανοποίηση του ελέγχου είναι έντασης (υπεξαίρεσης) δεδομένων. Αυτό είναι και το στρατηγικά αδύνατο σημείο της. Με την επεξεργασία data ήλπιζαν οι νατοϊκοί ότι θα ελέγξουν το αφγανιστάν, και έπεσαν πανηγυρικά στο κενό: η «τεχνητή νοημοσύνη» τους προέβλεπε ότι οι ταλιμπάν θα χρειαστούν μήνες για να καταλάβουν την Καμπούλ μετά την δική τους αποχώρηση∙ χρειάστηκαν λίγες ώρες. Με την επεξεργασία data ήλπιζαν οι θεοναζί ότι θα «εξαφανίσουν» την Παλαιστινιακή αντίσταση∙ και έχουν πέσει στα δικά τους συντρίμμια.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Αρκεί η χάλκευση των δεδομένων απ’ όσους τα μαζεύουν εξαιτίας (αναπόφευκτων) ιδεολογικών προτιμήσεων∙ ή η μεθοδική τροφοδοσία των αλγορίθμων απ’ την μεριά των επιτηρούμενων με «πλαστά» δεδομένα, για να καταρρεύσουν αυτοί οι οπλοποιημένοι αλγόριθμοι.

Δεν έγινε το δεύτερο στην περίπτωση των πυρηνικών της Τεχεράνης∙ έγινε το πρώτο. Όμως έτσι κι αλλιώς το ζητούμενο απ’ την τεχνολογία και τις ιδιωτικές ή κρατικές υπηρεσίες που την ελέγχουν δεν είναι η αλήθεια. Είναι τα προσχήματα. Παρόλα αυτά έχει την σημασία του: όσοι δεν σκοπεύουν να ξεβρακώνονται στην καθεστωτική datoποίηση (κι όσοι δεν θεωρούν την «τεχνητή νοημοσύνη» απελευθερωτική για οποιονδήποτε άλλον εκτός απ’ τα αφεντικά της…) έχουν μερικούς βασικούς και βάσιμους τρόπους για να αντιμετωπίσουν και αυτή τη μορφή κυριαρχίας…

(Που δεν θα τους πούμε εδώ!!)

Δούλευε ρε! Το παλάτι έχει έξοδα!

Δευτέρα 7 Ιούλη (00.19) >> Στη γερμανία και στην αγγλία «επιτρέπεται σε ιδιαίτερες περιπτώσεις» ο εργοδότης να απαιτεί δουλειά 60 ωρών την εβδομάδα… Ο don Rico & Co που έχει την ευρωπρωτοπορεία στο αίμα του θέλει να το πάει στις 65 ώρες – την εβδομάδα. Πουθενά στην καπιταλιστική δύση το «δουλειά από ήλιο σε ήλιο» (ή από φεγγάρι σε φεγγάρι) δεν σερβίρεται ως σκάστε και δουλεύετε μέχρι τελικής πτώσης. Παντού είναι τυλιγμένο σε διάφορα ακατανόητα που καταλήγουν … στο «όφελος του εργαζόμενου»….

Επί τουλάχιστον 15 χρόνια (αν όχι περισσότερο), ειδικά μέσα και μετά την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 – 2009 όταν ο σύγχρονος δυτικός καπιταλισμός έδειξε για μια σύντομη μονάδα χρόνου τα βρωμερά σωθικά του (ακριβώς όπως προβλέπεται απ’ το μαρξιανό manual!!!) οι δυτικές εργατικές τάξεις αντί να γίνουν «δι’ εαυτές» έκαναν μια ακόμα βαθύτερη βουτιά στον υπόκοσμο-του-Θεάματος. Δεν επιστράτευσαν ούτε οργανώθηκαν γύρω απ’ τα δικά τους αμιγώς εργατικά συμφέροντα αδιαφορώντας (ή, ακόμα καλύτερα, δείχνοντας απόλυτη εχθρότητα) για τα «εθνικά προβλήματα λόγω κρίσης», με όποια μορφή κι αν προβάλλονταν. Τα ίδια και χειρότερα έγιναν όταν τους είπαν ότι «θα πεθάνουν» αν δεν «πολεμήσουν τον αόρατο εχθρό», την ώρα που περνούσε στην επίθεση το βιο-πληροφορικο-μιλιταριστικό κεφάλαιο.

Υπάρχει εξήγηση γι’ αυτήν την (επιτρέψτε μας) κατάντια, και είναι δυσάρεστη. Υπάρχουν όμως και συνέπειες. Όταν τα αφεντικά βγάζουν τα τελευταία γάντια του άλλοτε «κοινωνικού συμβολαίου» και φωνάζουν «θα δουλεύετε όσο και όπως θέλουμε εμείς … «για το καλό σας», τελεία και παύλα!» εκπληρώνουν απλά τον ταξικό τους ρόλο. Ωμά, βίαια, αδιαπραγμάτευτα, μαφιόζικα. Το ότι η δική μας τάξη εγκατέλειψε την δική της αδιαλλαξία δεν σημαίνει ότι και τα αφεντικά θα κάνουν το ίδιο!

Εκεί βρισκόμαστε: υπό καπιταλιστική / κρατική κατοχή και κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε…

Οι σωστομερίτες σε ναυτία!

Δευτέρα 7 Ιούλη >> Είναι ειρωνεία της ιστορίας: ένα μερίδιο απ’ την ήττα των εντόπιων σωστομεριτών «πληρώνεται» ως … «σκάνδαλο του οπεκεπε»! Γιατί η ε.ε. ψάχνει τώρα και όχι πριν 20 ή 30 χρόνια που πάνε τα εκατομμύρια ευρώ των «αγροτικών επιδοτήσεων» προς το ελλαδιστάν; Υποθέτουμε: επειδή ηττήθηκε στο ουκρανικό πεδίο μάχης οπότε μαζεύει χρήμα για να γίνει «αστακός απέναντι στη Μόσχα»… το 2030… Τα παραδοσιακά «λαμόγια» θα μείνουν χαρμάνια – πάμε γι’ άλλα τώρα!!!

Να: για να σκάσει ο Johnny!!!

Όλοι οι υπολογισμοί των εντόπιων σωστομεριτών την τελευταία 10ετία (και οπωσδήποτε την τελευταία 6ετία) έχουν πέσει οικτρά έξω. Ο τζενεράλ Haftar; Ο θεματοφύλακας την δημοκρατίας Zele; Ο καραγκιόζης του Ερεβάν; Ο αδελφός Netanyahu; Οι «μεγάλοι φίλοι» απ’ την Ουάσιγκτον; Όσο ψυχρά κι αν ψάξει κάποιος είναι αδύνατο να βρει ένα, έστω ένα σημείο της «εξωτερικής πολιτικής» του ελληνικού κράτους / κεφάλαιου που να υπόσχεται σπουδαίες γεωπολιτικές προσόδους και αποδόσεις.

Εν τω μεταξύ ο «αιώνιος εχθρός» δεν κατέρρευσε, δεν χρεωκόπησε, δεν καταστράφηκε, δεν διαλύθηκε, δεν… δεν… δεν… – όπως κελαηδούσαν επί χρόνια όλοι οι εθνικο(παρά)φρονες εντόπιοι ειδικοί. Το αντίθετο. Ό,τι και αν θέλει να καταλογίσει ο οποιοσδήποτε εντόπιος εθνικ(παρά)φρων κατά του «σουλτάνου», δεν μπορεί παρά να παραδεχτεί με μεγάλη πίκρα ότι έχει «κρατήσει-το-τιμόνι» του τουρκικού κράτους / κεφάλαιου με μεγάλη επιτυχία εδώ και σχεδόν 25 χρόνια, μέσα σε πολύ ταραγμένα νερά. Αυτή ήταν / είναι η δουλειά του.

Προφανώς υπάρχει μεγάλη διαφορά στο «είδος» του κεφάλαιου που εκπροσωπείται στην Αθήνα και στην Άγκυρα απ’ τις ανάλογες πολιτικές βιτρίνες∙ και στην «γραμμή» που διαμορφώνουν αυτές οι ηγετικές καπιταλιστικές μερίδες σ’ εκείνο που ονομάζεται «εξωτερική πολιτική».

Διαβάστε τη συνέχεια »

Η δομή 1

Δευτέρα 7 Ιούλη (00.13) >> Τα «Στρατιωτικά ενθυμήματα…», εκατοντάδων σελίδων, είναι ένα έργο «αόρατα περιθωριοποιημένο» απ’ την εντόπια εθνικοφροσύνη, δεξιά, αριστερή, κεντροδεξιοαριστερή, σχολική, πανεπιστημιακή, δημαγωγική, κλπ. Όχι, δεν είναι απαγορευμένο! Αλλά δεν θα το βρείτε (και δεν θα το ακούσετε) ποτέ να μοστράρεται στο κέντρο μιας αφήγησης για την επανάσταση του 1821, αντίθετα με άλλα λιγότερο σημαντικά αλλά πολύ περισσότερο μυθοποιημένα κείμενα.

Ο υπότιτλος είναι  «… της επαναστάσεως των ελλήνων 1821 – 1833». Ο συγγραφέας, Νίκος Κασομούλης (1795 – 1872) πολέμησε σε διάφορες περιπτώσεις, αλλά κυρίως υπήρξε ο «γραμματικός», γραμματέας δηλαδή, ενός καπετάνιου – και βρέθηκε ως τέτοιος απεσταλμένος σε διάφορους και διάφορα κατά την διάρκεια του πολέμου. Κρατούσε σημειώσεις, ημερολόγιο, γραπτές αναφορές, για όλους και για όλα. Και ουσιαστικά, τα «στρατιωτικά ενθυμήματα», αντί να ωραιοποιήσουν ή να δικαιολογήσουν οτιδήποτε, περιγράφουν / καταγράφουν την πραγματικότητα ΠΡΙΝ καν την ίδρυση του «νέου ελληνικού κράτους».

Τι καταγράφουν / περιγράφουν;

Διαβάστε τη συνέχεια »