Οι φίλοι της Ουάσιγκτον

Τρίτη 2 Μάη. Ο άντρας στη μέση της φωτογραφίας είναι ο Abdi Ferhad Sahin, κούρδος, αξιωματικός του pkk. Ο άλλος δεξιά, με το γυαλί, είναι (τι άλλο;) αμερικάνος καραβανάς. Είναι σε συριακό έδαφος, κοντά στα σύνορα με την τουρκία.

Είναι μάλλον δευτερεύον το τι κάνουν εκεί, όπως και το ποσό με το οποίο έχει επικηρύξει η Άγκυρα τον Sahin εδώ και χρόνια. Είναι επίσης δευτερεύον ακόμα και το ότι η Ουάσιγκτον θεωρεί πάντα το pkk «τρομοκρατική οργάνωση»… Το βασικό είναι ότι ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός δεν διστάζει να ντοκουμεντάρει απέναντι στην Άγκυρα τις επιλογές των συμμαχιών του (των υποτακτικών του πιο σωστά) στο συριακό πεδίο μάχης. Αμερικανικά τεθωρακισμένα περιπολούν φανερά σε ορισμένα σημεία των συρο-τουρκικών συνόρων, σε περιοχές ελεγχόμενες απ’ τις κουρδικές ypg, εν είδει «προστασίας» – κι αυτές οι περιπολίες δεν έχουν καμία σχέση με την «καταπολέμηση του isis”.

Μοιάζει ότι το τουρκικό καθεστώς βρίσκεται μπροστά σε σταυροδρόμι. Είτε θα συμβιβαστεί μ’ αυτό που θεωρεί προδοσία εκ μέρους της Ουάσιγκτον, μια προδοσία που ωστόσο προστίθεται στις υποψίες (μόνο υποψίες;) ότι πίσω απ’ το περσινό πραξικόπημα υπήρχε, επίσης, αμερικανικός δάκτυλος. Είτε θα δοκιμάσει τις «αντοχές» των αμερικάνων εισβάλλοντας σε κάποιο σημείο της κουρδοκρατούμενης βόρειας συρίας, με την «δικαιολογία» ότι ο στρατός του κατευθύνεται προς την Raqqa.

Θα φανεί. Ίσως υπάρχουν κι άλλα δεδομένα… Απομένει (κατά την φτωχή μας άποψη) αυτό: οι κούρδοι της συρίας θα έπρεπε να είναι σοφότεροι έχοντας επίγνωση ότι οι λυκοφιλίες (και μάλιστα με την Ουάσιγκτον…) καταλήγουν πάντα σε βάρος του πιο αδύνατου…

Αλλά δεν είναι. Δίνουν «γη και νερό» στον στρατό που έχει αιματοκυλήσει τον πλανήτη απ’ το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα και μετά, σε κάποιες περιπτώσεις (προκειμένου να κάνει την δουλειά του) τρώγοντας τους ίδιους τους συμμάχους του.

Τέτοιες επιλογές δεν λέγονται «ρεαλισμός».

Έξοδα διαζυγίου

Τρίτη 2 Μάη. Το Λονδίνο αρνείται ότι χρωστάει στην ε.ε. 60 δισ. ευρώ. Η κυρία Theresa, με το πατροπαράδοτο αγγλικό χιούμορ, λέει «δεν θα πληρώσουμε έξοδα διαζυγίου». Ο.Κ. Αλλά τι θα γίνει με τα έπιπλα, τις συσκευές; Και τα παιδιά; Τι θα γίνει με τα παιδιά;

Ο κύριος Jean-Claude απ’ την μεριά του λέει ότι η κυρά Theresa «ζει σε άλλο γαλαξία». Ο.Κ. Αλλά αν είναι έτσι πως θα πληρώσει; Με διαγαλαξιακή επιταγή;

Δείπνησαν μαζί, και στο τέλος κανείς τους δεν είχε μαύρο μάτι. Είναι όμως προφανές ότι η Μάγχη θα γεμίσει από δηλώσεις μέχρι να βγει το περιβόητο διαζύγιο· αν, εν τω μεταξύ, δεν αλλάξουν γνώμη οι ψηφοφόροι του νησιού, (πράγμα που πάντως θα ήταν κάπως ταπεινωτικό για την αυτού μεγαλειότητα). Με δεδομένο ότι α) τα 27 κράτη μέλη της ε.ε. έχουν ήδη αποφασίσει ότι πρώτα θα ξεπληρωθεί το χρέος (το πολύ πολύ με κάποια μικρή έκπτωση) και μετά θα γίνουν οι συζητήσεις για τα υπόλοιπα του χωρισμού, β) ότι το να λέει κάποιος «δεν χρωστάω, είσαστε καταραμένοι» είναι πολύ ελληνικό για να δουλέψει, και γ) ότι μέχρι να βγει το διαζύγιο το Λονδίνο ανήκει στην ε.ε. και δεσμεύεται απ’ αυτήν (χωρίς να συμμετέχει πλέον στις αποφάσεις), έχουμε την απορία τι ακριβώς «χαρτί» είναι αυτό το «δεν χρωστάω» που πρακτικά σημαίνει ότι οι διαπραγματεύσεις δεν ξεκινούν καν.

Αν το Λονδίνο σέρνεται σ’ αυτήν την ιστορία περισσότερο από εθνικιστικές αναμνήσεις παλιών μεγαλείων και λιγότερο από μια ρεαλιστική τακτική, τότε δεν είναι δύσκολο να βρεθεί ποιος θα μείνει μόνο με τα άπλυτα σ’ αυτόν τον χωρισμό…

Συνάντηση γιγάντων

Τρίτη 2 Μάη. Το ψόφιο κουνάβι πέταξε κι ένα “καλά, άμα είναι για καλό θα τον συναντήσω», ανάμεσα στα μαρσαρίσματα των πολεμικών του στη ανοικτά της κορεατικής χερσονήσου. Τον Kim Jong un, εννοούσε.

Δεν ξέρουμε αν και πότε θα γίνει κάτι τέτοιο. Όμως μια τέτοια συνάντηση θα ήταν επαναστατικό γεγονός για την διεθνή κομμωτική τέχνη. Γιατί και ο Kim ακολουθεί μια παρόμοια μόδα: ψόφιο σκατζόχοιρο στο κεφάλι.

(Εν τω μεταξύ γιατί η dapra – λέμε τώρα… – να μην διασκεδάζει μπλοκάροντας τα ηλεκτρονικά των πυραύλων που δοκιμάζει ο Kim, ώστε να σκάνε μόλις εκτοξευτούν; Σαν «άσκηση» μια χαρά μας φαίνεται…)

Πυροσβεστική αποστολή…

Κυριακή 30 Απρίλη – Δευτέρα 1 Μάη. Ο αμερικάνος υφ.υπ.εξ. (με αρμοδιότητα τις ευρωπαϊκές και ευρασιατικές υποθέσεις…) Hoyt Brian Yee φτάνει την Δευτέρα στα Σκόπια. Για να “πείσει” τον σύμμαχο του ακροδεξιού πρώην πρωθ. Γκρουέφσκι πρόεδρο Gjorge Ivanov να δώσει επιτέλους εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στην ήδη διαμορφωμένη πλειοψηφία σοσιαλδημοκρατών και αλβανών βουλευτών.

Όμως ο Ivanov έχει δηλώσει ήδη ότι δεν θα τον δεχτεί… Όπως έχει κάνει και με τους απεσταλμένους της ε.ε…. Το πράγμα δείχνει κωμικοτραγικό: ενδιαφέρεται πραγματικά η Ουάσιγκτον για την «σταθερότητα» στα δυτικά βαλκάνια; Ή το παριστάνει;

Δεν είναι η καχυποψία μας, αλλά η κοινή λογική που προκαλεί την ερώτηση. Αφού ο Yee ξέρει ήδη ότι ΔΕΝ θα μιλήσει με τον θεσμικά υπεύθυνο (της «θεσμικής εκτροπής» όπως θα έλεγαν οι ειδικοί) τι ακριβώς θα κάνει στα Σκόπια; Δηλώσεις σαν αυτές που έχει ήδη κάνει: «Ελπίζω ότι σύντομα θα…» κλπ κλπ…. Αυτό…

Και απ’ την ανάποδη μεριά: τι ακριβώς είναι που δίνει στον Ivanov την «άνεση» να κρεμάει ταμπέλα «κλειστόν» στο πόστο του όταν κτυπάει το κουδούνι ένας αμερικάνος καθεστωτικός; Πιο απλά: γιατί δεν ανησυχεί ότι κάνει χοντράδα; Μήπως επειδή ξέρει ότι πρόκειται για fake «προσπάθειες»;

Προφήτες δεν είμαστε, και ίσως ο Ivanov «το ξανασκεφτεί». Όμως δεν μας φαίνεται καθόλου δύσκολο η καινούργια αμερικανική διοίκηση να θεωρεί τα δυτικά βαλκάνια «πρόβλημα της ευρώπης» – παίρνοντας από εκεί μόνο ότι χρειάζεται, όπως για παράδειγμα την ένταξη του μαφιόζικου montenegro στο νατο… Και δεν μας φαίνεται καθόλου παράξενο το να βλέπει με καλό μάτι το να γίνει αυτό το «πρόβλημα» ΠΡΟΒΛΗΜΑ!

Το να το βλέπει με καλό μάτι… και να το σπρώχνει με καλό χέρι… διακριτικά…

(Εν τω μεταξύ στην αναμπουμπούλα διάφοροι χαίρονται: κυκλοφορούν φήμες στην μακεδονική επικράτεια ότι ο Ivanov μπορεί να αξιοποιήσει το προεδρική καρέκλά του για να κηρύξει «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», βγάζοντας τον στρατό στους δρόμους – ένα πραξικόπημα δηλαδή – προκειμένου να σταματήσει οριστικά την πολιτική διαδικασία. Ας ευχηθούμε να πρόκειται μόνο για φήμες…)

Εμπρηστική αποστολή

Κυριακή 30 Απρίλη – Δευτέρα 1 Μάη. Είναι πιθανό ότι το βαθύ κράτος που πρόλαβε να φτιάξει ο Γκρουέφσκι και οι αυλικοί του ποντάρει στο γεγονός ότι τον ερχόμενο Ιούνη και Ιούλη λήγει η θητεία του «ειδικού δικαστηρίου» που δημιουργήθηκε για να ερευνήσει τις εναντίον τους σοβαρές καταγγελίες.

Αυτό το «ειδικό δικαστήριο» φτιάχτηκε το φθινόπωρο του 2015, μετά απ’ τις πιέσεις της ε.ε. Ως τώρα έχει κάνει 14 έρευνες και έχει κλείσει 3 υποθέσεις, όλες με επιβαρυντικά στοιχεία εναντίον στελεχών του κόμματος του Γκρουέφσκι, του VMRO, που κυβερνούσε απ’ το 2006. Η πιο αποτελεσματική φάση των ερευνών του άρχισε πάντως μόλις τον περασμένο Δεκέμβρη, όταν η αντιπολίτευση παρέδωσε στους εισαγγελείς τα στοιχεία που είχε συγκεντρώσει.

Η ανανέωση της θητείας του απαιτεί αυξημένη πλειοψηφία 2/3στο κοινοβούλιο, που δεν υπάρχει. Αλλά είναι προφανές ότι ο Γκρουέφσκι και το κόμμα του δεν θα ήθελαν να φτάσει η στιγμή μας τέτοιας ψηφοφορίας, αφού η άρνησή τους στην ανανέωση θα σήμαινε παραδοχή ενοχής. Συνεπώς κάνουν κάτι χοντρύτερο, στο οποίο η συμμετοχή του Ivanov είναι βασική: παράγουν «κατάσταση ακυβερνησίας» – προσπαθώντας (υποθέτουμε) να κάνουν παζάρια στα παρασκήνια.

Μια βολική ιστορία

Κυριακή 30 Απρίλη – Δευτέρα 1 Μάη. Βασικό στοιχείο σε βάρος του Γκρουέφσκι είναι ένας μεγάλος όγκος υποκλοπών συζητήσεων δικών του, υπουργών του και στελεχών του κόμματος και του κράτους. Οι μαγνητοφωνήσεις θεωρούνται αυθεντικές· κι εκεί λέγονται και ακούγονται όλα. Για δωροδοκίες, μίζες, έλεγχο δικαστών, νοθεία στις εκλογές κλπ κλπ. Αλλού τέτοιοι τύποι θα είχαν “τελειώσει” – όπως, άλλωστε, το παραδέχεται σε κάποια απ’ αυτές τις συζητήσεις η πρώην υπ.εσ. Gordana Jankuloska: «κάποια μέρα θα καταλήξουμε όλοι φυλακή»… Όχι, όμως στα βαλκάνια.

Σ’ αυτό το σύστημα φαίνεται ότι το ελληνικό κράτος είχε βρει για χρόνια έναν άσπονδο συνεταίρο. Ο εθνικισμός του Γκρουέφσκι ήταν το αντίβαρο για «μαζική εσωτερική χρήση» στην βρώμικη εξουσία του. Και, ταυτόχρονα, το κατάλληλο άλλοθι για τον ελληνικό εθνικισμό και την συντήρηση της «εθνικής εκκρεμότητας του ονόματος»… (Φυσικά οι μπίζνες και τα καζίνο στην επικράτεια του κράτους της μακεδονίας ήταν άλλη ιστορία…)

Αυτή η υπόγεια συμπάθεια στον Γκρουέφσκι δύσκολα κρύβεται τώρα που οι «ειδικοί» και οι προφεσόρες, τα παπαγαλάκια δηλαδή του ελληνικού βαθέος κράτους, έχουν βγει στη γύρα για να αναγγείλουν «διαλύσεις» και «καταστροφές» στα δυτικά βαλκάνια· στις οποίες, φυσικά, βάζουν τα πάντα. Εκείνο που θορυβεί το ελληνικό βαθύ κράτος (χωρίς να μπορεί να το φωνάξει δυνατά) είναι ότι ο σοσιαλδημοκράτης Zaev δίνει ακόμα περισσότερες αρμοδιότητες και πόστα στους αλβανούς που ζουν στην επικράτεια του μακεδονικού κράτους· ενώ απ’ την άλλη μεριά στις έρευνες για την «διαφθορά» που συνεχίζονται ίσως ανακαλυφθούν και τίποτα ελληνικά ονόματα. Το να μεγαλώσει, με ειρηνικό τρόπο, το πολιτικό βάρος των αλβανών στο μακεδονικό κράτος δεν ταιριάζει καθόλου με τις ελληνικές βλέψεις, έστω και μείνουν φαντασιώσεις για δέκα αιώνες…

Τα ντόπια φερέφωνα παρουσιάζουν την σύγκρουση στο κράτος της μακεδονίας σαν εθνοτική. Σαν σύγκρουση των «αλβανών» με τους «άλλους» («σλάβους» αν δεν μπορεί να αποφευχθεί ο προσδιορισμός τους…). Αυτή είναι, ακριβώς, η ρητορική του ακροδεξιού Γκρουέφσκι. Ενώ, βέβαια, μόνο γι’ αυτό δεν πρόκειται! Είτε μιλήσει κανείς για ενδο-καθεστωτική αναμέτρηση, είτε μιλήσει για σύγκρουση μεταρρυθμιστών – συντηρητικών, είτε (γραφικό!) «τίμιων – λαμογιών», το βέβαιο είναι ότι οι σοσιαλδημοκράτες του Zaev είναι της ίδιας ακριβώς εθνικότητας με τους φασίστες και προσοδιστές του Γκρουέφσκι! Και ποσοτικά είναι περίπου τα ίδια μεγέθη! Εξάλλου το μακεδονικό σύνταγμα επιβάλει ότι θα υπάρχουν πάντα κυβερνήσεις συνεργασίας ενός σλαβομακεδονικού και ενός τουλάχιστον αλβανικού κόμματος· συνεπώς η κοινοβουλευτική πλειοψηφία των σοσιαλδημοκρατών με τα αλβανικά κόμματα είναι κατοχυρωμένη.

Το να παρουσιάζεται στην ελλάδα το θέμα σα σύγκρουση των «αλβανών» με τους «άλλους», δηλαδή το να παρουσιάζεται σαν «πραγματικότητα» η ρητορική του ακροδεξιού Γκρουέφσκι, επιτρέπει, δόλια, το πέρασμα της ντόπιας πρακτόρικης ρητορικής απ’ το κράτος της μακεδονίας στο αλβανικό· ύστερα στο κόσοβο· οπότε έμμεσα και στην «φίλη και αδελφή» σερβία. Γελοία και φτωχά κόλπα, που όμως πιάνουν εφόσον το κοινό είναι επιδεκτικό στο χάιδεμα των εθνικιστικών προκαταλήψεών του…

Θα περίμενε κανείς απ’ τους ντόπιους καθεστωτικούς τίποτα άλλο εκτός από παραπληροφόρηση, ψέματα, δημαγωγία;

 

Να πλερώσουν!

Σάββατο 29 Απρίλη. Εντυπωσιακό όπως πάντα το ψόφιο κουνάβι, πριν βομβαρδίσει (αν βομβαρδίσει) την βόρεια κορέα, έριξε κάτι “ψιλές” στη νότια. Συνεντευξιαζόμενο στο Reuters δήλωσε ότι «φυσικά τα έξοδα για την αντιπυραυλική ασπίδα THAAD θα πρέπει να τα πληρώσει…» ….η Σεούλ! Πόσο πάει; Μόνο 1 δισεκατομμύριο δολάρια…

Συνεπής δεν είναι με την άποψή του «σιγά μην σας προστατεύουμε τσάμπα»; Συνεπέστατος! Μόνο που το νοτιοκορεατικό κράτος δεν το βλέπει έτσι. Σύμφωνα με την δική του άποψη η συμφωνία Σεούλ – Ουάσιγκτον που υπογράφτηκε τον περασμένο Ιούλη, προβλέπει ότι η μεν νότια κορέα θα βάλει γη και υποδομές οι δε ηπα θα βάλουν τα όπλα, την λειτουργία τους, την επιμελητεία τους – και τα ανάλογα κόστη.

Ο.Κ. Αυτά συμφωνήθηκαν τον Ιούλη του 2016. Τώρα είναι σχεδόν Μάης του 2017, και κυβερνάει (λέμε τώρα..) το ψόφιο κουνάβι. Δηλαδή καθαρά και ωμά ο αμερικανικός στρατός και οι χρηματιστές, σε επιθετικότερη στάση…

Μην κάνουν το κορόιδο οι νοτιοκορεάτες! Οι σερίφηδες είναι στα πόστα, και η «προστασία» έχει έξοδα!!!

Τα μπικικίνια, τα φράγκα, τα λεφτά

Σάββατο 29 Απρίλη. Όπως είναι γνωστό (;) η εξαγορά της θυγατρικής της αγροτικής τράπεζας καπνοβιομηχανίας “σεκαπ” απ’ τον κύριο Ιβάν (Σαββίδη) ήταν εθνική αποστολή. Με τον τρόπο τους τέτοιες «εθνικές αποστολές» έχουν κάτι το εξωτικό: κάποιος εμφανίζεται με αρκετά λεφτά για να κάνει μια «εθνική ευεργεσία», χωρίς φυσικά να μαθαίνεται ποτέ τι πήρε σαν αντάλλαγμα από εκείνους που τον παρακάλεσαν να «κάνει τον κόπο».

Τον κορόιδεψε η τότε ελληνική κυβέρνηση (πρασινόμαυρη) τον κυρ Ιβάν; Όχι; Αυτό θα έπρεπε να το λύσει ο ίδιος, δικαστικά αν ήταν απαραίτητο… Το σίγουρο είναι ότι μέχρι πρόσφατα τέτοιου είδους αγορές γίνονται «μετά των βαρών» τους. Αν, για παράδειγμα, ένα ακίνητο είναι προσημειωμένο, η πώληση / αγορά του δεν παραγράφει την προσημείωση.

Η σεκαπ έκανε λαθρεμπόριο τσιγάρων… (πριν την αγοράσει ο κυρ Ιβάν, εκτός αν δεν σταμάτησε…) Εκκρεμούσε ένα πρόστιμο αφού έχει πιαστεί στα πράσα: ένα τσιγαράδικο είχε δεθεί στα ανοικτά της Εύβοιας φορτωμένο με πακέτα που προορίζονταν για εξαγωγή (στην αίγυπτο) αλλά θα έπεφταν, μετά από μια σύντομη βόλτα στη θάλασσα, στην ελληνική «μαύρη αγορά» (επί τη ευκαιρία: είναι πασίγνωστο στον πλανήτη ότι το λαθρεμπόριο των τσιγάρων το οργανώνουν οι ίδιες οι καπνοβιομηχανίες…). Τα πακέτα ήταν της σεκαπ…

Αυτό το πρόστιμο δεν αποτελεί «βάρος» της επιχείρησης όταν εξαγοράστηκε; Αποτελεί! Αποτελούσε… όχι πια… Η φαιορόζ κυβέρνηση νομοθέτησε την διαγραφή της υποχρέωσης πληρωμής του προστίμου απ’ τον τωρινό ιδιοκτήτη της. Τον κυρ Ιβάν…

Τέτοιο «κεντρικό πολιτικό ενδιαφέρον» για τα 38 μύρια και για έναν «επενδυτή» που φαίνεται (φαίνεται…) ότι μπαίνει σε τροχιά Λαυρεντιάδη (για να μην ξεχνιόμαστε…) κάτι δείχνει, έτσι δεν είναι;

(Μην πει κανείς ότι δείχνει μόνο κουκιά…)

Οι άνθρωποι της εξουσίας

Σάββατο 29 Απρίλη. Να θυμήσουμε (στη χώρα των λωτοφάγων) ότι ο κυρ Ιβάν ήταν εκείνος ο ενδιαφέρομενος για άδεια τηλεόρασης που, αμέσως μετά το τέλος εκείνου του “διαγωνισμού” (άλλο ξεχασμένο…), είχε δηλώσει ξανά και ξανά ότι “κτύπαγε τις τιμές” στον πλειστηριασμό, για να ανέβουν, και … να βγάλει περισσότερα λεφτά η κυβέρνηση…. Ήταν, δηλαδή, λαγός· και το δήλωσε δημόσια και με υπερηφάνεια.

Ύστερα, όταν ο “μπροστινός” μεσαιο-εργολάβος βγήκε απ’ την 4άδα των νικητών, η χήρα άδεια πήγε στον κυρ Ιβάν. Που σύμφωνα με τα λεγόμενά του δεν ήθελε κανάλι, ήθελε απλά να βοηθήσει την φαιορόζ κυβέρνηση… Ο οποίος, παρόλα αυτά, πλήρωσε την πρώτη δόση… (Και μετά όλα ξεχάστηκαν).

Δεν είναι δύσκολο να υποθέσει κανείς ότι ο κυρ Ιβάν έχει πάρει κάποιου είδους “προαγωγή”… Αλλά τέτοιες “προαγωγές” γίνονται αφού πρώτα οι “κατάλληλοι άνθρωποι πλαισιώσουν” εκείνον που φαίνεται.

Συνεπώς, το φαιορόζ δώρο των 38 μυρίων είναι απλά ένας ακόμα κρίκος στην μακριά, “αιώνια” συνέχεια του ελληνικού κράτους / παρακράτους. Απ’ αυτή την άποψη μπορούμε να ησυχάσουμε: business as usual.

Μόνο κλόουν

Παρασκευή 28 Απρίλη. Συνηθιζόταν να ισχύει ότι ο αμερικάνος πρόεδρος είναι ο ανώτερος αρχηγός του στρατού. Αυτό ήταν μια πρόνοια ώστε να ελέγχεται ο αμερικανικός στρατός απ’ τους πολιτικούς, την κυβέρνηση κατ’ αρχήν. Οι αμερικάνοι καραβανάδες, επί της προεδρίας Ομπάμα, γκρίνιαζαν ωστόσο ότι “η κυβερνητική γραφειοκρατία τους δένει τα χέρια”.

Όχι πια. Το ψόφιο κουνάβι παραχώρησε πριν 8 μέρες αποφασιστικές αρμοδιότητες αποκλειστικά στον “τρελό σκύλο” Mattis, που είναι πρώην αρχικαραβανάς και επαγγελματίας δολοφόνος στην κατοχή του ιράκ. Τώρα πια ο αμερικανικός στρατός, με στολή και με κουστούμι θα αποφασίζει πως και πότε θα μεταφέρει δυνάμεις και όπλα στη συρία και στο ιράκ.

Και οι καραβανάδες τρίβουν τα χέρια τους, που λύθηκαν. Όσο για το ψόφιο κουνάβι; Ας μην είναι τόσο αρχιστράτηγος. Ας μείνει κυρίως κλόουν.