Πέμπτη 11 Οκτώβρη. Οι περσόνες της εξουσίας αντικαθίστανται εύκολα. Αλλά αυτό ισχύει περισσότερο στις δημοκρατίες του θεάματος παρά στις φεουδαρχίες του, όπου τα πρόσωπα της εξουσίας δεν έχουν μόνο συμβολική λειτουργία.
Ο τοξικός δεν ήταν επιλογή (έτσι λέγεται…) των αρμόδιων τμημάτων της cia, που τον θεωρούσαν «φελλό». Ήταν, όμως, επιλογή άλλων αμερικανικών κυκλωμάτων και, όπως είναι γνωστό, του Τελ Αβίβ. Επενδύθηκαν πολλά πάνω του (και πάνω στα δισεκατομμύριά του), κι αυτός – στην κατάλληλη ηλικία του γιάπι – τα πίστεψε όλα.
Όμως δεν του πηγαίνει τίποτα καλά. Η «εξαφάνιση» του Khashoggi (η δολοφονία του δηλαδή) είναι το τελευταίο «σκληρό φάουλ» που κάνει, που απλά προστίθεται στα προηγούμενα. Θα μπορούσε να ξεπεραστεί αν δεν ήταν ο τοξικός αλλά ο Sisi, ακόμα κι αν το θύμα δεν ήταν σαουδάραβας αλλά ιταλός αριστερός φοιτητής, από καλή οικογένεια. (Η δολοφονία του Giulio Regeni τον Φλεβάρη του 2016, στο Κάιρο, απ’ τους μπάτσους του Sisi, καθόλου δεν εμπόδισε και δεν εμποδίζει ούτε τις προηγούμενες – «δημοκρατικές» – ούτε, ακόμα λιγότερο, τις τωρινές φασιστικές πολιτικές βιτρίνες της ιταλίας να βελτιώνουν διαρκώς τις σχέσεις τους με την αιγυπτιακή χούντα…)
Αλλά (έχουμε την εντύπωση) ότι ο τοξικός δεν μπορεί να ελπίζει στην ασυλία του Sisi: τον αμφισβητεί ακόμα και ο ίδιος ο πατέρας του (πάντα βασιλιάς…). Δεν είναι υποχρεωτικό να σχολάσει αύριο. Ωστόσο έχει αποδειχθεί «γεωπολιτική φούσκα» – ή “παλτό” αν η γηπεδική ορολογία είναι προτιμότερη. Και, κατά συνέπεια, μια σειρά σχεδιασμών που στηρίζονταν στο προσωποποιημένο καθεστώς του και στην χρηματοδότησή του (ειδικά σε ότι αφορά την Παλαιστίνη) θα πρέπει να θεωρούνται «πρώην» σχεδιασμοί.
Για να δούμε τι άλλο θα δούμε…