Σάββατο 11 Απρίλη. …Νόμιζα ότι ο καιρός που οι άνθρωποι θα ελέγχονται από μηχανές και αλγόριθμους θα ερχόταν μετά από πολλές δεκαετίες. Αλλά αυτή η επιδημία τον έφερε πολύ νωρίτερα… (παρατήρηση απ’ το κινεζικό φόρουμ zhiju)…
Θα μπορούσε να ονομαστεί health code app: εφαρμογή κωδικού υγείας. Υπάρχει ήδη μια κινεζική εκδοχή του, και μια ρώσικη… Αλλά – επειδή φυσικά καταλαβαίνετε πως αυτές έχουν επιβληθεί… – έχει την αξία του να δει κανείς τις «εθελοντικές» δυτικές εκδοχές, που είναι ήδη στα σκαριά.
Οι μηχανικοί της google και της apple άρχισαν πριν δυο βδομάδες εντατική συνεργασία για να φτιάξουν μια εφαρμογή για κινητά (και για τα δύο λειτουργικά που χρησιμοποιούν…), που φυσικά (θα) είναι «μόνο για το κοινό καλό» και, διάολε, τι δημοκρατία θα υπήρχε διαφορετικά; «εντελώς ανώνυμη». Οι τεχνικοί θεωρούν ότι θα χρειαστούν δυό ακόμα βδομάδες για να ολοκληρώσουν την δουλειά, έχουν δημοσιοποιήσει όμως το πως θα δουλεύει:
1. Οποιαδήποτε κινητά (συγγνώμη: «άνθρωποι»…) βρίσκονται κοντά (σε μια χ απόσταση) για πάνω από λίγα λεπτά θα κάνουν «γνωριμία» μεταξύ τους, ανταλλάσσοντας «ταυτότητα» (η οποία, υποτίθεται, δεν θα είναι τα κανονικά τους στοιχεία… συγκινητικό…).
2. Όταν κάποιος απ’ αυτούς τους ανθρώπους (συγγνώμη: κινητά…) εντοπίζεται οποτεδήποτε σαν covid-19 positive, το “σύστημα υγείας” θα ενημερώνει την εφαρμογή· η οποία, με την σειρά της, θα ενημερώνει όλα τα κινητά (συγγνώμη: τους ανθρώπους…) που “πλησίασε” τις τελευταίες 14 μέρες. Θα καλούνται κι αυτοί να εξεταστούν (οι άνθρωποι όχι τα κινητά, οι ίδιοι…) κατ’ αρχήν “εθελοντικά”… Το πως θα τους επιβάλλονται οι εξετάσεις (in case of…) δεν αφορά τις εταιρείες. Αφορά το κράτος.
3. Το κατέβασμα της εφαρμογής και η χρήση της θα είναι κι αυτό, βέβαια, «εθελοντικό». Θα είναι απόδειξη κοινωνικής υπευθυνότητας…
Θα πρέπει να προσέξετε πως ενώ οι διάφορες big tech ψάχνουν την ψηφιακή διάσταση της «διαχείρισης της υγείας», δηλαδή την μαζική απόσπαση από τώρα και για πάντα των health data (εάν είναι δυνατόν των πάντων) αξιοποιώντας στο έπακρο την «φονική πανδημία» (εεε;), λύνοντας τα όποια τεχνικά προβλήματα (τόσο απ’ την άποψη του όγκου των data όσο και απ’ την άποψη της διαρκούς αλγοριθμικής επεξεργασίας τους…) υπάρχουν κρίκοι της αρμοδιότητάς τους που δεν θα έχουν την δική τους υπογραφή.
Ένας κρίκος είναι τα fast ιατρικά τεστ που θα εντοπίζουν τους «ασθενείς» αλλά και – ίσως κυρίως – τους «υγιεινιστικά αμφίβολους» και μη. Παρότι για τον σχεδιασμό τους φαρμακευτικές και τεχνολογικές πληροφορικής δουλεύουν χέρι χέρι, τα τεστ θα έχουν την υπογραφή των πρώτων.
Δεύτερος κρίκος είναι η διαχείριση των διαγνωστικών τεστ, δηλαδή ένα στοιχείο της πολιτικής πλευράς της βιοπολιτικής στον 21ο αιώνα. Πόσο «εθελοντικά»; πόσο «υποχρεωτικά»; πόσο «κοινωνικά υπεύθυνα»; και τα λοιπά. Αυτή δεν είναι ούτε δουλειά των big pharma ούτε των big tech. Αυτή είναι δουλειά της μορφής – κράτους· ή, εναλλακτικά, με την συνεργασία και την «ώθησή» της εκ μέρους όλων των εκατοντάδων χιλιάδων «ειδικών» (γιατρών στην προκειμένη περίπτωση…) που βρίσκονται στους στάβλους είτε των big pharma είτε των big tech – είτε και των δύο. Υπό την προϋπόθεση, φυσικά, ότι θα είναι «πολιτικοί», θα ασκούν δηλαδή την εξουσία τους κρύβοντας τα κίνητρά τους.