The favorite

Τετάρτη 9 Οκτώβρη. Ο ρημαδοΚούλης είχε επιτέλους την χαρά να σφίξει (για πρώτη φορά) το χέρι του ευνοούμενου χασάπη της μέσης Ανατολής. Του Sisi. Είχε επίσης την χαρά της εν χορώ κατάρας στην «έκνομη» Άγκυρα: με πάνω από 2000 συλλήψεις μόνο μετά τις πιο πρόσφατες διαδηλώσεις εναντίον του, ο χουντοκαραβανάς του Καΐρου είναι πράγματι ο κατάλληλος να μιλήσει για «νόμο». «Νόμος» και «έκνομοι» – όχι αστεία… Αυτός ξέρει!

Πολλά και διάφορα θα κουβεντιάστηκαν απ’ το τρίο (συμμετείχε στα φωνητικά και ο Αναστασιάδης). Υπήρξε, όμως, και κάτι που δεν ειπώθηκε· κάτι που ήταν το μόνιμο ρεφραίν όλων των συμμαχικών δηλώσεων των φαιορόζ με τον Sisi και τους υπουργούς του, τα προηγούμενα χρόνια: το «προχωράμε στην οριοθέτηση των αοζ μεταξύ των δύο κρατών»…

Το παραμυθάκι ότι το ελλαδιστάν έχει αοζ που συνορεύει με εκείνη της αιγύπτου έχει τελειώσει. Σιωπηλά, στα μουγκά… αλλά τέλος! Που σημαίνει ότι έχει τελειώσει για την Αθήνα (σιωπηλά, στα μουγκά…) το παραμυθάκι για την θρυλική αοζ του Καστελόριζου… Κι αφού τέλειωσε αυτό, λογικά έχει τελειώσει (σιωπηλά, στα μουγκά…) και το αδελφό παραμυθάκι, εκείνης της (νοτιο)κυπριακής αοζ που επεκτεινόταν προς τα δυτικά τόσο όσο χρειαζόταν για να συνορεύει με την θηριώδη ελληνική.

Να μια κάποια χρησιμότητα των ευνοούμενων χουντικών: σερβίρουν δείπνο δολοφόνων, που μπορεί να δείξει τα όρια του ιμπεριαλισμού μερικών δημοκρατιών…

(φωτογραφίες: Ο καθένας είναι το κάθαρμα που πρέπει.)

Comments are closed.