Τρίτη 24 Σεπτέμβρη. …Καταδικάζουμε με μεγάλη αποφασιστικότητα τις επιθέσεις που είχαν σαν στόχο πετρελαϊκές εγκαταστάσεις στο σαουδαραβικό έδαφος, στις 14 Σεπτέμβρη του 2019, στο Abqaiq και στο Khurais, και ξαναεπιβεβαιώνουμε την πλήρη αλληλεγγύη μας στο βασίλειο της σαουδικής αραβίας και στον λαό του… Είναι σαφές σ’ εμάς ότι το ιράν είναι υπεύθυνο για την επίθεση. Δεν υπάρχει άλλη εύλογη εξήγηση. Στηρίζουμε τις εν εξελίξει έρευνες… Είναι καιρός να αποδεχθεί το ιράν ένα μακροπρόθεσμο πλαίσιο διαπραγματεύσεων για το πυρηνικό του πρόγραμμα, όπως επίσης για ζητήματα περιφερειακής ασφάλειας, που περιλαμβάνουν το πυραυλικό του πρόγραμμα…
Αυτά υπογράφουν ο Macron, η Merkel και ο Bor-Duk (Johnson). Θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς αν ήπιαν κάτι ληγμένο. Αλλά όχι. Αφού αυτά τα τρία ευρωπαϊκά κράτη σιγουρεύτηκαν ότι η Ουάσιγκτον δεν θα επιτεθεί στην Τεχεράνη· αφού άφησαν να περάσουν 9 μερόνυχτα, βγήκαν να πουλήσουν «αλληλεγγύη» στο βασίλειο που η μόνη του χρησιμότητα είναι να αγοράζει τα όπλα τους για να σκοτώνει, όπου μπορεί. Και επειδή αυτή η «έκφραση αλληλεγγύης» δεν τους φάνηκε αρκετή, κάλεσαν και την Τεχεράνη να επαναδιαπραγματευτεί το πυρηνικό της πρόγραμμα (κι εκείνη η συμφωνία που στηρίζουν; αααα, ναι! έτσι κι αλλιώς θα λήξει το 2025…) plus το πυραυλικό της πρόγραμμα… (Κάτι που η Τεχεράνη έχει αποκλείσει προ πολλού).
Είναι μια οφθαλμοφανώς φτηνή προσπάθεια να δηλώσουν «παρών» σ’ αυτήν την περιοχή του κόσμου· όταν τα δικά τους συμφέροντα είναι αντίπαλα και εκεί! Ποιός δεν ξέρει ότι το Παρίσι και το Λονδίνο συμμετέχουν στον πόλεμο κατά των Huthis; Και ποιός, άραγε, δεν καταλαβαίνει ότι το καθένα απ’ αυτά τα κράτη, για τους δικούς του λόγους, προσπαθεί να βγει «πιο εξτρέμ» απ’ το ψοφιοκουναβιστάν, υπό την προϋπόθεση, φυσικά, ότι δεν θα κάνει τίποτα κατά του «υπεύθυνου της επίθεσης»;
Την προηγούμενη φορά, στην εισβολή στο ιράκ, η Ουάσιγκτον προσπάθησε να τους κοροϊδέψει· το Λονδίνο δεν ήθελε βοήθεια, ήταν «πρόθυμο». Αυτή τη φορά είναι απλά οι διπλωματικοί ελιγμοί τους που γεννάνε ιδέες και δηλώσεις…
Όπως, για παράδειγμα, όταν αναγνώρισαν τον Guaido σαν «πρόεδρο»…. Έξυπνη διπλωματία, με προοπτικές…