Category: Ασταμάτητη μηχανή

Ο αιώνιος εχθρός

Πέμπτη 28 Ιούνη. Πόσες φορές εδώ και ο χρόνια η θεία Λίτσα (εννοημένη σαν ο κοινός παρανομαστής του ντόποιου εθνικο/πατριωτισμού, δεξιού κι αριστερού) ευχήθηκε «μεγάλο κακό να βρει αυτόν τον παλιάνθρωπο», τον Erdogan; Πόσες φορές ειδικοί και ανειδίκευτοι, επαγγελματίες και ερασιτέχνες, εγκάθετοι και σκέτοι πρόθυμοι, πράκτορες και αυθόρμητοι τσάτσοι προέβλεψαν, προφήτεψαν, “τεκμηρίωσαν” την επικείμενη διάλυση του τουρκικού κράτους / κεφάλαιου και της επικράτειάς του; Πόσες φορές πανεπιστημιακοί και δημοσιογράφοι, ταξιτζήδες και νοικοκυραίοι, «επαναστάτες» και λαμόγια, διέβλεψαν το ρίξιμο του «αιώνιου εχθρού» σε κάποιο αιώνιο γκρεμό της ιστορίας;

Και πόσες φορές απογοητεύτηκαν όλοι αυτοί (η συλλογική κρατική / παρακρατική / κοινωνική θεία Λίτσα) ανομολόγητα, με ελληνικές (δηλαδή δωρεάν) εκ των υστέρων δικαιολογίες του τύπου «ναι, αλλά…»;

Έρχεται άλλη μία διάψευση, στριφογυριστή σαν χοντρή ιδεολογική σφαλιάρα: η άρση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης στην τουρκία· πριν (πολύ πριν) αυτό αρθεί στη «δημοκρατική» γαλλία…

Ε, κάποια εξήγηση θα βρει και γι’ αυτό η εθνική θεία Λίτσα. Τους χουντοκαραβανάδες πάντως, ακόμα κι αν χρειαστεί να τους κρύψει στην ποδιά της ή κάτω απ’ το κρεβάτι της, ακόμα και κάτω απ’ το στρώμα της, δεν θα τους παραδόσει!

Ζήτω οι τούρκοι χουντικοί! Ζήτω οι ελληνικές εθνικές φαντασιώσεις!! Ζήτω η κόκκινη μηλιά και η κίτρινη αχλαδιά!!! For ever!!!

(φωτογραφία: 2 χρόνια μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα στην τουρκία – στις 15 Ιούλη του 2016 – το ελλαδιστάν παραμένει το εγγυημένο σημείο υποχώρησης και ξεπλύματος των τούρκων χουντοκαραβανάδων. Αυτό χάρη στην πιο εξώφθαλμα εθνικιστική και βαθυκρατική κυβέρνηση απ’ την εποχή του «ζιβάγκο» πασοκ…)

Πετρέλαιο 1

Πέμπτη 28 Ιούνη. Η Ουάσιγκτον θέλει να πνίξει οικονομικά την Τεχεράνη – ολοκληρωτικός πόλεμος, προς το παρόν χωρίς βόμβες και κανόνια. Για να το πετύχει θέλει να απαγορεύσει στους αγοραστές του ιρανικού πετρελαίου να συνεχίσουν τις ιρανικές αγορές τους – απειλώντας τους με κυρώσεις (και πάλι πόλεμος χωρίς – προς το παρόν – βόμβες και κανόνια) αν δεν το κάνουν…

Η πετρελαϊκή βιομηχανία του ιράν εξάγει από 2,5 ως 2,8 εκατομμύρια βαρέλια αργού (και ισοδύναμου αερίου) την ημέρα. Συνολικά το 2017 έκανε εξαγωγή πάνω από 1 δισεκατομύρια βαρέλια. Κυριότερος πελάτης η κίνα, και ακολουθούν η ινδία, η νότια κορέα, και η ιαπωνία (το 62% των ιρανικών εξαγωγών ήταν προς την ασία). Το υπόλοιπο 38% κατευθύνθηκε προς τα δυτικά, προς ευρώπη μεριά, με κυριότερους πελάτες την τουρκία, την ιταλία, την αγγλία, την ουγγαρία και την ολλανδία.

Και τώρα (λοιπόν!) η Ουάσιγκτον εξέδωσε τελεσίγραφο: μέχρι τις 4 Νοέμβρη όλοι αυτοί θα πρέπει να έχουν μηδενίσει, εντελώς “μηδέν”, τις εισαγωγές ιρανικού πετρελαίου!!! Αλλιώς; Θα τιμωρηθούν!!!

Με άλλα λόγια: η Ουάσιγκτον θα επιβάλει στο Πεκίνο, στο Νέο Δελχί, στη Σεούλ και στην Άγκυρα από που θα αγοράζουν πετρέλαιο…

Πώς σας φαίνεται;

Πετρέλαιο 2

Πέμπτη 28 Ιούνη. Είναι προφανές ότι ο αμερικανικός καπιταλισμός θέλει να πουλάει το δικό του πετρέλαιο (και υγροποιημένο φυσικό αέριο)!!! Συνεπώς, τι πιο φυσικό για την διοίκηση της άλλοτε «άγριας δύσης» να σκέφτεται ότι αν κολλήσει στον κρόταφο διάφορων μεγάλων αγοραστών ένα περίστροφο «κυρώσεων», αυτοί θα φοβηθούν. Θυμίζουμε ποιοί είναι αυτοί που θα πρέπει να φοβηθούν: το Πεκίνο, η Σεούλ, το Τόκιο (σε μικρό βαθμό), η Άγκυρα και το Νέο Δελχί (αυτά τα δύο τελευταία κράτη είναι ακριβώς δίπλα στα ιρανικά πετρελαιοπήγαδα, συνεπώς έχουν και μικρά κόστη μεταφοράς…).

Όμως ακόμα κι αν ο πλανήτης χεζόταν πάνω του απ’ τις απειλές του σκληρού σερίφη και η γήινη πετρο-σκατίλα απλωνόταν σ’ όλο το ηλιακό σύστημα, οι αμερικανικές εξαγωγές δεν φτάνουν για να καλύψουν το κενό των ιρανικών. Γι’ αυτό ο σερίφης (που κατά βάθος είναι καλός…) θα πείσει άλλους παραγωγούς ν’ αυξήσουν την παραγωγή τους… Ποιούς; Το Ριάντ και την Μόσχα – για παράδειγμα.

Το Ριάντ, φυσικά, θα το έκανε με χαρά. Έχει, όμως, ένα προβληματάκι, ένα τόσο δα πρόβλημα: το Πεκίνο μειώνει τις ποσότητες σαουδαραβικού πετρελαίου που αγοράζει και αυξάνει τις ποσότητες ιρανικού εδώ και μήνες, επειδή θεωρεί το χουντοσεϊχάτο του Ριάντ υπερβολικά πολύ τσιράκι των ηπα, και μεγάλο παράγοντα αστάθειας στη μέση Ανατολή (για την οποία το Πεκίνο έχει μεγάλα σχέδια, σε σχέση πάντα με το project «δρόμοι του μεταξιού».)

Η Μόσχα; Η Μόσχα θα θεωρήσει (σκέφτονται τα αμερικανικά τσακάλια) ότι έχει μεγάλη ευκαιρία να αυξήσει τις εξαγωγές της προς την στρατηγική σύμμαχό της κίνα, συμβάλλοντας στην καταστροφή του (επίσης) στρατηγικού συμμάχου της ιράν – έτσι θα σκεφτεί η Μόσχα (λένε τα αμερικανικά τσακάλια)…. Αλλιώς θα φάει (κι άλλες) κυρώσεις…

Όμως η Μόσχα είναι ήδη ο μεγαλύτερος εξαγωγέας πετρελαίου στην κίνα· και δεν έχει ανάγκη να γίνει ακόμα μεγαλύτερος, αφού έχει άλλα (και πολύ σοβαρότερα) deal τόσο με το Πεκίνο όσο και εντός sco…

Πώς σας φαίνεται;

(Α, και μια λεπτομέρεια μέσα στο χαμό: οι σύμμαχοι της Ουάσιγκτον στη βόρεια συρία, οι ypg/pkk, έχουν κατάσχει τα πετρελαιοπήγαδα στην συριακή περιοχή που ελέγχουν, και κάνουν λαθρεμπόριο “μαύρου χρυσού”. Όπως έκανε ο isis πριν απ’ αυτούς. Είναι ο ορισμός του πλιάτσικου, που σύμφωνα με την μυθολογία των εδώ υπηρεσιών λέγεται “κουρδικός κοινοτισμός”. Σχεδόν “κομμουνισμός”…

Η λαθροεξόρυξη, η μαύρη δουλειά σ’ αυτήν και το λαθρεμπόριο γίνονται υπό την προστασία των ηπα αλλά και τούρκων λαθρεμπόρων· εμμέσως πλην σαφώς και του τουρκικού καθεστώτος. Το οποίο τους πολεμάει μεν, αλλά θέλει να ελέγχει και τις οικονομικές δοσοληψίες τους.

Αυτό το λαθραίο πετρέλαιο των ypg/pkk, μέσω ελλήνων εφοπλιστών, διοχετεύεται στις αγορές της περιοχής. Πρώτος και καλύτερος αγοραστής το Τελ Αβίβ, που έχει “ειδική σχέση” με τις ypg/pkk… Και οι ελληνικές εταιρείες αγοράζουν απ’ το “λαθραίο” – γιατί όχι;

Και μετά; Ξέπλυμα εσόδων…

Η λεπτομέρεια με το λαθρεμπόριο έχει θέση υπενθύμισης: άμα είσαι τσιράκι της Ουάσιγκτον, και κουβά κουβά που λέει ο λόγος, το πουλάς το πετρέλαιό “σου”…)

Πετρέλαιο 3

Πέμπτη 28 Ιούνη. Σαν σε αμόκ ιμπεριαλιστικής παράνοιας η Ουάσιγκτον ξεφεύγει όλο και περισσότερο: μ’ ένα όπλο που είναι καταδικασμένο να αρχίσει να εκπυρσοκροτεί με ρυθμό πολυβόλου (τις «οικονομικές κυρώσεις») συμπεριφέρεται σαν το αφεντικό του πλανήτη, επιχειρώντας να επιβάλει σ’ όλους τους ανταγωνιστές της (αλλά ακόμα και σε συμμάχους της) τι θα αγοράζουν και τι θα πωλούν, σε ποιούς, πότε, και σε τι τιμές!!

Πώς σας φαίνεται;

Είναι σπάνιες οι ιστορικές περίοδοι (και οι γενιές των ανθρώπων που συμβαίνει να τις ζουν) όπου αυτό που λέγεται όξυνση του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού συμβαίνει μπροστά στα μάτια των πάντων, με χειροπιαστό τρόπο. Η Ουάσιγκτον έχει κηρύξει γενική επίθεση (εξαιρούνται απ’ το στόχαστρό της το Τελ Αβίβ και το Ριάντ), θεωρώντας μάλιστα ότι θα νικήσει.

Πώς σας φαίνεται;

“Μπροστά στα μάτια των πάντων”; Όχι δα. Η απώθηση είναι τρομακτική συναισθηματική και α-λογική συμπεριφορά μπροστά σε κινδύνους που δεν είναι άμεσοι, είναι μελλοντικοί, και … «χώσε το κεφάλι στην άμμο»…

Ο εύλογος τρόμος αφορά φυσικά τον επόμενο γύρο, μετά την διαγραφόμενη οικονομική ήττα των ηπα. Η οποία δεν είναι κάτι που «θα» συμβεί, αλλά κάτι που συμβαίνει ήδη. Το μόνο που δεν θα περιλαμβάνεται σ’ αυτόν τον επόμενο γύρο θα είναι ένα αμερικανικό «συγγνώμη που σας αναστατώσαμε…»

Όμως το θεωρείτε φρόνιμο, έξυπνο, να παραδοθείτε στον φόβο που προκαλεί αυτή η «όξυνση»…; Το θεωρείτε έξυπνο να αγοράσετε έναν κουβά άμμο, για προσωπική, external use;

Αν ναι, αγοράστε δύο (κουβάδες). Ποτέ δεν ξέρεις πόσο χώμα θέλει ο φόβος για να φυτευτεί… Και αργότερα ν’ ανθίσει…

Καμπάνια Μ15 + / Η μεγάλη καλωσύνη

Τετάρτη 27 Ιούνη. Τελικά το ρατσιστικό, φασιστικό, μιλιταριστικό, απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ έχει μεγάλη καρδιά (απέναντι στους παλαιστίνιους, ειδικά στη Γάζα) – και ντροπή μας που το κατηγορούμε!!! Δίκιο έχουν οι ντόποιοι λακέδες του: ο ισραηλινός ρατσισμός έχει ανθρωπιστικό πυρήνα, κι όποιος τον κατηγορεί θα πάει στην κόλαση…. Μπορεί να σκοτώνει κατά βούληση εδώ και 70 χρόνια, μπορεί να καταστρέφει, να φυλακίζει, να προβοκάρει… αλλά τελικά έχει «καλό σκοπό»…

Είχε μια ωραία ιδέα, πρόσφατα, που πήρε την υπογραφή άλλων συμμαχικών καθαρμάτων στην περιοχή, εν προκειμένω του νοτιοκύπριου Αναστασιάδη (που ασφαλώς συμβουλεύτηκε το ελληνικό βαθύ κράτος): η λωρίδα της Γάζας να αποκτήσει λιμάνι… Που; Στη νότια κύπρο!!!

Σύμφωνα με την πρόταση, και πάντα με την συμφωνία του ακροδεξιού γκουβέρνου της νότιας κύπρου, η ιδέα είναι να παραχωρηθεί χώρος σε κάποιο ελληνοκυπριακό λιμάνι, για να παίζει ρόλο «palestine port». Ξέρετε: θα έχει και την σχετική ταμπέλα… Ωωωωω!

Φυσικά – παιδιά δεν είσαστε – αυτό θα γίνει υπό πολύ αυστηρές προϋποθέσεις. Πρώτον η Hamas θα πρέπει να επιστρέψει τα λείψανα δύο ισραηλινών στρατιωτών που σκοτώθηκαν το 2014, καθώς και κάποιους ισραηλινούς καραβανάδες αιχμάλωτους που κρατάει. Δεύτερον, σ’ αυτό το λιμάνι το κουμάντο δεν θα το κάνουν παλαιστίνιοι λιμενικοί (χαζούληδες αυτό νομίζατε;) αλλά ισραηλινοί. Αυτοί θα εξετάζουν εξονυχιστικά τα φορτία προς τη λωρίδα της Γάζας, θα φροντίζουν για τις καθυστερήσεις και τις ακυρώσεις στις αποστολές. Θα διευθύνουν τον αποκλεισμό της Γάζας από απόσταση… Γενικά μιλώντας θα είναι ένα ισραηλινό λιμάνι, για να το πούμε απλά, αλλά θα λέγεται «παλαιστινιακό», σαν απόδειξη ότι το ισραηλινό φασισταριό είναι large. Very large!!! Τόσο large ώστε μπορεί να παριστάνει ότι είναι η Παλαιστίνη…

Την πολύ ανθρωπιστική – για να μην πούμε: «απελευθερωτική» για τους παλαιστίνιους αιχμάλωτους της μεγαλύτερης φυλακής στον κόσμο! – πρόταση την έκανε ο «τρελός σκύλος» ισραηλινός υπ.αμ. Avigdor Liberman στον νοτιοκύπριο ομόλογο του Σάββα Αγγελίδη, πρόσφατα, τη μέρα της γραβατοκατάνυξης στην Αθήνα. Ο Αγγελίδης δέχτηκε την πρόταση. Και επειδή εκεί δίπλα ήταν και ο ψεκασμένος (που έπαιρνε φόρα για να τρέξει ύστερα να αγκαλιάσει το φιλαράκι του, τον ψόφιο κοριό) έχουμε κάθε λόγο να συμπεράνουμε ότι η Αθήνα πολύ γουστάρει την ιδέα. Ίσα ίσα που κρατήθηκε (λέμε τώρα…) ο ψεκασμένος να μην προτείνει την Ρόδο σαν “παλαιστινιακό λιμάνι”. Ή, γιατί όχι, την Σούδα… Δίπλα στη Γάζα είναι…

Μπορεί αυτά να φαίνονται αστεία από πρώτη ματιά, αλλά δεν είναι. Πρόκειται για εισαγωγές στην Τελική Λύση που μεθοδεύει εδώ και καιρό το φασιστικό καθεστώς του Tελ Αβίβ εναντίον των παλαιστινίων. Εναλλακτικά αυτή η Τελική Λύση μπορεί να ονομαστεί και “πρόταση του αιώνα” – αν έχει την υπογραφή της Ουάσιγκτον.

Τα βεβαιωμένα στοιχεία του γεγονότος ότι η Αθήνα (και η Λευκωσία) συμμετέχουν ενεργά σ’ αυτήν την Τελική Λύση, υιοθετώντας πότε το ένα της κομμάτι και πότε το άλλο (ό,τι προτείνουν και χρειάζονται οι σύμμαχοι απ’ την Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ) θα έπρεπε να έχει προκαλέσει άγρια οργή.

Σιγά μωρέ…. Ισχύει αυτό που λέγαμε και γράφαμε πριν πολλά χρόνια σαν i.b.p.: πίσω κουφάλες μικροαστοί, είσαστε όλοι νεοναζί!

Δεξιοί κι αριστεροί…

Η ακόμα μεγαλύτερη καλωσύνη

Τετάρτη 27 Ιούνη. Το αλγερινό καθεστώς είναι μεν τυπικά συνέχεια της σπουδαίας απελευθερωτικής επανάστασης κατά της γαλλικής αποικιοκρατίας (απ’ το 1954 ως το 1962)· αλλά στην πράξη είναι εδώ και πολλά χρόνια μια απολυταρχία, που συντονίζεται με το Παρίσι (και όποιον άλλον) προκειμένου να διατηρήσει την θέση της.

Σύμφωνα με πρόσφατες μαρτυρίες μεταναστών που επέζησαν, το αλγερινό καθεστώς έχει «ξεφορτωθεί» τουλάχιστον 13.000 μετανάστες (απ’ την υποσαχάρια Αφρική προς την Ευρώπη), τον τελευταίο χρόνο, στη Σαχάρα. Το καθεστώς τους δένει στα παράλια και τους μεταφέρει στην έρημο χωρίς νερό και φαγητό: άντρες, παιδιά, γυναίκες… Για να επιταχύνει τον θάνατό τους ο αλγερινός στρατός «μένει λίγο μαζί τους», στα φορτηγά φυσικά, αναγκάζοντας τους να περπατάνε μέσα στον ήλιο, σε 50 βαθμούς Κελσίου, για να βεβαιωθεί ότι εξαντλήθηκαν…

Δεν είναι φήμες. Οι μαρτυρίες όσων κατάφεραν να επιζήσουν κινούμενοι προς τα πίσω (προς το νότο) μέσα απ’ την Σαχάρα είναι σε γνώση των «ανθρωπιστικών αρχών της ε.ε.». Οι οποίες ανησυχούν μεν, αλλά τα κυρίαρχα κράτη έχουν το δικαίωμα να απελαύνουν άτομα που μπήκαν παράνομα στην επικράτειά τους… λένε. Όλο σεβασμό στην “εθνική ανεξαρτησία” των εργολάβων τους…

Το αλγερινό καθεστώς δεν θα έκανε τίποτα απ’ αυτά αν δεν είχε το ο.κ. πρώτα του Παρισιού (με το οποίο έχει πλήθος οικονομικών και όχι μόνο σχέσεων) και, στη συνέχεια, μέσω Παρισίων, με τα «όργανα της ε.ε.». Το ο.κ. που έχει πάρει ταιριάζει απόλυτα με την «τακτική της ανάσχεσης των προσφυγικών ροών» πριν καν πλησιάσουν τα «ευρωπαϊκά σύνορα». Η μεταφορά και εγκατάλειψη των αφρικάνων dreamers απ’ το αλγερινό καθεστώς εντατικοποιήθηκε απ’ τον Οκτώβρη του 2017, όταν «η ε.ε. αύξησε τις πιέσεις της προς τα βορειοαφρικανικά καθεστώτα να εμποδίσουν τους μετανάστες να πλησιάζουν την ευρώπη, είτε μέσω της Μεσογείου είτε μέσω των ισπανικών θυλάων στο Μαρόκο» σημειώνει το σχετικό προχθεσινό ρεπορτάζ του αμερικανικού καθεστωτικού cbs.

Το αλγερινό καθεστώς πληρώνεται, χωρίς να φαίνεται ότι τα «πιάνει» (και) γι’ αυτή τη δουλειά. Απ’ το 2014 ως το 2017 πήρε απ’ την ε.ε. «βοήθεια» 111 μύρια δολάρια· αν και όχι ειδικά για την «αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ροών». Αυτά τα φράγκα (και άλλα που κινούνται είτε πάνω απ’ το τραπέζι σαν «επενδύσεις» είτε από κάτω σαν «δωροδοκίες») είναι που εξασφαλίζουν ότι τα ευρωπαϊκά σύνορα βρίσκονται κάτω απ’ την Σαχάρα, στο μάλι – όπου υπάρχει ήδη ευρωπαϊκός, γαλλικός αλλά όχι μόνο, στρατός.

Συρία

Τετάρτη 27 Ιούνη. Ο συριακός στρατός ‘n’ friends μάλλον εύκολα ανακαταλαμβάνει ανταρτοκρατούμενα εδάφη στο ανατολικό τμήμα της Dara’a: περίπου 1000 αντικαθεστωτικοί ένοπλοι παραδόθηκαν στον συριακό στρατό, δίνοντάς του τις περιοχές τους. Ωστόσο το ενδιαφέρον (απ’ την άποψη του 4ου παγκόσμιου πολέμου) είναι ότι σ’ αυτήν την επιχείρηση συμμετέχουν κανονικά και τα ρωσικά βομβαρδιστικά – παρά τις αμερικανικές απειλές ότι…

Είναι πραγματικές αυτές οι απειλές; Τα δεδομένα μοιάζουν αντικρουόμενα. Για παράδειγμα η αμερικανική πρεσβεία στο ιορδανικό Αμμάν εξέδωσε πριν 2 ημέρες ανακοίνωση προς τους αντικαθεστωτικούς της Dara’a «να μην περιμένουν αμερικανική υποστηρίξη». Αυτό επιτάχυνε τις παραδόσεις όπλων απ’ την μεριά τους. Έχει συμφωνήσει η Ουάσιγκτον ότι «άντε γεια Dara’a»;

Η απάντηση θα ήταν ευκολότερη αν η περιοχή δεν ήταν δίπλα τα κατεχόμενα απ’ τον ισραηλινό στρατό (απ’ το 1967) υψώματα του Golan. Παρότι είναι εύλογο ότι υπάρχει υπόγεια συμφωνία μεταξύ Δαμασκού και Τελ Αβίβ (με την μεσολάβηση της Μόσχας) ότι ο συριακός στρατός ‘n’ friends δεν θα κινηθεί προς την απελευθέρωση και αυτής της ζώνης, είναι ριψοκίνδυνο απ’ την μεριά του Τελ Αβίβ να επιτρέψει στον αξιόμαχο και μπαρουτοκαπνισμένο πια συριακό στρατό (και τους συμμάχους του…) να πλησιάσει τόσο κοντά τους δικούς του άκαπνους φαντάρους (στο Golan).

Απ’ την άλλη η συμμετοχή των ρωσικών βομβαρδιστικών δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας: η ζώνη ελέγχεται απ’ την ρωσική αντιεροπορία. Και επειδή η περιοχή είχε ανακηρυχτεί πριν λίγους μόνο μήνες «ζώνη αποκλιμάκωσης» (κάτι που χρησιμοποιούσε ως προχτές η Ουάσιγκτον σαν επιχειρήμα εναντίον του Άσαντ…), η ρωσική στρατιωτική διοίκηση συρίας φρόντισε χτες να το ξεκαθαρίσει: η συμφωνία «αποκλιμάκωσης» στην Dara’a (που είχε υπογραφτεί τόσο απ’ τον αμερικανικό στρατό όσο και απ’ το Αμμάν) τέλειωσε…

Με τα τωρινά δεδομένα (την εύκολη προώθηση του συριακού στρατού ‘n’ friends ως τα σύνορα με την ιορδανία) φαίνεται ότι σύντομα θα ανοίξει ένας βασικός δρόμος ανάμεσα στη Δαμασκό και το Αμμάν. Περιμένουμε να δούμε ποιές θα είναι οι συνέπειες αυτών των εξελίξεων.

Die hard?

Τετάρτη 27 Ιούνη. Τα επαναλαμβανόμενα ολισθήματα στα «αγγλικούλια» του ψόφιου κοριού θα τον κάνουν, τελικά, cult. Απ’ την άλλη, οι φωνές «λύκοι, λύκοι στο μαντρί!» (που στην αργκώ της πολιτικής εξουσίας προφέρονται «αποστασία! αποστασία!») είναι κωμικές. Φεύγουν ακροδεξιοί βουλευτές απ’ την φτερούγα της «πρώτης φοράς»; Μαδάει η “αριστερά” του κράτους και του κεφάλαιου; Ουάου! – που θάλεγε μια ψυχή… Ο «ορισμός της αποστασίας»!!! Τέτοια ψυχική επαφή έχει αποκτήσει η «πρώτη φορά» με το φασισταριό που άμα χάσει κάποιον από δαύτους νοιώθει ότι χάνει κάτι απ’ την ισορροπία της, και ότι υπάρχει συνωμοσία σε βάρος της; Τσσσσςςςςς! Έτσι φαίνεται: η πιο πρόσφατη εκδοχή της «δεξιάς συνωμοσίας κατά της αριστέρας» είναι οι φασίστες συνεταίροι της δεύτερης να προκύπτουν πιο φασίστες απ’ ότι θα έπρεπε! O tempora!!! O mores!!!!!!!

Πιάνουν δεν πιάνουν αυτά, τέτοιο είναι το φτωχό οπλοστάσιο του γκουβέρνου. Για παράδειγμα, η προσπάθεια «πλαγιοκόπησης» της δεξιάς παράταξης με το ξαμόλυμα του ακροδεξιού ψεκασμένου εταίρου κι αδελφού πριν καν αρχίσει το νταραβέρι για το «όνομά της» (θεία Λίτσα είσαι καλά;), στις αρχές της χρονιάς, ήταν βγαλμένο απ’ τις καλύτερες πασοκικές παραδόσεις των ‘80s. Επειδή, προφανώς, και οι τωρινοί καθοδηγητές της Κουμουνδούρου απ’ τα πασοκικά ‘70s – ‘80s κατάγονται. Ε;;;;

Και το «πολύ σκληροί για να πεθάνουμε» (στα ελληνικά και αμετάφραστο…) του ψόφιου κοριού από Λονδίνο μεριά; Δεν έχει κάτι απ’ το «σκληρό ροκ» (ή/και τον τότε εμπνευστή του);

Από σπόντα σε σπόντα το μόνο απίθανο είναι να μπέρδεψε ο ψόφιος κοριός την «εξαιρετική ταινία» του Bruce Willis (από γούστο, από αισθητική, από κινηματογραφική παιδεία, ε; «επαναστατική αριστέρα» σκέτη είναι ο άνθρωπος! Το Conan The Barbarian το έχει στα αγαπημένα του;) με τους Jethro Tull: too old to rock ‘n’ roll, too young to die…

Στο σπίτι δεν άκουγαν «ξένα»… Ούτε στην (τότε) κνε… Αν άκουγαν, ο «μικρός» θα είχε λόγους να βελτιώσει έγκαιρα τα αγγλικούλια του, μπας και πιάσει κανά στιχάκι… Πολύς κόσμος έμαθε αγγλικά της προκοπής μέσα απ’ την rock δισκογραφία· αλλά ο ψόφιος κοριός φαίνεται ότι ήταν fun του Χαριτοδιπλωμένου – άντε και του Σαλαμπάση…

(φωτογραφία: ο Ian Anderson επί σκηνής το 1984, 8 χρόνια μετά την κυκλοφορία του lp και του ομώνυμου κομματιού…)

Μεσόγειος 1

Τρίτη 26 Ιούνη. Οι λέξεις μπορεί να έχουν γίνει κυνικές: είναι γνωστό τι έγινε με το πλοίο Aquarius, μιας γερμανικής μκο, που μετέφερε 629 μετανάστες που είχε διασώσει από πνιγμό στη Μεσόγειο… Τι πάει να πει «είναι γνωστό»; Τίποτα δεν είναι «γνωστό» και, κυρίως, τίποτα δεν έγινε ανταγωνιστική γροθιά!! Γιατί το να αφήνει κανείς (σωσμένους) ναυαγούς στη θάλασσα αρνούμενος να δέσει το πλοίο που τους μεταφέρει είναι «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας» – αν αυτές οι λέξεις έχουν ακόμα κάποιο νόημα.

Ωστόσο αυτό ακριβώς έκανε η καινούργια ιταλική φασιστοκυβέρνηση, και μετά εκείνη της Μάλτας. Τους ναυαγούς / πρόσφυγες του Aquarious «δέχτηκε» τελικά το ισπανικό κράτος (όμως κι αυτό έμελλε να αποδειχθεί προσχηματικό…).

Συνεπώς το έγκλημα με το Aquarious «έγινε γνωστό» (δηλαδή: πέρασε ντούκου από ανταγωνιστική σκοπιά…) και ήταν μια απόδειξη ότι η ιταλική φασιστοκυβέρνηση το εννοεί: «έξω οι μετανάστες». Ή μήπως εννοεί κάτι διαφορετικό, πιο αναβαθμισμένο και πολύ πιο φονικό;

Τις ίδιες ημέρες (δεν έχουμε εξακριβώσει αν ήταν μια μέρα πριν ή μια μέρα μετά…) ένα άλλο πλοίο διέσωσε 41 μετανάστες, στην ίδια θάλασσα. Ήταν το αμερικανικό πολεμικό πλοίο «ειδικών επιχειρήσεων» Trenton. Όμως απέναντι στο Trenton η ιταλική φασιστοκυβέρνηση δεν είπε «έξω οι μετανάστες». Όταν ο καραβανάς καπετάνιος του Trenton έστειλε το ίδιο σήμα που είχε στείλει ο μη καραβανάς καπετάνιος του Aquarious, ότι «δεν μπορεί να μεταφέρει τους ναυαγούς αλλού», η ιταλική φασιστοκυβέρνηση έκανε, απλά, αυτό που ήταν υποχρεωμένη να κάνει: δέχτηκε να αποβιβαστούν σε ιταλικό έδαφος…

Χτες, τόσο η Ρώμη όσο (αυτή τη φορά και) η Μαδρίτη επανέλαβαν τον τσαμπουκά: το πλοίο Lifeline, επίσης γερμανικής μκο, με 230 ναυαγούς / μετανάστες. αποκλείστηκε από κάθε λιμάνι (εννοείται πως και το μαλτέζικο κράτος ήταν στο κόλπο). Και πάλι άνθρωποι στη θάλασσα – και ο εγκληματικός κυνισμός που είχε εκφραστεί απ’ την ιταλική φασιστοκυβέρνηση, αυτή τη φορά εκδηλώθηκε στα ισπανικά και στα «σοσιαλιστικά». Ο υπουργός οικονομικής ανάπτυξης της Μαδρίτης Jose Luis Abalos δικαιολόγησε (αν μπορεί κανείς να διανοηθεί ότι χωράνε «δικαιολογίες») την απόφαση της κυβέρνησής του: δεν θα γίνουμε η θαλάσσια διάσωση για όλη την ευρώπη…

Πριν προχωρήσουμε πρέπει να το θυμίσουμε. Αυτό, το «να μην τους αφήνουμε να αποβιβάζονται στο έδαφός μας – κι ας πάνε να πνιγούν», το είχαν προτείνει οι ιταλοί φασίστες πριν χρόνια· κι είχε υπάρξει ευρύτερη κατακραυγή για την απανθρωπιά της πρότασης. Αυτά άλλοτε. Τώρα γίνεται τακτική τόσο της ιταλικής φασιστό- όσο και της ισπανικής σοσιαλιστικό- κυβέρνησης…. Και όχι μόνο.

Κάτι συμβαίνει… Τι όμως;

Μεσόγειος 2

Τρίτη 26 Ιούνη. Τα πιο πάνω έχουν συμβεί ενόσω ένα «καυτό» θέμα διακυβερνητικών συζητήσεων στην ε.ε. είναι το «μεταναστευτικό» – την Πέμπτη πρόκειται να ληφθούν αποφάσεις…

Αν, στο περίγραμμα των ευρωπαϊκών φασιστοαπαιτήσεων «έξω οι μετανάστες» που έχουν πάρει το πάνω χέρι (εξαιτίας της απουσίας της μαζικής μαχητικής, πολωτικής αντί-στασης απ’ την δική μας μεριά, σε ευρωπαϊκή κλίμακα) τοποθετήσει κανείς τα 2+1 γεγονότα που θυμίσαμε νωρίτερα, τότε βρίσκεται μισό βήμα πριν το συμπέρασμα: βασικό στοιχείο της «διαχείρισης του προβλήματος» (όπου «πρόβλημα» είναι οι dreamers / μετανάστες) είναι αυτό: έξω οι μκο, μέσα μόνο ο στρατός!

Γιατί πρέπει να πεταχτούν έξω οι μκο που, ως πρόσφατα έμοιαζαν βασικοί συντελεστές της διάσωσης των ναυαγών / μεταναστών; Η απάντηση είναι απλή, και θα έπρεπε το ανταγωνιστικό κίνημα να την έχει δώσει έγκαιρα (αλλα όχι, δεν έχει ιδέα, ίσως επειδή έπαψε να είναι στοιχειωδώς ανταγωνιστικό): α) επειδή «ανθρωπισμός τίτλοι τέλους» (έστω και σαν προκάλυψη), και β) επειδή απ’ τα μέλη των μκο είναι εύκολο να διαρρεύσουν διάφορα για την μεταχείριση των μεταναστών· απ’ τον στρατό όχι!

Δυστυχώς αυτό δεν είναι εντελώς καινούργιο – όχι για τα μέρη μας: εδώ δεν είναι που το ελληνικό κράτος πέταξε έξω τις μκο (πολλές, ειδικά οι ελληνικές, ήταν άθλιες σαν ιδιοκτησία, διεύθυνση και προσπορισμός χρημάτων, όμως δεν ήταν μια ξαφνική «ηθική έκλαμψη» που έκανε το ελληνικό κράτος / παρακράτος να τις βγάλει απ’ το παιχνίδι δίνοντας την «κυριότητα» της «διαχείρισης των μεταναστών» στον στρατό, με ή χωρίς τους φερετζέδες τύπου «υπουργείο μετανάστευσης…), εδώ δεν είναι που έγινε αυτό πέρσι το καλοκαίρι;

Η ασταμάτητη μηχανή δεν είναι συνήγορος των μκο!!! (Δεν μπορεί όμως να φανταστεί, ούτε τον εαυτό της ούτε οποιονδήποτε από εσάς να είναι σε θέση να αγοράσει, να ναυλώσει, να στελεχώσει και να συντηρεί πλοίο για να διασώζει ανθρώπους που πνίγονται στη Μεσόγειο… Συνεπώς εκτιμάει εκείνους που το κάνουν… Μ’ άλλα λόγια η ασταμάτητη μηχανή δεν είναι «ελληνική»: έλα μωρέ, και τι έγινε…)

Πέρα απ’ αυτό έγκαιρα, και όχι μόνο μια φορά, υπέδειξε το πολιτικά «παράδοξο» (έως ύποπτο…) να στοχοποιείται στα μέρη μας το «φιλανθρωπικό σκέλος» της διαχείρισης των μεταναστών δυσανάλογα πολύ – και, απ’ την άλλη μεριά, να αθωώνεται απόλυτα το πολιτικό, μιλιταριστικό σκέλος, δηλαδή το ελληνικό κράτος, το μικροαστικό παρακράτος και το υπουργείο άμυνας, που είχαν και έχουν την βασική ευθύνη για την ταπείνωση των προσφύγων / μεταναστών. Αυτή η «μυωπία» μας φάνηκε εξ αρχής από βλακώδης ως συνένοχη· μέχρις ότου αλλού (ανάμεσα στη λιβύη και την ιταλία) άρχισε να ξεκαθαρίζει ότι πράγματι «με τις μκο υπάρχει πρόβλημα»…

Ας το επαναλάβουμε: στις μκο δεν υπάρχει «στρατιωτική πειθαρχία». Πράγμα που σημαίνει ότι κάποια μέλη τους μπορούν να πουν τεκμηριωμένα πράγματα που η «επίσημη πολιτική» θα ήθελε να κρύψει. (Έχει γίνει κάμποσες φορές…) Αυτό το είδος του «καλού σαμαριτισμού», που χρειάζεται σε αρχικές φάσεις ενός πολέμου, γίνεται εμπόδιο και μπελάς στη συνέχεια, όταν η εξόντωση γίνει ο βασικός στόχος. Δεν είναι ούτε καινούργιο ούτε πρωτότυπο: μερικές απ’ τις πιο δυνατές αντιπολεμικές καταγραφές προέκυψαν από γιατρούς και νοσοκόμους «φορητών» πολεμικών νοσοκομείων…

Αυτό, από μόνο του, είναι αρκετό για να ξετυλιχθεί μια υπόγεια επιχείρηση έξωσης των ανθρωπιστών απ’ την κεντρική Μεσόγειο – και οι περιπτώσεις του Aquarious και του Lifeline το επιβεβαιώνουν. Αντίθετα, η περίπτωση του αμερικανικού πολεμικού Trenton δείχνει την «σωστή κατεύθυνση»: εδώ μόνο ο στρατός!

(φωτογραφία: το αμερικανικό πολεμικό καταμαράν «ειδικών αποστολών» Trenton).