Ποια δημόσια, τίνος η υγεία; (3)

Δευτέρα 18 Δεκέμβρη>> Αν επρόκειτο για κάτι λιγότερο σοβαρό ή λιγότερο κομβικό θα μπορούσαμε να ειρωνευτούμε. Αλλά η υγεία είναι το ένα απ’ τα μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού πεδία όπου τα αφεντικά τα 4ης βιομηχανικής επανάστασης, πατώντας πάνω στις «επιτυχίες» τους τις προηγούμενες δεκαετίες, επιδιώκουν να γίνουν οριστικοί ιδιοκτήτες της ζωής. Της δικής μας ζωής∙ και των επόμενων γενεών. (Αλλά και των υπόλοιπων ειδών!) Και ξέρουμε από τώρα με ποιους τρόπους θα φοβίζουν και με ποιους τρόπους θα παραμυθιάζουν για να πετύχουν και να απολαμβάνουν ανεμπόδιστα αυτόν τον πρωτοφανή σφετερισμό.

Η περιβόητη «ιδιωτικοποίηση» της δημόσιας υγείας, που έχει κάμποσες βαθμίδες αλλά στην κορυφή της είναι το ψευδώνυμο της εταιρικής, καπιταλιστικής μηχανοποίησης και ιδιοκτησίας των πάντων, είναι πια τόσο προχωρημένη ώστε δεν κρύβεται καν και καν. Τα αφεντικά νοιώθουν πια άνετα. Και βρίσκουν πρόθυμους υπηρέτες, αφού πληρώνουν…

Το πρόβλημα είναι όλο των πληβείων – δικό σας και δικό μας. Αλλά δεν είμαστε «μόνοι». Τόσο στο «νότο» όσο και μέσα στις δυτικές μητροπόλεις πολλαπλασιάζονται και μαζικοποιούνται οι πρωτοβουλίες και δράσεις-απ’-τα-κάτω, που απ’ την μια μεριά ξαναστήνουν αυτό που λέγεται δημόσια υγεία (συλλογική και ατομική) με τα πόδια κάτω και το κεφάλι επάνω άμεσα και πρακτικά, με την αρχή «στον καθένα, χωρίς διακρίσεις, ό,τι χρειάζεται»∙ και απ’ την άλλη δημιουργούν αναχώματα στην προέλαση των βιομηχάνων της μαζικής και οργανωμένης νοσηρότητας.

(Αν δεν ξέρετε κάποια τέτοια έντιμη πρωτοβουλία δράσης είναι μια ευκαιρία να την δημιουργήσετε!)

Comments are closed.