Η πολιτική οικονομία του “ως οι μηχανές έσεσθαι”

Πέμπτη 3 Γενάρη. Καλή η ειρωνεία, αλλά… Μετά τις χημείες, τα γυμναστήρια, τον υγιεινισμό και τις πλαστικές διορθώσεις κάθε είδους, η μετατροπή του σώματος σε motherboard είναι η πιο πρόσφατη φάση της αποικιοποίησής του… απ’ τις καπιταλιστικές νόρμες. Κι όπως έχει συμβεί μ’ όλες τις προηγούμενες φάσεις, έτσι και η τωρινή υιοθετείται σαν «ελευθερία» και σαν «ευκολία». Σαν αυτοπραγμάτωση κυριολεκτικά: μετατροπή του «εγώ» σε πράγμα· ανώτερης (τεχνολογικά) τάξης.

Δεν ήταν, πριν, mainstream η «φυσικότητα» και τώρα έρχεται η «τεχνητότητα»! Όχι άλλα δάκρυα για τον «χαμένο παράδεισο»!!! Όχι άλλες θεολογίες “επιστροφής στη φύση”!!! Και πριν (εδώ και τουλάχιστον 150 χρόνια…) προτυποποιημένα ήθελε η κυρίαρχη (καπιταλιστική / εμπορευματική) κουλτούρα τα σώματα – κι έτσι αυτοκατασκευάζονταν. Σε διάφορα mode / μόδες. Είτε το αναγνώριζαν, είτε όχι. Γι’ αυτό και είναι εύκολο κι απλό το πέρασμα απ’ το ένα επίπεδο τεχνικής στο επόμενο, εν προκειμένω το ηλεκτρονικο/μηχανικό.

Καμμία απ’ τις προηγούμενες τεχνικές «φαίνεσθαι» και «λειτουργείν» δεν θα εξαφανιστεί. Θα συνυπάρχουν όλες, σαν διαφορετικές ιστορικές στοιβάδες, σε ένα είδος διαρκούς σωματικής πρωταρχικής συσσώρευσης – για λογαριασμό της «πολυδιάστατης» κατεργασίας μας…

Εν τω μεταξύ το πιο φυσικό στα ανθρώπινα σώματα (ειδικά στα πρωτοκοσμικά), χωρίς εισαγωγικά και αμφιβολίες,  παραμένει αυτό που απωθούν / απωθούμε: οι συστάδες συμβιωτικών μικροοργανισμών, εκατομμύρια τέτοιων, τόσο στο δέρμα όσο και εντός. Στα όργανα.

Πανούργα τεχνολογία έχεις να κάνεις πολλά ακόμα: να πεταλώσεις τα βακτηρίδια και τους μύκητες!

Comments are closed.