Τετάρτη 9 Οκτώβρη. Είναι επιλογή του pkk/ypg να γίνει μισθοφόρος και proxy της Ουάσιγκτον, του Τελ Αβίβ και του Ριάντ – όχι κάποια θεόσταλτη μοίρα! Είναι επιλογή αυτής της κομματικής νομεκλατούρας και των υποτακτικών της η γεωπολιτική πρόσοδος – όχι κάποια κατάρα της Ιστορίας. Κι αν αυτή η κουρδική εξουσία πουλάει σε όποιον είναι βολικός (μακριά…) και πρόθυμος να τα αγοράσει διάφορα παραμύθια περί «μπουκτσινισμού» και περί «κομμούνας», τα πλυντήρια στα μέρη μας και στη νότια κύπρο δείχνουν την ωμή πραγματικότητα.
Ας θυμήσουμε λίγα απ’ τα πολλά αυτής της πραγματικότητας. Όταν ο συριακός στρατός ‘n’ friends (δηλαδή: Χεζμπ’ Αλλάχ, ιρανοί των «φρουρών της επανάστασης» αλλά και μισθοφόροι και ρώσοι μισθοφόροι) ξεπέρασαν το εμπόδιο της Palmyra νικώντας τον isis και άρχισαν να προχωρούν προς τα ανατολικά, προς την στρατηγικής σημασίας πόλη Deir ez-Zor στα δυτικά του Ευφράτη, την άνοιξη του 2017, οι ypg βρίσκονταν στην al-Hasakah, πολύ βόρεια, στα εδάφη τους – έχοντας απέναντί τους τον isis σ’ όλη την νότια συρία, στα ανατολικά του Ευφράτη.
H συριακή προέλαση φαίνεται ότι προκάλεσε ηλεκτροσόκ στα αρμόδια κέντρα, που το μετέφεραν στους «πρόθυμους». Κι έτσι, «ξαφνικά», οι ypg άρχισαν έναν αγώνα δρόμου καθόδου προς το νότο, κατ’ αρχήν στο ανατολικό παρόχθιο τμήμα απέναντι απ’ την Deir ez-Zor. Κανονικά, αν έπρεπε να πολεμήσουν τον isis, η βιασύνη των ypg θα ήταν άχρηστη: ο μεν συριακός στρατός ‘n’ friends προέλαυνε στην έρημο, ενώ αυτοί θα είχαν να αντιμετωπίσουν ισχυρή συγκέντρωση πολέμαρχων του isis…
Αμ δε! Εξίσου «μυστηριωδώς» όλοι αυτοί οι πολέμαρχοι του isis, αντί να πολεμήσουν τις ypg και τους αμερικάνους συμμάχους τους, συνθηκολόγησαν χωρίς να ρίξουν ούτε μια σφαίρα. Για να το πούμε απλά: εξαγοράστηκαν (ή διατάχτηκαν). Έτσι οι ypg έφτασαν έγκαιρα στα πετρελαιοπήγαδα της Deir ez-Zor (που βρίσκονται κυρίως στα ανατολικά του Ευφράτη…), τα κατέλαβαν, και εμπόδισαν τον συριακό στρατό να προχωρήσει προς αυτά. Παράξενο; Όχι. Ούτε «κομμούνες» ούτε «εθνικοαπαλευθερωτικός αγώνας». Σκέτη, καθαρή εργολαβία. Και αμοιβή με λαθρεμπόριο του πετρελαίου (εξού και η ανάγκη των πλυντηρίων…)
Η εργολαβία δεν τέλειωσε εκεί. Μη μπορώντας να φτάσει στα ανατολικά σύνορα της επικράτειας (αφού θα έπρεπε να συγκρουστεί με τις αμερικανοκρατούμενες ypg) ο συριακός στρατός ‘n’ friends άρχισε να κατεβαίνει νότια, πάντα στη δυτική όχθη του Ευφράτη, πολεμώντας χωριό χωριό και κωμόπολη κωμόπολη τον isis. Και πάλι έγινε το «θαύμα». Με ένα sprint πρωτοφανές ως προς την άνεσή του, οι ypg «ξεμπέρδεψαν» με τον isis στην απέναντι, ανατολική μεριά του Ευφράτη με τον ίδιο τρόπο όπως πριν, κάλυψαν τα χιλιόμετρα σε χρόνο dt, και έφτασαν στα συρο-ιρακινά σύνορα, απέναντι στην συνοριακή συριακή πόλη Abu Kamal, πριν καταφέρει ο συριακός στρατός ‘n’ friends να περάσει εκεί το ποτάμι.
Αφού δεν ελευθέρωναν κουρδικά χωριά απ’ την κατάρα των “τζιχαντιστών” τι ακριβώς έκαναν σ’ όλη αυτή την επική πορεία τους οι ypg; Κάτι απλό: «Έκοψαν» το 1/3 της συριακής επικράτειας απ’ το μπλοκ της Αστάνα, παραδίδοντάς το στην Ουάσιγκτον. Κι όχι τυχαία. Η πόλη Abu Kamal είναι στρατηγικό σημείο ελέγχου των συνόρων συρίας / ιράκ, πάνω στη βασική διαδρομή που σκοπεύει να χρησιμοποιήσει το μπλοκ της Αστάνα για να συνδέσει χερσαία την Τεχεράνη και την Βαγδάτη με την Δαμασκό, την Βηρυτό και την Μεσόγειο. Όταν στα τέλη του 2018 ο αμερικανικός στρατός έφτιαξε βάση ακριβώς σ’ αυτό το σημείο απ’ την μεριά των ypg και με την συγκατάθεσή τους, το πράγμα έγινε ωμά ξεκάθαρο ως προς την εργολαβία.
Ούτε αυτή είναι όλη η ιστορία. Στις αρχές Φλεβάρη του 2018, ο συριακός στρατός ‘n friends, σε συνεννόηση με άραβες που βρίσκονταν υπό κουρδική / αμερικανική κατοχή στα ανατολικά της Deir ez-Zor και του Ευφράτη, προσπάθησε να ανακαταλάβει πετρελαιοπηγές που είχαν στην κατοχή τους οι ypg. Τι ακολούθησε; Μιας και οι ypg δεν θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την επίθεση, σηκώθηκαν αιφνιδιαστικά τα αμερικανικά ελικόπτερα και κτύπησαν τους «εισβολείς» σκοτώνοντας δεκάδες σύρους στρατιώτες αλλά και άγνωστο (όχι μικρό) αριθμό ρώσων μισθοφόρων. Δεν ήταν η πρώτη φορά που η αμερικανική αεροπορία αναλάμβανε να σταματήσει την προέλαση του συριακού στρατού και των συμμάχων του… Ήταν, όμως, η πρώτη φορά που δήλωσε καθαρά την αιτία: «προστασία των ypg» …
Ούτε αυτή είναι όλη η ιστορία! Τους τελευταίους μήνες του 2019 από κοινού οι ιρακινές pmu (πολιτοφυλακές εκπαιδευμένες απ’ τους «φρουρούς της επανάστασης») και ο συριακός στρατός ενισχύουν την φύλαξη του χερσαίου περάσματος ιράκ-συρίας, μεταξύ της ιρακινής al Qaim και της συριακής Abu Kamal. Το Τελ Αβίβ έχει κτυπήσει τουλάχιστον δυο φορές αυτές τις εγκαταστάσεις. Από πού ξεκίνησαν τα αεροπλάνα του ή τα drones του για να μην γίνουν αντιληπτά απ’ τα ρωσικά ραντάρ στα δυτικά; Από αμερικανική βάση στην ypgκρατούμενη βόρεια συρία….
Θα το πούμε λοιπόν, κι ας είναι άχρηστο: ούτε Ουάσιγκτον ούτε Άγκυρα!! Αλλά για να έχει νόημα αυτό θα έπρεπε οι κούρδοι να ξεφορτωθούν χωρίς παζάρια τους «πολιτικούς και στρατιωτικούς ηγέτες τους», που τους πουλάνε και τους αγοράζουν με το κιλό, εδώ και χρόνια. Οι χθεσινές και αυριανές τρίπλες της ηγεσίας του pkk, που τώρα παρακαλάει για την μεσολάβηση της Μόσχας και για διαπραγματεύσεις με την Δαμασκό δεν είναι ούτε παρηγοριά ούτε εγγύηση.
Ο οππορτουνισμός έχει πάντα στόχο την διάσωση των καπάτσων… Και οι καπάτσοι είναι τόσο ύπουλοι ώστε…