Κυριακή 28 Ιούλη. Το πως το δόγμα «νόμος και τάξη» κατασκευάζει μαζικές κοινωνικές νευρώσεις / ψυχώσεις έτσι ώστε όχι μόνο να συντηρείται αλλά να παράγει πρακτικά αυτό που ονομάζουμε εικονική νομιμότητα είναι βασικό στοιχείο της «κανονικότητας» στις μεταμοντέρνες καπιταλιστικές κοινωνίες. Θα πρέπει πάντα να παίρνει κανείς υπόψη του πως όσο πιο «δυνατά» προωθούνται / αναπαράγονται αυτές οι κοινωνικές νευρώσεις / ψυχώσεις, τόσο εντονότερη είναι η σύμφυση του αντίστοιχου κράτους με το οργανωμένο έγκλημα.
Το καλύτερο παράδειγμα είναι το αμερικανικό κράτος. Μόνον εκεί θα μπορούσε να «συλληφθεί» (και να εφαρμοστεί) η ιδέα της μηδενικής ανοχής· που θεωρείται, και σωστά, η γεννήτρια της εικονικής νομιμότητας που είναι αναγκαία για την ευημερία του οργανωμένου εγκλήματος. Στην πατρίδα, λοιπόν, της δήθεν «αντιεγκληματικής (αλλά στην πραγματικότητα το ακριβώς αντίθετο!) μηδενικής ανοχής» είναι εύκολο να βρείτε πόσες δολοφονίες γίνονται καθημερινά· και πόσες απ’ αυτές τις κάνουν οι μπάτσοι…
Στα μέρη μας η κοινωνική νεύρωση / ψύχωση περί «επιβολής του νόμου και της τάξης» έχει τα λίγα κλισέ που της αναλογούν. Και ένα απ’ αυτά είναι «τα φαινόμενα βίας στο πανεπιστημιακό άσυλο». Θα υπέθετε κανείς ότι εφόσον (έτσι πάει ο μύθος…) εκεί δεν πλησιάζουν τα όργανα της τάξης μέσα στα ιδρύματα γίνονται από φονικά όργια ως τελετές μαύρης μαγείας· και από χοντρεμπόριο ναρκωτικών και όπλων μέχρι εκπαίδευση “τζιχαντιστών”…
Ας δούμε λοιπόν (μάταια προφανώς: οι κοινωνικές διαταραχές δεν αντιμετωπίζονται με επιχειρήματα) τι συμβαίνει στα ιδρύματα…