Παρασκευή 10 Απρίλη. Πού είχαμε μείνει χτες; Ας ανακεφαλαιώσουμε:
1) Οι εξελίξεις στην κυβερνητική σαν τεχνολογία και εφαρμογές, καθώς και οι προεκτάσεις τους σχεδόν στο σύνολο των καπιταλιστικών τομέων, αφορά (με χαρακτηριστικό τρόπο) και τους τομείς που λέγονται «υγεία», «φροντίδα υγείας», «υπηρεσίες υγείας» κλπ.
2) (Εμβόλιμη παρατήρηση χωρίς εξηγήσεις προς το παρόν. Ένα βασικό χαρακτηριστικό της μεταHIV εποχής (απ’ τα ‘90s και μετά) είναι το δόγμα «ασυμπτωματικός μεν, άρρωστος δε». Στη «λαϊκή λιανική» αυτό πέρασε σαν μαζικός υγιεινισμός και σαν κοινωνική σταθερά: όποιος / α δεν ελέγχει διαρκώς την υγεία του είναι (εν δυνάμει) άρρωστος. Οι «μετρήσεις της υγείας», δηλαδή η εργαστηριακή ιατρική, έγιναν έτσι κοινοτοπία…)
3) Το σύμπλεγμα μεταξύ big pharma, bif tech, big secure και βαθέων κρατών έχει ήδη διαμορφωθεί. Φυσικά στον καπιταλιστικό κόσμο καμμία τέτοια συμμαχία δεν είναι αιώνια. Αλλά ένα απ’ τα βασικά πεδία που αυτοί οι καπιταλιστικοί / κρατικοί τομείς συναντιούνται είναι τα data – και η “κατεργασία” τους.
4) Τα data είναι η καινούργια, επιπλέον «πρώτη ύλη» της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Είναι μέσα στις υπό κατάκτηση “νέες αγορές” που αναφέρει το απόσπασμα του κομμουνιστικού μανιφέστου (Παρασκευή 3 Απρίλη, στοιχεία (πολιτικής) οικονομίας: η ασθένεια του τόκου). Αυτό που έγινε κοινότοπο σαν εργαστηριακή ιατρική τώρα επεκτείνεται, ψηφιοποιείται και αλγοριθμοποιείται. (Τον κυρ Watson της IMB τον ξέρετε; Είναι πάνω στην φωτογραφία – και είναι το πρότυπο του ψηφιακού γιατρού σας… Φυσικά δεν θα τον δείτε ποτέ. Ούτε αυτόν ούτε οποιονδήποτε παρόμοιο. Είναι υπερβολικά smart και υπερβολικά artificial intelligent για να αντέξετε να τον αντικρύσετε… Κάποιος χειριστής του με άσπρη μπλούζα θα σας φροντίσει χαμογελαστά…)
5) Σ’ αυτό το φόντο οι επιδημίες είναι το ιερό δισκοπότηρο της “ανάπτυξης” του συμπλέγματος, και όχι μόνο. Έχουν δύο στρατηγικά πλεονεκτήματα. Πρώτον, μπορούν να επανακωδικοποιήσουν / νοηματοδοτήσουν το κοινωνικό εργοστάσιο (δηλαδή το σύνολο των κοινωνικών σχέσεων με τους “παλιούς τρόπους”) σαν πεδίο μόλυνσης. Και δεύτερον μπορούν να γίνουν ο μοχλός παράδοσης της ζωής μας στην datoποίηση. Οτιδήποτε “φυσικό” (με την κοινωνική έννοια) θα πρέπει να εννοείται σαν εν δυνάμει μολυσματικό, επικίνδυνο, “κοινωνικά ανεύθυνο”. Οτιδήποτε “ψηφιακό” σαν λύτρωση, κοινωνικότητα, ελευθερία και υγεία…
6) Για να μπορέσει μια επιδημία να ξεκινήσει σαν «μόλυνση σωμάτων» και να τελειώσει σαν «απολύμανση μέσω datoποίησης» απαιτείται μια επείγουσα ανθρωπολογική (και οπωσδήποτε ιδεολογική) μετάλλαξη. Κι αυτή συμβαίνει (ή γίνεται η απόπειρα να συμβεί) τώρα – με υπερπαραγωγή φόβου…
Deception is a state of mind, and the mind of the State είπε κάποτε ο τότε διευθυντής της “αντικατασκοπείας” της cia. Που σημαίνει (χωρίς, δυστυχώς, το λογοπαίγνιο):
Η εξαπάτηση είναι μια κατάσταση του μυαλού, και το μυαλό του κράτους.
Τι δεν καταλαβαίνετε;