Category: Ασταμάτητη μηχανή

Είναι δύσκολο να είσαι πρώην 1

Δευτέρα 26 Απρίλη>> Φεύγει ο αμερικανικός στρατός απ’ το αφγανιστάν; Αφού το είπε (πριν σχεδόν 2 βδομάδες, στις 14 του μήνα) το ίνδαλμα του ελληνικού ιμπεριαλισμού, ο νυσταλέος, έτσι θα είναι: φεύγει, σε αργή κίνηση…

Αλλά όχι. Μια μέρα μετά την ανακοίνωση του νυσταλέου οι καθεστωτικοί new york times έβαλαν τα πράγματα στη θέση τους: οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, το πεντάγωνο, και ορισμένοι σύμμαχοι της Ουάσιγκτον (να υποθέσουμε ότι το όνομά τους αρχίζει από Λ- και τελειώνει σε -ονδίνο;) ψάχνουν να βρουν τρόπους που η «αποχώρηση» να είναι «περίπου». Τόσο «περίπου» ώστε να συνεχίσει να καλύπτεται η αναγκαιότητα της στρατιωτικής κατοχής του αφγανιστάν εδώ και σχεδόν 20 χρόνια, η οποία (αναγκαιότητα) τώρα λέγεται με το όνομά της: ρωσία, ιράν και κίνα.

Τι σημαίνουν πρακτικά αυτές οι πιρουέτες; Και τι σημαίνουν γεωπολιτικά; Κατ’ αρχήν στην κατοχή του αφγανιστάν «συνεργάζονται» εκτός απ’ τους επίσημους στρατούς και άλλοι: λεγεωνάριοι /  μισθοφόροι, πράκτορες μυστικών υπηρεσιών καθώς και καμμιά χιλιάδα «ειδικές δυνάμεις» του αμερικανικού στρατού που ποτέ δεν αναφέρονται – για «λόγους ασφαλείας». Υπάρχουν επίσης οι τζιχαντιστές του isis που μ’ έναν «αεροπλανικό» κυριολεκτικά τρόπο (με έξοδα του u.s. army…) βρίσκουν τρόπο να πηγαίνουν απ’ την συρία στο αφγανιστάν σε λίγες ώρες. Μια ιδέα είναι λοιπόν ότι ενώ, κούτσα κούτσα, οι «επίσημοι» αμερικανοί κατοχικοί πεζοναύτες (3.500) και οι υπόλοιποι του νατο θα φύγουν, θα βρεθεί ένας τρόπος (κάποια συμφωνία με τη νομαρχία της Καμπούλ υπό τον Ghani που τρέμει στην ιδέα ότι θα μείνει χωρίς τους «αντιτρομοκράτες» συμμάχους) για να μείνουν οι υπόλοιποι. (Οι ταλιμπάν έχουν στείλει τις προειδοποιήσεις τους πάντως…)

Μια άλλη ιδέα, συμπληρωματική, είναι ότι κι εκείνοι οι κατοχικοί που κούτσα κούτσα θα φύγουν απ’ το αφγανικό έδαφος δεν θα πάνε μακριά. Θα παρκάρουν στα πέριξ, έτοιμοι για όλα. Αυτό, βέβαια, είναι δύσκολο. Ποια κράτη στην κεντρική ασία είναι διατεθειμένα να «φιλοξενήσουν» αμερικανικές βάσεις σ’ αυτούς τους χαλεπούς καιρούς;

Ίσως η μοναδική υποψηφιότητα, απελπισμένη σίγουρα, είναι το Νέο Δελχί. Στις 19 Απρίλη ο αμερικάνος υπ.εξ. Παρωπίδας τα είπε τηλεφωνικά με τον αντίστοιχο ινδό Subrahmanyam Jaishankar για να «συμφωνήσουν ότι η σχέση τους και η συνεργασία τους είναι σημαντική για το θέμα του αφγανιστάν» – όπως δήλωσε ο πρώτος. Η Ουάσιγκτον ψάχνει συμμάχους και ελπίζει να κεφαλαιοποιήσει το γεγονός ότι στο πεδίο μάχης του 4ου παγκόσμιου πολέμου που λέγεται «υψίπεδα του αφγανιστάν» έχουν νικήσει ως τώρα δύο εχθροί του ινδικού καθεστώτος: το πακιστανικό και το κινεζικό.

Ωστόσο δεν είναι καθόλου απλό πράγμα για τον Modi να δεχτεί αμερικανική βάση (ή βάσεις) στο ινδικό έδαφος όταν μάλιστα είναι ξεκάθαρο τι σκοπό έχουν. Όλοι οι ενδιαφερόμενοι κοιτούν (και) σ’ αυτή την περιοχή του κόσμου, και όλοι βλέπουν. Το ρωσικό υπ.εξ. δήλωσε πριν λίγες ημέρες ότι «υπάρχουν επίμονες αναφορές ότι οι ΗΠΑ υποστηρίζουν τρομοκρατικές οργανώσεις, συμπεριλαμβανόμενου του isis, στο αφγανιστάν, και ότι σχεδιάζουν να διατηρήσουν εκεί τις μυστικές τους υπηρεσίες ενόσω θα πάρουν τον στρατό τους… Υπ’ αυτές τις συνθήκες υπάρχει μεγάλη ανησυχία στη ρωσία όπως και σε άλλα κράτη της περιοχής. Και περιμένουμε εξηγήσεις απ’ την αμερικανική πλευρά». Τα «άλλα κράτη» είναι συγκεκριμένα: ο Shangai Cooperation Organization, η ασιατική «αντιτρομοκρατική» συμμαχία, στην οποία συμπεριλαμβάνεται και το Πεκίνο: τον περασμένο Γενάρη ο SCO είχε ανακοινώσει ότι «ένας αυξανόμενος αριθμός ενόπλων του isis μεταφέρονται απ’ την συρία στο αφγανιστάν»… Σα να ήταν λίγα αυτά, ο πακιστανός υπ.εξ. Shad Mehmood Qureshi πετάχτηκε την περασμένη Τετάρτη ως την Τεχεράνη για να συντονίσουν (τα δύο κράτη) την στάση τους σε σχέση με το αφγανιστάν. Το Πεκίνο και η Μόσχα έχουν δώσει τις ευλογίες τους (και) σ’ αυτήν την συνεργασία…

Η προσπάθεια του νυσταλέου να απεμπλακεί από έναν πόλεμο χαμένο με τέτοιο τρόπο ώστε να κρατήσει και την πίτα ολόκληρη και τον (ιμπεριαλιστικό) σκύλο χορτάτο προκαλεί τους αντιπάλους του. Και δεν φαίνεται ως τώρα να έχει βρει η Ουάσιγκτον το «κλειδί»: ελπίζει, απλά, στη βοήθεια των συμμάχων της. Αλλά κι αυτοί κάνουν τους δικούς τους υπολογισμούς – και έχουν λόγους σοβαρούς…

Είναι δύσκολο να είσαι πρώην 2

Δευτέρα 26 Απρίλη>> Τι έγινε, λοιπόν, στο ουκρανικό πεδίο μάχης; Ενώ όλα ήταν έτοιμα για μια καλή προβοκάτσια κατά της Μόσχας, αποδείχθηκε ότι δεν ήταν! Πώς έγινε αυτό; Οι διεθνείς δημαγωγοί απλά σημειώνουν την «αποκλιμάκωση», χωρίς πολλές πολλές εξηγήσεις.

Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που, ο καθένας απ’ την μεριά του, έπαιξαν τον ρόλο τους. Ο ένας λέγεται «σύμμαχοι» που η Ουάσιγκτον θα ήθελε να έχει στην ουκρανική προβοκάτσια. Ένας βασικός απ’ αυτούς είναι η Άγκυρα, σε σχέση με την οποία οι ανάγκες του αμερικανικού ιμπεριαλισμού μάλλον παρά η οποιαδήποτε συνεκτική λογική επιβάλλουν μια στάση «μαστιγίου και καρώτου». Υποτίθεται ότι το τουρκικό καθεστώς έχει καλές σχέσεις με το ουκρανικό και, επιπλέον, από καιρού σε καιρό θυμάται ότι είναι «προστάσης» των τατάρων της Κριμέας… Ε, λοιπόν, σ’ όλο αυτό το διάστημα της «κρίσης», όχι μόνο ο Erdogan «συμβούλεψε» τον κωμικό Zelesky να μην τραβάει το σκοινί («η ειρήνη πάνω απ’ όλα!») αλλά επιπλέον, ενώ η κριμαϊκή χερσόνησος ήταν βασικός στόχος της προβοκάτσιας, δεν είπε ούτε μισή κουβέντα για τους τάταρους που (υποτίθεται) υποφέρουν εκεί! Προσεκτική και δηλωτική σιωπή, γεμάτη νόημα…

Ένας άλλος παράγοντας που αποσιωπάται είναι ο ουκρανικός στρατός. Είναι ίσως ο σημαντικότερος. Η συμμετοχή του στην προβοκάτσια (έτσι ώστε, κάποια στιγμή, να αναγκαστεί η Μόσχα να εισβάλει είτε στο Donbass είτε και αλλού στην ουκρανική επικράτεια) ήταν / είναι κρίσιμης σημασίας – και ο Zelesky είναι το αφεντικό του, έτσι δεν είναι;

Ποιος ξέρει; Το λογικό είναι ότι οι ουκρανοί αρχικαραβανάδες δεν πρέπει να έχουν καούρα να αντιμετωπίσουν τους ρώσους και να συντριβούν. Ζήτημα επιβίωσης, και όχι μόνο φυσικής. Και για να μην υπάρχουν παρανοήσεις, στις 17 Απρίλη, ο επικεφαλής του ουκρανικού στρατού στρατηγός Ruslan Khomchak απηύθυνε (μέσω facebook…) «ανοικτή έκκληση» στις πολιτικές αρχές να μην ρίχνουν λάδι στη φωτιά:

…Ζητάω απ’ τις κρατικές και τις τοπικές αρχές αποχή απ’ την διασπορά πανικού στην κοινωνία … και απ’ την δημιουργία στρατιωτικοποιημένων σχηματισμών που δεν προβλέπονται απ’ το νόμο…

Αυτοί οι τελευταίοι είναι το ουκρανικό φασισταριό που θα έπαιζε τον ρόλο της προβοκατόρικης εμπροσθοφυλακής, όπως ξέρει και όπως πληρώνεται να κάνει… Συνεπώς η «έκκληση» του ουκρανού αρχικαραβανά, ανάμεσα και πίσω απ’ τα λεγόμενά της, είχε μια σαφή προειδοποίηση: δεν έχουμε όρεξη να παίξουμε σ’ αυτό το παιχνίδι!

Μ’ αυτά τα δεδομένα, έχοντας σίγουρο μόνο το ουκρανικό φασισταριό, τι θα μπορούσε να κάνει το Joνυσταλεάν εκτός απ’ το να αναδιπλωθεί; Για πάντα; Όχι βέβαια!!! Όμως οι τωρινοί συσχετισμοί, που διαμορφώθηκαν με στέρεο τρόπο την τελευταία πενταετία, δεν αφήνουν μεγάλα περιθώρια για proxies, παρότι τέτοιοι υπάρχουν πάντα.

Κάτι άλλο πρέπει να εφευρεθεί…

Όχι, όχι, όχι!

Δευτέρα 19 Απρίλη>> Δεν είναι διαδήλωση. Είναι απ’ τις δράσεις μιας κοινότητας καλλιτεχνών απ’ την Avinion. Το πιο κάτω video είναι απ’ τις 8 Απρίλη, στο Παρίσι. Κι ωστόσο έχει κάτι πρωτόγονα ενθαρρυντικό. Ή, ίσως, κάτι αδιόρατα μελαγχολικό.

Κάνει ήδη διεθνή (ευρωπαϊκή) καριέρα. Κι έχει εντάξει στίχους:

…

Αμάξι, μετρό, δουλειά, κατανάλωση, αυτόματες βεβαιώσεις, οδηγίες, παραλογισμοί με συνταγή γιατρού, και δυστυχία σε αυτόν που σκέφτεται. Και δυστυχία σε αυτόν που χορεύει.

Κάθε αυταρχικό μέτρο, κάθε βρωμιά σχετική με την ασφάλεια, κάνει την εμπιστοσύνη μας να εξαφανίζεται. 

Επιδεικνύουν τόση επιμονή για να έχουν σε καραντίνα την συνείδησή μας. 

Όχι όχι όχι όχι όχι!

Εμείς θέλουμε να συνεχίσουμε να χορεύουμε, οι σκέψεις μας να τυλίγουν τα σώματά μας, να περνάμε την ζωή μας πάνω στα τάστα μιας κιθάρας.

Ας μην ξαφνιαζόμαστε από όλους αυτούς τους παράλογους ανθρώπους, πωλητές φόβου σε αφθονία, που μας τρομοκρατούν χωρίς τσίπα.

Ας μάθουμε να τους κρατάμε σε απόσταση. Και για την ψυχική μας υγεία, την κοινωνική και την περιβαλλοντική, για τα χαμόγελά μας, για την εξυπνάδα μας, ας μην μένουμε χωρίς αντιστάσεις απέναντι στα όργανα της τρέλας τους!

…

No surrender!

Δευτέρα 19 Απρίλη>> Σα συμπλήρωμα (σε επανάληψη) το αγαπημένο της ασταμάτητης μηχανής: απ’ την καταλανική Leida, το καλοκαίρι του 2017:

… Δώσαμε μια υπόσχεση που θα την θυμόμαστε πάντα:

καμμιά υποχώρηση μωρό μου, καμμία συνθηκολόγηση!!!

Αν δεν συνθηκολογείτε: καλή βδομάδα!

Τα κλειδιά του εφιάλτη 1

Δευτέρα 19 Απρίλη>> Το video το παρουσιάσαμε την περασμένη εβδομάδα με αγγλικούς υπότιτλους. Το επαναφέρουμε σήμερα με ελληνικούς (ευχαριστούμε τον Β. που έκανε όλη την δουλειά). Και το κάνουμε όχι από έλλειψη θεμάτων… Αλλά επειδή πρέπει να το δείτε (ή να το ξαναδείτε) και να το κατανοήσετε όσο πιο βαθιά γίνεται. Τόσο για όσα επεξηγηματικά λέει, όσο και για τις προεκτάσεις που έχουν – προεκτάσεις πολύ σοβαρές έως δραματικές.

Για όσους φοβούνται (ή παρασταίνουν ότι φοβούνται…) μην κυλήσουν στον βούρκο της τερατολογίας αν κατανοήσουν τι είναι ο βιοτεχνολογικός βραχίονας της τρέχουσας υγιεινιστικής τρομοεκαστρατείας, ας το επαναλάβουμε. Ο Christian Velot (ο ομιλητής) δεν είναι χριστιανός φονταμενταλιστής, οπαδός του ψόφιου κουναβιού ή του Bolsonaro, περσόνα των αντιsocial media που κυνηγάει likes. Είναι πανεπιστημιακός, μοριακός βιολόγος, οικολόγος, με δράση στη γαλλία εναντίον της απελευθέρωσης γενετικά τροποποιημένων οργανισμών στο περιβάλλον, με συνέπειες απ’ αυτήν την δράση του. Πολιτικά δηλαδή ανήκει στην παράδοση του ανταγωνιστικού κινήματος απ’ τα ‘80ς και μετά. Και ξέρει για ποιό πράγμα μιλάει περιγράφοντάς το όσο επιστημονικά (εντός ή εκτός εισαγωγικών) γίνεται. Όσο για το κύρος του; Έχει όλα τα «δεδομένα» που τόσοι θαυμάζουν: είναι καθηγητής πανεπιστημίου· ε;

Εκείνοι που δεν καταλαβαίνουν, δεν ξέρουν τι συμβαίνει και δεν έχουν ιδέα τόσο για τα καπιταλιστικά συμφέροντα όσο και για τις αντι-ανθρώπινες απειλές που κινούν βίαια την ιστορία του κόσμου εδώ και 14 μήνες είναι τα εξαίσια θύματα. Οι μάζες των υπηκόων. Αν το καλύτερο που μπορούν να φανταστούν σήμερα για τους εαυτούς τους οι όποιοι αμφισβητίες είναι το «να πάρουμε μια ανάσα παρτάροντας» τότε, με μεγάλη της λύπη, η ασταμάτητη μηχανή πρέπει να προειδοποιήσει ότι βρίσκονται πάντα κολλημένοι στον πάτο του βαρελιού!

Μπορεί να μοιάζει απαραίτητη η psy-εκτόνωση αλλά δεν απαντάει σε τίποτα ουσιαστικό. Προβλέπεται άλλωστε απ’ την κοινωνική μηχανική και την διαχείριση πλήθους που ξέρουν (και εφαρμόζουν) τα αφεντικά και οι ειδικοί τους. Η οκνηρία της σκέψης και της γνώσης, συνδυασμένη με τους διάφορους ναρκισσισμούς που κληροδότησαν οι δεκαετίες του νεοφιλελευθερισμού, είναι το λάδι στα γρανάζια του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος. Γρανάζια που παρότι εμφανίζουν εδώ κι ‘κει αρρυθμίες δεν έχουν μπλοκάρει· γιατί κανένα κίνημα, μαζικό και αποφασισμένο, δεν έχει αναδυθεί εναντίον τους.

Δείτε λοιπόν το video με προσοχή και με την ευκολία που προσφέρουν οι ελληνικοί υπότιτλοι (πατήστε το cc / ελληνικοί υπότιτλοι). Και, στη συνέχεια, θα παραθέσουμε την δική μας ανάλυση σε σημεία που θεωρούμε σημαντικά.

 

Τα κλειδιά του εφιάλτη 2

Δευτέρα 19 Απρίλη>> Περίπου στο 2.00 λεπτό): … Τα εμβόλια δεν είναι κλασσικά φάρμακα, επειδή δεν προορίζονται για ασθενείς οι οποίοι, πληροφορημένοι σωστά, μπορούν να εκτιμήσουν αν θα ακολουθήσουν την Α ή την Β θεραπεία συνεκτιμώντας τις παρενέργειες… Τα εμβόλια (αν και ιατρικής χρήσης) αφορούν υγιείς, και είναι σαν τα τρόφιμα: τα θέλουμε απόλυτα ασφαλή και όχι με παζάρια “πόσους στους εκατό ή στους χίλιους” δηλητηριάζουν!

Η ρητορική του “ντάξει μωρέ οι άμεσες ‘παράπλευρες απώλειες’ είναι σε ελάχιστα ποσοστά” αποδεικνύεται εδώ όχι απλά σαν παραπλανητική. Αλλά σαν εσκεμμένα φονική. Το ίδιο αποδεικνύεται η σύγκριση των φονικών συνεπειών των πλατφορμών γενετικής μηχανικής με αντίστοιχες αιτίες θανάτου στον γενικό πληθυσμό. Θα ήταν ποτέ δεκτό το ότι οι θάνατοι ή οι σοβαρές βλάβες που προκαλούνται από ένα τρόφιμο είναι “ντάξει μωρέ” λιγότερες αριθμητικά απ’ όσους παθαίνουν ασφυξία επειδή στραβοκατάπιαν; Θα γινόταν ποτέ δεκτό κάτι τέτοιο; Μέχρι πρόσφατα όχι, αλλά τώρα πια φαίνεται πως ναι!!! Η διανοητική κατάσταση των πρωτοκοσμικών υποτελών δείχνει νηπιακή αν αποδέχεται καν και καν ότι μπορεί να γίνει τέτοια σύγκριση!

Κι αν είναι έτσι, τα εντελώς συνθετικά τρόφιμα και τα τροφο-φάρμακα που έχουν στα σχέδιά τους τα αφεντικά του συμπλέγματος είναι στην αφετηρία με ορθάνοικτη τη λεωφόρο μπροστά τους! Όπως ένα (σαν)εμβόλιο πρέπει να θεωρείται ο.κ. όταν διαφημίζεται ανοικτά ότι “ντάξει μωρέ, λίγους σκοτώνει”, έτσι αύριο θα διαφημίζονται και οι “νέες τροφές”. Σκοτώνουν μεν αλλά, “για όνομα του θεού”, όχι πολλούς…

Πόσοι είναι οι “λίγοι” και πόσοι οι “πολλοί” που πεθαίνουν όχι από μια αρρώστια αλλά από ιατρικά λάθη ή “δηλητηριώδη (με την ευρεία έννοια) φροντίδα πρόληψης”; Δεν έχει σημασία. Όποιος μπει σ’ αυτή τη “λογική” (και φαίνεται πως είναι εκατομμύρια οι πρωτοκοσμικοί που βρίσκονται ήδη μέσα σ’ αυτό το σφαγείο) έχει φτάσει στο ανώτατο σημείο του καπιταλιστικού νεοφιλελευθερισμού: την μοιρολατρεία!

(Απ’ το 21.00 και μετά). Γράψαμε έγκαιρα ότι μέσω των πλατφορμών γενετικής τροποποίησης των κυττάρων οι φαρμακομαφίες και οι συμμαχοί τους σαν εκδηλώσεις αιχμής του καπιταλισμού στην ιστορική συγκυρία που ζούμε, θέλουν να χακάρουν, να κάνουν πειρατεία στο ανθρώπινο (και οποιοδήποτε ζωϊκό) ανοσοποιητικό σύστημα! Οι ανόητοι και οι οκνηροί δεν κατάλαβαν τι εννοούσαμε. Ο Velot το υποδεικνύει (διακριτικά) περιγράφοντας τι ακριβώς είναι και πως «λειτουργούν» αυτά τα «νέα εμβόλια».

Με απλά λόγια οι γενετιστές και τα αφεντικά τους φτιάχνουν τεχνητούς ιούς («ανασυνδυασμένους», στην περίπτωση των πλατφορμών DNA· μισοπομιμήσεις μισοκαινούργιους στην περίπτωση των πλατφορμών mRNA) οι οποίοι χρησιμοποιούνται σαν «πολιορκητικοί κριοί» των ανθρώπινων κυττάρων μολύνοντάς τα! Αυτό δικαιολογείται την συγκεκριμένη ιστορική στιγμή με το επιχείρημα πως έτσι «θα αναγκαστεί το ανοσοποιητικό να προετοιμαστεί για να αντιμετωπίσει τους κανονικούς»…. Των πάντων το ανοσοποιητικό σύστημα, δηλαδή και του 99,5% που έτσι κι αλλιώς αντιδράει μόνο του, με επιτυχία…

Ακόμα κι αν αυτό το δεχτεί κάποιος· ακόμα κι αν αυτοί οι «τεχνητοί βιολογικοί / γενετικά κατασκευασμένοι παράγοντες» κάνουν την φιλάνθρωπη δουλειά τους χωρίς καμμία παρενέργεια (κάτι αδύνατο!)· ακόμα κι αν στην τωρινή φάση «mission accomplised»· είναι κανείς τόσο μα τόσο αφελής ώστε να πιστεύει, να νομίζει, ότι οι γενετιστές και τα αφεντικά τους θα σταματήσουν εκεί;

Όχι, δεν θα σταματήσουν· βρίσκονται μόνο στην αρχή! Δεν θα σταματήσουν:

– επειδή πίσω και πλάι σ’ αυτές τις «έρευνες και εφαρμογές» βρίσκονται στρατοί και οι δικοί τους μηχανισμοί για την δημιουργία βιολογικών όπλων (και αντιδότων στα βιολογικά όπλα των αντιπάλων τους)·

– επειδή έχουν πει και λένε μόνο ψέμματα σ’ όλη αυτή την ιστορία σε σχέση με το τι ακριβώς κάνουν·

– επειδή κρύβονται και επειδή δεν έχουν πάρει από κανέναν υπήκοο την άδεια να παριστάνουν τους θεούς, αλλά αυτό ακριβώς κάνουν, και η αίσθηση της εξουσίας που έχουν είναι ντρόγκα·

– επειδή το όνειρό τους εδώ και δεκαετίες γίνεται πραγματικότητα χάρη στην ανοχή ή την αποδοχή των πληθυσμών: «απελευθερώνουν» μαζικά γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς στο φυσικό περιβάλλον· και μάλιστα στο ανθρώπινο σώμα!!!

– και επειδή δεν υπάρχει κανένας, κανένα κοινωνικό υποκείμενο, με διάθεση και γνώση να τους σταματήσει!

Ακόμα, λοιπόν, κι αν σήμερα, τα «κομμάτια RNA συσκευασμένα σε λιπίδια / δούρειους ίππους» ή η κοπτοραπτική του DNA διάφορων ιών σερβίρεται αποκλειστικά και μόνο για «καλό σκοπό», το know how που αποκτούν οι γενετιστές και τα αφεντικά τους, είτε στην εφαρμοσμένη γενετική αυτή καθαυτή είτε στην παραπλάνηση και στο παραμύθιασμα πάνε μακρυά. Πολύ μακριά!!!

Ένας απ’ τους σταθμούς αυτού του «μακρυά, πολύ μακρυά» – διακηρυγμένος απ’ την αμερικανική DARPA… – είναι η μετατροπή των ανθρώπινων σωμάτων σε «βιολογικά εργοστάσια» παραγωγής διάφορων ουσιών, ακριβώς όπως οι καλλιεργούμενοι ιοί ή τα βακτήρια που αναφέρει ο Velot παράγουν πρωτεΐνες. Τα ανθρώπινα κύτταρα που (πρέπει να γίνουν) «χυτήρια» είναι στόχος της DARPA – όχι εφεύρεση δικιά μας! Τα καθάρματα της καπιταλιστικής εξουσίας ονειρεύονται «ανθρώπινες βιο-φάρμες» – και δεν το κρύβουν…

Ένας άλλος απ’ τους σταθμούς είναι η σχεδιασμένη κατασκευή «υπερ-ιών» για στρατιωτική χρήση.

Θέλετε κι άλλους; Όχι, δεν πρόκειται για δυστοπικές προφητείες! Πρόκειται για όλα εκείνα για χάρη των οποίων γίνονται τώρα οι «πειραματικές» εφαρμογές μεγάλης, μαζικής κλίμακας!!! Πιστέψατε ποτέ ότι ένα σύστημα εκμετάλλευσης / πειθάρχησης, που στην ιστορία του έχει σκοτώσει εκατομύρια επί εκατομυρίων απ’ τους δικούς του (σε κάθε κράτος) υπηκόους για να «δοκιμάσει» και ύστερα να εδραιώσει την τεχνολογική του εξέλιξη, νοιάζεται …. για την υγεία σας/μας; Έχετε φάει τέτοιο παραμύθι;

(Από το 37.00 και μετά). Εδώ ο Velot θυμίζει τον κίνδυνο ανασυνδυασμού μεταξύ «συγγενικών ιών». Η έκφρασή του είναι τεχνικά σωστή και πολιτικά κομψή: πρόκειται για τις μεταλλάξεις. Αυτές μπορεί να γίνονται τυχαία, με «φυσικό» τρόπο· ή μπορεί να γίνονται εκβιασμένα, εξαιτίας της εμφάνισης στη «σκηνή των ανθρώπινων σωμάτων» νέων βιολογικών παραγόντων, όπως οι πλατφόρμες mRNA ή οι ήδη τεχνικά μεταλλαγμένοι αδενοϊοί.

Έχετε ακούσει κάτι για μεταλλάξεις του Sars-CoV-2; Από μόνος του ο τσαχπίνης έχει κάνει πάρα πολλές, προς το ηπιότερο. Όμως κάποιες από εκείνες που εμφανίζονται μετά την έναρξη των μαζικών πλατφορμιασμών δεν μπορεί να αποκλειστεί να οφείλονται στην «συνύπαρξη» φυσικών στελεχών του τσαχπίνη με τις τεχνητές απομιμήσεις του· συν, ίσως, κάποιον / κάποιους άλλους κατ’ αρχήν ασήμαντους ιούς. Πράγμα που σημαίνει ότι στην βιο-πληροφορική φάση του ο καπιταλισμός ανανεώνει τον νοσογόνο δυναμισμό του· ενόσω οι κοιμισμένοι υποτελείς του νομίζουν ότι θα τους θεραπεύσει…

Βέβαια, ένα «δυνατό χαρτί» της σχετικής εκστρατείας του συμπλέγματος είναι κι αυτό: μην ανησυχείτε για τις μεταλλάξεις γιατί θα «μεταλλάξουμε» κι εμείς τις πλατφόρμες μας· απλά θα πρέπει να ξαναπεράσετε απ’ τον πάγκο για να μας παραχωρήσετε το μπράτσο σας… Να πως θα υλοποιηθεί η απαλλοτρίωση του ανοσοποιητικού συστήματος: θα γίνει (ή έτσι θα παρουσιάζεται) ανίκανο να αντιμετωπίσει μόνο του ακόμα και τις πιο ήπιες μολύνσεις· συνεπώς το είδος μας θα γίνει και σωματικά / βιολογικά δούλος των αφεντικών της 4ης βιομηχανικής επανάστασης.

Τα κλειδιά του εφιάλτη 3

Δευτέρα 19 Απρίλη>> Απ’ το 40.00 και μετά) Εδώ ο Velot ξεκαθαρίζει την στατιστική απάτη, στην οποία έχει αναφερθεί και η ασταμάτητη μηχανή. Αν ο τσαχπίνης ξεκίνησε από κάποιον «ασθενή 0» αυτό οφείλεται στο ότι κάθε ιός – τεχνητός 100% ή 80% ή 50% – χρειάζεται, απλά, έναν «ασθενή 0», μια αφετηρία μέσα σε 7,5 δισεκατομύρια ανθρώπων. Κι εδώ επίσης ο ενσωματωμένος απ’ τους υποτελείς νεοφιλελευθερισμός / ατομισμός γίνεται «χαριστική βολή»: Μια πιθανότητα στα 100 εκατομύρια; Σιγά!

Η αντίστροφη «κοινή δεξαμενή»! Αλλά δεν είναι έτσι, ειδικά όταν γίνονται βιοτεχνολογικά πειράματα και σχεδιασμένες μεταλλάξεις τόσο ιών όσο και ανθρώπινων κυττάρων / οργανισμών – σε τεράστια έκταση. Αποικιοπιοείται απ’ τους γενετιστές το ανθρώπινο «οικοσύστημα» στο σύνολό του!

(Από το 42.00 και μετά): Και να η ερώτηση των πολλών δισεκατομυρίων: γιατί πρέπει να χρησιμοποιηθεί γενετική μηχανική για να αντιμετωπιστεί κάτι για το οποίο υπάρχουν και «παραδοσιακά», συμβατικά μέσα;

Έλα ντε!!! Ο Velot (υποθέτουμε ότι) ξέρει την απάντηση· αυτοπεριορίζεται όμως στο να κάνει μόνο την ερώτηση… Γιατί, λοιπόν;

Δεν θα επαναλάβουμε πράγματα που έχουμε γράψει ξανά και ξανά… Η απάντηση δεν τελειώνει απλά και μόνο στην «επιλογή τεχνολογιών»! Αφορά ολόκληρη την τρομοεκστρατεία, με όλα τα ψυχο-ιδεολογικο-πολιτικο-αριθμητικά εργαλεία της, που συνεχίζεται σε συγκεκριμένα σημεία του πλανήτη για να εξασφαλίσει την χωρίς πολλά πολλά αποδοχή της γενετικής μηχανικής! Αν ο δυτικός high tech καπιταλισμός (γενικά) και το σύμπλεγμα (ειδικά) δεν βρισκόταν σ’ εκείνο το σημείο «ωρίμανσης» ώστε να επιτεθούν βίαια για να επιβληθούν όσο πιο γρήγορα μπορούν, τότε τίποτα απ’ όσα συμβαίνουν εδώ και 14 μήνες δεν θα είχε συμβεί· και ο τσαχπίνης θα είχε περάσει απαρατήρητος… Καθόλου τρόμος, καθόλου πανικός, κανένα πραξικόπημα, καμμιά ιατρική βία, κανένα πείραμα, καμμία ψυχοσυναισθηματική και διανοητική κατάρρευση των υπηκόων, καμμία «εξαφάνιση της γρίπης» (!!!)… Εν τέλει θα είχαν πεθάνει απ’ τις όποιες πνευμονίες πολύ λιγότεροι!

Δεν είναι, λοιπόν, μια ερώτηση που απαντιέται με την επιλογή κινέζικων εμβολίων, παρά μόνο σ’ ένα μόνο μέρος της. Όχι ασήμαντο, αλλά μόνο ένα μέρος. Δεν βρισκόμαστε μπροστά στο ράφι ενός φαρμακείου ψάχνοντας την λιγότερο φονική «λύση»· βρισκόμαστε σ’ έναν οικονομικό, ιδεολογικό, τεχνολογικό, πολιτικό και γεωπολιτικό κυκλώνα…

Το παρελθόν δεν πρόκειται να «αναβιώσει», παρά μόνο σαν ηττοπαθής και ανιαρή νοσταλγία. Το κρίσιμο ζήτημα είναι αν το (καπιταλιστικό) παρόν και μέλλον θα μας ισοπεδώσει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο· ή αν θα υπάρξουν εκείνα τα έξυπνα, «διαβασμένα» και μαχητικά κοινωνικά υποκείμενα που θα σηκώσουν ανάστημα…

Ένας γύπας κάνει αεροπλανικά

Δευτέρα 19 Απρίλη. Το show του υπ.εξ. ρημαδο—–Νικόλα στην έδρα του «αιώνιου εχθρού» εντυπωσίασε το εθνικό κοινό. Ένοιωσε μια ανάταση και, ίσως, είδε στο show τον μαρμαρωμένο βασιλιά να ξεπαγώνει. Αλλά τι ήθελε να πει ο μετρ των υψηλού επιπέδου αποτυχιών;

Πριν δείξουμε το προφανές να θυμίσουμε ότι ο ρημαδο—–Νικόλας είχε πριν το show του μια άλλη θλιβερή αποστολή, παρέα με τον ρημαδοΚούλη. Να πάνε στην Τρίπολη (της λιβύης) και να πέσουν τα πόδια εκείνου που έδιωξαν με τις κλωτσιές πριν πάνω από ένα χρόνο, όταν ήταν πρεσβευτής της κυβέρνησης Saraj στην Αθήνα. Τον (υποτιθέμενο) «τσαμπουκά» που τώρα ο γύπας υπ.εξ. επέδειξε στην Άγκυρα τον είχε δείξει τον Δεκέμβρη του 2019 κατά του Mohamed Younis Menfi, απαιτώντας (!!!) να δώσει στο ελληνικό ρημαδογκουβέρνο “την συμφωνία Άγκυρας – Τρίπολης” για την οριοθέτηση των αοζ τους. Κι επειδή ο Menfi δεν έπαιρνε διαταγές απ’ την Αθήνα αλλά απ’ την μισητή και τρισκατάρατη κυβέρνηση Saraj (λογικό…) ίσα που πρόλαβε να μαζέψει τα πράγματά του. Τώρα όμως; Τώρα είναι επικεφαλής του (μεταβατικού) προεδρικού συμβουλίου της λιβύης – αναγνωρισμένος διεθνώς…

Με άλλη ευκαιρία θα πούμε περισσότερα για τις εξελίξεις στο λιβυκό πεδίο μάχης του 4ου παγκόσμιου. Το θέμα είναι ότι το ντουέτο ρημαδοΚούλης / ρημαδο—–Νικόλας έτρεξε να φιλήσει εκεί που έφτυνε όχι μόνο επειδή αυτό ήταν μια ένδοξη στιγμή της ελληνικής ιμπεριαλιστικής “πολιτικής” (που δεν γιορτάστηκε όπως θα της άξιζε…) αλλά κυρίως μπας και κλείσει καμμιά δουλίτσα για εκλεκτούς έλληνες αφέντες: πλοιοκτήτες, πετρελαιάδες, εργολάβους δημοσίων έργων… Οι business ανοίγουν στην πετρελαιοφόρα λιβύη και οι εντόπιες πολιτικές βιτρίνες όφειλαν να ρίξουν τα μούτρα τους…

Αυτός, λοιπόν, ο ίδιος ο “ρίχνω τα μούτρα μου” στην Τρίπολη, πήγε να παίξει τον μάγκα στην Άγκυρα – λες και εκεί δεν ξέρουν ποιός είναι τι. Όπως σχολίασε χτες με μια πρόταση ένας έξυπνος αρθρογράφος της καθεστωτικής καθημερινής: η εξωτερική πολιτική είναι ενίοτε εξωτερίκευση της εσωτερικής πολιτικής με άλλα μέσα.

Ο ρημαδοΚούλης έχει σοβαρά προβλήματα με το ίδιο του το κόμμα· πράγμα που το έχουμε σχολιάσει εδώ και πολύ καιρό· και φυσικά δεν είναι μυστικό. Η μανατζερίστικη, τεχνοκρατική αντίληψή του για διάφορα θέματα του παραδοσιακού πολιτικάντικου πελατολογίου έχει σπάσει πολλών τα νεύρα. Η realos προσέγγισή του «στο εθνικό θέμα» (: τι να κάνουμε με τον «αιώνιο εχθρό;») δεν περνάει με τίποτα απ’ τους φονταμενταλιστές του καραμανλο/σαμαρισμού, που είναι η πλειοψηφία. Για να γίνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα, τα όποια ευρώ μπουν στο ελλαδιστάν απ’ το ευρωπαϊκό πρόγραμμα «ανάκαμψης απ’ τον τσαχπίνη» δεν προορίζονται (τυπικά τουλάχιστον) για το πολιτικά προσοδικό / κομματικό κοινό. Κι αυτή τη φορά η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία δεν πρόκειται να ξεγελαστεί με λίοδεντρα σ’ όλο το Αιγαίο και άλλα παρόμοια δημοφιλή και προσοδοφόρα κόλπα.

Μα ούτε εκεί τελειώνουν τα μαρτύρια εσωτερικού για τον ρημαδοΚούλη και τον κύκλο του. Έχει μπροστά του την κοινοβουλευτική έγκριση / ψήφιση κάποιων πρωτοκόλλων συνεργασίας με την βόρεια μακεδονία που περιλαμβάνονται στην «συμφωνία των Πρεσπών»… Τα μυστικά του βάλτου! Και στο πλάι του το αγκάθι του «κυπριακού» που μπορεί να μην είναι επείγον, έχει πάρει όμως τον δρόμο του προς κάποιο είδος «χαλαρής συνομοσπονδίας»… Ρεαλιστικό και αναπόφευκτο μεν, εκτός «εθνικής γραμμής» δε…

Μ’ αυτά και μ’ αυτά ο ρημαδο—–Νικόλας είτε ανέλαβε απ’ τον ρημαδοΚούλη να δείξει βερμπαλιστική πυγμή απέναντι στον αιώνιο εχθρό μπας και συγκινηθεί το πεινασμένο για μελοδράματα κοινό και κοπεί η φόρα των εσωκομματικών αντιπάλων του, είτε ανέλαβε να τον κάψει (τον ρημαδοΚούλη). (Δεν αποκλείεται το πράγμα να ξεκίνησε με την πρώτη εκδοχή και να εξελίχθηκε στη δεύτερη). Ο Τσαβούσογλου θα πρέπει να ήταν ενήμερος ως ένα σημείο για τις ανάγκες της ελληνικής πολιτικής σκηνής· σίγουρα έδειξε κατανόηση προς στιγμήν. Εξ’ άλλου ο ρημαδο—–Νικόλας έσπευσε να δείξει το αυθεντικό μεγαλείο του όταν τέλειωσε την «προεκλογική» ομιλία του με το … πεινάω, ελπίζω ότι θα φάμε, ε; Ο άνθρωπος που πέρασε από ένα υπουργείο επί γκουβέρνου Καραμανλή του Β του Μικρού και τρία επί γκουβέρνου Σαμαρά/Βενιζέλου, ανήκει στο γνήσιο «λαϊκό» στυλ και σ’ ότι αφορά το στομάχι του.

Έγινε πάντως «λαϊκός ήρωας»…. Και ο τόπος χρειάζεται τέτοιους, έστω και σαν αλλαγή….