Γλάστρες στα νεκροταφεία;

Τετάρτη 1 Απρίλη. (Κάνουμε ένα μικρό διάλειμα στον σχολιασμό του Event 201, αφού τρέχουν διάφορα).

Παραλείψαμε σκόπιμα χτες να κάνουμε μια συγκεκριμένη εξαίρεση στην κριτική μας στο «ιατρικό σώμα»: τους εντατικολόγους. Πρόκειται για ιατρική ειδικότητα πάνω σε ιατρική ειδικότητα. Οι εντατικολόγοι (οι γιατροί που κουμαντάρουν τις εντατικές) μπορεί να είναι καρδιολόγοι, πνευμονολόγοι, κλπ – έχουν κάνει ήδη τις σπουδές ειδικότητας. Και συνεχίζουν κάνοντας δεύτερη, για να μπουν στο πιο ζόρικο τμήμα των νοσοκομείων. Εκεί που οι ασθενείς είναι πάντα μεταξύ ζωής και θανάτου. Εκεί που δεν χωράει δωροδοκία, χρηματισμός – κανείς δεν μπορεί να αναστηθεί!… Ούτε γίνονται λαθροχειρίες στο “πότε” μιας εισαγωγής… Δεν υπάρχει άλλη αρμοδιότητα και γνώση ιατρική (νοσοκομειακή, δηλαδή περίθαλψης) που να συνορεύει de facto τόσο πολύ με τον θάνατο. Μπορεί και να γενικεύουμε λαθεμένα, αλλά θα το κάνουμε σαν ελάχιστο φόρο τιμής στην διαρκή νοσοκομειακή πραγματικότητα: είναι σίγουρα οι εντατικολόγοι και όχι οι «γιατροί» γενικά που θα κρατήσουν στη ζωή τις αμφίβολες περιπτώσεις!

Κι εδώ έρχεται ξανά η κριτική ανάλυση της πραγματικότητας. Αυτοί κι αυτές (μαζί, πάντα, με τους νοσοκόμους / νοσοκόμες των εντατικών κλινικών) είναι που φροντίζουν να ζήσουν όσους / όσες επιζούν απ’ τις πνευμονικές επιπλοκές. Πάντα. Αυτοί κι αυτές (και καθόλου γενικά το «ιατρικό σώμα»!) είναι που ζουν εντατικά τώρα είτε τις επιπλοκές του covid-19 είτε όσα αποδίδονται σ’ αυτόν. Κι όμως, τι ειρωνεία! Ενώ όσοι αποθεραπεύονται είναι πολλαπλάσιοι όσων πεθαίνουν, είναι μια ασήμαντη λεπτομέρεια στην υγιεινιστική τρομοκρατική στατιστική του θανάτου!

Αυτό, για την ασταμάτητη μηχανή, δεν είναι μόνο ηθικό· είναι πολιτικότατο ζήτημα! Γιατί αυτοί οι εντατικολόγοι / ες δεν απαιτούν, με όλη την ένταση που δικαιούνται, να σταματήσει η δημαγωγία του θανάτου, και αντί για το μέτρημα όσων πεθαίνουν, να είναι «πρώτη» και «δεύτερη» και «τρίτη» είδηση διαρκώς και παντού, σ’ όλα τα κράτη – και σίγουρα στο ελλαδιστάν – το μέτρημα των πολύ περισσότερων που βγαίνουν ζωντανοί απ’ τα νοσοκομεία; Γιατί αυτοί οι «παλαβοί», οι «ταγμένοι» της ιατρικής και της δημόσιας υγείας δέχονται ο κόπος τους να γίνεται «λεπτομέρεια», «σημειώσεις» ουσιαστικά στο covid-19 τρομοθέαμα;

Η ασταμάτητη μηχανή δεν έχει απάντηση. Ξέρει όμως ότι αυτοί κι αυτές υποτιμώνται όταν προβάλλονται σαν «κακομοίρηδες» και «φουκαράδε ήρωες» που «παλεύουν» – ίσα για να τους χειροκροτάει κάθε μικροαστός από μακρυά και εκ του ασφαλούς. Ξέρουμε ότι έχουν τις γνώσεις και το ηθικό κύρος όχι απλά να απαιτήσουν αλλά να επιβάλλουν την ανατροπή της «στατιστικής του θανάτου». Όχι για να δικαιωθούν – η δουλειά τους δικαιώνεται πρώτ’ απ΄όλα στις συνειδήσεις τους…. Μόνο γι’ αυτό: για να σπάσουν την τρομοκρατία!

Όσο δεν το κάνουν, όσο δεν κλωτσάνε το τραπέζι της δημαγωγίας, μετατρέπονται σε γλάστρες των μηντιακών νεκροταφείων. Δεν τους αξίζει· όχι, δεν τους αξίζει! Δεν αξίζει όμως ούτε στην πραγματικότητα.

Μόνο τα αφεντικά και τους ψοφοδεείς λακέδες τους εξυπηρετεί.

Comments are closed.