Η θεία Λίτσα καθαρίζει (θα το μάθει αργότερα…) 3

Τετάρτη 23 Γενάρη. Σε κάθε περίπτωση δεν έχει τίποτα το “αριστερό” το να λέει κάποιος “ναι μεν έχεις το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, ΑΛΛΑ…” …Αλλά θα σε «αυτοπροσδιορίσω» εγώ, και μάλιστα στο βασικό συντακτικό σου κείμενο: το σύνταγμά σου. Είναι ακροδεξιά στάση – κι ας σοκάρονται όλοι όσοι νομίζουν ότι η συμφωνία των Πρεσπών δείχνει την (τενεκεδένια) «αριστεροσύνη».

Η στάση μας (και στο χάρτινο Sarajevo και ως τώρα) ήταν πάντα ότι αυτό το κράτος λέγεται δημοκρατία της μακεδονίας – τελεία και παύλα. Αρνούμαστε να γίνουμε «νονοί», και φυσικά αρνούμαστε να νομιμοποιήσουμε τους ντόπιους «νονούς»… Οι σοσιαλδημοκράτες υπό τον Zaev αποδέχτηκαν τον ελληνικό εκβιασμό. Θα μπορούσαν να κάνουν αλλιώς; Ναι. Θα μπορούσαν να κάνουν τις αλλαγές που οι ίδιοι έκριναν σκόπιμες, χωρίς καμμία διαπραγμάτευση (εντός ή εκτός εισαγωγικών) με την Αθήνα. Και χωρίς καμία συμφωνία. Χωρίς να νομιμοποιήσουν δηλαδή, με τις υπογραφές τους, το «δικαίωμα λόγου» του ελληνικού ιμπεριαλισμού πάνω στο μακεδονικό σύνταγμα· κάτι που ίσως να είναι παγκόσμια πρωτοτυπία σε καιρούς ειρήνης… Ας το επαναλάβουμε για να το τονίσουμε: αν το μακεδονικό κοινοβούλιο έκανε τις ίδιες ακριβώς αλλαγές χωρίς “συμφωνία των Πρεσπών” η διαφορά θα ήταν στρατηγικής σημασίας. Δεν θα είχε κατοχυρωθεί η ελληνική δικαιοδοσία πάνω στο μακεδονικό σύνταγμα…

Εν πάσει περιπτώσει δέχτηκαν τον εκβιασμό. Και επέτρεψαν στο ελληνικό κράτος (με τις ευλογίες και της ε.ε. και του νατο) να έχει λόγο σ’ αυτό το σύνταγμα… Προσέξτε, όμως, τι πολιτικό προηγούμενο έχει δημιουργηθεί τώρα: κάθε φορά που το (βορειο)μακεδονικό σύνταγμα θα αναθεωρείται (κι αυτό συμβαίνει φυσιολογικά, ανά τακτά διαστήματα, σε όλα τα συντάγματα) οι έλληνες, θείες Λίτσες και μη, θα πετάγονται απ’ τις καρέκλες τους, απαιτώντας να επιβλέπουν την αναθέωρηση – μπας και… Θα ζητούν μεταφράσεις, θα ζητούν ξανά έγγραφες διαβεβαιώσεις… Κι αυτό επειδή, πέρα απ’ αυτήν καθεαυτή την συμφωνία των Πρεσπών, νομιμοποιήθηκε μέσω αυτής το «δικαίωμα επιτήρησης» της Αθήνας πάνω στον συνταγματικό / κρατικό σκελετό των Σκοπίων… Θα λέγαμε: εδώ κατοχυρώνεται ένα είδος «συνταγματικής αποικιοποίησης»!!!

Σε συνέχεια, λοιπόν, με όσα γράφαμε χτες: να γιατί το «ναι» και το «όχι» έχουν μια μεγάλη, κοινή, εθνικιστική / ιμπεριαλιστική βάση. Και να γιατί το δίλημμα «ναι ή όχι;» είναι παγίδα, παγίδα διανοητική και πολιτική, για λογαριασμό της εντόπιας εξουσίας.

(Φυσικά το ξέρουμε: είμαστε περιθωριακοί…)

Comments are closed.