Πέμπτη 20 Αυγούστου. Το θανατόμετρο πέθανε (προς το παρόν:)· ζήτω το κρουσματόμετρο! Με την ίδια παλλόμενη φωνή, με τις ίδιες γκριμάτσες της έγνοιας για τον πλησίον, για τον συνάνθρωπο, με την ίδια φραστική βία των αντιsocial media, οι έμμισθοι και άμισθοι φίλοι της καραντίνας, της τρομοκρατίας και των πραξικοπημάτων, απατεώνες του σκοινιού και του παλουκιού, ζουν το δράμα τους. Την αριθμητική του δημοτικού την έχουν ξεχάσει, κι άλλωστε αν επί μήνες «ο κόσμος πέθαινε» (;), τώρα «ο κόσμος θα πεθάνει».
Οι γαμ…οι (ουπς! πιπέρι!) οι αριθμοί – για τους επίσημους μιλάμε, για τους κρατικούς – μπορεί να μην ταιριάζουν σ’ αυτόν την ξέψυχο, ξεθυμασμένο αλλά επίμονο και προσανατολισμένο Αρμαγεδώνα, αν τους δει κανείς στο σωστό εύρος τους. Τι σημασία έχει όμως; Ο πιστός είναι πιστός.
Να τι λένε ενδεικτικά τα νούμερα:
Στις 6 Απρίλη οι αρμόδιες υπηρεσίες έκαναν 700 τεστ, κυρίως σε άτομα που εμφανίζονταν σε ημιπανικό στα νοσοκομεία. Βρέθηκαν 20 «θετικοί/ες» ή ποσοστό 0.0285 επί των εξετάσεων (τεστ).
Την επόμενη ημέρα έγιναν 2.391 τεστ, και βρέθηκαν 77 «θετικοί / ες». Ποσοστό 0.0322.
Περνάει ο καιρός… Στις 17 Αυγούστου, ημέρα Δευτέρα, έγιναν (επίσημα νούμερα…) 7.659 τεστ και βρέθηκαν 150 κρούσματα. Ποσοστό 0.0196.
Την επόμενη ημέρα 18 Αυγούστου (που οι δημαγωγοί παρουσίασαν σαν το «Βατερλώ της νεολαίας»…) έγιναν 13.910 τεστ και βρέθηκαν 269 «θετικοί / θετικές». Ποσοστό: 0.0193. Μικρότερο κατά τι αλλά πάντως μικρότερο απ’ της προηγούμενης ημέρας… (Τα νούμερα μπορεί να διαφοροποιηθούν αύριο ή μεθαύριο. Εκείνο που δεν αλλάζει είναι ότι αν αυτά τα νούμερα είναι σωστά, τότε δυστυχώς θα μας τα φορέσουν κάποια στιγμή απ’ την ανάποδη: αααααα, δεν υπάρχει φυσική γενική ανοσία πληθυσμού… οπότε … εμβόλιο…)
Το μυαλό που δεν έχει ζαβλακωθεί εντελώς μπορεί να προσέξει πως αν διπλασιαστούν, τριπλασιαστούν ή δεκαπλασιαστούν οι εξετάσεις είναι εύλογο να διπλασιαστούν, τριπλασιαστούν ή δεκαπλασιαστούν και οι ασυμπτωματικά positive. Δεν είναι δίκαιη η σύγκριση με τις εξετάσεις που γίνονταν τον Απρίλη στις πόρτες των νοσοκομείων, και δεν την κάνουμε. Ωστόσο, η αύξηση των “positive” έχει σχέση μόνο με την αύξηση των τεστ, και καμμία με την επικινδυνότητα, την θνησιμότητα, και τα λοιπά.
Παρόλα αυτά, ειδικοί και ανειδείκευτοι, οι ίδιοι πάνω κάτω που γυαλίζουν τα πόμολα και μπαίνουν στα ασανσέρ με τσαμπουκά ολομόναχοι (έτσι ώστε αν κλειστούν μέσα να το φχαριστηθούν…) έχουν βγει όπου μπορούν για να τρομάξουν τους υπόλοιπους – για τον ιό που αντεπιτίθεται επειδή έχουμε πήξει στους «κοινωνικά ανεύθυνους». Κανείς τους δεν είναι υποχρεωμένος να απαντήσει στην ερώτηση: στη μακαρονάδα σου βάζεις σάλτσα ή αντισηπτικό; Τον φρέντο σου πως τον πίνεις; Καθαρίζοντας το ποτήρι του καφενείου ή με δική σου αποστειρωμένη κούπα;
Σύμφωνοι λοιπόν. Όλοι οι positive και οι φίλοι τους και κάθε ασυμπτωματικός σ’ αυτόν τον κόσμο είναι ανεύθυνοι… (Έχει ξαναστηθεί αυτό το δικαστήριο, αλλά το αφήνουμε στην Α. να το απλώσει μπροστά στα μάτια των ευαίσθητων όποτε κρίνει…) Σε τι επηρεάζει όμως αυτό έναν ιό που εξελίσσεται πια σαν του κοινού συναχιού, όπως ήταν αναμενόμενο και όπως έλεγαν οι “αιρετικοί” απ’ τον περασμένο Μάρτη;
Σε τίποτα. Τόσο απλά… Σε τίποτα δεν τον επηρεάζει. Αλλά αφού δεν μπορεί να βγει να μιλήσει ο ίδιος, “γίνεται παιχνίδι”. Τόσο απλά.