Λαγός την πτέρην έσειε, κακό της κεφαλής του…

Κυριακή 1 Απρίλη. Θα πρέπει να επιβληθούν πολύ αυστηρές κυρώσεις στο ιράν… Αν δεν γίνει αυτό, είναι πιθανό να έχουμε πόλεμο με το ιράν σε 10 – 15 χρόνια…

Να μια δήλωση του τοξικού πρίγκηπα, απ’ το αμερικανικό έδαφος, που δείχνει ότι είναι διορατικός: οργανώνει από τώρα αυτό που νομίζει ότι θα είναι το πάρτυ των γενεθλίων του μετά από μια δεκαετία…

Ο εκπρόσωπος του ιρανικού υπ.εξ. αντέδρασε … ας πούμε με “πατρική αυστηρότητα”: Αυτός ο γεμάτος αυταπάτες αρχάριος είτε δεν ξέρει τι είναι ο πόλεμος, είτε δεν έχει διαβάσει ιστορία, είτε δυστυχώς δεν έχει μιλήσει με κάποιον άνθρωπο άξιο σεβασμού… Καλό θα ήταν να μην παίζει ζάρια με τον θάνατο… Καλό θα ήταν οι βετεράνοι σαουδάραβες αξιωματούχοι να του εξηγήσουν την τύχη που είχε ο ιρακινός ηγέτης Sarram Hussein όταν επιχείρησε να διαλύσει το ιρανικό έθνος…

Αυτό με τους “βετεράνους” είναι μπηχτή: το Ριάντ ήταν βασικός χρηματοδότης του πολέμου που έκανε – και έχασε – ο Χουσεΐν κατά του ιράν, την δεκαετία του ’80…

Υπάρχουν διάφοροι που θέλουν, και ενδεχομένως να δοκίμαζαν (ή να δοκιμάσουν στο όχι μακρινό μέλλον) και πάλι έναν πόλεμο εναντίον του ιρανικού καθεστώτος. Η Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ είναι οι βασικοί «υποψήφιοι», με την έννοια ότι ίσως θεωρούν πως έχουν κάποια στρατιωτική υπεροχή ώστε να… Η σαουδαραβική χούντα δεν ανήκει σ’ αυτήν την κατηγορία: ακόμα κι αν αγόραζε όλα τα όπλα του πλανήτη, και πάλι θα ήταν καταδικασμένη να καταστραφεί πολύ γρήγορα εμπλεκώμενη σε έναν τέτοιο πόλεμο.

Όμως ο τοξικός πρίγκηπας που είναι το «αγαπημένο pet» στο στάβλο του αμερικανικού και του ισραηλινού μιλιταρισμού / ιμπεριαλισμού, μιλάει ακριβώς έτσι: σαν ένα asset των άλλων. Ο πληθυντικός του “θα έχουμε πόλεμο..” δεν αφορά μόνο το δικό του μεγαλείο, αλλά κι εκείνων που τώρα εμφανίζονται σα σύμμαχοί του.

Βέβαια το project isis (που τόσο στήριξε και το δικό του καθεστώς με κάθε μέσο) ηττήθηκε στη συρία και στο ιράκ, αλλά αυτός ζει πάντα σ’ αυτό το μίγμα παραισθήσεων και συνδρόμου μεγαλείου. Δεν έχει καταλάβει ότι οι ισχυροί σύμμαχοί του δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή ούτε για το δικό του τομάρι, ούτε για όλο του το σόι. Και ότι δεν θα κλάψουν όταν τα παλάτια του γίνουν στάχτη… (Η Ουάσιγκτον έχει ήδη ανεξαρτητοποιηθεί εντελώς απ’ τα αραβικά πετρέλαια – δεν καταλαβαίνει τι σημαίνει αυτό;)

Συνεπώς καλό για το κεφάλι του θα ήταν κυρίως – εικάζουμε… – το να κόψει τις κακές, τοξικές του συνήθειες…

Όπλα, όχι δάκρυα για την Παλαιστίνη!

Σάββατο 31 Μάρτη. Οι φωτογραφίες είναι χθεσινές. Οι δολοφονίες παλαιστίνιων μόνιμες – πόσες άραγε εχτές; Δεκατρείς ή δεκαπέντε; Τραυματισμένοι; Χίλιοι; Χίλιοι πεντακόσιοι;

Το σύνθημα είναι παλιό, αλλά σωστό. (Υπάρχει κανά καινούργιο;)

Upper ογκόλιθοι

Σάββατο 31 Μάρτη. Έχει το ενδιαφέρον του (καθαρά από σκηνοθετική άποψη…) ότι ο βασικός “δημόσιος” διαχειριστής των ελληνικών ιμπεριαλιστικών και παρανοϊκών απαιτήσεων απέναντι στη δημοκρατία της μακεδονίας, ο ογκόλιθος υπ.εξ. Nick the greek, εμφανίζεται να δηλώνει ένα είδος «αισιοδοξίας» ενώ έχει καταλάβει ότι πέρα απ’ την ευγένεια στις διατυπώσεις η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση των Σκοπίων δεν πρόκειται να φάει ούτε τους ελληνικούς ελιγμούς ούτε την ελληνική απαίτηση για «αλλαγή συντάγματος».

Ας πούμε: με το πιο αθώο ύφος του κόσμου, το ελληνικό κράτος / παρακράτος απαιτεί το καινούργιο όνομα να είναι «για όλες τις χρήσεις». Να χρησιμοποιείται όχι μόνο σαν διεθνές αλλά και εσωτερικά στη δημοκρατία της μακεδονίας. Με άλλα λόγια να αλλάξει και το όνομα, και την εθνικότητα, και τον χαρακτηρισμό της γλώσσας… Αυτό είναι, απλά, η απαίτηση για αλλαγή του μακεδονικού συντάγματος διατυπωμένη με άλλο τρόπο…

Και ποιος τα λέει αυτά; Ο εκπρόσωπος ενός κράτους που έχει άλλο όνομα για διεθνή χρήση και άλλο για εσωτερική! Ως γνωστόν, διεθνώς, το κράτος λέγεται “Γραικία», και ο πληθυσμός «Γραικοί». (Έχει κι άλλα ονόματα, αλλά το κατατεθειμένο στον οηε είναι αυτό). Αυτός ήταν ο «εθνικός χαρακτηρισμός» αρκετών το 1821, εκτός αν ο Διάκος και το «εγώ Γραικός γεννήθηκα Γραικός θε να πεθάνω» ήταν άλλης εθνικότητας… Στην πραγματικότητα μάλιστα το «έλληνες» και το «ελλάδα» επιλέχτηκε για εσωτερική χρήση για καθαρά ιδεολογικούς λόγους απ’ την ιδεολογική ελίτ του καινούργιου κράτους στην άκρη της βαλκανικής χερσονήσου: για να καλλιεργηθεί η ιδέα της «ιστορικής συνέχειας» με τις ένδοξες πόλεις – κράτη του 4ου π.χ. αιώνα… Διαφορετικά εδώ έμεναν Γραικοί, Αρβανίτες, Βλάχοι, Τούρκοι, Εβραίοι, Αρμένηδες…

Θα έχει την πλάκα του να γυρίσει κάποια στιγμή ο μακεδόνας υπ.εξ. στον έλληνα ογκόλιθο και να του πει Ρε συ, δεν αφήνετε τις απαιτήσεις και τις πονηρές υποδείξεις; Γιατί δεν αλλάζετε κι εσείς το σύνταγμά σας να χρησιμοποιείτε και στο εσωτερικό σας το «γρεκία» και το «γρεκοί»; GR δεν είσαστε;

Ε;

Θα κάτσω μέσα

Σάββατο 31 Μάρτη. Τελικά, λένε, το δηλητηριώδες (;) αέριο (;) που παραλίγο να σκοτώσει (;) τους Skripal, το είχε ψεκάσει ο μοχθηρός Πούτιν (μέσω των πρακτόρων του φυσικά…) στην … πόρτα του σπιτιού τους! Μετά από 3 εβδομάδες ερευνών, κι αφού ενδιάμεσα είχαν διατυπωθεί πολλές υποθέσεις, οι άγγλοι ερευνητές το βρήκαν: η «μεγαλύτερη συγκέντρωση» του τοξικού ήταν στην εξώπορτα.

Δεν μπορούμε να το φανταστούμε ακριβώς πως μια επιχείρηση δολοφονίας γίνεται μέσω «δηλητηριασμένης πόρτας» (για φρούτα, για φαγητά, ξέραμε· για πορτοπαράθυρα όχι…) , αλλά δεν έχει σημασία – άσχετοι είμαστε. Υπάρχει μόνο ένα προβληματάκι. Οι Skripal άνοιξαν την (εν αγνοία τους) «δηλητηριασμένη πόρτα», για να βγουν απ’ το σπίτι, στις 9 το πρωί. «Κατέρρευσαν» στις 4 το απόγευμα, αφού είχαν κάνει κανονικά τη βόλτα τους, είχαν πιεί τον καφέ τους, είχαν φάει…

Αν αυτό το υποτιθέμενο σούπερ φονικό όπλο ρωσικής κατασκευής κάνει 7 ολόκληρες ώρες για να δράσει, τότε αντί για απελάσεις οι «θορυβημένοι» στην Ουάσιγκτον, στο Λονδίνο και στους συμμάχους τους πρέπει να κάνουν μήνυση στη Μόσχα! «Μας κάνετε ρεζίλι με τέτοια ψευτοχημικά – είστε απατεώνες!!!»

Συρία

Σάββατο 31 Μάρτη. Κατά τους καθεστωτικούς Los Angeles Times (27 Μάρτη) η «άτυπη» αμερικανίδα υπ.εξ. Nikki Haley (πρέσβειρα της Ουάσιγκτον στον οηε) θύμωσε πολύ με την εξέλιξη της κατάστασης στην ανατολική Ghouta. Για την ακρίβεια έχει θυμώσει πολύ με την συνθηκολόγηση των αντικαθεστωτικών ενόπλων…. Πολιορκία. Πείνα. Και παράδοση… (είπε μιλώντας σε σύσκεψη του συμβουλίου ασφαλείας). Αυτός είναι ο φρικτός, ασταμάτητος ρυθμός του Συριακού πολέμου. Καθώς βρισκόμαστε εδώ το τρίτο βήμα – η παράδοση – συμβαίνει τώρα στην ανατολική Ghouta.

Τι έγινε, άραγε, στη Raqqa; Τι έγινε άραγε στην Manbij; Το ίδιο «φρικτό»: πολιορκία, πείνα, παράδοση… Αλλά τότε οι πολιορκητές ήταν «καλοί» ο αμερικανικός στρατός και το ypg πεζικό του.

Είναι σίγουρο ότι η σιδηρά κυρία Haley για άλλο πράγμα έχει θυμώσει: επειδή ο στρατός που εκπροσωπεί δεν πρόλαβε να τιμωρήσει το συριακό καθεστώς για την «γενοκτονία» που κάνει στην ανατολική Ghouta. Αφού φεύγουν απο εκεί οι αντικαθεστωτικοί, η Ουάσιγκτον θα πρέπει να περιμένει (για να φτιάξει…) άλλη “ευκαιρία”…

Ουάου!

Παρασκευή 30 Μάρτη. Τα μάθατε τα νέα; Το ψόφιο κουνάβι το ανακοίνωσε χτες, μπροστά σε κοινό (όχι τιτιβίζοντας): Φεύγουμε σύντομα, πολύ σύντομα, απ’ την συρία! Ας αναλάβουν άλλοι!!!

Το υπουργείο των εξωτερικών του (υπό νέα διεύθυνση) ρωτήθηκε και απάντησε ότι “δεν ξέρει τίποτα”… Το υπουργείο της άμυνάς του (υπό την παλιά διεύθυνση του “τρελού σκύλου”) έχει απαντήσει πριν λίγες ημέρες: δεν πρόκειται να φύγουμε απ’ την συρία – όχι πριν οριστικοποιηθούν οι διαπραγματεύσεις στη Γενεύη. Δηλαδή: εκεί θα κάτσουμε…

Βγαίνει άκρη; Αφού θυμηθείτε τα περί “εναλλακτικών πραγματικοτήτων” τα οποία έχει επίσημα υποστηρίξει το επιτελείο του ψόφιου κουναβιού μετά τις αμερικανικές εκλογές, βάζετε σε ένα μπλέντερ τα πάντα… και θα πάρετε ένα ρεαλιστικό κοκτέιλ: κάποιοι αμερικάνοι πεζοναύτες (απ’ τους επίσημα 2.000, ανεπίσημα άγνωστο πόσους) θα επαναπατριστούν απ’ την συρία, θα πάνε όμως άλλοι, μπορεί και περισσότεροι, σαν “ιδιωτικά συμβόλαια” (που θα πληρώνει, πιθανόν, ο τοξικός… Γιατί όχι; Μπίζνες είναι…).

Έτσι, στις μεταμοντέρνες εποχές μας, θα ισχύουν όλα: και ο αμερικανικός στρατός θα έχει φύγει εν μέρει απ’ την συρία· και θα είναι εκεί σε ικανή ποσότητα και ποιότητα για να φυλάει τις αμερικανικές βάσεις· και θα μειωθούν τα επίσημα έξοδα του αμερικανικού υπ.αμ.· και θα αυξηθούν τα έξοδα του αμερικανικού υπ.εξ. αλλά και του Ριάντ…

Πώς σας φαίνεται;

(φωτογραφία: Μιας και το έφερε η κουβέντα: τον κύριο στ’ αριστερά τον αναγνωρίζετε; Είναι ο τοξικός πρίγκηπας του Ριάντ, χωρίς την στολή – της – δουλειάς! Σε αμερικανικό έδαφος, σε επαφές με κάθε «χρήσιμο» – κυρίως με τα ακροδεξιά ισραηλινά λόμπυ των ηπα…)

Η δημοκρατία όπως την καμαρώνουν τ’ αφεντικά

Παρασκευή 30 Μάρτη. Με μόλις 92% (!) όσων ψήφισαν στις 3ήμερες “προεδρικές εκλογές” ο χουντοκαραβανάς Sisi θα συνεχίσει να είναι ένας «εκλεγμένος» πρόεδρος. Ο «αντίπαλός» του (και οπαδός του!…) Moussa Mostafa Moussa, που σα λαγός της τελευταίας (κυριολεκτικά) ώρας νοστίμησε με την παρουσία του αυτές τις «ελεύθερες εκλογές», πήρε ένα ταπεινό 3%. Μια χαρά είναι. Αν το βάλει στον τόκο μπορεί να το αυγατίσει…

Η αντίσταση των αιγυπτίων στη χούντα και τις εκλογές εκφράστηκε με την αποχή τους. Απ’ τα σχεδόν 60 μύρια ψηφοφόρων στις κάλπες πήγαν γύρω στα 25, ένα ποσοστό κοντά στο 42%. Το 2014, όταν μετά το πραξικόπημα ένα χρόνο πριν ο Sisi αποφάσισε να νομιμοποιηθεί μέσω (αντίστοιχου τύπου) «εκλογών», είχε πάρει το 97% των ψήφων σε λιγότερο απ’ τους μισούς ψηφοφόρους (η αποχή ήταν 52,5%). Το ότι τώρα η αποχή πήγε στο 58% δείχνει ότι “το βασίλειο του Καΐρου” έχει όλα τα προσόντα να βουλιάξει.

Πάντως τώρα η αιγυπτιακή χούντα έχει «νομιμοποιημένα» 4 χρόνια μπροστά της, για να σκοτώνει, να βασανίζει, να φυλακίζει τους εχθρούς της· υπό τα διακριτικά χειροκροτήματα των διεθνών συμμάχων της. Μεταξύ των οποίων και το ελλαδιστάν (και των φαιορόζ).

Εκτός αν η κοινωνική πλειοψηφία των αιγύπτιων ανδρών και γυναικών βρει την δύναμη να ξανακάνει – κι αυτή τη φορά ακόμα καλύτερα – εκείνο που έκανε τέτοια εποχή πριν 7 χρόνια…

(φωτογραφίες: ελάχιστη υπενθύμιση για το πως «ψηφίζουν» οι αιγύπτιοι πληβείοι όταν αποφασίσουν ότι «αρκετά!!»… Απ’ την επανάσταση της 25ης Γενάρη του 2011…)

Η μέρα της γης – οι βδομάδες της οργής

Παρασκευή 30 Μάρτη. Το άλλο συμμαχικό κράτος του ελλαδιστάν στο όλο και πιο ζόρικο σχέδιο “περικύκλωσης της ανατολικής Μεσογείου”, το ισραηλινό, πιάνει από σήμερα “δουλειά” στο μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης του κόσμου: στη λωρίδα της Γάζας.

Από αύριο ξεκινάει η “μέρα της γης” που φέτος θα κρατήσει πολλές βδομάδες. Η “μέρα της γης” είναι μια μέρα διαδηλώσεων των παλαιστινίων σ’ όλο τον κόσμο, στη μνήμη της δολοφονίας 6 αράβων απ’ τον ισραηλινό στρατό, το 1976, όταν υπερασπίστηκαν τα χωράφια τους ενάντια στην “κατάσχεσή” τους για να κτιστούν παράνομα ισραηλινοί οικισμοί. Τότε, το 1976, είχαν τραυματιστεί τουλάχιστον άλλοι 100 και πολύ περισσότεροι είχαν συλληφθεί στη διάρκεια της τοπικής παλαιστινιακής ανταρσίας.

Φέτος, θα γίνει πολύ μεγάλη διαδήλωση παράλληλα με τον “φράχτη” της φυλακής που λέγεται Γάζα. Αλλά μετά έχει σχεδιαστεί η κατασκήνωση χιλιάδων παλαιστινίων μπροστά απ’ τον φράκτη, μέχρι τουλάχιστον τις 15 Μάη, οπότε γίνονται οι διαδηλώσεις για την “μέρα της καταστροφής” (Nakba), υπενθύμιση του εξανδραποδισμού τουλάχιστον 700.000 αράβων απ’ τη γη τους για να δημιουργηθεί το “ισραηλινό κράτος” – το 1948. H 15η Μάη είναι επίσης επέτειος για το μιλιταριστικό, ρατσιστικό ισραηλινό καθεστώς… Και, σύμφωνα με τα λεγόμενα του ψόφιου κουναβιού, αυτή την ημέρα φέτος θα ανακοινωθεί η εγκατάσταση της αμερικανικής πρεσβείας στην Ιερουαλήμ…

Στη διάρκεια αυτών των βδομάδων από αύριο θα γίνονται τουλάχιστον κάθε Παρασκευή διαδηλώσεις σε όλα τα κατεχόμενα, ενάντια στον κατοχικό ισραηλινό καθεστώς. Το οποίο έχει προετοιμαστεί: πέρα απ’ την υπόλοιπη στρατοαστυνομία, μια εκατοντάδα ελεύθερων σκοπευτών θα βρίσκονται διασκορπισμένοι στην ισραηλινή πλευρά του «φράχτη» – με προφανείς διαταγές…

(φωτογραφία: Παλαιστίνιοι διαδηλώτες «στα κάγκελα»… Χτες, σήμερα, αύριο…)

Κορέες

Παρασκευή 30 Μάρτη. Κανονίστηκε: στη χθεσινή συνάντηση υψηλόβαθμων αντιπροσωπειών της βόρειας και της νότιας κορέας, το ραντεβού του Kim και του Moon οριστικοποιήθηκε για τις 27 Απρίλη. Στην ιστορία του χωρισμού της κορεατικής χερσονήσου σε δύο κράτη, μετά τον αμερικανοκίνητο πόλεμο ανάμεσα στο 1950 και το 1953, αυτή (θα) είναι η τρίτη μόλις συνάντηση κορυφής (οι προηγούμενες είχαν γίνει το 2000 και το 2007). Αλλά θα είναι η πρώτη που θα γίνει σε νοτιοκορεατικό έδαφος (οι δύο προηγούμενες είχαν γίνει στην Πγιονγκγιάνγκ): μερικά μέτρα μέσα στη νοτιοκορεατική μεθόριο, στα πέριξ της «ουδέτερης ζώνης» που χωρίζει χερσαία τα δύο κράτη. Είναι κι αυτός ένας συμβολισμός μέσα στους υπόλοιπους που έχουν ξεδιπλωθεί απ’ τις αρχές του χρόνου.

Στις 4 Απρίλη υψηλόβαθμες αντιπροσωπείες των δύο κορεών θα ξανασυναντηθούν, για την προετοιμασία της 27ης Απρίλη. Ας είναι σαφές ότι ως εκείνη την ημέρα (με όσες ενδιάμεσες συναντήσεις χρειαστούν) θα έχουν συγκεκριμενοποιηθεί όλες οι συμφωνίες που θα ανακοινώσουν τα δύο κορεατικά αφεντικά.

Ας είναι σαφές κι αυτό: όλα αυτά γίνονται ουσιαστικά ερήμην της Ουάσιγκτον (… ενημερώνεται τηλεφωνικά…), όχι όμως του Πεκίνου και της Μόσχας.

Για παράδειγμα: αμέσως μετά την αναχώρηση του Kim απ’ το Πεκίνο, προχτές, και ενώ βρισκόταν χτες σε εξέλιξη η συνάντηση των δύο κορεατικών αντιπροσωπειών, ο Yang Jienchi, μέλος του πολιτικού γραφείου της κ.ε. του κινεζικού κ.κ. πέταξε ως την Σεούλ για να ενημερώσει τον Moon… Όλα “στόμα με στόμα”…

(φωτογραφία πάνω: αριστερά ο νοτιοκορεάτης υπουργός ενοποίησης Cho Myoung-gyon, και δεξιά ο ομόλογός του βορειοκορεάτης Ri Son-Gwon, χτες στη βορειοκορεατική πλευρά της «ουδέτερης ζώνης», στην Panmunjom

Κάτω: ένα απ’ τα περάσματα της “ουδέτερης ζώνης” στο Panmunjom, φωτογραφημένο απ’ την βορειοκορεατική μεθόριο.)