Δευτέρα 11 Φλεβάρη. Εν τω μεταξύ, στη σκιά κάμποσων χιλιομέτρων τείχους στα σύνορα με το μεξικό που το ψόφιο κουνάβι δεν μπορεί να φτιάξει για να ευχαριστήσει τους ψηφοφόρους του (και συνεχίζει να λυσσάει επ’ αυτού), ξέχασε (;) την διορία που του είχε δοθεί, απ’ το κογκρέσσο, μέχρι τις 8 Φλεβάρη, για να παρουσιάσει την επίσημη θέση της κυβέρνησής του σχετικά με την ευθύνη του τοξικού στη δολοφονία του Khashoggi.
Μετά απ’ αυτό μια διακομματική πρωτοβουλία γερουσιαστών κατέθεσε σχέδιο νόμου «κυρώσεων» κατά του Ριάντ. (Να θυμίσουμε ότι η αμερικανική γερουσία θεωρεί επίσημα τον τοξικό δολοφόνο του Khashoggi…) Δεν είναι κάτι τρομακτικό: προβλέπει, για παράδειγμα, την απαγόρευση πώλησης κάποιων οπλικών συστημάτων. Αλλά το ψόφιο κουνάβι και οι σωματοφύλακες θα θυμώσουν (για τα λεφτά που θα χαθούν έτσι), κι άλλωστε προτιμούν να θεωρούν ότι ο τοξικός σύμμαχός τους έχει «ξεμπερδέψει» – αν και κανένα απ’ τα πλάνα για την μέση Ανατολή στα οποία ήταν κεντρικός δεν προχωράει εδώ και κάτι μήνες…
(Ορισμένες φήμες που προέρχονται απ’ το Τελ Αβίβ λένε ότι ο βασιλο-πατέρας του τοξικού κατάργησε τον γυιό του από αρμόδιο για το deal του αιώνα που προωθεί το φιλαράκι του, ο βασιλο-γαμπρός της Ουάσιγκτον. Και ότι ο βασιλο-πατέρας του Ριάντ απορρίπτει το deal και την εξομάλυνση των σχέσεων με το ισραηλινό απαρτχάιντ καθεστώς… Αν είναι αλήθεια πάει χαμένος τόσος κόπος… Δεν θα μάθουμε ποτέ πόσο βαθύ μαύρο ήταν αυτό το σχέδιο!)
Θα πει κάποιος: με τούτα και με τ’ άλλα είναι η ιστορική φάση που το αμερικανικό καθεστώς θα χρειαζόταν «αφορμή» για μια ισχυρή ένεση «εθνικής ενότητας». Πράγματι. Μια καλή προβοκάτσια δηλαδή. Αλλά σε ποιο μέρος του κόσμου· σε ποιο μέρος των ανοικτών μετώπων του 4ου παγκόσμιου; Ο Μαδούρο και το καθεστώς του είναι ο πιο πρόσφατος στόχος· όμως, διάολε, το να μην δέχεται την «ανθρωπιστική βοήθεια» δεν είναι δα ούτε «εχθρική επιθετική ενέργεια», ούτε «απειλή κατά της ασφάλειας των ηπα». Ο Kim; Μα αυτός είναι εξαιρετικός και λαμπρός νέος. Οι ταλιμπάν; Κι αυτοί καλούληδες είναι πια (αφού η Ουάσιγκτον διαπραγματεύεται μαζί τους). Τι άλλο έχει μείνει; Που να την στήσει κανείς την προβοκάτσιά του και να πιάσει τόπο; Το Πεκίνο;
Και σα να μην έφταναν αυτά, βγαίνει κι αυτή η Warren, που θέλει να είναι υποψήφια των δημοκρατικών για τις προεδρικές εκλογές του 2020, και λέει:
… Το 2020 ο Donald Trump μπορεί να μην είναι καν πρόεδρος. Στην πράξη μπορεί να μην ούτε καν έξω απ’ τη φυλακή…
Εκεί δεν είναι ελλαδιστάν όπου το «θα σε κλείσω φυλακή» ακούγεται στην πολιτική σκηνή κάπως πιο αραιά απ’ το «άντε πηδήξου». Εκεί αυτές είναι βαριές κουβέντες.
Άντε, μετά, να καθαρίσεις την αυλή σου – όταν ούτε το σαλόνι σου δεν μπορείς να κουμαντάρεις…