Τρίτη 16 Απρίλη. Ούτε ένας ούτε δύο, αλλά τριανταεφτά πρώην υπ.εξ. (και κάποιοι more) ευρωπαϊκών κρατών αποφάσισαν (με ανοικτή επιστολή τους) να συμβουλέψουν την ε.ε. να απορρίψει το ψοφιοκουναβικό «deal του αιώνα» αν δεν είναι δίκαιο για τους Παλαιστίνιους…. Και να υπερασπιστούν «την λύση των δύο κρατών».
Η παλιά κουβέντα «πρέπει νάσαι πολύ λέρα για να κυβερνάς γαλέρα» σε νέα αιματηρά μεγαλεία – έστω και από «πρώην»!! Όλοι αυτοί εδώ και δεκαετίες, κάποτε σε πόστα (δύο από δαύτους γ.γ. του νατο…) δεν εμπόδισαν την εξέλιξη του ισραηλινού απαρτχάιντ…. Δεν ήθελαν. Τώρα, μέσα σ’ ένα κείμενο που υπερασπίζεται «την δημιουργία δύο κρατών στα σύνορα πριν απ’ το 1967, με την Ιερουσαλήμ σαν πρωτεύουσα και των δύο κρατών», σε μια μόνο πρόταση αναφέρουν:
… Το ισραήλ και οι κατεχόμενες παλαιστινιακές περιοχές γλυστρούν στην πραγματικότητα ενός κράτους με ανισότητα δικαιωμάτων. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Για του ισραηλινούς, για τους παλαιστίνιους, ή για εμάς στην Ευρώπη…
Πράγματι, απ’τα μέσα της δεκαετίας του ’90, όλα τα ευρωπαϊκά κράτη έκαναν ό,τι μπορούσαν (το πιο ήπιο ήταν να σφυρίζουν αδιάφορα και να κάνουν τις δουλειές τους) γι’ αυτό το «γλύστρημα»… Και τώρα, που το ψοφιοκουναβιστάν σκοπεύει να επικυρώσει το απαρτχάιντ, αυτοί οι πρώην του ευρωπαϊκού καπιταλισμού παριστάνουν τους «άγιους», με “ηθικό πλεονέκτημα”. Νοσταλγούν τα «δύο κράτη»….
Είναι μια τελευταία βρώμικη και ύπουλη βοήθεια στο ρατσιστικό Τελ Αβίβ. Γιατί, διαφορετικά, αντί να κάνουν τον σταυρό τους λέγοντας «απεταξάμην» μπροστά σε κάτι που και οι ίδιοι βοήθησαν να γίνει, θα έπρεπε να σταθούν ενώπιον των ευθυνών τους: την χρήση κάθε διαθέσιμου μέσου (και υπάρχουν πολλά και αποτελεσματικά) για να ανατραπεί το απαρτχάιντ καθεστώς! Ένα κράτος; Ναι, ένα – αλλά με πλήρη ισότητα δικαιωμάτων· και, φυσικά, ανεμπόδιστη την επιστροφή των εκατοντάδων χιλιάδων παλαιστίνιων προσφύγων. Αυτό που οι ίδιοι εύκολα θα αποκαλούσαν ένα δημοκρατικό κράτος…
Αλλά όχι. Αν θέλεις να σεγοντάρεις την τωρινή κατοχή και το τωρινό απαρτχάιντ «θυμάσαι» μια κάποια, κάποτε, κάπως «λύση δύο κρατών»…. Είναι σα να θες να ξορκίσεις το σωματεμπόριο ορκιζόμενος στην ιερότητα της οικογένειας….
Ωστόσο αυτό που προσπαθούν να απωθήσουν οι ευρωπαϊκές (και όχι μόνο) πολιτικές βιτρίνες μέσα απ’ την δήθεν «ευαισθησία» τους μπαίνει σταθερά στην ημερήσια διάταξη του αγώνα. Κι όχι μόνο στην κατεχόμενη Παλαιστίνη· παγκόσμια.
Απ’ τα κάτω…. Είναι στο δικό μας χέρι να το επιβάλλουμε!