Category: Ασταμάτητη μηχανή

Εν.φι.κα. 1

Πέμπτη 4 Ιούνη. Περιστατικά σαν αυτό με την Surgisphere, που δείχνουν ότι για να βρει κανείς ιατρική αλήθεια μεγαλύτερης αξίας από ένα απορρυπαντικό της σειράς χρειάζεται δυσπιστία και συστηματική έρευνα, δεν είναι τα καλύτερα νέα για τις απανταχού ενώσεις φίλων της καραντίνας. Και η εντόπια, σίγουρα, έχει ανομολόγητα προβλήματα.

Που δεν πρόκειται να τελειώσουν – αντίθετα θα μεγαλώνουν. Για παράδειγμα είναι γνωστό ότι η εν.φι.κα. έβλεπε στραβά την εκδοχή του σουηδικού κράτους για την αντιμετώπιση του φονιά covid-19. Και οπωσδήποτε όλοι εύχονταν να πνιγεί στον θάνατο αυτή η ενοχλητική κοινωνία.

Δεν έγινε έτσι. Σίγουρα δεν έγινε και το σωστό 100%. Οι πολιτικές βιτρίνες της Στοκχόλμης παραδέχτηκαν έγκαιρα τα λάθη τους, κυρίως το γεγονός ότι δεν πήραν τα κατάλληλα προστατευτικά μέτρα για τους οίκους ευγηρίας, και απέτυχαν να ενημερώσουν έγκαιρα και σωστά τις μεταναστευτικές κοινότητες. Χοντρά λάθη, ασυγχώρητα! Εκ των υστέρων, το ότι ο σουηδός πρωθυπουργός είπε ότι θα γίνει έρευνα για την διαχείριση θεωρήθηκε ομολογία αποτυχίας – εκ μέρους του.

Να όμως που ένα απ’ τα πιο γνωστά καθάρματα των πραξικοπημάτων, ο πολύς Neil Ferguson (του imperial college) όχι από κρίση ειλικρίνειας αλλά από καιροσκοπισμό, έφτασε χτες να δηλώσει τα αντίθετα απ’ την τρομοκρατία που πούλησε με επιτυχία. Καταθέτοντας στην επιτροπή επιστήμης και τεχνολογίας της βουλής των λόρδων, υποστηρίξε ότι οι σουηδοί ειδικοί βασίστηκαν στα ίδια επιστημονικά δεδομένα … και ακολούθησαν έναν διαφορετικό δρόμο φτάνοντας στο ίδιο αποτέλεσμα… Στο ίδιο; Μήπως σε καλύτερο;

Δεν μπορούσε ίσως να κάνει διαφορετικά. Στο διάστημα της πλήρους απαγόρευσης στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας, ο μέσος όρος νεκρών ήταν 579 ανά ένα εκατομμύριο πληθυσμού. Στη σουηδία ήταν 442 νεκροί ανά ένα εκατομμύριο πληθυσμού – χωρίς lockout. (Ενδεχομένως αν δεν φούσκωναν οι αριθμοί της «κοινής δεξαμενής» στην αγγλία, ο αριθμός να ήταν χαμηλότερος και πιο κοντά στον σουηδικό).

Εν.φι.κα. 2

Πέμπτη 4 Ιούνη. Υπάρχουν ωστόσο κι άλλα – εσωτερικού αυτά. Διάφοροι ειδικοί (συμπεριλαμβανομένου του αρχιερέα) προδημοσίευσαν στο medRxiv.org μια έρευνά τους με τίτλο Modelling the Sars-Cov-2 first epidemic wave in Greece: social contact patterns for impact assessment and an exit strategy from social dictancing measures. Η έρευνα είναι με αγγλικούς στίχους (πάει για διεθνή καριέρα!) και έχει όλες εκείνες τις μυστηριώδεις εξισώσεις που κάνουν κάθε επιστημονικό έργο να μοιάζει αληθινά επιστημονικό. Συνεπώς θα χρειαστεί κόπο απ’ την μεριά μας για να εμβαθύνουμε.

Όμως… Όμως η έρευνα συνοδεύεται από πίνακες, και δύο απ’ αυτούς είναι οι πιο κάτω. Ο αριστερά δείχνει τον «ενεργό ρυθμό αναπαραγωγής» του φονιά ιού, το όχι και τόσο γνωστό Rt. Ο δεξιά δείχνει τα νέα κρούσματα. Η γκρι περιοχή δείχνει το διάστημα του πραξικοπήματος, των γενικευμένων απαγορεύσεων, και τα λοιπά και ωραία που λάτρεψε η ένωση φίλων της καραντίνας.

Βλέπετε κάτι; Να βοηθήσουμε. Στον πίνακα στα αριστερά φαίνεται σαφώς ότι ο «ενεργός ρυθμός αναπαραγωγής» ΕΙΧΕ ΠΕΣΕΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ 1 ΠΡΙΝ ΤIΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ… και έμεινε σταθερός γύρω στο 0,5, χωρίς οποιαδήποτε αλλαγή, σ’ όλο το διάστημα ως τις 26 Απρίλη. Τί είναι αυτός ο Rt; Και γιατί δεν μάθαμε ποτέ γι’ αυτόν, σε αντίθεση με τον θρυλικό R0;

Ο R0 είναι «ρυθμός μεταδοτικότητας» όταν δεν έχει ληφθεί κανένα μέτρο. Όπως, π.χ. το συστηματικό πλύσιμο των χεριών… Αντίθετα ο Rt είναι ο ενεργός (effective) ρυθμός μετάδοσης όταν έχουν παρθεί κάποια μέτρα. Με το που θα ληφθεί το πρώτο μέτρο ο R0 είναι αδιάφορος (κι ωστόσο αυτός ήταν τον οποίο πούλαγε στο πόπολο τόσο η «ιερά σύνοδος υγείας» όσο και ο αρχι-ιερέας της «προσευχής των 6.00» μαζί με την δημαγωγική ορχήστρα!) Αντίθετα αυτός ο δείκτης που έχει ενδιαφέρον επιστημονικό είναι ο Rt. Γι’ αυτό άλλωστε, μόλις ο αρχιερέας άφησε τα άμφια, έστειλε προς δημοσίευση μια έκθεση με αναφορά στον Rt: μεταξύ ειδικών δεν χωράνε τέτοια φτηνά παπατζιλίκια, σαν τον R0!

H γενική απαγόρευση κυκλοφορίας καθ’ άπασαν την επικράτεια επιβλήθηκε στις 23 Μάρτη, ενώ 5 ημέρες πριν, στις 18 Μάρτη έκλεισαν όλες οι δουλειές (εκτός των απολύτως απαραίτητων). Όμως ήδη στις 18 κι ακόμα πιο καθαρά στις 23 ο σημαντικός Rt είχε σωριαστεί! Πράγμα που σημαίνει ότι η γενική απαγόρευση ήταν ήδη άχρηστη (από υγιεινομική άποψη…) Αυτό ακριβώς επιβεβαιώνει και ο πίνακας δεξιά: τα εντοπίσιμα κρούσματα έπεφταν θεαματικά ΠΡΙΝ τις 23 Μάρτη!!! Ακούσατε τίποτα;

Εννοείται ότι αυτοί οι κατανοητοί πίνακες της έρευνας (και μάλιστα με την υπογραφή του αρχιερέα!!) καταχωνιάστηκαν, μήπως και αρχίσουν τίποτα θυμωμένα ερωτηματικά για τον πραγματικό σκοπό της γενικής απαγόρευσης – του πραξικοπήματος.

Έγινε όμως το εξής χαριτωμένο. Ένας απ’ τους επαγγελματίες αρχιδημαγωγούς και φανατικός υποστηρικτής του πραξικοπήματος (απ’ τα “αριστερά” πάντα…) στη χθεσινή πρωϊνή εκπομπή του σε γνωστό καθεστωστικό ρ/σ, κάλεσε έναν απ’ τους “ειδικούς” αυτής της έρευνας, τον Θ. Λύτρα, για να διαστρεβλώσουν μαζί αυτές τις όχι και τόσο βολικές “μετρήσεις”. Κι αφού είπαν διάφορα μάλλον τριτεύοντα για τον ρόλο του πραξικοπήματος, έγινε κι αυτός ο νόστιμος διάλογος:

– Αρχιδημαγωγός: Το κρίσιμο, το μάθαμε πια, είναι αυτός ο περίφημος δείκτης R0, δηλαδή ο ρυθμός μετάδοσης… δηλαδή σε πόσους ανθρώπους μπορεί να μεταδώσει τον κορονοϊό ένας φορέας…

– Επιστήμων: Ακριβώς.

– Αρχιδημαγωγός: Όταν ξεκινήσατε, πριν τα μέτρα δηλαδή, ο R0 λέτε ότι ήταν 2,38… 2,4 δηλαδή…

– Επιστήμων: Ακριβώς

– Αρχιδημαγωγός: Και τώρα είναι… πόσο; 0,3.

– Επιστήμων: Τώρα ναι… είναι σίγουρα πολύ κάτω απ’ το 1. Υπάρχει μια αβεβαιότητα στις εκτιμήσεις, αλλά είναι αρκετά κάτω απ’ το 1….

Φόλα πρώτη λοιπόν: η κουβέντα γίνεται για έναν άχρηστο δείκτη, ένα άχρηστο μέγεθος, το R0· αλλά τα νούμερα που αναφέρονται σ’ αυτήν την κουβέντα είναι του χρήσιμου, του Rt! Ο πίνακας επάνω το επιβεβαιώνει – αλλά δεν είναι γι’ εσάς αυτός! Οπότε ο επιστήμων σεγοντάρει στο δούλεμα…

…

– Αρχιδημαγωγός: Εκ των υστέρων, τώρα που ο φόβος πέρασε, που αισθανόμαστε ότι είμαστε κάπως ασφαλέστεροι εν πάσει περιπτώσει, γιατί τα κρούσματα είναι λίγα, είναι λογικό κάποιος να αναρωτιέται ότι ρε παιδί μου μήπως το παρακάναμε; Μήπως παραφουσκώσαμε τον κίνδυνο, μήπως παρατρομάξαμε, μήπως δεν χρειαζόντουσαν όλα αυτά και οι οικονομικές συνέπειες των μέτρων που ελήφθησαν; Λογικό δεν είναι να υπάρχει εκ των υστέρων αυτή η αμφισβήτηση;

– Επιστήμων: Ασφαλώς. Και ασφαλώς αυτό είναι το ζήτημα στο οποίο έπρεπε να υπάρχει η πιο ξεκάθαρη απάντηση. Ασφαλώς και έπρεπε να ληφθούν αυτά τα μέτρα, γιατί εκ των υστέρων πολλά συμπέρασματα μπορούν να βγουν, και μεις βγάζουμε, και θα βγάλουμε και περισσότερα με τις έρευνές μας, αλλά όταν είμαστε στον Φεβρουάριο και στον Μάρτιο με έναν καινούργιο ιό, του οποίου μόλις αρχίζουμε και βλέπουμε τις συνέπειες, το λογικό και το υπεύθυνο είναι να πάρει κανείς όλα τα μέτρα μπροστά. Κι αν το παρακάνε ενδεχομένως και λίγο, αυτό είναι το σωστό και το θεμιτό, παρά να μην είχαμε πάρει σε ικανή ποσότητα τα μέτρα. Τώρα απο ‘δω και πέρα θα είναι η προσέγγιση ασφαλώς πιο λεπτή, θα πρέπει να γίνει προσπάθεια τα μέτρα να κλιμακωθούν κατάλληλα, ώστε – όπως το είπατε – να μην το παρακάνουμε…

Φόλα δεύτερη και πιο δυνατή: Καταλάβατε φίλοι της καραντίνας; Καταλάβατε ή κάνετε ακόμα το κορόιδο; Όποτε γουστάρει η «επιστήμη» το παρακάνει! Όποτε δοθεί εξουσία στην επιστήμη, όποτε παντρευτεί τον κ. κράτος, έτσι ξηγιέται! Και λογαριασμό δεν δίνει!!! Και την επόμενη φορά που θα έχει να κάνει με «κάτι καινούργιο», θα το παρακάνει λίγο παραπάνω, και θα σας / μας πουλήσει ακόμα και το σκοινί για να κρεμαστούμε! (Κι ύστερα θα κάνει κάτι πιο λεπτό: θα πουλήσει σ’ όσους επιζήσουν τον γύψο για να πασαληφθούν και να μείνουν ακίνητοι «για όσο πρέπει»…)

Γιατί ο καπιταλισμός έχει μάθει πια…

Ο μεγάλος κρίκος 2

Πέμπτη 4 Ιούνη. Εν τω μεταξύ στους άλλους κρίκους του θρυλικού άξονα θα πρέπει να γεννιούνται πονοκέφαλοι με την κατάσταση του μεγάλου (αμερικανικού) κρίκου. Στο ελλαδιστάν σίγουρα. Δεν ανακοινώνεται έτσι, καθαρά, αλλά είναι γεγονός. Η ανατολική Μεσόγειος (η οποία θα περικυκλωνόταν χάρη στην φοβερή συμμαχία Ουάσιγκτον – Αθήνας – Λευκωσίας – Τελ Αβίβ – ποιος το θυμάται;) έχει γίνει ρουτινιάρικο σούρτα-φέρτα για τους στρατούς της Άγκυρας και της Μόσχας. Πολεμικά πλοία και αεροπλάνα της πρώτης προς την Tripoli, πολεμικά αεροπλάνα της δεύτερης προς την Benghazi. Δεν υπάρχει τίποτα να τους εμποδίζει ή να τους ενοχλεί· ούτε καν εκείνο το θρυλικό αεροπλανοφόρο Charles de Gaulle, του βασιλιά γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron. Επιπλέον η Μόσχα δεν χρειάζεται καμμία αοζ στην ανατολική Μεσόγειο για να την χρησιμοποιεί…

Χωρίς να έχει πέσει ούτε μισή σφαίρα τα potential της ιμπεριαλιστικής δυναμικής στην περιοχή έχουν ανατραπεί. Κρίμα τα σχέδια και τα όνειρα των φαιορόζ, κρίμα τα deal του ογκόλιθου (: Κοτζιάς) και του ψεκασμένου (: Καμμένος) με τα υπουργικά τους λιλιά. Κρίμα οι βάσεις που παραχωρούνταν στους Πομπηίες οπουδήποτε· κρίμα κι αυτές που κατοχυρώθηκαν. (Αλλά για την Αλεξανδρούπολη θα επανέλθουμε σύντομα).

Πριν, τις χρυσές εποχές της περικύκλωσης της ανατολικής Μεσογείου και των γκαζοεκβιασμών (σε βάρος της Άγκυρας αλλά και της Μόσχας) συνέβαινε, όλο δόξα κι όλο χάρη, αυτό:

Ο υποάξονας Αθήνας – Λευκωσίας έκοβε και έραβε «θαλάσσια οικόπεδα» κατά βούληση, μοίραζε άδειες ερευνών και γεωτρήσεων, και έτριβε τα χέρια του που είχε στριμώξει το τουρκικό καθεστώς απαγορεύοντάς του, αν και με την μεγαλύτερη ακτογραμμή στην ανατολική Μεσόγειο, να έχει αοζ… Αυτό γινόταν ακόμα και πριν 2 χρόνια…

Τώρα συμβαίνει αυτό:

Η Άγκυρα κόβει και ράβει «θαλάσσια οικόπεδα» κατά βούληση… Και δεν χρειάζεται ξένες εταιρείες για να κάνουν έρευνες· έχει τα δικά της τρυπάνια, συνοδεία των δικών της πολεμικών. «Αυτάρκης» σα να λέμε. Τα νοτιοκυπριακά «θαλάσσια οικόπεδα» κάπου έχουν πνιγεί. Κανείς δεν τα μνημονεύει πια.

Ο θεός της θάλασσας Ποσειδώνας θα πρέπει να είπε κάποια στιγμή στους υπερφίαλους ιμπεριαλιστές Αθηναίους: εσείς το ξεκινήσατε, στο τέλος θα κλαίτε. Στη ναυμαχία στις Συρακούσες οι κυρίαρχοι των θαλασσών στην (τότε) ανατολική Μεσόγειο Αθηναίοι έκλαψαν πικρά. Εκεί τελείωσαν οριστικά τα ιμπεριαλιστικά τους όνειρα, οι λεηλασίες τους, η χρηματοδότησή τους – και οι ίδιοι…

(φωτογραφία επάνω: Ένα στιγμιότυπο που αξίζει μια θέση στην ιστορία: στρατός – ή στρατοαστυνομία; – φυλάει το άσπρο σπίτι…)

Ο μεγάλος κρίκος 3

Πέμπτη 4 Ιούνη. Το πιο πρόσφατο «κλειδί» γι’ αυτήν την συντριβή των ελληνικών ιμπεριαλιστικών ονείρων (και την άνθηση των ανάλογων του μπλοκ της Αστάνα) λέγεται «λιβύη». Έγκαιρα και με ακρίβεια η ασταμάτητη μηχανή σας είχε ενημερώσει για το τι πρόκειται να συμβεί εκεί· έγκαιρα επίσης είχε παίξει με τον πόνο του ρημαδοΓου(αϊ)δοΝικόλα και του ρημαδογκουβέρνου, που έλιωσε τα παπούτσια του (πουλώντας μέσω των εθνικών δημαγωγών) τις αλληλεπάλληλες «διπλωματικές επιτυχίες απομόνωσης της τουρκίας» και «κατάργησης του συμφώνου Tripoli – Άγκυρα» για την μεταξύ τους αοζ.

Τίποτα δεν ήταν μυστικό, και η ασταμάτητη μηχανή δεν πουλάει εξυπνάδα. Απ’ την στιγμή που ο μεν Saraj με την βοήθεια των τουρκικών όπλων (και των σύριων «εθελοντών») θα έπαιρνε σβάρνα τον «τζενεράλ» (τον τελευταίο μεγάλο ελληνικό έρωτα), σε συνδυασμό με το μάζεμα των λουριών του «τζενεράλ» απ’ την Μόσχα, από εκείνη την στιγμή και μετά το μόνο αξιοσημείωτο θα ήταν πόσο γρήγορα Μόσχα και Άγκυρα θα σταθεροποιήσουν την στρατιωτική τους παρουσία στο κέντρο της Μεσογείου. Πόσο γρήγορα θα ριζώσει η πένσα του «μπλοκ της Σύρτης» στην άμμο…

Στην Ουάσιγκτον διάφοροι «κατήγγειλαν» πρόσφατα ότι η Μόσχα στέλνει πολεμικά αεροπλάνα της στην ανατολική λιβύη. Κοροϊδευόντας το κοινό το αποδίδουν στην απόφαση της Μόσχας να στηρίξει τον Haftar. Το ελληνικό ρημαδογκουβέρνο έχει πάθει ένα σχετικό κοκομπλόκο, γιατί απ’ την μια θα ήθελε την στήριξη του «τζενεράλ», αλλά όχι απ’ την Μόσχα. Όμως ο ρωσικός ιμπεριαλισμός δεν ενδιαφέρεται για τον Haftar. Αυτός ο τύπος έχει τελειώσει προ πολλού: ακόμα και ο σύμμαχός του ο Sisi σκέφτεται την αντικατάστασή του. Εκείνο που ενδιαφέρει την Μόσχα είναι να μονιμοποιήσει την στρατιωτική της παρουσία στην Benghazi. Η Άγκυρα ενδιαφέρεται για το ίδιο στην Tripoli. Το έχουν πετύχει και το δύο. (Στην Ουάσιγκτον ψάχνουν πια τρόπο να στείλουν κι αυτοί στρατό στη λιβύη, υπέρ του Saraj… Υποθέτουμε ότι δεν καταφέρουν κάτι σπουδαίο).

Χάρη σ’ αυτή την μοιρασιά της επιρροής σ’ αυτό το σημείο της βόρειας αφρικής, στο λιβυκό μεδίο μάχης, το δρομολόγιο τουρκία (ή Latakia) – λιβύη έχει γίνει ρουτίνα. Και χάρη σ’ αυτήν την ρουτίνα, με τα πολεμικά της να πλέουν πέρα δώθε έτσι κι αλλιώς σ’ αυτήν την ζώνη νότια της Κρήτης, η Άγκυρα μπορεί να μοιράζει πια οικόπεδα στον εαυτό της…

Απλό. Θα το έλεγε και ο θεός Ποσειδώνας – αν ζούσε τώρα… Πανωλεθρία έπαθε η Αθήνα στις Συρακούσες. Ο κόλπος της Σύρτης είναι ακριβώς απέναντι, στο νότο.

Τώρα το ρημαδογκουβέρνο τρέχει να παρακαλέσει για την βοήθεια της Ρώμης – η οποία, είναι γνωστό, υποστηρίζει τον Saraj…

Ω, η ομορφιά της προστασίας!

Τετάρτη 3 Ιούνη. Μέσα Μάρτη, ίσως 20 του μήνα ή μια μέρα πριν (το θανατόμετρο στα δεξιά της οθόνης είναι ακόμα χαμηλά…). Ο Πομπηίας συνεντευξιάζεται περί των κινεζικών ευθυνών για τον covid-19…. Και (γλώσσα είναι και ξεφεύγει!) δηλώνει για την πανδημία και τις κινεζικές ευθύνες:

… Δεν πρόκειται για αντίποινα [σ.σ.: μιλάει για την αμερικανική στάση]. Αυτό το θέμα πάει μακριά – βρισκόμαστε σε μια ζωντανή άσκηση, για να το δούμε σωστά…

Το ότι η αντιμετώπιση του covid-19 στις ηπα θεωρήθηκε άσκηση απ’ τον αμερικάνο υπ.εξ. αλλά και όλο το κύκλωμα εξουσίας εκεί αφήνει υπονοούμενα προς διάφορες μεριές. Το άσχημο για τους φίλους της καραντίνας (παντού, όχι μόνο στις ηπα) είναι ότι έδειξαν τέτοια ασυγχώρηση ευπιστία, επιπολαιότητα και κρατισμό ώστε ακόμα κι όταν τους έφτυναν στα μούτρα προτιμούσαν να μένουν αγκαλιά με τις ψευδαισθήσεις τους. Γιατί, διαφορετικά, αν έψαχναν χωρίς προκαταλήψεις, θα έβρισκαν τις σημαντικότερες απ’ αυτές τις «διάφορες μεριές» του σύγχρονου καπιταλισμού.

Εμείς ψάχνουμε. Κι αυτά που βρίσκουμε είναι όλο και χειρότερα…

Προληπτικά…

Τετάρτη 3 Ιούνη. Τα μπάχαλα έχουν ξεκινήσει στα περίχωρα του Παρισιού. Είναι, προς το παρόν, προληπτικά. Γιατί Black life matters και στην επικράτειά του βασιλιά Macron. Και η εποχή δεν επιτρέπει υπεκφυγές.

Αυτόν τον καιρό γίνεται στο Παρίσι μια δίκη μπάτσων για την δολοφονία του 24χρονου Adama Traore, στην Beaumont-sur-Oise, στα βόρεια του Παρισιού τον Ιούλη του 2016. Το «αδίκημά» του ήταν ότι επειδή δεν είχε μαζί του ταυτότητα έτρεξε να αποφύγει ένα αστυνομικό μπλόκο. Τον έδεσαν ζωντανό· τον έδωσαν στους δικούς του νεκρό.

Οι κρατικοί εμπειρογνώμονες πάνε να «βγάλουν καθαρούς» τους μπάτσους. Αλλά ιατροδικαστές που έβαλε η οικογένεια και οι συμπαραστάτες κατέληξαν ότι ο Adama πέθανε εξαιτίας της «τεχνικής της σύλληψής» του – τον τρόπο «εξουδετέρωσης» που χρησιμοποιεί (και) η γαλλική αστυνομία.

Η χρονική σύμπτωση με την δολοφονία του Floyd και την εξέγερση στις ηπα δεν βοηθάει το κουκούλωμα. Αλλά οι γάλλοι μπάτσοι έχουν ασυλία όπως οι αμερικάνοι – αυτό είναι γνωστό. Οπότε;;;

(φωτογραφία μέση: Πάνω από 20.000 διαδηλωτές έξω απ’ τα δικαστήρια στο Παρίσι χτες, σ’ έναν απαγορευμένο – λόγω covid-19 – «συνωστισμό».

Κάτω: Στη στεριά δεν ζει το ψάρι, ούτε ο covid στη φωτιά – σίγουρα στο Παρίσι…)

Σωβιν….

Τετάρτη 3 Ιούνη. Παράξενα παιχνίδια. Ο φασιστοδολοφόνος μπάτσος του Geoarge Floyd λέγεται Derek Chauvin. Μπορεί η καταγωγή του να έχει μια μακρινή γαλλική ρίζα: Nicolas Chauvin είναι το όνομα ενός γάλλου στρατιώτη (ενδεχομένως μυθικού) που ήταν (λέει ο θρύλος) τόσο πολύ αφοσιωμένος στον Βοναπάρτη ώστε για χάρη του στρατηγού του τραυματίστηκε σε μάχες σχεδόν 20 φορές.

Απ’ το όνομα αυτό προέκυψε η λέξη σωβινισμός. Στην αρχή σήμαινε ανεξέλεγκτη, τυφλή προσήλωση στον εθνικό ηγέτη. Και, στη συνέχεια, σκέτο εθνικο-μιλιταρισμό….

Κάτι συμπτώσεις!

Ο μεγάλος κρίκος 1

Τετάρτη 3 Ιούνη. Η αφορμή είναι σοβαρή. Οι αιτίες ακόμα πιο σοβαρές. Αλλά η ευκολία με την οποία η αντιρατσιστική / αντιμπάτσικη εξέγερση στις ηπα πέταξε απ’ το κέντρο της δημαγωγίας (σίγουρα τον πρώτο καπιταλιστικό κόσμο) τα θανατόμετρα, κάνοντας την συμπαράσταση στις διαμαρτυρίες το must κρατών, celebrities, media κλπ έχει κάτι το ιδιαίτερο.

Δεν είναι η πρώτη φορά που μια εξέγερση αφροαμερικάνων (αλλά και άλλων πληβείων) τραβάει την διεθνή προσοχή. Είναι όμως ίσως η πρώτη φορά που τα συλλυπητήρια προς τους οικείους του δολοφονημένου είναι συσκευασμένα σ’ ένα «μνημόσυνο» για την υπερδύναμη. Η χαρά των rivals του ψοφιοκουναβιστάν δύσκολα κρύβεται. Αλλά και η αποστροφή των άλλοτε συμμάχων το ίδιο. Είναι κοινοτοπία: η εξέγερση δεν θεωρείται απλά η δίκαιη αντίδραση των κατατρεγμένων του αμερικανικού καπιταλισμού· αλλά κι ένα ακόμα καρφί στο πολιτικό του φέρετρο.

Η παρακμή της αμερικανικής ηγεμονίας είναι δεδομένη· και δεν χρειαζόταν καμμιά μπάτσικη δολοφονία για να επιδειχθεί. Αλλά όσοι πιστεύουν ότι η (άλλοτε) «μόλη υπερδύναμη» απλά θα καταρρεύσει μ’ έναν πνιχτό κρότο όπως κάποτε η ε.σ.σ.δ. αγνοούν τραγικά την ιστορία – και την πολιτική γεωγραφία. Η γενική στρατιωτικοποίηση μιας υπερδύναμης που χάνει μεν τα παγκόσμια ερείσματά της αλλά διαθέτει ακόμα όχι μόνο φονικά όπλα πρώτης κατηγορίας αλλά και αρκετούς τόνους «πατριωτικού μιλιταρισμού» είναι πάντα μια έξοδος κινδύνου. Τα ρεβόλβερ ίσως είναι το μόνο είδος «πατριωτισμού» που μπορεί να δημιουργηθεί σε μια εποικιστική αποικιοκρατία· και τέτοια ήταν πάντα η «λευκή ψυχή» των ηπα. Το μόνο που άλλαξε απ’ την εποχή του let’s go west είναι το διαμέτρημα και ο ρυθμός πυροβολισμών….

Εν τω μεταξύ ίσως η σοβαρότερη ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια του ψοφιοκουναβιστάν δεν βρίσκεται στους δρόμους και στα ξηλωμένα πεζοδρόμια των πόλεων, αλλά στην χρηματοπιστωτική καρδιά της: στην fed. Η κεντρική ομοσπονδιακή τράπεζα των ηπα, αφού προσπάθησε ανεπιτυχώς να “μαζέψει” τα δολάρια που “εκτυπώθηκαν” για να γίνουν δάνεια και χρέη επούλωσης της κρίσης του 2008 / 2009 αυξάνοντας τα επιτόκια, έκανε απ’ το 2019 και μετά στροφή 180 μοιρών. Και συνεχίζει να ρίχνει “νομισματικό αέρα”, μέσω τραπεζών αλλά και ράτους, στις ακόμα μεγαλύτερες χρηματοπιστωτικές φούσκες που δημιουργήθηκαν στη 10ετία “διαχείρισης της κρίσης”. Το τέλος αυτού του δρόμου είναι γνωστό: ένα πληθωριστικό δολάριο που θα χάνει σταδιακά τον διεθνή κύκλο της κυκλοφορίας του. Υπέρ αυτής της κατάληξης δουλεύουν άλλωστε προσεκτικά αλλά σταθερά και μεθοδικά και οι rivals του ψοφιοκουναβιστάν.

Θα φανεί ίσως παράξενο: η τελευταία ευθεία της αμερικανικής παρακμής θα έχει αρχίσει όταν κάποιοι πεζοναύτες, σε κάποιο «συνοριακό φυλάκιο» της άλλοτε αυτοκρατορίας (σε κάποια στρατιωτική βάση δηλαδή), διαπιστώσουν ότι τα ντάλαρς του μισθού τους δεν πολυπερνάνε στα τοπικά μπαρ και μπουρδέλα…

(η συνέχεια του μεγάλο κρίκου αύριο)

No future

Τρίτη 2 Ιούνη. Ορισμένοι αποδίδουν την γενικευμένη πληβειακή εξέγερση στο ψοφιοκουναβιστάν σε οικονομικούς παράγοντες. Κυρίως στο γεγονός ότι πρώτα η φτώχια και ο ουσιαστικός αποκλεισμός των μειονοτήτων απ’ τις όποιες δομές δημόσιας υγείας, ύστερα οι γενικευμένες απαγορεύσεις και η ανεργία και, στο τέλος, η post covid-19 «νέα κανονικότητα» κτυπάει ακόμα πιο έντονα εκείνους που έχουν τα λιγότερα μέσα να επιβιώσουν.

Ισχύουν αυτά. Όπως ισχύει ότι το παρακμιακό ψοφιοκουναβιστάν έχει τον πιο φασίστα πρόεδρο (και τους ανάλογους σωματοφύλακες, βουλευτές, γερουσιαστές, μήντια) που είχε το 2016 στη διάθεσή του το καθεστώς. Και, σε προεκλογική περίοδο, ο αντίπαλός του (ο Beiden) είναι τόσο βαθυκρατικός με την σειρά του, ώστε ούτε κατά φαντασίαν δεν θα μπορούσε να εικονογραφεί μια κάποια «ελπίδα» – όπως άλλοτε ο Obama.

Μ’ άλλα λόγια, σε μια άλλοτε υπερδύναμη που καταρρέει (και εξοπλίζεται) το no future δεν είναι καν μια πάγια κατάσταση για τους περιθωριοποιημένους. Είναι ένας διαρκής κατήφορος. Το ψοφιοκουναβιστάν δεν είναι πια ένα καπιταλιστικό σύστημα επιδεκτικό σε βελτιώσεις· αν υπάρχει τέτοιο πράγμα σήμερα. Οι διαδηλωτές δεν το αναλύουν· απλά το μισούν, με τον τυφλό τρόπο που τους επιτρέπει να ανταποδώσουν έστω συμβολικά τον τρόπο που τους μισεί. Κι ούτε λόγος ότι οι διαδηλωτές δεν έχουν βγάλει όπλα. Πράγμα που σημαίνει ότι στην πιο οπλοκρατούμενη κοινωνία του πλανήτη κρατιούνται ακόμα πολύ κοντά στα όρια της νομιμότητας.

Πρέπει να θυμόμαστε πάντως ότι αυτή δεν είναι η πρώτη εξέγερση της «covid φάσης» του 2020. Είναι η δεύτερη. Είχε προηγηθεί μια ανάλογη στη γαλλία. Επί πολλές ημέρες, ξεκινώντας στις 18 Απρίλη, όταν ένα ασφαλίτικο κτύπησε έναν 30χρονο με μηχανάκι που προσπάθησε να αποφύγει ένα κορονο-μπλόκο στη Villeneuve-la-Garenne. Δεν σκοτώθηκε – θα έπρεπε; Ωστόσο ο βασιλιάς γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron είπε για εκείνη την εξέγερση (σε διάφορες πόλεις) περίπου αυτά που λέει το ψόφιο κουνάβι· στο πιο εκλεπτυσμένο…

Η πρόσφατη αντιlockdown εξέγερση στα Παρισινά προάστια αλλά και σε μερικές πόλεις ακόμα παρά την διάρκειά της δεν προκάλεσε συμπάθεια, συγκεντρώσεις συμπαράστασης, έστω ιντερνετικούς επαίνους απ’ τας ευρώπας (και απ’ τα μέρη μας). Φταίει που ήταν αντι-καραντίνα; Ή που δεν υπήρξε νεκρός;

Τότε που να οφείλεται άραγε η απόλυτη πρωτοκοσμική αδιαφορία για την δολοφονία πάνω από 220 διαδηλωτών, το σακάτεμα πολύ περισσότερων, τον τραυματισμό πάνω από 15.000, επί 1,5 χρόνο (απ’ τις 30 Μάρτη του 2018 ως τις 27 Δεκέμβρη του 2019); Μήπως επειδή δεν υπήρχαν video απ’ τις δολοφονίες; Υπήρχαν και παραϋπήρχαν… Μήπως στο ότι ήταν Παλαιστίνιοι, άραβες, στη λωρίδα της Γάζα; Ίσως αυτό: τα απαρτχάιντ δεν θεωρούνται όλα εχθρικά· υπάρχουν κάποια που βολεύουν…

Υπάρχουν πολλά no future. Οι πρωτοκοσμικοί με τις επιλεκτικές αντιρατσιστικές ευαισθησίες, έχουν τα δικά τους…

(φωτογραφία επάνω: Κοντά στο άσπρο σπίτι, στην Ουάσιγκτον, πριν 3 ημέρες.

Στη μέση: οι κροτίδες είχαν την τιμητική τους στην πρόσφατη εαρινή εξέγερση στη γαλλία.

Κάτω: Εκτός απ’ τα όπλα και την τεχνολογία δολοφονίας αμάχων, το φασιστικό καθεστώς του Τελ Αβίβ εξάγει και τις μπατσικές τακτικές του. Μία απ’ αυτές είναι το «γονάτισμα πάνω στο κεφάλι ή στο λαιμό», που σκότωσε τον Floyd. Πάνω ισραηλινοί στρατόμπατσοι «ακινητοποιούν» και ξυλοκοπούν έναν παλαιστίνιο διαδηλωτή έξω απ’ το al Aqsa, στις 12 Μάρτη του 2019. Κάτω η ειρωνική έκπληξη ενός άραβα για την πρωτοκοσμική δήθεν μυωπία…

Είμαστε βέβαιοι ότι δεν θα ιδρώσει κανενός το αυτί για την προέλευση των αμερικανικών μπατσοφονικών μεθόδων… Ειδικά στα μέρη μας… Είναι όμως απόλυτη αλήθεια ότι και οι αμερικάνοι και οι έλληνες μπάτσοι εκπαιδεύονται από ισραηλινούς…

Όπως το είπαμε: Μερικά φασιστικά καθεστώτα είναι χρήσιμα. Είναι σύμμαχα…).