Πέμπτη 27 Φλεβάρη. Στα μακρινά και ξεχασμένα (;) υψίπεδα του αφγανιστάν το ψοφιοκουναβιστάν λανσάρει “μια ειρηνευτική συμφωνία” με τους ταλιμπάν. Πρόκειται για την ίδια που “ψήνεται” πολλούς μήνες τώρα, αλλά είχε διακοπεί όταν οι ταλιμπάν επιτέθηκαν σε αμερικανική βάση.
Το να εμφανιστεί πολύ πρόσφατα στους καθεστωτικούς new york times άρθρο του υπαρχηγού των ταλιμπάν Sirajuddin Ηaqqani είναι οπωσδήποτε εντυπωσιακό: αν τελικά δεν είναι «τρομοκράτες» (όπως διατείνονται οι ηπα και συμμαχοί τους εδώ και σχεδόν 2 δεκαετίες…) τότε τι δουλειά έχει ο αμερικανικός στρατός στο αφγανιστάν; Καλή ερώτηση, την απάντηση την ξέρουν όλοι: σαν προκεχωρημένο φυλάκιο κατά της συμμαχίας Μόσχας – Πεκίνου – Τεχεράνης – Πακιστάν…
Απ’ τα όσα έχουν γραφτεί σχετικά μ’ αυτή τη συμφωνία προκύπτει ότι αυτό που επιδιώκει η Ουάσιγκτον είναι να κερδίσει χρόνο. Υπόσχεται ότι θα μειώσει τον κατοχικό στρατό της (με αδιαπραγμάτευτο κατώφλι τους 8.600 πεζοναύτες «με όλα τα απαραίτητα») αλλά αυτό μόνο αν η «εκεχειρία» κρατήσει ενάμιση χρόνο. Οι ταλιμπάν τι επιδιώκουν απ’ την μεριά τους; Θα συμβιβάζονταν με αμερικανικές (ή και νατοϊκές) βάσεις στο έδαφός τους με αντάλλαγμα την «αναγνώρισή» τους σαν νόμιμη εξουσία;
Τα δεδομένα δείχνουν πως όχι. Το κείμενο του Haqqahi λέει ξανά και ξανά ότι ο αμερικανικός στρατός πρέπει να φύγει εντελώς απ’ το αφγανιστάν. Δεν λέει βέβαια ότι θα πρέπει να φύγει αύριο... Αν όμως υπολογίσει κανείς ότι εδώ και πολύ καιρό η ηγεσία των ταλιμπάν έχει φανερές (και μυστικές) σχέσεις όχι μόνο με την Ισλαμαμπάντ (αυτές είναι δεδομένες) αλλά και με την Τεχεράνη, την Μόσχα και το Πεκίνο (τους εχθρούς του άξονα…) είναι σαφές ότι ο μόνος λόγος που θα μπορούσαν να αποδεχτούν όλοι αυτοί μια (όχι ασήμαντη…) αμερικανική παρουσία στο αφγανιστάν για κάποιο διάστημα είναι… επειδή εκεί ο us army είναι ουσιαστικά περικυκλωμένος! Απ’ την άλλη μεριά, μια κάποια «ειρηνευτική συμφωνία» μεταξύ Ουάσιγκτον και ταλιμπάν θα βοηθούσε το ψόφιο κουνάβι προεκλογικά: είναι το (ρωσικό και κινέζικο) «δώρο» για το οποίο είχαμε αναρωτηθεί πριν καιρό… Το ψόφιο κουνάβι θα μπορούσε να καμαρώσει ότι είναι ένας real ειρηνοποιός, και ότι πέτυχε εκεί που είχαν αποτύχει οι προηγούμενοι πρόεδροι… (Και «από του χρόνου βλέπουμε…»)
Μπορούμε να διατυπώσουμε την εικασία ότι για μερικούς μήνες οι ταλιμπάν θα ασχοληθούν κυρίως με την διευθέτηση των σχέσεών τους με άλλα αφγανικά κλαν· χωρίς, φυσικά, να παραδώσουν τα όπλα ή να σταματήσουν εντελώς την δράση τους. Το ψόφιο κουνάβι απ’ την μεριά του (με την άδεια των σωματοφυλάκων) θα τονώσει την προεκλογική του εκστρατεία κρατώντας ένα περιστέρι· για το αφγανιστάν. Το μπλοκ του Ινδοκούς θα επικεντρώσει (σε διάφορους συνδυασμούς…) είτε σε άλλα σημεία του ευρασιατικού project είτε στην ακόμα καλύτερη οργάνωσή του· ας πούμε μέσω της «συμμαχίας της Σαγκάης» (Shanghai Cooperation Organization / SCO).
Ειρήνη υμίν!!!