Δευτέρα 1 Απρίλη. Πέρασαν αρκετοί μήνες με υπόγειες συνεννοήσεις, και στα τέλη Νοέμβρη του 2018 (πριν 4 μήνες δηλαδή) τα τρία κράτη υπέγραψαν στην Τεχεράνη μια συμφωνία για την δημιουργία «κοινής ομάδας εργασίας για την εξασφάλιση της διακίνησης εμπορευμάτων» μεταξύ τους. Λίγο αργότερα, στα μέσα Δεκέμβρη του 2018, στο περιθώριο του φόρουμ της Ντόχα, οι τρείς υπ.εξ. (ο Mevlut Cavusoglu εκ μέρους της Άγκυρας· ο Mohammad Javad Zarif εκ μέρους της Τεχεράνης· και ο Muhammad bin Αbdulrahman al-Thani, της κυβερνητικής δυναστείας, εκ μέρους της Ντόχα) υπέγραψαν τα έγγραφα μιας νέας συμμαχίας που – κατά την Ντόχα – θα αντικαταστήσει το γέρικο (40 χρόνων) και ξεπερασμένο “συμβούλιο συνεργασίας του Κόλπου”. Πρόκειται για σκάνδαλο! Το ξεπερασμένο “συμβούλιο συνεργασίας του Κόλπου” ήταν μεταξύ των αραβικών πετροδικτατοριών. Αντίθετα, η τριμερής συνεννόηση, έχει μέσα “πέρσες” (ιρανούς) και “τούρκους”…
Στις 25 Φλεβάρη του 2019 ο Άσαντ αυτοπροσώπως επισκέφτηκε την Τεχεράνη, για να δηλώσει την συμμετοχή του σ’ αυτήν την “εγκάρδια συνεννόηση”. Στις αρχές Μάρτη υπογράφτηκαν ακόμα μερικές επιμέρους συμφωνίες, για κοινές πρωτοβουλίες και δράσεις. Το γεγονός ότι ο διοικητής των επίλεκτων μονάδων των “φρουρών της επανάστασης” Qassem Soleimani έπαιξε έναν ιδιαίτερο ρόλο σ’ αυτές τις εξελίξεις (πράγμα που οδήγησε στη βράβευσή του στις 11 Μάρτη του 2019 απ’ τον Khamenei με ένα παράσημο που δεν έχει δοθεί ποτέ σε κανέναν απ’ την επανάσταση του 1979 και μετά) δείχνει ότι η στρατιωτική πλευρά αυτής της «εγκάρδιας συνεννόησης», στην οποία προσχώρησε και η Βαγδάτη (άρα πρόκειται για ένα μπλοκ Άγκυρας – Δαμασκού – Βαγδάτης – Ντόχα – Τεχεράνης) δεν είναι καθόλου αμελητέα… (Το Αμμάν επίσης κοιτάει προς τα εκεί…)
Στις 18 Μάρτη του 2019, οι αρχικαραβανάδες του ιράν, της συρίας και του ιράκ συναντήθηκαν στη Δαμασκό, υπό τις ευλογίες του Άσαντ, για να συζητήσουν (αυτό ανακοινώθηκε επίσημα) τις κοινές αντιτρομοκρατικές δράσεις τους. Τις ίδιες ημέρες, στην Άγκυρα, ο αντιπρόεδρος της ιρανικής κυβέρνησης Hussein Zulfiqari και ο τούρκος ομόλογος του Muhterem Ince κουβέντιαζαν και υπέγραφαν συμφωνία με αντίστοιχο «αντιτρομοκρατικό» περιεχόμενο. (Προσέξτε ότι η Άγκυρα αποφεύγει ακόμα μια απευθείας επαφή υψηλού επιπέδου με την Δαμασκό. Και ο λόγος είναι το Idlib…)