Δευτέρα 11 Δεκέμβρη>> Πίσω και πέρα απ’ την καθεστωτική μονοτονία, τους χειρισμούς συσκότισης και αποπληροφόρησης, την σοφία των «ειδικών», γίνεται όλο και δυσκολότερο να βρούμε μια ρεαλιστική (οσονδήποτε σκληρή αλλά πάντως ρεαλιστική με καπιταλιστικά κριτήρια) απάντηση στο ερώτημα τι πόλεμο κάνει η δύση στην Παλαιστίνη και με πιο υλικό όφελος.
Να συμπεριλάβουμε λοιπόν παραμέτρους σοβαρής διανοητικής διαταραχής των δυτικών αφεντικών, των πολιτικών βιτρινών τους και όχι μόνο, στην εξέλιξη του 4ο παγκόσμιου πολέμου∙ παραμέτρους στις οποίες το όποιο υλικό όφελος ή η υλική ζημιά υπερκαθορίζονται από συστηματικές (και συστημικές) ψευδαισθήσεις, απωθήσεις, ιδεολογικές παρανοήσεις της πραγματικότητας;
Από την άποψη του διαλεκτικού υλισμού κάτι τέτοιο θα ήταν ανάθεμα! Πρέπει παντού να υπάρχουν συμπαγή (καπιταλιστικά) συμφέροντα… Ωστόσο η ιστορία, και ειδικά η ιστορία των αποτυχιών και των ηττών (κάποιες φορές συντριπτικών…) δείχνει ακριβώς αυτό: όχι κάποιος ατσάλινος Νόμος-της-Ιστορίας (ή της πολιτικής οικονομίας…) αλλά η ανικανότητα των κάθε φορά «στρατηγών» (στρατιωτικών, πολιτικών, ιδεολογικών) στο να εκτιμήσουν σωστά πλευρές της πραγματικότητας που άλλοι βλέπουν πεντακάθαρα έχει οδηγήσει, οδηγεί, στην συντριβή τους. (Όσο για τα καπιταλιστικά συμφέροντα; Είναι αρκετά ευέλικτα στην εξυπηρέτησή τους, πολύ πιο ευέλικτα απ’ τους στρατιωτικούς σχηματισμούς!)
Παρά το ανάθεμα η υποκειμενικότητα οδηγεί άλλες φορές φανερά κι άλλες φορές υπόγεια σε επιλογές για τις οποίες ο χαρακτηρισμός «παρακμιακές» είναι μετριοπαθής.
Δείτε σαν αποδεικτικό στοιχείο (αν χρειάζεται ακόμα κάποιο) το τι συμβαίνει στα αμερικανικά παλάτια της εξουσίας αυτές τις μέρες. Η έγκριση μιας ακόμα χρηματοδότησης του φασιστοκαθεστώτος του Κιέβου με 61 δις δολάρια (εν μέρει δάνεια, εν μέρει δώρα σε όπλα και όχι μόνο) έχει φρακάρει στη βουλή των αντιπροσώπων εξαιτίας της αντιπολιτευτικής τακτικής των ρεπουμπλικάνων, που επιμένουν να συνδέουν αυτή την έγκριση με την αναθεώρηση της μεταναστευτικής πολιτικής του νυσταλέου Jo. Πίσω απ’ τις γραμμές αυτό σημαίνει ότι αρνούνται πλέον την συντήρηση ενός πολέμου που έχει χαθεί – χωρίς ακόμα να το λένε καθαρά…
Ως εδώ εκδηλώνεται καθεστωτική σύγχυση στις αμερικανικές πολιτικές βιτρίνες: το να αποφεύγεται να ειπωθεί η ήττα (στο ουκρανικό πεδίο μάχης) με το όνομά της συνεπάγεται πως είναι αδύνατο να συζητηθεί η διαχείρισή της! Αλλά αυτό γίνεται παρωνυχίδα μπροστά στις προσπάθειες του γκουβέρνου του νυσταλέου Jo να «πείσει» τους αντιρρησίες να αλλάξουν στάση. Οι οποίες συγκροτούνται στο εξής:
Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…
Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.