Αυτό δεν είναι θέμα ορολογίας 3

Κυριακή 10 Νοέμβρη. Αν το «στιβαρό κράτος» θεωρεί πια το ψόφιο κουνάβι επικίνδυνο για το μέλλον του αμερικανικού ιμπεριαλισμού και, επιπλέον, θεωρεί υποχρέωσή του να το φωνάξει δημόσια, δεν είναι μόνο επειδή η τακτική που εκπροσωπούσε το ψόφιο κουνάβι (τακτική εγκεκριμμένη…), αυτή των «οικονομικών τιμωριών» (του «εμπορικού πολέμου»…) για την ανάσχεση των ανταγωνιστών των ηπα, απέτυχε παταγωδώς… Κατά την άποψη της ασταμάτητης μηχανής η κύρια αιτία είναι η έλλειψη χρόνου – πια. Κάθε μέρα, κάθε βδομάδα που περνάει, υπάρχει μια διεθνής εξέλιξη (στον ένα ή τον άλλο τομέα) που αμφισβητεί έμπρακτα και αποτελεσματικά την αμερικανική ηγεμονία. Δείτε μόνο τι έχει συμβεί μέσα στους δυο προηγούμενους μήνες, Σεπτέμβρη και Οκτώβρη: απ’ την επίθεση στις εγκαταστάσεις της aramco ως τον nordstream2, και απ’ την εκτόξευση της huawei (παρά τις «τιμωρίες») μέχρι τις πυραυλικές δοκιμές του Kim… (Συμβαίνουν, βέβαια, και διάφορες εξεγέρσεις που φαίνονται ανοικτές σε «πειρατεία», ενώ άλλες δεν είναι καθόλου «αθώες». Τι σημαίνει, για παράδειγμα, η «εξέγερση» μπάτσων στη βολιβία, κατά του Morales;)

Κατά συνέπεια (λέμε) το «στιβαρό κράτος» των ηπα δεν αρκείται πια στο να κουνάει τα σκοινιά της μαριονέτας, με τον επιπλέον «κόπο» ότι πρέπει να συμμαζεύει (αποτελεσματικά ως τώρα) τις πότε πότε «εκτός γραμμής» αποφάσεις του ψόφιου κουναβιού (όπως πρόσφατα στο συριακό πεδίο μάχης…). Θέλει να την ξεφορτωθεί την μαριονέτα, επειδή στο επόμενο ή μεθεπόμενο «μπέρδεμα των σκοινιών» φοβάται (το «στιβαρό κράτος») ότι θα χάσει ακόμα περισσότερα.

(Με τον οριτζινάλ φασίστα Pence στο δεύτερο πλάνο να περιμένει, μπορεί να υποθέσει όποιος ενδιαφέρεται βάσιμα ποια είναι τα χειρότερα που έρχονται. Μήπως διάφοροι άσπονδοι φίλοι του ψόφιου κουναβιού, κάτι Putin κλπ, που τα ξέρουν αυτά τα χειρότερα που έρχονται, πρέπει να εφεύρουν μια κίνηση υπέρ του, μπας και ξε-αγκιστρωθεί;).

Εξάλλου το ψόφιο κουνάβι είναι σεξιστής! (Μπααα;;; Πώς και είχε διαφύγει ως τώρα αυτό το προσόν του απ’ την σωστή αξιολόγηση;;) Ο «ανώνυμος» γράφει:

… Καθόμουν σε μια άβολη σιωπή καθώς σχολίαζε την εμφάνιση γυναικών. Κάνει σχόλια για το makeup. Κάνει αστεία για το βάρος. Κάνει κριτική για το ντύσιμο. Αναρωτιέται για την σκληρότητα των γυναικών στο περιβάλλον του. Χρησιμοποιεί λέξεις όπως «γλυκούλα» απευθυνόμενος σε επαγγελματίες. Αυτά είναι πράγματα που δεν επιτρέπεται να τα κάνει ένα αφεντικό στο χώρο εργασίας…

Περίεργο… Σ’ όλη του τη ζωή φαινόταν του κατηχητικού… Πώς κατάφερε να κοροϊδέψει ο μπαγάσας τον αμερικανικό λαό ότι ήταν αμέμπτου ηθικής και politically correct;

Σε λίγο θα πουν ότι είναι ένας αμερικάνος Berlusconi!

(φωτογραφίες: Εντάξει: εκτός απ’ τις μπίζνες real estate είχε κι ένα πρακτορείο μοντέλων, από το 1999… Είχε οργανώσει και τον «τελικό» ανάδειξης της miss universe στη Μόσχα το 2013… Ε, τι δηλαδή;;;;)

Comments are closed.