Τετάρτη 23 Οκτώβρη. Κάλλιο αργά παρά ποτέ; Ή «να δούμε πως θα την βγάλουμε»; Συνεντευξιαζόμενος στην λιβανέζικη al Akhbar ο Riad Hammoud Darar, συμπρόεδρος της πολιτικής πτέρυγας του ypgκρατούμενου στρατού στην βορειοανατολική συρία, δήλωσε χτες ότι πάντα συζητούσαμε τις μελλοντικές σχέσεις μας με την Δαμασκό με σκοπό μια πραγματική συνεργασία για το καλό όλων των συριακών εθνικών και θρησκευτικών ομάδων.
«Πάντα»… Πάντα; Θα υπήρχε, τότε, μια αδικαιολόγητη συστολή που κατέληγε πάντα στο να απορρίπτουν τις προτάσεις του καθεστώτος Ασσαντ… Τώρα (και όχι «πάντα»…), εξαιτίας του βίαιου «σπρωξίματος» απ’ τον βορρά, ο Darar δηλώνει στη συνέντευξή του ευτυχής που με την ρωσική μεσολάβηση αναδεικνύεται ο δημιουργικός ρόλος του συριακού στρατού για την προστασία των συνόρων… Τόσα χρόνια του είδε διαφύγει η δημιουργικότητα του στρατού του Άσαντ… Έστω. Βρήκε το φως του – θα έλεγε κάποιος.
Ένας άλλος κούρδος αξιωματούχος δήλωσε ωστόσο στην ίδια εφημερίδα, πως η απόφαση των ηπα να κρατήσουν ένα μέρος του στρατού τους στο συριακό έδαφος μας ενθαρρύνει να μην κάνουμε πολλές παραχωρήσεις στη Δαμασκό. (Χρειάζεται «θάρρος» για να σε ενθαρρύνει η Ουάσιγκτον…)
Είναι σαφές ότι οι σχέσεις της ypg/pkk γραφειοκρατίας, πολιτικής και στρατιωτικής, τόσο με την Ουάσιγκτον όσο και με το Τελ Αβίβ είναι πολύ πιο οργανικές από μια απλή, συγκυριακή συμμαχία. Κατά την al Akhbar η συρο-κουρδική εξουσία ελπίζει ότι η συμφωνία Μόσχας – Άγκυρας θα αφήσει τον αμερικανικό στρατό να ελέγχει τα πετρελαιοπήγαδα στην ανατολική όχθη του Ευφράτη απ’ την Deir ez Zur και προς το νότο (και στο pkk να συνεχίσει το λαθρεμπόριο πετρελαίου θα προσέθετε η ασταμάτητη μηχανή). Αν το pkk συνεχίζει να κάνει τέτοιους λογαριασμούς, και αυτό κάνει, τότε είναι άξιο της ιστορίας του… Όχι, όμως, άξιο των κούρδων πληβείων.
Το ότι αυτές οι περιοχές δεν έχουν ούτε είχαν ποτέ κουρδικούς πληθυσμούς χαλάει βέβαια το ροζ συννεφάκι της «αναρχοκομμουνιστικής Rojava». Και το χαλάει πολύ άσχημα. Γιατί φαίνεται πως περισσότερο απ’ όλα αυτό που νοιάζει το pkk/ypg είναι τα έσοδα απ’ το λαθρεμπόριο… Γι’ αυτό και «δεν πρέπει να μιλάμε γι’ αυτά»…
Τα υπόλοιπα, περί ευτυχίας για τον «δημιουργικό ρόλο του συριακού στρατού» ανήκουν προφανώς στην κατηγορία «νάχαμε να λέγαμε»…
(φωτογραφία: 2017, οι ypg τρέχουν απ’ τα βόρεια να προλάβουν την προέλαση του συριακού στρατού ‘n’ friends απ’ τα ανατολικά. Οι μαύρες κουκίδες είναι οικισμοί, χωριά και κωμοπόλεις. Τα κοιτάσματα στην ανατολική όχθη του Ευφράτη φαίνονται – είναι αυτά που θέλουν να “φυλάνε” απο κοινού ypg και αμερικανικός στρατός..)