Κυριακή 15 Δεκέμβρη. Τα νερά της Μεσογείου νότια της Κρήτης είναι πολύ βαθιά. Αλλά υπάρχει ένα άλλο βάθος στο οποίο το ρημαδογκουβέρνο δείχνει διατεθειμένο να μας τραβήξει (την πλειοψηφία, απ’ ότι δηλώνει, με χαρά): το βάθος του λιβυκού (περιφερειακού) πεδίου μάχης του 4ου παγκόσμιου πολέμου.
Ορισμένα διεθνή media εμφανίζονται σίγουρα ότι το ρημαδογκουβέρνο έχει συμφωνήσει με τον «στρατάρχη» Haftar να συνεργαστούν στον μπλοκάρισμα της μεταφοράς μέσων ή/και στρατού απ’ την τουρκία στην Tripoli… Αν ισχύει κάτι τέτοιο, είναι ένα θανατηφόρο παιχνίδι του ελληνικού ιμπεριαλισμού.
Υπάρχουν «διεθνή ύδατα» στη Μεσόγειο, κι εκεί κανένα πολεμικό ναυτικό δεν έχει αρμοδιότητα «ελέγχων» – πολύ περισσότερο «μπλοκαρισμάτων». Επιπλέον δεν είναι δύσκολο για την Άγκυρα να συνοδεύει τα μεταγωγικά της πλοία με κάποιο πολεμικό… Ο «στρατάρχης» απ’ την μεριά του, ότι κι αν δηλώνει (ό,τι κι αν πουλάει στο εσωτερικό του ελλαδιστάν η καθεστωτική δημαγωγία) δεν διαθέτει «πολεμικό ναυτικό» ικανό να τα βάλει στα σοβαρά με οποιοδήποτε τουρκικό πλεούμενο. Εκείνο που διαθέτει είναι αεροπλάνα. Τα οποία μπορούν να δρουν (ή δρουν ήδη) εναντίον «τουρκικών στόχων» στο λιβυκό έδαφος.
Ακόμα και η «συνεργασία» σε «επίπεδο πληροφοριών» μεταξύ ελλαδιστάν και «στρατάρχη» είναι συμμετοχή σε πόλεμο. Επιδέχεται, σα να λέμε, αντίποινα.
Καταλαβαίνει κανείς πως αν αρχίσει να συμβαίνει το πρώτο θα συμβεί αργά ή γρήγορα και το δεύτερο;